Smekkleysa hinna heilögu

 

Þessa smekkleysu gekk ég og góðvinur minn, Jerry Bergman, fram á á Nørrebro í Kaupmannahöfn þann 19. desember. Þetta er plakat Vinafélags Palestínumanna í Danmörku.

Sama dag rakst ég líka á þessa grein. Þrátt fyrir það sem stendur í henni og það sem haft er eftir mönnum sem sjá um velferðarmál almennings á Gaza, þá er enn verið að hamra á því að íbúar Gaza svelti og að helför sé í gangi.

Við sjáum myndir eins og þessa. Ísraelsmenn eru kallaði morðingjar á bloggum Íslendinga. En hvernig skyldi ástandið hafa verið í t.d. gettóinu í Varsjá sem ávallt er verið á klína á Gaza. Ekki var ég þar, en ég hef kannski meiri þekkingu á því en flest ykkar, þar sem ég gef brátt út bók með bréfum fjölskyldu manns kom til Danmerkur árið 1939 frá Varsjá. Honum var vísað úr landi árið 1941 vegna þess eins að hann var gyðingur. Mönnum er ekki vísað úr landi í dag í Danmörku vegna þess að þeir eru Palestínumenn. Fjölskylda hans skrifaði til hans og annarra í Danmörku frá 1939-1942. Ég veit hvað gerðist í gettóinu.

Það voru t.d. ekki Range Rover bílar í gettóinu í Warszawa eins og á Gaza í dag:

Þegar Hamas rændi jólunum

 

Hér er mynd af liðsmanni Hamas í jólasveinabúningi. Nú eru þeir sem hafa eyðingu Ísraels á stefnuskrá sinni komnir út úr skápnum sem algjörir jólasveinar.

Þegar þolinmæði Ísraels er að þrotum komin, rignir sprengjum Ísraela á "eymdina" í Gaza. Fréttastofur keppast náttúrulega við að kenna Ísraelsríki um að hafa rofið vopnahlé. Vopnahlé, sem reyndar hefur verið brotið á degi hverjum af hryðjuverkamönnum Hamas, meðan að það "stóð yfir". Í gær var 80 eldflaugum skotið frá Gaza á Ísrael. Sumar lentu á saklausum palestínskum börnum og urðu þeim að bana. En sjálfsmorð og barnamorð réttlæta auðvitað líka góðan málstað?

Ég horfi nú á sjónvarpsmyndir fra Gaza. Hetjurnar aka um á nýjum Range Rover, Benzum. Bílarnir og sprengjurnar er greinilega miklu mikilvægari en matur handa börnunum.  Keyrði Hamas þessum Range Rover bíluum gegnum göngin sín við landamæri Egyptalands?

Júðahrellir var sonur Múhameðs og Grýlu

Og þessu líkja sumir Íslendingar við gettó þau sem gyðingar voru lokaðir inni í um gjörvalla Evrópu, áður en þeir voru leiddir til slátrunar af forverum ESB-ríkisins. Mikið ógeð hef ég á fólki sem ekki getur séð í gegnum þessa fréttagjörninga hryðjuverkahópa og meðsekra aðstoðarmanna þeirra.

Ef fólk er ekki farið að sjá í gegnum fréttaskrum og svikamyllur Palestínumanna, er ekki nema von að útrásavíkingarnir gætu blekkt vinstri menn á Íslandi.

Hér er hægt að lesa meira um áróðurshernað Palestínumanna fyrr á árinu og hér. Hérer hægt að sjá markaðsborð á Gaza full af mat í desember 2008. Þorvaldur Friðriksson hjá útvarpinu fullvissaði okkur um daginn að það væri enginn matur á Gaza. Hvaðan fær Þorvaldur fréttamaður og skrímslafræðingur á RÚV þær upplýsingar. Hann lætur greinilega ljúga að sér fleiru en sögum af drekum og gömlum dínó saur.

Jólafriðurinn

 

Mér finnst stundum skrítið sumt það fólk sem fer í friðargöngur. Hjá friðarsinnum er boðskapurinn hreinn, fagur og réttlátur, og gæti verið jólaboðskapurinn í kirkjunni eða fagnaðarerindið í hvaða guðshúsi sem er. Þetta góða fólk vill nefnilega fyrir alla muni mótmæla hernaði í heiminum. En sama fólkið styður vopnaða baráttu Palestínuþjóðarinnar, og samkvæmt jólaboðskap RÚV, háðri fréttastofu Palestínu á Íslandi, eru Palestínumenn bræður Íslendinga í kreppunni þessa dagana.

Misskiljið mig ekki, ég hef ekkert á móti friðargöngum, friði eða afnámi hernaðar. Ég er friðarsinni, en ég þoli ekki tvískinnung.

Við heyrum daglega um sult og seyru á Gaza, en ekki um allar sprengjurnar Gazverjar hafa kastað meðan híð svokallað „vopnahlé" stóð yfir.  Í gær var frétt um að Hamas vildi framlengja vopnahlé um einn dag. Í morgun, 24. december, rigndi eldflaugum friðarsinna á Gaza á bæi í Ísrael.

Jólin er misnotuð af Hamas og friðarsinnar hengja upp jólaskraut sitt. Það er til dæmis samlíkingar á Gaza við gettó gyðinga í 2. Heimsstyrjöld.  

Skoðið þá upptökuna hér frá því 3. desember 2008. Ekki er annað að sjá en að matur sé nægur á Gazaströnd, bensín og hitaeiningar í ríkum mæli. Þarna ríkir greinilega friður. En nú á víst að eyðileggja það.

Leikþáttur Hamas á Vesturlöndum tekst ekki án „sults og seyru" og samlíkinga við gettó gyðinga. Það er það sem fólk vill heyra. Allsnægtajólum hins vestræna heims er stillt upp við hlið eymdar á Gaza. Þá aflétta hinir heilögu á hinum síðustu og verstu tímum banni sínu við friðsamlegum árásum. Það er víst alltaf friður þótt að ráðist sé á Ísrael. En ef Ísrael svarar í sömu mynt er stríð.

Áður en menn láta blekkjast: Munið að jólin eru ekki haldin heilög á Gaza, og þeir fáu sem gera það eiga í vök að verjast. ÞKristnir menn hafa verið myrtir vegna trúar sinnar á Gaza og ekki vegna sults og eymdar. Gyðingum var fyrr á öldum útrýmt í borgum sínum á Gazaströndinni þegar friðarboðskapur Íslam reið sér til rúms.

Ein Kassam eldflaug Hamas kostar um 87.000 íslenskar krónur. Það er hægt að kaupa mikið af mat fyrir þá upphæð.

Maðurinn sem þeir vildu að væri gyðingur

Sláum því strax fast. Mark Felt var ekki gyðingur. En þegar hann lá undir grun um að hafa verið heimildamaður í Watergate-málinu, virtist það greinilega skipta sumt fólk í Bandaríkjunum og víðar miklu máli, að hann væri gyðingur. Það átti að sýni að eðli hans eins og einhvers Shylock í Feneyjum sem krafðist punds af kjöti úr síðu hins gjaldþrota herra.

Þegar grunur beindist að Felt í fyrsta skipti árið 1972, spurði Nixon Haldemann: "er hann kaþólikki?". Þegar Haldeman sagði Nixon að Felt væri gyðingur, svaraði Nixon. "Setti FBI gyðing í málið?" Og Haldeman svaraði, "Ja, það gæti skýrt málið". 

Fordómar gegn kaþólskum og gyðingum var greinilega líka eiginleiki hjá hinum siðblinda Nixon.

En siðblinduna og skítlegt eðli, sem var eins og hrákinn sem spýtt var í gyðinginn Shylock í Feneyjum var að finna víðar. Postuli nokkur, sem hafði sinn daglega dálk í Mogganum í áratugi hafði sömu kenndir og Nixon og t.d. einn kennari minn í menntaskóla, sem skal þó ekki nefndur á nafn:

Rev. Billy Graham: "The [Jewish] stranglehold has got to be broken, or the country's going to go down the drain."

President Nixon: "You believe that?"

Graham: "Yes, sir."

Nixon: "So do I. I can't ever say that, but I believe it."

Graham: "No, but if you get elected a second time, then we might be able to do something."

 

Þetta samtal er nú að finna á einum af mörgum spólum frá ferli Nixons í Hvíta húsinu.

Hvað fór á milli íslenskra leiðtoga og eistneskra hér um árið, þegar þeir unnu saman að því að koma í veg fyrir að morðingi gyðinga sem bjó í vellystingum á Íslandi yrði sóttur til saka? Af því ættum við kannski einhvern tíma að heyra upptökur.

Þegar Felt tilkynnti heiminum árið 2004, að hann væri uppljóstrarinn í Watergate hneykslinu, fór gyðingahatursmaskínan í gang aftur. Leit á netinu gefur til kynna að meintur gyðingdómur Felts sé mikið áhugamál ýmissa öfgaafla um allan heim.

„Deep Throat" látinn

Egglos Hillary Clinton

Eggjum er víðar kastað en í Alþingishúsið.

Hillary Clinton hefur hugsanlega kastað fjöreggi Ólafs Ragnars Grímssonar á Ebay.  Ef einhver gæslumaður forsetagjafa hefur ekki verið að selja gripi úr gjafasafninu til að drýgja tekjurnar og bjarga húsinu sínu, þá er þetta auðvitað algjör hneisa.

Hér eru myndir frá skransölunni sem er að selja spælegg Ólafs Ragnars, sem hann gaf Hillary.

Ég athugaði The Federal Registry fyrir árið 2000, þegar þetta gleregg var skráð, og þetta er allt rétt. Þar stendur að afþökkun gjafarinnar yrði tekin sem mikil móðgun við Íslensku þjóðina. Ekkert stendur hins vegar um sölu gjafarinnar.

Þá datt mér í hug, að athuga hvað orðið hefði um viðhafnarútgáfuna á Íslendingasögunum, sem Jón Baldvin Hannibalsson var svo lengi um að koma til Clinton fyrir forseta Íslands. Þá kom í ljós að Jón Baldvin Hannibalsson fór hugsanlega með rangt mál er hann sagði þjóðinni nýlega frá afhendingu Íslendingasagna, sem Ólafur vildi gefa Clinton. Jón sagðist hafa afhent Clinton bækurnar í Hvíta Húsinu, en í Federal Registry frá 2001 er upplýst á bls. 12669, að Jón Baldvin hafi gaukað The Complete Iceland Sagas að Senator Tom Harkin, og að bækurnar hafi verið færðar bókasafni Öldungadeildarinnar til varðveislu.

En nú höfum við reyndar mynd af Clinton, þar sem hann tekur við einhverjum bókum af Jóni árið 1999. Jón hefur kannski spurt Harkin, hvort hann gæti útvegað photo-opportunity með Clinton? Í Federal Registry eru ekki skráð önnur eintök af viðhafnarútgáfunni sem Ólafur á að hafa gefið fyrirmönnum í BNA.

Mig grunar sjálfan, að Clinton hafi örugglega þótt þessar skruddur svo ómerkilegar, að hann hafi gefið (eða selt) Tom Harkin þær, og aldrei er að vita nema þær verði brátt komnar á uppboð á Ebay eins og eggið hennar Hillary. Bandaríska ríkið setti 500 dali á Íslendingasögurnar.

Harkin hefur vitnað mjög mikið í Ísleningasögurnar síðan 2001.

Svona er nú það, eða hvað? 

 Clinton, Jón og Kúbanski vindlakassinn, dulbúinn sem Íslendingasögur

 Harkinn þakkar Ólafi fyrir Íslendingasögurnar, eða var það öfugt

 

Ólafur spyr hvort Clinton hafi séð Jón Baldvin og eggið, og hvort kom fyrst Jón Baldvin ellegar eggið.

 

Hillbillies, sem hvorki kunna að meta egg né heimsbókmenntir

Gjöf forseta til Hillary Clinton á Ebay

Sýklahernaður í Bagdað

  

Eftir að blaðamaður, sem starfar við dagblað i Bagdað, kastaði tveimur fótsprengjum nr. 44 í það sem eftir er af Bush Bandaríkjaforseta, keppast fjölmiðlar um að fullvissa heiminn um að það sé íraskur siður að kasta táfýlusprengjum í þá sem maður ber ekki virðingu fyrir.

Þetta er aldeilis nýtt fyrir mér. Ég hef þess vegna grafið í geymslur sögunnar, en ekki finn ég neinar upplýsingar um að fótsprengjum hafi verið kastað í Saddam Hussein, kvalara írösku þjóðarinnar. Stytta af honum var reyndar slegin með skóm eftir að hún hafði verið brotin. Sovétleiðtogi einn barði skóm sínum í ræðupúlt SÞ í New York. Annar þekki ég ekki skó sem kast- eða slagvopn.

Gyðingar og annað gott fólk, sem Múhameð hataði, urðu ekki fyrir skóárásum. Þeir voru bara drepnir. Sumir gera því reyndar skóna, að þessi ljóti ósiður eigi einmitt rætur að rekja til gömlu Gyðingaþjóðarinnar, og að í Davíðssálmum (Tehillim í Ketuvim) sé að finna uppskriftir fyrir skókast nútímans.

⁸ Guð hefir sagt í helgidómi sínum: "Ég vil fagna,

ég vil skipta Síkem,

mæla út Súkkót-dal.

⁹Ég á Gíleað og ég á Manasse,

og Efraím er hlíf höfði mínu,

Júda veldissproti minn.

¹⁰Móab er mundlaug mín,

í Edóm fleygi ég skónum mínum,

yfir Filisteu fagna ég."  

Þetta er nú reyndar röng þýðing, og mér sýnist að þetta sé bara skáldlegt myndmál. Í Kóraninum er aðeins talað um gyðinga í skóm. Þegar Kóraninn datt að ofan af himnum niður á múslíma, voru þeir ekki búnir að uppgötva skóna. Skósprengjur eru því ekki nefndar í því heilaga riti.

Nú er aumingja Bush kominn til Kabúl til að kveðja. Hverju ætli menn kasti í hann þar? Á Íslandi er siður að kasta eggjum og skyri. Kannski kemur hann til Íslands til að fá eftirréttinn.

Vinir forsetans skrifa

 

Beikon og Kosherbeib á Bessó eiga marga merka vini. Vinir Dorritar eru sér kapítuli, sem kannski verður vikið að síðar. Ekki hugnast mér allir vinir Ólafs Ragnars. Sumir eru í meira lagi spúkí.

Einn slíkur hefur hreiðrað um sig í Indónesíu. Hann er fyrrverandi embættismaður og háskólamaður frá Englandi, Dr. Terry Lacey, sem gerðist múslími þegar hann gafst upp á jólunum. Hann skrifar sem óður væri, og greinar hans birtast um allan heim múslíma, á ensku, arabísku og öðrum tungumálum. Venjulega skrifar hann um ágæti Íslams, án þess að vera fær um að sjá allt það sem illa hjá börnum Múhameðs. Einnig ritar Lacey þessi um efnahagslíf í múslímskum löndum,  sem hann telur fremra öðrum, og svo gleðst hann stórum yfir óförum vestrænna ríkja á hinum síðustu og verstu tímum.

Þennan mann dró Ólafur til Íslands frá Manchester fyrir löngu síðan til að láta hann halda fyrirlestra í Hí. Þá var hann væntanlega ekki orðin Múslím.

Nú á ögurstund Íslands, þakkar Lacey fyrir sig (annar hluti hér) í einum af þeim fjarlægu fjölmiðlum sem vilja taka efni hans, vefritinu The Palestine Chronicle, með skrítinni grein þar sem Íslandi er líkt við Indónesíu. Það er samlíking sem ég vildi hafa mig frábeðna. Indónesía er ríki sem stundað hefur fjöldamorð, þar sem öfgar annarrar menningar hefur náð að eyðileggja þjóðarbrot sem að eðlisfari eru friðsamlegt fólk. Samlíkingar Íslands við Indónesíu ættu að að enda við eldfjöll og gos.

Lacey minnist í grein sinni í Palestínu dvalar sinni á Íslandi og er þar með alls kyns rugling um Ísland. Hann heldur því fram að Ísland hafi orðið lýðveldi árið 1949. Loftleiðaflugfreyjur eru honum greinilega minnisstæðar og eitthvað sem fær gamlan mann til að dreyma vota og ó-íslamska drauma í Indónesíu, þar sem smám saman er verið að hylja allt kvenfólk.  Flugfreyjur (kannski Jóhanna Sigurðardóttir) og captain Ólafur geta verið mönnum minnisstæð í einhverju óráði í Indónesíu.  En grein um hinn vonda og ógeðfellda Gordon  Brown (það geta allir verið sammála um), þar sem Íslandi er bent á ágæti Íslams, og vanda okkar er líkt við vanda Indónesa fyrir 10 árum, eru út í hróa hött.  Hryðjuverk á Balí, alls kyns spilling, ofsóknir gegn minnihlutahópum, kvenfyrirlitning, svo ekki sé talað um umskurn stúlkubarna, er eðli hins indónesíska Íslams. Hann hefur eflst vegna haturs í garð þeirra sem settu landið á réttan kjöl.

Þegar Lacey telur Íslam vera ástæðuna fyrir því að Indónesía hafi rétt úr kútnum eftir að IMF setti landið undir eftirlit árið 1998, er Lacey þessi að vaða í villu. Indónesía er í dag nær því að vera lýðræðisríki en nokkru sinni fyrr vegna IMF, ekki vegna Íslam. Ef einhverjir fáráðlingar væru farnir að halda að Íslam sé lausnin fyrir Ísland í stað IMF. Gleymið því hróin mín. Notið sprengikraft þjóðarinnar í eitthvað uppbyggilegra.

Hins vegar hefur ýmislegt verið líkt með efnahagsviðundri Íslendinga og Öfgaíslam, sem bent gæti til þess að síðastnefnda fyrirbærið muni líka falla að lokum. Af báðum fyrirbærunum miklaðist lýðurinn út af engu. Hvorug fyrirbrigðin endurspegla hinn eðlilega heim.

Myndirnar eru úr skólaskurðstofu í Indónesíu og frá hýðingu. Það er ekki nema von að hlutirnir gangi hægt í Indónesíu.

Misnotkun Mannréttindayfirlýsingar SÞ

Mannréttindayfirlýsing SÞ átti afmæli í gær. Líklegast er enginn sáttmáli sem hefur verið eins misnotaður eins og Mannréttindayfirlýsingin. Og líklega er enginn sáttmáli eins lítils virði, vegna þess hve auðvelt er að misnota hann á allan hátt.

Salvör Gissurardóttir mannréttindafrömuður úr Framsóknarflokknu skrifar um vinnu sína í þágu þessa sáttmála á bloggi sínu. Mér leist ekkert á þau skrif. Ég gerði athugasemd, en í stað þess að svara á bloggi Salvarar set ég fram nokkra punkta hér og óska mannréttindafrömuðum til hamingju með 60 árin og allan árangurinn.

Þótt sáttmálinn sé ekki bindandi þjóðréttarsamningur, telja sumir hann til slíkra. Mest móðgun við minningu þeirra sem myrtir voru áður en sáttmáli þessi varð til árið 1948, er þegar sjálfútnefndir siðapostular og mannréttindafrömuðir telja sig þurfa að vernda mannréttindi óbótamanna, fjöldamorðingja og þjóðarmorðingja, sem og ótýndra glæpamanna, með vísan til yfirlýsingarinnar. Og það þótt að í 14. grein hans sé tekið skýrt fram, að sáttmálinn eigi ekki að vera skálkaskjól þeirra, heldur eingöngu pólitískra fanga.

Vitaskuld er alltaf hægt að kalla pólitíska andstæðinga glæpamenn. Það er gert er í flestum ólýðræðislegum ríkjum heims. Það er auðvitað brot á Mannréttindayfirlýsingu SÞ. Íslendingar vísa t.d. flóttamönnum úr landi með þeim rökum, að þeir hafi brotið lög til að komast til landsins.

En þegar Mannréttindafrömuðir láta t.d. í ljós umhyggju fyrir örlögum Saddam Husseins, eða danskir dómarar þora ekki að hreyfa við ótýndum vitleysingi sem ætlaði sér að myrða mann vegna þess að hann leyfði sér að lýsa skoðunum sínum í teikningum, er Mannréttindayfirlýsing SÞ hættulegt vopn í höndum velmeinandi og einfaldra mannréttindafrömuða.

Mannréttindi Saddam Husseins eru ekki til umræðu með vísan til Mannréttindasáttmála SÞ. Ekki frekar en böðulsins, sem átti stærstan þátt í að Mannréttindasáttmálinn varð til. Á líkum fórnarlamba hans var Mannréttindayfirlýsing SÞ til. 

Útrásarvíkingarnir frá Íslandi eiga lítinn rétt til að vísa málum sínum til alþjóðlegra dómstiga með vísan til Mannréttindasáttmálans, ef þeir verða nokkru sinni lögsóttir. Það sama gildir fyrir barnaníðinga og þá hreinu einstaklinga í þjóðfélaginu sem telja það skyldu sína að níðast á þeim. Þetta gildir líka fyrir hryðjuverkamenn. Glæpir þeirra eru ekki „pólitískir". Hrun efnahags er afleiðingin græðgi á Íslandi og líf saklausra er tekið af hryðjuverkamönnum. Réttur ótíndra glæpamanna ber að verja við dómstóla í ríkjum, þar sem þeir verða sóttir til saka. Alþjóðarsamfélagið býst við að sú meðferð verði réttlát.

Hryðjuverkamenn, sem myrða saklaust fólk í nafni einhvers guðs, koma gjarnan frá ríkjum þar sem mannréttindi eru fótum troðin á allan hátt, og meira að segja líka í nafni guðs. En hryðjuverk eiga ekkert skylt við mannréttindi eða guðs vilja, ef einhver skyldi halda það.  Mannréttindasáttmálinn nefnir ekki syndaaflausn fyrir fjöldamorðingja, þó svo að þeir kalli baráttu sína pólitíska.

Á næsta ári verður vegið að mannréttindasáttmála SÞ. Það gerist reyndar á ráðstefnu Sameinuðu Þjóðanna um kynþáttahatur í Genf. Ýmsar þjóðir heims, þar sem mannréttindi eru mest fótum troðin, keppa að því að fá bann á guðlast, að minnka lýðræði og rétt manna til óhóflegrar gagnrýni. Kanadamenn og Ísrael hafa sagt sig úr þessu starfi SÞ og önnur lýðræðisríki eru að hugsa um að gera það sama.  En í litlu þrotabúi á hjara heims, þar sem mannréttindafrömuðir telja að Saddam Hussein hafi átt einhvern sérstakan rétt með vísan til Mannréttindasáttmála SÞ, sem hann braut sjálfur á allan hátt, er ekki hægt að búast við kraftaverkum. Ætlar Ísland að eyðileggja 60 ára starf með þátttöku í öfgaráðstefnu SÞ gegn mannréttindum í Genf á næsta ári?

We saved the world

Gordissimo! Hann er betri en Mr. Bean en hættulegri en Hitler, enda í systurflokki Samfylkingarinnar.

Pulsunasistar

Sumir héldu ekki vatni þegar ég bloggaði um SS og Ali um helgina. Þ.e.a.s. munnvatni. Ekki var ég klár yfir því að svona ómerkilegt pølsesnak á sunnudegi gæti haft svo mikil áhrif.  

Tveimur dögum eftir að þessi færsla mín var skrifuð, greindi DV frá því að Íslendingar treystu SS miklu betur en ríkisstjórninni.

Þarna er komin lausn allra mála. Næsta ríkisstjórn samanstendur væntanlega af traustum pylsum og aðstoðarmönnum þeirra, skinkum, hangikjöti, og kannski einu sætu Londonlambi. Hrossabjúgu fá heldur ekki að vera með í þetta sinn.

Beikon og Kosherbeib verða hins vegar áfram á Bessó