Þokunni létti

Vaknaður og sé að þokunni létti.

Flöggum fyrir því! Ríkisstórnin verður aldrei söm eftir þetta. Það ætla ég nú að vona. Framsókn bíða ný hlutskipti eftir þessa mörunótt og hugsið ykkur öll atkvæðin ef dóttir Jónínu Bjartmarchssctz hefði fengið ríkisborgararétt á eðlilegan hátt. Já, og Sturla er bara einnota afurð.

Gisp! En það er eftir að telja 12 % atkvæða. Hvað eru menn að hugsa. Í Guatemala yrði þeim atkvæðum bara hent og svo farið í mál við þá sem gagnrýna.

Nú verða menn að fara að haga sér skikkanlega og gera það sem Geir Haarde segir.

Takk Ómar Ragnarsson, þú hefur gert gagn í þessum kosningum.

Þoka á kosningamiðnætti

 

Allt frekar óljóst - enn.

En það ér þó nokkuð ljóst að austur-Evrópu áhrifin í Júróvissjóninu hafa teygt arma sína til Íslands.  Nú fáum við 4 ár með allt á reiki. Þreyta fólksins og óþolinmæði var greinilega farin að segja til sín, þó svo að aldrei hafi fólk haft það betra í þessu landi á síðustu 1140 árum. En þegar utanríksiráðherra stingur upp á stjórnmálasambandi við Hamas er ekki nema vona að fólk kvái. Framsókn er tímaskekkja.  

Basl- , biðraða- og spillingarflokkurinn úr sveitinni (B) hefur greinilega verið dæmdur úr leik og dregur kannski með sér gæðinga Geirs Haarde (D), sem ekki virðast hafa misst traust - né aukið.  En í staðinn hefst að öllum líkindum nokkurra ára stjórn ævintýra- og rómantíkera á sauðsinnsskóm, sem vilja lifa af landinu og sölu myndbanda Ómars Ragnarssonar. Eiginlega ekki svo mikið öðruvísi en Framsókn. Það er bara búið að sparsla og mála framhliðina. 

Einu sinni hefði ég kosið svona rauðgrænt. Þá var ég borgarskæruliði, fyrir ca. 25 árum. Nú er ég orðinn gamall og veit að það sem er boðið upp á eru innistæðulausir tékkar.  Áfram munu flokksgæðingar reisa sumarbústaði sína á friðuðum stöðum, og enn sem áður verður vaðið út í botnlaust skuldafen vegna hégóma og vitleysu. Helluþjófar eru til í öllum flokkum og allir vilja tvíbreiða vegi í stað hraðatakmarkanna. Það er ekki hægt að strika í burtu.  

Mér sýndist rétt í þessu að litla handtaskan hennar Ingibjargar Sólrúnar á Grand Hotel hefði verið nokkuð Gucci. Handtöskur eru gífurlega mikilvægar. Vonandi verður létt á einhverjum aurum úr töskunni fyrir þá sem minna mega sín á næstu 4 árum. Annars er auðvitað hægt að fella ríkisstjórnina hvenær sem er.

Ég sá líka Jón Baldvin Hannibalsson í viðtali á kosningavöku, þar sem hann minnti menn á það að ný ríkisstjórn þæði umboð sitt frá fólkinu í landinu, en ekki frá Bessastöðum.  Það er greinilega enn straumur á tengigrindinni í Jóni. Ekki er víst að svo sé í yngri gerðum stjórnmálamanna.

Nú verðum við að bíða og sjá. Sumir af bestu vinum mínum eru í Samfylkingunni..... En talningu er enn ekki lokið. 

Nú nenni ég ekki að vaka lengur. Klukkan orðin 2 að nóttu í Danmörku. 

Mínu Mús hefur líka verið rænt

Nýjustu fréttir herma að Mínu Mús hafi verið rænt. Hún hefur sést á götu í Teheran, en ekki er hægt að staðfesta þessa frétt, þar sem okkar maður í Teheran hefur verið fangelsaður fyrir að taka myndir af konum í klæðnaði sem er þóknanlegur Allah. Daman á myndinni sagðist heita Mína retta.

Mikka Mús hefur verið rænt í Gaza

 

Mikka mús hefur verið rænt í Gaza. Hann hefur verið neyddur til að vera með í "Stundinni Okkar" og kenna palestínskum börnum að verða sjálfsmorðingjar í Ísrael, að lýsa yfir sigri yfir Ísrael, BNA og Danmörku, að drepa alla gyðinga og lýsa yfir heimsyfiráðum Íslams. Ímyndið ykkur Mikka, með sína skræku rödd hrópa: "Lifi íslamska byltingin, dauði yfir trúleysingjana".

The Guardian tókst að túlka þetta svona: "Palestinian TV uses Mickey Mouse to promote resistance".  Að drepa gyðinga er nú orðið andspyrna. Hitler var væntanlega í andspyrnuhreyfingunni, að minnsta kosti samkvæmt einfeldningunum á Guardian.

Ætli Hamas krefjist lausnargjalds? Ætli Mikki verði hálshöggvinn? Allt er óvíst. Ég finn ekkert um kröfur Hamas fyrir Mikka á heimasíðu Hamasvinafélagsins á Íslandi.

Hugsanlegt er að Michael Moore hafi verið víðar en á Kúbu og hafi þegar hálshöggvið Mikka.

Eitt er hins vegar víst, það er ekki auðvelt að vera mús og sérstaklega mús með lim eins og Mikki.

Vers um Per

Þetta er hann Per. Hann er enn utanríkisráðherra Dana. Hann vildi ekki, af siðferðilegum ástæðum, hitta Paul Wolfowitz á Íslandi í síðustu viku og bað Valgerði Sverrisdóttur að skrifa Wolfowitz bréf þar sem það var tilkynnt. Wolfie er í vondum málum.

En í dag tók Per á móti utanríkisráðherra Írans í Kaupmannhöfn. Hvaða ástæður eru fyrir því veit ég ekki, en vart geta þær verið siðlegar. Líklegast vilja Danir selja meira til Íran. Hefð er fyrir slíku í Danmörku. Danir seldu mikið til nasista á stríðsárunum. Þeir seldu frelsi sitt.

Utanríkisráðherra Írans, Manouchehr Mottaki kennir í sífellu Bandaríkjamönnum og Ísraelum um allr það sem miður fer í heiminum. En hvernig er ástandið í Íran?

Danir reyna allt sem þeir geta að senda flóttamenn til Íran. Ég hef barist fyrir því að írönskum feðgum var bjargað frá því óðs manns æði. Ég fór í spurningartíma í danska þinginu, þar sem baunað var á Per vegna greinar sem ég skrifaði í Politiken. Per sat þar og laug alla fulla! En yfirvöldum tókst samt sem áður ekki að senda mennina úr landi.

Per langar ekki að hitta Wolfowitz, en hann hittir ólmur Mottaki yfirböðul frá Íran. Það verður líklega Per verst á endanum að hafa móttekið Mottaki.

Ferðafólkið er í bráðri hættu!

 

Tónelska ferðafólkið, sem allir eru að tala um, eru Roma, þ.e.a.s. sígaunar. Áður fyrr voru sígaunar og tatarar oft sjómenn í Noregi. Sumir komu til Íslands.

Norðmenn eru vanir að senda sígauna úr landi. Þeir lokuðu á þá árið 1927 og boluðu mörgum burt. Seinna var þetta fólk í flestum tilfellum myrt í útrýmingu nasista á fólki sem minnti þjóðverja á mannlegt eðli. Sígaunar og tatarar (Sinti), sem enn voru í Noregi, átti að koma fyrir kattarnef árið 1943, en því var sem betur fór aldrei komið í verk. Eftir stríð reyndu norsk yfirvöld að sundra tatarafjölskyldum og þvinga þær til fastrar búsetu. Norskar sígaunakonur voru vanaðar með valdi og börn voru tekin frá fjölskyldum sínum og nauðgað. Norðmenn eru enn ekki búnir að bæta fyrir þessar hörmulegu aðfarir að þessum minnihlutahópi í landi sínu. Norðmenn ætluðu sér líka að setja peninga og eignir þeirra 769 gyðinga sem voru sendir til Auschwitz í ríkiskassan.

Ég beini þeim óskum til íslenskra yfirvalda: Frelsið það fólk sem þið senduð úr landi úr klóm Norðmanna. Sagan sannar að þeim er ekki treystandi í meðferð sinni á farandsfólki.

Hér getið þið lesið örlítið um LOR, Landsorganisasjonen for Romanifolket í Noregi

Norska útlendingastofnunin í viðbragðsstöðu vegna Rúmena

Rúmenskir spilimenn – Saga sígauna á Íslandi

Sígaunar sem líka var vísað burt. Myndin er tekin í útrýmingabúðum nasista í Belzec

Mikið varð nú stutt saga rúmensku sígaunanna á Íslandi, sem vísað var úr landi fyrir að spila á nikku við Bónus og frjósa í almenningsgörðum. Hvað kom til? Borgaði tónlistarfólkið kannski ekki STEF-gjöldin? Eða voru þetta bara hin venjulegu, íslensku viðbrögð við fátækum útlendingum, sem allir eru að reyna að klína á Frjálslynda flokkinn.

Ég efast um að Roma fólkið frá Rúmeníu hafið komið hingað til lands til að leita uppi ættmenni sín, dansk- og norskættaða sígauna, sem ekki hafa haft hátt um uppruna sinn. Hver veit, lögreglan gæti einnig farið að skutla þeim út á Keflavíkurflugvöll á bye-bye miða. Best er að gefa ekkert upp um ættir íslenskra sígauna.

Hér í Albertslundi, þar sem ég bý, eru sígaunar (Roma) frá Rúmeníu að spila í öllum veðrum. Leita sumir þeirra skjóls í undirgöngum undir lestarstöðinni okkar. Þessa dagana er maður um fimmtugt að spila og spilar hann reyndar listavel. Ég læt alltaf gljáðan skilding falla í nikkukassan, þegar ég kem þar hjá. Han spilar fyrir mig jazz, kletzmer, sígaunavalsa og tarantellur og er farinn að gefa mér extra númer. Albert, sá sem bæjarfélagið heitir í höfuðið á, var franskur maður af ætt Roma, sem varð læknir Danakonunga á 19. öld. Átti hann hér sumarhús, eða frekar stóran húsvagn.

Í vetur sá ég hins vegar ljóta sjón. Ég kom hjólandi á leið í búðir og ætlaði að fara niður í göngin fyrrnefndu. Þá stóð þar Benz bíll á sænskum plötum og sígaunar tveir, vel klæddir, að kljást við þann þriðja og hentu honum svo að segja út úr bílnum með nikkuna. Ég stöðvaði til að sjá ósköpin, en maðurinn með nikkuna forðaði sér í burtu og hinir velklæddur óku á brott. Síðar sá ég manninn, sem var verið að tuska til, þenja nikkuna nokkuð eymdarlega. Ég er viss um að þetta fólk á ekki sjö dagana sæla, en það er oft þeirra eigið ættfólk sem eru þrælahaldararnir.

Mér finnst gaman af ákveðinni nikkumúsik og sérstaklega af leikni sígauna með nikkuna. Fyrir svona 7-10 árum síðan voru hér í Kaupmannahöfn rússar, hálærðir músíkantar, sem spiluðu á nikkur og balalækur í öllum stærðum. Þeir kunnu líka að betla. Þeirra tónlist var ekki nærri því eins skemmtileg og músík rúmensku sígaunanna. Rússarnir eru nú farnir. Vonandi þénuðu þeir vel.

Ég skil ekkert í fólki á Íslandi, eða löggunni, að vilja ekki njóta góðrar tónlistar aðeins lengur. Menn gætu hafa beðið með að senda sígaunana úr landi eftir gott nikkusumar. Tekið þetta sem viðbót við Listahátíð og hýst fólkið í vinnuskúrum.  En svona eru nú Íslendingar, kaldir og ómúsíkalskir.

 

Vive le Président

 

Kosningarbaráttan í Frakklandi var hörð en vonandi hefur betri maðurinn sigrað. Hins vegar hefur lýðurinn aldrei fengið eins mikla fullnægingu og útrás fyrir haturstilfinningar eins og í þessum forsetakosningum og sérstaklega í því litríka "ríki" sem sumir kalla Bloggheim. Fjöldi bloggara í Frakklandi heldur úti haturssíðum gegn Sarkozy.

Þetta blogg http://sarkostique.over-blog.com/  er nokkuð sjúkt og það er ekkert hóf í sarkozismanum. Það er einkennilegt og barnalegt þegar fólk fær einn mann svona algjörlega á heilann. Gert er grín að nafni mannsins, uppruna, útliti og hvað eina og áróðri gegn Sarkozy er skipulega safnað saman. Það hefði verið óskandi að borgarar í Bloggheim hefðu verið til þegar Hitler var í uppsiglingu, en ekki var svona áróður gegn honum, heldur ekki í Frakklandi. Gárungaherferðin gegn bin Laden og Saddam i BNA hefur á tíðum verið illkvittnisleg og barnaleg, en þar erum við að tala um kenndir í garð hryðjuverktaka.  

Fyrrnefnd áróðurssíða í Frakklandi og herferðin gegn Sarkozy taka út yfir allan þjófabálk.  Hún inniheldur virkilega hatur og þráhyggju sem er því miður oft eina vopn vinstrimanna nú á tímum. Sem betur fer sá meirihluti Frakka við því.

Ég tel heldur ekki að þessi maníska persónufixering í stjórnmálum ætti að vera til eftirbreytni á Íslandi. Heldur ekki þegar hún er á sagnfræðilegu nótunum eins og Guðmund Magnússon dreymir um, og sem telur rækt Frakka við hinn pólitíska menningararf þjóðarinnar lofsverða. Guðmundur segir að sagan sé lifandi hjá Frökkum í samtíðinni vegna þess að þeir sjá Sarkozy sem Napoleon. En þeir sjá hann nú líka sem Lenín, Stalín, Hitler og sem mann sem muni stefna landinu þeirra mikilvæga út í kjarnorkustyrjöld. Guðmundur skrifar reyndar: "Allt er gott í hófi" og þar erum við sammála..

Vísifingurinn hátt á lofti

Wolfowitz er óæskilegur  á Íslandi vegna brota á siðareglum? Það tilkynnti Valgerður Sverrisdóttir honum að minnsta kosti fyrir hönd ráðherra Eystrasaltsráðsríkjanna, sem halda áttu fund með Wolfowitz á föstudaginn var. 

Hvað með alla glæpamennina sem sækja "Eystrasaltsríkin" heim?

Hvað með Hamas samtökin sem Valgerður Sverrisdóttir vill komast í stjórnmálsamband við??

Kannski var það Wolfowitz, sem var glaðastur yfir því að þurfa ekki að vera með þessu liði á Íslandi?

P.s. 8.5.2006. Sama hvað ég reyndi, þá tókst mér ekki að blogga þessa færslu við frétt Morgunblaðsins um efnið í gær. Það hefur aldrei gerst áður. Ég hafði sambandi við utanríkisráðuneytið á Íslandi og í Danmörku í gær til að reyna að fá að afrit af bréfi ráðherranna til Alþjóðabankans, þar sem fundurin með Wolfowitz var afþakkaður, en mér var tjáð að það yrði ekki birt! Þess vegna skrifaði ég bréf til Per Stig Møllers, danska utanríkisráðherrans (og afrit til Valgerðar) og bað um eintak. Ég birti bréfið þegar ég fæ það, en hér getið þið lesið það sem ég skrifaði Per Stig Møller.

P.p.s 8.5.2006. Embættismaður í danska utanríkisráðuneytinu, T. Thygesen, sendi mér tölvupóst þess efnis, að danska utanríkisráðuneytið hafi ekki afrit af bréfi Valgerðar Sverrisdóttur til Alþjóðabankans. Nú hef ég beðið Valgerði um afrit.

Leitin að beinum Egils (2. hluti)

 

 

"The skull gradually fills in with densitites, as shown here, and the skull thickens and softens"

Þessa skýringu á framskriðnum Paget's sjúkdómi er að finna á síðu Stanfords háskóla um sjúkdóminn.  Ekki urðu meint bein Egils "soft", smkv. Egils sögu og Byock, eða hvað?

Leit Jesse L. Byocks að beinum Egils eru náttúrulega tálbeita. Byock notar álíka aðferð til að fá fjármagn til rannsókna sinna og þegar Kári í DeCode dáleiðir menn með "ættfræðirannsóknum", sem sýna eiga ættir manna aftur til sagnapersóna í miðaldabókmenntunum. Það hjálpar greinilega fjársterkum aðilum að létta á pyngjunni. Góð saga selur alltaf vel.

En Byock hefur farið óþarflega fram yfir það sem sæmilegt er í þessari sölumennsku í fræðunum. Að minnsta kosti yfir það sem leyfilegt er í fornleifafræði. En fornleifafræðin fjallar um allt annað nú á dögum en það að leita uppi ákveðnar persónur. Það virðast íslenskufræðingar enn vera að gera, líkt og þegar þeir eru að leita uppi höfunda Njálu og annarra fornrita.

Til þess að gera Mosfells-verkefnið kræsilegra telur Byock mönnum trú um að Egils saga lýsi Agli með sjúkdómseinkenni Paget´s disease. Hann trúir því greinilega einnig á söguna sem sagnfræðilega heimild. Hann hefur vinsað það úr af einkennum sjúkdómsins, sem honum hentuðu í greinum sínum um efnið í Viator (Vol 24, 1993) og Scientific American  (1995). Menn geta svo, þegar þeir hafa lesið greinar hans, farið inn á vef Liðagigtarsamtaka Kanada (The Arthritis Society ) eða á þessa síðu til að fá aðeins betri yfirsýn yfir sjúkdómseinkenni hjá þeim sem hrjáðir eru af þessum ólæknandi sjúkdómi. Þau einkenni eru langtum fleiri en þau sem Byock tínir til og flóknari en hausverkurinn og höfuðskelin á Agli. Byock hefur ekki sagt lesendum sínum alla sjúkdómssöguna; til dæmis að þeir sem eru hrjáðir af sjúkdóminum geti einnig liðið af sífelldum beinbrotum og verði allir skakkir og skelgdir fyrir neðan mitti. Hryggurinn vex saman og mjaðmagrindin afmyndast.  Byock heldur því fram að Agli hafi verið kalt í ellinni vegna þessa sjúkdóms. Annað segja nú sérfræðingarnir: "The bone affected by Paget's disease also tends to have more blood vessels than normal. This causes an increase in the blood supply to the area, and as a result the area may feel warmer than usual". Læknisfræði er greinilega ekki sterkasta hlið Byocks og óskandi er að hann stundi ekki lækningar í aukavinnu, líkt og þegar hann gengur fyrir að vera fornleifafræðingur á Íslandi.

Í greinum þeim um verkefnið, sem birtar hafa verið opinberlega, er heldur ekki verið að skýra hlutina til hlýtar. Eins og til dæmis að tæmda gröfin að Hrísbrú sé undir vegg kirkjunnar sem þar fannst. Það þýðir að gröfin eða gryfjan er eldri en kirkjan sem samkvæmt kolefnisaldursgreiningu er frá því um 960. Kannski er erfitt fyrir bókmenntafræðing eins og Byock at skilja svona flókna hluti. Hann átti líka erfitt með að skilja grundvallaratriði í fornleifafræði árið 1995 og þurfti að hafa íslenskan fulltrúa sér innan handar. Mér skilst að þetta sé nú mest orðið norsk-bandarísk rannsókn og gerir Margrét Hermannsdóttir skiljanlega nokkuð veður úr því í grein sinni í Lesbók Mbls. 5.5.2007. Þegar sótt var um rannsóknarleyfi og fjárveitingar árið 1996 var greint frá því að samvinna yrði höfð við fáeina Íslendinga "for ethical reasons".

Hvað varðar fjármögnun rannsóknarinnar, var alveg ljóst frá byrjun, að Byock hafði báðar hendur niður í íslenska ríkiskassann. Hann greindi mér hróðugur frá því, er hann reyndi að fá mig með í rannsóknina, að Björn Bjarnason væri "verndari" rannsóknarinnar og hefði lofað stuðningi, tækjum, fæði og þar eftir götunum. Björn bóndi hefur greinilega ekki brugðist  Byock og hafa eftirmenn hans á stóli menntamála verið álíka gjafmildir. Að Björn Bjarnason er meiri aufúsugestur á Hrísbrú en ég og kollegar mínir, sést á þessari og annari færslu í dagbókum dómsmálaráðherrans.

Þegar íslenskir fornleifafræðingar með doktorsgráðu geta ekki starfað við grein sína sökum fjárskorts og aðstöðuleysis og einn þeirra vinnur sem póstburðardýr í Danmörku, vantar mig orð yfir þá fyrirgreiðslu sem prófessor Byock hefur fengið á Íslandi til að leita beina persónu úr Íslendingasögunum. Eins og ég skrifaði í greinargerð minni árið 1995 um leit hans af Agli: "Það er í sjálfu sér sams konar verkefni og leitin af beinum Jesús Krists og gröf hans eða leitin að hinum heilaga kaleik (The Holy Grail)".

En riddari nútímans leitar ekki að gylltum kaleik eða brandinum Excalibur , heldur Agli Skallagrímssyni. Riddarinn heitir Byock og atgeir hans heitir "Spin and PR". Riddarinn er reyndar búinn að afneita sér þeim óþægindum sem það virðist vera að vera Bandaríkjamaður í brynju. Hann fékk íslenskan ríkisborgararétt árið 2004 (væntanlega á eðlilegri hátt en tendadóttir ráðherra umhverfismála um daginn). Hver veit, kannski er Byock líka orðinn tengdasonur eftir langa búsetu á íslandi. Hann er að minnsta kosti orðinn "fornleifafræðingur", en það geta víst nær allir kallað sig á Íslandi sem kaupa sér skóflu.

Gárungarnir segja mér, að næsta verkefni Byocks sé að leita uppi Loðinn Lepp. Nafnið eitt bendir eindregið til þess að þessi norski erindreki á 13. öld hafi verið með sjúkdóm, sem lýsir sér í óhemju hárvexti, ekki ósvipað og á þessum kappa: