Nýjar, gamlar Íslandsmyndir

 

Fornleifur hálfbróðir minn birti í gær tvær áður nær óþekktar myndasyrpur sem innihalda kvikmyndir frá Íslandi á síðari hluta 4. áratugar síðustu aldar. Kvikmyndirnar eru úr ferðum nasistasamtakanna KdF og eru frá 1936 og 1939.

Eva Braun heitkona og að lokum eiginkona Hitlers (í tæpar 40 klukkustundir) fór í KdF- ferð til Íslands í júlí árið 1939, og kvikmynd hennar þekkja menn vel. En nú eru tvær aðrar kvikmyndir úr skemmtiferðum vel stæðra nasista komnar í leitirnar.

Sjá frekar og betur hér.

Bikinibann á Moggablogginu

Oft á tíðum er varasamt að blogga, jafnvel lífshættulegt. Það sannaðist í dag er bloggstjórn Morgunblaðsins hafði samband við mig að ósk ágætrar konu sem ég hafði skrifað örlítið um árið 2012. Hún gerðist eitt sinn álitsgjafi hjá Össuri Skarphéðinssyni um málefni Palestínu. Áður en hún varð ráðgjafi um alþjóðarstjórnmál, líkt og ég lýsti árið 2012, hafði hún orðið þess heiðurs aðnjótandi að geta kallað sig Miss Teen Tourism, eftir að hún tók þátt í fegurðarkeppni í Tallin í Eistlandi árið 1999. Geri aðrar betur.

Ég fann enga góða mynd af konunni fyrir færslu mína árið 2012 nema í bikiní -  mynd sem tengist fegurðarsamkeppninni ofangreindu. Nú vill kona þessi, sem er orðin kjúklingabóndi, ekki sjást opinberlega í bikini og hefur nú beðið Morgunblaðið að banna mér að nota myndina af sér með þeim rökum að einkaréttur ljósmyndarans hafi verið brotinn.

Ég man ekki eftir því að hafa fundið myndina á veraldarvefnum með upplýsingum um ljósmyndara. Morgunblaðið getur heldur ekki upplýst mig um nafn ljósmyndarans. Mig minnir að allir þátttakendur í fegurðarkeppninni í Tallin árið 1999 hafi verið ljósmyndaðar í bak of fyrir í bikinium. En ljóst er að Palestínusérfræðingur Utanríkisráðuneytisins vill ekki lengur sjást í bikini, stærð x-Small, sem vart hélt því sem það átti að halda í skefjum.

Vitaskuld verður maður strax við slíkri beiðni, en þar sem blogg mín eru mjög myndræn setti ég á stundinni aðra mynd í staðinn svo ekki yrði tómarúm eftir bikinimyndina.

Hér má lesa bloggið sem var ritskoðað í dag. Persónuleg þótti mér fyrri myndin miklu betri, en nú get ég auðvitað ekki sýnt ykkur hana lengur. Þið getið því ekki dæmt. Þannið er það líka víða i Miðausturlöndum, þar sem almenningur hefur ekkert að segja og hið frjálsa orð er bannað og á skoðunum því ekki skipst.

Tréð er fundið

Óhemjugaman er að sjá hve heitt sumir Íslendingar una landi sínu og jafnvel sérhverri hríslu sem í landinu grær. Fornleifur segir þessa dagana frá elstu skuggamyndunum með íslensku efni sem framleiddar voru á 9. áratug 19. aldar á Englandi.

Þegar mynd af einmanna reynitré í fjallshlíð í Grafningi birtist, spurði Fornleifur menn, hvort menn vissu nákvæmlega hvar þetta tré væri eða hefði verið. Ekki vantaði svörin. Menn voru ólmir eftir að leysa gátuna. Svo var einnig um mynd af skipinu Camoens sem reyndist vera tekin í Trékyllisvík en ekki við Akureyri eins og menn á 19. öld héldu fram (sjá hér og hér).

Loks leysti Ágúst H. Bjarnason grasafræðingur gátuna um reyninn, enda hafði faðir hans Hákon Bjarnason skógræktarstjóri eitt sinn skrifað um hann.

Reynirinn stóð lengi í hlíðum Bíldsfells í Grafningi en var að lotum kominn árið 1944 þegar Vilhjálmur S. Vilhjálmsson (Hannes á Horninu) skrifaði síðast grein um hann í Alþýðublaðið og greindi þar frá þeim ljóta sið sem Íslendingar og síðast Bretar og Kanar höfðu haft við að skera nafn sitt í hið einmanna tré.

Ef einhver nennir að hlaupa upp í hlíðar Bíldsfells, væri gaman að fá að vita, hvort blessað tréð hafi dáið Drottni sínum, eða hvort þarna vex enn reynir af sömu rótinni. Myndir væru vel þegnar.

Vinningslag í minningu böðla

When strangers are coming
They come to your house
They kill you all
And say
We’re not guilty
Not guilty

Þannig söng Jamala frá Úkraínu inn í hjörtu Evrópubúa. Hún söng um ömmu sína sem flutt var af Rússum frá Krím árið 1944. Söngur um að tatarar hafi allir verið drepnir eru pólitísk ósannindi og öfgar sem virðast höfða til smekklauss rumpulýðs heimsálfunnar og hýrra drengja með fána við hún á því herrans ári 2016.

Krímtatarar voru ekki allir myrtir. Það voru hins vegar gyðingarnir á Krím. Gyðingum var útrýmt, og margir Krímtatarar hjálpuðu góðfúsleg til við það, enda múslímar sem lengi höfðu hatast út í nágranna sína á Krím, gyðingana, sem búið höfðu þar lengur en Tatararnir. Myndirnar við þessa færslu eru af frændum Jamölu, sem stunduðu gyðingadráp. Jamala var vitaskuld ekki að syngja um dráp á gyðingum. Hennar söngur var nútímasögufölsun pökkuð inn í glamurpopp, svo pöpullinn auðtrúa gleypti lygina betur.

Hættulegt að vera of lengi undir feldi

Menn eru farnir að spyrjast fyrir um hvar Guðni Th. sé. Hann lagðist undir feld fyrir nokkrum vikum síðan. Löngum hefur verið vitað, að það getur verið hættulegt að liggja of lengi undir feldi. Til forna voru slíkir menn kallaðir Feldmenn. Stuðningsmenn Guðna sem ég hafði samband við, upplýstu mig í morgun, að Guðni væri að nærlesa reglurnar fyrir forsetagjörninginn. Hann var sagður þreyttur í augunum, en liði annars vel. Þeir sendu mér þessa mynd af sínum manni. Hann virðist nærri því kominn undan feldinum.

Trikkspurning

Maður kastar matvælum í máttarstólpa samfélagsins. Innandyra í þinghúsi stjórnar annar maður sem veigrar sér frá samábyrgð lýðræðisþjóðfélaga og situr sem fastast, þó alþjóð og gáttaður alheimur óski þess að hann fari frá.

Sá sem sletti kvöldmatnum sínum er handtekinn og verður líklega dæmdur í sektir eða betrunarhúsvist sem terrorist light. En skattskvikarinn sem stjórnar í þinghúsinu sigar lögreglu á menn sem vilja spyrja hann einfaldra spurninga um lífshlaup hans og fjármál.

Spurningin er: Erum við í El Salvador, Colombíu eða Bolivíu?

Smáhjálp: Lögreglumenn eru ósjaldan krúnurakaðir í landinu.

Maður handtekinn vegna skyrsins

Two Norwegian artists stone a young girl to death

The Pacific Lutheran University (PLU) on Park Avene in Tacoma, in the great state of Washington, is such a peaceful place. Here the nice Scandinavian, Lutheran legacy has been cherished since 1890, when the university was founded by some great Norwegian pioneers. Hardly anything bad can be said about Scandinavian humanitarian legacy of the Nordic Lutherans, which is promoted intensively to predominately blond and blue eyed kids at the PLU.

A month ago, on 13 January 2016, an exhibition was opened at the Scandinavian Studies Department of the Lutheran University. It was entitled "Forgotten Nordics: Ethnic Diversity and National Narratives". At that exhibition one could see a photograph of a young girl, who was denied asylum in Norway in 2013. She was allegedly sent back to Iran, her home country, where she was killed - stoned to death. This was at least the information which the curator of the exhibition got from two famous Norwegian artists Håvard Vikhagen and Helga Bu. The curator's colleagues and all the guest believed the story, for what is bad in the minds of many Americans? Any Government for sure, and certainly criminal states like Iran, which undeniably have stoned women to their death until recently. 

Stoning is certainly a hideous acts, so unlike anything Nordic and Scandinavian, where women haven't been burned on the stakes since the 17th century and for instance Jews in Denmark haven´t been expelled by the Danish Lutheran Government to Nazi Germany since 1943.  Even the worst hate-crimes in Tacoma seem to fade in comparison to this horrific Norwegian-Iranian joint venture. What is an arson attacks on the local synagogue in Tacoma compared to a stoning in Iran.  The attacks on Temple Beth El, happened right after Sept. 11 and just before the Jewish High Holy Days. Someone spray-painted "Zionism plus U.S. equals 5,000 dead" on the parking lot (See here). One can just hope that such acts are not born out of the Lutheran mindset.

When I read about the exhibition and the refugee girl on the blog (also here; The text of the blog has been slightly modified since January 2016) of an American-Icelandic Scholar, who is now working at the Lutheran University in California, I could not recall any incidence in Norway, where an Iranian girl had been denied asylum, and expelled to meet hear certain death by stoning.

I contacted the author of the blog 50/50, Elisabeth Ida Ward, and got in touch with the Norwegian authorities, who had no information on such an atrocity, committed in a joint venture by the Norwegian government and the regime of the Ayatollahs in Tehran. Finally I found the e-mail address of Helga Bu, one of the artist responsible for the photograph at the exhibition in Tacoma. I wrote her and asked who the girl on the picture was: This is Hega Bu's short response:

Hei!

Dette arbeidet som fremstiller en ung jente er bare en illustrasjon.

Vi ville gjennom dette portrettet sette søkelyset på asylpolitikken.

Beste hilsen fra Helga Bu

Translation:

Hi! This work, which shows a young girl, is only an illustration.

We wanted through this portrait to highlight the asylum policy.

Best regards from Helga Bu

There we have it folks. The awful truth was fortunately much nicer than the "reality" of the two Norwegian artists. They were simply working in the Scandinavian tradition of dark fiction, where the main issue is to blame everything bad in the world on decisions and policy in one's own part of the world - and the Jews too of course. The stoning of a girl in Iran after an expulsion from Norway was a simply a bad saga to fool the Americans. But it was successful, because everyone in Tacoma believed it. Didn't they?

Fortunately the girl in the picture, whoever she is, wasn't stoned due to a Norwegian expulsion, nor Iranian terror. She was stoned by two artists who believe that a cheap trick is a good way of illustrating for gullible Americans the "horrors" of asylum policy in Norway.

If anyone knows the girl in the picture, who was killed by art, peace and understanding, sometimes practised in Scandinavia behind a rather sleazy humanitarian mask, please let her know that the law in Norway and in USA makes her bound for a considerable compensation. Artists cannot go around stoning innocent girls to death without facing the consequences.

Sönnun þess að Portúgalar voru á Grænlandi á 15. öld?

Fornleifur birti í gær nýjar upplýsingar um mögulegar ferðir Portúgala á Grænlandi. Portúgalar voru miklir sæfarar og létu eins og menn vita töluvert til sín taka í Norður-Atlantshafi á 15. öld.

Menn telja sig vita að konungur dansk-norska sambandsríkisins, Kristján 1., hafi leyft Alfons 5. (Alonso V, sjá mynd t.v.) konungi Portúgals að senda leiðangra til Grænlands til að finna norðurleiðina til Indlands. Heimildir um það eru hins vegar af mjög skornum skammti og í raun ekki eldri en frá seinni hluta 16. aldar. Tengjast þær ferðasögur óljósum sögum af ferðum Diðriks Pínings og Jóhannesar Pothorsts til Grænlands og jafnvel til Vesturálfu, sem reyndar er einnig afar lítið vitað um.

Portúgalar eru taldir hafa fundið Nýfundnaland á tímum Alfons V. og á kortum kölluðu þeir eyju þar vesturfrá, sem ekki er til í raun og veru, Terra do Bacalhau (Þorskaland). Vilja margir telja að það hafi verið það nafn sem Portúgalar gáfu Nýfundnalandi. Vel er því hugsanlegt að Portúgalar hafi hafi einnig siglt á Grænland og komið þar við, t.d. í leit sinni að norðurleiðinni til Indlands.

Tilgátur hafa einnig verið settar fram um að Portúgalar hafi sótt sér norræna menn á Grænlandi á seinni hluta 15. aldar og notað þá sem vinnuafl/þræla á Kanaríeyjum og Madeira. Ekki hefur þótt mikill fótur fyrir þeim tilgátum, en þær hafa ekki verið rannsakaðar sem skyldi.

Á 8. áratug síðustu aldar fannst litill silfurskjöldur (sjá efst) í rúst í Vestribyggð á Grænlandi, sem er eins og merki/gunnfáni Lissabonborgar. Skjöldurinn fannst í rúst bæjar á afskekktum stað á Grænlandi, þar sem byggð gæti hafa farið síðar í eyði en menn hafa hingað til talið, gæti frekar rennt undir það stoðum að Grænlendingar hafi verið hnepptir í þrældóm af Portúgölum.

Lesið meira á Morgunblaðsblogginu Fornleifi. Þar er einnig hægt að lesa um áður óþekkta gerð íslenska skjaldamerkisins á 17. öld, en það voru tvær krosslagðar skreiðar, krýndar, á rauðum skildi.

Help build the Or HaTzafon Synagogue in Reykjavík

In memory of all the Jews whom Iceland closed her doors on in the 1930s, as well as those who were expelled from Iceland to Nazi-Germany - and honouring the few Jews who made it to Iceland, who never dared practise their religion due to prejudice in the Icelandic society, I seek support from Israeli based firms and others who support the state of Israel, asking them to support the building of the very first synagogue in Iceland, which I find appropriate to call the Or HaTzafon synagogue - The Reykjavík synagogue of the Northern Lights - Samkunduhús Norðurljósanna in Icelandic.

The numbers of Jews in Iceland is steadily growing. Jews with very different backgrounds settle in Iceland. Jewish tourists are also numerous in Iceland all year round. Seders and other religious gatherings have been held regularly in Reykjavík - in later years in co-operation with the Chabad movement. Now is the time for a synagogue in Reykjavík.

(1) Otto Weg (Ottó Arnaldur Magnússon) a refugee from Leipzig, who despite his Ph.D. degrees never obtained a job in his field in Iceland. The University of Iceland, which was lead by two Nazi sympathising deans took care of that (2) Hans Mann (Chanoch ben Zelig/Hans Jakobsson), nearly got expelled from Iceland together with his mother (3) Helena Lea Mann. Olga (Mann) Rottberger (4), Hans Mann's sister and Helena´s daughter was expelled from Reykjavík, Iceland with her husband Hans Rottberger (5) and two children.

In 1937 at a party in the Danish Embassy in Reykjavík the Prime Minister of Iceland Hermann Jónasson (1), said to a Danish diplomat in Iceland, C.A.C. Brun (2), who assisted many Jews harassed by Icelandic authorities: "It is a Principal issue, Iceland has always been a clean Nordic country free from Jews, and those who have have come into the country in recent years have to leave". The son of Jonasson, Steingrímur Hermannsson, was also a politician and a supporter of Yasser Arafat in Tunisia (see here) and Jónassons grandson, Guðmundur Steingrímsson, is the former chairman of the party Björt Framtíð (Bright Future), which was one of the parties which voted for the Boycott of Israel in Reykjavík. Also present in the Danish Embassy in 1937 was Thor Thors (3) who later became Iceland´s ambassador in Washington. With his speech at the UN assembly, co-authored with Abba Eban, he played an important role in the UN recognition of Israel in 1948.

Two of Iceland´s major authors in the 20th century, Guðmundur Kamban and Gunnar Gunnarsson were Nazis. Many Icelander are in denial of that fact. Here you can see Gunnar Gunnarsson leaving a meeting with Hitler in March 1940 together with Hinrich Lohse (with raised arm), the German who was responsible for the the ghettoization of the Jews of Latvia.

Remembering the victims of Icelandic anti-Semitism

Several families and individuals, who made it to Iceland as refugees in the late 1930s, were expelled from Iceland. The expulsions were ordered by the ministry of Justice and executed by the Reykjavík city Police, which in 1939 was lead by an Icelandic Nazi, Agnar Kofoed Hansen, who as a part of his training spent a summer in a SS-training unit in Germany.

Some of the ugly Icelandic racist faces of the past: (1) Björn Sv. Björnsson, a member of the Waffen SS, the son of the first president of the Icelandic Republic. He was rescued from prosecution in Denmark and lived many years in Argentina (2) Agnar Kofoed Hansen, an Icelandic Nazi, chief of Police in Reykjavík 1939. He received training with the SS in Germany (3) Davíð Ólafssson, a member of Icelandic Nazi Party studied in Nazi Germany (1936-1939) without obtaining any degrees; After WWII he was a MP and the director of the National Bank of Iceland (4)Nazis marching in Reykjavík. (5) Sigurjón Sigurðsson. Member of the Icelandic Nazi party. Sigurðsson was the Chief of the Reykjavik Police 1947-1985. Reykjavík´s Anti-Semitic history is not a new phenomenon.

Nazis marching in Reykjavík, a city with a dark past.

 

In the future the Or HaTzafon Synagogue in Reykjavík would be a proper way of remembering and honouring the victims of Icelandic anti-Semitism in the past and the present. A vibrant Jewish life in Reykjavík is the only way to fight the hate which has been burning in Reykjavík since Jews tried to find safe haven in this little/big city of Iceland before WWII.

(1) Karl Kroner, a Jewish doctor from Germany, who treated Hitler in WWI, was expelled from Iceland. He managed to get to the USA with his German wife and son. (2-3) Dr. Felix Fuchs and Dr. Stefanie Karpeles Fuchs of Vienna were expelled from Iceland. They fled to Copenhagen, from where they managed to sail with the last ship from Gothenburg in Sweden to the US, before Denmark was occupied by the Germans. (4) Alfred Kempner of Leipzig was expelled from Reykjavík to Copenhagen. The Icelandic authorities wrote to the Copenhagen Police that Iceland would pay for his further transport to Germany if that was necessary. These people survived the Holocaust but several Jews from Austria, Germany and Poland, who tried to get to Iceland, didn´t. They sent letters to the authorities in Reykjavík and the Icelandic embassy in Copenhagen as well as Danish consulates in Poland, Austria and Germany. They were denied help, BECAUSE THEY WERE JEWISH, but at the same time Iceland opened its doors to German and Norwegian workers. These Jews are the reason why there should be a synagogue in Iceland!

Why support from Israel?

Few days ago the Reykjavík City Council passed a motion which bans any use of Israeli products in the City of Reykjavík. The boycott was supposed to benefit the Palestinian people. When the City council realised that this sad and ridiculous move would hit Reykjavík harder than it would ever affect Israel, it was retracted for re-consideration.

There was a of course a great amount of hypocrisy of the Reykjavík city majority ruling. Therefore a building of a synagogue in Reykjavík with financial support from Israeli firms and organisation as well as organisations and individuals that support Israel, is important. What is more natural in such a free and understanding city like Reykjavík, to allow the building of a synagogue, where Jews can pray and peace can be respected.

Few years ago the Reykjavík City Council passed a motion which allows Icelandic Muslims to build a mosque in Reykjavík. That was a very understandable move taking into account that few extremist Muslims in Iceland, who fraternised with the US Embassy in Reykjavik, already had bought a house of prayer, where support to extremism is cherished. They were supported by extreme groups in Saudi-Arabia. The City Council of Reykjavík even donated a very good plot for the new alleged non-extremist mosque in Reykjavík. Allegedly support for the building of the first mosque in Iceland comes from the authorities and financial giants in Saudi Arabia. Such a mosque is of course necessary for all the Syrian refugees which Icelanders, who incidentally also are against circumcision of boys, ritual slaughter and Israel, now want to invite to Iceland.

Has anything changed since the 1930s? No, when Israeli products are banned from the small North Atlantic capital city, while some Icelander find it acceptable for Icelandic Muslims to chant Dammed Jews (Icel. Helvítis Gyðingar) at rallies, where there are no Jews but only Icelandic supporters of Israel, there is still a problem in Reykjavík. A problem, which will very likely only be solved by a synagogue in Reykjavík.

 

Support the building of a Synagogue in Iceland

All those who love Israel should support the building of a Synagogue in Reykjavík. The location for the Synagogue could easily be right in front of the Town Hall of Reykjavík, where there are free plots. Certainly one of them can be used to honour those who were victims of Icelandic Nazis and anti-Semitic Politicians and officials. A monument remembering the victims of atrocities committed by Icelandic Nazi policemen, politicians and anti-Semitic public figures could be erected beside the synagogue.

Please pass this on to those who financially would like to support a synagogue in Reykjavík. If support is found, a foundation would be created in Reykjavík, lead by a committee of Jews in Iceland and Israel and hopefully the construction could begin in the near future, aided also by the Reykjavík City council in the same manner it facilitated the planned mosque of Reykjavík for not to mention the Russian Orthodox church, soon to be built i down-town Reykjavík.

 

(1-2) While Jews couldn´t find safe haven in Iceland, an Estonian war criminal could. Evald Mikson (who adapted the the name Eðvald Hinriksson in Iceland) had a good life in Iceland. When Dr. Efraim Zuroff of the The Simon Wiesenthal Center in Jerusalem in the early 1990s asked for an investigation into Mikson´s crimes, Icelandic Politicians collaborated with Estonian politicians to halt the investigations. Left wing politicians, among them a socialist Mayor of Reykavík, attacked Israel and argued that Mikson was an innocent man and a victim of an Israeli/Jewish man-hunt. An independent Estonian historical commission has since confirmed the crimes of Evald Mikson. (3) Ruth Rubin, one of Mikson´s victims. According to witnesses she was raped by Mikson in a Tallinn prison before she was shot. (4 and 5) Jón Baldvin Hannibalsson, formerly Iceland´s foreign Minister and Iceland´s ambassador to the USA, as well as the  Icelandic hero in the independence process of the Baltic States. Despite a high fall from his political podium after it became known that he had sexually harassed minors, this man is still a star in the Baltic States and regularly attacks Israel and Jews in the Icelandic media.

(1) Due to anti-Israel and anti-Semitic sentiments among the Left in Iceland, this is the most usual way of seeing Israel's flag in Iceland. (2) Former World Champion Chess Master Bobby Fischer, and a anti-Semite got a special Icelandic citizenship and lived in Reykjavík for the rest of his life spewing vicious hatred of Jews of the Internet (3) Sign in a bike-repair shop in Reykjavík saying Jews are not welcome. A caravan rental in Reykjavík also excluded Jews as their customers (4) The "bike-Nazi", who put up the sign about Jews not being welcome in his shop (5) During an anti-Semitic exhibition at a Reykjavík art gallery a young Jewish couple from the US discovered this drawing on a blackboard on which guests at the exhibition were asked to express their feeling about Israel. This perversion is also an Icelandic product.

 

Further Reading:

Gerstenfeld, Manfred (2015) Iceland´s Anti-Semitism is Not New, It Just Resurfaced. An op-ed in Arutz Sheva / Israel National News Op-ed. published 20 September 2015.

Vilhjálmsson, Vilhjálmur Örn (2004) Iceland, the Jews, and Anti-Semitism, 1625-2004, Jewish Political Studies Review 16:3-4.

Idem (2005). Medaljens Bagside - jødiske flygtningeskæbner i Danmark 1933-1945. Forlaget Vandkunsten, Copenhagen. (In Danish)

Idem (2015). The first Jewish services in Iceland 1940-1943. Fornleifur an  archaeological and historical blog written by the author.

Zuroff, Efraim (2002). Operation Last Chance: One Man's Quest to Bring Nazi Criminals to Justice. See also here and here for correct information on war criminal Evald Mikson in Iceland.

Til varnar vondum Dönum

Ég dáist af góðsemi Íslendinga og yfirlýsingum þeirra um að vilja hjálpa og bjarga heiminum. Stjórnmálaflokkar sem á síðustu öld gerðu allt til að halda Íslandi "Judenrein", eru nú uppfullir af miskunnsömum Samverjum fyrir utan einstaka siðlausar blómasöludræsur sem vilja í staðinn taka réttinn af ríkisstarfsmönnum. Samtímis eru svo frændur vorir Danir ítrekað sakaðir um grimmd af íslenskum fjölmiðlum. Margt af því sem hefur verið sagt á Íslandi um afstöðu Dana til flóttamannastraumsins er þó illilega upplogið og skrumskælt og sýnir mér að dönskukunnátta og almenn málakunnátta  fréttamanna ríkisfjölmiðilsins er af afar skornum skammti, og siðferðið örugglega rotið líka.

Tökum sem dæmi fréttatíma Sjónvarpsins þann 10. september. Þulurinn, sem enga sök á hér á,  byrjaði á því að halda fram að Þjóðverjar hefðu þegar tekið á móti 500.000 flóttamönnum á þessu ári (kemur fram 1,25 mínútu inn í þáttinn) Þetta er hrein bábilja. Það er mér óskiljanlegt hvað veldur þessari ófyrirleitnu Þjóðverjadýrkun ESB-sveitarinnar á fréttastofu RÚV. En svo sá ég að hver stóð fyrir fréttinni, Gunnar Hrafn Jónsson. Þá er ekki að spyrja að því. Það eru siðlausir fréttafalsarar sem ekki getur lesið alheimsfréttir sér til gagns sem hnýtir slíkum lygum inn í fréttir handa auðtrúa Íslendingum. Lesið hér, hér og hér til að fá réttar upplýsingar um fjölda flóttamanna í Þýskalandi í ár. Hvernig Gunnar Hrafn Jónsson getur skáldað, að það séu þegar komnir 500.000 sýrlendingar í ár til Þýskalands, er vandamál RÚV. Menn sem ljúga að þjóð sinni í starfi ættu að leita sér að annarri vinnu, og er ég sammála blómasölukonunni um það.

Það rétta er að Móðir Merkel hefur sagt að Þýskaland geti tekið 500.000 flóttamenn á ári og jafnvel 800.000 í ár - en það hefur hún enn ekki gert. Íbúar og yfirvöld stórborga eins og München eru farin að örvænta. Þar eru um 60.000 flóttamenn, en margir þeirra voru þegar komnir árið 2010. Aðrar heimildir segja að fjöldinn sé miklu minni. Ýkjufréttamennska er nefnilega ekki aðeins vandamál á Íslandi. Fréttamönnum og blaðamönnum sem búa til fréttir fjölgar álíka hratt og flóttamönnum.

Það rétta er að Merkel býður fólk velkomið til að fylla þennan 500.000 manna kvóta drauma sinna. Þar fyrir utan lætur hún stóran hóp þessa verðmæta vinnuafls streyma að landamærum Danmerkur, þar sem fólk vill halda rakleiðis til draumaríkisins Svíþjóðar. Og hún gleymir líka öllum þeim þýsku ungmennum sem eru atvinnulausir. Halda mætti að konan væri komin með Alzheimer.

En skoðum Danmörku. Frá 1. janúar 2012 til og með 1. september 2014 tóku Danir á móti 5395 sýrlenskum flóttamönnum, fyrir utan alla hina sem fengu tímabundið hæli. Hvað gerði litla, góða Ísland á þeim tíma? Íslendingar töluðu um manngæsku sína? Þessir 5395 flóttamenn eru vitaskuld dropi í hafið miðað við þá sem banka á dyr Evrópu nú, en Danmörk tók samt fleiri flóttamenn en 15 þjóðir ESB samanlagt á fyrrnefndu tímabili. Minnumst svo þess að Danir eru 5.614.000. en Þjóðverjar 80.200.000. - og þeir síðastnefndu eru enn með vonda samvisku út af því þeir gerðu við þið vitið hverja... Það er billegt hreðjaspark hjá sjálfsheilögum Íslendingum að hnýta í Dani að mínu mati.

Vitaskuld eru ekki allir flóttamennirnir sem koma á Dannevang frá átakasvæðum í Sýrlandi. Erítreumaður einn sem danska sjónvarpsstöðin TV2 ræddi við sagði alveg blátt áfram, að hann væri staddur í Danmörku á leið til Noregs, því þar væri honum sagt að  best væri að vera. Hann vildi annað líf en í landi sínu, sem lengi var átakasvæði. En hann hafði eytt því sem nemur um 10.700 Bandaríkjadölum til að ná til Danmerkur. Hvers konar maður á slíka peninga í Erítreu, einu fátækasta landi heims?  Sjónvarpsstöðin sýndi einnig ungan mann sem hljóp frá járnbrautarstöð beint í danskan bíl sem beið hans. Menn hafa velt fyrir sér hvort hann hafi verið að koma heim úr stríðinu fyrir ISIS. 

Merkel og hin góðhjartaða íslenska þjóð, sem vill banna umskurn og halalslátrun en bjóða múslímum heim til sín í svínafilet og SS-pulsur, verða að gera sér grein fyrir því að það er fyrsta farrými sem nú kemur til Evrópu. Menntað fólk, og vel í álnum, jafnvel fólk sem ber ábyrgð á glundroðanum. Merkel veit að hún getur notað slíkt fólk á atvinnumarkaðinn sem ódýrt vinnuafl til að þjónka undir æ stærri hópa öldunga á elliheimilum í  Þýskalandi, þar sem ekki er nóg af ungu þýsku fólki til að sinna slíkri þjónustu (sem er vitaskuld lygi).

En getur þjóð eins og Íslendingar, sem brýtur allar reglur á erlendu vinnuafli sem hægt er að brjóta, boðið betri kjör en Móðir Merkel? Heldur íslenska þjóðin að fólk komi til Íslands til að láta brjóta á sér lög? Í fréttum gærdagsins kom í ljós að svo virðist vera.

Danir eru þegar búnir að taka yfir 9000 flóttamenn frá Sýrlandi árið 2014 og á fyrri hluta 2015. Danskir sérfræðingar eru hins vegar ekki eins vongóðir og Merkel. Ef við tökum þann fjölda og deilum honum í heildarfjölda Dana er útkoman ekki dónaleg fyrir Dana. Danir hafa gert betur en flestir og hlutfallslega miða við þá tölu, 160.000 sem ESB tala um að taka í ár. Merkel má vel yfirfylla kvótann sinn með framtíðarvinnuafli Þýskalands, jafnvel 800.000 einstaklingi í ár. Fréttir berast þó líka af því að sumum Sýrlendingum líki ekki að hýrast í gömlum herbúðum í Þýskalandi, meðan maður getur að sögn farið til Svíþjóðar og fengið íbúð í Malmö. En það er auðvitað ekki satt. Sælulífið í Svíþjóð, t.d. Malmö kemur víst sjaldan nema að menn gerist eiturlyfjasalar fyrir hryðjuverkaöfl í Bekaa-dalnum í Líbanon. Slíkt framtaksfólk kostar dönsk yfirvöld og danskt þjóðfélag mikið á hverju ári. Fyrrnefndur fréttafalsari RÚV reyndi fyrir nokkrum árum að tala máli glæpagengja á Örebro-svæðinu og gera lítið úr glæpum þeirra, líkt og Gunnar var talsmaður glæpamanns og morðingja á Íslandi Redouane Naoui sem hann taldi beittan kynþáttaofsóknum og hatursglæpum. Ég efa ekki að þessi fréttamaður telji dómgreind sína á háu stigi að hjarta sitt sé fullt af manngæsku og ást til lítilmagnans líkt og þegar hann heldur því fram gegn betri vitund, að Merkel hafi þegar í ár tekið á móti 500.000 flóttamenn frá Sýrlandi. En Merkel þarf á þeim að halda frekar en þýskum atvinnuleysingjum. Grikkir hafa eins og við vitum líka eyðilagt svo mikið fyrir Þjóðverjum. Allt kostar það.

Ég skil ekki gæsku Merkel, en best þykir mér samt, að gæska Íslendinga sé orðin meiri en fyrir tveimur árum þegar meirihluti þjóðarinnar vildi láta banna umskurn drengja (sjá hér og hér). "Mikill léttir, mikill léttir", hugsaði ég þegar ég heyrði af góðvilja þúsunda Íslendinga nú. Nú fara umskurnirnar sem íslenskir læknar vildu ekki taka að sér í gang aftur. Nú fara Íslenskir súperlæknar að gera gagn í aðstoð við nauðstadda með forhúðina á drengbörnum þeirra í stað þess að gera tilraunir á barka Erítreumanns með Signore Coltello (herra Kuta) í Svíþjóð. Batnandi fólki er best að lifa.

Ekki veit ég þó, hvort Íslendingum batni nokkru sinni versta sótt sín, sem er einföld heimska með háum hita, sem sýnir sig best í vinnubrögðum eins og þeim sem maður sér á RÚV!