Alltaf öðrum að kenna

Það er hreint út sagt sorgleg að sjá hve erfitt skussapólitíkusarnir okkar eiga að sætta sig við hrun Íslandssirkusins. Síðastliðinn áratug eru þeir auðvitað búnir að vera í hlutverki hvíta trúðsins, sem alltaf veit allt betur en aðrir. En sirkusinn var ekki lengur skemmtilegur, tjaldið er fallið og fílahirðirinn, áhættufulli ljónatemjarinn og aparnir eru að koma sér burt úr vondum málum. Sirkustjaldið fell bara niður á þjóðina, sem sat sem fastast og bjóst við því að sjóvið myndi halda áfram.

Útfararstjórinn Geir Haarde hélt ræðu sína til þjóðarinnar klukkan fjögur í gær. Því miður byrjaði hann að því að bendla atburði á Íslandi við það sem gerst hefur í Bandaríkjunum og "annars staðar".  Skilja mátti á honum, að við hefðum aldrei verið herrar yfir okkar eigin örlögum. Það er nú ekki efnilegt fyrir "sjálfstæða þjóð".

Össur Skarphéðinsson er greinilega sama markinu brenndur. Hann grenjar og segir "að Bandaríkjamenn hafi gefið Íslendingum fingurinn þegar leitað hafi verið eftir aðstoð bandarískra stjórnvalda við þeim efnahagsþrengingum sem ganga yfir landið". Hann er svo svekktur yfir því hversu fáa vini Íslendingar eiga og hafði búist við meiru frá Bandaríkjamönnum eftir að Íslendingar hefðu verið í áratugagömlu sambandi við þá. Ja, ég var eftir að sjá þann dag að Össur og fólk af sama sauðahúsinu sáu eftir Ástandinu.

Ef bankaliðið og stjórnmálamennirnir halda að þeir afgreiði málin, eða leysi þau, með því að kenna öðrum um, þá leysist enginn vandi.

Syndahafurinn er ódýr lausn, en efnahagur Íslendinga kemst ekki á réttan kjöl þótt Össur sýni BNA óæðri endann.

Lausn á þeim vanda sem Íslendingar eiga við að stríða, er ekki fólginn í því að leita að einhverjum í útlandinu sem maður getur kennt um. Ef horfst er í augu við vandann, er hins vegr mögulegt að Geir og Co fái plástur á meiddið.

Njet Spasibo, Rossja

  

 

Dear Prime Minister Putin, 

Happy Birthday President Putin. Who could have imagined that when little Vladimir Vladimirovitch Putin was born in Leningrad on 7 October 1952, he would become the savior of Iceland in 2008, when the Icelanders lost their independence once again. 4000.000.000 Euros. A birthday loan. What a guy! Well, you know what they say, Putin’s love for humankind heats up the planet by 2.35 degrees annually.

Please Mr. Putin, the money you are lending Iceland, would have been better spent on the paupers of your empire. It's your birthday, treat your people well. Release your enemies from prison and fight crime in your country.

By the way, do you want to buy some nice, Icelandic Jeeps?

Нет спасибо, Россия

Seðlabankinn fær lán frá Rússlandi

Ísland undir umsjón erlendra sérfræðinga, STRAX!

Úff, það var ekkert andrými í þessum aðgerðapakka.

 

Nú þegar Geir Haarde hefur birst fólkinu sínu aftur eftir löng og erfið fundahöld í Ráðherrabústaðnum, segir hann að ekki sé þörf á aðgerðapakka eftir að hann fékk aðeins meira andrými. 

Geir segir bara hókus pókus simmsalabimm, meðan Danir og Þjóðverjar, já allur heimurinn, gerir ráðstafanir. Ísland ætlar að spyrja hin Norðurlöndin og ESB, og hnuplar svo lífeyri landsmanna.

Eftir kraftaverkið í Ráðherrabústaðnum, er greinilegt að Íslendingar þurfa bráðaaðstoð erlendis frá.

Auðvitað er mjög erfitt að kyngja slíku fyrir þjóð sem alin hefur verið upp í því, að gagnrýni erlendis frá væri frá vondu fólki komin. Síðastliðin ár höfum við séð hvernig allri gagnrýni og aðvörunum frá útlöndum var vísað á bug sem dómadags rugli og vitleysu. Þeir sem tóku undir erlenda gagnrýni voru kallaðir landráðamenn. Eru prófessorar í HÍ og HR, sem gerðu það, starfi sínu vaxnir. Er ekki hægt að spara nokkrar stöður þar? Hvernig í ósköpunum halda menn að þeir fá inngöngu í ESB með slíkan hugsunarhátt?

Mikið er nú annars gott að hafa bloggið. Þetta er hinn besti aðgerðapakki fyrir þjóð í vanda. Hér er alltaf mikið andrými, að minnsta kosti meira en hjá Ríkisstjórn vorri.

Íslendingar eru kaupóðir fíklar

 

Lengi er síðan að ég sá eins áhugaverða fréttaútsendingu í sjónvarpinu eins þá sem var í gær klukkan 19.

Siggi í Kaupþingi iðraðist einskis og telur mistökin færri en góðan árangur. Hann sagði, eins og hann hefur alltaf sagt, að 12 næstu mánuðir yrðu góðir.  Siggi Einars er enginn spámaður. Þetta er bara hann Siggi, sonur framsóknarráðherra. Ég slóst við hann Sigga í barnaskóla. Segðu mér hve margar ferðatöskur Siggi er búinn að pakka í, og þá skal ég segja þér hvort 12 næstu mánuðirnir verði góðir.

Aumingjarnir vilja í ESB en Geir sagði það ekki til umræðu.  Ríkisútvarpið er greinilega orðið að fremsta talsmanni þeirra, sem eins og smákrakkar krefjast þess að komast í ESB. Svo virðist að boðskapurinn hjá þessu fólki sé, að ef við sækjum ekki um fyrir mánudaginn, þá fari þau öll í fýlu.

ESB metur auðvitað slíka umsókn, ef hún kemur. Það tekur tíma og ESB hleypir, eins og allir vita, ekki hverjum sem er inn í sínar raðir. Halda menn á Íslandi, að allt sé í sómanum í ESB? Fóru menn út að pissa, þegar fréttin um G-4 fundinn kom?

Lífeyrissjóðirnir ætla að kasta fé í glapkistuna. Þeir um það. Ég hélt að Kaupþing gæti kannski frekar gert það. Þar gengur svo vel næstu 12 mánuðina. Eða er sú velgengni háð því að við verðum leidd inn í ESB til slátrunar?

Svo kom Gylfi Zoëga, hagfræðiprófessor, og talaði eins og félagsráðgjafi á meðferðaheimili fyrir fíkla.  Ég hefði haft meira gagn og gaman af því að sjá hvað Gylfi hefur fyrir sér í stöndugheitum þjóðarinnar. Þjóðin er ekki gjaldþrota sagði Gylfi. Á ég að vera sammála honum? Að mínu mati eru þeir gjaldþrota, sem tekið hafa þjóðina í gíslingu og tala um um ESB og Evrur sem lausn á vanda þjóðar, sem virðist upp til hópa vera alvarlega veruleikafirrt.  

Já, ég endurtek veruleikafirrt, því svo var farið í verslunarferð í nýja risaverslun,  og það var eins og við manninn mælt, og Gylfi Zoëga hefur greinilega rétt fyrir sér, þjóðin er ekkert gjaldþrota. Við opnun nýju þursaverslunarinnar á Krepputorgi virtust þúsundir manna vera að eyða, eyða, eyða, eyða og eyða. Er þetta lúxuskreppa?

Það var loks ein góð frétt, svona til að bæta skapið eftir allt krepputalið og sigur KR í bikarnum. O.J. Simpson er loksins að fara í fangelsi. En hann er auðvitað líka veruleikafirrtur.

Þessi færsla var í boði Andy Rooneys, sem ekki skilur neitt í Íslendingum og leyfði mér því að nota blöðruhálskirtilsstíl sinn. Hann á 20 sparibauka, sem fólk hefur sent honum og hann hefur fyllt þá alla. Hann telur það vera þjóðráð fyrir Íslendinga að fylla sparibauka sína.

Jón goes to the movies

Nú er komið í ljós að Jón Gerald Sullenberger hefur margt meira en fjármálavit til að bera. Þarna hefur greinilega farið frægur Hollywood producer i glatkistuna. Nýjasta myndband hans, Glitnir í höndum Stoða, eða Sweet Revenge I, telst til hryllingsmynda, nánar tiltekið finance horror geirans. Lýsingin mætti hafa verið betri, en allir leikararnir fengu að þessu sinni vel greitt fyrir ómakið. Ég bíð óþreyjufullur eftir framhaldinu á þessu listaverki Jóns, sem vísir.is og DV.is greina frá.

 

 

Ekki undrar það mig að Jón Sulllenberger sé margt til lista lagt. Þetta gengur oft í ættir. Ég man vel eftir afa hans, sem ég tel víst að hann hafi þó aldrei hitt.  Hann hét Gunnar (d. 1990) og bjó á Hringbrautinni í Reykjavík. Hann bjó í sama húsi og afi minni og amma. Þetta var ágætis maður, nema þegar hann drakk. Þá gekk ekki svo lítið á. Gunnar var fátækur maður, sem vann á Eyrinni, en var ýmislegt annað til lista lagt. Hann var menntaður járnsmiður og var líka mjög músíkalskur og spilaði oft slagara á slaghörpu/orgel sem hann átti. Ungur vildi hann verða músíkkant en komst  oft í kast við lögin og framdi fjölda innbrota sem hann var dæmdur fyrir árið 1946. Á 4. áratug aldarinn gerðist hann laumufarþegi á einu skipi Eimskipa og komst til Leith á Skotlandi með manni sem síðar varð frægur söngvari. Síðar, 1934, laumaðist Gunnar með öðrum félaga til Kaupmannahafnar, þar sem þeir fengu þó ekki að ganga á land. Fjöldkylda hans borgaði fargjaldið fyrir hann (100 krónur), svo hann gæti komist heim og tekið út dóm sinn fyrir innbrot, m.a. hjá Kommúnistafélaginu. Gunnar var aldrei ánægður með hlutskipti sitt í lífinu og þegar hann var drukkinn sagði hann gjarnan mönnum frá því, að hann væri sonur sýslumanns nokkurs í Vestmannaeyjum. Það var dagsatt. Sýslumaðurinn var einnig Alþingismaður um tíma og gæslumaður Landsbankans í níu daga árið 1909. Síðar á ævinni vann langafi Jóns í Fjármálaráðuneytinu. Hann varð allra manna elstur. 

Þetta var nú bara ættfræðiútúrdúr um ættir Jóns Geralds, ef einhverjir myndu gera heimildamynd um ættgarð hans og afrek. Upphaflega uppgötvaði ég skyldleika Jóns við afann, þegar ég sá myndir á Jóni í fyrsta sinn. Hann er eiginlega næstum því eins og afinn

Áðurnefnd stuttmynd Jóns er vissulega alveg ágæt. Hún sýnir okkur, hvítt á svörtu, að menn kunnu sér ekki hóf í neinu í þessu útrásarævintýri. Mér þykir nú samt enn betra atriði Fóstbræðra um vandann í bankanum. Ég er á því að Indriði í atriðinu hafi haft rétt fyrir sér. Hann hefur líklega lesið vefsíðu Jóns

Kreppa, hvað?

 

 

Með hluttekningu og samúð fylgist ég með kreppunni á Íslandi, um leið og ég útfylli umsóknareyðiblöð um ríkisborgararétt í ýmsum löndum sem betur eru stödd en Ísland. Ýmis Afríkulýðveldi heilla. Green Card umsóknin til BNA er auðvitað komin í pappírstætarann.

En nú þegar allir eru líklega farnir að sjá að "útrásin" var bara árás á þjóðina í frumskógarstríði fyrirtækjagamma, langar mig að benda á að kreppa getur leitt af sér góða hluti. Í stað þess að grenja og heimta patentlausnir eins og sterkan mann (sem er ekki til), þjóðstjórn eða Evru, er miklu nær að sérhver Íslendingur sé sterkur og stjórni þjóð sinni í átt að betri tímum. Ég er ekki að tala um neitt alþýðulýðveldi Steingríms J., þar sem dansað verður á líkkistu síðasta kapítalstans með undirspili Bubba Mortensis sveitasönglara og þar sem traktorar verða aðalfararskjótarnir. Eyðsla, bruðl, græðgi og ránseðli það sem einkennt hefur Íslendinga, vinstri menn sem og hægri, síðan um 1980, verður að dempa. Ímyndunarveikina verður að lækna.´

Ísland gegnir ekki hlutverki á meðal þjóðanna og ætti strax að stöðva allt rugl um setu í Öryggisráðinu. Öryggið heima fyrir er miklu mikilvægara en stuðningur við hryðjuverkamenn í öðrum heimsálfum. Flottræflaháttur kostar 300.000 manna þjóð dágóðan skilding. Hægt væri að kaupa olíu fyrir það sem sparast og dálítinn mat fyrir afganginn. Loka ber helmingi allra sendiráða landsins. Safnast þegar saman kemur.

Gleymið ekki að mótmæla

Vive la présidente

 

"Færa þarf þjóðinni 1. desember á ný". 

Svo gæfulega mælti forseti  lýðveldisins við setningu hins háa Alþingis í dag.

Þetta mun gera gæfumuninn hjá okkur í vosbúð og á vergangi komandi ára. Ég tel líka nauðsynlegt að hefja 1. desember til æðstu virðingar. Þetta er afmælisdagur danskrar konu minnar, sem ég held mjög mikið upp á.  

Legg ég svo til að aftur verði farið í átak til að hreinsa íslensku tungu. Íslenska er málið. Tungan skal vera hrein og vel skrúbbuð. Útlendingar eru búnir að plata okkur, svíkja og hrekkja síðustu árin og við getum aðeins svarað þeim með festu ef við tölum hreina og ómengaða gullaldaríslensku.

Að setja okkur í sveit með Pólverjum. Þvílíkt og annað eins.

Einnig væri hægt að hafa samkeppni um nýjan þjóðbúning kvenna. Það hefur líka alltaf reynst gott á krepputímum þjóðarinnar að hafa slíka samkeppni.

Svo þurfum við að finna einhvern sem við getum kennt um allt, í stað þess að vera að kenna Dabba eða Jóni Ásgeiri um. Ég spyr bara, hvað með gyðingana?

Takið svo endilega slátur í ár, áður en það er um seinan. Hvalveiðar á fullt.

Á ég að taka saltfisk með handa einhverjum næst þegar ég sigli heim að Landi Ísa? Þjóðlegheit eru eina lausnin og svo auðvitað Evran í sauðskinnsskóm. Evran góða Evran......

Icelandic Plane, Danish Crash Pilot

 

Nyhedsavisen kom ekki í morgun. Íslenska tunnan brast og úr henni valt Morten Lund (sjá mynd).

Samúðaróskir mínar sendi ég starfsmönnum blaðsins sem missa vinnu sína og fjölmenna á kaffihúsum Kaupmannahafnar næstu dagana. 

Mestar áhyggjur hef ég af Pólverjunum, Litháunum og sígaununum sem báru út blaðið, eða hentu því út í runna þegar vel lá á þeim. Nú hafa þeir ekkert að gera. Betl mun aukast á götum Kaupmannahafnar. Smáinnbrotum væntanlega líka. Hvað á fólk annað að gera. Nyhedsavisen, sem stofnað var af Íslendingum, hefur ekki borgað fólkinu laun fyrir águstmánuð.

En stærsta innbrotið var nú líklegast útbrot íslenskra ævintýramanna, sem ætluðu að græða á blaðaútgáfu í samkeppni við stór dönsk dagblöð sem telja allt útlenskt vera hótun við sig. Íslendingarnir fengu ekki að kaupa Berlingske Tidende og svo fór sem fór.

Ævintýrafjárfestirinn og virtual hetjan Morten Lund er greininga vitlausari en ég hélt, nema að hann sé að leika sér með peninga annarra. Þegar hann tók við meirihlutanum á Nyhedsavisen, tapaði blaðið um 1 milljón DKK á dag.  Hann á nú "meirihlutann", ef hann er einhvers staðar að finna. Hann er þó enn vel tengdur Fróni, giftur íslenskri konu, Hlín Mogensdóttur. Lund hefur áður sett fyrirtæki á hausinn, t.d. Mediekompagniet. Var tengdur Crash Pilots og annarri ævintýramennsku, en græddi á því að setja peninga sína (og annarra) í Skype-bréf.

Nú hefur greinilega saxast á auðinn og Nyhedsavisen, sem átti að vera byrjunin á heimsveldi í fjölmiðlun, hefur verið lokað - er bankerot eins og Danir kalla þessa íþrótt, sem heitir að fara á hausinn á Íslandi.

Ekki nema von að Neo-klassíski "serial entrepreneurinn" Lund, sem líka er prófessor í Reykjavik samkvæmt Wikipedíu, sé spældur á myndinni, en börnin hans sem líka gretta sig á myndinni eru hálfíslensk og ekki er það ónýtt. Eins og Lund, sem ekki er sleipur í ensku, skrifar á vefsíðu sinni:"Kids makes Life good".Það á líka við börn sem ekki eiga foreldra, sem eru eins virtual og Morten Lund og Nyhedsavisen. Til að sjá hvernig málin stóðu hjá Nyhedsavisen fyrir rétt rúmum mánuði, lesið þetta. Hvað ætli Lund kenni í Reykjavík? Töfra og loftkastala?

Stoðir (sem hét reynda áður FL group), átti líka í Nyhedsavisen og verða nú að afskrifa heilmikið eins og pólsku blaðburðamennirnir sem Morten Lund hefur snuðað um laun. Stoðir eru víst orðnar af aumum rekavið, en eiga veð í öllum eignum Morten Lunds.  Morten hlýtur að þurfa að flytja í raðhús eða 2ja herbergja íbúð en Stoðarfólk á örugglega enn fyrir utanlandsferð.

Útgáfu Nyhedsavisen hætt

Æ þessi Ramses......

 

Um daginn ritaði ég um hann Ramses eins og hundruð annarra Íslendinga sem vilja vel. Ég mælti með því að hann yrði færður til Íslands og að mál hans yrði rannsakað niður í kjölinn. Er eitthvað að því? Ég mælti með því að menn sýndu samkennd í öllum viðskiptum við fólk, ef minnsti grunur væri um að það væru í hættu.

Ég hef svo fylgst með umræðunni og nú eru svo sannarlega farnar að renna á mig tvær grímur. Getur verið að Ramses sé búinn að hafa hálfa íslensku þjóðina að fíflum? Heitir þessi maður í raun Paul Oduor Pata og er ekki í nokkurri hættu. Er hann loddari, sem svíkur fé af fólki? Er hann umboðsmaður íslenskra samtaka sem hugsanlega svíkja líka fé af fólki? Hann er að minnsta kosti búinn að viðurkenna að hann var stjórnmálamaður í heimalandi sínu. En er allt hitt lygar og svik? Er Paul Odour Pata (Ramses) bara eins og einn af þessum Afríkumönnum sem sendir þér tölvubréf með lygalega góðri sögu og reynir að hafa af þér fé? Erum við, sem viljum vel, einfeldningar sem hann hefur malað mélinu smærra í svikamyllu sinni?

Þessu halda ýmsir fram og umræðan hér, og hér hefur gefið mér ástæðu til að staldra við. Paul Odour er kannski "a very Bad Odour", eða eins og einn Íslendingur með mikla samkennd segir oft: "Það er skítafýla af þessu máli".

En þrátt fyrir nýjar upplýsingar um Paul Odour Pata (Ramses), tel ég að samkennd eigi við í máli hans, meðan málið verður rannsakað niður í kjölinn. Og ef í ljós kemur að piltur þessi er ekki allur þar sem hann er séður, ættum við að sjá til þess að hann og fjölskylda hans lendi ekki í frekari vandræðum. Konan hefur leyfi til að vera í Svíþjóð. Svo að fjölskyldan sundrist ekki, væri vitaskuld nærtækast að athuga hvort Paul Odour Pata (Ramses) sé ekki velkominn þar líka.

Menn verða að viðurkenna eitt. Það er dálítill stjórnmálamannabragur yfir Ramses á myndinni hér að ofan.

The Bessastadir Peace Summit

 

 

Ástþór Magnússon er aftur úti að aka. Maðurinn kvartar yfir því á einni af heimasíðum samtaka sinna, Friðar 2000, að menn hafi kallað hann "þorpsfífl". Ekki ætla ég að kalla Ástþór neitt, enda hefur hann unnið sér til gullkross í Grikklandi og allir muna eftir jólasveininum í Bagdad eftir að Ástþór flaug með hann þangað. Góðar gerðir eru alltaf stór afrek í þessum vonda heimi, nema ef góðgerðamennirnir geri sér þær að féþúfu.

En nú er Ástþór alveg úti að aka. Vísir.is hefur eftirfarandi frétt undir fyrirsögninni  Dorrit með lykilinn að friði.

"Ástþór Magnússon skoraði á Dorrit Moussaieff forsetafrú í formlegu bréfi í gær að vinna að friðarmálum í Mið-Austurlöndum.

Hann segir í bréfinu að lykillinn að friði sé í hennar höndum vegna þeirrar sérstöku aðstöðu sem hún hefur á Bessastöðum. Í bréfinu varar Ástþór við stríði Ísraelsmanna og Palestínumanna og segir að mögulega sé kjarnorkustríð og þriðja heimsstyrjöldin yfirvofandi. Ástþór segir samtökin Frið 2000 vera tilbúin að styðja við þetta friðarátak ef af því verði."

 

Sanktaklás er ættaður af þeim slóðum sem Ástþór segir ófriðinn vera. Klás var kominn af góðu fólki og bjó ekki fjarri þeim borgum þar sem forfeður Dorritar voru kaupmenn.

Hvað með að senda Jólasvein Ástþórs til Jerúsalem með lykil, eða bara beint til Gaza með fleiri leikföng?

Mín kæra þjóð. Er ekki orðið fullljóst að Ísland gegnir engu hlutverki meðal þjóðanna. Ekki einu sinni forseti og utanríkisráðherran, þótt ferðagleðin sé óhemju mikil. Það eina sem þjóðin fær út úr víðförli þeirra er stór reikningur. Það kemur nú ekki mikið meira út úr viðleitni Ástþórs.