Vive le Président

 

Kosningarbaráttan í Frakklandi var hörð en vonandi hefur betri maðurinn sigrað. Hins vegar hefur lýðurinn aldrei fengið eins mikla fullnægingu og útrás fyrir haturstilfinningar eins og í þessum forsetakosningum og sérstaklega í því litríka "ríki" sem sumir kalla Bloggheim. Fjöldi bloggara í Frakklandi heldur úti haturssíðum gegn Sarkozy.

Þetta blogg http://sarkostique.over-blog.com/  er nokkuð sjúkt og það er ekkert hóf í sarkozismanum. Það er einkennilegt og barnalegt þegar fólk fær einn mann svona algjörlega á heilann. Gert er grín að nafni mannsins, uppruna, útliti og hvað eina og áróðri gegn Sarkozy er skipulega safnað saman. Það hefði verið óskandi að borgarar í Bloggheim hefðu verið til þegar Hitler var í uppsiglingu, en ekki var svona áróður gegn honum, heldur ekki í Frakklandi. Gárungaherferðin gegn bin Laden og Saddam i BNA hefur á tíðum verið illkvittnisleg og barnaleg, en þar erum við að tala um kenndir í garð hryðjuverktaka.  

Fyrrnefnd áróðurssíða í Frakklandi og herferðin gegn Sarkozy taka út yfir allan þjófabálk.  Hún inniheldur virkilega hatur og þráhyggju sem er því miður oft eina vopn vinstrimanna nú á tímum. Sem betur fer sá meirihluti Frakka við því.

Ég tel heldur ekki að þessi maníska persónufixering í stjórnmálum ætti að vera til eftirbreytni á Íslandi. Heldur ekki þegar hún er á sagnfræðilegu nótunum eins og Guðmund Magnússon dreymir um, og sem telur rækt Frakka við hinn pólitíska menningararf þjóðarinnar lofsverða. Guðmundur segir að sagan sé lifandi hjá Frökkum í samtíðinni vegna þess að þeir sjá Sarkozy sem Napoleon. En þeir sjá hann nú líka sem Lenín, Stalín, Hitler og sem mann sem muni stefna landinu þeirra mikilvæga út í kjarnorkustyrjöld. Guðmundur skrifar reyndar: "Allt er gott í hófi" og þar erum við sammála..