Fordæmisgefandi dómur

„Fræðsla um fjöl­breyti­leika manns­ins“ á ekki að vera á hendi þeirra, sem hafa sína ein­hæfu, þröngu og skekktu sýn á kyn­ferðismál. Sam­tök­in 78 eru hags­muna­sam­tök, ekki hlut­lægt og hlut­laust fræðasam­fé­lag. Full­trú­ar þessa sam­taka hafa ekk­ert með það að gera að móta hug­ar­far barna, sem þeir eiga ekki […]

Nú hefur Jón Valur Jensson orð íslensks dómstóls fyrir því að samkynhneigðir hafi einhæfa, þrönga og skekkta sýn á kynferðismálum. Dómstóllinn vitnar í tjáningarfrelsi og alþjóðlega mannréttindasáttmála til stuðnings niðurstöðu sinnar í máli hins sjálfskipaða krossfara, mannsins sem þröngvað hefur sig upp á öll fóstur í móðurkviði með því að gerast sjálfskipaður umboðsmaður þeirra í nafni öfgafulls hagsmunahóps sem hann tilheyrir.

Vitaskuld stenst þetta álit nokkurra dómara ekki lög, og hlýtur að vera þeim sem telja sig verða fyrir aðkasti frá Jóni Vali Jenssyni ærin ástæða til að fara með málið upp í Hæstarétt og fyrir alþjóðadómstóla, ef það þarf til.

Best væri að alþjóðasamfélagið fengi að vita, að land gleðigangna og kvenréttinda sé ekki sjálfu sér samkvæmt í réttindum samkynhneigðra og kvenna - að minnihlutahópar séu í raun fótum troðnir á Íslandi - einnig af dómstólum.

Stöðvum kristnifræðslu í skólum

Dómur héraðsdóms Reykjavíkur er fordæmisgefandi. Með vísun til tjáningarfrelsis og mannréttindasáttmála er ljóst að ekki er lengur stætt á því að fólk með einhæfa, þrönga og skekkta sýn á trú og siðferðismálum, fái að innprenta börnum annarra en sjálfs síns kristna trú. Kristin trú byggir á goðsögn um gyðing sem haldið er fram að hafi verið Messías og sonur guðs. Kristindómur byggir á því að ídentíteti gyðings var rænt, hann krossfestur svo að þeir sem á hann trúa hljóti eilíft líf. Í ofanálag hefur sú kaþólska kirkja, sem Jón Valur tilheyrir, í aldaraðir staðið fyrir ofstækisfullum ofsóknum gegn og morðum á gyðingum sem ekki vildu trúa. Þær ofsóknir leiddu að lokum til kynþáttaofsókna 19. aldar og gyðingaofsókna nasista, sem að lokum leiddu til helfararinnar.

Jesúíta, sem voru á meðal helstu ofsækjenda gyðinga í aldaraðir, hefur Jón Valur Jensson, þessi maður með sína miklu víðsýni og kórréttu sýn á kynferðismálum, rómað bæði í riti og ræðu. Eiga hans líkir að kenna íslenskum börnum um gyðinginn Jesús og óra þeirra sem negldu hann nakinn á kross, án þess að kenna litlum, ómótuðum, íslenskum krílum að ýmsar deildir kristindóms, og ekki síst sú deild sem Jón Valur er gangandi auglýsing fyrir, hafi myrt x milljónir gyðinga og aðra sem drógu ruglið um hinn krossfesta í efa.

Dómur Héraðsdóms, sem sýknar Jón Val af hatursræðu, er einnig dómur sem hrópar til þjóðfélagsins alls um að fornaldarhatur í nafni miður réttlátra trúarbragða verði ekki lengur þolað sem kennsluefni í skólum á Íslandi. Slíka kennslu verða foreldrar, sem trúa á frelsi og eilíft líf gegnum "kinky" krossfestingu að rómverskum hætti, að bera fulla ábyrgð á sjálft. Annars er ekki hægt að krefjast, eigi menn að vera sjálfum sér samkvæmir. En er Jón Valur Jensson það?

Vitaskuld voru ummæli Jóns smánun gagnvart minnihlutahópi vegna kynhneigðar hans - Það sem fyndnast er við þetta allt er, að fólk eins og Jón Valur Jensson, með sín fjölhæfu, víðsýnu og réttu sýn á hið sexúella, er enn pikkfast í missjónsstellingunni, fordómunum og tvískinnungshætti. Slíkt fólk mun aldrei ná upp á það stig umburðarlyndis og þolinmæði sem guð þeirra boðaði, ef ég les bókina um hann rétt.

AMEN (einnig stolið úr gyðingdómi)

Jón Valur sýknaður af hatursorðræðu

Þeir urðu sakborgningar í nótt

Þessi frétt Mbl.is greinir ekki frá neinum "sakborningum". Takið eftir orðinu: SAKBORNINGUM sem ég nota. Í gær var í sumum fjölmiðlum talað um, og haft eftir Grími Grímssyni, að

"mennirnir væru grunaðir um að hafa upplýsingar um hvarf Birnu Brjánsdóttur, en að hann vildi ekki staðfesta hvor þeir væru grunaðir um saknæmt athæfi."

En í nótt, þegar ég hafði samband við fréttamann RÚV varðandi skilgreiningar hans í frétt sem hann breytti eftir að ég gerði athugasemd við hana, voru þrímenningarnir frá Grænlandi sem leiddir voru frá borði, orðnir sakborningar. Fréttamaður Útvarpsins tjáði mér þetta - sjá einnig tölvupóstskipti okkar hér. Fréttamaðurinn skrifaði þetta:

"Ég þarf ekki að spyrja Stöð 2, ég talaði við Grím áðan. Hann tók af allan vafa.

Fyrirsögnin er breytt vegna þess að fréttin uppfærðist. Ég bætti inn setningu eftir ábendinguna frá þér áðan - þó hún væri endurtekning á efni sem kom fram fyrr í fréttinni.

En þú getur alveg verið viss. Það leikur enginn vafi á að mennirnir eru grunaðir.

Sakborningar er orðið sem Grímur notaði í viðtali við mig."

Grímur Grímsson lögreglumaður staðfesti þannig við RÚV í nótt fyrir kl. 03.00 að Grænlendingarnir sem færðir voru í land í járnum væru sakborningar, en það kallaði hann þá ekki í gær. Eitthvað hlýtur að hafa komið í ljós við yfirheyrslur?? um borð á skipinu á leið til hafnar eða strax við komuna til Reykjavíkur.

Vona ég svo að Grímur Grímsson, hafi farið að lögum við yfirheyrslur á sakborningunum og virt réttindi mannanna sem sakborninga t.d. rétt þeirra til að  fá upplýsingar um kæruefni samanber 1. mgr. 32. gr. oml. (lög um meðferð opinberra mála) og 3. mgr. 6. gr. mannréttindasáttmála Evrópu, sem lögfestur var á Íslandi með lögum nr. 62/1994.  Vonandi verður réttur þessa sakborninga til að neita að svara spurningum sem varða refsiverða hegðun sem þeim er gefið að sök, samkvæmt 3. mgr. 32. gr. oml. virtur. 

Á Íslandi ríkja enn ágæt lög fyrir sakborninga, þó svo að sagan sýni okkur að lögreglan sé ekki alltaf með þau á hreinu. Í nótt var vitaskuld farið að ofangreindum lögum. Ég býst ekki við öðru.

Rannsókn í skipinu lokið

Vitfirring er æðsta dómsstig Íslands

Hvarf ungrar, fallegrar konu slær óhug að allri íslensku þjóðinni. Allir tala um málið og hugsar hver sitt. Svo eru þeir sem hugsa meira upphátt en aðrir og það er líka hollt. Enn betra er víst þegar menn tala við sjálfa sig í einrúmi, það er merki um miklar gáfur. Mig grunar að fáir rabbi mikið við sjálfa sig á Íslandi.

Það sem sumt fólk hefur að segja á spjallþráðum fjölmiðla um hvarf Birnu Brjánsdóttur er miklu fremur fordæming í garð óþekktra og ímyndaðra "glæpamanna" en meðkennd með þeirri týndu og fjölskyldu hennar. Strax í upphafi umræðu um hvarfið lýsti ung kona því yfir að hún hefði leitað að rauðum KIA bíl við Keili vegna þess að þar búa margir útlendingar. Getur verið að ungt fólk á Íslandi telji að óathuguðu máli að útlendingar geti einir verið valdir að hvarfi íslenskrar konu. Furðar þá nokkurn að óhæfir dómarar dæmi í málum í slíku landi?

Hér má sjá glaðlegan starfsmann PolarSeafood að störfum. Margir Íslendingar eru búnir að dæma hann og þjóð hans fyrir hvarf Birnu Brjánsdóttur. Víkingasveitin er á leið í skipið hans. Hér geta menn skoðað auglýsingaefni PolarSeefood.

Svo fór málið út fyrir allan þjófabálk, þegar menn fóru að dæma Grænlendinga á togara. Ekki var fyrr búið að tengja sjómenn á togaranum Polar NANOQ við að hafa tekið KIA bifreið að láni, en að fólk var farið að hamast á fjölmiðlum, t.d. á DV (en ekki bara á DV). Þótt 150 KIA-bifreiðir á þessari gerð og í þessum lit séu til á Íslandi, var einhvers staðar ákveðið að sjómenn á grænlenskum togara væru líklegastir til að hafa setið í þeirri bifreið sem sást bregða fyrir í upptöku frá Laugaveginum. Allt í einu voru Grænlendingar orðnir glæpamenn í hugum Íslendinga. Í skoðunum fólks á t.d. DV og FB kom í ljós að fólk sá fyrir sig "eskimóa" og villimenn sem annað hvort höfðu myrt Birnu eða numið hana á brott á skipinu.  Hvað gerist eiginlega í höfðinu á sumu fólki á Íslandi? Eru útlendingar alltaf versta fólkið á Íslandi? Eru menn ekki skriðnir úr fjárkofunum ennþá, því greinilega er ekki mjög hátt til lofts?

Miðað við hve lág glæpatíðni Grænlendinga er á Íslandi, þá eru litlar líkur á því að álykta eins og fólk gerir. Hugarórar um brottnám íslenskrar konu í grænlenskum togara er víst mest til komin af því að Íslendingar horfa of mikið á bandarískt sjónvarpsefni. Suma dreymdi um að nú yrði henni drekkt á Grænlandshafi, því "Grænlendingarnir fréttu að upp hefði komist um þá". Lesið DV. Svo sjúk er umræðan.

Menn mega heldur ekki gleyma því, að þeir sem vinna á grænlenskum togurum eru ekki allir Grænlendingar. Ef einhverjir af áhöfninni hafa haft einhver afskipti af Birnu Brjánsdóttur, gætu það hafa verið sannir Norðmenn, Danir, Færeyingar, Pólverjar og annarra þjóða kvikindi. Menn verða einnig að muna, að flest fyrirtæki í sjávarútvegi á Grænlandi eru sjaldnast í eigu eða undir stjórn Grænlendinga. Framkvæmdastjórar Polasseafood eru ekki Grænlendingar. Henrik Leth eða Jørgen Fossheim, sem er nýkominn til Íslands til að vera með áhöfn NANOQs þegar þeir koma til hafnar, eru hvorugur Grænlendingur. En í stjórn fyrirtækis þeirra hefur þó setið Grænlendingar sem enga forsendu höfðu til að stjórna fyrirtækjum, t.d. skíðakappinn Michael Binzer, sem á yngri árum keppti á skíðagöngu á Ólympíuleikum, en laug síðar um menntun sína í Noregi, þar sem hann lauk ekki einu sinni námi í íþróttalýðháskóla sem hann var á.

Þótt stjórnarfyrirkomulag í grænlensku efnahagslífi sé oft keimlíkt því íslenska og útgerðamenn þar álíka misjafn sauður og þeir sem gera út á Íslandi, er ekki þar með sagt að grænlenskir sjómenn séu morðingjar vegna þess að þeir taka bíl á leigu á Íslandi. En ef þeir eru líkir íslenskum sjómönnum, gætu þó vitaskuld verið undantekningar.

En hvað fær hluta islensku þjóðarinnar til að dæma áhöfn grænlensk togara? Svarið er að mínu viti: Léleg fréttamennska og furðuleg starfsemi íslenskrar lögreglu, sem mig grunar að hafi séð of margar amerískar glæponamyndir. Þar er sá svarti og indíáninn  alltaf líklegastir til að hafa framið ódæðin. 

Hingað til hafa nú flest ódæðin á Íslandi verið framin af Íslendingum sjálfum. MUNIÐ það landar góðir. Íslendingar eru dugmestu glæpamenn Íslandsögunnar og sumir þeirra ríða líka hrossum í frístundum sínum.

Dómgreindarleysi, vanþekking eða hatur Íslendinga?

" No Israeli Leader Was More Respected Around the World"

Þannig skrifar fjöldi fjölmiðla í dag þegar Shimon Peres er allur 92 ára að aldri. Hann hlaut friðarverðlaun Nóbels ásamt Arafat árið 1994.

Árið áður, í ágúst 1993, var Peres svínaður til þegar hann heimsótti Ísland. Hópur íslenskra stjórnmálamanna, þar á meðal Ólafur Ragnar Grímsson, Steingrímur Hermannsson, Eyjólfur Konráð Jónsson og Kristín Ásgeirsdóttur fundu ýmislegt því til foráttu að hitta Shimon Peres. Sumt að þessu fólki flaðraði síðar upp um Arafat eins og lóðatíkur á júlíkvöldi og gleymum ekki að sumir lærðu aldrei af mistökum sínum. Steingrímur Hermannsson, formaður Framsóknarflokksins, sem var sonur mannsins sem leysti "gyðingavanda Íslands" með brottvikningu gyðinga frá landinu, gerðist á tímabili talsmaður lygaherferðar Arafats (sjá hér). Fyrr í ár kenndi Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, formaður sama flokks, gyðingnum George Soros um pólitískt fall sitt. Við getum talað um hefð í Framsóknarflokknum.

Davíð Oddsson og Vigdís Finnbogadóttir sýndu þó að í þeim bjó heiðarlegt fólk og tóku þau á móti Peres ásamt nokkrum öðrum heiðursmönnum. 500 manns púuðu hins vegar á Peres þegar hann kom út úr Stjórnarráðinu eftir að hafa hitt forsætisráðherra.

Ingibjörg Sólrún varði stríðglæpamanninn Mikson en sótti síðar stuðning fyrir setu stóra-Íslands í Öryggisráðu SÞ hjá morðhundinum Assad (les hér). Enginn samreiðarmanna hennar á Íslandi sá neitt athugavert við það. Enginn mótmælti. Hún taldi þó allt í sómanum að hitta Peres sem forseta Ísraels árið 2007.

Mogginn hafði árið 1993 mestar áhyggjur á að Peres tæki ekki upp mál Eðvalds Hinrikssonar, þar sem hann hefði ekki næg sönnunargögn. (sjá Moggann 21.ágúst 1993).Þau komu öll fram í dagsljósið og Eðvald Hinriksson (Evald Mikson) var eins og allir vita stríðglæpamaður sem myrti gyðinga og börn og fékk hæli á Íslandi í stríðslok meðan að gyðingar fengu það ekki í lok 4. áratugarins. Þannig mismunuðu Íslendingar. Þannig er dómgreindin í landinu. Gyðingar eru vondir samkvæmt flestum Ísendingum og eyðileggja fyrir frábærum snillingi eins og Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni, og Íslendingar dæma ávallt rétt, bæði stríðglæpamennina sína og hryðjuverkamenn og íslenskir morðingjar eru vitaskuld allir saklausir og óréttlætislega dæmdir.

Shimon Peres á Íslandi 1993

Alþýðublaðið var helsti gagnrýnandi félaga Verkamannaflokksins ísraelska.

Íslenskir skottulæknar eru friðað fiðurfé

Það er gráðbroslegt til þess að hugsa, að íslensk yfirvöld taki fyrst við sér í málum íslensku læknanna sem unnu með ítalska skottulækninum Paolo Macchiarini, þegar sænsk yfirvöld hafa loks gert það rétta. Hér á blogginu hefur áður verið skrifað um málið, fyrir réttu ári síðan og hvatt til rannsókna á hlutverki íslensku læknanna.

Einn íslensku læknanna sem var með í barkatilrauninni, þótt að sérfræðiþekking hans tengist ekkert öndunarfærum nema óbeint, hefur á meðan beðið var í aðgerðarleysi hjá íslenskum eftirlitsaðilum verið hyglt sem mikilmenni og meira að segja verið verðlaunaður, jafnvel af mönnum sem vinna fyrir eftirlitsstofnanir sem nú eru nefndar til sögunnar.

Svo hefur hann einnig sýnt stóra hæfileika í leiklist og leikið aðalhlutverk í sápuóperunni um "allt of lág laun" íslenskra lækna og "hræðilegan aðbúnað" á íslenskum spítölum.

Gvend grunar að ekkert komi út úr rannsóknum þeim sem óskað er eftir. Gleymið ekki hagsmununum. Það eru of margir þeirra í húfi og allir rotta sig að vanda saman á Íslandi og eru meira eða minna bundnir saman á skottunum, þannig að Paolo Plastabarki verður ugglaust á endanum sá eini sem sem ber ábyrgð á öllu saman.

Hvað með ekkju Erítreumannsins And­emariam T. Beyene? Maður hennar hefði ugglaust ekki lifað af með eða án plastbarka. En á manni hennar var gerð fáránleg tilraun ítalsks loddara sem mest líkist því sem kuklað var með af læknum í útrýmingarbúðum nasista. Dómgreind íslenskra lækna var ekki meiri en það að þeir tóku ólmir þátt í leikþættinum. Ætlar Ísland að borga ekkjunni bætur eða lífeyri með Svíum?

Nei, gótt fólk á Íslandi. Svo verður aldrei, því samkennd er aðeins eitthvað sem talað er um á sunnudögum hjá sérleyfishöfum réttra skoðana á Íslandi. Íslenska ríkið og starfsmenn þar hafa nýlega brotist með lögreglu inn í kirkju til að ná í ungan mann til að vísa honum úr landi. Annars staðar í kerfinu er enginn vilji til að bjóða flóttamanni til Íslands á 80 ára afmæli hans. Honum var vísað úr landi er hann var tveggja ára gamall. Samkennd á Íslandi finnst ekki einu sinni undir steini á Seyðisfirði.

Hvað fær Íslendinga til að halda að íslenskir læknar, sem skjóta kollegum sínum í læknaknallrómunum ref fyrir rass, verði annað en heiðraðir fyrir hlutverk sín í tilrauninni á Andemariam T. Beyene?

 

Athyglisverð grein: Implicit Bias on the Deathbed: Study Shows Doctors Show Less Compassion, Empathy, Communication for Dying Black Patients Hún staðfestir nokkuð sem ég sá með eigin augum á stofu á spítala sem ég lá á í fyrra.

Vilja skoða barkaígræðslumál betur

... þótt fyrr hefði verið

Þjóðverjar skulda ekki bara Grikkjum. Vestur-Þjóðverjar gerðu afar lítið til að leita að og lögsækja stríðglæpamenn eftir síðari heimsstyrjöld. Dómar böðla voru styttir og menn sem myrt höfðu tugi þúsunda gyðinga og annarra lifðu til æviloka í lystisemdum. Það er fyrst nú, á síðustu mánuðum lífs sumra böðlanna, að farið er að skoða mál morðingjanna. Hingað til hafa þeir verið hylltir á sama hátt og Hitler af Þjóðverjum, annað hvort með þögninni, en oftast ljóst og opinberlega.

Í bókinni Das Amt, sem út kom fyrir nokkrum árum má lesa hvernig skítseyði úr nasistakerfinu byggðu upp Utanríkisþjónustu Vestur-Þýskalands sem gerði allt til að komast hjá því að finna og lögsækja menn eins og t.d. Adolf Eichmann.

Það sem menn vita kannski ekki er að fasistar og kommúnistahatarar í BNA gerðu þetta kleyft. Stjórnvöld í BNA ákváðu að Þjóðverjar með rófuna á milla fótanna yrðu besti og tryggasti samstarfsaðilinn í Evrópu. Þýskaland varð kjölturakki BNA. Þar skýrir saga NATÓ í hnotskurn. Furstar ESB upplifðu efnahagsundur og framgang vegna þess að þeir tóku aldrei afleiðingum gerða sinna! Vinna og elja Þjóðverja er mýta. Íbúar morðveldisins voru bornir á gullstólum til ríkidóms sem þeir stálu af öðrum.

Íslendingum ber siðferðileg skylda til að styðja kröfur Grikkja um bætur frá Þýskalandi. Þýskalandsslepja margra Íslendinga er óholl og nærri því sjúkleg. Grikkland er ein af vöggum menningar okkar, það er Þýskaland ekki. Þýskaland var hins vegar svínstrog öfga sem nær eyðilögðu menninguna - og nærri því heilu þjóðirnar með.

Lágmenning Evrópu fyrir 70 árum síðan á rústum menningar sem færði okkur ljós. Í dag er fólk, t.d. á Íslandi, farið að eltast við dauðamenningu Íslams á sama hátt og feður þeirra gældu við nasismann. Það kennir meira að segja sama fólkinu um "ófarir" sínar og heimsins. Sjálfeyðingarhvöt sumra Evruþjóða er skiljanleg í ljósi þess hlutverks sem þær léku á 20. öld við að eyðileggja Evrópu og í morðum á 6. milljónum gyðinga - sem og við nauðgunina á löndum eins og Grikklandi.

Vilja stríðsskaðabætur frá Þjóðverjum

Für Ómar

Nú þegar Ómar Ragnarsson er orðinn hæsti hæstiréttur rennusteinsins, og maður sér sífellt að "Gestapo-maður" hafi yfirheyrt þá dæmdu í Geirfinns og Guðmundar-málum, langar mig að minna á gamla færslu mína um téðan "Gestapómann" sem séra Guðjón Skarphéðinsson laug vísvitandi og andstyggilega um í viðtali við Óttar inn auðtrúa (Mayday) Sveinsson. Sjá hér:

http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1387842/

Bikinibann á Moggablogginu

Oft á tíðum er varasamt að blogga, jafnvel lífshættulegt. Það sannaðist í dag er bloggstjórn Morgunblaðsins hafði samband við mig að ósk ágætrar konu sem ég hafði skrifað örlítið um árið 2012. Hún gerðist eitt sinn álitsgjafi hjá Össuri Skarphéðinssyni um málefni Palestínu. Áður en hún varð ráðgjafi um alþjóðarstjórnmál, líkt og ég lýsti árið 2012, hafði hún orðið þess heiðurs aðnjótandi að geta kallað sig Miss Teen Tourism, eftir að hún tók þátt í fegurðarkeppni í Tallin í Eistlandi árið 1999. Geri aðrar betur.

Ég fann enga góða mynd af konunni fyrir færslu mína árið 2012 nema í bikiní -  mynd sem tengist fegurðarsamkeppninni ofangreindu. Nú vill kona þessi, sem er orðin kjúklingabóndi, ekki sjást opinberlega í bikini og hefur nú beðið Morgunblaðið að banna mér að nota myndina af sér með þeim rökum að einkaréttur ljósmyndarans hafi verið brotinn.

Ég man ekki eftir því að hafa fundið myndina á veraldarvefnum með upplýsingum um ljósmyndara. Morgunblaðið getur heldur ekki upplýst mig um nafn ljósmyndarans. Mig minnir að allir þátttakendur í fegurðarkeppninni í Tallin árið 1999 hafi verið ljósmyndaðar í bak of fyrir í bikinium. En ljóst er að Palestínusérfræðingur Utanríkisráðuneytisins vill ekki lengur sjást í bikini, stærð x-Small, sem vart hélt því sem það átti að halda í skefjum.

Vitaskuld verður maður strax við slíkri beiðni, en þar sem blogg mín eru mjög myndræn setti ég á stundinni aðra mynd í staðinn svo ekki yrði tómarúm eftir bikinimyndina.

Hér má lesa bloggið sem var ritskoðað í dag. Persónuleg þótti mér fyrri myndin miklu betri, en nú get ég auðvitað ekki sýnt ykkur hana lengur. Þið getið því ekki dæmt. Þannið er það líka víða i Miðausturlöndum, þar sem almenningur hefur ekkert að segja og hið frjálsa orð er bannað og á skoðunum því ekki skipst.

Af er það sem áður var

Menntamálráðherra boðar nú hertar reglur og verri lánakjör fyrir íslenska námsmenn. Eins og öryrkjar og aldraðir verða námsmenn að blæða svo bruðlveislan geti haldið áfram - vonandi aðeins fram á haust.

Verri lánaskilaðri munu einungis skila sér í verri menntunarstöðu þjóðarinnar sem er nú nógu slæm fyrir. Allt flýtur á Íslandi í hálfmenntuðu fólki, sér í lagi lögfræðinga- skröttum og hagfræðibeljum sem "stjórna" öllu og oftast til ófara. Sjálfsálitið vantar hins vegar ekki. Maður þarf ekkert annað en að líta á samsetningu Alþingis síðustu árin til að sjá að slæmt er andlegt atgervið og vart getur það versnað. Fjárglæfrastrákar, sjoppumellur, ruglukollar, blómasölukonur, helluþjófar og landsölulið er það sem við höfum setið uppi með í löggjafasamkomunni. Ísland er ekki eitt um þessa þróun. Siðleysi í póltík hefur aukist í flestum löndum Evrópu og siðleysið er síðasta stigið á undan fasisma.

Nám kostar og menntun er gulls ígildi fyrir flesta. En hingað til hafa annaðhvort ófleygar flugfreyjur eða pattarafeitir kjánar án siðferðismeðvitundar, sem lugu sér til gráður frá Oxford og miklu miklu, miklu meiru, náð sér í hæstu embætti þjóðarinnar og það vitaskuld með dyggri hjálp kjósenda og pólitískra viðhlæjenda. Lengi lifi Lýðveldið sem margir Íslendingar halda enn að sé aðeins fyrir þá eina og að þeir séu á einhverjum sérsamningi. 

Ljótt er til þess að hugsa, að menntamálaráðherra árið 2016 vilji komandi kynslóðum svo illt, að ungt fólk verði kannski að hrökklast úr óloknu námi vegna þess að foreldrar þess geta ekki hjálpað því fjárhagslega.

Þegar öldin var önnur - full af orku og energy

En Þegar Illugi Gunnarsson var í námi í Lundúnum fyrir aldamótin var öldin allt önnur. Þá var sko sannarlega svigrúm, svo ekki sé annað sagt. Fyrir utan námslán voru sumir námsmenn með velunnara í sendiráðum Íslands. Stöku námsmaður gekk lausum hala með lykilinn að sendiráði Íslands og einn þeirra, sem stundaði nám við London School of Economics, bauð samnemendum sínum í eftirpartý í sendiráðinu á Eaton Terrace þegar það var lokað almenningi. Hann var einnig með lyklavöld að áfengisbirgðum íslensku utanríkisþjónustunnar. Já, those were the days. Ætli það hafi verið Benedikt Ásgeirsson eða Þorsteinn Pálsson sem gerðu svo vel við fátæka námsmenn á LSE? Ég veðja á Steina. Hann hafði verið í pólitík og sjúklega "Evrópusinnaður" alveg eins og Illugi sýnist mér vera.

Samnemandi íslenska stúdentsins, danskur heiðursmaður og er virtur fjármálaráðgjafi í dag, sagði mér fyrir tveimur árum með mikilli hrifningu frá partíi í íslenska sendiráðinu sem honum var boðið í af íslenskum skólafélaga á LSE. Er hann sá fljótt að þessi veislulýsing misbauð siðferðiskennd fornleifafræðingsins, eins og hans reyndar líka - honum þótti þetta bara gott partí og sá sem bauð var öðlingur og góður drengur fæddur norður undir heimskautsbaug. Hann spurði loks íbygginn á svip hvort slíkur öðlingháttur við stúdenta væri almenn praxís í íslenskum sendiráðum. Ég sagðist ekki vitað það, en upplýsti hann þó um að í eina skiptið sem ég hafði verið boðaður í íslenskt sendiráð, þá var mér bara boðið vatn að drekka, enda hafði ég þá ekki verið námsmaður í meira en 15 ár. Annað fékk ég ekki. Allt var eðlilegt, ekkert bruðl, ekki einu sinni ein skitin snitta frá NOMA. Sendiherrann sem brynnti mér með íslensku lindarvatni var hins vegar síðar tilbúinn að veita meira en vatnsglas þegar hann vildi afhenda hausinn af Íslandi á silfurfati til ESB. Hann var svo sannarlega líka tilbúinn að tæma barskápinn og meira til, þó hann hafi verið styrktur til náms í DDR - eða kannski einmitt þess vegna.

Í lokin verð ég  ég að minnast ekta diplómata sem reddaði mér fátækum stúdent á Englandi vorið 1989, þar sem ég var á dönskum Forskerakademi-styrk við hluta doktorsnáms míns í Durham. Ég þurfti þá að fara á ráðstefnu til Maine í Bandaríkjunum. En ég hafði aldrei farið til BNA og hafði því enga vegabréfsáskrift til fyrirheitna landsins. Ég hafði þegar samband við Íslenska sendiráðið í Lundúnum snemma árs og fór þangað með vegabréf mitt sem þeir sendu í Bandaríska sendiráðið. Bandaríkjunum gekk mjög erfiðlega að skilja hvað maður sem var með vegabréf frá Íslandi, leit út eins og hryðjuverkamaður frá Ítalíu, bjó í Danmörku og var við nám á Englandi vildi til fyrirheitna landsins í flugi með Air Kuwait (sem voru reyndar voru með ódýrasta flugið vegna þess að enginn vildi fljúga með þeim vegna flugráns á einni flugvél þeirra í Alsír). Bandaríska sendiráðið vissi þó ekki, mér vitandi, að ég flygi með Air Kuwait. Loks var ekki nema vika í brottför og ekki var vegabréfið enn komið frá Bandaríska sendiráðinu. Ég hringdi í íslenska sendiráðið sem sá um þetta allt fyrir mig og svo vel vildi til að ég náði í sendiherrann, Ólaf Egilsson, sem síðar í vikunnu átti að hitta sendiherra Bandaríkjanna. Á þeim fundi var vegabréfsáritun minni "reddað" og Ólafur Egilsson fékk vegabréfið mitt og ég sótti það daginn eftir snemma morguns í sendiráðið á 1. Eaton Terrace, sama dag - áður en ég flaug til New York. Ólafur var ekta diplómat og vann öllum stundum fyrir alla. En ég efa að Ólafur hefði gefið námsmönnum lyklavöld að sendiráði Íslands frekar en að lyklar að tollfrjálsum vínbirgðum hafi legið á glámbekk. En hann gat hjálpað námsmönnum. Það gat LÍN á þeim árum, en nú á að taka námslánakerfið af lífi svo aðeins þeir sem eiga ríka að geti stundað nám. Bubbadrengir og millapíur með aðgang að börum siðspilltra valdastétta verða líklega þeir einu sem komast í nám erlendis, nema að menn sé því fluggáfaðri en bubbabörnin. Þetta er víst það sem kallað er að viðhalda gömlum hefðum.

Illugi, hvað finnst þér. Hefðir þú fílað opinn barskáp sendiráðsins og námsmannaveislu  í húsakynnum Íslenska ríkisins? Varla. Þú nefnir ekkert slíkt í kynningarefninu um nám erlendis efst sem framleitt var af Rannís. Er opinn barskápur sendiráða hluti af reynslunni sem allir þurfa að fá í námi erlendis?

Föstudagurinn langi í lengra lagi

 

Sæl Guðrún Hálfdánardóttir,

ég var að ljúka við að lesa óhemjulanga grein þína um Níðingsverk í skjóli kirkjunnar, sem fjallar um kvikmynd sem ég vona að verði brátt sýnd í Danmörku þar sem ég bý. Sumum þykir grein þín, sem fjallar um svo margt annað en kvikmyndina, líklega eiga við á Föstudaginn langa. Ég er ekki alveg viss um það. Ef veist væri að veikleikum fylgjenda sumra annarra trúarbragða á svo mikilvægum helgidegi í þeirra trúarbrögðum, sem Föstudagurinn langi er kristnum, held ég einhver myndi láta í sér heyra. Þetta er þó ágæt samantekt, þótt sumar setningar séu úr samhengi hjá þér og setning með umsagnarlið í viðtengingarhætti sé hafin án skýringarsetningar: "Margsinn­is er þrýst á Robin­son að hætta að grafa. Nýi rit­stjór­inn sé aðkomumaður, gyðing­ur í þokka­bót og haldi að auki hvorki upp á hafna­bolta né Bost­on Red Sox."

Ég er búinn að lesa íslenska fjölmiðla of lengi til að láta setningarfræðina valda mér áhyggjum. Það gerir hins vega tilraun þín til að líkja saman glæpum í Boston og meintum glæpum á Íslandi. Þótt menn geti verið ósammála um það sem gerðist á Íslandi, þar sem m.a. liggja engar sannanir fyrir varðandi barnaníð í kaþólsku kirkjunni á Íslandi, þá finnst mér algjör óþarfi af blaðamanni að spyrða grun um það við sannaða glæpi sem lýst er í Hollywood-mynd.

 Ég var aldrei ánægður drengur í Riftúni. Myndina tók Fräulein Müller, sem ég óttaðist mjög, á Kodak Instamatic myndavélina mína.

Ég er, ólíkt blaðamönnunum í Boston, "ekki hluti af því kerfi" sem ég hef ritað um, þegar ég hef sagt frá reynslu minni af því fólki innan kaþólsku kirkjunnar sem dæmt er af fólki á götunni án sönnunargagna. Ég er ekki kristinn og allra síst kaþólikki og held hvorki með KR né Val (og þoli reyndar ekki knattspyrnu).

Ég var hins vegar barn að aldri í sumarbúðum kaþólikka á Íslandi og ég á til fjölda bréfa sem ég skrifaði þaðan og ljósmynda sem ég tók þar. Ég sá aldrei né upplifði neitt í þeim dúr sem erlendir starfsmenn kirkjunnar hafa verið ásakaðir um. Það vildi rannsóknarnefnd á vegum kirkjunnar ekki hlusta á vegna þess að Vatíkanið hefur fyrir löngu síðan ákveðið að fórna peðum, þegar slík mál koma upp. Öll önnur börn í Riftúni, nema tveir aðilar segja sömu sögu og ég. Hafðu samband við fólkið sem ekki upplifði það sem ásakendur gerðu. 

 

Börn dansa í Riftúni, sumarbúðum kaþólsku kirkjunnar í Ölfusi. Ég er þessi hrokkinhærði með stóra hausinn í köflóttu skyrtunni fremst á myndinni. Ég veit ekki til þess að börnin á þessari mynd hafi verið beitt kynferðisofsóknum af erlendum starfsmönnum kaþólsku kirkjunnar á Íslandi. En blaðamaður á Mogganum veit ef til vill meira en ég.

Nú er stefnan hjá Vatíkaninu að viðurkenna glæpinn og harma, þó að persónurnar sem liggi unnir sök séu látnar og geti ekki varið sig í réttarkerfinu. Það ógeðfellda í málinu á Íslandi var að rannsóknarnefndin hafði samband við hollensk-ættaðan biskup sem hafði gerst sekur um kynferðislega tilburði gagnvart börnum. Hann eldaði grátt silfur við séra George, og segja mér menn innan kaþólska safnaðarins á Íslandi að þeir hafi hatað hvern annan. Biskupi þótti George hafa of mikil völd sem skólastjóri. En biskupinn sem var það sem í daglegu tali á íslandi kallast nú "perri" var að séra George látnum látinn dæma prestinn.  Slík vinnubrögð við gerð skýrslu um glæpi eru forkastanleg og er því fólki sem skrifaði skýrsluna til ævarandi skammar og hneisu.  

Að mínu mati gengur þú, Gúðrún Háfdánardóttir, langt út fyrir velsæmismörk sem blaðamaður, þegar þú spyrðir saman ósannað og ódæmt mál sem tengjast kaþólsku kirkjunni á Íslandi og fullsönnuðum glæpum sem lýst er í kvikmyndinni Kastljós.

Ég  leyfi mér að benda á það sem ég hef ritað um málin á Íslandi. Ég sendi nefndinni sem rannsaka átti málið upplýsingar. Ekkert var notað, þótt að ég telji mig aðeins ábyggilegri heimildamann en þá einstaklinga sem sögðu "sögu sína" í fjölmiðlum. Fyrir hef verið ataður aur og fengið sendingar þar sem ég er m.a. á Eyjunni verið kallaður rassdrengur eða engill séra Georges og á Moggablogginu í einu tilviki vitorðsmaður hans. 

Í nöp við kaþólska  (skrifað 4.6.2009)
Mjög alvarlegar ásakanir  (skrifað 17.6.2011)
Á kaþólska kirkjan sök á því að menn eru í Vinstri-Grænum og Vantrú? (skrifað 20.6.2011)
Illmennska og múgæsing eru systur (skrifað 22.6.2011)
Af ýmis konar hysteríu (skrifað 23.6.2011)
Afsökunarbeiðnir vegna (meintra) glæpa (skrifað 29.6.2011)
Saga meints níðings og eins fórnarlamba hans (skrifað 29.6. 2011)
Feilnóta í Fréttatímanum ?  (skrifað 1.7.2011)
Vitnisburður Landakotsbarna í molum ?  (skrifað 4.7.2011)
Kaþólskir borga sig frá vandanum  (skrifað 17.3.2013)
Fórnir kaþólsku kirkjunnar  (skrifað 24.11.2013)
Nafn fórnarlambsins  (skrifað 27.11. 2013)
Hvar eru öll hin fórnarlömbin?  (skrifað 14.12. 2013)
Vitnið Gijsen var barnaníðingurinn (skrifað 12.4.2014)

 

Frá vígslu svefnskálans í Riftúni 6. júní 1964. Jóhannes Gunnarsson biskup gengur frá húsinu og séra Georg, meintur nauðgari, gekk í humátt á eftir með vígt vatn. Illugi Jökulsson þoldi ekki svipinn á sér Georg og taldi hann þess vegna líklegan til illverka - þegar Georg var látinn. Ég vil ekki tjá mig um svipinn á Illuga.

 

Að lokum, Guðrún, langar mig að minna þig enn einu sinni á, að þú líktir saman málum sem dæmt hefur verið í og máli þar sem dómstóll götunnar dæmdi látið fólk. Slík vinnubrögð eru því miður allt of algeng í stétt þinni - en enginn dæmir ykkur fyrir, jafnvel þótt þið hafið oft á röngu að standa. Því þótti mér henta, því syndlaus er ég heldur ekki, að kasta í þig nokkrum smásteinum til að minna þig á skyldur þínar - í von um að þú eigir áfram góðan dag á dauðdægri Meistara þíns.

Myndina efst tók ég í Riftúni sumarið 1969. Engin barnanna á myndinni hafa mér vitanlega ákært presta eða aðra starfsmenn kirkjunnar fyrir barnaníð.

Níðingsverk í skjóli kirkjunnar