Stelið ekki í Hagkaup !

Í gær las ég um konuræfil í Reykjavík sem stal snyrtivörum fyrir 6098 kr. í Hagkaup. Konan hefur í héraðsdómi verið dæmd í 60 daga óskilorðsbundið fangelsi, sem gera einn sólahring fyrir hverjar 100 krónur sem hún stal. Þetta er náttúrulega hin versta kona, örugglega með ítrekaðan brotavilja til að ná sér í maskara og bodylotion á kostnað Hagkaups. Hún verðskuldar sérhvern dag í steininum, þar sem henni getur lærst að útlitið er ekki allt.

En eru íslensk dómsyfirvöld svo samkvæm sjálfum sér í dómum. Ég sé fram á nokkra 3-20.000 ára dóma yfir fjárglæframönnum á Íslandi, sem með ítrekaðan brotavilja stálu jafnt frá íslenskum almenningi sem erlendum. Sigurður Einarsson og hinum ræflunum mun á þeim tíma gefast nægur tími til að læra að peningar eru ekki allt, en oft mikils virði fyrir þá sem þeim hefur verið stolið frá.

Hverjir ætli eigi Hagkaup og eru allir meðhöndlaðir réttilega í verslunum þeirra?

Eru ekki allir sammála um að eitthvað sé mikið að á Íslandi? Kvittið hér fyrir neðan ef þið mótmælið dómskerfinu á Íslandi. Hvort þið þorið í Hagkaup er ykkar mál.

Hér er svo til gamans blað úr spjaldsrká yfir búðarþjóf í New Orleans frá 1915 (blaðið er hægt að kaupa á netinu). Hann fékk 60 daga fyrir búðarhnupl. Héraðsdómur gæti hugsanlega hafa tekið mið af þessum dómi: 

 

ORIGIN: Department of Police, New Orleans
DATE: 1915
CRIMINAL NAME: Paul Portillo
ALIAS: None listed
AGE: 23
NATIVITY: Mexico
COLOR: Listed as White
OCCUPATION: Laborer
CRIME: Petty Larceny - shop lifting
SENTENCE: 60 days in Parish Prison
TATTOOS LISTED: None listed

Dankjewel Professor Eijffinger

Kæru lesendur, ég gat ekki setið á mér og skrifaði Dr. Eijffinger, sem er maður enn stærri orða en ég.

Myndin hér að ofan er af Sylvester Catharina Willem Eijffinger.

 

Professor
Sylvester Catharina Willem Eijffinger
Tilburg University


Dear Professor Eijffinger
 
I am appalled and saddened by your unbalanced statement to the Icelandic daily Morgunbladid (1) today. In fact, I see that your statement is at the end of a line of similar statements uttered by you during the past two years. I am forwarding this letter to the central authorities of your University, to let them know what kind of "learned" statements come out of their University. You are seemingly a man of strong words and your advice to the Icelanders to change out the president of the Republic of Iceland is very worrying, taken into account that the statement comes from professor of an University in a member state of the EU, who is also the assistant of the Prime minister of that the Netherlands, Mr. Mark Rutte.

For your information Icelandic presidents are elected for a term of 4 year in national elections. The present president, Professor Dr. Ólafur Ragnar Grímsson has in no way violated the laws which are the fundaments of his office. Your statement can thus only been seen as an unbalanced reaction, not appropriate to your status in academia. I recommend everyone to read Dr. Grímssons statement of April 10, 2011. (2)

I have advised my countrymen to learn from the history of the Dutch. From your Tulipomania in the 17th century, as well as from the quite recent fight which the remaining Jewish population in the Netherlands had to fight for over 50 years, to retrieve the assets belonging to Dutch Jews who were killed in the Shoah. It took the Dutch authorities, in fact the ministry of Finance, which administrated much of the stolen assets of Jews, over 50 year to return them to the rightful owners or appropriate foundations. Fifty years it took the Dutch to return stolen assets, while the same authority, who created such a long and beneficial repayment scheme for itself, is demanding from the general public in Iceland that they return the looting of financial criminals, who were allowed to play in the Netherlands by rules and theories, which your University taught by. The collaboration between criminal bankers and Dutch savers didn't kill 100.000 investors, and still the Icelanders are not supposed to benefit from the wonderful crisis management policy which the Dutch authorities applied for themselves after WWII. Imagine what had happened if several generations of Dutch had been made accountable for the atrocities of the few.

When you know contemporary Dutch history, the "reputatieverlies" [Dutch for loss of reputation] of the Icelanders, you have spoken about in public, will be minute compared to the Dutch loss of reputation with assets stolen from the Jewish citizens of the Netherlands.

Most Icelanders do not wish to join the EU for apparent reasons. The EU-house is crumpling apart and from my personal point of view, I find the evermore apparent eradication of Dutch nationality in favour of a Pan-EU identity quite depressing to witness. Thus, your announced efforts to prevent that Iceland joins your exclusive club is a welcomed move for all of us who are against an Icelandic EU membership, against an Icelandic star in a circle, which would merely proof to be the final spike in the coffin of the Icelandic state and its sovereignty. For that you receive a big Dankjewel from me and most likely from more than 60% of my fellow countrymen

With best wishes,

Dr. Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson
Denmark


(1) http://www.mbl.is/frettir/innlent/2011/04/11/hota_ad_standa_i_vegi_adildar_ad_esb/
(2) http://forseti.is/media/PDF/2011_04_10_Statement1.pdf

Copies to:

Mr H.M.C.M. van Oorschot (1952), president of the Executive Board, Tilburg University
Professor dr. Philip Eijlander (1957), Rector
Professor dr. Frans de Roon, CenterER

Hóta að standa í vegi aðildar að ESB

Post Mortem hjónaband Bobby Fischers

Skákbrúðkaup eru mjög i tísku í Japan.

 

Árið 2008 sagði maður nokkur, að hann hafði verið vitni við brúðkaup Robert J. Fischers og Miyoko Watai í fangelsi í Japan árið 2004. Árið 2005 talaði sami maður, sem lengi kallaði sig umboðsmann Fischers, um Watai sem unnustu (fiancé) Fischers í viðtali við útvarpsstöð í Ástralíu.  Ég hef skrifað um þessa og aðrar mótsagnir í erfðamáli  Fischers og bendi mönnum á að lesa það aftur.

Litla trú hef ég á því að Fischer hafi kvænst Watai og tel að íslenskt dómskerfi hafi látið leika illilega á sig. Ef svo er ekki, tel ég að héraðsdómur Reykjavíkur hljóti að vera lygilega hlutdrægur í máli þessu.  

Hvað sem það er, sem japönsk yfirvöld hafa skrifað upp á, þá er það ekki sönnun þess að Fischer hafi kvænst Watai. En ætli háttvirti héraðsdómur Reykjavíkur hafi haft samband við vitnið sem var viðstatt brúðkaup Fischers og Watai í Japan árið 2004? - þótt hann hafi enn talað um Miyako Watai sem unnustu Fischers árið 2005. Það verða dómsyfirvöld á Íslandi að gera.

Heyrt hef ég í áreiðanlegum fréttum úr heita pottinum uppi á Íslandi, að frú Watai-Fischer hafi reynt að fá Sæma Rokk (Sæmund Pálsson fv. lögreglumann) til að vitna um fyrir rétti að þau hefðu gifst, og að Sæmi hafi hafnað því, þar sem hann vissi ekki til þess að Fischer hefði kvænst kerlu og var heldur ekkert viðstaddur neina athöfn.

Watai langar hér rosalega að rokka með Sæma, en eitthvað virðist Sæmi tregur

Ein grundvallarspurning: Hvaða heilvita fólk týnir giftingavottorðum sínum, nema að hjónabandinu hafi verið slitið? Jú, Bobby var ekki eins og fólk er flest, og mig grunar að frú Watai sé dálítið sér á báti. Í Japan eru slík vottorð gefin út, enda Japanar þekktir fyrir skriffinnsku í tíriti. Hvað hefur orðið um upphaflegu vottorðin? Blessuð "hjónin" hafa kannski notað bakhliðina til að hripa niður nokkra góða leiki úr hjónabandinu?

Ný skjöl réðu úrslitum

Súkkulaðityppi í Sullabúð

Af hverju er svona tveir stórir, innantómir göndlar úr súkkulaði á eins árs afmælistertu verslunarinnar Kosts (ö.n. Sullenberger Supermarkt)?

Svona súkkulaðizeppelín hef ég aldrei séð áður og finnst mér þau vera afar fyndin. Þetta á kannski að tákna innantóma keppinautana, þá Jón Ásgeir og Jóhannes, sem á að éta á táknrænan hátt? Ég óska Jóni Geraldi til hamingju með að verslunin hans er enn í gangi, en ég tel að opnun hennar hafi verið óðs manns æði.  Maður vonar að þetta gangi hjá honum, þegar hann er kominn í rjúkandi samkeppni við bankana, sem eiga Bónus.

Gaman er einnig að sjá, hvernig menn líkjast frændgarðinum þegar þeir fara að eldast. Ég man vel eftir afa Jóns Sullenberger, sem hét Gunnar og bjó á Hringbrautinni í Reykjavík. Hann var lítið gefinn fyrir heildsala, útlendinga og kapítal og braust á yngri árum inn í vistaverur Kommúnistafélags Íslands og gerðist í tvígang laumufarþegi til útlanda, eitt sinn með frænda Bubba Morthens. Þá var líka kreppa á Íslandi, reyndar miklu verri en sú sem nú geisar. En Jón Gerald er líkur afa sínum í sjón. Langafi Jóns, sem átti afa hans í lausaleik, var um tíma sýslumaður í Vestmannaeyjum. Ég hef skrifað um það áður, þegar Jón Gerald bjó til ágætar, en mjög persónulegar heimildamyndir.

Ætli Sullenberger selji bók velunnara síns Jónínu Ben í búðinni sinni, og er Jón búinn að skrifa ævisögu sína?

Fornleifavernd Ríkisins sinnir ekki skyldum sínum

Í síðustu viku var ég á Íslandi og brá mér m.a. í Þjórsárdalinn til að kanna ástand rústanna á Stöng. Í dalnum var snjókoma og ekki var nú glæsilegt um að litast á Stöng. Meðan Fornleifavernd Ríkisins dreymir um 700 milljón króna framkvæmdir á Stöng, lekur inn í miðaldarústina á þeim stöðum þar sem ekki var haldið áfram við viðgerðir á rústinni eftir 1996. Fornleifavernd Ríkisins ber ábyrgð á þessu hræðilega ástandi, ábyrgð á því að fornleifar liggja nú undir skemmdum.

Ég skrifaði nýlega um ævintýraleg áform Fornleifaverndar Ríkisins, þar sem dr. Kristín Huld Sigurðardóttir forstöðukona hefur komist að því að það kosti 700.000.000 króna að gera fornminjunum á Stöng hátt undir höfði til frambúðar. Þessa upphæð kennir hún nú herskara af fornleifafræðingum, arkitektum og verkfræðingum um. Nú er þetta dæmi forstöðukonunnar, eins og ég taldi mig vita, áform um að reisa steinsteypuhöll yfir rústir á Stöng og leggja rústina í ævarandi vínanda eins og gerst hefur með rúst eina í Reykjavík. Slíkt er út í hött, og allir vita að 700.000.000 kr. eru ekki til í íslensku þjóðfélagi og verða það ekki á næstunni. Það er heldur ekki hægt að reisa þunga byggingu yfir Stöng. Stöng hvílir ekki á klöpp.

Vandamálið er bara, að Kristín Huld Sigurðardóttir vill ekki láta 700.000.000 kr. skýrslu allra sérfræðinganna sinna af hendi. Ég hef beðið um skýrsluna, en undirmaður hennar á Fornleifavernd Ríkisins bað þá um tvö eintök af skýrslu minni um Stöng, sem menn hafa geta lesið hér á blogginu síðan 11. október og sem hefur reyndar líka verið í höndum Fornleifaverndar síðan í febrúar í ár. Annar undirmaður Fornleifaverndar Ríkisins sagði áform Kristínar óraunhæf, en Kristín svaraði loks, án þess að svara erindi mínu á eðlilegan hátt:

Sæll og blessaður Vilhjálmur Örn,
Hér gætir einhvers misskilnings hjá þér. Talan 700 milljónir byggir á útreikningum fornleifafræðinga, arkitekta og verkfræðinga og snertir ekki bara viðhald á Stangarrústinni, heldur gerð nýs húss til að verja minjarnar, rannsókn sem þyrfti að fara fram í tengslum við gerð hússins, viðhald og skýli yfir fjós og smiðju, gerð miðlunarefnis, endurbætur á aðgengi og aðstöðu fyrir ferðamenn og fleira.
Niðurstöður skoðanakannana verða gerðar aðgengilegar á netinu á næstu vikum.
mbk,
Kristín Huld Sigurðardóttir

General Director Fornleifaverndar Ríkisins, en svo þýða menn virðulegt embætti forstöðumanns Fornleifaverndar yfir á ensku, segir að skoðanakannanir sem gerðar voru á Stöng í sumar, verði gerðar aðgengilegar, en hún svaraði engu ósk minni um að fá að sjá útreikninga fornleifafræðinga, arkitekta og verkfræðinga í einhverju ævintýraverkefni, þar sem greinilega er ætlunin að halda mér, sérfræðingi um minjar í Þjórsárdal, sem í áraraðir stundaði rannsóknir á Stöng, frá verkefninu og frekari rannsóknum á Stöng. (Hér getið þið lesið ritaskrá mína um fornleifar í Þjórsárdal).

Ef forstöðukona Fornleifaverndar Ríkisins vill ekki afhenda þessa makalausu úttekt sérfræðinga sinna, verð ég að láta reyna á titilinn General Director, en af honum geta menn í siðmenntuðum löndum ekki státað af, nema þeir heyri undir hærra stjórnsýslustig. Ég vill ekki þurfa að hafa samband við Katrínu Jakobsdóttur til að fá skýrslu, þar sem komist er að þeirri niðurstöðu að það kosti 700.000.000 að vernda rústir á Stöng í Þjórsárdal.

En á meðan eru rústirnar látnar grotna niður! Sjón er sögu ríkari. Eyðileggingin er á ábyrgð Kristínar Huldar Sigurðardóttur. Allir eiga rétt á því að sjá 700.000.000 króna skýrslu hennar, meðan að fornleifar eru virta að vettugi á Stöng í Þjórsárdal. Fornleifavernd Ríkisins er ekki einkabisness frúarinnar.

 Hér sést munur á árangri viðgerða 1996 og þar sem ekki var haldið áfram við þær

Gat er inn í rústina undir skýlinu yfir stofunni. Hér lekur verulega mikið inn, því ekki var haldið áfram viðgerðum eftir 1996.

 

Í suðausturhorni skálans lekur inn um gat. Hér var heldur ekki klárað við viðgerðir árið 1996.

 

Inni við vesturgafl stofu snjóaði inn í síðustu viku!

 

En þar sem var gert við á síðasta áratug 20. aldar er allt í góðum málum, og ber vott um gæði vinnu Víglunds Kristjánssonar hleðslumanns.

 

Hér í suðvesturhorni skálans fossar inn á veturna og vorin, enda ekki haldið áfram viðgerðum árið 1996.

 

Viðgerðir sem verndað hafa rústina og handan við hornið lekur inn þar sem ekki var lokið við viðgerðir. Og svo eru menn að hugsa um 700.000.000 kr.

 

Vinir Stangar hafa tekið yfir baukinn sem ég nefndi í fyrri færslu minni um Stöng. Þá þekki ég ekki og vona að þeir vilji Stöng vel og það séu ekki þeir sem eru að kæfa umhverfið við Stöng í æðisgenginni birkirækt. Vinir Stangar safna nú í Stangarsjóð í bauknum fræga á Stöng. Hann er reyndar ekki læsur. Vinir Stangar eru mínir vinir. Þeir mættu gjarna hafa samband við mig. 

Anddyrið á Stöng er orðið heldur lúið og þar fennir nú einnig inn og rignir í gegnum stór göt, meðan Fornleifavernd dreymir vota drauma um 700 milljóna króna dæmi. Martröð, trúið mér, það er bara martröð.

700.000.000 króna rúst

Þekktustu miðaldarústir á Íslandi liggja undir skemmdum og yfirvöldin sem bera ábyrgð sjá aðeins 700.000.000 kr. lausn á vandamálinu.

Á sama tíma eru rústirnar sagðar vera frá víkingaöld (söguöld), þótt það sé arfavitleysa og haugalygi. Ábyrgðina á báðu ber Fornleifavernd Ríkisins, sem tekur þátt í alþjóðlegu verkefni Destination Viking-Saga Lands, sem telur ferðafólki trú um að rústirnar sem sjást á Stöng séu frá Söguöld. Gott ef ekki er líka búið að klína ESB merki á rústina á Stöng.

Miklu fjármagni og mikilli vinnu var varið í að lagfæra rústirnar á Stöng í Þjórsárdal á árunum 1994-96 (sjá hér, það tekur smá tíma að hala niður). En þeim viðgerðum var hætt jafnfljótt og þeir sem höfðu umsjón með því verki hættu báðir störfum á Þjóðminjasafni Íslands árið 1996. Algjör stöðvun verksins var menningasögulegt slys, sem hafa verið mörg í fornleifavörslunni á Íslandi.

Viðgerðirnar á Stöng fyrir 15 árum síðan gerðu mikið gagn fyrir skálarústina á Stöng, sem er varin af skála sem reistur var á 6. tug síðustu aldar. En þar sem ekki var lokið við verkið árið 1996, lekur enn inn í rústina vatn og á vetrum fennir inn í hana vegna þess að skálanum yfir rústinni er ekki læst. Hestapakkið sem ofríður oft hlutunum utan þjóðvega, hefur einnig, svo ég hef orðið vitni að, notað rústina sem áningarstað. Lausgangshestar og önnur dýr hafa gert sig heimakomin á Stöng. Ég hef eitt sinn komið af hjúum sem notuðu skálann til ástarleikja. Reiðhöll hefur Stöng þannig einnig verið, og menn ganga þar jafnvel örna sinna. Það sæmir auðvitað ekki Destination Viking.

Meðan miðaldarústirnar á Stöng liggja undir skemmdum, eins og reyndar oft áður, er nokkuð furðulegt að sjá, að rústir á Stöng er auglýstar sem mikilvægur ferðamannastaður, sem áhugamenn um víkinga eiga að sjá. En leiðinlegt er til þess að hugsa, að fólk með söguáhuga þurfi að upplifa ömurlegt ástand rústanna á Stöng, svo ekki sé talað um að Fornleifavernd Ríkisins kynnir rústina og aldur hennar gegn betri vitund.

Yngsta skálarústin á Stöng eftir endurbætur og viðgerðir 1996. Myndin efst er frá rannsókn 1991. Gulu örvarnar sýna hvar H-1 askan frá 1104 fannst hreyfð í mannvistarlögum og undir mannvistarlögum.

 

Enn alvarlegra er þegar Fornleifavernd Ríkisins kemst að því, að það kosti hvorki meira né minna en 700.000.000 króna að gera eitthvað almennilegt fyrir minjarnar á Stöng. Já þið lesið rétt: sjöhundruð milljónir króna !!!. Síðastliðið sumar lá spurningarblað / viðhorfakönnun fyrir ferðamenn á Stöng með þessari tölu, sem er jafnvitlaus, óraunsæ og eitthvað rugl í útrásavíkingum með deleríum fyrir hrun. Eru menn ekki með jarðsamband hjá Fornleifavernd Ríkisins? Í viðhorfskönnuninni, sem upplýsti þessa ævintýralegu upphæð, var greint frá því, að úttekt hefði verið gerð og að viðhald og viðreisn Stangar kostaði 700 millur. Voru menn beðnir að svara nokkrum spurningum og stinga þeim svo í plastkassa frá Ikea.  Ég spyr mig aðeins, hvað kostaði úttektin og hefði ekki verið hægt að gera eitthvað sem ekki var lokið við árið 1996 fyrir þessa "glæsilegu" úttekt?

Hér má lesa síðbúna áfangaskýrslu mína um fornleifar á Stöng og ástand rústanna þar, sem ég skrifaði fyrr á þessu ári. Þar geta menn kynnt sér ýmsar helstu niðurstöður rannsókna á Stöng og réttmæta gagnrýni á Fornleifavernd Ríkisins, sem yfirmaður þeirrar stofnunar má þó helst allra taka til sín. Yfirmaðurinn er greinilega gefin fyrir töluna 700 eins og í „sjöhundruð milljónum". Árið 2003 klagaði hún yfir því, að ekki væru til neinir peningar í viðhald 700 minja á Íslandi, sem er líklega rétt. En 700.000.000, (33,6 milljónir danskra króna) er hins vegar tala sem eyðileggur allan framkvæmdavilja og áhuga, sérstaklega nú í kreppunni. Forstöðumaður Fornleifaverndarinnar er augsjáanlega enn í forkreppurugli.

Mig grunar að Fornleifavernd Ríkisins vilji vel og sé með vota drauma um gler- stál og steinsteypuævintýri til að innsigla Stöng í í formalíndrullu og spritti, líkt og hefur verið gert við skála í Reykjavík. Hægt væri að hafa gluggana eftir Ólaf Elíasson. Stjórnmálamönnum líkar svoleiðis "fornminjar".

 

Þessi betliaðferð á skrýtnu skilti, sem var hannað af Guðmundi Ólafssyni, voru lengi einu skilaboðin til ferðamanna á Stöng. Eitthvað safnaðist í baukinn, en einnig var rænt úr honum, lásinn brotinn upp og greipar látnar sópa. Aldrei tókst mér að hafa upp á því hvert peningar úr bauki Gauks runnu. Jólaveisla starfsmanna Þjóðminjasafnsins var ein kenningin sem ég heyrði. Að gefa Gauki á baukinn er nú kannski í við betra en að gefa Gauki beint á hann með 700.000.000 reikningi. Gaukur hefði nú ekki skilið slíkt skotsilfur.

Ég held hins vegar, að hægt sé að gera eitthvað fyrir Stöng fyrir minna, og jafnvel hafa þann fornleifafræðing, sem líklegast er fremsti sérfræðingur landsins um Stöng og rannsóknir þar, með í ráðum fyrir enn minna. Allt gæti gagnast túrismanum á endanum, sérstaklega þegar menn fara að sætta sig við að búsetu lauk á Stöng á 13. öld en ekki árið 1104. En ég þakka að sjálfsögðu fyrir hlýhuginn hjá Fornleifavernd Ríkisins með því að hugsa svo rausnarlega um þann stað, þar sem fornleifarannsóknir mínar hafa mest farið fram. Ég bíð eftir því að vera kallaður til starfa, þegar stofnunin er búin að vinna 700 millur í happadrættinu. En hingað til hafa menn hjá Fornleifavernd Ríkisins ekki verið að hafa samband við mig, t.d. þegar þeir hafa verið að skrifa ruglingslega texta til að telja ferðamönnum trú um hitt og þetta. En lesið nú skýrslu mína, sem ég veit að Fornleifavernd Ríkisins gerði, áður en hún stakk henni undir stól. 

Ég læt ykkur svo vita, lesendur góðir, þegar ég er búinn að fá vinnu við viðreisn Stangar í Þjórsárdal. Ég þarf ekki 300.000.000 í árlegar aukagreiðslur, því ég er bara atvinnulaus menntamaður - en raunsær. Svo geta margir af þeim ungu fornleifafræðingum, sem búið er að offramleiða við HÍ líka líka fengið vinnu við verkefnið. Kannski er staða yfirmanns Fornleifaverndar Ríkisins að losna fyrir einn þeirra? Hvasegiðiðkrakkar?

Lesið skýrsluna

Heimsókn mín í fjármálaráðuneyti Hollands

Ég var nýverið í Hollandi, nánar tiltekið den Haag. Borginni, sem er öllum til hags nema Íslendingum. Við fjölskyldan fórum þangað á Skódanum okkar stútfullum af evrum. Þetta var svona ferð sem aðeins hörðustu ESB-sinnar á Íslandi geta látið sig dreyma um í votum draumum sínum. Þetta  var lúxusferð í alla staði. Gist  var á **** hóteli og var dulítill íslendingabragur á útgerðinni. Svona ferðast flestir nágrannar mínir nú ekki, enda Danir, og sérfræðingar í ódýrustu ferðunum, sem þeir kvarta svo og röfla yfir í heilt ár á eftir.  

Eftir að við vorum komin til Puttgarten brunuðum við eftir ESB-hraðbrautum Þýskalands, sem Hitler lagði grunnin að. Við tókum ekki eftir því, að við keyrðum inn í Holland. Markmiði Hitlers var greinilega náð. Hollendingar halda greinilega að fáni þeirra sé hringur gulra stjarna á bláum fleti. Tálsýn, sem foringjar ESB, Þjóðverjar láta ýmsar þjóðir lifa í. Stjörnurnar eru öllu fallegri en hakakrossinn.

Bíllinn var geymdur í bílageymslu hótelsins, enda ekki mikið að hafa upp úr því að aka um Holland. Við notuðum lestirnar. Við "uppgreiduðum" herbergið í Executive Suite, enda karlinn sem þetta skrifar nýorðinn 50 ára og þarf ótakmarkaðan lúxus það sem eftir er. Hið ljúfa líf í 9 daga. Sól- og sjávarböð voru stunduð í Scheveningen, meðan veður leyfði. Daglegar verslunarferðir og við átum auðvitað frábæran mat í öll mál. Allt fyrir safaríkar og nýprentaðar evrur. Það var ódýrara að borða úti í Hollandi en að kaupa í matinn í Danmörku. Vaskurinn er eðlilegur í Hollandi. 

Þar sem ég nota sjaldan evrur dags daglega, þurfti alltað að segja öllum að ég væri ekki frá Evrozone, þegar ég var að telja smámyntina í liðið. Þá var spurt, hvaðan við kæmum? Danmörku svaraði ég um leið og ég reyndi að yfirgnæfa soninn sem gjabbaði: „and Iceland - He is from Iceland, he is Icelandic". Sonur minn er óþægilega greindur miðað við aldur. Ef uppgötvaðist að ég væri "Icelandic", var ég var hræddur um að þá yrði hreytt einhverju í mig um Icesave og mér kastað í nærliggjandi síki.

Þegar ég var barn, hitti ég fólk í Hollandi, sem var fullvisst um að Ísland lægi norður af Finnlandi. Nú vita Hollendingar hvað Ísland er. Það er ógreidd skuld norður af Englandi, þökk sé ICESAVE glæpamönnunum. Er annars búið að handtaka þá?

Einn morguninn fór ég smá könnunarferð með strákinn minn, meðan frúin og dóttirin Lea fóru að kaupa föt og skó til að fylla Skódann. Allt var ódýrt, því sumarútsölur voru í fullum gangi. Það er líka kreppa í Hollandi. Ég fór á nokkra staði, sem ég sá síðast með föður mínu á yngri árum, en hann bjó í den Haag frá 1938-1943 og svo aftur eftir 1945, eða þangað til hann fluttist til Íslands í byrjun 6. áratugarins.

Ég og Rúben, sonur minn, komum við í Fjármálaráðuneyti Hollendinga á Koorte Voorhout í den Haag, eftir að hafa skoða samkunduhúsið við Prinsessegracht, handan við hornið. Ég fór aðeins inn í afgreiðsluna, og spurði kurteislega, hvort til væri eitthvað aflestrar um Icecave. Vörðurinn hváði. "Ijsscheif", sagði hann og virtist aldrei hafa heyrt um þann fjanda. Hann var hinn vinalegasti og hringdi í tvö símanúmer til að hjálpa mér. Fyrst svaraði einhver, sem var alveg eins óvitaður um þessa stóru skuld Íslendinga og vörðurinn, en benti á ritara, sem upplýsti að þeir sem um Icesave vissu og gætu gefið upplýsingar væru allir í sumarleyfi, en mér var bent á að leita á netinu. Ég sagði þá að það hefði ég gert, en vildi bara fá prentaða skýrslur ef þær væru til. Þeir tóku nafn mitt og fæ ég örugglega einhverja pappíra þegar tímar líða með diplómatapósti, eða þegar vinir Össurar og Svavars heitins diplómats koma úr sumarleyfi. Ég spurði þó ekki hvort þeir þekktu Össur. Taldi ég víst að svo væri. Allir þekkja Össur í ESB.  Ég þakkaði svo fyrir mig og hélt út í sumarblíðuna.

Það var undarleg tilfinning að koma á stað, þar sem krafist var borgunar strax af öllum Íslendingum í evrum. Hollendingar voru nú ekki að flýta sér sjálfir að greiða þá peninga sem þeir rændu af gyðingum landsins, sem lentu í fangabúðum eða misstu líf sitt í útrýmingarbúðum. Það var sama ráðuneytið, sem sá um þá skuld, sem nú krefst þess að Íslendingar greiði fyrir glæpamenn sem leyft var að valsa með skítuga skóna í Hollandi.

 

Frú Irene, börnin og húsið, (bakvið), sem afi minn vann í fram til 1941.

Sandlistaverkin á torginu fyrir framan þinghúsið Binnenhof i den Haag voru frábær, en þau voru gerð eftir frægum listaverkum, hollenskum.

Api falsar Þorvald Skúlason

Gallerí Borg er víst vafasamur staður, ef maður er vel stæður hjartalæknir á Íslandi, sem vill veggfóðra heima hjá sér með málverkum í fermetratali eftir helstu snillinga íslenskrar myndlistar. Ríkir læknar kaupa nú málverk sín annars staðar en hjá Borg. Nú þegar innanbúðardrengurinn Jón Ásgeir og hinir li(y)stræningjarnir, eru hættir að kaupa sér menningalega virðingu, er gott að sjá að einhverjir hafi ráð á þeirri list sem dýrkuð er á Íslandi.

Forvörðurinn, sem hefur úrskurðað málverk nýríka læknisins falsað, kom fram í Sjónvarpinu um daginn og greindi frá því galvaskur, að úrskurður hans væri að málverkið væri falsað eða að minnsta kosti grunsamlegt. Við getur aðeins tekið orð hans trúanleg ef við eru á þeim buxunum, því ekki er til skýrsla um þessa rannsókn hans, svo vitað sé til. Mig langar í hard facts, en ekki yfirlýsingar í fréttatímum RÚV.

Ólafur forvörður er vel þekktur fyrir málverkarannsóknir sínar, en þar sem hann hefur verið málsaðili að fyrri ásökunum í garð eiganda Gallerí Borgar, og vitni í sakamáli sem var gegn eiganda þessa gallerís sem læknarnir forðast nú, þá vaknar spurning um hæfi Ólafs. Hæfnina dreg ég ekki í efa,  og sjálfum finnst mér málverkið of „stíft" til að geta verið eftir Þorvald Skúlason.  Læknirinn fann olíulykt þegar hann var kominn heim í stofu með menningaraukann. Það eru auðvitað sterk rök, en gæti málverkið ekki hafa fengið fernis eða hreinsun nýlega?

Með vísan til þess að fyrir 15 árum var skipuð nefnd til að rannsaka álit fremsta sérfræðings Breta í silfri Víkingaaldar, sem taldi að silfursjóður einn austur á landi, sem fannst óáfallinn í jörðu, væri að hluta til falsaður, sýnist mér við hæfi að yfirvöld leiti með svipaðri nefnd óhæfra aðila, til erlendra aðila um aldursgreiningu á verki Þorvalds, eins og gert var 1994. Þangað til væri skýrsla Ólafs forvarðar vel þegin, svo ég, þú og ríku læknarnir getum lesið um hvað við eigum að forðast, annað en Gallerí Borg og eiganda þess fyrirtækis, sem er litríkur karakter, en saklaus áður en sekt er sönnuð.

Sérfræðingum eins og Ólafi forverði, sem lærði sín fræði á Ítalíu, getur skjátlast. En ég leyfi mér nú að veðja á, að Óli forvörður hafi rétt fyrir sér í þessu máli.  En hann verður að styðja mál sitt. Yfirlýsing í sjónvarpsfréttum er ekki nóg.

Listamaðurinn og kaupendurnir

Listaverkafalsarinn Álfheiður og apinn hennar, Þorvaldur S á efri myndinni

Lífsýni úr Fischer

Ég er löngu búinn að missa áhugann á Fischer, eftir að hann fór til hel...s um Ölfuss. Svo frétti ég í dag, að hann hafi verið grafinn upp eins og einhverjar fornleifar, svo hægt væri að sanna að hann væri ekki pabbi hennar Jinky litlu Ong.

Allir sem geta séð og vilja sjá, sjá að barnið er ekki líkt karlinum. Það hefur aldrei tekið æði, er ekki með skegg og er ekki enn búið að afneita því að það sé Flippi, afsakið Filipseyingur 

Ég átti reyndar lífsýni úr Fischer. Viktor Kortsnoi gaf mér eitt sinn lífsýni úr Fischer. Það var hráka sem Fischer setti á frímerki, sem sett var á póstkort sem Fischer sendi Kortsnoi með skilaboðunum "I am the best, you fucking Jew". Sjá mynd. Frímerkið var rannsakað hér í Danmörku og í ljós kom að það var sleikt af  50% gyðingi og 50% skyri. Nú fáum við brátt vissu fyrir því, hvort Fischer hafi verið Jew, sem ég tel nokkuð víst, en líka hvort hann hafi yfirleitt verið "fucking".

Ziggy Tukthouse

Fréttamiðlum er tíðrætt um endurreisn ræflarokksins í Lundúnum. Aðalstjarnan þar í augnablikinu er Ziggy Tukthouse, sem nú fer að ráðum Amy Winehouse og ræður sér lögfræðinginn Ian Burton, sem er sérfræðingur í að koma frægu fólki úr bráðum vanda.

Ziggy er eftirlýstur um allan heim án þess að honum hafi verið afhent kæra. Ziggy segir að það sé Hard-Core dauðarokkarar á Íslandi, sem vilji ná í líkama sinn, höfuð og hanakamb á silfurfat til að friðþægja æstan lýð.  Það er nokkuð til í því. Sigurður spýtir á þetta og berar hér mallann til að sýna yfirvaldinu á Íslandi, að það stendur sig ekki í stykkinu.

Ziggy var nýlega á bar í Chelsea i þessum klúra bol.