Eintóm della frá Íslandi

Nú liggja Danir aftur í því. Þeir eru farnir að rífast um uppruna og "sannleiksgildi" ásatrúar á heldur ófræðilegan hátt.

Í grein í danska dagblaðinu Berlingske Tidende i dag er gerð að umtalsefni vantrú manna á ásatrú, eða þó aðallega eins sagnfræðings.  Sagnfræðingurinn, Kurt Villads Jensen (sjá mynd) við Syddansk Universitet i Odense (Óðinsvéum), er greinilega búinn að uppgötva að það séu fyrst og fremst Eddukvæði og "Snorre Sturlasson" sem sé heimild okkar, og að við séum þess vegna algjörlega úti að aka eins og Ása-Þór, sem Jensen segir að hafi einungis verið svar víkinga við kristni.

 

Krossfarinn Kurt Villads Jensen vegur að ásum, hér með tvíeggjuðu tvíhandasverði frá 13. öld. Kenningar hans eru heldur tvíeggjaðar líka og greinilega vantar honum brýni.

Kurt þessi tekur greinilega ekkert mark á íslenskum bókmenntum og álítur þær ekki heimildir frekar en fornleifar. Myndir af Þór og öðrum meintum guðum, Þórshamrar og þvíumlíkt virðist ekki skipta neinu máli í heimi þessa fræðings.

Þessi fræðimaður hefur áður gert sig breiðan um aðra hluti sem hann veit ekkert um. Hér um árið hélt hann því fram að krossferðir kristinna manna á miðöldum væru fyrirmyndir krossferðar Bush forseta í Afganistan og jihads Íslamista. Ég sel þetta ekki dýrara en ég keypti það. Hvernig svona snillingur fær vinnu við danskan háskóla er mér hulin ráðgáta. En það hefur ekki verið neitt launungamál að það þykja góð fræði og fremjandi við háskóla að hata Kana og afneita trú, nema þá helst Islam.

Kurt Villads Jensen virðist ekki hafa lært muninn á goðafræði (mythologiu), guðfræði og sagnfræði.

Þór að kljúfa kross eða rembast í tæki í Ræktinni hjá Óðni í Valhöll

Vestfjarðaræða

Bolungarvíkur beach 

Ég er búinna að vera á Vestfjörðum í síðan í september, reyndar tók ég smá frí og fór með fjölskylduna til Hollands um miðjan september. En nú er ég brátt á förum til flatlendis Danmerkur í mína ævilöngu útlegð, útrás.       

Ég er núna í Bolungarvík sem er hinn besti bær. Mér þykir kyrrðin hér ígulfalleg. Maður getur snemma að morgni heyrt björg hrynja í fjallinu Erni og ölduna falla þungt á sandinn í fjörunni sunnan við bæinn. Hér snjóaði í fyrrinótt og enn er hvítt yfir öllu. Engin merki um heimshitnun hér.

Þetta las ég í Blaðinu í gær: "Um fjögur hundruð gestir sóttu sundlaugagarðinn í Bolungarvík um síðustu helgi. Gestafjöldi í sundlauginni hefur slegið öll fyrri aðsóknarmet síðustu daga."

Ekki vissi ég að Bolvíkingar væru svona glaðir yfir því að sjá mig í sundi, en nú veit ég að gleðin var ekki mín vegna og mannfjöldinn var vegna þess að sundlaugagarðurinn er nývígður. Þarna er forláta rennibraut sem krakkar bæjarins og einstaka fullorðinn nota grimmt. Hreinn lúxus.

Um leið og ég les Blaðið heyrði ég vitleysinga og aumingja fyrir sunnan tala um lok búsetu á Vestfjörðum. Hér er ekkert fararsnið á mönnum. Engin ástæða til þess! Hér lifðu menn af í vosbúð  verbúðanna í áratugi og aldir og þeir sterkustu eru hér enn. Menn vilja fæstir flytja í verbúð í Grafarvoginum.

Og nú kemur holskeflan, því sjaldan skrifa ég nema það stingi.

Níels A. Ársælsson heitir gæðabloggari sem oft hefur líkt "ástandinu" á Vestfjörðum við helför gyðinga. T.d. hér http://nilli.blog.is/blog/nilli/entry/231624/

Því miður get ég ekki séð helförina hér. Ekki óku gyðingar og sígaunar um í Volvo jeppum í gettóum. Reyndar er hér nokkuð af Pólverjum sem gæti gefið assósíasjón, en þeir virðast vera hið besta fólk, sem vinnur sína vinnu eins og aðrir Vestfirðingar. Og kvótinn er ekki Entlösung þótt að bloggarinn Nilli haldi því fram.

Vestfirðingar sem væla, verða farnir að lifa Bónuslífi í Reykjavík með Glitnispunkta fyrr en varir, en Vestfirðingar sem þrauka, munu erfa landið. Hér er ekkert nema framtíðin. Það er hins vegar ekki hægt að segja um loftbelgskapítalismann sem allir dýrka fyrir sunnan. Ég hef ekkert á móti kapítalisma, en það form hans sem stundað er í landnámi Ingólfs er ónáttúra og systir hennar græðgin er með í leiknum.

Kumlarask

Kuml voru rannsökuð í Hringsdal í sumar og fyrrasumar.  Alltaf þykir merkilegt þegar kuml finnast á Íslandi og vildu allir Lilju kveðið hafa, þ.e.a.s. allir fornleifafræðingar vildu hafa grafið kuml. Það langaði mig líka að gera hér um árið er ég vann sem sérfræðingur á Þjóðminjasafni Íslands. Þá var aftur kominn til starfa Þjóðminjavörður sem hafi verið í löngu fríi. Hann tjáði mér að ég mætti ekki grafa kuml, en vildi þó ólmur vita hvar kumlið var. Ég var með doktorsgráðu í greininni, en mátti ekki grafa kuml. Þjóðminjavörður þóttist verðugari til þeirrar iðju en ég.

Sem betur fer hefur verið slakað á slíkum kröfum, enda þjóðminjavörður þessi fjarri góðu gamni, og kuml hafa nú verið rannsökuð á nýjan leik og meira að segja af fornleifafræðingum sem ekki hafa neitt doktorsskírteini í farteskinu.

Ég veit ekki hvort að við kumlrannsóknir eigi að sýna meiri varúð en við aðrar fornleifarannsóknir, en þjóðminjalög eru þó mjög skýr hvað varðar frágang allra staða þar sem fornleifarannsóknir fara fram. Þar sem fornleifafræðingar stunda árstíðabundnar rannsóknir og rask, sem ekki er björgunaruppgröftur vegna yfirstandandi framkvæmda, og ætla sér að snúa aftur til frekari rannsókna, verða að skilja þokkalega við svæði þau sem þeir hafa rannsakað. Ég hélt að það væri venjan og hafði aldrei grunað kollega mína um annað, eða þangað til að ég kom í Hringsdal hér um daginn og sá frekar ljóta hluti.

Þar hefur Adolf Friðriksson hjá Fornleifastofnun Íslands, sem er einkarekið fyrirtæki, grafið merkileg kuml. Þarna er líklega kumlateigur og fleiri kuml í vændum. En svona skildi hann við fornminjarnar fyrir veturinn. Kumlin eru opin eins og gapandi augntótt í landslaginu og rúst, sem er yngri en kumlin, er óvarin. Ljóst er að hleðslur munu springa og eyðileggjast í vetrarveðrum.

Þetta þykir mér illa að verki staðið, sérstaklega ef tekið er tillit til þess að Fornleifastofnun, sem tekið hefur hefur nafn landsins okkar, svo halda mætti að þetta sé ríkisapparat en ekki sjálfseignarstofnun, hefur öll tök á því að gera betur.

Rannsóknin fór síðast fram í júlí í ár, en ekki er búið að verja rúst og kumlin á fullnægjandi hátt. Ábyrgðarmenn rannsóknarinnar í Hringsdal, sem vissulega er merkileg rannsókn, verða að fara á stað í dag og ganga frá fornleifunum fyrir veturinn. Það geta, eins og kunnugt er, verið mikil frost á Vestfjörðum. Minjarnar eru galopnar fyrir hafi og válegum veðrum. Rannsóknarmenn í Hringsdal eiga vart innistæðu fyrir áframhaldandi rannsóknum á þessum stað ef ekkert verður gert til að verja minjarnar betur en nú er gert - nema að menn vilji láta vind og veður sjá um uppgröftinn á órannsökuðum minjum á þessum stað.

Friedman, hvar ertu?

 

Hérna áður fyrr í annálum, sem skrítnir karlar með gigt skráðu í moldakofum, var oft minnst á undur: Tvær sólir á himni, tvíhöfða hunda, áttfættan kálf og framandi dýr sem rak að landi, og sem ef betur er að gáð í dag reynast vera erlendir skipshundar. En í dag er aðalviðundrið á Íslandi hið íslenska efnahagsundur.

Ef dæma má út frá grein Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar á bls. 24 i Fréttablaðinu í dag, á hið íslenska efnahagsundur sér þó alveg eðlilegar ástæður og Hannes telur, að við getum verið hreykin af kapítalistunum okkar. Sjá grein HHG: http://www.visir.is/ExternalData/pdf/fbl/070921.pdf eða hér http://hannesgi.blog.is/blog/hannesgi/entry/317826/

Ég hef fyrir venju að hreykja mér ekki af gerðum annarra, ekki einu sinni sigrum landsliðsins í fótbolta. Ég gleðst hins vegar yfir velgengi annarra, ef hún er byggð á góðum grundvelli. Vegna ættartengsla minna við Holland og þekkingar minnar á því hvernig kapítalisminn þróaðist og þróast enn í Niðurlöndum, er ég ekki eins fjálgur í að hreykja mér af velgengi landa minna í kapítalismanum eins og Hannes Hólmsteinn.

Ég var með fjölskylduna í Hollandi í síðustu viku fram í þessa. Þar tók ég vel eftir því að Hollendingar lifa enn eftir prinsippum 17. og 18. aldar um að aðhald skuli haft í anda Kalvíns, og öryggi og framsýni sem þeir lærðu best af portúgölsku gyðingunum og öðrum flóttamönnum sem tóku kapítalismann með sér eða fullþróuðu hann. Hvergi greiðir maður með greiðslukorti í Hollandi nema vera tékkaður í bak og fyrir, ekki einu sinni þótt það sé plátínukort. Hollendingar vilja helst seðla á borðið í míkróviðskiptum og helst einnig í makróviðskiptum.

Eftir að hafa skilið fjölskyldu mína eftir í kratahverfinu okkar í Danmörku, hélt ég til tímabundinnar vinnu minnar á  Íslandi. Það fór ekki fram hjá mér að margir farandverkamenn voru í flugvélinni, fyrir utan farandsveininn Bubba Morthens, sem var þó betur fataður en kollegar hans frá Póllandi. En eru pólskir lassarónar, sem raða sér fyrir utan flugstöðvarbygginguna og drekka fimm bjóra áður en einhver listrænn íslenskur "kapítalisti" kemur og sækir þá með eitt nafnnúmer fyrir 50 manns, sú "lífræna íslenska sköpun", sem Hannes Hólmsteinn skrifar um í merkri grein sinni í Fréttablaðinu í dag?

Einkavæðing er holl, en er einkavæðing á Íslandi alvöru einkavæðing? Ég leyfi mér að draga í efa að ör framsala á fyrirtækjum eða á hlut í fyrirtækum, sem bjargað hafa verið úr krumlu þjóðnýtingar, sé holl. Og þá skiptir mig engu máli hvort til hafi orði 370 milljarðar króna fyrir samfélagið.  Hreyfingar í íslenska efnahagsundrinu er býsna hraðar. Svo hraðar, að manni finnst maður vera í fjölleikahúsi þar sem einungis koma fram töframenn sem sérhæfa sig í hröðum bellibrögðum. 

Er fjármagnið orðið virkara en það var áður á Íslandi? Að sjálfsögðu. En virkt fjármagn er ekki endilega öruggt fjármagn og virkt fjármagn gæti skyndilega orðið ofvirkt, enda íslenska viðundrið aðeins lítil bóla á stærra viðundri, sem gæti lent í annálum fyrr en varir, ef einhver olíumógúll á sandhrúgu í suðurlöndum sýndist svo. Íslenskir kapítalistar eru líka greinilega fæstir í því að skapa auð í almenningsþágu. Sala á hlut í Icelandair nýlega sýnir að börn Framsóknarhyggjunnar eru söm við sig. Gamli sveitakapítalisminn lifir enn góðu lífi á Íslandi - eins og grein Lúðvíks Hermanns-Gizurarsonar undir grein Hannesar sýnir vel. Menn dreymir gamla daga.

Heavy stuff, these Icelandic economics

Sólarmegin í Auschwitz

  

Nýlega eru komnar í leitirnar myndir frá Síðari heimsstyrjöld, sem bandarískur dáti geymdi í fórum sínum þangað til í desember í fyrra. Myndirnar, sem eru 116 talsins, gaf hann nýlega U.S. Holocaust Memorial Museum i Washington. Myndirnar sýna hið ljúfa líf í útrýmingarbúðunum í Auschwitz í júnímánuði 1944, þegar útrýmingar voru flestar í búðunum.

Meðan hundruð og stundum þúsundir manna voru myrtar á hverjum degi nutu böðlarnir lífsins eins og ekkert hefði í skorist. Þarna hefur greinilega verið nóg af Mozart og Móselvíni, meðan að Felix Mendelssohn-Bartholdy var í banni. Það verður ekki skafið af germanskri menningu, hún hefur byggst upp á sterku fólki. Maður þarf að vera sterkur til að geta sýnt af sér það rólyndi sem myndin hér að ofan ljómar af, þegar maður er nýkomnir úr vinnunni þar sem þeir kæfðu nokkur hundruð gyðinga- og sígaunabörn með gasi. Ach mein lieber Augustin, sterkt fólk Þjóðverjar ....

Meðal þeirra sem sjást á myndunum sem nú eru komnar í leitirnar eru dauðalæknirinn Josef Mengele og foringinn Karl Höcker, sem andaðist í hárri elli árið 2000.

Hér http://www.ushmm.org/research/collections/highlights/auschwitz/ getið þið skoðað albúm Karls Höckers

Danskir dagar

  

Danir eiga ekki sjö dagana sæla þessa stundina. Ef það eru ekki Íslendingar sem kaupa ættarsilfur þeirra, þá sækir Al Quaeda að þeim.

Nyhedsavisen, blað í eigu Íslendinga, greinir frá því http://avisen.dk/alqaedahjemmeside-soeger-selvmordsbombere-danmark-190907.aspx, að það séu líka danskir dagar hjá hryðjuverkamönnum, sem ku leita eftir sjálfsmorðingjum til að gera usla í nafni Allah í Danmörku.

Eins og sumir Danir líta á sögu sína árin 1940-45 er væntanlega hægt að búast við því að margir þeirra taki vel á móti þeim sem vilja brjóta allt og bramla í landi þeirra. Sumir Danir eru nefnilega á þeirri skoðun að samvinnustefna þeirra við nasista hafi verið snilldarlegasta lausn Danmerkursögunnar.

Nú geta samvinnufúsir Danir haft samvinnu við Al Qaeda og bölvað og ragnað hættulegum Íslendingum í útrás. Kannski senda þeir Íslendinga úr landi, eins og gyðinga forðum?

Gluggasteinn

 

Ráðherrar eru líka myndefni í bókinni Gluggasteinn. Hér er verið að túpera Jóhönnu Sigurðardóttir í Ögri árið 1963.

Í dag leit ég í merka bók. Ljósmyndabókina Gluggastein, sem inniheldur 430 ljósmyndir sem sýna mannlífið í gamla Reykjafjarðar- og Ögurhreppi við Ísafjarðardjúp. Myndunum hefur safnað Sverrir Gíslason og sjálfur er hann höfundur margra þeirra.

Bókin lýsir mannlífinu á 20. öld á afar skemmtilegan og glettinn hátt. Þetta er einnig einstök þjóðlífslýsing. Bókin er vönduð, prentuð á góðan pappír og myndirnar njóta sín vel. Sumar myndirnar eru hrein meistarastykki.

Sverrir Gíslason hefur unnið merkt starf, sem margir munu geta notið góðs af.

Bókin kom út í ár hjá bókaforlaginu Gýgjarsteini og bókina er hægt að panta hjá Sverri Gíslasyni sjálfum í síma 4875631

 

Insula lapsa

 

Kofinn á miðri myndinni var eitt sinn á Hrútey, bráðum liggur hann við þjóðveg 633

Anno Domini 2007, nánar tiltekið 9. september, fækkaði eyjum við Ísland um eina. Hrútey á Mjóafirði við Djúp, tengdist þennan dag landi þegar vegagerðamenn luku við granda sem þeir höfðu byggt með stórvirkum vinnuvélum út í eyjuna.

Þar sem mönnum er mikið til meinað að veiða þorsk úr sjó, eru í fjötrum kvóta og annars nútímakukls, sem er miklu hættulegra en galdrafár 17. aldar á Vestfjörðum, er gott að hafa góða vegi. Þegar vegagerðinni yfir Hrútey er lokið hafa sparast 28 km, sem menn á hraðleið í eða af Vestfjörðum þurfa annars að hlykkjast um Mjóafjörð.

Thorsóttur sannleikur

 

Mikil ósköp er það einkennilegt að láta eyða eða brenna bókum vegna þess að sannleikurinn hentar ekki.  Bókabrennur og eyðilegging á andlegri vinnu manna er síðasta skrefið á undan algerri óvirðingu fyrir manninum sjálfum. Nasistar brenndu bækur sem þeim líkaði ekki. Nokkrum árum síðar brenndu þeir lík fólks sem þeim líkaði ekki.

Fyrr í ár rakst ég á að hægt var að kaupa ávísun sem Þóra Hallgrímsson (Thors) borgaði með árið 1958, þegar hún var gift nasistanum George Rockwell. Ávísunin var upp á 7 dollara og 49 cent. Nú kostar hún 99$.  Allt verður greinilega að gulli sem um hendur Thorsaranna fer.

Skoðið ávísunina hér:

http://www.snyderstreasures.com/pages/rockwell.htm

Nú er ekki að vita nema að ávísunin verði keypt og rifin.

Síminn til ykkar

 

Í Reykjavík heyri ég að SÍMINN hafi þurft að farga annarri auglýsingu Jóns Gnarrs í röð helgispjalla hans fyrir Mammon á skjánum.

Auglýsing númer tvö gerist á Golgötu. Jesús er kominn á krossinn en heldur þó enn á myndsímanum sínum og skeggræðir við föður sinn. "Af hverju faðir?" hrópar Jesús.

Guð svarar: "Sonur, þeir leituðu að Júdasi og fundann ekki, svo ég benti þeim bara á þig".

Sannast sagna veit ég ekki hvað segja skal um auglýsingu Gnarrs fyrir Símann. Ég er enn að hlæja að því er Jesús segir með þóttasvip: "Við erum hér, hvar ert þú?". Ég er enn að hlægja að því hvernig menn hafa gefið Símanum ókeypis auglýsingu með því að tala um þetta rugl.

Þessi ógeðfellda saga, þar sem Júdas, gyðingnum, er kennt um að hafa selt meistara sinn í hendur Rómverja, er tímaskekkja.

Meginspurningin er í raun hvort síminn, sem er verið að selja í auglýsingunni, sé ekki líka tímaskekkja? Hann er langt á undan tímanum á Íslandi, þar sem enginn venjulegur Jón hefur ráð á honum, ekki einu sinni fyrir 30 silfurpeninga.

 

Siðareglur Símans