Afríka er staurblind

 

 

Ráðstefna SÞ í Durban í Suður-Afríku árið 2001 átti að taka á vandamálum eins og kynþáttahatri, kynþáttamismunun, útlendingahræðslu og skyldu óþoli sem enn hrjáir mannkynið. Til mikillar furðu þróaðist ráðstefnan, sem var NGO (Non Governmental Organization) samkoma á vegum SÞ í samkomu gyðingahatara og þeirra sem hata Ísrael og sem telja Ísraelsríki og tilvist þess ógnun við sig og heimsfriðinn. Öll samtök sem hata Ísrael voru mætt og í mikilli hópæsingu skemmtu menn hvorum öðrum í 6 daga á heilmiklum leikvangi í Durban. Skindauðir leiðtogar á borð við Arafat og Castro voru helstu skemmtikraftarnir. Heimur réttláta fólksins, vinstri manna, glóbalista og ævintýrafólks sameinaðist í sameiginlegu hatri sínu gegn menningu okkar á Vesturlöndum í dýrkun sinni á gildum sem eflir mannfyrirlitningu, þótt ætlunin sé væntanlega önnur.

Í síðustu viku var haldin í Abuja, höfuðborg Nígeríu, forráðstefna fyrir næstu stóru heimsráðstefnu SÞ um kynþáttavandamál, sem á að halda í Genf í apríl á næsta ári. Ingibjörg Sólargeisli verður nú örugglega að fara þangað ef ég þekki hana rétt. En áður en hún gerir það, ætti hún kannski að lesa bloggið mitt, eða fara í frumheimildina UN Watch, sem örugglega mun vakta hana vel þegar hún er komin í Öryggisráðið - ráðið sem er samstíga í því að vera ekki samstíga - um annað en að hata Ísrael.

Alveg eins og árið 2001, þegar hatarar neðan úr grasrótinni, hryðjuverkaleiðtogar, íslamistar og alls kyns rugludallar sneru heimsráðstefnu um kynþáttavandamál í hatursráðstefnu, var ráðstefnan í Ajuba sammála um að Ísrael væri heimsins stærsti vandi og versti óvinur mannkyns. Þeir sem sátu í Ajuba komu fyrst og fremst frá Afríkuríkjum og tilgangurinn með þessari undurbúningsráðstefnu hafði einmitt verið að leggja áherslu á málefni Afríku. En Afríka virðist aðeins sammála um eitt: Að gyðingar, Ísrael og Zíonisminn séu helsti vandi Afríku og heimsins.

Ekkert var t.d. rætt um þjóðarmorðin í Súdan, ekki svo mikið sem einu orði eytt á dráp á 200.000 manns í Darfúr, ekkert sagt um fjöldanauðganir. Ekki eitt einasta orð um 1 milljón manna sem eru á flótta undan þessu þjóðarmorði, sem stundað er í nafni Allah hins almáttuga.

Þegar Leon Saltiel fra UN Watch ætlaði að halda ræðu sína, var hann strax hindraður í að gera það af Súdan með liðveislu Alsírsmanna og Marokkana. Martin Uhomoibhi frá Nígeríu, sem var í forsæti ráðstefnunnar, bannaði þá Saltiel, sem er gyðingur, að nefna Súdan.

Í samþykkt ráðstefnunnar var hvergi minnst á árásir á flóttamenn og innflytjendur í Suður-Afríku. Árásir á útlenda borgara frá Zimbabwe og Mozambík eru daglegt brauð í Suður-Afríku hans Nelsons Mandela. Það var heldur hvergi minnst á morðin á u.b.b. 1000 flóttamönnum í Kenýa fyrr í ár. Það ætti að leiða hugann ykkar að honum Ramsesi. Ekki má víst tala mikið um hans vanda í Nígeríu.

Lokaorð ráðstefnunnar í Abuja var hvatning til þjóða til að taka ekki málfrelsið of alvarlega. Einnig reyndu Múslímaþjóðirnar að koma því í gegn að bann við guðlasti verði sett í alþjóðlög um mannréttindi. Samkvæmt því eiga alþjóðlegir mannréttindasáttmálar að vernda trúarbrögð í stað einstaklinga. Þegar trúarbrögð og hugsjónir eru tekin fram yfir einstaklinginn, leikur gamli góði fasisminn lausum hala.

Samþykktin frá ráðstefnunni í Abuja ræðst mikið á málfrelsi og á 19. grein Mannréttindasáttmála SÞ. Einnig er lögð mikil áhersla á Íslamófóbíu (Íslamhaturi) og stungið er upp á að trúarbrögðum verði gert mishátt undir höfði miðað við hve mikilvæg þau eru - en greinilegt er að samþykktin álítur að Íslam sé æðst og merkilegust trúarbragða. Auðvitað eru flestir drepnir í nafni þessara trúarbragða um þessar mundir. Fasisminn er ekki einkaréttur hægriöfgamanna. Vinstrimenn og íslamístar eru oft fyritaks fasistar.

Samkvæmt ráðstefnunni í Abuja í Afríku er augljóst að aumingja Palestínuþjóðin er allra þjóða mest ofsótt og svo mikið, að ekki var hægt að ræða um ofsóttar þjóðir í heimsálfunni Afríku, sem átti að fjalla um. Ráðstefnugestirnir voru svo sem heldur ekki að hafa fyrir því að líta út um gluggan og skoða fátælingana í Abuja eða ræða morðin sem múslímar fremja þar á götum úti á kristnum mönnum.

Afríka er blind, og ég tel mig vita hver hefur stungið úr henni augun í þetta sinn. Það eru vinstri sinnaðir vitleysingar á Vesturlöndum sem dansa stríðsdans með sínum nýju vopnabræðrum úr herbúðum öfga-Íslam, sem hægt og bítandi eru að verða versta plágan í Afríku. Það er létt að níðast á Afríku. Afríka er staurblind, en blindir menn búa víðar.

Nú verður réttláta fólkið á Íslandi væntanlega að fara að undirbúa sig, svo þeir geti tekið þátt í hópæsingunni í Genf, þar sem sjónskertir míní-messíasar geta sameinast í að lýsa áhyggjum sínum á högum Palestínuþjóðarinnar og öllu sem miður fer í heimi hér vegna þess að Ísrael er ríki gyðinga.

Hatrið blindar menn.

Af nýafstöðnum hengingum á Bessastöðum

 

 

Nú er Ólafur Ragnar Grímsson búinn að hengja og næla fálka og jafnvel stórfálka á handboltadrengina "okkar". Ekki segi ég að þeir eigi það ekki skilið eftir að þeir fengu okkur alveg til að gleyma því hvernig Kínverjar fara með margt fólk sem aldrei kemst á Ólympíuleikana.

Eitt sinn var til Heiðurspeningur Forseta Íslands. Hefði slík medalía ekki verið betur við hæfi? Gleði forsetans við að næla í menn orður er þó ekkert miðað við gleðibútbrot Þorgerðar Katrínar, sem fann heilan silfursjóð til að efla handboltaíþróttina. Slíkir sjóðir virðast leynast hér og þar. Þorgerður Katrín á stórriddarakross skilinn fyrir að finna þennan sjóð.

Heiðurspeningur Forseta Íslands

Mér hefði þótt nóg ef sprengdir hefðu verið nokkrir kínverjar á Bessastöðum.

Mér finnst alltaf gaman að bera saman þjóðir. Danir, frændur vorir, hlaða ekki orðum á menn sem þegar eru þegar komnir með skotsilfur um hálsinn. Fjölskylda drottningarinnar er undantekningin, og er karlpeningurinn í hennar ætt hlaðinn síldasalati frá fermingu. Danir settu líka þá reglu eftir Síðara stríð, að ekki ætti að gefa mönnum sem börðust geng nasismanum Dannebrogsorður. Heiðurinn að berjast fyrir föðurlandið var nægilegur. Einn fremsti nasisti Dana, SS-maðurinn Søren Kam, sem enn er eftirlýstur fyrir glæpi sína, þar sem hann lifir undir verndarvæng Þjóðverja í hárri elli, varð þeirrar hamingju nótandi að mjög orðuglaður maður, sem hét Hitler, nældi í hann tvo járnkrossa. Ef maður barðist gegn Danmörku fékk maður orður. Hitler var alltaf orðuglaður við stráka í stórræðum. Ekki segi ég að Danir beri betra skynbragð á það en Íslendingar, hverjir hæfir séu til að bera orður og afrekspjátur um hálsinn. Danir gáfu Ceausescu einræðisherra og kommúnista í Rúmeníu stórriddarakross Dannebrog og Elefantorðuna árið 1980. 

Já, svona er dómgreind manna nú merkileg, þegar kemur að orðuhengilshætti. Þó ég hafi engu áorkað sem veitt getur jakkaskreytingar, tala bæði og skrifa ljótt mál og illa um fólk, leyfi ég mér að  koma með tillögu: Að fyrir utan fálkaorðuna, sem nú hefur lent í óðaverðbólgu, verði tekin upp Hvítabjarnaorðan, sem fyrst og fremst verði gefin leiðtogum og íþróttamönnum sem stunda skot og hraðaupphlaup. Stríð halda áfram og hætt er við að Íslendingar vinni fleiri verðlaun á Ólympíuleikum.

Hver vinnur ?

 

 

Íslenska landsliðið í handbolta keppir nú til úrslita þegar þetta er ritað. Það er annað hvort silfur eða gull í Beijing 2008, þótt að silfur sé nú líklegast. Landsliðað á hvortveggja skilið og fá það sem þeir verðskulda, "strákarnir okkar", alveg sama þótt að þeir verði burstaðir.

Hins vegar fá þeir sem sitja í fangabúðum í Kína hvorki silfur né gull. Hús 79 ára konu var rifið niður án skaðabóta svo íþróttahátíð mannsandans gæti farið fram í Beijing. Hún var sett í endurhæfingarbúðir vegna þess að hún ritaði nafn sitt á lista, þar sem hún óskaði eftir því að taka þátt í mótmálum. Gamla konan kemst ekki á verðlaunapall eins og strákarnir okkar.

Engir eðalmálmar og medalíur verða gefnir þeim sem mótmæla mannréttindabrotum í Kína. Engin silfurverðlaun fyrir það sem sitja í stofufangelsum eða þá sem ekki mega fara á Veraldavefinn. Engin verðlaun fyrir þá sem langar að hugsa frjálst í Kína. Það verður væntanlega heldur ekki silfur eða gull í kúlunum sem Kínverjar verða skotnir með í hnakkann um næstu helgi, þegar ógnarstjórnin í Beijing byrjar stórhreingerningar sínar eftir Ólympíuleikana.

Gull eða silfur til Íslands? Alveg sama, segir forseti Íslands, það verður þjóðhátíð um næstu helgi. Blóðrauðar veigar verða drukknar með grillkjötinu. Partý, partý.

En það verður engin þjóðhátíð í Tíbet eða veisla í kínverskum fangabúðunum um næstu helgi. Eru öll tárin sem felld hafa verið fyrir Tíbet á Íslandi til einskis? Brunnu kertin út um leið og samkenndin með hinum þjáða lýð í Kína?  Fá gulldraumar og silfuræði Íslendinga til að gleyma?  

Gull- eða silfurdrengirnir fá verðlaun sem eru blóði drifin. Mannrétttindabrot fengu stærstu gullpeninginn í Beijing. Silfur er svo sem ágætt. Heimsmarkaðsverð á gulli hefur líka lækkað svo mikið upp á síðkastið og mannréttindi eru víst einskis virði lengur.  15:10 það lítur illa út í hálfleik. Ætli sér kominn hálfleikur í Kína öfganna.

Til hamingju.

Margumtalaðar dagbækur

 

 

Hin mikla umræða um dagbækur Matthíasar varð til þess að ég settist niður og las nokkrar síður.

Ekki get ég fallist á að þetta séu góðar heimildir um sögu Íslands á seinni tímum eins og sumir menn telja. Þetta er fyrst og fremst túlkun Matthíasar á atburðum líðandi stundar, sem snúa að honum og nánasta hópi einhverra karlpunga sem hann hefur umgengist. Svo er þetta heimild um innræti og persónugerðs pólitísks skálds í dvergríki. Kannski líka góð heimild um að æðstu yfirmenn okkar hafi ekki alltaf verið neinir þokkapiltar, og að þeir hafi oft lagst mjög lágt þegar þeir voru til dæmis að velta fyrir sér sjúkrareikningum fyrrverandi forsetafrúar. En sýnir það ekki líka að þeir eru mannlegir eins og skáldin og við hin hinir dauðlegu borgarar og þorparar?

Guðmundur Magnússon  telur að Matthías ætti að hafa beðið menn að lesa sumt af þessu yfir, áður en það var birt. Yfirlestur á gögnum frægra manna, áður en þau er sett á skjalasöfn eða opinberuð, eru stundum nauðsynleg fjölskyldunnar vegna, en einnig vegna þeirra skítverka sem þeir kynnu að hafa framkvæmt og sem fjölskyldan og stjórnmálaflokkurinn vilja ekki að séu á vitorði allra. Ætli slík "ritskoðun" hafi nokkru sinn átt sér stað á Íslandi? Í ekta lýðræðisþjóðfélagi ætti það auðvitað ekki að vera nauðsynlegt.

Nú var Matthías bara ritstjóri, svo hann hefur svo sem fullan rétt á því að setja sjálfan sig á útopnuna með þessum hætti í ellinni. Mín heimildagagnrýni segir mér hins vegar, að dagbókabrot Matthíasar hafi verið vel lesin yfir, og stundum læðist að mér sá grunur, án þess að ég geti sannað eitt eða neitt að skáldskapargáfa Matthíasar hafi stundum borið hann ofurliði þegar hann sat og skrifaði dagbókina. En þetta er bara getgáta. Þegar ekki verið að velta sér upp úr stjórnmálum er oft gaman að lesa dagbókina t.d. kaflann sem ber yfirskriftina Í lok Október - Eftirmáli (1998).

Ég hef sjálfur unnið við útgáfu dagbóka, flóttamanna og diplómata. Ég verð að segja, að þörf manna á birtingu dagbókabrota í lifanda lífi, geti bent til þess að ekki sé allt með felldu. En ekki segi ég að svo sé í tilfelli Matthíasar, enda er Matthías heiðvirður maður og ég þekki hann ekki af neinu misjöfnu. Þekki hann reyndar bara ekki neitt og ætti kannski ekki að vera að blanda mér í hans útgáfumál. Annar rithöfundur, Guðbergur Bergsson, hefur þetta að segja um menn sem opinbera sig á bloggum og væntanlega líka í dagbókum á Netinu: Blogg er viss tegund af blaðri, viss belgingur, sjálfshyggja á afar lágum nótum. Það er útbreiðsla eldhússins sem ríður hvarvetna húsum í skvaldurmenningu samtímans, kerlingaskvaldur í skólagengnum búningi "földu svuntunnar".

Mikið væri gaman að sjá origínalinn af þessum strjálu og oft á tíðum gloppóttu dagbókafærslum hans Matthíasar Johannessens. Voru þetta dagbækur eins og þessi að ofan, stílabækur, minnisbækur frá Shell, eða laus blöð á borðinu sem heftuð voru saman við tækifæri? Bíð ég svo eftir því að fá svör við því unz Matthías er búinn að setja þær á pdf skrár í náinni framtíð, svo þjóðin geti líka skoðað rithandasýni hans í allri skvaldurmenningunni.

Kim Larsens schlechte Gesundheit

 

Stórkjafturinn Kim Larsen, þjóðsöngvari Dana, sem meira að segja hefur komið til Íslands til að syngja sína einföldu smelli til að efla áhuga Íslendinga á danskri tungum, er búinn að koma sér í slæmt mál

Larsen hefur gerst forystumaður fyrir hópi fólks sem finnst brotið á þeim vegna reykingabanns. Larsen er greinilega á góðri leið til þess að fá krabbamein vegna mikilla reykinga. Það er hans eigið mál. Hann gæti líka orðið 96 ára alveg eins og langamma mín sem keðjureykti frá 9 ára aldri.

En Larsen er nú í forystu fyrir átaki danskra reykingamanna sem finnst að sér vegið vegna hertra reglna um reikningar á opinberum stöðum. Eitt af slagorðum þessa átaks er: Gesundheit macht frei. Þetta er afar keimlíkt orðum þeim sem nasistar skreyttu útrýmingarbúðir sínar með "Arbeit macht frei". Reyndar er það ekki óþekkt slógan. Á skóla hér í nágrenninu stendur "Flid skaber frihed" en það var ætlað börnum.

Andspyrnumaðurinn og læknirinn Jørgen Kieler, sem ég þekki vel, hefur gagnrýnt Larsen og sjóð hans Himmelblå fonden fyrir að hafa notað umritað slagorð nasista í tengslum við að Larsen og hans fólk mótmæla reykingalögum í Danmörku með tilvísunnar til þess að nasistar hafi verið þeir fyrstu sem settu lög um reykingabann. Kieler, sem sjálfur sat í fangabúðum nasista, finnst þetta slagorð Larsens og Co. vitanlega vera ósmekklegt, og það finnst mér líka.

Larsen virðist bara púffa á það og telur að ríkistjórn, sem sett hefur ný reykingalög í Danmörku, sé gerræðisstjórn sem vel eigi skilið samlíkingu við nasista. Ríkisstjórnin er nú samt örugglega alveg nógu góð til að borga sjúkrareikninga þeirra Dana, sem drepið hafa sjálfa sig og aðra, hægt og bítandi með tillitslausum reykingum.

En mikið er gott til þess að vita, að Kim Killroy Larsen greiði sína reikninga sjálfur, þegar hann er kominn á life support.

Hóst!

Smokkur, smokkur, smokkur, smokkur

Á Indlandi er mikil sókn í gangi til að fá karla til að setja á sig smokkinn. Ekki veitir af. Allt of margir Indverjar eru vandamál og allt of margir þeirra eru með HIV. Líklegast er betra að fækka Indverjum með smokkum en aukinni HIV útbreiðslu.

 

 

Hlustið á tón fyrir farsíma, sem minnir á átakið og auglýsinguna sem vakið hefur heimsathygli. Smokkvísir Indverjar.

 

Ólympíuleikana til Íslands 2020

 

 

Ég hef einu sinni rassberað forsetafrúna og vona að hún fyrirgefi mér það. En nú ætla ég að flengja hana vegna þess að ég er enn ekki búinn að fá fálkaorðu og vegna þess að ég er óforskammaður dóni.

The first lady of Iceland studdi nefnilega drauma einræðisríkisins Katars (Qatar) sem langaði að halda Ólympíuleikana árið 2016. Land, sem ekki viðurkennir tilvist annarra ríkja, getur auðvitað ekki haldið Ólympíuleikana, nema að það sé eins stórt og Kína.

En Dorrit var ekki í vafa. Hún vildi til Katar árið 2016. Nú hefur Katar hins vegar verið fært frá og bardaginn stendur héðan í frá á milli Chicago, Tokyo, Rio og Madrid. Megi besta og ríkasta borgin vinna, og íbúar hennar borga meira í skatta 20-30 ár á eftir.

Þessum stuðningi sínum við Katar lýsti Dorrit rækilega í Huffington Post, sem er vefrit sem rekið er af merkilegri konu, Aríönu Huffington (fæddri Stassiopoulos) sem líkist Dorrit mjög á yfirborðinu. 

Dorrit skrifaði m.a. I was born into one of the oldest Jewish families in Jerusalemand have been fortunate to have had many Arab and Israeli leaders among my closest personal friends in recent decades. In my capacity as the First Lady of Iceland, I have come to know Qatar even better and been privileged to enjoy cooperation and dialogue with the Royal Family and the educated and visionary leadership of the country.

Það eru ýmsar villur í þessari málsgrein. Ég þekki nú margar gyðingaættir í Jerúsalem, sem hafa alið þar manninn lengur en Mosaef fjölskyldan. Þær voru komnar aftur til Jerúsalem löngu fyrir þann tíma að Moussaieffarnir voru að vefa ábreiður og klæði fyrir þjóðarmorðingjann Djengis Khan einhvers staðar í Uzbekistan á 12. öld, þegar trúbræður þeirra sættu ofsóknum annars staðar. 

Dorrit skrifar nú ágætlega miðað við að hún er lesblind. Kannski les Ólafur þetta yfir fyrir hana?

En af hverju mælir Dorrit einfaldlega ekki með Ólympíuleikum á Íslandi? Á hún kannski fleiri vini í arabaheiminum en á Fróni?

Biblían er fjári góð heimild

Fyrsta fræðigreinin sem ég skrifaði í miðaldafornleifafræði fjallaði um innsigli. Hana skrifaði ég að beiðni Kristjáns Eldjárns í Árbók hins íslenzka Fornleifafélags 1980.

Ég hef ekki misst áhugann á innsiglafræðinni og les yfirleitt allt sem ég sé um forn innsigli, í hvaða landi sem er. Þetta voru undirskriftir manna og eru mjög merkilegir gripir og geta sagt mikla sögu ef maður kann að lesa á þau.

Nýlega hafa fundist við fornleifauppgröft í Jerúsalem innsiglismyndir á leir. Ein þeirra tilheyrði Gedalía ben Pashur, þ.e. Gedalíu syni Pashurs. Maður þessi nefndur í Jeremíasarbók, 38:1. Í sama kafla hjá Jeremíasi spámanni er nefndur til sögunnar Yehuchal ben Shelemayahu. Svo vel vill til, að innsigli hans (sjá mynd hér að ofan) fannst ekki langt frá innsigli Gedalíu árið 2005. Báðir voru þessir menn uppi fyrir 2600 árum og voru ráðherrar í stjórn konungs sem hét Zedekiah. 

Zedkías, sem upphaflega hét Mattaníahu (eðe Mattanías), var merkur kóngur fyrir margt. Spámaðurinn Jeremías var einmitt rágjafi hans. Upphaflega var Zedekía smákóngur gyðinga undir Nebúkadnessar Babýloníukonungi. En fljótt urðu þeir miklir fjandmenn og voru ráð Jeremíasar og ef til vill innsigliseigendanna góð. Herir Nebúkadnessars réðust á Jerúsalemborg 589 fyrir byrjun okkar tímatals og eftir 18 mánaða umsátur gjöreyddi hann og herforingi hans borginni. Zedekías flýði með sonum sínum en var tekinn höndum. Hann þurfti að horfa upp á syni sína drepna áður en augun voru stungin úr honum og hann færður í hlekkjum til Babýloníu.

Fyrir utan innsigli Gedalíu og Jehuchals, fannst í fyrra innsiglisstimpill Temechs fjölskyldunnar, sem voru musterisþjónar í fyrsta musterinu í Jerúsalem áður en villimenn frá Babýloníu eyðulögðu það og ætt Temechs var hneppt í þrældóm í Babýloníu.

Nú er við sama uppgröftinn í Jerúsalem búið að finna innsigli tveggja manna og einnar ættar, sem voru við hirð Zedekíasar konungs. Íslenskir fornleifafræðingar eru á meðan að leita að fjársjóðum Musterisriddara fyrir ítalska ævintýramenn.

Mikið hefði ég nú gaman að heyra frá eins og einum af þessum reiðu ungu andtrúarfasistum, sem afneita biblíunni sem húmbukki og hindurvitnum og eru með skítkast á trúað og siðmenntað fólk.

Þess má geta að faðir Dorritar Moussaieff forsetafrúar okkar, hann Shlomo, á eitt stærsta og merkilegast safn innsigla fornra gyðingakonunga og embættismanna. Er ekki kominn tími til að sýna eitthvað af því á Íslandi? Út hafa komið bækur um biblíuinnsigli Shlomos. Ég gæti vel tekið það að mér að sjá um slíka sýningu á Þjóðminjasafninu eða í Þjóðmenningarhúsi. Ég rakst nýverið á þetta blogg, sem er eins konar nútímainnsigli fyrir Moussaieff fjölskylduna.

 

Bók um innsigli Shlomo ben Rehavia Mousahef. Faðir Shlomos, Rehavia, henti Shlomo út 11 ára gömlum, þar sem snáðinn neitaði að fara með bænirnar sínar. Hann sagðist ekki vera trúaður. Í nokkur ár bjó hann í hellum og safnaði og rændi fornminjum. Eitt sinn var hann rekinn úr skóla fyrir að hafa rænt forna gröf. Nú mun hann vera hinn mesti trúmaður.

Danski veruleikaflóttinn og PET detectives

 

 

PET eða Politiets Efterretningstjeneste, leynilöggan í Danmörku, sem varð til á rústum lögregluyfirvalds sem á stríðsárunum gekk of erinda nasista og sendi t.d. gyðinga og aðra flóttamenn í greipar þýsku morðmaskínunnar, er nú aftur farin að senda mikilvæg skilaboð til danskra stjórnvalda til að þjónkast einhverju öðru yfirvaldi. Samkvæmt PET ættu yfirvöld að vanda málfar sitt. Þetta er ekki spurning um að kunna danska mál-, og setningafræði. PET vill að yfirvöld noti ekki ákveðin orð.

Hvaða orð skyldu það nú vera? Jú, danskir spæjarar vilja ekki að yfirvöld noti orð eins og "jihad", "íslamismi", "öfgamenn (fundmentailster)" eða "Mujahedin". Ekki má heldur tala um "ilsamíska hryðjuverkamenn" eða "heilaga stíðsmenn" (hellige krigere/holy warriors) en mælt er með því að aðeins sé talað um "hryðjuverkamenn".  Salafaismi og Wahabismi eru líka orð sem dönskum yfirvöldum er sagt að varast.

Ætli megi segja "Búh"?

Þetta eru nú ráð sem Anja Dalgaard-Nielsen (f. 1972)  yfirmaður deildar hjá PET sem sér um fyrirbyggjandi aðgerðir gegn hryðjuverkum mælir með. Þessi málhreinsun og sniðganga orða á að varna því að múslímskir borgarar í Danmörku finnist þeir liggja undir grun! Svo telur Anja, sem upphaflega var sérfræðingur í málefnum Þýskalands eftir 1992, áður en hún hellti sér út í hryðjur, að maður gefi öfgamönnum vind undir vængi með því að nota orðanotkun þeirra sjálfra. Allan þennan fróðleik mé lesa í 8 bls. skýrslu sem heitir: "Sprogbrug og Terrorbekæmpelse".  Ekki sérstaklega gáfulegt, eins og flest sem frá þessari ljósku hefur komið. Að mínu mati hefur hún stundum troðið upp í sjónvarpi og talað um hluti sem hún veit ekkert meira um en þeir sem fara á internetið í hálftíma og slá upp einhverju sem rætt er um.

Hinn frábæri fræðimaður Mehdi Mozzafari, Írani á flótta, sem stjórnar Center for Forskning i Islamisme og Radikaliceringsprocesser við Árósarháskóla segir þetta um skýrsluna: "Það er hætta á því að maður loki augunum fyrir veruleikanum, ef maður getur ekki kallað Osama bin Laden íslamistískan hryðjuverkamann. Það stenst ekki. Íslamisminn þróaðist jú út úr Íslam".

Ráðherrar dönsku ríkisstjórnarinnar neita að svara spurningum um skýrsluna. Danski þjóðarflokkurinn (Dansk Folkeparti), hefur mælt með því að skýrslan verði dregin til baka og bloggarar og leiðaraskrifarar nokkurra blaða kalla þetta tilburði hugsunarlögreglu. Radikale Venstre, flokkur sem einna mest stundaði samstarf við nasista fyrir 60 árum, telur hins vegar að þetta sé hið besta mál.

Eru Danir nú allt í einu orðnir hræddir við að kalla "en spade for en spade". Lesið skýrslu PET hér . Ef þið hlægið ykkur máttlaus við lestur hennar eins og ég gerði, látið mig vita. Ef þið eruð sammála henni, þá stingið bara höfðinu í sandinn og bíðið eftir fyllingu tímans.

 

 

Innrás Rússa í Georgíu var vel skipulögð

 

 

Óháður hernaðarsérfræðingur í Moskvu, Pavel Felgenhauer, hefur nú sett fram þá skoðun sína að Rússar hefðu hafið innrás í Georgíu, sama hvað gerst hefði þar í landi.  Sjá hér.

Ég er hræddur um að Pavel Felgenhauer sé ekki lengur óháður. Ég tel mun líklegra að hann sé mjög háður, og héðan í frá helst háður hjálp annarra ef hann ætlar sér ekki að verða næsta fórnarlamb fjöldamorðingjans Pútíns. Pútan litla þolir ekki gangrýni, sérstaklega ef hún er vel undirbyggð.  

Samsæriskommar eru nú farnir að sjást segja og skrifa að gyðingar í stjórn Georgíu sé um allt að kenna. Þær kenningar skyldu þó aldrei vera komnar frá litlu gulu pútunni, mætti maður spyrja. Nei, í alræðisríkjum eins og Rússlandi er gyðingahatur alltaf íþrótt hins breiða meirihluta. Reyndar halda Rússar því líka fram að Úkraínumenn séu með puttana í stríðinu í Georgíu. Samsæriskenningar eru kenningar óþokkans.

Blessuð sé minning Pavels Felgenhauers.

 

litla gula pútan