Líkfýlan á Ábyrgðarleysu í Kreppu

 

Maður dó í blokk í Breiðholti í ágúst. Öllum var sama. Það var fyrst þegar líkfýlan var orðin römm, að farið var að gæta að honum.  Allir voru busy í sjálfmeðaumkvuninni. Stigagangurinn, þar sem maðurinn dó, er alveg eins og stórbýlið Ábyrgðarleysa í Kreppu. Þar fannst fýla í fjölmörg ár og stybban barst til útlanda, en enginn gerði neitt.

Ef þetta væri ekki Ísland, væri ráðherra bankamála búinn að segja af sér fyrir löngu - eða það væri búið að reka hann. Á Íslandi situr amlóði í embættinu og ber því við að hann sé með Alzheimer, ungur maðurinn. Einu sinni var ráðherra í Danmörku sem varð það á að kaupa sér lítinn vindlakassa á reikning ráðuneytisins. Hann sagði af sér. Fyrir hans tíð sat á stól ráðherra sem hafði búið á of fínu hóteli í París. Hún sagði af sér vegna bruðlsins. En á bænum Ábyrgðarleysu í Allsherjarkreppu býr Björgvin nokkur G. Sigurðsson, bóndi og fræðimaður, og er rogginn yfir því að hafa skrifað lofsöng um íslensku bankana 10 dögum áður en þeir  voru færðir á silfurfötum til andskotans af íslenskum gírugpúkum og svindldindlum, sem fyrir misskilning hafa verið kallaðir víkingar.

Samkvæmt DV er Dorrit, móðir lýðveldisins, bjartsýn varðandi kreppuna á Ábyrgðarleysu. Hún segist vera viss um að ábúendur það eigi eftir að koma mun betur út en á öðrum bæjum. Lífsgæðin á Íslandi séu þau bestu í heimi og það sé gott að búa í landi þar sem ekki þurfi að óttast skyndileg hryðjuverk. Hún Dorrit velur orð sín vel. En vissulega var hryðjuverk framið. Það gerðist ekki skyndilega, BOOM!! eins og í útlöndunum, heldur horfðu Íslendingar á allt í slowmotion og létu sér fátt um finnast. Dorrit þáði meira að segja flugfar með hryðjuverkamönnunum í lystiflugi til og frá menningunni, þar sem hún býr þegar hún verður leið á forsetanum sínum.

Meðan bankar eru seldir hryðjuverkaliði í Lýbíu á spottprís, er illa gefið fjölmiðlafólk að gera mikið úr einhverjum skítnum þúsundköllum, sem forsetinn mun hringja fyrir á degi hverjum. Karlinn hennar Dorritar gæti vissulega sparað, skæpað eða sent emil, þegar hann þarf að hafa hlutverk meðal þjóðanna. En það er ekki vegna hans, að ómagar Íslands og Bessastaðaóðalið verða að spara við sig næstu 20 árin.

Löggan tók einhvern vandræðaungling kverkataki í 10 11 verslun. En meðan íslensk auðsæld hrynur eins og tveir 9 11 turnar, gerir enginn neitt. Sendið út handtökuskipanir á kvikindin sem settu íslensku þjóðina á vergang og vonarvöl. Til hvers er INTERPOL? Kannski verður líkfýlan svo römm að Interpol fer í gang af sjálfsdáðum?

Eitthvað verður að gerast strax, annars flytur Egill Helgason til útlanda og tekur allan gjaldaeyrinn sinn með sér í maganum. Karlinn sem hótar þessu, vann einu sinni fyrir þá sem hann hatast út í núna. Af hverju heldur fólk að lífið sé betra í útlöndum?

 

 

Út vill hann

Kom Ingibjörg Sólrún okkur á hryðjuverkalistann?

 

Hvernig getur verið að viðskiptamálaráðherrann okkar hafi hvorki átt fund með, né hitt Seðlabankastjórann okkar á tímabilinu nóvember 2007 til september 2008?  Hvað var Björgvin eiginlega að hugsa?  Hugsaði hann? Kannski hefur Ingibjörg Sólrún ekki leyft honum að hugsa eða tala við Davíð?

Er eðlilegt að utanríkisráðherrann, sem var upptekinn á fundum með leiðtogum í hryðjuverkaríkjum í Miðausturlöndum við að leita stuðnings við Öryggisráðsaðild Íslands, sitji fundi með Seðlabankastjóra, en ekki viðskiptamálaráðherrann?  Björgvin var, eins og við vitum nú, allt sumarið að skrifa lofræðu sína um bankana og íslensk viðskiptalíf fyrir Viðskiptablaðið og heimasíðu sína. Þar getum við lesið um skarpskyggni þess manns.

Nei góðir landar, samfylkingarmenn eins og Björgvin G. eru nú ekki að nota tíma sinn í að hlusta á þann vonda í Svörtubjörgum. Hann gerði það ekki þegar OECD skýrslan birtist fyrr á árinu. Líklega var Partyleiter Ingibjörg búin að segja Björgvin, að rausið í Davíð skipti engu máli.

Nú er komið í ljós, að Ingibjörg Sólrún man alls ekki eftir neinum fundum með seðlabankastjóra í júní síðastliðnum. Man hún þá að hún var einu sinni á Sýrlandi og líka í New York? Nú hlýtur krafan að vera þessi: Ingibjörg Sólrún verður að birta alla sínar gjörðir í júní til að sanna að hún hélt ekki fund með Davíð.  Ég tel mig hins vegar vita, að harla ólíklegt sé að Imba opni dagbækur sínar frekar en Davíð. Hún ber líklega við hernaðarleynd, líkt og Davíð ber við bankaleynd.

Mig er reyndar farið að langa mjög til að sjá dagbækur utanríkisráðherrans frá dvöl hennar í hryðjuverkaríkjum Miðausturlanda. Ég hlakka til þess, líkt og aðrir hlakka til til jólanna. Hvar er skýrslan um hið misheppnaða Öryggisráðsdæmi? Kæra þjóð, slík skýrsla verður að koma fram. Kostnaðurinn, lið fyrir lið og allar aðgerðir í þaula.

Gæti verið að Íslandsvinurinn Gordon Brown og Darling hans hafi gripið til þess örþrifaráðs að setja íslenska banka á hryðjuverkalistann vegna hryðjuverkalandatengsla þess ráðherra sem sér um viðskiptamálin fyrir viðskiptamálráðherrann, já og reyndar öll mál ríkisstjórnarinnar. Það eru ekki bara norskar senditíkur sem senda upplýsingar til heimalands síns um það sem sagt er og gert á Íslandi.

Og hver segir, að aðrar leyniþjónustur hafi ekki fylgst með Imbu í sólarlöndum?

Samsæriskenningar eru stundum skemmtilegar, en íslensk pólitík er ekkert annað en ein stór samsæriskenning eins og stendur.

Ísland aftur á steinöld

 

 

Hinir stæðilegu Eyjaskeggjar, Guðmundur Magnússon ritstjóri at large, og Egill Helgason larger than XXL, hafa báðir verið að velta því sama fyrir sér á Eyjunni, nefnilega þjóðsögunni um að Ísland hafi verið eitt fátækasta ríki Evrópu, áður en tálsýnir og illa fengnir sjóðir bárust til landsins með útrásarvíkingunum. Sjúkdómsgreining Egils og nokkurra lesenda Eyjunnar er að sögn meinæxli, sem blórabloggarinn Hannes Hólmsteinn mun hafa komið fyrir í heilum manna. Kreppulæknisfræði Guðmundar og Egils ber dálítinn keim af sparðatíningi og orsakaleit í algjörum fjarstæðum.  

Árið 1924 var ástandið á Íslandi líka slæmt. Lausn stjórnmálamannanna var innflutningsbann og höft.  Þetta vakti mikla athygli vestan og austan Atlantsála og allt suður á Patagóníu.

Árið 1924 ákvað blaðamaður á Nickerbocker Press í Albany í New York að skrifa um þessa undarlegu eyjarskeggja, sem til að styrkja krónuna sína virtust ætla að hverfa aftur á steinaldarstigið með því að útiloka innflutning. Fjöldi dagblaða í Bandaríkjunum birti einnig þessi skrif í fullri lengd eða með úrdrætti. Chaplin íhugaði jafnvel að gera kvikmynd sem gerast átti á Íslandi. Ætli vísirinn að þjóðasögunni  um hina fátæku Íslendinga hafi í raun orðið til árið 1924?

Greinin í Nickebocker Press var skreytt flennistórri teikningu, sem sýnir íslenska steinaldamenn standa á bryggju og varna nútímanum aðgangi.

Greinin í  Nickerbocker Press 22 júní 1924 bar fyrirsögnina  Back to Primitive Caveman Life: Isolated People of Iceland Decide to Prohibit Importation of Effete Modern Luxuries, to Scramble, Robinson Crusoe Fashion, for Existence the Next Two Years as Did Their Early Ancestor.  

Hér verður stiklað á nokkrum atriðum úr greininni, til að sýna að kreppan nú er engin ný bóla.  Lausnin, sem notuð var til að styrkja krónuna árið 1924, ætti þó vart upp á pallborðið hjá mörgum Íslendingum í dag.

A hardy, resourceful race, the Icelanders believe their rocky, ice crusted island will produce everything they need in the way of clothing, food, shelter, warmth and even amusement.

Iceland, with her hundred thousand population, her telephones and telegraph wires, and all the other trapping of modern civilization, is about to go back to the primitive life.

Like modern Robinson Crusoes her inhabitants will fashion their own garments and shoes made of skins, they will eat only foods found about them, they will build their own beds - as completely shut off from civilization's aid as was that famous adventurer.

Having known the advantage of modern convenience, Iceland is about to thrust the aside an revert to the primitive modes of living, which existed before mortals permitted machines and other inventions to step in cater to their necessities and pander to them hand and foot.

Only the most fanciful of novelists would dare to depict a community of modern wives and husbands and their children doing without motor cars, furniture, ready-made clothes and shoes, jewelry, soap, leather goods, pictures, kodaks, canned food and all the other appurtenances of today‘s living. But this is exactly the experiment on which the plucky little isle of Iceland in the fringe of the Arctic zone is about to embark.

Outrivaling the most daring fling of the writer‘s imagination, she will for the next two years of her existence try a novel experiment, in what amounts to almost a caveman existence.

For the next two years no ready-made clothing, shoes, soap, furniture, pictures, motorcycles, automobiles, jewelry, novelties, bread, butter, cheese salt meat eggs, fruits or other foodstuffs may be imported into picturesque little Iceland, tucked away in the North Atlantic Ocean, with the nearest port of communication Leith, Scotland, five hundred sea-swept miles away.  ...

Og svo er haldið áfram

... The law has been adopted to permit the people of Iceland to scramble for their own existence, and thus to improve the Icelandic crown.

Can modern man do without his watch, his gas stove, his shoes, the soft valour chair he sinks into of an evening, the soap with which he laves himself before jumping into this comfortable bed? Can he do without this bed, or be content with one he fashions for himself?

Eftir enn meira blaðamannrugl og endurtekningar um rúm og sápur, verða skrif materíalistans á Knickerbocker Press næstum eins og að hlusta á hátíðlegan Ólafur Ragnar, Viggu Finnboga og Bill Clinton saman í heita pottinum að tala um alla möguleikana á notkun heitavatns og hvera í þágu mannkyns:

Iceland, it may be remarked in passing, is probably better equipped than any other land to embark on a voyage in primitive existence. She can in fact, paradoxically, lead the life of a caveman de luxe. What matter to her, for instance, if hot-water heaters and gas stoves be prohibited the premises? What matter if coal be ordered off the place? Does she not possess the natural hot springs and geysers that are fully capable of heating and tending to the hot-water wants of the island? Only last fall the authorities of Reykjavik were considering utilizing these works of nature for heating the whole country, and entirely doing away with coal. As it is, these famous geysers about a mile form the city have long been use by housewives as a free laundry and hot water supply.

Bath houses as well as wash houses surround these geysers so these modern Robinson Crusoes may stay as spick-and-span as their tile-tubbing brethren...

... Iceland is also further equipped for her venture by the marvellous resourcefulness and plucky spirit of the people. No land has had greater shadow. The war itself dealt the little country a fearful blow. It is in fact to recover from the economic throwback she suffered during and after the war that the little isle of the north now resorts bravely to this heroic method to set the nation once more towards prosperity.

Er ekki gaman að sjá hvernig sagan endurtekur sig sísona? (Marx Brothers 1941 og 1943). Eru menn kannski alltaf að tala um það sama? Vissulega ekki, þeir eru bara alltaf að gera sömu mistökin.

Hremmingarnar árið 1924-25 voru langt frá því ástandi sem nú ríkir, þeirri andlegu steinöld þar sem unglingsræflar ráðast á hús með mat og bareflum.

Reyndar voru innflutningshöftin skammvinn á Íslandi á miðjum 3. áratug síðustu aldar. Þau voru sett á sumar vörur árið 1924, líkt og gert hafði verið árið 1920. En höftin voru numin úr gildi 1. júní 1925, þar sem men sáu fljótlega að heft verslun veldur ekki aukinni velmegun og styrkingu krónunnar.

Ég bendi þeim sem hafa þraukað í gengum greinina, að ég hef bloggað um þessa frétt í Nickerbocker Press áður. Lítið á skoðanir mínar:

Ófrjótt fólk

 

Eggjakast, málningarslettur, kukl og rugl, ofstopi, valdbeiting, hrottaskapur öfgar og ólæti.

Handalögmálið er greinilega heilagt litlum hópi fólks á Íslandi. Fólk þetta getur að því er virðist ekki gripið til annarra úrræða en skrílsláta.

Meðal þessa ofstopafólks eru einstaklingar sem í áraráðir hefur gert sjálft sig að fíflum með skrílslátum í stuðningi við hryðjuverkasamtök.

Mikil landhreinsun yrði, ef þetta fólk flytti til fjarlægra landa. Má ég stinga upp á Afganistan og Pakistan (ef einhverjir þar vilja taka á móti þessu ólánssama öfgafólki).

Þegar þetta fólk, sem hefur lifað í vellystingum ímyndunarþjóðfélags í boði íslenskra sjónhverfingavíkinga, vaknaði upp af værum draumi, virðist hæfileikinn til að byggja upp vera horfinn. Í staðinn er brotið niður, eyðilagt og öskrað og gólað í aumingjasakap eins og örvingluð rándýr. Málning er táknrænt blóð sem það vill úthella. Bananahýði eru táknræn reður sem skríllinn tilbiður. Mannveran er frumstæð.

Hatur þessa fólks í garð eins manns, Davíðs Oddssonar, sem alls ekki er eina ástæðan fyrir aumum örlögum íslenskrar þjóðar, er sjúklegt. Þetta fólk brýtur allar siðareglur (skin)heilagleikans, sem það er svo fullt af. Að leggja einn einstakling í einelti vegna mistaka heillar þjóðar, er versta gerð öfga og fordóma.

Reynt að fá fólk út með góðu

Steingrímur Jóhann vill öll gögn á borðið ...

í Icesave málunum og er tilbúinn að gera hvað sem er til að fá þau.

 

Hér fræsir hann upp malbikið fyrir framan Alþingishúsið með öðrum meðlimum úr Vinstri Grænni heilsubótarhreyfingu við mikla hrifningu áhorfenda. Finnur Ulf Dellsen, heimsspekinemi, aðstoðarmaður Steingríms, stýrir bifhjólinu sem er rússneskt.

Ég er alveg sammála Steingrími J. í þessu máli. 11 spurningar ættu ekki að standa í hálsinum á ráðherra, sem m.a. tókst að gera Breta alveg brjálaða.

Egófónía í Kópavogi

 

 

Fréttir hafa farið um þjóðfélagið um að Styrmir Gunnarsson hafi upp á síðkastið mætt reglulega i Seðlabankann, þótt ekki sé sundlaug eða sumarbústaður í húsinu. Menn hafa leitað eftir skýringu á þessu fyrirbæri og tel ég nú að hún sé fundin.  Heimsendingaþjónusta "Heimssýnar", sem líka telur falleraðan litningalása og pólitísk bitlingaskáld, hafa sent Styrmi í Seðlabankann til að gefa Davíð Oddssyni andlegt nudd. Nú ætla þeir að flytja Egófóníur og kyrja ættjarðarljóð í Kópavogi.

Heimssýn virðist sundurleitari hópur en ég hélt að hann væri.  Legg ég til að Heimssýnarforkólfar velji betur þann hóp egófónista sem þeir nota til að hampa málstað sínum með ættjarðarsöng. Annars er heimsendir á næsta leyti. Einmitt þessi hópur í Kópavogi veldur því, að ég verð að fara að hugsa mitt mál og mína afstöður til klinksins í vasa mínum.

Kannski er evra það sem bjargað getur Íslendingum og stoppað litrófsútbrotin á handlegg Harðar Torfærutrúbadors á laugardögum.  Nei, fjandinn sjálfur!!  Ættjarðarljóð og misskildir snillingar í Kópavogi eru álíka vitlausar ráðstafanir og óheftir eurótískir misskildingar og „sæla" ESB. 

Fagna fullveldinu

A great little nation is watching her big brother in the Alþingi

 

Í gær horfði ég á Alþingi í beinni. Það var hreint stórgóð skemmtun. Sturla Bö var eins og útþurrkaður munkur á musterisbjöllunni í Himalaya. Dingdong. Þegar hann fór á klóið settist einhver varaforseti  við bjölluna og þá opnuðust gáttir helvítis. Mitt í framsögu Björns Bjarnasonar hrópaði Steingrímur J. rauðglóandi úr neðra að Birni. Bjössi lýsir atburðinum á bloggi sínu, og sú lýsing er ekki falleg. Halda mætti að Steingrímur hafi ætlað að stinga Björn með þríforki, og höggva hann í herðar niður, brytja í þúsund bita og gefa litlu fuglunum.

Þessi atburður kallar einfaldlega á fleiri myndavélar í Alþingishúsið. Þá gætum við séð svona upphlaup frá öllum hliðum og í slowmotion, í beinni.  Það miklu skemmtilegra en enski boltinn eða Matador.

Fólk með heiladabba verður nú að fara að leita sér hjálpar. Heiladabbi er hættulegur sjúkdómur, sem getur leitt til dauða. Fólk með dabba á heilanum talar gjarnan ruglingslega og sér sýnir. Ætli Steingrímur J. sé með dabba í skallanum?

Hinir sannanlega seku ganga enn lausir. Það er víst erfitt að sjá það ef maður er með heiladabba.

Vantrausttillögur eru alltaf vitlausar hugmyndir, þegar þær eru ekki vel undirbúnar. Þessi í gær var algjör bömmer. Þjóðstjórn með einum fulltrúa úr hverjum flokki og óflokksbundna sérfræðinga kosna af þjóðinnni hefði verið skynsamlegri krafa. Jafnvel væri hugsandi að hafa kosningar um meðlimi slíkrar stjórnar. Forsetinn gæti nefnilega klúðrað því.

Borgarafundurinn í gær sýnir mér að fjöldi manns er því miður haldinn ólýðræðislegum kenndum og á erfitt með allan skilning og rökhugsun. Dabbinn og meinlokan eru orðin að faraldri.

Brúmm í bílnum, er Geir líka með Heiladabba?

Þjóðverjar veita skuldaaflausn

 

Þjóðverjar veita nú Íslendingum skuldaaflausn vegna milljarða á Kaupþingsreikningum blásaklausra sparifjáreigenda í Þýskalandi sem horfið hafa upp í rassinn á Sigga Einars og hinum sparigrísunum okkar. 

Kanslari Þýskalands frétti í dag um alla þá íslensku sjómenn, sem misstu lífið í siglingum á Atlantsálum, þegar Hitler var foringi Þjóðverja. 225 manns og 18 íslensk skip. Hefur einhver gleymt Goðafossi? Hlutfallslega dóu jafnmargir Íslendingar og Bandaríkjamenn í stríðinu.

Miðað við hvað fáir Íslendingar voru 1939-1945 var fórn Íslands mikil vegna mistaka þýsku þjóðarinnar, er haft eftir kanslaranum.  Við eigum ekkert inni hjá ykkur, bætti hún við.

Ef frá eru dregnar ókeypis sýningar á áróðursmyndum félagsins Germaníu í Nýja Bíói, eiga Íslendingar frekar inni hjá Þjóðverjum.

Ef þetta kemur flatt upp á Geir og Imbu Sollu, ætti það ekki að gera það. Minnið nú Angelu Merkel á fall Þýskalands, þar sem múgæsing eins og sú sem við sjáum nú á Íslandi leiddi til Ragnarökkurs.

Danski sendiherrann fer með rangt mál í dönskum fjölmiðlum

Danska morgunblaðið Politiken fylgist af áhuga með skrílslátunum á Íslandi. Danski sendiherrann, Lasse Reimann, telur það greinilega í verkahring sínum að gerast heimildamaður fyrir Politiken. Allt er meira eða minna skrumskælt í fréttum blaðsins og sendiherrann segir að mótmælendur á Austurvelli beini ekki mótmælum sínum að ákveðnum persónum. Þekkir hann ekki Davíð, Geir og Sollu?

Það ætti að vera fyrir neðan virðingu danska sendiherrans á Íslandi að gerast fréttasnápur fyrir Politiken, ef hann getur ekki komið efninu rétt frá sér. 

Reimann

Tveir blaðamenn Politiken skrifa: Islandsk politi har affyret peberspray mod hundredvis af vrede demonstranter, som har angrebet politihovedkvarteret i hovedstaden Reykjavik.  Þarna stendur að piparúða hafi verið skotið á hundruð reiðra mótmælenda.

Því er haldið fram að fjölmargir úr árásarliði götunnar hafi slasast við lögreglustöðina í Reykjavík. Blaðið lýsir eftir safaríkum myndum af íslenskum löggum að berja líftóruna úr aumingja mótmælendum. Hægt er að senda slíkar myndir til Politiken, sem getur greinilega soðið súpu sína úr hverju sem er. Við þá ósk skrifar Politiken þetta: Islandsk politi har kastet peberspray mod en stor gruppe demonstranter. Fyrst affyret og svo kastet. Blaðamenn í Danmörku eru jafnlélegir og þau mörgu unglömb og æsingamenn sem ráða ferðinni á íslenskum fjölmiðlum í dag. Orðaforðinn er greinilega ekki nægilegur til að lýsa hlutunum rétt. Maður úðar piparúða.

Ekki veit Politiken að Bónusfánabjáninn er fyrrverandi partísan í Palestínu, sem sagði af sér alls kyns frægðarsögur í þjónustu hryðjuverkasamtaka. Ekki veit Politiken heldur að móðir skæruliðans er starfandi norn. Það sem Politiken hefði átt að skrifa um er að rugl, bull og veitleysa leggst í sumar ættir á Íslandi.

Seiðkerling hvetur til byltingar vegna klifurapa

 

Skríllinn sér rautt

 

 

Dönskum gestum mínum, sem í dag heyrðu lögfræðinemann sem talaði á Austurvelli, varð um og ó. En kvindelig Hitler!, var dómur eins gestsins, sem þótti ræðukonan ógnvekjandi. Út frá röddinni veðjaði fólk á sextuga kommakerlingu sem héldi að draumaríki sósíalismans væri loks að koma. Ég tjáði fólkinu að þetta væri bara yngri stúdína af góðum ættum.

Hörður torfærutrúbador sagðist vera kominn með rautt armbindi. That time of the month. Hann fullvissaði þjóðina um að hann skiptu um liti á bindinu í hverri viku. Tækifærislitir í tækifærisbyltingu? Rauði liturinn hefur greinilega æst einhverja til að ráðast á lögreglustöðina. Víkingasveitin kom til varnar. Ungviðið skemmti sér við að brjóta glugga og láta öllum illum látum. Svo kom fitlarinn af þakinu, fánaberi þeirra svínbeygðu út úr steininum eins og álfur út úr hól, með hulu yfir andlitið eins og ég forðum. Einhver húmanisti hafði bailað hann út, eins og hann Billy the Kid í villta vestrinu. Djöfull eru Íslendingar nú væmnislega dramatískir.

Hvað gerðist fyrir utan allt þetta. Jú, Jón forseti var  klæddur i kjól hinn bleika af einhverju kvenfélagi, sem auðvitað fékk tvo stráka til þess verks.  Vá, enn listrænt. Drag-byltingin í betlararíkinu Íslandi er greinilega að ná hámarki og ég hlusta nú á „láttu mig vera og farðu svo burt" með Lúðursveit Verkalýðsins. Ágætis lag sem hægt væri að nota þegar 007 verður gagnnjósnari í þágu Norður-Kóreu og moneypeningar fara að streyma til fátæku eyjunnar okkar og við komust á flot i hriplekum evrugondóla.

Þetta var aumur dagur í sögu lýðveldisins. Það væri nær að mótmæla fyrir utan hallir auðmannanna í stað þess að brjóta saklausar rúður við Hlemm.