Flemming Rose skrifar um Ólaf Ragnar

 

 

Flemming Rose, einn "eftirsóttasti" maðurinn í löndum Íslams,  sem ég er kunnugur gegnum sameiginlegan vin, (og nú er ég dauðans matur), skrifaði um viðtalið við Ólaf á Al Jazeera á bloggi sínu.  Það var ekki Good old Villy, sem laumaði að honum fréttinni 1. febrúar. Ekki kenna honum um allt. Nú breiðist fréttin út eins og sinueldur um heim allan.

Þegar Rose svaraði tölvubréfi mínu, spurði hann hvað "hún hefði sagt" við Al Jazera. Ætli Vigdís sé búin að brenna sig svo fast í vitund manna sem forseti, að þeir geri ekki ráð fyrir því að einhver Ólafur getir verið karlmaður? 

Það var ekki nein grínmynd sem Rose dregur upp af Ólafi, heldur blákaldur veruleikinn eins og Ólafur sagði sjálfur frá honum. Nú er Ólafur Ragnar Grímsson fyrst að verða heimsfrægur, og það af góðu einu.

Getur einhver sagt mér hvort viðtalið á Al Jazeera sé komið á vefinn?

 

Hér, hér, og hér má lesa um um Ólaf Arabíufara og viðtal fréttavesírsins við hann á Al Jazeera.

Ferð án endurkomu

 

Teplice Sanov heitir unaðslega fallegur bær í Bæheimi á Tékklandi, norðaustur af Prag. Þýskir íbúar bæjarins kölluðu hann Teplitz Schönau. Fólk sem býr í bænum er heppið. Margir þeirra, Súdeta-Þjóðverjarnir, fögnuðu Hitler innilega árið 1938. Um leið og þeir hylltu hinn nýja herra, flæmdu þeir í burtu gyðingana í bænum, brenndu samkunduhús þeirra (sem sést hér á myndinni fyrir ofan) þann 15. mars 1938. Nokkrum dögum síðar voru rústirnar fjarlægðar. Um það bil 7000 gyðingar neyddust til að yfirgefa Teplice, en 10. hver maður í bænum var gyðingur.  Þeir skildu eftir sig 511 hús og 526 íbúðir. Þjóðverjarnir gátu keypt íbúðir á hagstæðu verði og flestar verslanir í bænum yfirtóku þjóðverjarnir á "hagstæðum kjörum".

Elstu heimildir greina frá gyðingum í Teplitz árið 1414, en örugglega hafa þeir búið þar fyrr. Frá og með 16. öld var söfnuður gyðinga í bænum einn sá stærsti og mikilvægasti í Bæheimi. Allt sem þeim tilheyrði var eyðilagt af Þjóðverjum sem fögnuðu Hitler og co. Fjöldi gyðinga frá Teplitz var myrtur í Helförinni og glæsilegri sögu þeirra í bænum var lokið.

Ætli Sigrid, sem fæddist í Teplitz árið 1935, muni eftir því þegar rýmkaði um fyrir Þjóðverjum í bænum hennar? Eða þegar stóra, fallega samkunduhúsið var brennt til kaldra kola, og þegar kommúnistar eyðilögðu hitt bænahúsið eftir stríð? Það gerðist ýmislegt í Teplitz á síðustu öld.

Sigrid frá Teplitz óx úr grasi og hélt nýlega myndlistasýningu á galleríi Start  í Reykjavík, sem nú er lokið og sem hún kallaði Ferð án endurkomu.

Þar fjallaði hún ekki um íbúana í fæðingabæ sínum í Bæheimi, sem ekki áttu afturkvæmt, heldur sýndi hún verk sem sýna nöfn staða í Ísrael, sem rituð eru með ruddalegum og blóðugum bókstöfum. Þetta var afrakstur ferðar sem Sigrid fór í til Palestínu árið 2003.

  Formaður vinafélagsins Ísland Palestína á sýningunni.

 

Ég er í listahorninu í kvöld og skóp þetta verk í anda Sigridar Valtingojer. Ég kalla það Teplitz, eine schöne Stadt.

Leitin að dóttur Fischers

DV greinir frá leitinni að Jinky Ong í dag. Ég er ekki búinn að sjá hvað þar stendur, en ég vona að það séu fleiri að leita að Jinky en ég og Greta Björg Úlfsdóttir. Eins og ég tjáði blaðamanni DV í gær, vona ég að leitarmálið sé nú í góðum höndum hjá filippseyska innanríkisráðuneytinu. Filippseyjar eru mjög fjölmennt land og skráningar á mannfólkinu ekki með sama hætti og á Íslandi.

Egill Helgason segist oft hafa séð Fischer og Miyoko saman á gönguför, og trúir því ekki að ættingjar hans í Bandaríkjunum hafi kært sig mikið um hann.

Ekki held ég að þetta sé rétt hjá Agli. Bróðir Fischers, Peter (Björn) Nemenyi, sem dáinn er fyrir nokkrum árum var að minnsta kosti í góðu sambandi við Bobby Fischer. Faðir þeirra beggja, Paul, greiddi meðlög og kvartaði til yfirvalda yfir því hvernig móðir Bobbys ól hann upp.

 

Líkrán og ljúgvitni

 

 

Í gær hafði varaforseti Skáksambands Íslands, Óttar Felix Hauksson, samband við stuðningshópinn fyrir Jinky Ong Fischer, sem ég og Greta Björg Úlfsdóttir reynum að byggja upp á bloggum okkar á milli annarra hugleiðinga og starfa. Í ljósi þeirra upplýsinga sem varaformaður kemur með og þeirra upplýsinga sem ég miðlaði í gær um reglur sem gilda fyrir bandaríska borgara sem giftast japönskum ríkisborgurum í Japan, má ætla að fleiri en einn glæpur hafi verið framinn í tengslum við lát Róbert J. Fischers. Það virðist svo að það sé enn meiri ástæða nú en áður, að leita uppi Jinky Ong, sem sögð er vera dóttir Fischers.

Þetta skrifaði Óttar til Gretu og mín:

Ég er varaforseti Skáksambands Íslands. Ég var að koma heim frá Frakklandi nú í vikulokin. Ástæða þess að þú hefur ekki náð sambandi er líklega sú að ég notaði þarlent símakort meðan ég var staddur í Frakklandi. Ég er hræddur um að sjálfur Arnaldur Indriðason hafi varla það hugmyndaflug sem þarf til að láta sér detta í hug þá atburðarás sem orðið hefur. Það líkist ótrúlegri bíræfni af hálfu Garðars Sverrissonar að hlutast til um að lík skákheimsmeistarans var flutt austur fyrir fjall í myrkrinu að morgni mánudagsins 21. janúar, huslað þar niður í kirkjugarði á býli tengdaföður Garðars Sverrissonar og ekki einu sinni sóknarprestinum gert kunnugt um gjörningin, líklega í fyrsta skipti í íslenskri kirkjusögu!.  Þetta virðist kalla á lögreglurannsókn. Mér sýnist réttast að borgaryfirvöld biðji lögreglustjórann í Reykjavík að taka skýrslu af Garðari, lækni þeim er gaf út dánarvottorðið, ábyrgðarmanni þeirrar útfararstofu sem sá um kistulagninguna tæpum sólarhring eftir dauða Fischers og Jakobi Rolland kaþólska prestinum sem jarðsöng Fischer. Það lítur út fyrir að Garðar hafi gert sig myndugan í þessu máli gagnvart öllum aðilum, lækni þeim sem gaf út dánarvottorðið og sennilega afhent Garðari það og svo starfsmanni/mönnum útfararstofnunar þeirrar sem flýttu líksnyrtingu og kistulagningu sem fram fór föstudaginn 18. janúardaginn eftir dauða Fischers, svo og Jakobi Rolland kaþólska prestinum. Það virðist sem Garðar hafi látið í veðri vaka að hann hefði umboð eiginkonu hins látna. Líklegt verður að teljast  að Garðar Sverrisson hafi því haft áætlun um framangreinda atburðarás strax við dauða Fishers. Mér var tjáð að Garðar hafi á fundi sínum við aðila tengda RJF hópnum ekki minnst einu orði á  jarðsetninguna sem í vændum var. Mér skilst að á kvöldi sunnudagsins hafi hann farið hann suður á Keflavíkurflugvöll að sækja Miyoko Vatani og fer með henni og fjölskyldu sinni austur að Laugdælum þar sem tengdafaðir hans og mágur búa. Þar gista þau og snemma morguns koma líkbíllinn og presturinn og jarðsetning fer fram skammt frá gangstéttarkanti kirkjustéttarinnar. Enginn kross, ekkert. Maður sá bara moldarhrúgu í sjónvarpinu í kvöldfréttunum og glaðbeittan mág Garðars á gröfu sinn, hann virtist hinn ánægðasti. Merking orðsins "líkrán" hlaut nýja og eiginlegri merkingu í mínum huga við frétt þessa. Hverjir eru aðstandendur? Ef Garðar Sverrisson segir " að þetta sé að ósk hins fallna meistara" þá læt ég mér fátt um finnast. Arfleifð Bobby Fischers og íslenskrar skáksögu er stærri en svo að hann geti huslað heimsmeistaranum  niður nánast í kálgarðinum hjá tengdapabba sínum. Reykjavíkurborg, sem Fisher kom á heimskortið og Skákakademía Reykjavíkur eiga að fara þess á leit við lögregluyfirvöld að þau, í samvinnu við sýslumanninn á Selfossi flytja líkið í kirkjugarð í Reykjavík og þeir aðalmenn sem upphaflega hvöttu forsætisráðherra Davíð Oddson að beita sér fyrir lausn Fishers úr fangelsinu í Japan ( giftingarpappírar Miyoko Vatani reyndust gagnslausir). Menn eins og Friðrik Ólafsson stórmeistari,  Guðmundur G. Þórarinsson forseti Skáksambands Íslands í heimsmeistaraeinvíginu og síðast en ekki síst Helgi Ólafsson sem ötulastur allra hért á landi hefur verið að halda merki Fishers á lofti. Þetta eru mennirnir sem bera eiga kistu Fishers til grafar með sæmd í Reykjavík. Þar verði reist leiði sem skákáhugamenn hvaðanæva úr heiminum hafi aðgengi og geta vottað þessum merkasta heimsmeistara skáksögunnar virðingu sína. Garðar Sverrisson var alltaf í mínum huga aftaníossi þeirra manna er kölluðust RJF hópurinn. Þetta er svipað eins og Björgvin Halldórson vinur minn myndi orða það: "Söngvarinn er dáinn og nú er rótarinn búinn að reka alla í hljómsveitinni, tekur öll sólóin sjálfur og segir það vilja hins fallna meistara".

Bobby Fischer was her Chessmate

 

Mig langar til að benda lesendum á mjög áhugaverða færslu Gretu Bjargar Úlfsdóttur í gær, þar sem hún fer í gegnum mótsagnir í fréttum um meint hjónaband Fischers og Myoko Watais. Blaðamenn Morgunblaðsins gætu lært ýmislegt af Gretu.

Við Greta höfum tekið það dálítið inn á okkur hvað Íslendingar eru sljóir þegar að kemur að rétti lítils barns frá Asíu. Ég leyfi mér að lýsa því yfir, án samráðs við Gretu, að sá sljóleiki sé í ætt við þá litlu virðingu sem Íslendinga hafa alltaf borið fyrir erlendu fólki. Í mörg ár hefur maður orðið vitni að því hvernig íslenskir aumingjar hafa getað flutt inn konur á fæti frá Asíu, og sumir þeirra gert líf þessara kvenna að helvíti á jörð, misþyrmt þeim og jafnvel myrt. Mörg slík sambönd eru auðvitað líka vel heppnuð.

Mig langar einnig að benda lesendum á, að í Japan eru engin hjónabönd löggild nema að yfirvöld hafi viðurkennt þau. Það er alveg sama í hvaða hofi, kirkju eða samkunduhúsi maður er pússaður saman. Hjónabandið er ekki löglegt fyrr en yfirvöld hafa viðurkennt það.

Þá kemur hið áhugaverða: Allir erlendir borgarar sem vilja giftast Japana í Japan verða samkvæmt japönskum lögum, (sem BNA færðu þeim í lok síðari heimsstyrjaldar),  að framvísa staðfestu vottorði um að þeir séu hæfir og lagalega séð frjálsir til að ganga í hjónaband, og verður slíkt vottorð að koma frá sendiráði útlendingsins eða ræðismannsskrifstofu heimalands hans í Japan.

Bandaríkjamenn, sem vilja giftast Japana í Japan, verða þannig að nota ákveðið eyðublað, sem þeir geta fengið hjá Bandaríska sendiráðinu og verður að útfylla það bæði á ensku og japönsku.

Allt í sambandi við hjónabönd í Japan, og meira til, er hægt að lesa hér .

Þetta sýnir mér, að miklar líkur séu á því að forseti skáksambands Japans, Myoko Watai, fari með rangt mál um samband sitt við Robert J. Fischer. Hann hafði ekkert samband við bandarísk yfirvöld og þau hefðu ekki farið að veita honum heimild til hjónabands þegar hann var eftirlýstur fyrir brot á bandarískum lögum.

Svo einfalt er málið. Þeir íslendingar sem halda því enn fram að Watai hafi verið gift Bobby Fischer, ættu kannski að  fara kynna sér ákvæði hegningarlaga við slíku.

 

Segðu að þú sért sorrý, Óli !

Vegna fyrirspurnar um að mér sé alvara með fyrirsögninni, bæti ég þessu við nokkrum tímum síðar. Kaldhæðni is my middle name.

Ólafur sagði þetta á RÚV í gær:

 

"Í raun og veru var hann að reyna knýja á um tvennt, annað hvort að ég bæðist afsökunar á framferði Dana, og bæðist fyrirgefningar á því sem þeir hefðu gert, þeirri móðgun, þeirri ögrun þeirri svívirðu - hann notaði mjög sterk orð -  sem Danmörk hafði sýnt  með þessum skopteikningum og auðvitað var það ekki í mínum verkahring að gera það. Og satt að segja átti ég ekki von á því að það mál væri enn svo lifandi og heitt í þessum heimshluta, að þegar þessi öflugasta sjónvarpsstöð í Arabaheiminum fengi forseta Íslands í viðtal,  að þá væri nauðsyn að setja það á dagskrá og ræða það all ítarlega eins og hann vildi gera."

Í dag geta þeir Íslendingar sem horfa á Al Jazeera heyrt hvernig forsetinn svaraði spurningum fréttamannsins, sem eins og meginþorri múslíma álítur að hinn gjörvalli vestræni heimur sé vondur og kenna honum um allar ófari sínar síðan Múhameð fæddist. Það er leiðinlega árátta.

Vildu að forsetinn bæðist afsökunar á framferði Dana

Trúverðugleiki Gallup á Íslandi = 0,0

 

 

Um það bil viku eftir að nýr borgarstjóri tók til starfa í Reykjavík, birtir Gallup skoðanakönnum þar sem menn hafa verið spurðir hvort þeir séu ánægðir með nýjan borgarstjóra.

16% eru ánægðir með manninn. Hinir hafa greinilega dæmt Ólaf K. Magnússon á grundvelli einhvers annars en starfa hans sem borgarstjóra

Trúverðugleiki Capacent Gallup = 0%

Ótrúverðugleiki Reykvíkinga = 64 %