Eina mosku með öllu nema hatri

 

Nú er moskuumræðan blossuð upp aftur. Það er beljandi gúrkutíð. Fólk er að verða satt af því að fara hamförum yfir því sem forsetinn gerir eða gerir ekki. Málsmetandi menn hamast þess í stað gegn mosku, eða með. Læknir og fyrrum borgarstjóri er á móti og sonur Jóns Baldvins er með.

Sama er mér um þá karla. Moska er einfaldlega mannréttindi þeirra sem eru múslímar á Íslandi. Ef þeir vilja byggja hana, þá gera þeir það eftir tilskildum reglum. Mér finnst þó alltaf einkennilegt hvernig fjöldi múslíma á Íslandi er ýktur. Ég held að það verði fremur fámennt í moskunni. Svo mun vera til annar tilbeiðslustaður múslíma í Öskjuhlíðinni, sem ku vera í hrópandi andstöðu við hópinn sem vill reisa mosku í Sogamýrinni.

Hvað veldur því að fólki líður svo illa við tilhugsunina um mosku í Reykjavík? Jú, sjáið til, á Íslandi hefur alltaf ríkt útlendingahræðsla og fordómar. Kynþáttahatur ríkir þar jafnt á meðal vinstri og öfgahægrimanna. Íslam er, eins og Kristindómur, lélegt afbrigði af Gyðingdómi, sem einnig er hægt að gagnrýna. En fólk hefur frelsi til að trúa, þó svo að það fari í taugarnar á trúleysingjum og kynþáttahöturum - og sumum kristnum mönnum.

Í landinu er trúfrelsi og enginn getur komið í veg fyrir mosku, ef menn vilja reisa hana. Um að gera að fá sýnagógu í leiðinni. Því stakk ég upp á fyrir all nokkru síðan (1994) og ekki veit ég til þess að aðrir hafi gert það fyrr. Ég skrifaði m.a.: „Það er ekki nóg að yrkja landið, fólkið verður einnig að fegra. Ég fagna þeim degi, að moska rís í Mosfellssveit eða sýnagóga á Selfossi og að bænir á Alþingi verði ekki aðeins kristnar". 

Á næsta árið held ég upp á 20 ára moskuyfirlýsingu mína og vænti að einhver sendi mér grísakótelettur í bréfi.

Hins vegar, ef kirkja, moska eða önnur musteri eru notuð til að boða hatursboðskap í garð annarra trúarbragða og þjóða, þá höfum við Íslendingar lög, sem taka á slíku. Það varðar við lög á Íslandi að boða hatur gegn trúarbrögðum og kynþáttum. Vissulega hefur hatur verið mikið í Íslam, en einnig í Kristni.

Myndin efst er af Mosku i Wagentraat i den Haag í Hollandi. Þegar faðir minn var ungur og bjó í borginni með foreldrum sínum, var þetta hús sýnagóga, samkunduhús gyðinga. Hatur, sem átti rætur í aldagömlu gyðingahatri kristinna fór úr böndunum og olli því að ekki var grundvöllur fyrir að halda uppi söfnuði gyðinga í þessu húsi lengi eftir síðara stríð. Íslendingar hafa líklega heyrt um Helförina, þó þeir séu nú mest upptekin af sjálfum sér.

Sams konar hatur er víða boðað í dag, ma. í moskum. Ég vona að við þurfum aldrei að hlusta á slíkt hatur í moskum á Íslandi. Ég vona að vinstri menn, sem venjulega lýsa frati á trúarbrögð (nema þegar þeir fá ólmir að lesa gyðingahatur í Passíusálmunum í kirkjum landsins), styðji ekki moskubyggingu til þess eins að ala á hatri. Ekki býst ég við því að þeir fari að beygja sig til Mekka eftir að beygingar í átt að Moskvuborg lögðust af, en maður veit nú aldrei. Þeir fara enn hamförum.

Bendi svo á þessar fyrri færslur mínar frá 2008  og 2010:

Mosku hér og nú (2008) Mosk(v)u strax ! (2010), Trú friðar og umburðarlyndis skal vera velkomin (2010)

 

Samkunduhúsið í Wagenstraat í den Haag um 1950, og moska í sama húsi í dag

Hjólkoppasamsteypan

Árangur af sleitulausri hjólkoppasöfnun bræðranna Össurar og Magnúsar Skarphéðinssona hér á árum áður ber nú ávöxt.

Um næstu helgi, þegar Össur lætur að störfum sem innsti koppur í búri utanríkismála, tekur hann við störfum sem sölustjóri Hjólkoppsamsteypunnar. Hann verður einnig safnstjóri Hjólkoppasafnsins.

Magnús heldur hér á hjólkoppi úr Dodge sem þaut af bíl yfir þvert Rauðavatn árið 1977. Þessi koppur er einn af dýrgripum Hjólkoppasafnsins. Koppurinn er gjöf úr einkasafni Össurar Skarphéðinssonar.

Össur hlakkar mikið til að byrja í Hjólkoppasamsteypunni, enda orðinn langþreyttur á að litlir karlar úti í heimi (geymi) séu í tíma og ótíma að skamma sig í síma.

Illugi með öllu nema lauk

 

Það er ekki nóg með að Illugi Jökulsson sé alvitur um sekt og sakleysi manna. Hann er líka óhemju vel að sér í pylsufræðum, ef ekki sérfræðingur.

Illugi hefur rekist á gamlar og skemmtilegar auglýsingamyndir af Kosher grjúpánum í Bandaríkjunum og er það honum tilefni til að reyna að vera fyndinn á kostnað matarvenja og trúar annarra manna. 

Illugi sýnir okkur léttklæddar konur og Hebrew National og Zion pylsur, en gleymir vitaskuld Oscar Mayer, sem reyndar eru ekki lengur Kosher.

Illugi telur fyrirsæturnar sem stilla sér upp með pylsunum vera "kosher líka".  Er Illugi með þessu að gefa í skyn að gyðingar borði konur? Það væri nú við hæfi hér á páskunum.

 

Menn, sem helst vilja sporðrenna SS pulsum og háma í sig Ali álegg, ættu síst af öllum að vera að ybba gogg. Ekki fékk Clinton fyrir hjartað þegar hann fékk sér Zions dætur í bláum kjól á cígarinn (pulsuna), en hann fór beint á Mount Zinai eftir að hafa kokrennt SS með öllu í Reykjavík.

Bloggvinur minn einn, Aðalbjörn Leifsson kjötiðnaðarmaður, skrifaði eitt sinn: Þegar ég var í skinkuskólanum í Hróarskeldu þá sögðu Danirnir mér að pulsur væru guðdómlegar, því það vissi engin hvað væri í þeim nema Guð einn. Læt ég þau vísu orð vera rúsínuna í pylsuendanum.

Kaþólskir borga sig frá vandanum

 

Í skýrslu Rannsóknarnefndar kaþólsku kirkjunnar á Íslandi var á sl. ári komist að þeirri niðurstöðu, að 8 manns hefðu orðið fyrir kynferðisglæpum og mannvonsku af völdum séra Georgs og Margrétar Müller hinnar þýsku í Landakoti og á sumardvalastaðnum Riftúni í Ölfusi. Meintir gerendur er báðir látnir.

Kirkjan bauð svo fólki að setja fram (fjár)kröfur á hendur kirkjunni, og nú eru  komnar á þriðja tug krafna! Átta í skýrslunni og nú er komnar yfir 20 kröfur! Miðað við framburð þeirra sem stóðu fram í þessu máli, tel ég, að engar sannanir liggi fyrir barnaníði eða kynferðisglæpum fyrrnefndra starfsmanna kaþólsku kirkjunnar. Hins vegar er ljóst, að Margrét Müller var fantur og hef ég sjálfur, þó ekki sé ég kaþólskur, upplifað það og lýst því hér í mörgum færslum hér á blogginu, og það áður en meint fórnarlömb Georgs og Müller stigu opinberlega fram með sögur sínar:

2011:

http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174389/ (skrifað 17.6.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174980/ (skrifað 20.6.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175282/ (skrifað 22.6.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175499/ (skrifað 23.6.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176337/ (skrifað 29.6.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176705/  (skrifað 29.6. 2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176962/ (skrifað 1.7.2011)
http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1177576/  (skrifað 4.7.2011)

Árið 2012 birti ég gagnrýni mína á rannsóknarnefndina og sendi henni, en hún svarar ekki:

Kirkjunauðgun?

Skýrsla rannsóknarnefndarinnar er klámhögg

Heimildafölsun í skýrslu rannsóknarnefndar

Vitnisburður minn um Fräulein Müller og minningar mínar um séra Gerorg frá sumardvalatíð í Riftúni var ekki nefnt einu orði í skýrslu rannsóknarnefndarinnar, því það hentaði ekki. Það átti, þrátt fyrir algjöra vöntun á sönnunargögnum, að halla á séra Georg.

Fyrirframákveðin friðþæging

Að mínu mati sýndi skýrslan, að nefndarmenn kunna ekki venjulegar rannsóknaraðferðir, eða að þeir hafi haft fyrirframgefnar vinnureglur settar af núverandi leiðtoga kaþólskra á Íslandi. Ekki var t.d. haft samband við Montfoort regluna í Hollandi, til að athuga hvort eitthvað hefði verið bogið við tíð séra Georgs í heimalandi hans Hollandi, áður en hann var sendur til Íslands.

Nefndin hafði hins vegar samband við Jóhannes Gijsen, kaþólskan biskup sem hafði verið á Íslandi, og tók hann trúanlegan. Á þann mann hefur verið sönnuð afbrigðileg kynferðisleg hegðun og t.d. rætið gyðingahatur, sem líka er glæpur. Hann á greinilega að vera dómari yfir séra Georg, (þótt þeir hefðu víst ekki verið miklir mátar), með fólki sem segir sögur þar sem ekki stendur steinn yfir steini.

Engar sannanir eru fyrir illverkum séra Georgs, en kaþólska kirkjan er farin að fórna "smápeðum" meðal starfsmanna sinna til að lenda einu versta vandamáli kirkjunnar fyrr og síðar, það sem hún sjálf kallar baráttuna við kjötið. Peningarnir tala enn einu sinni í sögu kaþólsku kirkjunnar. Kirkjan er orðin eins og hóran sem hún fordæmdi í gegnum aldirnar, en nú greiði hóran fyrir dráttinn.

Skaðabætur

Í málinu frá Landakoti og Riftúni má ekki fórna sannleikanum og lögfræðinni og sverta mannorð fólks án nokkurra sannanna. Það sýnist mér þó að kaþólska kirkjan á Íslandi ætli sér að gera; Að kaupa sér syndaaflausn. Páfastóll hefur lagt blessun sína yfir slíkt vegna hins mikla fjölda mála sem þykja sönnuð og þar sem glæpur hefur verið framinn.

Borgun skaðabóta til nokkurra aðila á Íslandi er smámál miðað við t.d. 700 milljón dala greiðslur til fórnarlamba í Los Angeles, sem kirkjan sækir m.a. til sóknarbarna sinna.

Þó svo að ásakanir á hendur kirkjunnar mönnum eigi í flestum tilvikum við rök að styðjast, þá eru árlega settar fram ákærur á hendur kirkjunni í auðgunarskini. Það hefur kirkjan á Írlandi þurft að reyna. Kirkjan þar hefur meir að segja verið sökuð um barnamorð, en ásakendur dæma sig oftast sjálfir. Lesið hér.

Lesið t.d. um mál séra Kennedys sem er skyldur Kennedy ættinni í BNA (forsetanum og bræðrum hans, og vissulega er ættarsvipur sterkur með þeim frændum):

Hvítur reykur yfir Rómarborg

 

eða eins og Danir segja: "Habemus kolonihavehus"

Maður gleðst vissulega yfir því að kaþólskir séu nú búnir að fá sér nýjan Páfa, Fransiscus / Jorge Mario Bergoglio,  sem virðist í fljótu bragði ekki hafa hylmt yfir glæpi bræðra sinna og systra í kirkjunni. Hann á meira að segja góða vini á meðal gyðinga í Argentínu. Svo eldar hann ofan í sig sjálfan og labbar í vinnuna. Líklegt þykir mér að Vatíkanið banni honum alla góða siði sína. Þetta virðist þó vera hinn sterkasti karl, sem lifað hefur með eitt lunga síðan hitt var tekið þegar hann var unglingur.

Þetta getur sem sagt ekki orðið betra, nema vera skyldi að næsti páfi yrði kona.

Við sem aðra Guði höfum óskum Jóni Val og hinum milljörðunum til hamingju. Myndin efst sýnir fyrirboðann. Frans missti kardínálakollhúfuna í vindgusti á Péturstorginu. Nú er hann komin með hvíta húfu og vonandi er hún hrein.

Heimildafölsun í skýrslu rannsóknarnefndar

?

Í þeirri lýðskrumsumræðu sem nú fer fram um meint og sönnuð afbrot meðal lærðra kaþólikka á Íslandi, er sorglegt að sjá óvandaða fréttamennsku á RÚV. En að vissu leyti má skýra þennan fréttaflutning með ónákvæmum vinnubrögðum skýrsluhöfunda rannsóknarnefndarinnar.

Því er m.a. haldið fram, að meint fórnarlamb séra Georges, sem kölluð er A í skýrslunni og sem krefst nú skaðabóta, hafi orðið fyrir kynferðisofbeldi af hendi séra Georgs.

Því er haldið fram í skýrslunni, að faðir A hafi farið á fund Jóhannesar Gunnarssonar biskups og það apa fjölmiðlar eftir skýrslunni. Þetta er einfaldlega ekki rétt.

Í Fréttatímanum í júní 2011 hélt A því fram að faðir hennar hafi farið á fund Hinriks Frehens biskups. Ég benti á bloggi mín á, að það og annað í framburði A gæti ekki staðist. Þær upplýsingar fékk rannsóknarnefndin reyndar frá mér, af bloggum mínum (sjá hér  og hér og hér) en hefur ekki fyrir því að nefna það. Faðir A gæti ekki hafa farið á fund Frehens, því þegar Frehen kom til Íslands þá dvaldi A hjá fjölskyldu sinni í Ungverjalandi. Samt breytir nefndin athugasemdalaus Hinrik Frehen i Jóhannes Gunnarsson án nokkurra skýringa, nema því sem kemur fram á blaðsíðu 73. Hvers konar vinnubrögð eru það?

Á góðri íslensku er það kallað heimildafölsun.

Ég er kominn á þá skoðun að Hjördís Hákonardóttir og nefnd hennar hafi jafnvel valdið meiri skaða fyrir Kaþólsku kirkjuna á Íslandi en séra George. Sekt hans er ekki sönnuð, en forkastanleg vinnubrögð Hjördísar og félaga liggja fyrir svart á hvítu.

Mér gæti svo sem manna mest verið algjörlega sama um kaþólsku kirkjuna, en mér bíður við fólki sem matar skrílslega umræðu með óvönduðum vinnubrögðum.  Það er mínu mati einn versti glæpur sem hægt er að fremja.

Ef A hefur breytt fyrri framburð sínum, þá ber nefndinni auðvitað að nefna það sérstaklega, því það lýsir vitaskuld vandamáli fyrir trúverðugleika A.

Skýrsla rannsóknarnefndarinnar er klámhögg

Ég hef fengið skýrslu rannsóknarnefndarinnar Kaþólsku kirkjunnar í hendur og er búinn að hraðlesa hluta hennar. Gagnstætt því sem ég bjóst við í eintómum hégóma mínum, þá hefur nefndin auðvitað engan áhuga haft á æskuminningum mínum og skrifum, þótt skrif mín hér á blogginu um málið staðfesti margt það sem kemur fram við nánari athugun á framburði sumra vitnanna, framburði sem stenst ekki nánari rannsókn, eða er ekki hægt að staðfesta.

Ég greindi fyrr í dag frá þeim grun mínum, að Jóhannes Gijsen fyrrv. biskup hefði orðið einhvers konar vitni í málinu. Það má teljast afar óeðlilegt, en greinilegt er þó að frásagnir Gijsens stangast á við minni annarra lærðra innan kaþólsku kirkjunnar.

Nefndin kemst svo að þessari niðurstöðu (bls. 108):

"Með vísan til alls ofangreinds verður rannsóknarnefndin að telja óvarlegt að álykta nokkuð um efni ásakana eða viðbrögð við þeim fyrr en kemur að árinu 1988".

Þetta er vissulega mjög viturleg og rökrétt niðurstaða, en verður aðeins að einhvers konar stílbragði. Henni er alls ekki fylgt sem skyldi. Hvert sinn sem því er haldið fram að yfirmenn Georgs hafi brugðist skyldu sinni, er vitaskuld gefið í skyn að ásökuninni sé trúað. Það er ekki það sama að telja sér óvarlegt að álykta um efni ásakananna eða viðbrögðin við þeim fyrir 1988.

Greinilegt er að eitthvað ósætti hefur verið innan nefndarinnar um ályktun. Því það er í raun er engin ályktun, heldur mikið af mótsögnum og skildir eru eftir lausir endar, sem er hægt að hnýta á ýmsan hátt, eftir því sem mönnum hentar. En uppi stendur áminning til stjórnenda kirkjunnar um eitthvað sem þeir tóku ekki á, þótt maður geti ekki sannað hvað það var. Þannig niðurstaða er  ekkert annað en klámhögg.

Ég sé strax að frásögn A (bls. 100), sem enginn getur farið villur vegu um hver er, stangast á við það sem "A", sem hélt því fram að hún hefði orðið fyrir barðinu á séra George, tjáði Fréttatímanum árið 2011. En í skýrslunni er ekki greint frá þeim hrópandi mótsögnum sem voru í frásögnum A í fjölmiðlum.

Skýrslan er einnig full af einkennilegum setningum og övönduðu máli, eins og t.d. á bls. 103:

Borið var á hinn bóginn að A hafi sagt séra Davíð Tencer frá ofbeldi af hálfu séra George árið 2007 þar sem hann var staddur í verslun.

Hvernig á maður að skilja þetta rugl? Var A að halda því fram að séra George hefði haft í frammi ofbeldi við sig í verslun árið 2007. Eða sagði A Davíð Tencer frá því árið 2007, að George hefði beitt sig ofbeldi, þegar A hitti Tencer í versluninni? Hvað á maður að halda? Las enginn þetta yfir? Í svo mikilvægum skýrslum verða menn að skrifa skiljanlegt mál.

Þessa skýrslu verður vitaskuld að endurrita, svo hún sé ekki ruglingslegt plagg á kjánalegu og illa ígrunduðu lagamáli. Öllu verður að lýsa faglega með heimildarýnisaðferðum, t.d. hvað stangast á í frásögn vitna, trúnaðarmanna og við það sem kemur fram í öðrum upplýsingum, til að mynda barna sem dvöldu í Riftúni, sumardvalarheimili Kaþólsku kirkjunnar, og svo og barna í Landakotsskóla.

Nú, þegar í ljós er komið, að vart stendur steinn yfir stein í frásögnum meintra þolanda frá því fyrir 1988, sem hægt er að álykta um á rökrænan og vitrænan hátt, að nöfn þessa fólks sem setti fram ásakanirnar er alveg eins hægt að birta eins og nöfn meintra gerenda.

En eitt er víst, sumir íslenskir fjölmiðlar eru þegar búnir að fella sinn dóm og einnig fjöldi manns sem ekki hefur lesið skýrsluna, en sem hatar kirkju og trú með svo miklum krafti, að hvaða áfellidómur sem er verður að vatni á hatursmyllu þess.

Lesið einnig færslu mína frá því fyrr í dag, sem ég kallaði "Kirkjunauðgun?"

Kirkjunauðgun?

 

Þegar Rannsóknarnefnd Kaþólsku kirkjunnar hóf störf sín í fyrra til að kanna ásakanir um kynferðisglæpi og mannvonsku á hendur starfsmönnum kirkjunnar, hafði ég samband við nefndina og lét henni í té upplýsingar sem ég tel skipta máli.

Ég hafði á þessu bloggi fyrstur manna skrifað opinberleg um mannvonsku Margrétar Müller, sem var nefnd til sögunnar sem illvirki sumarið 2011, þegar ásakanirnar á henni og séra George birtust í Fréttatímanum í júní 2011. Ég skrifaði ég nokkra pistla á bloggi mínu sem lesa má hér

Upphaflega kom þessi færsla:

https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/889641/ (skrifuð 4.6. 2009)

https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174389/ (skrifað 17.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1174980/ (skrifað 20.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175282/ (skrifað 22.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1175499/(skrifað 23.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176337/ (skrifað 29.6.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176705/  (skrifað 29.6. 2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1176962/ (skrifað 1.7.2011)
https://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1177576/  (skrifað 4.7.2011)

Ég var sem barn í sumarbúðum Kaþólsku kirkjunnar, bæði í Stykkishólmi og í Riftúni, þó svo að ég sé ekki kaþólikki. Í Stykkishólmi var ég mjög ungur og þótti gott að vera, en allt öðruvísi var vistin í Riftúni. Það var hreint helvíti á jörðu fyrir sum börnin. Ég er líklega eini maðurinn sem á enn bréfviðskipti við móður sína frá þessum tíma í sumarbúðunum. Þar lýsi ég æ ofan í æ óskum mínum um að komast burtu frá Riftúni. Ég skrifaði meira en flest börn og gekk undir heitinu "spekingurinn" í Riftúni, sem var ekki það versta sem maður varð fyrir þar. Bréf mín og óskir um að komast heim voru vegna ofsókna Margrétar Müller i minn garð. Mörgum börnum leið mjög illa vegna hennar.

Ég bjóst við því að fá skýrsluna í hendur, þar sem ég veitti nefndinni upplýsingar. Nú er skýrslan komin og mega allir fjölmiðlar fá skýrsluna, en ekki maður sem gaf nefndinni upplýsingar.

Og þannig sem RÚV/Sjónvarp upplýsti um skýrsluna í kvöldfréttum 2. nóvember 2009, þá mætta skilja niðurstöðuna þannig að búið sé að dæma tvo einstaklinga fyrir glæpi.

Alvarlegri eru vissulega ásakanir þeirra sem urðu fyrir kynferðislegu ofbeldi þeirra tveggja erlendu starfsmanna kirkjunnar sem ákveðið hefur verið að nefna og setja á fórnaraltari nefndarinnar. En hve vel var framburður þeirra rannsakaður. Ég fann  mótsagnir í framburði eins aðila og greindi frá því á bloggi mínu í fyrra.

Ekki varð ég persónulega eða neinn sem ég þekki fyrir aðkasti, hvorki kynferðislegu né öðru ofbeldi af höndum sér Georges. Börn í Riftúni leituðu til hans í vandræðum sínum. En kannski er ekki greint frá frásögnum mínum í skýrslunni.

Ég hef beðið nefndina um skýrsluna, svo ég geti séð hvort nefndin hafi notað þær upplýsingar sem sendi henni.  Einhver vandkvæði virðast á því og er mér bent á að kaþólska kirkjan hafi ekki birt skýrsluna á heimasíðu sinni. Er það virkilega fyrirstaðan fyrir því að ég geti ekki fengið skýrsluna?

Hér má lesa bréfaviðskipti mín við nefndina, sem nú að einhverjum ástæðum í stökustu erfiðleikum með að láta mé í té skýrslu sína.

Johnnes Gijsen sem vitni ?

Mér sýnist að fjölmiðlar, sem hafa fengið skýrsluna, geri mikið úr þætti Jóhannesar Gijsens biskups og hann er greinilega orðið eitt aðalvitni nefndarinnar. Sjálfur hefur Gijsen, sem nú húkir í ellinni í Karmelítaklaustri í Hollandi, legið undir ásökunum um kynferðisafbrot. Hann er samt orðið vitni um séra störf séra Georges. Getur það talist eðlilegt? 

Rannsóknarnefnd um kynferðisafbrot kaþólsku kirkjunnar í Hollandi komst að þeirri niðurstöðu, að meint afbrot Gijsens biskups er hann vann við kaþólskan prestlingaskóla í Rolduc í Hollandi hefði "tæknilega" séð ekki verið kynferðisglæpir. Gijsen er sagður hafa legið á gægjum og notið þess er skólapiltar fróuðu sér er hann var svefnsalsvörður í Rolduc. 

Sjálfur neitaði Gijsen öllum ásökunum fyrrv. nema um gægjur og afbrigðilega kynhegðun. Við þekkjum mannlegt eðli, sem biskupar geta líka haft, og þekkt er einnig það fyrirbæri að þvo hendur sínar og þurrka með því að dæma samferðamenn sína fyrir sama glæp eða verri en maður sjálfur hefur framið. Þótt "glæpur" Gijsens sé vissulega ekki sannaður á hann, hefur Gijsen biskup hefur sannarlega gert sig sekan um rætið gyðingahatur á 9. áratug síðustu aldar.

Johannes Gijsen. Hvernig má vera að svo umdeildur einstaklingur sem hann er, sé orðinn að vitni í skýrslu um undirmenn sína sem hann lagði fæð á?

Gijsen er kannski ekki áreiðanlegasta vitnið um misferli annarra og afbrigðilega kynhegðun, þar sem hann hefur verið ásakaður um hið sama. En svo virðist að dómgreind íslensku nefndarinnar sé þannig farið að meðlimir hennar telji svo vera. Þeir hafa sent einhvern til að heimsækja karlinn eða tala við hann í síma. 

Hér langar mig að benda á þátt í þáttaröðinni Andere Tijden í Hollandi, sem einvörðungu fjallar um hinn umdeilda Johannes Gijsen. Mæli með þvi að nefndin kynni sér innihaldið og t.d. það sem John Jansen segir þegar 14,23 mínútur eru liðnar af þættinum. (Sjá: http://www.geschiedenis24.nl/andere-tijden/afleveringen/2007-2008/Bisschop-Gijsen.html: Aðrar kynningar á Gijsen biskupi er að finna á YouTube, m.a. þessi : http://www.youtube.com/watch?v=UX4MjpfoP1k).

Öruggt er að kynhneigð Gijsens biskups var þegar þekkt á árunum 1979-81, þegar punk-hljómsveitin Disease söng um preláta þennan.

Myndin efst er af Séra George og Gijsen biskupi. Þeim kom aldrei vel saman. Eru frásagnir hatursmanna hver um annan vel til þess fallnar að gefa álit í skýrslu um meint glæpsamlegt athæfi þess sem látinn er? Gijsen incompetentus est, að mínu mati og kannski líka rannsóknarnefndin íslenska? En ekki má gleyma því að núverandi Páfi var stuðningsmaður Gijsens í stormviðri því sem Gijsen olli í starfi sínu sem biskupi Roermond í Hollandi.

Margoft hefur maður heyrt sögusagnir af íslenskum þjónum kaþólsku kirkjunnar á nútíma, og jafnvel nokkrar eins ljótar og af útlendingunum Séra George og Margrétu Müller. Voru íslenskir þjónar kirkjunnar ekki rannsakaðir af rannsóknarnefndinni? Eða þótti hentugt að notast við tvo dauða útlendinga til að lenda málinu? 

Viðbrögð núverandi biskups á Íslandi, sem er í eins konar útlegð á Íslandi fyrir skoðanir sínar um Miðausturlönd, eru eftir þeim forskriftum sem Vatíkanið hefur gefið. Samkvæmt þeim reglum getur kirkjan sætt sig við að eyðileggja mannorð einstakra manna, þó svo að engar sannanir séu fyrir sekt þeirra. Betra er samkvæmt þessari doktrínu að fórna einum en allri kirkjunni. Ekki held ég að þessi fílósófía gagni Kaþólsku kirkjunni mikið.

Vona ég að rannsóknarnefndin sendi mér nú skýrslu sína sem allra fyrst, svo ég sjái hvernig hún hefur unnið.

Viðurkenning á Ísraelsríki er grundvallaratriðið

   

Ræða Abbas leiðtoga Fatah í New York í gær var afar ógeðfelld. Þessi maður, sem á sínum tíma varði doktorsritgerð frá Moskvuháskóla, gaf í rigerðinni í skyn að Helförin væri tilbúningur. Þessi maður talar um Apartheid og aðskilnaðarmúra. Aparteid er aðeins til staðar á Vesturbakkanum og Gaza, þar sem gyðingar mega ekki búa. Þessi maður gerir sér ekki grein fyrir því, að aðskilnaðarmúrinner ekki réttnefni. Múrinn/girðingin var byggð svo öfgafullir palestínuarabar yrðu sér ekki að voða, og sér í lagi til að vernda Ísraelsmenn og aðra íbúa Ísraels gegn linnulausum hryðjuverkum.

Gerið það nú fyrir mig Palestínuvinafólk, gerið ykkur grein fyrir því, af langflestir svokallaðra palestínumanna viljA aðeins eitt, og það er allt það land sem í dag er kallað Ísrael. Abbas og fólk hans viðurkennir ekki Ísrael, og er því um trútt má að tala að krefjast að Ísrael viðurkenni Palestínu, enda hefur ríki sem heitir Palestína aldrei verið til.

Abbas talaði í gær fjálgur úr pontu SÞ um himnaför Múhameðs og fæðingastað Jesús Krists gleymdi að tala um spámenn gyðinga sem komu löngu fyrr. Við hæfi hefði kannski verið að nefn Jesíah og Jeremía, Davíð konung og Salómon. En Abbas beitti Apartheid sínu á þá helgu menn. Hann hefði getað minnst á þá t.d. vegna þess að Jesús gekk um í musterinu og Múhameð steig til himna frá rústum þess, eftir að hann hafði persónulega myrt þúsundir gyðinga.

Þessi frumstæða afneitun "leiðtoga palestínuarba" lýsir því nokkuð vel sem Abbas vill. Hann langar ekki í frið, hann vill ekki viðurkenna Ísrael. Hann vill berjast og nú ætla allri einfeldningarnir á Vesturlöndum og öfgamenn á meðal múslíma að taka þátt í slátruninni á gyðingum sem Hitler tókst ekki. HVENÆR MUN MORÐÆÐI MÚSLÍMA og KRISTINNA EINFELDNINGA LINNA?

Sjáið hér hvernið Abbas og Hanieh hjá Hamas skemmtu sér nýlega við opnun veitingarstaðar á Gaza. Eru þetta ekki erkióvinir??? Nei, það er alltaf verið að ljúga að ykkur. Þetta eru perluvinir og markmið þeirra er sameiginlegt: Að útrýma Ísraelsríki.

Myndalegir múslímar

Nýlega sendi vinur minn mér frétt um kanadískan blaðamann, David Menzies, sem lenti í þeim ósköpum að vera barinn í andlitið af múslímakomu, þar sem hann tók mynd af henni fyrir slysni. Hann var með syni sínum á Time Square i Toronto og var alls ekki að taka mynd af konunni, en það var hins vegar skoðun hennar. Hún gekk á manninn og sagði honum að hann mætti ekki taka mynd af sér, því hún væri múslími. Ekki var hlustað á rök David Menzies um að hann hefði ekki verið að taka mynd af konunni og hópur múslima byrjaði að veitast að manninum og var myndavél hans eyðilögð og hann barinn. Ekkert dugði fyrir Davíð að kæra málið til lögreglu, sem vildi ekki aðhafast neitt vegna þess að "augljóst var að konan vildi bara slá myndavélina úr höndum" Davids, að því er lögreglumaður nokkur tjáði David Menzies. (Sjá t.d. hér). Merkilegt er, að Kanadamenn leyfi mönnum að slá myndavélar úr höndum annarra. Ég vona að þetta hafi ekki hent frændur mína í Vesturheimi.

Vinur minn sendi mér þessa frétt sem hann rakst á, og aðallega vegna þess ég hafði sagt honum frá svipaðri upplifun sem ég varð fyrir með syni mínum í sumar. Betri helmingurinn og dóttir okkar voru í Barcelona svo við drengirnir, sem heima sátum, fórum á Víkingaskipasafni í Roskilde, sem er skemmtilegur staður heim að sækja fyrir fornleifafræðing og 8 ár son hans.

Um eittleitið leitaði á okkur svengd og keypti ég ágætis fæði á veitingarstað safnsins. Ég var nýbúinn að taka mynd af syni mínum að borða ís, að ég munda vélinni í átt að smábátahöfninni. Myndavélin mín stóð á sér við fókusleit, og þegar ég loks næ mynd, gengur fyrir myndefnið fríður hópur múslíma, sem þið sjáið hér að ofan og í betri upplausn með því að klikka á myndina nokkrum sinnum.

Viti menn, einn mannanna vatt sér beint að mér þegar að ég er að setjast niður við borðið og segir við mig. "Sir, did you take a picture of us?" Ég svaraði, "No, you actually walked into my picture" og sýndi honum. Þá segir hann mér að eyða myndinni. Ég sagði, að það gerði ég ekki og bað hann meira ákveðið að ganga þegar frá borðinu okkar. Það gerði hann þegar ég stóð upp. Sá ég svo nokkrum mínútum síðar að hópurinn stóð og mældi mig út og benti á mig, en stuttu síðar gengu þeir svo á braut.

Ekki vissi ég að ljósmyndun væri bönnuð samkvæmt Kóraninum og vissi ekki að samtímamenn Múhammeð hefði átt Canon eða Nikon. Er það réttur múslíma að slá myndavélina úr höndum manna eða skipa fólki að eyða myndum? Hér í den tíð þegar fólk fór til Marokko með Sunnu og Útsýn, var það frekar að maður væri rukkaður fyrir að taka myndir af mönnum.

Ég tek þær myndir sem mér sýnist, og mér finnst myndin sem ég "slysaðist" til að taka, nokkuð merkileg. Hún sýnir áhuga manna á menningarheimi annarra þjóða. Hún er af fólki sem fer á söfn. En hvað olli því að karlarnir urðu vondir þegar þeir héldu að ég hefði nælt af þeim mynd fæ ég kannski aldrei að vita, en mig grunar að hinn hvítklæddi sem setti fingurklút í munn hafi verið mjög guðdómlegur og var fylgilið hans (lærisveinar) mjög á verði í kringum hann.

©  Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson