Leikritið Träumeland

 

verður leikið á morgun. Þá fær litli prinsinn í draumlandinu á bláu plánetunni afhent þýskt tannfé á stórri senu í Hamborg.  

Á morgun kl. 11, pünktlich, verður Andri Snær Magnason heiðraður með KAIROS-verðlaununum, sem Toepfer stofnunin í Hamborg veitir vel gefnu fólki. Afhendingin á sér stað í Deutsches Schauspielhaus í Hamborg og eru ýmsir undirleikarar með frá Draumalandinu.

Toepfer sá, sem gjafmilda stofnunin er kennd við, var hins vegar hið versta fól og argur nasisti, og saga hans er ljót. Minningu sína sótthreinsaði karlinn með peningagjöfum. Ég hef sagt sögu Toepfers hér á blogginu mínu, þegar það var fyrst tilkynnt í desember sl., að Andri Snær fengi verðlaunin. Sjá hér og hér.

Blóðpeningar Toepfers eru greinilega happafengur fyrir rithöfund sem vill halda ímynd Íslands hreinni og fallegri. En peningarnir sem Andri þiggur eiga sér bæði ljóta og blóði drifna sögu. Kannski ekki hvert einasta Evra, en það er blettur á þessum verðlaunum, sem ekki verður þveginn af með þýskri undrasápu sem inniheldur handfylli af einhverju eitruðu ultra úr töfralandi sápuauglýsinganna.

Hér getið þið lesið greinargerð eftir franskan sagnfræðing, Gérard Loiseaux, sem lengi hefur deilt á Toepfer Stiftung í Hamborg. Hann sendi þessa greinargerð til íslenskra fjölmiðla. Eru þeir að birta hana, eða er Andri, Le petit Prince, kominn á sama stig og Laxness?

Andri Snær reyndi að fá blog.is til að banna umfjöllun mína um verðlaunin og mér var send aðvörun vegna þess að hann hélt því fram að ég ég mætti ekki nota ljósmynd af sér (Múhameð-heilkenni?). Í ljós kom, að Andri átti bara alls ekki upphafsréttinn að ljósmyndinni, en  hafði samt sent hana til Toepfer stofnunarinnar í Hamborg sem birti hana án leyfis ljósmyndarans. Þeir fjarlægðu myndina eins og ég, þegar þeir fréttu þetta.  Ég þori ekki að birta myndir af spámönnum og gervigúrúum, en er drengurinn á myndinni hér að ofan ekki líkur Andra?

Ég vona að Andri Snær Magnason afþakki verðlaunin í Hamborg á morgun og minnist í staðinn fórnarlamba nasismans á tilheyrandi hátt. Það yrði miklu meira í samræmi við drauma hans og hugsjónir, leyfi ég mér að halda, eða er sama hvaðan "gottið" kemur?

Það er greinilegt að Andri Snær stefnir langt í draumum sínum:

,,Já, það munar um minna, það má segja það. Þessi verðlaun koma á góðum tíma fyrir mig sem listamann, ekki of snemma og heldur ekki of seint! Það er gott fyrir listamenn að fá slík verðlaun þegar þeir þurfa á þeim að halda. Nóbelsverðlaunin í bókmenntum eru til að mynda sjaldnast veitt fyrr en rithöfundar eru komnir á efri ár.''

Nóbelsverðlaunin? Tjah..., hvað með að hugsa um líf þeirra sem urðu drápsvélinni, sem Toepfer var hluti af og græddi á, að bráð, nú þegar maður er búinn að fá næstbesta styrkinn á eftir Nóbelnum?

RÚV - lygar á færibandi

Nokkrir starfsmenn RÚV, sem ekki voru hraktir af spenanum nýlega, eiga virkilega bágt. Fölsun og afbökun á fréttum frá Miðausturlöndum hef ég oft fjallað um áður, og er það iðulega oftast RÚV sem á hlut að máli.

Nú brillerar RÚV aftur. Í gær var RÚV með frétt um að „26 væru í haldi í Dubai, grunaðir um að hafa orðið Mahmoud al-Mahbouh, einum að herstjórum Hamas-samtakanna palestínsku að bana". En þessi frétt RÚV er auðvitað ein löng vitleysa.

Enginn er í haldi út af þessu máli í Dubai, nema líklega einhverjir Palestínumenn sem áttu eitthvað sökótt við hinn snoppufríða Mahmoud, sem sjálfur var með 7 vegabréf á sér þegar hann andaðist. Enginn þeirra, sem eru á lista yfir 26 grunaða sem eyðimerkurleyniþjónustan í Dúbai er að leita að, eru í haldi í Dubai. Snoppufríða, segi ég. Mahmoud, sem líklega pakkaði konu sína heima í Damaskus inn í 200 metra af vaðmáli þar til nefið eitt stóð út um rifu, fór nýlega í fegrunaraðgerð þar sem hann lét mjókka á sér nefið. Kannski kæfði það hann?

Kunna menn ekki að lesa á fréttastofu RÚV, eða er óskhyggjan gengin í samvinnu við þráhyggjuna þegar að fréttaflutningi um Ísrael kemur?

Hér má finna fyrri færslur mínar um afbrigðilegan fréttaflutning RÚV: Sjá hér, hér, hér og hér, hér og hér og hér og hér.

Ég bíð enn eftir svari frá Stjórn RÚV við fyrirspurnum í síðustu færslunni. Mér er sagt að hún verði tekin fyrir bráðlega. Það er ekki einu sinni svo, að RÚV sé að lepja upp rugl eftir BBC eða The Guardian, heldur eru menn þar á bæ farnir að framleiða lygarnar sjálfir. Íslensk framleiðsla.

Meðaumkvunardráttur

Mikil ósköp, ESB leyfir Íslandi uppáferð með skilyrðum! Auðvitað verður hinn lini íslenski ESB-limur að losa sig við hættulegasta vandamálið á Íslandi, Bandasamtökin. Bændasamtökin eru eins og meinleg blæðandi varta, sem hreinlega gæti orðið ESB að falli, innan frá. Icesave glæpagengi og Eurostyle-bankamenn virðast ekki valda ESB áhyggjum, en uppáferðinni fylgir reyndar líka rausnarleg tilboð um ódýr lán til að borga skuldir með. ESB veit greinilega hverju sumir Íslendingar eru veikir fyrir og hagar sér eins og einhver pusher sem lokkar fíkil, sem vill ólmur komast í ólifnaðinn sem ríkti fyrir kreppu. 

Hins vegar hefur ESB greinilega ekki hugmynd um að á Íslandi þrífst flóra stjórnmálamanna í ýmsum stjórnmálahreyfingum, sem styður hryðjuverkasamtök leynt og ljóst og það samtök sem eru á lista ESB yfir hryðjuverkasamtök sem ESB ríki hafa skuldbundið sig til að berjast gegn. Ætlar ESB að leyfa íslenskum hryðjuverkaaðdáendum uppáferðir?

En ekkert er eins og áður var. ESB bjóst við því að Íslendingarnir með pottana, pönnurnar og geðveikisglampann í augunum, sem þeir höfðu séð á BBC, hlypu út á götur borga og bæja til að fagna boðskap þeim sem var látinn út ganga frá Brussell um að íslenska þjóðin mætti ganga í eina sæng með ESB, ef hún afsalaði sér fiskveiðistefnu og öðrum óþarfa gæðum. Pottálfarnir virðast greinilega allir hafa verið úr VG eða af Kleppi, því þeir hlaupa ekki um göturnar nú og fagna boðskapnum frá Brussell með áhöldum sínum. En hverjir gera það?  Líkast til ekki aðrir en siðlausir stjórnmálamenn og eitthvað lið sem sér flóttaleið úr undralandi bankadellunnar, sem þeir strönduðu andlega í, yfir í fagran heim ESB, sem þeir ímynda sér að muni redda öllu.

Það eru engar billegar lausnir á vandamálum Íslands. ESB er því ekki góð lausn.

Enn um minnisblað sendifulltrúans

Það er óheyrt, að ráðherra í siðmenntuðu landi fari með sorakjaft og dónaskap um starfsmann utanríkisþjónustu annars vinveitts ríkis. Við slíku mætti vitaskuld búast af Hugo Chavez, Ghadaffi eða af böðlastjórninni í Íran. Nú er Össur Skarphéðinsson kominn í sama flokk og þess konar pótintátar með yfirlýsingum sínum um minnisblað sendifulltrúa bandaríska sendiráðsins á Íslandi, Sams Watsons.

Hegðunarmynstur Össurar ætti að kynna fyrir umheiminum.

Býst þjóðin, sem kaus Össur og Co. yfir sig, við því, að það þjóni einhverjum tilgangi að reyna að telja fólki trú um að einn maður í bandaríska sendiráðinu hafi uppdiktað og afskræmt allt sem sendisveinar Össurar sögðu á fundum með bandarískum yfirvöldum?

Össur heldur því fram að minnisblaðið sé ónákvæmt og er búinn að fá atvinnumann í Kanahatri, sjálfan Ögmund Jónasson, til að halda því fram að sendifulltrúinn „fái ekki Nóbelsverðlaun í sagnræði". Ætli þetta auki samúð Bandaríkjanna með Íslendingum? Var Ögmundur kannski líka með í bandaríska sendiráðinu, fyrst hann getur staðhæft slíkt?

Sagnfræðingar vita flestir, að minnisblöð sendiráða eru oft nákvæmasta heimildin um það sem gerist í löndum þar sem allt er á öðrum endanum. Og allir vita, af hverju sagnfræðingum er ekki hyglt með Nóbelsverðlaunum. Norðurlandaþjóðirnar þola ekki sannindi í of stórum skömmtum.

Ef tekið er tillit til afrekaskrár Össurar Skarphéðinssonar, og þeirrar ósannsögli sem hann hefur svo oft verið tekinn í, þá veðja ég á Sam Watson. Diplómatar eru ekki stjórnmálamenn (nema á Íslandi og í öðrum álíka vanþróuðum ríkjum). Sam Watson hefur greint málefnalega og hlutlaust frá, eins og atvinnudiplómötum er kennt. Hvernig getur honum, Suðurríkjamanni af gyðingaættum verið akkur í því að umturna því sem sendisveinar Össurar sögðu?  Ég treysti bandarískum diplómat betur en Össuri Skarphéðinssyni, og lái mér það hver sem vill.

Hegðun Össurar og ríkisstjórnar hans er farin að teljast til þess sem ég flokka sem despótisma. Þessar yfirlýsingar hans um sendifulltrúa Bandaríkjanna eru örþrifayfirlýsingar frá manni, sem brátt er allur í stjórnmálum.

En segjum þó ekki að Bandaríkin séu orðin algjörlega fráhverf litla landinu í Norðri. Þau láku að minnsta kosti þessu plaggi og vonandi koma fleiri ritaðar heimildir upp á yfirborðið um frumstæða framkomu siðlausra, íslenskra stjórmálamanna. Við verðum að vona að Bandaríkjastjórn eða aðrir dæmi ekki alla þjóðina út frá þessum fáum mönnum, líkt og sumir vilja varpa sök hrunsins yfir á herðar allra Íslendinga. Það verður hlutverk sagnfræðinganna, en ekki Össurar og Ögmundar að segja þá sögu sannasta.

Stjórn særingameistara, lygamarða og rógbera

Í engu siðmenntuðu og þróuðu landi myndi ríkisstjórn sitja áfram, eftir að í ljós kemur að utanríkisþjónustan með blessun ríkisstjórnarinnar, lýsir  þjóð sinni sem fíflum sem viti ekki hvað þeir gera við útsendara annars lands, og í þessu tilfelli voldugasta lands í heimi.

Í engu siðmenntuðu ríki myndi ríkisstjórn mæta í vinnunna með bros á vör, daginn eftir að slíkt kemur fram, og láta sem ekkert hefði gerst. Slík stjórn hlýtur að hafa gott hreðjatak á stjórnarandstöðu sinni. 

Utanríkisráðherra, sem segist vera særingameistari sem var að særa fram samúð voldugustu þjóðar heims, fyrirfinnast ekki í þróuðum ríkjum, nema ef til vill á Ítalíu. Er siðferðið á Íslandi orðið eins og á Ítalíu? Eru menn farnir að nota vúdú og svartagaldur til að særa fram meðaumkvun BNA? Meira að segja vanþróuðustu lönd Afríku, sem Standard og Poors eru að skipa okkur í sveit með, eru fyrir löngu hætt að notast við særingameistara í stjórnsýslu sinni.

Í engu siðmenntuðu ríki þurfa menn að horfa upp á gamalreyndan sendiherra fara með ósóma um þjóðhöfðingja lands síns á vegum ráðuneytis síns, án þess að það hefði afleiðingar fyrir stjórn landsins. Eru fleiri ólíkindatól eins og þessi sendiherra í þjónustu lands síns? Það kemur í ljós.

Það er ekki nema að von að BNA eða Sam Wasserman erindreki í bandaríska sendiráðinu hafi lekið þessu bréfi. BNA kennir greinilega í brjósti um Íslensku þjóðina að hafa slíka vitleysinga yfir sér. BNA er búið að sjá, að á Íslandi er lýðræðið á völtum fótum og að þar stjórna trúðar sem eru hlekkjaði í sína blóðrauðu fortíð, þegar þeir trúðu á vopnaða byltingu og uppreisn öreigalýðs. Núna ljúga þeir að lýðnum og rægja hann við Uncle Sam. Er Ísland siðmenntað land? 

-  Já, en ríkisstjórnin sem situr er afar vafasöm og hið versta ólíkindatól, og eiginlega óstjórn.

Maður kafnar á falaffelsamloku í Dubai

 

Dubai er griðastaður glæpahyskis. Ég skil ekki af hverju forseta íslenska lýðveldisins og fyrrverandi klyfjahesti hans og særingameistarans, Össuri utan Ríkis, þyki spennandi að heimsækja Dubai. Forsetafrúin sá á ákveðnu tímabili fyrir sér Dubai  Norðursins á Íslandi, þegar hún var ekki að skammast út í öryggisgæsluna í Ísrael, sem tók bara ekkert tillit til þess að hún segðist vera First Lady of Iceland.

Ég er hins vegar á því, að Dubai sé ekkert annað en bölvað ræningjabæli, þar sem vopnasalar hafa aðsetur og eiga viðskipti við eftirlýsta hryðjuverkamenn. Einn þeirra var Hamas-leiðtoginn sem haldið er fram að hafi verið kæfður í Dubai um daginn. Dubai er einnig staðurinn, þar sem stórar fjárhæðir Íslenskra prangara hafa verið á ferðinni á síðustu árum. Hver er að rannsaka þau viðskipti?

Heimurinn, sem hatar Ísrael, og auðvitað gamli fréttamaðurinn og skrímslafræðingurinn Þorvaldur á fréttastofu RÚV, er að farast vegna þess að meintir Mossad-liðar fóru til Dubai á fölskum vegabréfum og drápu Hamas-leiðtoga frá Al Quassam sveitunum, Mahmoud al-Mabhouh, sem var að kaupa vopn. Hann var að sögn kæfður með púða á lúxusherbergi sínu í Dubai, sem verður að teljast frekar friðsamleg endalok fyrir mann sem í öðru hvoru orði boðaði dauða og hefnd. Í fyrra tók Al Jazeera viðtal við þennan sakleysingja í Damaskus,  þar sem hann sagði m.a.: I am very cautious, thank God. Eventually, only God determines when our lives end. We know the price to going on this path. Vonandi var það vilji Allah sem framfylgt var á hótelinu í Dúbai, þegar Mahmoud kafnaði í falaffelsamloku sinni, var kæfður eða dó úr reiðarslagi með rússneskri vændiskonu inni á herbergi sínu. Einu sinni voru Ísraelar að sækja fjöldamorðingja til Argentínu og út um allar jarðir. Er ekki betra að stoppa þá áður en þeir fremja fjöldamorðin?

Af hverju fagna menn því ekki, að enn einn kaupmaður dauðans er fallinn í valinn? Þetta var maður sem yfirlýst og opinbert vildi útrýma eina lýðræðisríkinu í Miðausturlöndum. Hann var eftirlýstur fyrir hryðjuverk. Hvað er eiginlega að því að leyniþjónusta Ísrael og annarra ríkja ryðji honum úr vegi, ef Dubai tekur hann ekki fastann? Hann hefur vonandi verið eftirlýstur af Interpol eins og meintir banamenn hans eru nú. Hann var meira að segja hættulegur sinni eigin þjóð, sem samkvæmt síðustu fréttum vann með Mossad í því að granda þessum Dúbaifara. En sannanir fyrir því að hann hafi verið myrtur vantar algjörlega. Lögreglan í Dubai er víst líka dálítið dúbíus. Rökin í þessu máli eru eins og í máli týnda drómedarans frá 2006. Engar sannanir og allt rennur út í sandinn. Hverjum er ekki sama um hryðjuverkakaupmanninn Mahmoud al-Mabhouh?

 

Ferðamenn í Dubai ?

Vælandi lándráðamenn hjá Uncle Sam

Uppsagnir manna í íslensku utanríkisþjónustunni eru óumflýjanlegar. Burgeisinn og Einar Gunnarsson verða að skýra út fyrir þjóðinni, hvaða umboð þeir hafa til að lýsa þeirri skoðun sinni að meirihluti Íslendinga sé idjót, sem ekki sé treystandi í kosningum.

Uncle Sam Watson, varasenditík í Rekjavick, sem ekki passar nógu vel upp á póstinn sinn, ætti að gera sér grein fyrir því að Burgeisinn steypir þessa dagana kúlur gegn BNA í kjaftæðinu um hver ber ábyrgð á þátttöku Íslands í stríðinu í Írak. Þátttöku sem við getum verið stolt af, þar sem stríðsglæpamaðurinn og þjóðarmorðinginn Saddam Hussein hóf það stríð. Burgess studdi þann andskota.

Hjálmar W. Hannesson ætti að láta ógert að snúa aftur til Íslands eftir þessi orð sín:

He added that he did not sense a willingness on the part of the opposition to take control of the government. Noting that the President, whom he has known for years, is considered "unpredictable," he hoped that a solution palatable to all sides in Iceland could provide
a way out.

Hér talar Hjálmar um þjóðhöfðingja Íslands í umboði hvers? Hjálmar burt úr diplómatíunni! Þú ert kjaftakerling, en ekki diplómat.

Getur verið að það séu of mörg fífl sem stjórna á Íslandi? Er það nema von, að BNA sendi ekki hingað sendiherra?

P.s. gleymdi Össur. Hann verður líka að pakka í fyrramálið.

Minnisblað sendimanns birt á Wikileaks

Veislan í skíðaskálanum

Egill Helgason er greinilega orðinn alveg uppiskroppa með efni.  Áróðurstarfið fyrir ríkisstjórnina gengur greinilega ekki allt of vel.  Madame Joly hefur t.d. snúist dálítið í höndum á spunameistaranum. Nú hefur Egill brugðið á það ráð að birta myndir úr íslenskum veislum sem hann geymir í silfri sínu. Í dag dró hann upp úr hattinum algjöra partí-partí mynd úr skíðaskálaveislu Jóns Ásgeirs frá 2007, sem hann notaði sem sönnunargagn fyrir tengslum Landsbankans og Baugsveldisins. Sigurjón Kúlulán og Banka-Ella eru eins og loftbelgir þarna á meðal fallega og ríka fólksins. En ekki er ég viss um að niðurstaða Egils sé rétt. Menn geta verið í partí án þess að vera að braska eitthvað saman.

Undir áhrifum frá stóra manninum á Eyjunni birti ég einnig eina góða, hörkupartímynd, sem var tekin í febrúar 1964.  Myndina er hægt að stækka með því að smella á hana. Allir eru greinilega að djúsa. Þarna er Banka-Ella, Elín Sigfúsdóttir að þamba Sínalcó (efst fyrir miðju). Kúlulánið hefur örugglega leikið við marga á myndinni. Yfirtaka á stórri rjómaköku hefur nýlega farið fram. 

En hver annar þekktur maður, fyrir utan Banka-Ellu ætli hafi verið í þessu partí? Jú, hver annar en einn valdamesti maður Íslands, partíkóngurinn sem situr þarna neðst í tröppunum blæs í rör og er með kók og romm í flösku: Ykkar einlægur, eigandi þessa blogs. Vonandi sér Egill Helgason ekki meira út úr myndinni er siðlegt er, en Ella var nágranni. 

Myndgreining Egils í dag á Eyjunni er einhver sú skrýtnasta blaðamennsku sem ég hef séð, ef yfirleitt er hægt að kalla slíkt blaðamennsku. Ef einhver á myndir af Agli Helgasyni í partí, mega þeir birta hana hér í athugasemdum.

Partímynd Egils

 

Skuldabaggi Hollendinga

Er hægt að kenna öllum Hollendingum um þá glæpi sem sumir Hollendingar, (ja, nokkur þúsund Hollendinga), frömdu í Síðari heimsstyrjöld? Nei. Það er heldur ekki hægt að kenna öllum Íslendingum um þá glæpi sem nokkrir Íslendingar frömdu í Hollandi í nafni Icesave, sjúklegrar íslenskrar sjálfsánægju og ofmetnaðs.  

Ég hef tekið eftir því að Hollendingar vilja ekki heyra sannleikann um sjálfa sig, frekar en sumir Íslendingar. Á fjölmörgum umræðusíðum, hollenskum, hef ég bent á hve skuld Hollendinga við gyðinga Hollands var seint greidd og af hverju Hollendingar greiddu ekki út eignir og innistæður gyðinga sem myrtir höfðu verið. Skuld Hollendinga verður vissulega aldrei greidd að fullu. 90% allra gyðinga í Hollandi voru myrt og áttu Hollendingar vissulega þátt í því, beint og óbeint. Þótt margir Hollendingar hafi hjálpað löndum sínum af gyðingatrú- eða ættum og jafnvel misst líf sitt vegna þess, voru þó flestir tilbúnir að líta til hliðar og jafnvel að hjálpa til við morð og ofsóknir á nágrönnum sínum. Í Hollandi var stærsti nasistaflokkurinn utan Þýskalands. Þetta var skrítið land. Jafnvel voru til fjölskyldur, þar sem menn, sem voru kvæntir gyðingakonum, voru einnig nasistar. Þeim var refsað fyrir það eftir stríð, jafnvel þó að þeir hefðu bjargað fjölskyldmeðlimum af gyðingættum. En þeir sem stunduðu skipulagt rán úr húsum og íbúðum gyðinga sem sendir höfðu verið til Westerbork, Vught, Amersfoort og víðar, og áfram í dauðann til Theresienstadt, Sobibor og Auschwitz, gengu margir hverjir níðingslega fram við samlanda sína.

SS-liði og hollenskur lögreglumaður tuska fanga (gyðing?) til í fangabúðunum í Vught í Hollandi árið 1944. Já, slíkt gerðist ekki bara í Póllandi og Rússlandi. Myndin efst er frá 1942 og sýnir þýska hermenn og hollenska lögreglumenn að loka af hverfi í Amsterdam til að smala saman gyðingum.

 

Í dag er búið að heilaþvo Hollendinga og heiminn með Önnu litlu Frank. Það voru til þúsundir stúlkna eins og Anna Frank í Hollandi. Anna Frank friðþægir vonda samvisku Hollendinga. Hollendingar gleyma hins vegar Puls (Pulsen) vögnunum, frá fyrirtæki A. Puls, sem óku um götur Amsterdam og Haag og tæmdu íbúðir gyðinga sem sendir höfðu verið í búðir eða voru í felum, eftir að hollenska lögreglan var búin að leita það upp og stinga byssustingjum sínum í gegnum gólfin til að fullvissa sig að engin fæli sig í íbúðunum. Þá kom flutningafyrirtækið Puls sem tæmdi hús gyðinga.

Flutningafyrirtæki nasistans Abrahams Puls tæmdi íbúðir gyðinga í Hollandi

 

Hollendingar eru nú búnir að vera með Þjóðverjum lengi í ESB, en samt heldur Þýskaland hlífðarhendi yfir hollenska böðlinum Klaas Karel Faber sem gekk í raðir SS og myrti gyðinga og aðra í fangabúðunum Westerbork í Hollandi. Hvað gera Hollendingar til að fá hann framseldann? Lítið sem ekkert. Níðingurinn Faber lifir í vellystingum í ESB-Þýskalandi. Hvað gerir ESB til að lögsækja gyðingamorðingjann Klaas Karel Faber? Ekkert!

Í hvert sinn sem ég skrifa um þessa skuldseigu þjóð, Hollendinga, sem átti erfitt að borga skaðabætur fyrir þær eignir sem hollenska ríkið nældi sér í eftir að gyðingar höfðu verið myrtir, þá hefur athugasemdin ekki verið birt, eða fjarlægð á hollenskum rabbsíðum. Það var nefnilega þannig að Hollendingar byrjuðu ekki að greiða skuldir sínar aftur og skila eigum gyðinga, sem bankar höfðu tekið traustataki, fyrr en upp úr 1994, og það tók nokkur ár. Nóg var rausað og sumir stjórnarliðar vildu minnka upphæðina. Minnst af þeim greiðslum sem loks voru inntar af hendi fóru til þeirra sem lifðu af eða ættingja þeirra, mest í als kyns sjóði fyrir gyðingasöfnuðu í Hollandi, söfn, rannsóknarverkefni og þvíumlíkt.

 Gyðingabörn frá Hollandi, sem myrt voru í Helförinni. Þetta er ekki Anna Frank til hægri.

 Gyðingum frá landsbyggðinni í Hollandi smalað í lestir til fangabúðanna í Westerbork.

Hollendingar eru annálaðir fyrir ráðsíu og jafnvel nísku. Það er jafnvel hægt að segja að um þjóðareinkenni sé að ræða. Ekki var laust við að hún kæmi í ljós þegar ríkisstjórn landsins, sem á síðustu 60 árum hefur oftast verið undir stjórn krata, ætti erfitt með að greiða skuld sína. Það tók þá 50 ár að hefja greiðslur. Ekki nóg með það, engin ríkisstjórn Hollands hefur nokkru sinni haft manndóm í sér til að koma með opinbera afsökunarbeiðni til gyðinga Hollands fyrir þá meðferð sem þeir fengu á stríðárunum og eftir stríð. Slíkan nánasahátt er vart hægt að finna annars staðar á byggðu bóli.

Það er alveg hægt, og ekki siðlaust að líkja Icesave skuldinni við skuld Hollendinga við gyðinga. En vert er að benda á tvennt: 90% gyðinga í Hollandi voru myrtar. Icesave varð víst engum, hollensku áhættufíklunum sem á eigin ábyrgð vildu setja fé sitt í hendur Icesave-glæpamannanna að bana. Icesave-bankamenn frá Íslandi voru í raun ekki ósvipaðir nasistum í hugsunarhætti. Flaskaðir upp á þeirri meinloku að Íslendingar væru bestir í heimi og gætu yfirstigið allt. Það er eina, sameiginlega synd margra Íslendinga, þetta helvítis ofmat á getu sína og hæfni.

Íslendingar eru fórnarlömb græðgi, ekki kapítalisma, heldur græðgi, sem ekki er flokksbundinn eiginleiki eins og menn sjá vonandi vel á Íslandi. Nú er hin venjulegi Íslendingur líka orðinn fórnarlamb taumlausrar græðgi okurlánara á Hollandi, sem sjálfir hafa aldrei gert almennilega upp við söguna og sína skuldunauta.

Setella Steinbach, sígaunastúlka frá Hollandi, á leið í dauðann. Þessi mynd var eitt sinn notuð af manni á Vestfjörðum á bloggi sínu til að lýsa eymd byggðarlags síns vegna kvótamála á Íslandi, og það var vel að merkja fyrir hrun. Hvernig ætli sé fyrir vestan nú?

Femínisti eða karlrembusvín í moldviðri?

Hér er komin heldur aum skýring frá Silju Báru Ómarsdóttur á aðgerðum hennar í þágu vinkonu sinnar í prófkjöri VG : http://siljabara.eyjan.is/2010/02/syndajatning-i-moldviri.html .

Greinilegt er, að pólítbýróið og efsta sovétið í VG eru búin að viðurkenna, að kosningar hjá þeim eru hlægilegur sirkus og á skjön við allar lýðræðishefðir í siðmenntuðum ríkjum. Þessi flokkur á meira skylt við eitthvað rotið bákn í Úkraínu eða Hvíta Rússlandi. En kemur þetta á óvart?

Silja og "stjórnmálasaumaklúbbur" VG telja sig hafa allt á hreinu. Gaman er að sjá, að EKTA femínisti eins og Silja Bára hafi þótt kosningarfyrikomulagið, sem hún lýsir á bloggi sínu, eðlilegt. 

Það svínslegasta er, að Silja dregur inn í málið stúdínu, sem greinilega ekki var nógu mikill kvenskörungur til að geta klára hjá Silju MA verkefni, sem hún byrjaði á fyrir 3-4 árum. Þá lét stúdínan sig hverfa. En allt í einu hringir Silja í hana og býður henni miða í sirkus VG.

Silja dregur  meira að segja inn í málið föður konunnar, sem Silja hefur ekki séð í 3-4 ár, (því vondir karlar eru alltaf á bak við allt). Hvað er kennari við HÍ að angra fyrrverandi nemanda sinn eftir 3-4 ár með símtali úr saumaklúbbi úti í bæ, (hugsanlega án þess að kynna málstaðinn sem hún berst fyrir), og bjóða heimsendingu kjöreðla í prófkjöri VG, líkt og þeir væru Dómínó pizza? Hér blandar háskólakennari hlutunum illa saman. Háskólakennarar eiga ekki að blanda saman áhugamálum í einkalífi sínu, stjórnmálastandi og viðskiptum við fyrrverandi nemendur sína. Það kemur málinu ekkert við, að konan sem Silja hringdi í, hafi byrjað á MA verkefni fyrir 3-4 árum og að Silja hafi ekki séð hana síðan! Silja skrifar hér eins og versta gerða af karlrembusvíni.

HÍ verður að taka á máli Silju. Kennari hringir ekki í fyrrverandi nemanda sinn og býður honum heimsendingu kjörseðils. Kennari greinir ekki síðan frá námsárangri nemanda sína á bloggi á Eyjunni vegna þess að stolt kennarans hefur lent í "moldviðri". Eina moldviðrið sem hefur geisað í þessu máli hefur komið úr svínastíu VG. Siðleysi vinstri manna er mikið og þeir eiga erfiðast allra með að viðurkenna galla sína.