Vesturfarar og ritbann á skerinu

 

Mikið var nú gaman að sjá frændfólk mitt í einum þátta Egils Helgasonar um vesturfarana. Ég er frændi Stephans G. og einn þeirra sem standa honum næst á Íslandi, ef svo má að orði komast. Stórgaman var að sjá barnabörn Stephans G. og hve lík þau voru sumu frændfólki mínu og þeirra á Íslandi. Sömu kækirnir, sami tjáningarmátinn. Litningar láta ekki að sér hæða.

Það fer hins vegar í verra að ég geti ekki hrósað Agli Helgasyni fyrir þættina. Ég get ekki gert athugasemdir á Eyjunni og heldur ekki á DV. Ég fæ enga skýringu á þessu ritbanni í athugasemdasvæði Eyjunnar. Ég hef spurst fyrir um það en fæ engin svör. DDR-háttalag íslenskra fjölmiðlamanna er útbreiddara en maður hefði haldið.

Þótt Agli Helgasyni sé illa við tilhugsunina um að ég sé frændi Stephans G. og hann hafi látið það í ljós á mjög ljótan og lítilmótlegan hátt (sjá nánar hér og hér), er lítið sem hann getur gert við því. Ég er bara feginn því að Egill sé ekki ættmenni mitt. Ég er afkomandi Þórðar Sigurðsonar stýrimanns, en Stephan G. og hann voru systrasynir. Þeir voru afkomendur fátækra kotunga í Skagafirði, sem meikuðu það, þrátt fyrir alla mótstöðuna í lífinu, þrátt fyrir að þurfa að flýja heimasveit sína vegna yfirgangs mektarmanna og presta sem söfnuðu hrossum, riðu börnum og sungu falskt við undirleik Bakkusar.

Þótt Stephan hafi sem betur fer aldrei verið ritskoðaður í Kanada, þá er ég það á miðli þeim sem Egill Helgason skrifar pistla sína á. Eyjan er miðill sem annars hreykir sér af frelsi hugsana og skoðana og þar eru ábyrgðarmenn flestir sérleyfishafar á réttar skoðanir og kenndir. Mikið fer heiminum aftur. Egill hyllir friðarsinnann Stephan G. fyrir skattpeninga þjóðarinnar en Eyjan.is ritskoðar aumingja mig án röksemda nærri heilli öld eftir að Stephan frændi velti fyrir sér heimsfriðinum í litla "bleika" húsinu í Markerville.

Ég læti Bill frænda syngja Agli sönginn um lestina Voodoo King sem Egill Helgason verður fyrr eða síðar fyrir eða Drottningu Frelsisins sem félagar hans á Eyjunni hafa gert útlæga.

"Helvítis gyðingur"

Ég var fyrstur manna til að stinga upp a mosku á Íslandi og styð byggingu hennar heils hugar. Ég tel enga trú  vera verri en einhverja aðra. Það er aðeins fólkið sem er mismunandi. Þess vegna sjáum við öfgaíslam blómstra í blóðbaði, og menn hafa einnig í gegnum aldirnar sýnt það ljótasta í sér gegnum kristnina.

Það syrgði mig hins vegar að sjá og heyra, að imam safnaðarins sem fékk gefna lóð undir mosku hafi hrópað að íslendingum sem voru með við sömu "iðju" og hann sjálfur í Laugardalnum í gær. Þar mótmæltu fáeinir íslenskir stuðningsmenn Palestínu því að kvennalandslið frá Ísrael leyfði sér að leika á Íslandi. Nokkrir vinir Ísraelsríkis, voru einnig komnir á staðinn með andmótmæli. Þeir sem mótmæltu fyrir Palestínumenn töldu sig hafa ákveðið svæði, sem þeir töldu stuðningsmenn Ísraels hafa ráðist inn á. Þetta leiddi meðal annars til ljótra hrópa og kalla meðal stuðningsmanna Palestínumanna. Ekki kom til steinskasts.  Imaminn, Salman Tamimi, kallaði alíslenskan og þrautkristinn aðdáanda Ísraelsríkis "helvítis gyðing". 

Nú held ég að flestir stuðningsmenn Ísraels á Íslandi séu frekar upp með sér heldur en hitt, þegar einhverjir kalla þá gyðinga. En þegar "helvíti" er sett í samhengið, er allt annað mál. Þessi hegðun Tamimis þykir mér ekki sæma trúarleiðtoga múslíma á Íslandi. Slík köll og hróp sýna að andlegur leiðtogi múslíma á Íslandi óski gyðingum helvíti og að hann sé hugsanlega ekki í andlegu jafnvægi. Þó hann sé Palestínumaður, þá er það ekki hlutverk hans að brjóta íslensk hegningarlög í hlutverki andlegs leiðtoga múslíma. Íslensk hegningarlögin gilda í Laugardalnum en ekki sharía lög.  Íþróttamannleg var þessi gusa Tamimis ekki og hefði mönnum verið vísað af velli og settir í leikbann fyrir minni sakir. Salmann verður að vara sig.

Þrátt fyrir ágætan stuðning varðliða Ísraels á Íslandi unnu íslensku stelpurnar þær ísraelsku með glæsibrag. Ætli kuldinn hafi ekki verið að drepa dætur Ísraels. Ég sé að á myndinni eru ýmsir smettisskrudduvinir þessa heiðingja. "Helvíti" voruð þið góð. Elskið Friðinn, Shalom!

Varðliðar Ísraels á Íslandi. Ljósmynd. Eva Björk.

Gyðingahatrið í Gaza-umræðunni

Í hvert sinn sem stríð hefur blossað upp milli Palestínumanna og Ísraela á síðari árum, fyrst og fremst vegna þess að sumir Palestínumenn og stuðningsmenn þeirra á Vesturlöndum vilja útrýma Ísraelsríki,  hefur stór hópur Íslendinga farið yfir um í umræðum á bloggum og á fasbók. Viðbrögð Íslendinga sem halda með útrýmingarherferð Hamas, eru oft hreinræktað gyðingahatur.  Íslendingar halda að þeir einir geti vaðið í gyðingahatri án þess að það hafi nokkrar afleiðingar.

 

Annars dagfarsprútt fólk og vel menntað byrjar að tala um flutninga gyðinga á afskekktar slóðir (nú síðast Utah sem er kannski ekki afksekktur staður en frekar leiðinlegur) meðan aðrir lýsa því yfir að þeir sjái eftir því að Hitler hafi ekki lokið ætlunarverki sínu. Enn aðrir vilja ekki hafa viðskipti við gyðinga. Endalaust nota Íslendingar á vinstri vængnum og nasistar samlíkingar á Ísraelríki við Þýskaland nasismans og Gaza er auðvitað fyrir löngu orðið að gettói sem fólk sem notar þessar andgyðinglegu samlíkingar veit ekkert um. Holocaust-relativism er gerð af gyðingahatri og óbeinni helfararafneitum, þar sem gyðingum og Ísraelsmönnum er núið um nasir að þeir séu eins og nasistar,  að gera það sama við Palestínuþjóðina og nasistar gerðu gyðingum. Slíkar samlíkingar lýsa ekki bara hatri, heldur einnig einfeldni og fávisku.

 

Í gær sá ég á blogg Hlyns Þórs Magnússonar umræðu þar sem maður er heitir Rögnvaldur Bjarnarson lýsti því yfir að hann hefði viljað sjá "guttann" (Hitler) ljúka ætlunarverki sínu, það er að myrða alla gyðinga (sem er einnig ætlunarverk Hamas). Sami maður lýsir á fasbók sinni hrifningu sinni á framsóknarkonunni miklu sem ekki vill mosku í Sogamýrinni. Hvað kallar maður mann sem bæði er með óþol fyrir moskum og gyðingum?

Í sömu umræðunni hjá Hlyni fyrrverandi fangaverði tekur þátt kona sem býr á Ísafirði, sem skreytir um þessar mundir fasbók sína með palestínskum fána. Faðir hennar gekk 17 vetra í Waffen-SS. Það dregur greinilega ekki úr mönnum kjarkinn þegar að hatrinu kemur. Kannski gengur þetta í ættir.

Rithöfundinn Þorsteinn Antonsson falsar söguna (eða tekur sér skáldaleyfi) og skrifar að Ísraelsmenn eigi ættir sína að rekja til " hinna ýmsu ættbálka sem upp eru taldi í nefndri heimild [Dómarabók] og bjuggu á því sama landsvæði á ritunartíð þessarar bókar, fyrir þúsundum ára, sem tilheyrði svo Palestínuaröbum fram til þess að Vesturveldin stefndu gyðingum á þennan reit upp úr lokum síðari heimstyrjaldarinnar til að fría sig sambúðarvanda sem löngum hefur fylgt þessum þjóðflokki, gyðingum."

 

Samkvæmt íslenskum rithöfundi, Þorsteini Antonssyni, fengu gyðingar Ísraelsríki svo "Vesturveldin gætu friðað sig af sambúðarvanda af gyðingum". Þorsteinn Antonsson er greinilega svæsinn gyðingahatari og sögufalsari, sem líklega hefur aldrei heyrt um þjóðarmorðið á 6 milljónum gyðinga í síðari heimsstyrjöld, styrjöld sem faðir Herdísar Hübner tók virkan þátt í, og gefur henni ástæðu til að skreyta sig með Palestínufána í hatri sínu á gyðingum Ísraelsríkis sem verja sig gegn samtökum sem hafa það sama á stefnuskrá sinni og Hitler.  Herdís er greinilega pabbastelpa.

 

Þorsteinn getur ekki svarað

 

Íslendingar bera einnig ábyrgð á úrslitum síðari heimsstyrjaldar, því þeir voru ekki til í að hjálpa landflótta gyðingum á 4. áratugnum. Hins vegar kom Rauði Kross Íslands, (Lúðvík Guðmundsson og Sigurður Sigurðsson) föður Herdísar til Íslands úr fangabúðum fyrir SS-liða á Englandi en samtökin höfðu engan áhuga á að hjálpa gyðingum. Og svo þurftu gyðingar sem fluttu til Íslands eftir stríð að skríða meðfram veggjum.

Þannig eru (sumir) Íslendingar - Ekkert nema hræsnin og óþverrahátturinn. Jafnvel talsmaður múslíma á Íslandi þakkar fyrir sig með dálitlu gyðingahatri þegar hann skrifar þetta á fasbók einni í gær:

Mundu Salmann Tamimi, að sumt fólk sem hatar moskuna þína hatar líka gyðinga, t.d. Rögnvaldur Bjarnason.

Dulítið um samkennd

Árás á ungan mann, Kristófer Má, við ráðhúsið í Reykjavík um daginn minnti mig á svipaða árás sem ég varð fyrir í Árósi árið 1986.

Ég var að koma úr Húsinu í Mølleparken, skammt þar frá sem innsigli Jóns Skálholtsbiskups fannst á 19. öld og ekki langt frá ánni sem endar í einum ósi, sem borgin Århus er kennd við, þó svo að Íslendingar tali alltaf um ósana í fleirtölu. Ég hafði verið að ljósrita eintök af kandídatsritgerð minni og binda hana inn. Þegar ég var nýkominn yfir gangbraut og gekk í átt að strætóskýlum þar sem ég ætlaði að ná í vagninn minn út á stúdentagarðinn þar sem ég bjó var skyndilega ráðist á mig aftanfrá með sparki í bakið með orðunum "skide Iraner", ég var slegin í götuna og tveir menn, snoðklipptir, spörkuðu í mig og kýldu.

Á þessum árum þóttu ég nokkuð suðrænn í útliti. Þegar ég kom t.d. inn á palestínska veitingastaðinn "Falaffel", sem var ódýr fyrir námsmenn og góður, var ávallt varpað kveðju á mig á arabísku. En nú átti, upp úr þurru að berja mig, því tveir nýnasistar töldu mig vera "skide Iraner" af baksvipnum á mér að dæma. Mér finnst ég ekkert líkur Írana, en hvaða vit hafa nasistar á því, þegar þeir hafa bara einhvern hrokkinhærðan til að berja.

Á stoppistöðinni stóðu 20-30 manns - sem ekkert aðhöfðust. Ég hjúfraði mig saman og hélt um höfuðið til að verja það. Þess vegna slasaðist ég ekki nema að því leyti að neglur á tveimur fingrum klofnuðu. Vart hefur liðið meira en hálf mínúta áður en bjargvættur komu á vettvang. Mjög hávaxinn maður á hjóli hjólaði þarna framhjá. Hann hentist af hjólinu og flæmdi árásarmennina í burtu. Strætisvagn minn kom skömmu síðar og gerist það þá að þessir nasistar (einn var svokallaður "grønjakke", hlupu upp í vagninn á héldu áfram að hóta mér. Ég fór til bílstjórans og bað hann að kalla á lögreglu. Það gerði hann og fóru tvímenningarnir þá að hóta honum, svo fór að lokum að þeir fóru úr vagninum á Gudrunsvej í Gellerup og gerði einn þeirra sér lítið fyrir og hrækti í andlit vagnstjórans.

Þegar ég var kominn heim fór ég til vinar míns Franks á gamla ganginum mínum, sem var með síma, og hringdi í lögregluna. Þá varð ég fyrir mestum vonbrigðunum með mannlega samkennd, því lögreglan á vakt gaf í skyn að ég hefði slegist við mennina, því neglurnar voru brotnar á mér. Ég tilkynnti honum svo að ég myndi kæra hann. Það gerði ég morguninn eftir, og þá bukkaði öll lögreglustöðin sig og mér var boðið að skoða brotamannaskrá. Þar fann ég einn af þeim sem ráðist hafði á mig og skýrsla var tekin. Aldrei heyrði ég meira frá lögreglunni og síðar sá í þennan sama árásarmann á götunni. Síðar talaði ég við vagnstjórann, sem sagði mér að honum hefði verið hótað aftur af öðrum ódæðismönnum og nú væri hann að leita sér að nýrri vinnu. Hann sá ég ekki aftur á vagni nr. 15, sem oft var uppnefnd "Hvidløgsekspressen", vegna fjölda innflytjenda sem nýttu sér þetta samgöngutæki.

Nokkrum árum síðar varð ég vitni að því þegar geðveil kona réðst unga konu frá Portúgal/Angóla. Það ver einnig við strætóstöð og ég þurfti að segja margt til að fá bílstjórann til að meina geðveiku dönsku konunni aðgangs að vagninum. Síðar fékk ég að skoða skrár lögreglunnar og þar var blessuð konan.  Hún var þekkt fyrir árásir á fólk með annan litarhátt. Síðar hitti ég stúlkuna sem varð fyrir árásinni og hún sagði mér að ekkert hefði heyrst í lögreglunni.  

Samkennd

Samkennd er því miður oftast eitthvað sem menn hreykja sér af, en stunda hana ekki í raun og fyrir því er lífræn ástæða. Oft beina menn einnig samkenndinni að ákveðnu fyrirbæri sem lengst í burtu frá sínu nánasta umhverfi. t.d. baráttu Palestínumanna, meðan sama fólkið minnist ekki á útrýmingar á saklausu fólki í t.d. Sýrlandi um leið og það líkir gyðingum við nasista og örlögum Palestínumanna við Helförina. Það er brengluð samkennd og líkir að mínu mati sjúkleika.

Skilgreiningar sálfræðingsins í fréttum RÚV á samkennd eru að mínu mati út í hött. Aðgerðaleysi þegar ráðist er á fólk, er sama aðgerðarleysi og þegar fólk þegir þegar samstarfsmaður þeirra er rekinn eða þegar gamall vinur er að deyja. Hræðsla er meginástæðan fyrir því að fólk gerir ekkert neitt þegar aðrir lenda í hættu vegna árásar. Ég efa t.d. að ég hefði sjálfur gert það sama og maðurinn sem hjálpaði mér. En þegar ég hjálpaði konunni og þegar ég hef hjálpað öðrum síðar, hef ég metið aðstæðurnar og hættuna sem viðráðanlega. Ég get því ekki álasað "hópdýrunum" sem biðu eftir strætó þarna um kvöldið fyrir löngu í Árósi fyrir að gera ekki neitt.

Mynd: Íraninn á myndinni efst er ég þegar flest líffærin virkuðu enn. Úr háskólaskírteini mínu.

Íslendingar eru algjörir snillingar

Á Íslandi ættu að búa 26 milljónir manna. Þetta segir rektor Háskóla Íslands, vegna þess að 11 mannanöfn, sem reyndar tilheyra ekki öll Íslendingum, eru á lista yfir 3000 vísindamenn í heiminum sem koma oftast og best fyrir í vísindagreinum, jafnvel í greinum sem þeir hafa ekki skrifað neitt í, sem og í greinum þar sem engin sönnun er sett fram fyrir því sem haldið er fram, því menn telja niðurstöðuna vera verndaða verslunarvöru sem hægt verður að búa til pillur úr með tíð og tíma.

Rektorinn er alvörurektor yfir HÍ, þar sem fjöldi starfsmanna skrifaði einu sinni undir áskorun til að kom í veg fyrir þjóðarmorð og hreinsanir sem þeir héldu fram að Ísraelsríki ætlaði að fremja. Létu þessi starfsmenn glepjast af vefsvikum, þar sem haldið var fram að 187 ísraelskir prófessorar væru á sömu skoðun og hefðu hafið þessa undirskrifasöfnun. Þegar verið er að slátra íbúum Sýrlands heyrist ekkert í þessu eðalfólki, sem réttast ætti að teljast til milljónaþjóða, þar sem vitleysingarnir hverfa í fjöldann. Á Íslandi stinga þeir bara í augun.

Það búa aðeins nokkrar hræður á Íslandi og afstaða margra þeirra í garð umheimsins, í garð minnihluta, sýnir að fáir eru snillingar og að fjöldin allur á afar erfitt með rökhugsun, hugsanlega vegna skyldleikaræktar fyrri alda. Menn sem stutt hafa Pol Pot og Hamas telja sig helstu verndara lýðræðis. Aðrir sem telja sig óefað snillinga og að minnsta kosti sérleyfishafa á réttar og sannar skoðanir, berjast hetjulega fyrir mosku, en um leið gegn umskurn.

Það er alltaf sama sagan. Íslendingar vilja tilheyra þeim stóru í lítilleika sínum, en vera litlir þess á milli á alls kyns undanþágum frá hinum stóra heimi vegna smæðar sinnar. Suma dreymir um ESB og Öryggisráðið og aðra um að vera með á ráðstefnu í BNA um höfin þeirra. Eitt sinn vildi fjöldi Íslendinga fljóta með Hitler og Stalín. En vegna smæðar sinnar hverfa Íslendingar venjulega í hafið, fyrir utan 11 einstaklinga sem bjarga öllum heiminum.

Íslendingar eru reyndar svo heppnir að tilheyra sjálfum sér, en það þykir víst ekki nógu fínt lengur. Mér er sjálfum næst að halda að við séum bara á flötu pönnukökustiginu eins og sumir gerðu sér að lokum grein fyrir þegar þeir seldu pönnsur á Manhattan þegar þeim varð ljóst var að stuðningur Assads og annarra þjóðarmorðingja var ekki tryggður fyrir setu Íslands í Öryggisráðinu. Þar ætluðu íslenskir snillingar að brillera og sýna umheiminum hlutverk Íslendinga á meðal þjóðanna, þegar Ingibjörg Sólrún var utanríkisráðherra og Ísland ætlaði að bjarga friðinum fyrir botni Miðjarðarhafs fyrir fullt og allt.

Þegar konan á myndinni tók í höndinni á manninum taldi hún víst að Ísraelsmenn væru þjóðarmorðingar. Hún er greinilega ekki snillingur.

 

Kannski ætti HÍ að leggja meiri áherslu á kennslu í heimildarýni, sjálfsgagnrýni og hafa reglulega kúrsa í minnimáttarkennd í öllum deildum og skorum. Hugsanlega myndi Íslendingum fækka úr 26.000.000 þykistunni Íslendingum niður í viðráðanlega tölu. Segjum svona ca. 320.000 manns.

Í dag sagði Ómar Stefánsson sig úr Framsóknarflokkunum, búinn að fá sig fullsaddan af þjóðernispopúlisma. Án þess að fara út í smáatriði, þá hét Ómar eitt sinn Abdallah og er líkast til umskorinn eins og flestir sem bera það nafn. Ætli réttar skoðanir hans nú og hrein samviska geri honum létt fyrir þegar hann styður mosku. Þá vona ég að hann þurfi ekki að ærast út af umskurn á drengjum, því það gera flestir hreinhjartaðir stuðningsmenn mosku á Íslandi. Þeir vilja mosku - en ekki fyrir neina muni umskurn. Ómar finnur örugglega einhverja átillu og undanþágu til að hata umskurn með öllum hinum sem ekki eru popúlistar.

Ekki heyrði ég mikið í Ómari hér um árið þegar sígaunum var hent út úr landi jafnóðum og þeir hófu að leika á nikku við verslanir á Íslandi ... og hvar lógaði hann Abdallah???

Moskan og ruglið

Í umræðunni um moskuna í Sogamýrinni,  hafa fjölmiðlar og ákveðnir aðilar gegnið mjög langt til ná athygli og með furðulegustu staðhæfingar. Framsóknarflokkurinn fékk tvær konur inn í borgarstjórn vegna haturs sem greinilega ríkir í þjóðfélaginu.

Um daginn dró blaðamaður á DV meira að segja fyrrv. arabískan prins sem áður hét Abdallah inn í umræðuna. Hann átti að geta sagt eitthvað um Framsóknarflokkinn, sem hann var í kjöri fyrir. Nú er komið að Sigþrúði hjá Kvennaathvarfinu. Hún dregur inn sundurbarðar "múslímakonur". DV vitnar svo í athyglissjúkan ítalskan félagsfræðing sem heldur því fram að múslímar séu gyðingar 21. aldarinnar, að samfélagsleg staða þeirra sé sú sama og á meðal gyðinga á 19. öld. Langt er seilst!

Sigþrúður er væntanlega að tala um allar thailensku konurnar á Íslandi sem sumir íslenskir karlar fara vissulega illa með.

Margar þeirra eru múslímar. Ég hef einhvers staðar lesið að stór fjöldi kvenna í kynlífskössum Pattaya og Phuket séu múslímar og þangað sendar/seldar af fátækum foreldrum eins og aðrar konur, t.d. þær sem eru Búddatrúar. Dætur ríkra múslíma vinna einnig í þessum "iðnaði" og hafa valið þann veg til að komast hjá að bera hijab eða annan klæðnað. Sýn þessara kvenna á Íslam er líklega ekki sú sama og þeirra múslímsku karla sem í skynheilagleika heima í Arabíu eru góðir feður og eiginmenn, en á Phuket eru þeir kynlífsfantar sem ætlast til þess að þrælar þeirra séu múslímar og undir lögaldri.

Þegar konan er svo orðin "of gömul" fyrir kjötmarkaðinn er hún stundum seld útlendingum, t.d. Íslendingum sem gat ekki náð sér í íslenska konu, m.a. vegna fátæktar eða annarra samfélagslegra eða persónulegra vandamála, sem m.a. hefði hugsanlega gert að verkum að hann hefði barið hvaða konu sem var, íslenska eða múslímska. 

Ég efast um að margar sundurbarðar thailenskar konur sem eru á pappírnum múslímar komi í bænahús múslíma á Íslandi í dag. og þess vegna þykir mér mjög leitt að sjá forstöðukonu kvennahvarfsins skora "billeg" stig í hinni sýktu umræðu sem hefur verið um moskumál á Íslandi. Moskan rís og þar mun verða boðuð skoðun Íslam á konum. 

Íslensk lög veita mönnum rétt til að reisa mosku, lóð hefur verið lofað og það loforð er ekki hægt að taka til baka. Á Íslandi gilda íslensk lög, Ef Íslendingar hatast út í mosku og múslíma eru þeir í vissum tilfellum að brjóta gegn ákvæðum í hegningarlögum og ef Múslímar gera það sama þegar þeir koma með hatursfullar yfirlýsingar í garð ákveðinna þjóða, verða múslímar á Íslandi að búa sig undir að fylgja íslenskum lögum. Ef heiðursdráp verða framin á Íslandi, líkt og þau hafa verið framin á öðrum Norðurlöndum, eru  það íslensk lög sem dæmt er eftir, en ekki eftir skoðunum Sigþrúðar.

Sundurbarða múslímska konan á Íslandi er múslími að nafninu til, en þegar hún verslar í matinn í búð í Reykjavík er hún bara "tæja". Einu sinni heyrði ég íslenska konu á sextugsaldri segja í Hagkaupum í Kringlunni, svo allir kringum hana heyrðu mætavel "Sjáiðið helvítis tæjurnar, nú er kjöt á tilboði".

Myndin efst ef frá Danmörku og sýnir upptöku á heimildakvikmynd um Ghazala Khan sem tekin af lífi af bróður sínum eftir samantekin ráð fjölskyldu þeirra árið 2005. Aftakan fór fram fyrir framan lestastöðina í Slagelse á Sjálandi. Sök Ghazölu var að verða ástfangin af og giftast manni frá Afganistan. Ghazala var ættuð frá Pakistan (sjá hér).  Það er nefnilega ekki sama hver múslíminn er. Ég hef sjálfur heyrt múslímska menn tjá sig um þeldökka og austurasíska múslíma eins og þeir væru annars flokks fólk. Það er nefnilega til gott "Framsóknarfólk" víðar en á Íslandi, sem stundar skyldleikarækt á fullu í nafni óskrifaðra laga og trúar.

Íslenskir karlar beita ofbeldinu

Styðjum mosku í Langjökli

Ég er mikill stuðningsmaður Mosku í Langjökli. Farið á Facebook og lækið "Moska í Langjökli" eða gerist félagar í stuðningshóp við "Mosku í Langjökli".

Ég skil ekkert í mönnum að gleyma mosku og öðrum trúarhofum í Langjökli. Verða ferðamennirnir í jöklinum bara harðfreðnir og kaldrifjaðir Lúterstrúarmenn? Hvað var Ari Trausti eiginlega að hugsa? Eins miklu og gyðingar hafa eitt í íslenskan ferðamannaiðnað, er líka það minnsta sem hægt er að gera að ráða rabbí Eisberg til að þjónusta í jöklinum.

Svíar kunna sig. Þeir tilkynntu fyrir nokkrum árum að þeir ætluðu að reisa mosku úr ís. En einhver trúfræðileg túlkunarvandamál hafa komið upp, því moskur mega ekki bráðna.

Sænsk ísmoska eftir leysingar í vor.

Íslenskt þjóðfélag er skopmynd

Allt er að verða vitlaust út af Ku-Klux-Klan teikningunni í Fréttablaðinu. Vissulega er þetta frekar klén teikning. Dagur er líka illa teiknaður og líkist mest Bryndísi Skram án brjósta. Hægra megin við Sveinbjörgu stendur maður sem stutt hefur Hamas. Enginn hefur sett hann í Hamasbúning á skrípamynd, þó hann styðji samtök sem beita sér fyrir eyðingu Ísraels og gyðinga, líkt og Hitler. Erfiðleikar Sóleyjar Tómasar við að eignast karlkyns afkvæmi vegna þess að hún ólst upp við eintóman kvennafans, var víst líka tilvalin skrípamynd sem aldrei birtist.

Gott ef Georg Bjarnfreðarson er ekki líka orðinn Palestínumaður.

Nei, þessi í bláa jakkanum við hliðina á Hamasmanninum er líklega tvífari hans ... eða hvað, er þetta mákse nýja lookið hans Jóns Gnarrs?

Dagur með tombólu á Google Earth

 

Versti rasistinn í íslenskri pólitík, fyrr og síðar, var líklega Jónas Guðmundsson, sem var STÓRKRATI. Aldrei var teiknuð skopmynd af honum í gervi Ku-Klux-Klans. Enginn hefur teiknað ljótar myndir af Hermanni Jónassyni, sem persónulega beitti sér fyrir útvísun gyðinga frá Íslandi.

Jónas gaf út andgyðingleg rit í áraraðir og var jafnframt Krati, sat á Alþingi og var embættismaður í Reykjavík og sat í alþjóðlegum nefndum fyrir Íslands hönd. Logið er um sögu hans á síðu Alþingis. Yrði ekki allt vitlaust ef ég skellti lítilli hormottu a la Hitler á yfirvörina á Nasa?

 

Jú, skopmyndin af Framsóknarkonunni sem komst til "áhrifa" með hjálp Allah er afar óvönduð, sama hvaða skoðun maður hefur á mosku. Ólafur Stephensen ritstjóri Fréttablaðsins verður að gera sér grein fyrir því að aumkunarverðu lýðskrumi Sveinbjargar er ekki hægt að líkja við Ku-Klux-Klan. Kanahatur vinstrimanna hér um árið var líka kynþáttahatur að hluta til, þegar þeir sungu í kór um blessuð börnin sem fæddust uppi á Miðnesheiði:  "Ekki plagar okkar þjóð, vakkfódedillafodædódey, úrkynjun né gamalt blóð, því börnin fæðast brún og létt, með boginn fót og trýnið grett, sem Filippseyjafólkið nett".

Gleymum heldur ekki, að Sveinbjörg Slæða hefur reyndar áður gengið með eins konar slæðu. Hún vann fyrir Air Atlanta í Jeddah. Ekki kvartaði hún þá yfir múslímum, þegar þeir borguðu henni laun.

Er ekki vandamálið einfaldlega það að Íslendingar hafa upp til hópa verið útlendingahatarar og eiga erfitt með að viðurkenna að þeir eru nýlosnaðir úr hlekkjum fortíðarinnar?

Af hverju var fjölskyldu Felix Rottbergers vísað úr landi? Felix var fyrsti gyðingurinn sem fæddist á Íslandi. Hermann Jónasson sá um að koma fjölskyldunni úr landi. Við tóku miklar hörmungar fyrir fjölskylduna í Danmörku, sem lesa má um í bók minni Medaljens Bagside. Myndin er tekin af syni mínum Ruben og Felix, þegar Felix heimsótti mig hér um árið til að tala í samkunduhúsi gyðinga í Kaupmannahöfn. Honum hefur hins vegar aldrei verið boðið til Íslands, landsins sem losaði sig við hann og fjölskyldu hans.

Ekki í tísku að vera hreinræktaður

Egill Helgason er ekki hreinræktaður. Það fullvissaði hann lesendur sína um nýlega. Eftir að hafa athugað ættir Egils, finn ég hins vegar enga löglega útlendinga, síðustu 25 ættliðina. Ég hringdi í Kára klón, sem gat staðfest þetta. Rauði liturinn í hárinu á Agli er frá Schwartzkopf en genin undir í gráa hárinu eru öll komin frá Noregi. Ekkert keltakyns fannst í vessum Egils.

Sem útlærður Mischlingseksperte skoðaði ég málið nánar, og tel nú ljóst að Egill sé mjög blandaður, þrátt fyrir allt. Þegar maður skoðar fingra og handapat Egils sér maður glögglega frönsk einkenni. Svona handapat er afar óskandínavískt og gerir það að verkum að ég gef hér með Agli "Keinarierattest". Egill er algjör blöndungur af 1. gráðu.

Ef Framsókn á að eiga sjens á því að fá mann inn á Íslandi í dag, verða menn að læra að tala svona með höndunum.

Egill, vais vous envoyer la facture la semaine prochaine.

Er Egill Helgason sorry ?

Kennari einn sem heitir Hilmar, sem oft veður upp á bloggsíðum manna með hræðilegum gífuryrðum, æstist mjög um daginn þegar ég skrifaði um moskusvik Sveinbjargar framsóknaroddvita.

Ég er reyndar fyrsti Íslendingurinn, sem ég veit um, sem í riti hefur stungið upp á mosku, en ekki Illugi Jökulsson eða Egill Helgason. Ég reit í Moggann í svari til íslensks kynþáttahatara, n.t. 14. des. 1994, bls. 44: „Það er ekki nóg að yrkja landið, fólkið verður einnig að fegra. Ég fagna þeim degi, að moska rís í Mosfellssveit eða sýnagóga á Selfossi og að bænir á Alþingi verði ekki aðeins kristnar". 

 

Hinn ofsafengni kennari, Hilmar, sem á stundum er stuðningsmaður Hamas og yfirlýstur gyðingahatari kallaði mig öllum illum nöfnum. Hann hefur t.d. kallað mig "gyðingaósóma".  Eftirá, þegar æðið rennur af honum,  neitar hann því að heita Hilmar og þvertekur fyrir að hann sé kennari. Hann er þó enn ekki búinn að neita því að hann sé Lionsmaður.

Ég fer ekki ofan af því að andstaða við mosku, sérstaklega mosku sem gefin hefur verið lóð, sem svo á að taka aftur frá söfnuðinum, sé ekkert annað en einhvers konar fordómar. Andstaða sjálfs míns við moskur birtist aðeins þann dag þegar þar verður boðað það hatur sem margir vinstrimenn eru haldnir, en því miður er sögufölsun orðin hluti af trúariðkunum íslensk múslíma (sjá hér). Ég hef þegar látið í ljós skoðanir mínar á síendurteknum kynþáttafordómum þjóðkirkjunnar sem birtast í Passíusálmunum og ég vona að ég þurfi ekki að gera það með múslíma.

Egill Helgason, sem nú biðst auðmjúklega afsökunar fyrir að kalla saklausa konu "rasistakellingu", skeit mig reyndar einnig út á áföllnu Silfrinu árið 2005 með röð lyga. Hann skrifaði m.a. : "Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson komst í fjölmiðla í Danmörku fyrir nokkrum árum þegar hann reyndi að fletta ofan af framgöngu Dana gegn gyðingum. Eins og kunnugt er voru danskir gyðingar ferjaðir yfir sundið til Svíþjóðar haustið 1943 og björguðust flestir með þessum hætti. Vilhjálmi taldi að þessir atburðir hefðu tekið á sig mynd goðsagnar og vildi fá að komast í skjöl útlendingaeftirlitsins til að sanna að í Danmörku hefði verið rekin andgyðingleg stefna. Úr þessu varð talsverð rekistefna." (sjá hér)

Egill birti líka þessa andgyðinglegu óþverragrein sína á visir.is og í DV þann 2.5. 2005.

Hálfum mánuði eftir að Egill Helgason níddist á mér og reyndi að gera lítið úr starfi mínu og rannsóknum, kom út í Danmörku tæplega 500 síðna bók mín Medaljens Bagside. Bók mín, sem fjallaði um flóttamenn af gyðingaættum og aðra sem Danir vísuðu úr landi, fékk mikið lof, reyndar svo mikið að sumir danskir sagnfræðingar, sem reynt höfðu að setja stein í götu mín til að hindra að ég gæti rannsakað efnið, reyndu síðar að ræna heiðrinum af uppgötvunum mínum.  Þegar dönsku dagblöðin fóru að greina frá bókinni, áður en hún kom út, bað forsætisráðherra Dana um eintak af henni, og hjólaði ég sjálfur með bókina í ráðuneytið. Ráðherrann vitnaði svo í hana í Mindelunden 4. maí 2005 við árlega minningarathöfn um lok þýska hernámsins í Danmörku, þar sem hann bað gyðinga afsökunar á þeim glæpum sem fyrirrennarar hans höfðu framið og sem ég greindi frá í bók minni. Egill hefur aldrei beðið mig afsökunar fyrir að svína mig til.

Egill er, eins og allir vita, einn af aðalsérleyfishöfunum á sannar og réttar skoðanir á Íslandi. Slíkir menn biðjast sjaldan afsökunar, og ef þeir gera það, meina þeir ekkert með því.

Einhverju sinni sagði ég frá því á Silfri Egils, að blússöngvarinn Bill Bourne í Kanada væri frændi minn. Bill er afkomandi Stephans G. Stephanssonar og Stephan G. og langafi minn Þórður Sigurðsson voru systrasynir (sjá hér). Viðkvæði Egils var: Aumingja Bill að eiga svona leiðinlegan frænda". Sjá hér.  Egill fór svo í að fjarlægja ónotin af Silfrinu, en það var um seinan eins og sjá má hér fyrir neðan. Dónaskapurinn hafði verið afritaður. Enga afsökun sendi Egill til mín eða Bills.

 

Látum Bill frænda ljúka þessum pistli