Eru gyðingar vandamál fyrir Íslendinga?

Rétt fyrir páska á síðastliðnu ári var mér boðið á ráðstefnu um gyðingahatur á Akureyri. Það var mjög góð ráðstefna, en illa sótt, þótt nokkrir hefðu komið gagngert að sunnan til að vera með. Líklega er gyðingahatur ekki sérstaklega mikið vandamál á Akureyri þessa dagana. Og ef það kraumar þarna kringum Norðurhjaraakdemíuna, þá var allt svo gaddfreðið í höfuðstað Norðurlands í fyrra, að allar slíkar kenndir voru undir feldi eða bara inni í tölvum manna.

Fyrir utan stutt erindi um sögu gyðinga á Íslandi á 20. öld, dreifði ég dæmum um svæsin ummæli, sem ég hafði tínt saman. Ég hafði eina kvöldstund, áður en ég hélt til Akureyrar, safnað saman ýmsu, sem ég hafði fundið á veraldarvefnum og sem varðaði skoðanir landsmanna minna á gyðingum. Kannski eru menn bara gyðingahatarar á vefnum?

Síðast í dag rakst ég á eftirfarandi bút, sem er ritaður af menntskælingi sem var gefið skrifborð í lok síðasta árs, sem mér skylst að gyðingar hafi pissað á. Kannski er þetta ekki antísemítismi heldur slangur eða unggæðisrugl, og höfundurinn verður stílfræðilega að teljast til þeirra sem við latínunemar kölluðum exkremista í MH í gamla daga. Þetta á gjarnan við um menn kringum tvítugt, sem blanda úrgangi í allt.  Doddi litli skrifaði við nýja skrifborðið sitt: 

"Ég fékk skrifborð í dag. Sérleg Júðsk sendinefnd kastaði vígðu vatni sínu yfir það, svo andagift allra snillinga þessa glæsta kynstofns mætti leka úr þvagleifum þeirra gegnum húð mína til heilans, er ég sit við skriftir. Vegginn krýnir að sjálfsögðu mynd af Alla Einsteins, enda er hann uppáhaldsgyðingurinn minn. Gyðingar virðast skara fram úr á öllum sviðum, og ekki er laust við það að maður öfundi þá nett af snilli þeirra. En þannig er það, og fáum Íslendingum er fært að plægja annað en hið norræna moldarflag sem grimmúð heimsins hefur skenkt þeim."

Já mikið er nú oft erfitt að vera Íslendingur.

 

Tískan á þingi: Skuplur, hattar eða hárkollur?

Asmaa Abdol-Hamid langar í Folketinget 

Útlendingahatarar í Danska Þjóðarflokknum hafa nú líkt slæðum og andlitsblæjum múslimakvenna við hakakross nasista. Hugmyndaflugið virðist líka mikið í þessum öfgahópi. Hvað ætli nasistar hafi minnt Dani á árið 1945? Kannski hina rómuðu samvinnupólitík og góð sölu á dönskum afurðum í stríðinu.

Kona nokkur, Asmaa Abdol-Hamid, sem fer í taugarnar á danska þjóðarflokknum þar sem hún er kappklædd á höfði, langar mjög á þing í Danmörku. Hún hefur reyndar ekki afrekað neitt sérstakt til þess, annað en að koma fram með klútinn sinn vafinn um hausinn í spjallþáttaröð í danska sjónvarpinu, þar sem framkoma hennar var afar leiðigjörn. Nú vill hún á þing fyrir Enhedslisten (Einingarlistann), sem er samansull af fólki úr ýmsum framliðnum flokkum á öfgavæng vinstrimennskunnar í Danmörku. Kommar í Danmörku vilja greinilega nota klúta, slæður og skuplur í kosningaslaginn. Þetta hefur farið farið fyrir brjóstið á einum flokkmanni í Enhedslisten. Hann heitir Benito Scocozza, og er hann sagnfræðingur og gamalreyndur jálkur á vinstrivængnum og jafnvel meiri marxisti en Marx sjálfur.

Í gær, 22. apríl, birti dagblaðið Politiken stutt bréf, þar sem Scocozza skrifar, að það geti verið að Danski Þjóðarflokkurinn ætli sér að hefja trúarbragðastríð ef Asmaa Abdol-Hamid verði kosin á þing með vafninginn um hausinn. En gamli komminn undrast hins vegar mjög "að Einingarlistanum geti dottið í hug að bjóða fram trúaðan flokksmann, sama hvaða trúabrögð hann aðhyllist. Það ætti að vera hlutverk sósíalísks flokks að hindra hina umfangsmiklu trúarhyggju sem gripið hafi um sig á síðustu árum".

Já, kannski hefur Scocozza rétt fyrir sér. Ópíum fólksins og allt það. En er tíma prestaveldisins ekki lokið í Evrópu?

Gætuð þið góðir landsmenn unað því ef kona með slæðu, sem fylgjandi væri sharía-löggjöf fyrir utan lög landsins okkar, yrði kosin til Alþingis? Væri hulinshettan hennar mannréttindi? Mér skilst að höfuðbúnaður múslimakvenna, í hvaða formi sem hann er, sé upphaflega ekki einu sinni trúarlegt tákn, heldur uppfinning karlrassgata sem lagt hafa eign sína á gjörvallt kvenkynið.

Mér sýnist að margir á Íslandi eigi bágt með að sætta sig við menn sem vilja á Alþingi og sem tala vart annað en sloraíslensku. Aðrir mega ekki ganga bindislausir meðan aðrir virðast fæddir með slíka hengingaról um hálsinn. Er þar um að ræða tísku eða fordóma?

Mér er svo sem alveg sama hvað konur og karlar hafa á hausnum, ef eitthvað bitatstætt er inni í honum. Hef heldur ekkert á móti stjórnmálamönnum með hárkollur, ef þeir afneita ekki "hairpísinu". En öðru máli gegnir um konur og karla, sem vilja setja mér skorður í nafni trúarbragða. Það á ekki samleið með lýðræðinu.

Ég verð að viðurkenna, að sjálfur geng ég mikið með amerískan eightpiece eða írskan newsboy. Hattarnir mínir eru eins konar trúarleg tákn. Ég trúi því nefnilega að enginn, jafnvel ekki Herran, sjái skallann minn þegar ég er með húfuna á hausnum. Eru hattarnir mínir ástæða þess að ég er ekki enn kominn á þing, eða er það vísitalan undir hattinum? Á ég að fá mér hárkollu eða kannski slæðu og sjá hvað setur?

Asmaa hin þingelska er líka miklu myndarlegri undir hvítu klæði en ég:

Amen í þetta sinn.

Hommi og fráfallinn múslimur - getur það orðið verra?

 

Essam Ghonneim al-Attar fórnarlamb fordóma og haturs. Það er Essam sem er í miðjunni.

Essam Ghonneim al-Attar er hommi og fráfallinn múslimur. Fyrir það gæti Essam Ghonneim al Attar til dæmis átt yfir höfði sér steinkast öfgamanna í heimi múslima. Essam, sem er 31 árs bankastarfsmaður, hefur hins vegar verið dæmdur í 15 ára prísund við sýndarréttarhöld í Cairo. Sök hans er sögð vera, að hann á að hafa njósnað fyrir Ísraelsmenn. Það er nefnilega þriðja höfuðsyndin í heimi öfganna. Ísrael harðneitar þessum fráleitu og barnalegum staðhæfingum egypskra yfirvalda.

Essam var reyndar kominn með dvalarleyfi í Kanada fyrir nokkrum árum, vegna þess að mönnum þótti ljóst að hann, sem yfirlýstur hommi sem að auki hafði sagt skilið við Íslam, væri í mikilli hættu í heimalandi sínu. Þau réttindi, sem al-Attar hafði fengið í Kanada, virða egypsk stjórnvöld að vettugi.

Samkvæmt ákærunni á hendur Essam á hann árið 2002 að hafa hitt ísraelsmann í Tyrklandi. Ísraelinn "mun hafa snúið honum til Zíonisma og valdið því að hann hvarf frá Íslam". Greinilegt er að íslamistum er fúlasta alvara þegar þeir halda að hægt sé lokka menn til Zíonisma með hjálp homma.

Azzam Azzam, Drúsi, sem sat í átta ár í egypsku fangelsi fyrir meintar njósnir fyrir Ísraelsríki hefur tjáð sig um ástæðuna fyrir dóminum yfir al-Attar. Hann segir að hún sé byggð á "Hatri Egypta á Ísraelsríki og íbúum þess". Margir Íslendingar eru einnig haldnir þessu hatri. Adolf Hitler hataði einnig á svipaðan hátt.

Kæru landsmenn, sjáið þið ekki vitleysuna á þröskuldi menningarheims okkar? Íslenskir sauðabúskapspólítíkusar, sem vilja taka upp stjórnmálasamband við hryðjuverkasamtök í Palestínu, hljóta einnig að vera hrifnir af því sem yfir Essam Ghonneim al Attar hefur dunið. Vinstrimenn, sem fynnst sniðugt að hafa íslamista að bandamönnum, hljóta að fagna dóminum yfir Essam. Zíonistahommi og heiðingi á bara að vera í fangelsi.....

Ríkisstjórn Íslands verður að mótmæla þessum sýndarréttarhöldum, sem arabalöndin virðast hafa sótt til kommúnistalandanna sálugu. Hvar ertu nú Valgerður Sverrisdóttir? Ætlar þú ekki að mótmæla opinberlega?

Ég leyfi mér aftur að minna á Abdilkareem Nabil, sem ekki mátti blogga eins og við á Íslandi. Hann situr í fangelsi fyrir að hafa móðgað einræðisherrann í Egyptalandi á bloggi sínu.

Léleg pápíska

Páfagarður neitar að taka þátt í minningardeginum um helför gyðinga í Helfararsafninu (Yad Vashem) í Jerúsalem á morgun, á Yom Hashoah, minningardegi gyðinga um Helförina. Sendiherra Vatíkansins, erkibiskupinn Antonio Franco, ætlar að sniðganga sýninguna í safninu, þar sem þar er að finna mynd af Píusi XII. páfa, og greinargerð um það sem hann aðhafðist í stríðinu, eða réttara sagt það sem hann ekki aðhafðist til að reyna að bjarga meðbræðrum sínum. Franco neitar að vera viðstaddur ef myndin verður ekki fjarlægð.

Það verður að segja það eitt skipti fyrir öll: Kaþólikar verða að læra af sögunni eins og aðrir. Það er ekki hægt að fá fyrirgefningu syndanna í litlum kústaskáp í kirkunni fyrir meðferð kirkjunnar á gyðingum. Páfar eins og Píus XII. eru ekki, og verða aldrei, dýrðlingar. Píus XII. var raggeit. Mikill fjöldi kaþólskra presta, biskupa og erkibiskupa höfðu náin samskipti við nasista. Hann átalaði það ekki. Píus hefði getað leikið lykilhlutverk til þess að bjarga ættmennum Jesús. Það gerði hann ekki. Kaþólska kirkjan gæti hafa leikið lykilhlutverk við að koma morðingjunum fyrir dómsstóla. Kirkjan var hins vegar öflugust í að skaffa þeim farmiða til Suður-Ameríku og á aðra felustaði.

Vatíkanið verður tafalaust að opna skjalasöfn sín varðandi 2. Heimsstyrjöld. Vatíkanið verður að opna skjalsöfn með upplýsingum um gyðinga, sem páfagarður ofsótti gegnum árhundruðin. Það er í raun óskiljanlegt að þetta þurfi að segja heilagri stofnun suður í Róm á öndverðri 21. öld.  En hún er greinilega uppteknari af því að segja fólki í Afríku að nota ekki smokka.

Það er líklega margt ljótt að finna í skjalabúnkum Páfagarðs. En er ekki kominn tími til þess að kaþólska kirkjan komi út úr skriftarstólnum og viðurkenni syndir sínar og geri það sama sem hún skipar litla manninn að gera?

U.N. Believable - S.Þ. gangrýndar

Allt fór í háaloft á þingi Mannréttindaráðs Sameinuðu Þjóðanna 23. mars síðastliðinn, þegar ráðinu var sagt til syndanna af Hillel Neuer forstöðumanni United Nations Watch í Genf, sem er sjálfstæð stofnun sem fylgist með störfum Sameinuðu Þjóðanna. Mannréttindaráð Sameinuðu Þjóðanna (United Nations Human Rights Council) er síðan í júní 2006 arftaki þess sem áður hét Mannréttindanefnd Sameinuðu Þjóðanna (United Nations Commission on Human Rights), sem varð til árið 1946, er mönnum var ljóst að hörmungar 2. Heimsstyraldarinnar mættu ekki endurtaka sig.

Því miður hefur Mannréttindastofu Íslands ekki tekist, eða ekki viljað, skilja sögulega þróun nefndanna og skýrir stofan rangt og ruglingslega frá nöfnum nefndanna tveggja á heimasíðu sinni  og sömuleiðis rangt frá  ástæðunni fyrir nýja ráðinu, sem er með ólíkindum.

Ísland fagnaði nýja Mannréttindaráðinu og sagði Hjálmar W. Hannesson fastafulltrúi um það gamla: " The status of the Council as a subsidiary body of the General Assembly is a step forward and we look forward to the review of the status within the next five years, with a view to elevating it to a principal organ of the UN. We also recognise that its more frequent meetings will better equip it to address urgent human rights issues".

Fátt slíkt hefur gerst í nýja Mannréttindaráðinu það ár sem það hefur starfað. Þar keppast menn um að verja helfararráðstefnur, mismunun og árásir á samkynhneigða og annan ósóma og er fulltrúum þjóða sem beita sér fyrir slíku þakkað innilega af stjórn ráðsins. Siðmenntaðar þjóðir sitja og þegja þunnu hljóði.

En þegar Hillel Neuer kom, sá og sigraði og sagði ráðinu til syndanna, kom annað hljóð úr kútnum. Hann uppskar áminningu og ósómatal frá ósiðmenntuðum fulltrúum ríkja, þar sem mannéttindi eru fótum troðin. Sum þessarra ríkja aðhyllast öfgastefnu og fremja fjöldamorð. Þeim er hyglt í ráðinu, sem upphaflega var stofnað á líkbreiðu 2. Heimstyrjaldar, sem hin óferjandi ríki keppast nú um að afneita.

Ræða Hillels er meistaraverk og það ber að þakka honum fyrir nauðsynlega áminningu, sem hann gaf mannréttindasirkus S.Þ.

Það er orðið lengi síðan sumir Íslendingar sáu tvískinnungsháttinn í störfum Sameinuðu Þjóðanna. Árið 1962 kom ungur nemi og sölumaður, Þór Whitehead, hreint til dyranna í Morgunblaðinu og sagði sannleikann, sem embættismenn og mannréttindafrömuðir geta einatt ekki séð. Óskandi væri að fleiri Íslendingar hefðu í dag það raunsæi sem Þór hafði árið 1962.

 

Frönsk áhrif á Skólavörðuholtinu?

 

Eftir að ég birti myndir af Hallgrímskirkju og kapellunni í Douaumont i Frakklandi í gær, hefur Guðmundur Magnússon, fyrrv. þjóðminjavörður með meiru, bent mér á að Morgunblaðið hafi birt mynd af beinakapellunni í Douaumont í Frakklandi árið 1936. Er ekki líklegt að Guðjón Samúelsson hafi séð þessa mynd eða lesið um kappelluna í tímaritum.

Ef til eru betri fyrirmyndir, eða aðrar skýringar, þætti mér vænt um að fá upplýsingar.

Seiðahirðirinn í Auschwitz

Sumir af bestu vinum mínum eru Pólverjar. Ég á að 1/32 hluta eða svo ættir að rekja til Póllands. Bestu vinir mínir frá Póllandi eru reyndar gyðingar, sem flýðu vegna gyðingahaturs í Póllandi kómmúnismans. Á Hvítasunnudag mun ég halda erindi í félagi þeirra í Kaupmannahöfn um rannsóknir mínar á sögu pólskra gyðinga, sem Danir komu fyrir kattarnef í Seinni Heimsstyrjöld. Sumt af því fólki sem þar mætir til að hlusta á mig, hefur sjálft lifað hörmungarnar af en misst bróðurpart ættgarð síns í morðæðinu fyrir rúmum 60 árum.

Í þau skipti sem ég hef verið í Póllandi hefur erindið fyrst og fremst verið að heimsækja útrýmingarbúðir. Ég hef því ekki gert mikið í því að kynnast landi og þjóð. Bæti úr því síðar.

Haustið 2001 var ég í Auschwitz, í heilan dag.

Þá gekk ég ásamt Jacques Blum talmanni gyðingasafnaðarins í Kaupmannahöfn fram á manninn hér að ofan. Hann var að ná í fiskiseiði, sem hann var að ala í rústum kjallara í Auschwitz Birkenau. Rústin, sem hann notaði til þess arna, hafi eitt sinn verið kjallari undir húsi í þeirri deild búðanna, þar sem sígaunar voru hýstir áður en þeir voru myrtir. Síðar var þessi hluti svæðisins einnig notaður fyrir gyðinga.

Þegar maðurinn sá áhuga minn á athæfi hans, sem eg festi á filmu, flýtti hann sér að taka saman föggur sínar, setti fötu með seiðum sínum á rautt bifhjól og brunaði út úr búðunum.

Nokkrum árum síðar bar ég þessa einkennilegu iðju mannsins undir ráðamenn safnsins í Auschwitz. Þeir fengu algjört " szczschockk " þegar þeir sáu kauða og iðju hans í miðjum útrýmingabúðunum. Vonandi er búið að stöðva manninn og framtak hans í dauðabúðunum. En hugsanlega er enn verið að bjóða upp á reyktan silung a la Auschwitz í nágrenninu.

Virðingarleysi? Það finnst mér. Hvað finnst ykkur?

 

Móseskúlur

 

Ósýrðu brauðin, ein og sér, eru heldur leiðinleg kúlínarísk upplifelsi. Þess vegna er ávallt verið þróa eyðimerkurbrauðið hans Móses í spennandi rétti.

Hér er uppskrift að ostakúlum, sem mig langar að deila með ykkur. Uppskriftin inniheldur Matza mél, sem væntanlega er ekki hægt að fá á Íslandi. Í staðinn er hægt að notast við gott rasp (lífrænt), þó svo að brauðmylsnan sé úr gerbrauði.

 

130 ml. brauðmylsna (1/2 cup),

200 gr. kotasæla

1 egg

hnífsoddur af pipar

1/2 tsk. salt

Þessu er blandað saman í deig og rúllað í litlar kúlur, 1,5 sm í þvermál, sem síðan er velt upp úr raspi.

Kúlurnar eru svo steiktar í meðalheitri ólíu. Þær eru tilbúnar þegar þær eru á litinn eins og rauða hárið á Eiríki Haukssyni.

Hægt er að gera þetta gómsætara með því að setja bita af grænum ólívum í deigið, eða örlítið af frískum tímían.

Þessar kúlur eru t.d. tilvaldar með spergilsúpu (asparssúpu) og ekki sakar eitt glas af hvítvíni.

The French Connection?

Icelandic design

French design

Þeir sem að Kristí krossi senn

komu og fram hjá gengu,

hristu með háðung höfuðin,

honum til brigslis fengu,

heitorð sín hefði hann haldið lítt,

herrans musteri að brjóta,

á þremur dögum annað nýtt

efna með bygging fljóta.

Chag Sameach Pesach!

Þessa dagana er Pesach hátíðin haldin hátíðleg. Hátíð hinna ósýrðu brauða, þegar minnst er brottfararinnar frá Egyptalandi.

Í fyrra, þegar ég dvaldist í tvo daga í sumarbústað á Akureyri, rakst ég á þessa mynd í Fréttablaðinu, sem sýnir svo ekki er um að villast, að blaðamaðurinn ruglaðist á ósýrðum brauðum og kartöflum og lauk. Hann skrifaði við myndina: “Þessir heittrúuðu gyðingar voru í gær að ná sér í dágóðan skammt á ósýrðum brauðum. Brauðunum var dreift ókeypis í hverfinu þeirra...”. Ekki neinn Bónus þar!

Hér er rapp um eyðimerkurbrauðið