Two Norwegian artists stone a young girl to death

The Pacific Lutheran University (PLU) on Park Avene in Tacoma, in the great state of Washington, is such a peaceful place. Here the nice Scandinavian, Lutheran legacy has been cherished since 1890, when the university was founded by some great Norwegian pioneers. Hardly anything bad can be said about Scandinavian humanitarian legacy of the Nordic Lutherans, which is promoted intensively to predominately blond and blue eyed kids at the PLU.

A month ago, on 13 January 2016, an exhibition was opened at the Scandinavian Studies Department of the Lutheran University. It was entitled "Forgotten Nordics: Ethnic Diversity and National Narratives". At that exhibition one could see a photograph of a young girl, who was denied asylum in Norway in 2013. She was allegedly sent back to Iran, her home country, where she was killed - stoned to death. This was at least the information which the curator of the exhibition got from two famous Norwegian artists Håvard Vikhagen and Helga Bu. The curator's colleagues and all the guest believed the story, for what is bad in the minds of many Americans? Any Government for sure, and certainly criminal states like Iran, which undeniably have stoned women to their death until recently. 

Stoning is certainly a hideous acts, so unlike anything Nordic and Scandinavian, where women haven't been burned on the stakes since the 17th century and for instance Jews in Denmark haven´t been expelled by the Danish Lutheran Government to Nazi Germany since 1943.  Even the worst hate-crimes in Tacoma seem to fade in comparison to this horrific Norwegian-Iranian joint venture. What is an arson attacks on the local synagogue in Tacoma compared to a stoning in Iran.  The attacks on Temple Beth El, happened right after Sept. 11 and just before the Jewish High Holy Days. Someone spray-painted "Zionism plus U.S. equals 5,000 dead" on the parking lot (See here). One can just hope that such acts are not born out of the Lutheran mindset.

When I read about the exhibition and the refugee girl on the blog (also here; The text of the blog has been slightly modified since January 2016) of an American-Icelandic Scholar, who is now working at the Lutheran University in California, I could not recall any incidence in Norway, where an Iranian girl had been denied asylum, and expelled to meet hear certain death by stoning.

I contacted the author of the blog 50/50, Elisabeth Ida Ward, and got in touch with the Norwegian authorities, who had no information on such an atrocity, committed in a joint venture by the Norwegian government and the regime of the Ayatollahs in Tehran. Finally I found the e-mail address of Helga Bu, one of the artist responsible for the photograph at the exhibition in Tacoma. I wrote her and asked who the girl on the picture was: This is Hega Bu's short response:

Hei!

Dette arbeidet som fremstiller en ung jente er bare en illustrasjon.

Vi ville gjennom dette portrettet sette søkelyset på asylpolitikken.

Beste hilsen fra Helga Bu

Translation:

Hi! This work, which shows a young girl, is only an illustration.

We wanted through this portrait to highlight the asylum policy.

Best regards from Helga Bu

There we have it folks. The awful truth was fortunately much nicer than the "reality" of the two Norwegian artists. They were simply working in the Scandinavian tradition of dark fiction, where the main issue is to blame everything bad in the world on decisions and policy in one's own part of the world - and the Jews too of course. The stoning of a girl in Iran after an expulsion from Norway was a simply a bad saga to fool the Americans. But it was successful, because everyone in Tacoma believed it. Didn't they?

Fortunately the girl in the picture, whoever she is, wasn't stoned due to a Norwegian expulsion, nor Iranian terror. She was stoned by two artists who believe that a cheap trick is a good way of illustrating for gullible Americans the "horrors" of asylum policy in Norway.

If anyone knows the girl in the picture, who was killed by art, peace and understanding, sometimes practised in Scandinavia behind a rather sleazy humanitarian mask, please let her know that the law in Norway and in USA makes her bound for a considerable compensation. Artists cannot go around stoning innocent girls to death without facing the consequences.

Ísrael lokar landmærum, en það gera Svíar einnig

Í gær þurfti ég að fara til tannlæknisins míns í Málmhaugum (Malmö). Eins og menn vita eru Svíar búnir að loka landamærum sínum fyrir óæskilegu fólki. Fólki, sem flest er að reyna að bjarga sér undan villidýrum.

Í gær fór ég með lest og vissi að vegna lokana Svía lengdist ferðatíminn til Malmö til muna. Ég steig á lestina á aðalbrautastöðinni í Kaupmannahöfn og þegar ég kom 15. mínútum og seint til flugvallarins í Kastrup, þurfti maður að flytja sig um set og fara yfir á brautarpall 1 þar sem fór fram skoðun á skilríkjum sem dönsk yfirvöld hafa falið illa menntuðu fólki og dónalegu frá Securitas að framkvæma. Ég sýndi íslenskt ökuskírteini og það hafði blessuð konan sem skoðaði mig aldrei séð, svo hún notaði drjúgan tíma til að skoða það áður en hún tók mynd af því á gemsa.   Ég sá að hinir starfsmennirnir tóku myndir af öllum skýrteinum. Ég komst með lestinni sem beið og ákvað að taka ljósmynd með gemsanum mínum af starfsfólki Securitas þar sem það var að eftirliti fyrir dönsk yfirvöld. Þegar ég hef tekið eina mynd ræðst að mér lestarstarfsmaður af balkönskum uppruna og segir að ég mætti ekki taka ljósmyndir á "hans lest" . Ég spyr hvaða reglur hann hafi um það og bið hann um þær, þar sem þær seú ekki í lestinni á lestarstöðinni né á miða mínum. Þá fer hann að hóta mér að ég megi ekki fara með lestinni. Ég bendi honum á að þegar sænsk lest sé í Danmörku gildi dönsk lög og dönsk lög banni ekki að maður taki ljósmyndir út um dyr á lest. Ég bendi honum vinsamlegast á að ef hann hóti mér frekar muni ég kalla á danska lögreglu. Þá hætti kauði (sem sést á myndinni efst) og lög hans og starfskonu Securtias danskrar sem var farin að skipta sér að voru skyndilega fallin úr gildi.

Þegar til Svíþjóðar var komið var lestin stöðvuð á lestarstöðinni í Hylie og þar gengu um borð 12 vopnaðir, sænskir lögreglumenn sem einnig vildu sjá skilríki. Ekki voru þeir betur samræmdir en svo að þegar betjent Mårtensson, var nýbúinn að skoða skilríkin í þeim hluta vagnsins sem ég sat, þá komu tvær lögreglukonur af þeirri gerð sem ekki stíga í vitið. Þegar þær báðu aftur um skilríki benti hálfdrukkin Svíi sem greinilega var að koma úr safarífríi í Afríku, lögreglukonunum á þess ofvirkni. Kallaði hún þá á Mårtensson, sem staðfesti að hann væri búinn að skoða skírteinin.

Enn þurftum við að bíða drykklanga stund vegna ákvörðunar Svía um að loka landamærum sínum fyrir flóttafólki og öðrum óæskilegum ferðalöngum. Utan lestarinnar sá ég fréttaskjá á brautarpallinum, þar sem fárast var yfir lokun Ísraelsríkis á landamærum sínum. Ég hló innra með mér og hugsaði: "Nu er du i Forbudssverige i det feuderale EU, Vilhjálmsson". Komu lestarinnar til Malmö seinkaði um meira en 30 mínútur miðað við áætlaðan tíma. Brautarstöðin í Malmö var full af vopnuðum varðmönnum og lögreglu. Þegar út var komið tók sænskur veruleiki við. Betlarar frá Rúmeníu á hverju götuhorni sem gefa jafnvel hinum nískustu Svíum samviskubit eftir að þeir komust í gegnum nálaraugað.

Ég fór til tannlæknisins míns sem er gyðingur sem flýði ungur Pólland þegar stjórn Gomulka ofsótti gyðinga árið 1968. Við ræðum ekki flóttamannamál, ég og tannlæknirinn minn. Við þekkjum löndin sem við búum í.

En af hverju fárast sumir íslendingar yfir ósk ísraelsks forsætisráðherra um að vernda ríki sitt (sjá hér), þegar vart heyrist neitt í fólki yfir "verndarstefnu" Svía?

Svarið er einfalt. GYÐINGAHATUR.

Forsætisráðherra Ísraelsríkis talar um villidýrin sem hann vill loka á. Það fer líka fyrir brjóstið á sumum Íslendingum. En veit fólk ekki að í einu nágrannaríkja Ísraelsríki er ISIS að fremja þjóðarmorð og í öðrum nágrannaríkjum Ísraels er fólk sem hvetur til þjóðarmorðs á gyðingum í Ísrael.

Það eru eru kannski engin villidýr á Íslandi. En villidýr myrtu 6 milljónir gyðinga í Síðari heimsstyrjöld í Evrópu. Þá var í aðalhlutverki verki siðmenntuð þjóð, sama þjóðin sem engill flóttafólksins, Angela Merkel, tilheyrir. Villidýrin leynast víða.  Svíar lokuðu einnig þá landamærum sínum á gyðinga og opnuðu þau ekki fyrr en þeir leyfðu gyðingum frá Danmörku að komast til Svíþjóðar árið 1943, vel að merkja fyrst eftir að eftir að C.A.C.Brun fyrrverandi sendiráðunautur í Reykjavík, sem þá var í Washington tilkynnti Svíum að Danir myndu borga allan kostnað af veru gyðinganna í Svíþjóð (Sjá bók mína Medaljens Bagside).

Mikið eru Íslendingar heppnir að hafa engin landamæri! Á Íslandi er ekki laust við að Íslendingar séu sjálfir verstu villidýrin, þótt flestir séu sauðameinlausir.

An EU member state wants to dance in a Jewish cemetery, with some useful cover from Iceland, Lichtenstein and Norway

Earlier this year I expressed my personal views in an email to the Lithuanian Human Rights Monitoring Institute, where I urged the Institute to take serious action (or at least issue some minimal statements) against antisemitism in Lithuania rather than just maintaining a ghostly silence about such events as city-centre Nazi marches on independence day and the official state-sponsored glorification of Lithuanian Nazi collaborators and murderers of Jews. There are streets named for these perpetrators!

When my letter was published with some minor linguistic and stylistic editing in DefendingHistory.com, (see also here) the director of the Institute, Ms. Dovilé Sakaliené, who has done nothing as the institute´s director to actively prevent or even just to politely protest antisemitic acts in Lithuania (almost unmentioned on the elaborate expensive website of the Institute), reacted with a fiercely impolite email where she practically accused me of being an emissary of Vladimir Putin. She writes:

"... I have quite a good knowledge of the Icelandic human rights sector — we have ourselves organized multiple meetings between Icelandic and Lithuanian human rights NGOs which resulted in beautiful partnerships — whereas such behaviour as you have demonstrated simply does not fit with the picture of Icelandic civil society and their support and respect for the work that we do in Lithuania.  

Let me point out that slander, accusatory tone and directing orders at an independent human rights watchdog reflects a poor understanding of the fundamental principles of rights and freedoms. Radicalism and aggression is not acceptable under any pretence, I may only hope that these words shall not fall on deaf ears.

We are independent of the State financing, my team works very hard to fundraise for the critically important legal and political advocacy work that we do - which is not less important than loud actions. We welcome all help that we get from citizens and organisations, however we do not take orders, this is not Putin´s Russia".

In this aggrssive e-mail, where my Icelandic citizenship is made into an issue, instead of responding to my criticism of the institute´s inability to react against antisemitism and Holocaust Obfuscation in Lithuania, Ms. Sakaliené defends the inactivity of the Institute she directs, by dismissing any criticism as orders, radicalism and aggression. She borders on indecency by linking me to Vladimir Putin, just because I allow myself to criticize antisemitic acts in Lithuania, regularly promoted by the Lithuanian government and the municipalities of its two major cities, Vilnius and Kaunas.

Nazi marches on EU-member state Lithania´s Indipendence Day 11. March 2013 above and below in 2011.

30 September 2015 conference on Antisemitism in Vilnius

Recently, I discovered that the Human Rights Monitoring Institute in Vilnius is hosting an international conference on 30 September in the Novotel Hotel in Vilnius, entitled  Antisemitism, Radicalisation and Violent Extremism  (See the conference program here). The conference is supported by the European Economic Area (EEA), an entity consisting of three Non-EU states, Iceland, Lichtenstein and Norway, which connect with the organizations of EFTA-states. Switzerland is also a member of the EFTA, but doesn't participate in the aids program of the EEA, whose goals are to give grants to reduce economic and social disparities and to strengthening bilateral relations with 16 EU countries in Central and Southern Europe and the Baltics. Although Norway represent 95.8% of the money spent on grants for EEA projects in EU countries, my home country Iceland which was financially ruined in 2008 by Icelandic banksters is obviously capable of aiding the fight against antisemitism. It is impressive and heart-warming to hear about the good will of small nations like Iceland and especially Norway, who are helping new EU States deal  with the evil of antisemitism. Remembering the rather sad antisemitic history of Iceland, which the nation has never really dealt with (see here and here), and which can explain today´s vivid antisemitic hate speech against Jews in a country with hardly any Jewish population, I am impressed by the will of Iceland to support venues to help Lithuania solve its problem with antisemitism in all forms.

However, when I saw the list of participants, who will gather in the Novotel Hotel on 30 September in Vilnius, I realised that for the most part, the same old foxes are watching the hen house. Members of the Holocaust-revisionist Red-Brown Commission, who are the brains behind the Double Genocide movement, and which actually officially still supports the 2008 Prague Declaration are represented but not one critic of the Commission. It didn´t have a word to say when the state in 2012 reburied with full honours Juozas Ambrazevicius-Brazaitis (see here), the Nazi puppet prime minister who signed papers sending the Jews of Kaunas to their deaths. Is there no limit to bad taste?

I see that Professor Sarunas Liekis, Member of the European Commission against Racism and Intolerance (CoE), is one of the key speakers. Prof. Liekis is one of the people, who made sure with slander and backstabbing that Lithuania lost its only Yiddish professor, Dovid Katz, who in fact was Mr. Liekis former benefactor and teacher. The non-Yiddish-speaking Liekis later was appointed a professor of Yiddish and director of the Yiddish institute at Vilnius University as “reward” for cleansing the institution of any who speak up for Jewish causes. When an antisemitic “artist” was exhibited next door, nine brave young Lithuanians protested, but not a word from Liekis or his institute or his “human rights” buddies whose main purpose is PR for the government in the spirit of the country’s right-wing nationalist sector. In 2011 and in 2015 Liekis missed no chance to trash his former academic mentor Katz (see here). He personally participated in the expulsion of the one Jewish professor from the Yiddish institute at Vilnius University, because that professor is the central figure of the local and international criticism of the antisemitic trends in Lithuania. Is Professor Liekis really the right person to address question of "Response by international community to radicalisation", when he himself as a Lithuanian official contradicts and categorizes any reaction of the international community against antisemitism in Lithuania as slander? When the conference does not invite a single one of the present critics of government policy on antisemitism which sadly includes gifting the centres of Vilnius and Kaunas for neo-Nazi marches on each of Lithuania´s independence days (Kaunas on 16 Feb, commemorating independence of 1918, and Vilnius on 11 March, commemorating 1990).

I also see among the key speakers Ms Faina Kukliansky, who since 2013 has been the chairperson of the Jewish Community of Lithuania. She will talk about "Contemporary forms of antisemitism in Lithuania". This is really interesting since Ms Kukliansky goes against all Jewish traditions and rights when facilitating the wishes of the City Council of Vilnius and the Lithuanian State, who want to build a $25 million convention hall right in the middle of the ancient Jewish Snipiskés Cemetery in Vilnius. She has been defied by many brave members of her own community, ranging from a Holocaust survivor to a young kashruth-supervisor. Her statements have shocked the entire Jewish world (see here). She just fired Lithuania’s chief rabbi after he dared disagree with her and asked that people not dance and cheer surrounded by thousands of graves (see here). Luckily she can’t fire the Vilnius Holocaust survivor who spoke out in The Times of Israel.

During my second visit to Lithuania in 2007, when I shot this photo of the Russian Sport Palace, I was told about the Piramont cemetery for the first time.

The Snipiskes cemetery, known as Piramont to generations of Vilna Jews before the Holocaust, was desecrated by the Soviets, when after WWII they built a Sports Palace  in the centre of the cemetery, which goes back to the fifteenth century, and where hundreds of great Jewish scholars still lie buried.

The sacked chief rabbi wrote on his FB that the many historical Jewish figures buried in the cemetery would never have expected that the “fate of their bones… would one day depend on the cognitive processes of the head of a Vilna Jewish community whose heart would be filled with the desire to serve the authorities and find honour in their eyes,”. Is Ms. Kukliansky really the right person to tell about the contemporary forms of antisemitism in Lithuania? Less than a year ago, the Wiesenthal Center took her to task for choosing a far-right nationalist Holocaust revisionist historian as main speaker for Holocaust Remembrance Day (see here).

A view over a small part of the Piramont cemetery in the early 20th Century.

Ms Kukliansy is clearly working for the authorities that want to convene, dance and drink on the location of the ancient Jewish cemetery. With the present tradition of honouring Lithuanian Nazi puppets and collaborators one might expect the Lithuanian authorities to later on give the centre an appropriate name after one of the so-called Lithuanian freedom fighters, who killed Jews without any assistance from the Germans.

Hopefully it will not be the case, but there is a clear danger that the Lithuanian Human Rights Monitoring Institute will on 30 September once again "talk" about antisemitism without addressing the problems of antisemitism in Lithuania, least of all its own steady silence over each and every incident that transpired. The institute according to Ms. Dovilé Sakaliené protests silently and obviously without saying anything else than what the Lithuanian authorities want them to say. That´s clearly how the staff secures its employment and funding.

Thus is the situation of Human rights in Lithuania. And to come back to Mr. Putin of the Kremlin, who director Sakaliené has “befriended me” with, it seems to me that Soviet traditions still are very much alive in Lithuania. Soviet rule has fortunately ended but the Soviet techniques and mindset remain even today when it comes to understanding that human rights watchdogs not affiliated with the government’s gravy train have an important role to play.

A human rights institute, whose experts do not see the many facets of antisemitism in Lithuania, will of course not address any problems and rather react in a fiercely nationalistic manner when critical voices contradicting the official policies are heard. Such an Institute is not able to, and more likely not willing to fight the many shades of antisemitism which are a major problem in the EU-state of Lithuania. 

I am sorry that my native non EU-country helps pay for such a misconceived and misleading waste-of-money roadshow in a European Union capital.

Eru Íslendingar ekki kristnir?

Þó ég sé ekki kristinn, þá þekki ég allt um náungakærleika kristninnar. Hún er rómuð og líta aðrir með öfundaraugum til þess hve gott fólk kristnir eru. Í umræðunni um flóttafólk sem búist er við að komi til Íslands, virðist mér fólk, sem venjulega lýsir sér sjálfu sem kristnum einstaklingum, sé farið að hugsa meira á þjóðhagslegum nótum en út frá hinum fræga og annálaða náungakærleika.

Ég veit ekki hvort 70 einstaklingar geta sekkt íslensku þjóðarskútunni, en ég er efins. Jafnvel þó þeir verði nærðir á vörum sem verslanir munu á annað borð henda, þá getur þetta ekki kosta mikið að gera aðeins meira en Íslendingar gerðu á 4. áratug síðustu aldar, en þá lokuðu Íslendingar á flesta þá gyðinga sem reyndu að flýja til Íslands. Þá hugsuðu einnig margir á þjóðhagslegu nótunum, en fjölmargir Íslendingar voru einnig nasistar.

Flest fólkið sem streymir til Evrópu nú, er að flýja öfgar trúar sem aldrei hefur verið þekkt fyrir náungakærleika og mannkærleikurinn er enginn hjá sumum deildum hennar. Íslam er vandamál og það flýr þetta fólk sem kemur til Evrópu í bland við örbyrgð vegna stríða, þar sem Íslam er einnig vandamálið. Það flýr undan Einræðisherrum og stjórnkerfum þar sem Íslam er einnig vandamálið.

Tökum á móti flóttafólki, leggjum áherslu á að minnsta kosti helmingur þeirra sé kristið fólk eða Kúrdar, og hvað varðar múslíma að þeir verði látnir skrifa undir að þeir taki ekki þátt í öfgastarfsemi á Íslandi, t.d. árásum á lýðræðisríki á fjöldasamkomum ofbeldisdýrkandi Íslendinga sem styðja öfgaíslömsk hryðjuverkasamtök eins og Hamas. Eins verður að fá undirskrift fólksins um að það fylgi íslenskum lögum og krefjist aldrei Sharíalaga á Íslandi.

Þá er ekki til setunnar boðið. Þeir sem mest vilja hjálpa, og þið ykkar sem trúlaus eruð (og því vitanlega betri en allir aðrir), getið líka leyft fólki, t.d. munaðarlausum börnum, að búa hjá ykkur og getið kennt þeim íslensk gildi og sýnt þeim þá ást og mannúð sem svo sannarlega býr í Íslendingum. Þannig gætum við hæglega tekið fleira fólk í vanda en 70 manns.

Það er náungakærleikurinn sem allt veltur á. Segið mér ekki að Össur Skarphéðinsson geti ekki tekið eins og einn palestínskan ungling. Nú, Sveinn Rúnar Hauksson og konan hans hún Björk. Þau hafa örugglega aukaherbergi handa gamalli, guðhræddri sýrlenskri konu, sem fer daglega í kirkju.

Í stað þess að styðja við nasista í Úkraínu getur svo blessuð stjórnin stutt vopnaða baráttu gegn ISIS og selt fullt af feitum makríl til Rússlands og sett eitthvað af gróðanum til að berjast gegn púkum eins og ISIS, Boko Haram, Hamas, Taliban o.s.fr.

Að lokum leikur fyrir ykkur meistari Paolo Conte af disknum SNOB. Lagið heitið Brúðurin er Afríka. Takið gleði ykkar.

Hið vandmeðfarna tjáningarfrelsi

Bókabrennur, þörf fyrir guðlast og vanvirðingu og eyðileggingu menningar annarra er aftur komin í tísku. Allt frá eyðingu ISIS á menningar- og trúarminjum annarra til Íslands, er eyðilegging og vanvirðing á gildum annars fólks varin með tjáningarfrelsi.

Sjálfstæðisflokkurinn safnar eins og aðrir flokkar vinsældum með eflingu "tjáningarfrelsisins" (sjá hér). Í skjóli þess vanmeðfarna frelsis er hægt að gera margt. Saga Sjálfstæðisflokksins er verulega menguð af ógeði nasismans. Það virðist ekki horfið úr gróðrarstíum í Valhöll.

Nú á að brenna lögmálið - það er tjáningarfrelsi

Í Lundúnum ætlar frændur sannra Sjálfstæðismanna að þramma í gegnum hverfi gyðinga á laugardegi (hvíldardeginum) og brenna eintak af Talmud (skýringum á lögmáli Torah gyðinga). Nýnasistarnir hafa boðað þennan gjörning sinn þ. 4. júlí í nafni tjáningarfrelsisins.

Hof eyðilagt í "Menningar"byltingunni. Skurðgoðadýrkun kommúnismans þoldi ekki aðra guði.

Íslenskir vinstrimenn, trúleysingjar og siðmenntarfólk fagna vitaskuld tillögu sjálfstæðismanna um afnám guðlastsákvæða íslenskra laga. Sjúkleg þörfin fyrir ærlegu guðlasti hefur elt slíkt fólk í áraraðir. Ekkert hefur í raun hindrað gyðingafordóma og andkristilegt athæfi á Íslandi. Íslensk yfirvöld aðhafast ekkert. Andlegir frændur vinstrimanna hafa eins og kunnugt er líka stundað bókabrennur, skurðgoðaeyðingu, Margir vinstrimenn er til í að vernda þá sem eyða menningu annarra og tala um eyðingu þjóða, t.d. Isis og Hamas. 

Mótmælum !

Vilji menn mótmæla göngu nasista þ. 4. júlí í Lundúnum mæli ég með því að það sé gert hér.

(Hér geta menn mótmælt Jóni Val Jenssyni, sem telur að hann geti lastað guðum annarra, en að hans Guð sé sá eini sem ekki megi lasta).

Enn þramma nasistar í Litháen

Mannréttindi er mikil og góð í Litháen samkvæmt ESB, en Litháar þegja þunnu hljóði þegar nýnasistar trampa árlega um götur stærri borga Litháen með blessun yfirvalda landsins (myndin hér að ofan er frá 2012). Vandamálið með nasisma og helfararniðurbælingu er það sama í Lettlandi og Eistlandi. Sjá hér

Hér getið þið lesið bréf sem ég sendi í dag til mannréttindaskrifstofu Litháens: http://defendinghistory.com/icelandic-human-rights-sp…/72084

Dear staff of the Human Rights Monitoring Institute  in Vilnius:

Will any of these more-beautiful-than-life people, seen here https://www.hrmi.lt/en/about-us/people32/, go and monitor the violation of human rights, which is about to occur once again on the streets of Vilnius?

When Neo-Nazi groups go marching on the streets of Vilnius next Wednesday, the ugliest part of the Lithuanian population tramps on the memory of over 190,000 Jews killed in your country during World War II.  The Nazi-marchers will no doubt walk with banners to hail Juozas Ambrazevičius-Brazaitis.

I have personally been a witness to one of the government sponsored praising of Ambrazevičius-Brazaitis in 2012 (http://defendinghistory.com/take-off-your-hat-this-is-not-the-synagogue/36029). It was a shameful conference in a democratic EU-member state. The participants were obviously not neo-Nazis, but they canonized a WWII Nazi-collaborator, who has a saintly status among the neo-Nazis of Lithuania.

Human rights are being violated on the streets of Vilnius. Your Institute, if any, must go and monitor that violation and shameful Holocaust denial and obfuscation which is practised in your country. It is a human rights violation.

As an Icelandic citizen, I feel that Iceland did not, first among Western states, support the independence of Lithuania, later to have to witness organized and annual praising of Lithuanian-Nazi collaboration on the streets of the Lithuanian capital.

Stop this violation of human rights in Lithuania. Tell the world what is going on in your streets!

Yours sincerely,

Dr. Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson

Illugi Jökulsson gerist gleyminn

Illugi Jökulsson tekur sér það bessaleyfi að skrifa blogg um feisbókarfærslu mína. Það er auðvitað hið besta mál. Illugi gleymdi því miður að setja hlekk í FB mína eða í færsluna á Morgunblaðsblogginu sem FB athugasemdin byggði á. Illugi leggst ekki svo lágt að vitna i Moggablogg frekar en aðrir á Eyjunni.

Illugi gleymdi enn fremur að upplýsa lesendur sína um, að áður en ég skrifaði bloggið/FB færsluna sem hann skrifa um án þess að vitna drengilega i hana, þá var mér varpað út af FB-síðunni Gamlar Ljósmyndir. Þar þola menn greinilega ekki að sjá ljósmyndir af Gunnari Gunnarsyni nasista, manninum sem heimsótti Hitler. Réttara sagt eru skyldmenn Gunnars við stjórnkerfið á Gömlum Ljósmyndum.

Illugi gleymdi þar að auki segja lesendum sínu, að ég get ekki svarað fyrir mig a bloggi hans á Eyjunni. Það er vegna þess að Egill Helgason lét loka á mig á Eyjunni, án nokkurra raka. Ég hef aldrei skrifað neitt ljótt á Eyjunni, nema hvað ég hef einhverju sinni bent á að annar íslenskur nasisti en Gunnar hafði líklega ekki þau próf frá þýskum háskólum sem hann hefur puntað sig með og sem hjálpaði honum að verða seðlabankastjóri. Svo illa vildi til, og það vissi ég ekki, að þessi nasisti var "stjúpafi" Egils.

Gleymska eins þekktasta sérleyfishafa mannréttinda á Íslandi, sýnir vel að grundvallamannréttindi eins og ritfrelsi og skoðanafrelsi eru alls ekki öllum gefin. Menn eru ritskoðaðir og úthýstir fyrir að nota ekki "dempaðan stíl", eins og einn vinur minn kallar venjulega íslenska umræðu. Í DDR menn voru menn líka beðnir um að dempa stílinn, áður en þeir voru reknir úr vinnu eða skóla.

Illugi leyfir svo manni einum að fjasa um að ég hafi líka skrifað að Guðmundur Kamban hafi verið "slefandi nasisti". Jú, en ég get ekki skýrt það út á bloggi mannréttindamannsins, Írans- og Hamasvinarins Illuga Jökulssonar. Illugi veit þó líklega ekki frekar en fjasandi já-maður hans, að Guðmundur Kamban var mjög líklega valdur að handtöku gyðings í Kaupmannahöfn. Gyðingurinn missti lífið í Helförinni. Nú veit hann það. Illugi ætti að lesa Moggabloggin aðeins oftar til að gleyma ekki, þó svo að við séum öll stimpluð "fasistar", "rasistar" og annað ljótt sem sérleyfishafar á réttar og heilnæmar hugsanir undir vinstra vængbrotinu nota óspart á andstæðinga sína í skoðanaskiptum.

Zensurstelle Gamlar Glansmyndir

Nýlega bauð einn ágætur blogg- og facebókarvina minna mér inn í lokaðan hóp á FB sem ber nafnið Gamlar Ljósmyndir.

Ég skoðaði oft myndir á þessari síðu og gat í fáeinum tilvikum gefið upplýsingar sem menn leituðu að. Það er gaman af skoða gamlar ljósmyndir. Þær staðfesta hve ung við erum.

Fyrir um það bil viku síðan gerði ég athugasemd um bílamynd og setti þessa mynd af konu sem vann "dýrlingsbílinn" í vöruhappadrætti SÍBS árið 1969 og ég spurði menn um númerið á gráa silfurlitaða Volvo 1800 bílnum sem ók um götur Reykjavíkurborgar áður en konan á Hringbrautinni vann hvítan bíl sömu gerðar. Meir að segja Egill Helgason bauð (rangt) í númerið á gráa Volvóinum en man vel eftir honum eins og ég. Allir strákar vildu eiga svona bíl.

Svo gerist það að ég er fjarlægður af FB-hópnum Gamlar Ljósmyndir. Það þykir mér auðvitað skrýtið og hef samband við Guðjón Friðriksson sagnfræðing sem er einn af umsjónarmönnum Gamalla Ljósmynda. Hann kunni engar skýringar á þessu. Fólk sem hafði lækað færslur mínar og gert umsagnir við myndir þær sem ég setti inn tóku að hafa samband við mig og spyrja mig hvort ég væri hættur í hópnum.

Ég hætti ekki og fjarlægði mig heldur ekki úr þessum fríða flokki sem nú telur yfir 4500 manns. Ég varð hins vegar fyrir ritskoðun, því á Íslandi eru ákveðnar fígúrur úr sögu Íslands, sem voru ljósmyndaðar, álíka heilagar og spámaðurinn mikli er fyrir þorra núslíma. Ég móðgaði minningu Gunnars Gunnarssonar með því að birta myndir af honum í Þýskalandi, t.d. mynd af Gunnari þar sem hann kemur stoltur af fundi hjá Hitler.

Gunnar er hetja á Íslandi

Það voru fjandakornið ekki myndir af konungskomunni árið 1921 sem ég birti með spurningu um hvar maður gæti skoðað kvikmynd Bíó-Petersens um komuna, eða mynd af Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur með útrásarvíkingum í Kaupmannahöfn sem ollu útilokuninni. Ég birti líka mynd af Hermanni Jónassyni í Danska sendiráðinu árið 1937, þar sem hann sagði skoðanir sínar á gyðingum.

Nei, mig grunar að Gunnar Gunnarsson sé svo helgur sumum framsóknarkommunum á Íslandi, að ekkert megi segja um hann og engar myndir megi birtast af honum. Gunnarsstofa á Skriðuklaustri birtir t.d. engar myndir af Gunnari þar sem hann er á sjarmaferð meðal nasista í Þýskalandi. Ég hélt því fram á Gamlar Ljósmyndir að hann hefði verið nasisti, gagnstætt mönnum eins og Hannesi Hólmsteini Gissurarsyni sem hafa hreinsað hann með þeim barnalegu rökum að Gunnar hefði ekki getað vitað neitt um ósköpin sem síðar hentu gyðinga og aðra. Það er auðvita tóm tjara. Gunnar vissi vel hvað var að gerast í Þýskalandi fram til 1939.

Hermann í Danska sendiráðinu í Reykjavík sama kvöldið og hann lýsti því yfir að Ísland væri hreint, norrænt land og að allir gyðingar sem inn í landið hefðu komist myndu verða sendir út aftur.

 

Þormars þáttur Skriðu

Svo vill til að maður með ættanafnið Þormar æsti sig mjög við gamla ljósmynd af Gunnari Gunnarssyni sem ég setti inn. Hann upplýsti að hann væri afkomandi bónda sem selt hefði Gunnari Skriðuklaustur.

Einn eiganda kaffihússins Babalú á Skólavörðustígnum skildi einnig eftir sig athugasemd þar sem hann taldi óviðeigandi að birta mynd af Gunnari hjá Hitler. Ég vissi ekki betur en að maðurinn sem Gunnar heimsótti í Berlín hafi myrti suma ættingja annars eiganda Babalús,sem reyndar er giftur þeim sem taldi myndina óviðeigandi á "Gömlum ljómyndum".

Svo skemmtilega vill til að annar maður með ættarnafnið Þormar er einnig umsjónamaður á FB-Gamlar Ljósmyndir. Ég hef spurt hann líkt og Guðjón Friðriksson sagnfræðing. Andstætt Friðrik er Sigurður Þormar þögull sem gröfin.

Menn ættu ekki að kalla sig "Charlie Hedbo", ef þeir þola ekki að sjá Gunnar Gunnarsson í nasistaham. Fólk sem fárast yfir spámannamyndum, þolir greinilega ekki ljósmyndir af Gunnari Gunnarssyni þegar hann kemur með sælusvip af fundi með Hitler.

Ritskoðun sú og útilokun sem ég varð fyrir á Gömlum Ljósmyndum sýnir mér ýmislegt. Frelsið er svo sem svo á Íslandi. Ég er þó þakklátur fyrir að ég hafi aðeins verið verið útilokaður en ekki hálshöggvinn. S(Í)S liðar Gamalla Ljósmynda eru enn í DDR-aðferðunum. Kannski koma blóðugri dagar?

Það er gaman að skoða gamlar ljósmyndir, þær staðfesta hve ung við erum og á stundum hve forstokkuð, fasísk og afdalaleg við erum. Afdalamenn ættu ekki að pæla í gömlum ljósmyndum.  Það er þeim ekki hollt. Ég mæli með glansmyndafeisbók fyrir slíkt fólk.

Ég birti reyndar einnig þessa mynd á "Gömlum Glansmyndum" degi áður en mér var úthýst þar, en mér var vitanlega ljóst að hún væri of eitruð fyrir gömlu ráðsstjórnina á FB-Gamlar Ljósmyndir. Hún er samt svo gömul, að flestir Samfylkingarmenn sem ég þekki, eru búnir að gleyma því þegar Imba hélt því fram í Kaupmannahöfn árið 2008 (mars) að íslenskt efnahagslíf væri "sterkt og sveigjanlegt".

Svo ég upplýsi alla "glæpi" mína á Gömlum Glansmyndum, þá birti ég líka þessa filmu um daginn:

Er nokkrum vært á Íslandi fyrir heimsku?

Sem fyrsta Íslendingnum, sem í rituðu máli stakk upp á byggingu mosku á Íslandi, þykir mér sárt þegar sígaunahatari, sem haldið hefur því fram, að Rómafólk ræni ljóshærðum börnum frá Svíþjóð og Finnlandi, banni mig í fjölmiðlaumræðu á íslenskum fjölmiðli. Kannist þið við Egil Helgason? Þið þekkið hann ekki, heilagleikann, ef þið vissuð ekki að ég er hér einmitt að nefna hann, þann gamla baráttumann fyrir frelsi og jafnrétti, sem hann kann meistaralega að beygja að sínum hentugleika,líkt og aðrir lýðskrumarar.

En ég er orðinn þreyttur á Agli og þetta fjallar um annan öfgamann: Gústaf Níelsson inn óferjandi. Gústaf, sem að öllum líkindum er sígaunabarn sem rænt var í Napólí af íslenskum kapteini (ef trúa má uppeldisbróður hans), hefur svo sem einnig látið mig heyra það, t.d. á smettisskruddu Gísla Gunnarssonar prófessors. Oft hefur Gustavo ásakað mig fyrir að vera drykkjumann eða á lyfjum. En þrátt fyrir æsinginn í þessum blóðheita innflytjenda tel ég óeðli og ólýðræðislegt, þegar maður með skoðanir Gústafs Adolfs er útilokaður frá nefnd um jafnréttismál, ef hann hefur verið kosinn í hana á löglegan hátt. Slíkt getur aðeins gert á Íslandi, líkt og þegar læknar fá 20-30 % launahækkun, þegar þjóðarskútan er að sökkva.

Gústaf hatar múslíma. Það tel ég næsta öruggt, jafnvel þá sem ekki eru morðóðir í nafni trúar sinnar, líkt og margir þeirra eru - því miður. Gústi er líka afar hræddur við homma. Þess vegna keppast allir við að hreinsa hendur sínar og afneita þessum orðhvata manni sem hleypir engu karlkyns nær rassi sínum en 4-5 metra fyrir framan sig.

En eins og ég er nú opin fyrir moskum og hommum og jafnvel hommum í moskum (þar sem ekki er boðað hatur), öllum litum og trúarbrögðum, þá er ég einnig opinn fyrir opinskárri og hreinskilinni umræðu. Ég hélt að margir væru það, en kannski missýndist eða -heyrðist mér hér um daginn, er menn voru farnir að tala frönsku og sögðust heita Charlie.

Ef menn banna Gústaf Adolf, þá eru þeir ekki samkvæmir sjálfum sér. Gústaf hatar homma á sama hátt og stór meirihluti múslíma í heiminum gerir (þó hefur Gústaf aldrei sagt að þá beri að grýta eða hálshöggva), og það hefur ekki farið leynt að einn af prestum múslíma á Íslandi er skoðanabróðir Gústafs hvað varðar homma og lesbíur.

Múslímar á Ísland eins og annars staðar hata líka gyðinga og styðja hryðjuverk. Það er staðreynd. Ef þið afneitið því, eruð þið gyðingahatarar (sjá hér). Íslenskir múslímar hrópa jafnvel á eftir fólki sem þeim líkar ekki, að þeir séu "helvítis gyðingar". Ekkert heyrist þó í æðstaráði einherra æviráðinna dularfullra kvenna í HÍ þegar slíkt gerist, en þær ærast þegar Gústaf Adolf er kominn í einhverja nefnd.

Sumir múslímar eru jafnvel svo ósvífnir að líkja sér við fólk sem múslímar hata mest. Um daginn lét talsmaður íslenskra múslíma, Sverrir Hebdo, þá skoðun sína í ljós að "múslímar væru gyðingar samtímans" og væru ofsóttir eins og gyðingar forðum. Þvílík smekkleysa. Ætti ekki að reka manninn úr vinnu sinni? Nei, Sverrir er svo vænn við homma, að það tekur ekki að æsa sig upp yfir slíkum tittlingaskít.

Ég hef séð, að fólk með ættarnafnið Tamimi, haldi því ranglega fram og jafnvel stolt á góðri stundu, að það sé skylt konu einni sem framið hefur hryðjuverk gegn saklausu fólki í Ísrael. Þetta gera sumir íslenskir Tamimiar, þó svo að enginn skyldleiki sé við hryðjuverkakonuna samkvæmt "ættarhöfðingjanum" Salman Tamimi. En í hita leiksins, þar sem tilgangurinn helgar meðalið, telja margir Íslendingar og jafvel fólk með þetta eftirnafn á Íslandi, að allir Tamimi heimsins, sem líklega telja nokkur hundruð þúsund manna, ef ekki milljónir, séu komnir af sama forföðurnum. Sumir ættingjar Salmanns eru greinilega viljugir til að spyrða sig með upplognum skyldleika við hryðjuverkafólk sem drepur saklaust fólk í Jerúsalem.

Þessir ættingjar Salmanns Tamimis á Íslandi eru bornir á gullstóli þegar þeir segjast ofsóttir af múslímahöturum í kjölfarið á hryðjuverkaárás á gyðinga og skopteiknara í París, meðan hinn stóryrti Gústaf er jarðaður sem kynþáttahatari og hómófób. Eins og það sé ekki nóg. Hann er líka útilokaður af afdalaflokki þeim sem hann tilheyrir, sem sannarlega hefur reynst gyðingum sem komu til Íslands sem flóttamenn verr en nokkur múslími á Íslandi. Nú er afdalaflokkurinn sem sagt kominn með stefnu í mannréttindamálum, á síðustu dögum heilögum. Fljótt skipast veður í Moskuborg.

Það liggur við að maður lýsi yfir stuðningi við Gústaf eins og aðra minnihlutahópa. En ég er hvorki á lyfjum eða á flöskunni, eins og Gústaf hefur skrifað um mig, svo meiri stuðning fær hinn ofsafengni og blóðheiti sígauni (afsakið orðbragðið) ekki hér en þessi lokaorð:

Gústaf Adolf Níelsson virðist mér ekki vera meiri öfgamaður en margur annar Íslendingurinn. Þegar fólk flykkist á Lækjartorg til þess að styðja Hamas og er orðið að Fransmanninum Charlie Hebdo nokkrum mánuðum síðar, er ekki laust við að þjóðin sé geðklofa. Ekki útiloka ég þó, að meinið sé bara slæmt tilfelli af hræsni og heimsku.

(Myndina efst fékk ég lánaða hjá Charlie Hebdo)

Settur í bann af Agli Helgasyni

Eins og tryggir lesendur þessa bloggs hafa líklega tekið eftir, hef ég undanfarið verið í öngum mínum yfir því að geta ekki gert stakar athugasemdir við skoðanir annarra Íslendinga á Eyjan.is.

Ég hef skrifað og spurt forsvarsmenn þar, hverju sæti og hvort þeir geti ekki látið mig vita, hvaða boðorð ég hafi brotið til að vera settur út af sakramentinu á svo voðalegan hátt.

Þegar menn gerast of svæsnir rasistar á Moggablogginu eiga þeir á hættu að haft sé samband við þá og þeir beðnir um að fjarlægja ósómann. Mogginn vill vitanlega ekki eiga málaferli á hættu fyrir að birta illmæli og hatur fólks sem nota bloggsvæði blaðsins. Ég hef aldrei lent í slíku. En Mogginn sýnir þó þá kurteisi að hafa samband við fólk. Eyjan.is fjarlægir fólk.

En ég, sem stakk upp á mosku áður en íslenskir múslímar fóru að verða trúaðir, og sem veð upp að hálsi í minnihlutum í rannsóknum mínum, nema kannski helst þeim sem Íslendingar dýrka mest, suður á Gaza, og er þar að auki blíður í garð homma sem ekki hakka fyrir Wikileaks og hata Rússa eins og í tísku er, hef ekkert verið með neinar ósæmilega skoðanir á Eyjunni, nema að síður sé. Ég er líklega meira pólitískt kórréttur en Egill Helgason, sem eitt sinn hélt því fram að sígaunabörn sem væru rauðhærð eins og hann hefði örugglega verið rænt af vondum sígaunum í Finnlandi.

 

Censurstelle Egill Helgason

Nú er hins vegar komið í ljós, að það er Egill Helgason í allri sinni dýrð, sem bannað hefur athugasemdir mínar á vefmiðlinum Eyjunni. Ég er kominn á bannlista Eyjunnar. Egill greindi frá honum á smettiskruddu Guðmunar Magnússonar blaðamanns á Morgunblaðinu.

Klikkið og stækkið

Með þessu sýnir Egill mér hinn mesta sóma. Hvað hefur valdið því að hann fór að leika eitthvað Stasíkikvendi gagnvart mér veit ég ekki, en líklega hefur honum ekki líkað almennt við skrif mín. t.d. um föður "stjúpu" sinnar Sigrúnar Davíðsdóttur, bankastjórann sem aldrei lauk lokaprófi í hagfræði frá þeim þýsku háskólum sem hann marséraði á, þó svo að háttvirt Alþingi upplýsi að hann hafi verið fullgilt fjármálaséní með próf frá Hitler-Þýskalandi. Nei, fjandakornið, ekki hefur það verið ástæðan, enda man ég ekki eftir því að hafa skrifað neitt slíkt á Eyjunni, og það sýnir yfirlitið á Facebook heldur ekki.

Egill hefur nú sjálfur verið verið ötull við að skíta mig og aðra út og til (hér), en ég hef ekki lokað á hann enn. Mér finnst gaman að láta fræga menn gera sig að fíflum. Ég kippi mér ekki upp við svínaríið i honum Agli, en hann þolir greinilega ekki að ég gefi einstaka stikkpillu á Eyjunni.

En nú vitum við það, Eyjan er með bannlista al la Guardian. Ætli hann sé ekki öllu heldur líkari bannlista Neues Deutschlands eða annarra flokksmálgagna í DDR-inu sem ganga að mínu mati aftur á blessaðri Eyjunni.