Veruleikaflóttinn í Danmörku

 

Enn og aftur er ráðist á frændur okkar Dani. Þeir Danir, sem ekki telja að á þá sé ráðist persónulega, þegar sprengt er við sendiráð lands þeirra þeirra, eru haldnir veruleikaflótta á mjög háu stigi. Gjörvallur heimur múslíma, þ.e.a.s. öfgamenn í þeim hópi (sem vissulega eru margir), hafa fyrir löngu lýst yfir stríði á hendur öllum Dönum, sem og öðrum sem ryðja þarf úr vegi og myrða svo þeir geti stofnað alheimsríki sitt, sem stýra ber með því versta úr Kóraninum.

Veruleikaflótti er þegar sendiherra Pakistans í Danmörku kennir Múhameðsteikningum um það sem gerðist í fyrradag í Islamebad. Hörð mótmæli ber að senda slíkum manni.  Af hverju safnast alltaf svo mörg fífl  saman í utanríkisþjónustur?

Rassasleikjuflokkur öfgaaflanna, Radikale Venstre, sem í Síðari heimsstyrjöld hafði nána samvinnu við nasistasetuliðið í Danmörku, telur að utanríkisstefna Dana sé ástæðan fyrir hryðjuverkunum í Islamebad. Það er líka veruleikaflótti.

Forsætisráðherra Dana, Anders Fogh Rasmussen segir hins vegar formann Radikale Venstre ganga erinda hryðjuverkamanna. Formaður krata og Danski Þjóðarflokkurinn eru á sama máli. Naser Khader frá Ny Alliance, sem er orðin heldur tóm tunna upp á síðkastið vegna flótta "meðlima", segir að meðreiðarsveinar öfgastefnunnar í Radikale Venstre hafi "vanmetið hina íslamístísku andstæðinga" og mælir með því að Múhameðsteikningarnar verði  birtar aftur í dönskum dagblöðum, ef þær hafa valdið sprengingunni í Islamebad.

Kannski verður einfaldlega að fara að setja Íslam í bað. Almennilegt bað með grænsápu og kláðadufti fyrir Talebananana, sem eru óætir andskotar og hvergi í húsum hæfir enda ekki komnir af hellisbúastiginu. Önnur trúarbrögð hafa farið í gegnum siðaskipti. Öfgarnar út úr Íslam og þá kemur fjallið til Múhameðs. Eitthvað verður einfaldlega að gerast. Hellisbúar og morðsveitir sem dýrka mannfyrirlitningu eiga ekki að geta sett lýðræðisríkjum afarkosti.

Á tímum hinna löngu kuta

 

Hér fyrir nokkrum kvöldum voru tveir Íslendingar á ferð í Kaupmannahöfn. Þessir kappar komu sér ískyggilega í vandræði, því erindi sem þeir áttu í sjoppu, Bobbys Kiosk nærri Istedgade, endaði með því að annar þeirra kom út úr sjoppunni án kóks og prins pólós, en með sjö djúp svöðusár.

Nú telst málið hins vegar "upplýst": Íslendingurinn mun, samkvæmt vitnum, hafa verið uppivöðslusamur í sjoppunni og kallað þá sem þar voru inni öllu illum nöfnum og var það túlkað sem kynþáttafordómar af vitnunum.  Þetta mun hafa orðið til þess að 17 ára piltur sem var gestur í versluninni stakk Íslendinginn 7 sinnum með löngum, ólöglegum hníf. Københavns Politi krafðist framlengingar gæsluvarðhalds yfir hnífstungumanninum, en nú greina fjölmiðlar frá því að dómari hafi leyst hnífstungumanninn úr haldi, þar sem henni þótti sýnt að ástæðan fyrir árásinni með hnífinum væri undangenginn kynþáttahatur Íslendingsins. Greinilegt er að dómaranum hefur þótt "kynþáttafordómaákvæði" danskra hegningarlaga vega þyngra en ítrekuð hnífstunga sem gefin er í kjölfar reiði vegna þess að heiðurs 17 ára manns var misboðið vegna láta og fordóma Íslendingsins. Það er skrítinn dómur að mínu mati og einkennilegt réttarsköp!

Nú hefur það einnig komið í ljós í íslenskum fjölmiðlum, að Íslendingurinn getur trútt um talað, enda hefur hann sjálfur hlotið dóm fyrir hrottalegar líkamsárásir á Íslandi.

Óli Tynes blaðamaður kynnti sér málið og hafði meira að segja samband við góðkunningjakonu sína sem hefur selt pulsur þarna í Istedgade um langan aldur. Hún bar eiganda sjoppunnar vel söguna.  Sjá hér og undraðist að svona hlutir gætu átt sér stað hjá Bobby. Óli Tynes virðist vera betur kunnugur þarna bak við járnbrautastöðina i Kaupmannahöfn en ég.

Nú gengur laus 17 ára maður sem hefndi sín á ofurölvi Íslendingi sem var með rasisma á almannafæri. Stungumaðurinn er frjáls maður þótt hann hafi reynt að myrða mann með því að stinga hann 7 sinnum. Árásarmaðurinn hljóp reyndar brott af vettvangi en var gómaður af lögreglu. Nú situr hann við kjötkatla mömmu sinnar, en hans bíður væntanlega dómur. Annað væri út í hött.

Mér lék forvitni að grafa aðeins í málið, þar sem ég á svo góðan farsíma og smá tíma aflögu. Ég hringdi í Anders Dorph, sem er lögreglusaksóknari hjá Lögreglu Kaupmannahafnar, og spurði hann nokkurra spurninga. Hann treysti sér aðeins að svara einni spurningu en lét mér hins vegar aðrar upplýsingar í té. Hann vísaði svo restinni til þeirrar deildar lögreglunnar sem hefur með rannsókn málsins að gera.

Spurningin sem ég fékk svar við hjá Anders Dorph var:  17 ára piltur stakk viðskiptavin í sjoppu 7 sinnum eftir að honum þótti hann verða fyrir aðkasti kynsþáttafordóma viðskiptavinarins. Er hægt að segja að grein hegningarlaganna um kynþáttafordóma vegi þyngra á vogaskálum réttvísinnar en brot á ákvæðum um ólöglega eign og meðferð vopna, eða alvarlegar líkamsmeiðingar og limlestingar?

Þessu svaraði lögregluassessorinn, að embætti hans hafi farið fram á framlengingu á gæsluvarðhald  hnífstungumannsins, en að dómarinn í málinu, sem hann talaði um sem konu, hefði metið málsatvik þannig að leysa bæri árásamanninn þegar úr haldi, þar sem vitni sögðu Íslendinginn hafa verið með kynþáttafordóma. Dorph vildi ekki koma inn á persónulegt álit sitt á þeim dómi, og undirstrikaði að embætti hans hefði farið fram á fangelsun. Hann gat ekki gefið mér dæmi um rasisma Íslendingsins. Dorph gat heldur ekki  svarað öðru spurningum mínum. Hann benti mér að tala við Henrik Andersen hjá Kaupmannalögreglunni. Meira um það síðar.

 

Uppi stendur, að dómari hefur ákveðið, að maður sem veitir 7 svöðusár vegna þess að hann ærðist út í fullan "öfgamann" frá Íslandi, megi ganga laus, þó svo að hann hafi brotið allmörg ákvæði hegningarlaga í tengslum við að hann réðst á Íslendinginn í Istedgade með hnífi.

Vægast sagt þykir mér þetta undarlegur dómur og ekki tel ég að öll kurl séu komin til grafar í málinu. Nokkrar spurningar mínar til Anders Dorph, sem hann gat ekki svarað, setti hann hljóðan í smá stund. En hann gat ekki deilt við dómarann, þó að hanni sæi helst árásarmanninn bak við lás og slá þar til dómur hefur fallið í máli hans.

Mér þykir líklegt að málalyktir verði að hinn 17 ára árásarmaður "sleppi billega", og að "tekið verði tillit" til rasisma Íslendingsins, sem ef til vill verður ekki dæmdur fyrir rasisma, þar sem hann "særðist" sjö stungusárum vegna reiði unglings.  Rökrétt, ekki satt?

Hvað gerðist ef ráðist yrði með hnífi á ferðamann frá múslímalandi í Kaupmannahöfn? Hingað til hefur það ekki gerst, og nú orðið eru árásir danskra múslíma á ekki-múslíma algengari. Leyfi ég mér að minna á morðið á Antonio Curra, ungum Ítala sem myrtur var á fjölförnu götuhorni í Kaupmannahöfn árið 2003. Mestu mótmælin í sambandi við það mál komu að mínu mati er ódæðismennirnir hlutu útvísunardóma i framhaldi af fangelsisvist.

Lögreglan fann t.d. aldrei arabana sem fyrir nokkrum árum lögðu til bandarísk gyðings með hnífi, og sprettu upp nös hans. Bandaríkjamaðurinn var túristi í hópi sem nýkominn var út úr kosher-café sem er að finna í kjallara safnaðarheimilis gyðinga í miðri Kaupmannahöfn.

Ég heft oft í lestum Kaupmannahafnar og almannafæri séð unga innflytjendur (nýbúa) sveifla vopnum sínum og ganga ögrandi um með bardagahunda sína. Ástandið er ekki gott.

Vandamálið er ekki nýtt af nálinni. Lesið þetta eða þetta . 12 ára hnífstingur á bókasafni. Á þetta eftir að verða verra?

Hnífavandamálið í Danmörku er stórt og hefur dómsmálaráðherra landsins og sumir flokkar i Folketinget verið mjög harðorðir. Dómarinn í borgarrétti Kaupmannahafnar virðist hins vegar ekki hafa heyrt þau aðvörunarorð stjórnmálamannanna og telur að viðeigandi sé að sleppa manni úr haldi sem stungið hefur annan mann sjö sinnum með ólöglegu vopni.

Danska lögreglan er líka sek um áhugaleysi á þeim vandræðum sem hnífaeign unglinga veldur. Sjá hér og blandar saman orsakagreiningu og ósk um fyrirbyggjandi aðgerðir við atburði líðandi stundar, sem ekki eru leystir. Hún telur ekki að bann við hnífum sé nein lausn. Kannski hefur hnífstungumaðurinn heyrt það og misskilið. Hnífur hans var nefnilega ólöglegur. Samt gengur hann laus vegna þess að dómari í Kaupmannahöfn telur að hann hafi stungið sjö sinnum vegna þess að hann særðist af orðum ölvaðs Íslendings.

Til upplýsingar, get ég greint þeim bloggvinum mínum sem sýnt hafa þessu leiðinlega máli þjóðfræðilegan áhuga og sérstaklega þeim sem íhugað hafa uppruna þess sem á sjoppuna Bobbys kiosk. Hann er upphaflega frá Pakistan og sonur eigandans, mun hafa verið í versluninni þegar hnífstungurnar áttu sér stað, og var hinn 17 ára hnífstungumaður vinur sonar eigandans.

 

Lok allt annað, sem reyndar kemur umræddu máli ekki við. Áhugi minn á málinu jókst til muna, þegar ég heyrði að kona hefði kveðið upp dóminn sem leysti stungumanninn úr haldi. Kona nokkur var á tíma dómari í borgarréttti  Kaupmannahafnar. Ég veit reyndar ekki hvort hún vinnur þar enn eða hvort hún er sama konan sem ákvað að 7 stungur séu nein ástæða til frelsisskerðingar. Hún er dóttir dansks embættismanns, sem á stríðsárunum sendi saklausa gyðinga í dauðann í Þýskalandi, m.a. mann, Fritz Schlesinger, sem átti son með íslenskri konu. Enginn hrópaði "rasismi" þá og gyðingar stungu ekki það sem níddust á þeim með hnífum. Rasismi er lítið orð sem gyðingarnir gátu því miður ekki veifað með, eins og ungir innflytjendur gera í dag.

Í dag er ekki einu sinni hægt að biðja innflytjendaungling um að standa ekki á miðjum hjólastígum og hindra umferðina. Þá er hrópað "Racist" á eftir manni. Það er best að segja ekki neitt á móti, ef þeir eru með hníf, því lögreglunni þykir það greinilega enn allt í lagi. Þeir eru of uppteknir í að úthugsa fyrirbyggjandi aðgerðir hjá komandi kynslóðum hnífanotenda  til þess að stoppa vandann.

Stundum spyr ég sjálfan mig, hvort menn séu hræddir við að taka á hlutunum í Danmörku?

Holy Hijab

 

 

Þessa dagana tala Danir vart meira um annað en slæður. Sumir ráðherrar koma sér í vandræði ef þeir eru jákvæðir fyrir slæðum. Aðrir þingmenn koma sér í vandræði ef þeir eru á móti slæðum. Enn aðrir vilja verða þingmenn með slæður.

Allt þetta slæðutal er kannski ekki einkennilegt, þar sem fleiri og fleiri konur í Danmörku hylja sig með alls kyns slæðum. Þær konur sem hylja sig, eignast fleiri börn en stöllur þeirra án slæða. Konurnar með slæðurnar segjast ekki getað lifað án þeirra og telja að tuskurnar séu einfaldlega guðlegar, en þeim sem er illa við klútana segja þá vott um kvenfyrirlitningu Íslams og skuggalegan miðaldahugsunarhátt.

Hvað sem öllu þessu slæðutali líður, og ef tekið er tillit til frjósemi slæðukvenna, þá er ljóst að nær helmingur allra kvenna í Danmörku mun eftir 20-40 ár bera slæður, sem "lög þeirra og trú fyrirskipa". Þá gilda víst ekki lengur dönsk lög í Danmörku. Allsbera stelpan á síðu 9 í Ekstra Blaðinu mun þá líklega með slör og slæður eða kannski hefur hún þegar verið hrakinn á brott eins og Eva úr Paradís.

Ég get ekki skilið hvernig slæður geta verið þóknanlegar Guði.  Það hlýtur að vera mjög heitt og óþægilegt að hafa svona vafning og geta ekki um frjálst höfuð strokið. Hvaða guð fyrirskipar slíkt? Það er víst hann Allah.

Ein af sterkustu skjaldmeyjum Allah er lítil stúlkukind á Gaza ströndinni, sem hér heldur mikla lofræðu, á arabensku, nýju tungumáli, um kosti og heilagleika hijabsins, þ.e. slæðunnar sinnar. Ræðan er heldur sorgleg.

Ekki veit ég hvaða álit stúlkan á Gaza hefur á þeim slæðudansi sem hægt er að sjá hér að ofan. Dillibossar eru greinilega jafnvinsælir með eða án slæðu. "Derty Dancing Al Arabi!" eða tvískinnungur undir kufli.

Íslenska hetjan í Litháen

 

Ég fagna því að félag Litháa á Íslandi hafi verið stofnað. Slíkt félag gæti t.d. orðið öflugur aðili í að hreinsa það óorð sem komið er á þessa góðu þjóð á Íslandi vegna starfsemi fáeinna óheppilegra einstaklinga með litháískt þjóðerni og vegabréf. Glæpamennskan, sem streymir frá ráðstjórnaríkjunum fyrrverandi, er arfleifð kommúnisma og fasisma, í bland við fátækt og ofsakapítalisma. Það getur aldrei komið neitt gott út úr þeirri blöndu. Við erum heppin á Íslandi. Ljótt væri ef Íslendingar væru dæmdir vegna einhverra skíthæla sem brjóta af sér erlendis. Gæti það gerst?

Nú þegar þessum áfanga er náð af Litháum á Íslandi, er nauðsynlegt fyrir mig að minna félagsmenn á, að einn sá útlendingur sem mesta þýðingu hafði fyrir fyrstu frelsisbaráttu og sjálfstæði Litháa var af íslensku bergi brotinn. Nei, ég er ekki að tala um Jón Baldvin Hannibalsson, sem líka er vel þekktur í Litháen. Hann er engin hetja eins og hinn Íslendingurinn.

Hetjan er þessi glæsilegi maður sem prýðir færsluna. Hann var af íslenskum ættum og gyðingaættum. Ágætis blanda, ekki satt? Ég hef verið að dunda mér að skrifa dálítið um sögu hans og ætla mér að birta það hið bráðasta í einhverju tímariti sem vill borga mér vel fyrir.

Getraun dagsins er:

Hvað hét þessi ágæti maður?

Í hvaða húsi fæddist móðir hans og hvað hét eitt fallegasta skipið í Kaupmannahöfn sem var í eigu afa hans?

Hún Áslaug vinkona mín á Efstakaupstað, sem ég hef trassað að skrifa til vegna anna í nýju starfi, má ekki vera með í getrauninni.

Þeir sem geta svarað öllu rétt, ættu að gerast félagar í hinu nýja félagi Litháa.

Litháar á Íslandi stofna félag

Tæpilaus tunga

 

Ég hefði ekki getað sagt þetta betur, eða þó. Ég get t.d. borið orðið "argument" betur fram en forseti BNA. En ég er heldur ekki fæddur í Texas. Hér er ræðan öll, eins og George sendi mér hana.

Svo fór hann líka til Egyptalands og talaði við "he, eh, and his negotiators", þ.e.a.s. gamla frelsishetju. Sagði forsetinn kannski "He, eh and his aligators" . Skoðið það hér. Það er í rauninni alveg sama hvað hann segir. Hann fer að hætta, og í stað hans kemur annað heimssögulegt slys. Nú er það er svart maður, en það á eftir að verða enn dimmara. Það er víst ekki hægt að segja það tæpitungulausara.

Fjaðrafok friðarfuglanna - The Sixth Cairo Conference

Miðausturlandaörn, vinur minn góður, sendi mér nýlega línu um flug 33 sjaldgæfra farfugla hvaðanæva úr Evrópu suður á boginn, nánar til tekið til Egyptalands. Þetta var síðbúin farfuglamergð og fuglarnir voru svokallaðar friðardúfur. Blessaðar dúfurnar lentu í hinni fornfrægu borg Kaíró. Tvær útvaldar, íslenskar alþýðudúfur, með hlutverk á meðal þjóðanna, lentu líka á píramídunum í Egyptalandi. Karldúfan hét Vésteinn og var toppdúfa,  kvendúfan Rósa var ósvikin rauðdúfa.

Dúfurnar höfðu verið kallaðar til dúfnaveislu sem kölluð var Sixth Cairo Conference. Þangað voru líka flognar dritdúfur frá fjarlægum einræðisríkjum, t.d. Venesúela, frá samtökum sem berjast með einræðisherranum þar, hitabeltisdýrinu Hugo, gegn Zíonistum og Bandaríkjunum.  Allir gogguðu í sömu vandamálin. Og einu vandamálin í heiminum, sem dúfurnar sáu, voru gyðingar, Bush og vestræn menning.

Þarna í skugga píramídanna kurruðu dúfurnar og samþykktu hjartnæmar friðaryfirlýsingar sem hljóma eins og stríðsyfirlýsingar. Stuðningi var lýst yfir við Íran og stefnu gammanna þar í landi í friðar- og alþjóðarmálum. Einnig bárust stuðningsyfirlýsingar hvers konar við hryðjuverkadúfur úr öllum dúfnakofum veraldar. Á fyrri ráðstefnum höfðu dúfurnar lýst yfir stuðningi við illfyglið Saddam, en eins og allir vita eru friðardúfur hinar mestu skræfur og vilja helst halda friðinn við illfygli.

Á ráðstefnuna í Kaíró í ár tóku einnig þátt útvaldir útsendarar Guðs (Allah) á jörð, Nílargammar frá Bræðrasamtökum Múslíma, (al-ikhwān al-muslimūn). Hér er mynd af þeim á ráðstefnunni. 

Múslímabræðralagið heldur ræðu um Salam í Kaíró

 

Eins og öllum má vera kunnugt um, eru Nílargammar sérlundaðir mjög, og hafa mjög sérstaka útleggingu á friðarhugtakinu. Friður er aðeins réttlátur ef hann er í anda múslíma. Nílargammar neita líka alfarið að Helför gyðinga hafi átt sér stað  og kenna gyðingum um ófrið um allan heim.

Það hlýtur að hafa verið fengur fyrir dúfnadrenginn Véstein, sem flaug alla leið frá Íslandi. Vésteinn hefur nefnilega haldið uppi miklu kurri fyrir því að örlög gyðinga séu sambærileg við örlög Palestínumanna. Hann heldur því fram að sjálfskaparvítið á Gaza sé það sama og hörmungarnar í gettóinu í Varsjá og að Ísraelsmenn feti nú í fótspor Hitlers. Vésteinn dúfa hefur örugglega hitt jafningja sína í Kaíró getað rætt margt við hauka og gamma Múslímabræðralagsins um fjendur friðarins, sem eru víst þeir sömu í huga íslensku dúfunnar Vésteins og öfgamúslíma.

Friðarráðstefnur eru ekki það sem þær voru hérna áður fyrr.

Það voru þó aðeins 33 skrítnir fuglar frá Evrópu með á ráðstefnunni í Kaíró, sem vonandi eru ekkert annað en verstu einfeldningarnir og skósveinar öfgaaflanna, sem lýst hafa yfir stríði á hendur vestrænni menningu.

PS

Mynd fjarlægð vegna hótana ljósmyndara um að hafa samband við Myndstef. Myndina er enn hægt að sjá hér

Ég verð að bæta þessu við. Í ljós er komið að Vésteinn Valgarðsson er líka kominn af gyðingum eins og þeir sem ég greini frá í færslunni hér á undan. Vésteinn er kominn af engum síðri en Jesús Kristi. Það er svo mikill svipur með Vésteini og Kristi að honum hefur verið boðin staða sem altaristafla í Hallgrímskirkju. Gaman til hliðar. Þessi aríski Nútímajesús, sem hittir öfgamenn vegna friðs í Kaíró, hefur verið eilífaður af Agli Spegli, sem er liðtækur ljósmyndari sem ég rakst á á Flickr. Hér, Ladies and Gentlemen, friðardúfan Vésteinn í hlutverki meistarans - Amen:

Íslenskir gyðingar koma út úr fylgsnum sínum

 

Skrif mín um gyðingdóm, örlög gyðinga og Ísraelsríki eru um 20% af því sem ég skrifa hér á blogginu. Ekki neita ég því og ekki skammast ég mín fyrir það. Það sem ég skrifa virðist fara í taugarnar á mörgum, enda er stuðningurinn við Ísrael á Íslandi mjög lítill og þekking Íslendinga á sögu gyðinga almennt mjög ómerkileg. Hatur tengist vanþekkingu, og ég hef verið að reyna að benda mönnum á að öfgafullar skoðanir í garð Ísraels og gyðinga sé vanþekking og mjög oft líka lánaðir fordómar.

Að undanförnu hefur það gerst, að upp á yfirborðið koma íslenskir gyðingar, sem ég hafði ekki hugmynd um að væru til. Þeir gefa sig til kynna til að gangrýna mig og skrif mín, sem er ágætt, en taka svo líka eina atrennu gegn Ísraelsríki og réttlæta það með meintum gyðingagenum í sér.

Hjálmtýr Heiðdal kvikmyndagerðamaður afhjúpaði þannig að hann væri komin af faríseum af Musterishæð og einhver Mangnús IP tala skráð opinberaði í gær að hann væri af ætthvísl skráðra IPsteina (ekki er hann skyldur Einstein, svo mikið er víst). Fyrir nokkrum árum skrifaði maður ættaður af Skagaströnd í DV og réttlætti svæsnar skoðanir sína á Ísraelsmönnum með göfugu gyðingakyni sínu, og taldi sig líka, líklega vegna augljóss skyldleika við Krist, geta gangrýnt gyðinga sem á sínum tíma vildu koma stríðsglæpamanni á Íslandi fyrir dómara.

Óljós ættfræði þessarra þriggja nýgyðinga er notuð til að réttlæta skoðanir þeirra á Ísraelsríki og gyðingum og sem hluti af stuðningi þeirra við málstað Palestínumanna. Þrátt fyrir fáein gyðingagen, eru þessir heiðursmenn afar fráhverfir vitund og þekkingu á meintum uppruna sínum

Nú er hins komið er í ljós að H. Heiðdal er alls ekki kominn af Fiðlaranum á Þakinu heldur bakara af Holtsetalandi, sem var svo heppinn að ekkert gyðingablóð rann í æðum hans. Herra Berndsen ættaður frá Skagaströnd, sem ég skrifaði um í DV 12.7. 2001 vegna þess að hann taldi sig kosher gagnrýnanda Ísraels, var kominn af manni sem á unga aldri þegið te og brauð fyrir að kveikja á ljósum og ofnum gyðinga á hvíldardeginum,og var ekki frekar gyðingur en Egill Skallagrímsson. Berndsen skrifaði um "hina samhljóða rödd gegn ofsóknarbrjálæði Ísraelsmanna".

Nú bíð ég eftir að ættfræði Magnúsar með IP töluna og ljóta orðbragðið komi á hreint. Kannski er hann kominn af Marx bræðrum.

(Meintur) uppruni manna gefur þeim engan rétt til að leika dómara yfir  ætt og þjóð sem forfeður þeirra yfirgáfu í stað þess að styðja og hvetja, þó svo að hjarta þeirra slái fyrir aðrar þjóðir sem geta ekki hætt að lýsa yfir útrýmingu Ísraels.

Ég óska laungyðingum Íslands til hamingju með 60 ára afmæli þjóðríkis þeirra. Gagnrýni sakar ekki, en hún ætti ekki að vera drifin áfram af hatri.

(Nasjónal)sósíalsimi í réttu ljósi

 

Það er ekki lengur óalgengt á Íslandi að maður sjái svona ósóma eftir svokallaða vinstrimenn. Vésteinn Valgarðsson, sem ritar þetta, er að eigin sögn mikill friðarsinni. Mér er ómögulegt að sjá það.

Mig langar að benda á góða grein eftir vin minn Manfred Gerstenfeld, sem stýrir riti sem ég hef skrifað tvær greinar í. Grein hans, sem hann kallar Holocaust Trivialization, kom formlega út í dag. Í henni getur maður getur lesið dæmi um hinar mismunandi aðferðir sem óprúttnir menn og óvitar nota til að gera lítið úr Helför gyðinga, hvernig hún er misnotuð og örlög milljóna manna eru vanvirt  og tengd flatneskju og öðrum málstað eða baráttum, sem ekki kemur örlögum 6 milljón manna við.

Hvað fær menn t.d. til að líkja banni þýskra yfirvalda á hættulegum bardagahundum við helför gyðinga?

Það gerist líka iðulega að fórnalömb Helfararinnar eru vanvirt af fólki sem líkir örlögum gyðinga í Seinna stríði við hryðjuverkamenn, sjálfsmorðssprengjumenn nútímans og örlögum þeirra við lélegan öfgamálstað nútímans. Svo eru til karakterar sem eru í beinu sambandi við ríki og hafa skilning á þjóðhöfðingjum sem afneita Helförinni. Vésteinn Valgarðsson er t.d. nýbúinn að vera í Egyptalandi, sem er einræðisríki þar sem gyðingahatur er sýnt í sjónvarpinu. Vésteinn fór á ráðstefnu um frið í Egyptaland. He he! Mönnum er líka bannað að blogga á Egyptalandi. Ætli Vésteinn hafi mótmælt þessu þegar hann var í skugga píramídanna?

Saklaust fólk, sem allar bjargir voru bannaðar er ekki hægt að líkja við ríki öfgasamtaka, sem hafa útrýmingu gyðinga á dagsskránni líkt og nasistar fyrir 65 árum síðan. Ísraelsríki er ekki hliðstæða Þriðja Ríkisins. Og fyrir þá sem styðja Amadinejad i Íran, þá upplýsist hér með að Helförin átti sér stað.

Hvenær hætta íslenskir vinstrimenn þessum ósköpum? Eru þeir ekki með öllum mjalla? Er arfur nasismans svo lokkandi að þeir þurfi að eftirapa hann, eða er bara svona lítill munur á nasíónalsósíalisma og sósíalisma?

Einn argasti gyðingahatari Íslands eftir Síðari Heimsstyrjöld var kratinn, Alþingismaðurinn og embættismaðurinn Jónas Guðmundsson. Hann gaf út rit sem voru morandi í gyðingahatri. Á heimasíðu Alþingis er ekki minnst einu orði á þessar einkennilegu kenndir Jónasar.  Skrif hans og útgáfa hafa vonandi ekki á sínum talist til góðrar latínu á Íslandi? Margir keyptu tímarit rit Jónasar, Dagrenning, sem út kom í 12 ár, og bókasöfn höfðu fjölda eintaka af ritum hans til láns.

 Jónas Guðmundsson, krati sem gaf út andgyðingleg rit eftir Heimstyrjöldina síðari.

Hvað gerist í kollinum á sumum vinstrimönnum og hvað gerist stundum í kollinum á sumum Íslendingum? Bara að ég vissi það.

Spurning varðandi Ruth Rubin

 

Nýlega, þegar fréttir bárust af hryllilegu morði á 10 ára barni í Svíþjóð, urðu menn forviða og harmi slegnir. Allir, og sérstaklega allir foreldrar, fyllast harmi og hryllingi við slíkar fréttir frá nágrannalandi okkar, þar sem stór hluti þjóðarinnar hefur alið manninn og hlotið menntun sína og gildismat. Ekki vantaði heldur dóm íslenskra bloggverja yfir manninum sem framdi ódæðið. Hann verður örugglega dæmdur eftir þeim lögum sem gilda í Svíþjóð.

Annað var upp á teningnum fyrir fyrir u.þ.b. 16 árum, þegar farið var fram á rannsókn á máli meints stríðsglæpamanns á Íslandi sem hafði gerst íslenskur ríkisborgari eftir að hann strandaði hér á leið til Venezuela. Gömlum vitnisburði og skýrslum var til að byrja með hafnað sem KGB áróðri, t.d. af Morgunblaðinu, sem dældi út rógi um Simon Wiesenthal stofnunina. Lögfróðir menn, sem leitað var til, töluðu gegn betri vitund og rannsókn málsins var dregin á langinn. Maðurinn, Eðvald Hinriksson, var t.d. ásakaður um aðild að morði á ungri stúlku, Ruth Rubin, sem var í haldi lögreglusveitar þess sem hann var meðlimur í.  Evald Mikson hét hann, þegar sveit sú sem hann var í hóf gyðingamorð. Sveitin byrjaði á morðunum áður en Þjóðverjar voru almennilega búnir að ná yfirráðum í Eistlandi.

Mikson dó drottni sínum rétt eftir að Íslensk yfirvöld tóku við sér og ákváðu að líta á ásakanirnar á hendur honum.  Þrátt fyrir að honum hafi verið hlíft við rannsóknum og réttarhöldum, skilgreina eistnesk stjórnvöld hann nú sem stríðsglæpamann.

Forseti vor og utanríkisráðherra höfðu, þegar mál hins meinta stríðsglæpamanns var í gangi, ýmislegt til málanna að leggja.  Hér  og hér getið þið lesið hvernig málið leit út frá þeirra sjónarhorni. Leiðtogar Hisbollah áttu alla samúð Ólafs, eins og það kæmi eitthvað máli eistnesks stríðsglæpamanns við, og Ingibjörg víðförla var á því að gyðingar ættu engan einkarétt á helförinni eða þjáningu. Mun hún endurtaka það í Öryggisráði SÞ?

Algjör þögn virðist nú vera um mál stríðsglæpamannsins á Íslandi. Blaðamaður í fremstu röð, "sem þorði meðan aðrir þögðu" var næstum því búinn að missa vinnunna vegna þess að hann skrifaði um málið. Hann ætlaði að skrifa bók um efnið, en stendur nú í staðinn í því að skýra gjörðir yfirvalda í Kópavogi. Ég bíð eftir bókinni.

Af hverju fyllist íslenska þjóðin af hryllingi yfir barnamorði í Svíþjóð, þegar stór hluti hennar vill verja mann sem ásakaður var fyrir að hafa nauðgað stúlku og myrt?

Ég geri mér grein fyrir því að fjarlægðin í tíma og rúmi getur gert menn miskunnsamari gagnvart voðaverkum og sekt? Það, að hinn meinti stríðsglæpamaður var orðinn Íslendingur og átti syni sem voru duglegir íþróttamenn á heimsmælikvarða, hafði líka mikið að segja í sambandi við álit Íslendinga. Hann var "einn af okkur". Svo þekkist viðkvæðið: "Aðrir skulu ekki koma hér og segja okkur fyrir verkum". Það heyrðist nýlega þegar Íslendingur fékk sjö ár í steininum í Færeyjum fyrir aðild að kókaínsmygli. Hann hefði, samkvæmt lögfróðum Íslendingum eins og Brynjari Níelssyni og Sigurði Líndal, aðeins fengið innan við ár á Íslandi. 

Það læðist að mér sá grunur að áhugi Íslendinga, og margra annarra, á fórnarlömbum og órétti stýrist t.d. af því hvaða þjóðflokkur hefur orðið fyrir órétti. Margir Íslendingar gráta frekar sænska stúlku en gyðingastúlku í Tallinn. Getur þetta verið rétt athugað hjá mér?

 

Ruth Rubin og fjölskylda hennar. Maðurinn lengst til hægri er Haim Arlosoroff, síonistaleiðtoginn sem myrtur var á hrottalegan hátt í Tel Aviv árið 1933. Kona hans, Sima, var föðursystir Ruth Rubin. Arlosoroff hafði á 2. áratug aldarinnar stundað nám í Berlín, þar sem hann var unnusti Mögdu Behrend, sem síðar fékk eftirnafnið Göbbels - já maðurinn hennar var einmitt sá Göbbels.

 

Mistök hjá Morgunblaðinu

 

Í gær sá ég að búið var að loka á bloggvin minn Skúla Skúlason. Skúli hefur stórar skoðanir á öfgaíslam og hefur stundað það að fara ofan í kjölinn á Kóraninum og Íslam og þýða ákveðna hluta Kóransins yfir á íslensku. Ég er að sjálfsögðu ekki sammála öllum skoðunum Skúla.

Bloggvinir mínir eru margir kristnir eða algjörir heiðingjar, og allt þar á milli. Ég hef ekki talið ástæðu að slíta bloggvináttu við þá, né Skúla, því þeir eru allir sem bloggvinir mínir öðruvísi en ég sjálfur, og ég virði fjölbreytileikann. Ég hef hins vegar slitið bloggvináttu við einn aðila, og útilokað aðra, fólk sem telur eyðingu og árásir á Ísraelsríki nauðsynlegar, eða gyðingahatur eðlileg skoðanaskipti. Af hverju hefur ekki verið lokað á slíkt fólk af forsvarsmönnum moggabloggsins? Svæsið gyðingahatur er að finna á Moggablogginu, það er einföld staðreynd. Hvað skal gert við því?

Ég man ekki eftir því að Skúli hafi hætt múslíma né verið með tilburði til kynþáttastefnu. Nú er heldur ekki lengur hægt að athuga það, þar sem búið er að eyða skrifum Skúla. Skúli er ekki einn um þessar skoðanir sínar hér í heimi, og það sem hann birtir er oftast ættað frá vefsíðum og stofnunum erlendis, þar sem menn og samtök hafa sömu skoðanir og Skúli, án þess þó að vera lokað af skoðanalögreglu. Ef ekki má skrifa um hryðjuverk, og ógnaröldu vorra tíma með því að ræða um þær öfgar sem hvatt er til í Kóraninum, þá er illt í efni.

En nú skal leyst frá skjóðunni.

Nýlega gerðist það að ég fór aftur niður í 2. flokk bloggara. Hin ígulfallega ásjóna mín hætti að birtast meðal stóru hausanna sem birtast efst þegar maður opnar bloggið til að fá sér hressingu. Lestur síðu minnar hrapaði niður úr öllu valdi og egó mitt auðvitað líka. Hverju sætti? Ég hafði samband við forstöðumenn bloggsins og fékk vitaskuld fljótt skýringu og síðan var ég aftur settur í fyrsta flokk. Ég er þakklátur umsjónarmönnum bloggsins fyrir það og vona að þeir taki það ekki stinnt upp að ég vitni hér í bréf þeirra sem sýnir ákvörðunartökur þeirra og setji mig svo niður í þriðju deild eða eyði bloggi mínu.

 

Sæll vertu Vilhjálmur.

Vitanlega færðu góð svör, eða í það minnsta eins góð og ég get skaffað.

Fyrst smá upplýsingar um hvernig vali er háttað í Umræðuna á blog.is:

Starfsmenn blog.is velja inn í umræðuna þá bloggara sem þeim finnst skrifa ört og málefnalega og á góðu máli. Ekkert er hirt um skoðanir viðkomandi, enda skrifar hann undir nafni og stendur hann undir þeim sjálfur. Þú varst valinn inn á sínum tíma vegna þess að þitt sjónarhorn þótti mönnum fróðlegt og færslurnar allar fínar.

Sl. fimmtudag spratt umræða um það hvort meðal "umræðu-bloggara" væru menn með of einsleit blogg, þ.e. væru alltaf að blogga um það sama. (Dæmi um það gæti verið Kristinn Pétursson fiskverkandi frá Bakkafirði sem er mjög uppsigað við kvótakerfið og á það til að blogga ekki um annað löngum stundum.)

Í áðurnefndri umræðu var nafn þitt nefnt og mönnum þótti þú blogga um fátt annað en illsku múslima (nota bene: menn voru ekki að amast við skoðunum þínum, málið snerist um fjölbreytileika umæðunnar). Nú þegar ég sest niður til að skoða blogg þitt sé ég að það er tóm tjara, þ.e. sú staðhæfing að að það sé of einsleitt, og því hefur ég bætt þér á listann að nýju.

Með góðri kveðju,

Sign.

Það kom sem sagt í ljós að umræðan um mig var tóm tjara.

Gætu ásakanir í garð Skúla Skúlasonar ekki líka verið tóm tjara? Gæti hún verið komin frá manni sem starfar hjá samtökum sem stundar gyðingahatur?

Ákæra á hendur Skúla Skúlasonar fyrir að miðla því sem í raun stendur í Kóraninum mun vart standast kæru með vísun til 233. greinar hegningarlaga. Ég leyfi mér að minna á að lögregluyfirvöld og Saksóknari Ríkisins aðhöfðust ekkert við kærum á hendur Bobby sáluga Fischer, sem hélt úti einni svæsnustu heimasíðu með gyðingahatri og lofsöng um hryðjuverk sem um getur. Síðunni var fyrst lokað eftir að Bobby hafði verið heygður í Flóanum.

Ég get aðeins sagt eitt í lokin. Ákvörðunin um að ritskoða og útiloka Skúla Skúlason á ekkert skylt við lýðræði og frelsi. Þetta eru einhver mistök og hvet ég ritstjóra bloggsins til að opna aftur blogg Skúla Skúlasonar. Annað er ekki við hæfi. Þetta hljóta að vera einhver mistök hjá Morgunblaðinu.