Benazir Bhutto - minning

 

Frá Rawalpindi, nærri því í beinni útsendingu, fylgdist ég í gær með hræðilegum endalokum Benazir Bhuttos. Maður er harmi lostinn yfir slíkum hryðjuverkum. Eru þetta örlög allra stjórnamálamanna, sem vilja aðeins meira lýðræði í heimi Íslams? Íslamistar, nánar tiltekið Al Quaída, eru þegar búnir að taka heiðurinn fyrir ódæðið, sem mun vera hryðjuverkaárás íslamista númer 10.262 síðan að þeir flugu inn World Trade Center árið 2001.

Ég fylgdist líka með viðbrögðum fáeinna góðhjartaðra sála á Íslandi , sem létu sig málið varða á bloggum sínum. T.d. birti vinstri grænn menntskælingur og femínisti eldgamla ljósmynd af Bhutto eins og hún leit út fyrir 30 árum.  Einn af gestum hennar, stjórnmálamaður, slær föstu að stjórnarliðar í Pakistan séu sáttir við verknaðinn! Önnur sómakona kennir Bush um það sem gerist í Pakistan. Hvaða sjúkdómur herjar eiginlega á fólk?

Ef einhver er sáttur við verknaðinn í Rawalpindi eru það þeir sjóndöpru vesturlandabúar, sem styðja baráttu íslamista og eiga sömu óvini og þeir: Bush, Vesturlönd, Ísrael, gyðinga og Danmörku, svo eitthvað af því "vonda" sé nefnt.

Benazir Bhutto var því miður ekki neinn engill, femínisti eða friðardúfa, jafnvel þótt hún hafi verið kvenmaður.

Þegar Benazir var forsætisráðherra studdi hún útrýmingarherferð gegn Pandítum, friðsömum trúarflokki í Kasmír. 12.000 þeirra voru myrtir af múslimum á síðasta áratug 20. aldar. Ekki var skrifað og skrafað mikið um það á Íslandi. Pandítar eru hindúar sem hafa þurft að flýja fósturjörð sína, Kasmír, vegna ofríkis múslima í Kasmír.

Ef "friðarúfur" og femínistar á Íslandi syrgja Benazir, væri þeim hollt að minnast þeirra Pandíta sem var útrýmt í stjórnartíð hennar, svona til að fá smá jöfnuð á móti heilagleikanum og hatrinu gagnvart Vesturlöndum (okkur) og ræflinum honum Bush.

Meira jólaefni

 

Í morgun horfði ég í sjónvarpinu á múslimi nærri Mekka, þar sem þeir tóku þátt í Hajjinu. BBC og CNN hafa gert það að árlegum viðburði að hafa útsendingu frá hringsólinu kringum Köbuna í Mekka og tengdum serimoníum.  Ég sá múslimi kasta smásteinum í steinsúlu sem táknar djöfulinn. Með þessu hreinsa múslimir sig og verjast djöflinum. Fyrir nokkrum árum síðan urðu menn sér að voða, því þeir hittu svo illa á hinn táknræna djöful. Nú er búið að gera sérstaka gryfju til að koma í veg fyrir slík slys.

Ég hef líka séð myndir og fengið fréttir af múslimum sem grýta konur til dauða. Ekki heitir það Hajj? Í Íran er það "lögmæt" refsing, sem sótt er í Kóraninn, og sú helga bók gefur líka ábendingar um stærð steina sem nota ber. Ekki of litla og ekki of stóra, því ekki má sú grýtta rotast í fyrsta kasti. Konan er í augum sumra hinn versti djöfull, sem verður að hylja og berja svo hún verði sér og öðrum ekki að voða. Sjá t.d. hér. Kvensniftin, sem sýknuð var eftir að henni var hópnauðgað í Sádí, var heppin.

Ekki trúi ég á djöfulinn eða aðra skratta í neinni mynd, ekki einu sinni Belesbub, og konur eru að mínu mati englar (ja, flestar). Djöfullinn er eitthvað sem mannskepnan hefur búið til að réttlæta hatur sitt. Djöfullinn er mannvera og það eru til andskoti margir djöflar á meðal okkar.

Grýtingin er einn sá djöfullegast arfur sem maðurinn hefur tekið með sér úr fortíðinni. Grýtingin var notuð í landi því sem Jesús fæddist í, og á Íslandi báru menn út börn til forna, ef ekki síðar. Það er margur djöfullinn sem maðurinn þarf að dragast með.

Hættið að lesa þetta, það er óhollt, og farið út og kaupið síðustu jólagjafirnar.

Finnar eru orðnir hringavitlausir

 

Hörkusala hefur verið í hakakrosshringjum í Finnlandi fyrir jólin. Mætti halda að þetta fyrirbæri væri aðaljólagjöfin þar í landi í ár. Að minnsta kosti halda menn ekki vatni í þúsund landa vatninu fyrir þessu baugsilfri.

Upphaflega var þessi hringur seldur árið 1940 til að safna peningum vegna stríðsins við Rússa. Nú er verið að reyna að safna peningum með hringaframleiðslu til að gefa gömlum finnskum hermönnum náðugt ævikvöld. Sumir þeirra börðust "frækilega" með nasistum.

60.000 hringar hafa nú verið búnir til, og seljast þeir grimmt fyrir rétt rúmar 5000 krónur íslenskar.

Forstöðukona sölunnar, Pia Mikkonen, greinir erlendum fjölmiðlum frá því, að ýmsir frægir Finnar auglýsi hringana í sjónvarpi og í öðrum fjölmiðlum, og að þeir séu vinsæl gjöf fyrir unga karla. Talskonan segir: "There hasn't been confusion here in Finland," she said. "For us Finns, it's not a negative symbol."

Vita Finnar ekki að þegar Eimskip droppaði hakakrossinum fór allt að ganga betur hjá Eimskip?

Miður frægðarleg samvinna Finna við Þýskalands nasismans gerir óneitanlega marga undrandi á þessu hakakrossastandi í þeim. En greinilegt er að mörgum þykir þetta svaka flott merki.

Upp koma svik um síðir

 

Lisl Urban heitir 93 ára kona í Þýskalandi, sem gefið hefur út endurminningar sínar. Þar er lýst ástarævintýri hennar með þýskum SS yfirmanni sem er nefndur til sögunnar sem Eike. Úr þessu ævintýri kom lítið stúlkubarn, sem SS maðurinn vildi ekki kannast við.

Bók Lisl Urban "Ein ganz gewöhnliches Leben" (Afar venjulegt líf) veldur því nú að síðustu ár konunnar verða heldur óvenjuleg.  Líka líf SS-mannsins, sem hún elskaði. Hann fór í mál við útgáfufyrirtæki Lislar eftir að bókin kom út í Leipzig fyrr í ár. SS maðurinn kallar bókina hefnd og reiðikast gamallar konu og kallar samband þeirra "One night stand".

SS maðurinn, sem ekki er nefndur fullu nafni í bók Urbans, heitir Erich Steidtmann. Offar hans og móðgunargirni út af æviminningum Lisl Urban hefur varpað ljósi á mjög blóðuga fortíð hans. Steidtmann hélt hélt því fram að hann hafi aldrei verið meðlimur í SS (Allgemeine SS), en síðar hefur hann þó dregið í land og bætt við að hann hafi verið í Waffen-SS [sem einnig tóku virkan þátt í útrýmingu gyðinga]. Hann segist vera alinn upp á góðu krataheimili og hafi verið sendur á vígstöðvarnar gegn eigin vilja. Hann segist hafa verið sómaborgari eftir stríð. Annað er nú komið a daginn. Hann var framarlega útrýmingarsveitum lögreglusveitar Waffen-SS nr. 101 í Austur-Evrópu. Hann starfaði í útrýmingarherferðum sveitarinnar í Majdanek búðunum og í gettóinu í Lublin, og síðar í apríl og maí 1943, í Varsjá, þar sem hann sá um að halda vörnum umhverfis gettóið. Þá voru nasistar að berjast við síðustu sálirnar í gettóinu, eftir að 300.000 gyðingum hafði verið smalað saman í útrýmingarbúðir árið áður.

Nú er dómstóll í Leipzig búinn að hafna kæru hégómlega SS-mannsins Steidtmanns og þýsk yfirvöld hefja aftur rannsókn á málum hans fyrir tilstilli Dr. Efraim Zuroffs hjá Simon Wiesenthal stofnuninni í Jerúsalem. Tími var kominn til, og sannast sagna mikil skömm af því fyrir Þýskaland að gera ekki meira í málum gamalla morðingja.

Þegar þetta hefur verið skrifað og birt, má ég búast við því að ég fari að móttaka rugl frá Íslendingum eins og oft sást meðan að mál Eðvalds Hinrikssonar var rekið á Íslandi. Einhver segir líklega að Erich Steidtmann sé of gamall fyrir réttarhöld og vinir Palestínu fara að bera sjálfskaparvítið Gaza saman við Varsjá-gettóið. Það er nefnilega líka til siðlaust fólk á Íslandi, sem sér söguna á sama hátt og SS-maðurinn Steidtmann.

Hér má lesa frekar um málið:

http://www.lvz-online.de/aktuell/content/49552.html

http://www.welt.de/kultur/article1341609/SS-Offizier_klagt_gegen_eine_Bibliothekarin.html#reqRSS

http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1196847365049&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull

 

Nífalt Húrra

Danir höfðu miklar áhyggjur af Íslendingum í Seinna stríði og margar gróusögur bárust til Danmerkur um trúnað Íslendinga við konungssambandið. Það var mjög erfitt fyrir danska erindreka á Íslandi og í örðum löndum utan áhrifa Þriðja ríkisins, að gera sér fulla grein fyrir því hverjir vildu hraða sambandsslitunum og hverjir vildu bíða til loka stríðsins. Einstaka glöggir menn í utanríkisþjónustu Dana, sem voru Íslandsvinir í raun, vissu hins vegar mætavel að skoðanir Íslendinga voru eins margar og Íslendingar sjálfir og að þær gátu breyst eftir hentugleika.

Oft birtust í dönskum dagblöðum skrítnar greinar, sem stundum hefur verið erfitt fyrir mig að rekja til heimahúsanna. Oft grunar mann að fjölmiðlar eða danskir sendifulltrúar í löndum, sem ekki voru undir hæl nasismans, hafi uppdiktað sögur, líkt og söguna um Kristján konung sem reið um götur Kaupmannahafnar með gyðingastjörnu til að sýna dönskum gyðingum stuðning sinn haustið 1943. Um uppruna þeirrar sögu hef ég skrifað lærða grein eftir að ég fyrstur manna uppgötvaði hvernig sagan og margar aðrar slíkar höfðu verið búnar til af  Dönum í Bandaríkjunum, Dönum sem gagngert unnu við það að bæta og fegra ímynd Dana þar í landi og meðal Bandamannalandanna.

Í ágúst 1941 barst frétt frá Íslandi í danska blaðinu Aftenbladet, (sem ekki er lengur til), sem líklega hefur gert danska konungssinna glaða og hamingjusama. Ég hef ekki fundið fréttinni stoð í íslenskum fjölmiðlum og þæði því hjálp lesenda minna, ef þeir vissu eitthvað meira um það sem hér er greint frá:

Fréttin gekk út á það að á Íslandi væri öflug leynihreyfing konungssinna sem kallaði sig "Nífalt" sem vísaði til hyllingarinnar "Ni gange Hurra / Nífalt Húrra", sem menn heilsuðu jafnan konungi sínum með á mannamótum. Íslendingar hrópuðu þetta í kór þegar konungar þeirra komu í heimsókn. Hreyfing þessi átti að hafa verið starfandi um land allt og meðlimir hennar munu ólmir hafa flaggað danska fánanum og oft haft það fyrir sið að koma fyrir 9 litlum dönskum pappírsfánum umhverfis hús sín á tyllidögum. Meðlimir hreyfingarinnar munu einnig hafa heilsað með leynilegu fingramerki. Vísifingur var beygður inn að þumli svo myndaðist eins konar 9. Þessir "Nífeldingar" áttu líka að vera hinir örgustu andstæðingar breska og bandaríska setuliðsins. Greinir Aftenbladet frá því að hermenn á Íslandi hefðu oft lent í því að Íslendingar hefðu málað töluna 9 á klæði þeirra án þess að dátarnir uppgötvuðu það.

Ef einhver lesenda minna hefur verið í þessari hreyfingu, hefur átt föður móður eða aðra ættingja í henni, jafnvel óvini, þá þætti mér fengur af því að frétta meira. Þið finnið netfang mitt til vinstri undir portrettinu.

Enn eru til royalistar á Íslandi

Ástand fyrri alda bjargaði íslensku þjóðinni

 

Í framhaldi af umfjöllun minni um kvikmyndina Iceland, er ætlun mín kynna eitt minna "lista"verk. 1940-41 gaf S.S. út þrjá bæklinga í Reykjavík sem báru titilinn "Setuliðið og Kvenfólkið". S.S. var ekki Sláturfélag Suðurlands eða Stormsveitin, heldur Steindór nokkur Sigurðsson rithöfundur (1901-1949). Steindór skrifaði líka aðrar predikanir undir dulnefninu Arnór Liljan Krossness um dáta sem dufluðu "stúlkukrakka". Steindór var íslenskur karlmaður sem ástandið fór mjög illa með.

Steindór karlinn var hræddur við það sem hann kallaði "þjóðernislega tortímingu". Skriftir hans voru greinilega knúnar af kenndum sem Siegmund Freud hefði getað skýrt betur en ég. En ekki myndi það undra mig ef Steindór hefði aldrei verið við kvenmann kenndur þegar ruglið lyppaðist úr honum á blað og inn einhverja kjallaraprentsmiðju, sem gaf óra hans út.

Tökum eitt gott dæmi um kvennalýsingar í einu af heftum Steindórs:

"En það verðum við þó að hafa hugfast, eins og áður hefur verið tekið fram, að ennþá er mikill meiri hluti ísl. kvenþjóðarinnar, sem betur fer, hrein af þessum málum.  En daglega fjölgar þeim dætrum Íslands, sem ganga á hönd hins útlenda setuliðs. Það er eins og illkynjaður bráðsmitandi sjúkdómur sé að grafa um sig í Þjóðarlíkamanum".

Ef hin kvenmannslausi Steindór hefði verið uppi á 17. öld hefði hann væntanlega sýnt af sér vasklega framgöngu í Spánverjavígunum og í dag er andlega ættingja hans kannski að finna í Frjálslynda flokknum.

Að mínu mati bættu "kerlingar og stúlkukrakkar" og margar aðrar tegundir kvenna, sem Steindór skrifar um, kynstofninn. Setuliðið í Seinna Stríði og á Miðnesheiði var kærkominn möguleiki til þess að bæta kynstofninn. (Fantafemínistar geta mótmælt ef þær vilja, en aðeins með brjóstmynd og fullu nafni). Ef þjóð á stærð við Íslendinga, sem oft var í útrýmingarhættu vegna harðinda og skyldleikaræktar, hefði ekki gegnum tíðina fengið um 3% + nýjung í upphaflega erfðamassann, væru Íslendingar ekki til í dag. Karlar eins og Hermann Jónasson og konur hans sýndi okkur hvað lítill "fjölbreytileiki" og takmörkuð nýjungagirni gat verið í dreifingu hins íslensks erfðamengis.

Ekki veit ég hvernig konur skipuleggja þetta. Konur eru náttúrulega vandfúsar, og rannsaka vel gripinn áður en hann er settur á bás, nema að mikil harðindi séu fyrir dyrum. En þökk sé þeim, dóu Íslendingar ekki út í afdölum á 15. öld. Konur björguðu, og bjarga líklega enn, íslensku þjóðinni. Gekk þetta hjálparstarf oft undir ljótum heitum, eins og t.d. saurlifnaður. Þegar náskylt fólk af "alíslenskum" ættum var að fjölga sér saman, var hins vegar talað um ástir.

En nú eru aðrir tímar. Herir manna, sem gengu í pressuðum fötum og höfuð nælonsokka, tyggjó og annað gott í vösunum, er farnir og í stað þeirra komnir afkomendur öreigalýðs Rússnesku byltingarinnar, sem eru á lágmarkslaunum hjá íslenskum þjófahyski. Það þykir greinilega lítið varið í erfðamengi farandverkamanna frá Eystrasaltslöndunum og menn þaðan, sem kannski eru staddir hér í öðrum erindagjörðum en að láta arðræna sig af íslenskum kollegum, virðast vera fremur iðnir við að nauðga sig fram úr kvenmannsleysi sínu á Íslandi. Það er ljót þróun.

 

Þessi mynd er frá 19. öld og sýnir íslenskar stúlkur afklæða franskan ferðalanga og þvo honum hátt og lágt, líkt og japanskar geishur gera í ákveðnum hafnarhverfum Yokohama. Mitt sauruga ímyndunarafl segir mér að eitthvað gæti hafa gerst eftir þennan þvott, sem ekki var teiknað, en sem t.d. leiddi til þess að brún augu og brátt skap eru líka til á Íslandi. Í kirkjubókum var ávöxtur samfaranna "feðraður rétt", til að koma í veg fyrir óþarfa vandamál. Allar kirkjubækur Kára Klóns eru því rugl.

Ástandið er, og var, harla gott frá mínum bæjardyrum séð.

Hvert fara peningarnir?

 

 

Jørgen Poulsen heitir maður nokkur hér í Danmörku, sem hefur verið forstöðumaður Rauða Krossins hér í landi síðustu 14 árin og reyndar gegnt ýmsum öðrum stöðum um leið, t.d. verið launaður bókagagnrýnandi fyrir DR (Danmarks /Danska Ríkisútvarpið). Sem slíkur hefur hann t.d. skrifað afar lofsamlega um bók mína. Áður var hann þekktur sem fréttamaður Danska sjónvarpsins og kannski mest fyrir einstakan talsmáta með ýktum kækjum og stunum, svo að sá sem á fréttaflutning hans horfði, leit mest á Poulsen og missti af óhugnaðinum eða stríðinu sem hann var að segja frá.

Nýlega var Poulsen kosinn á danska þingið sem þingmaður nýja flokksins Ny Alliance, sem er stjórnað af Palestínumanni sem ættaður er frá Sýrlandi. Poulsen sýndi ekkert fararsnið á sér hjá Rauða Krossinum eftir kosningarnar í nóvember og var því sagt upp, því hann gerði það ekki sjálfur.  Í Danmörku er það nefnilega lenska, að menn geti ekki verið í alls kyns öðrum stöðum og krækt sér í aukabitlinga þegar þeir eru komnir á hið háa þing.

Poulsen fékk svo 750.000 danskar krónur, rúmar 9 milljónir íslenskar, í "brottfararlaun" hjá Rauða Krossinum og hefur það farið fyrir brjóstið á mörgum í Danaveldi. Skiljanlega, gæti maður leyft sér að halda, þó ég sé ekki að sjá eftir aurunum sem ég gef í bauka Rauða Krossins.

Eins og einn fjölmiðillinn greindi frá, þá var hægt að fá ýmislegt fyrir þessa peninga, t.d.

Hægt að framfleyta 5000 flóttamönnum í Sómalíu í mánuð

Hægt að gefa 750 eyðnisjúklingum í Afríku fulla lyfjameðferð

Hægt að bjarga 3170 mjög vannærðum börnum frá því að deyja

Og eins og gárungar Nyhedsavisens, blaðs í eigu Íslendinga, skrifaði.  Hægt var að kaupa 1 Audi TT Coupé með 3,2 lítra mótor og 250 hestöflum, sem fæst ekki fyrir klink í Danmörku eins og á Íslandi.

Meðan Poulsen var upptekinn í kosningarbaráttunni þáði hann laun hjá Rauða Krossinum, þótt hann gerði ekkert fyrir stofnunina á meðan. Þá gerði Poulsen það eina rétta og afsalaði sér launum meðan hann var í fríi. Jørgen Poulsen hefur nú verið tekinn í því að ljúga um starfslok sín. Hann segist hafa stungið upp á að taka sér frí frá starfi sínu áður en honum var sagt upp. Það rétta er að honum var sagt upp áður en hann kom með þá tillögu. Staða hans er auglýst laus til umsóknar í dönsku dagblöðunum í dag.

Nú er bara að sjá hvort Poulsen sýni af sér góða takta sem pólitíkus. Kannski er hann fyrst nú kominn á rétta braut í lífinu. Ég er hins vegar lítið gefinn fyrir fréttamenn í stjórnunarstörfum eða á þingi. Þetta er ofmetinn starfshópur og hana nú.

Bagaleg frétt

 

Um leið og ég óska biskupi Íslands til hamingju með nýja rússneska bagalinn, þarf víst smá leiðréttingar við frá fornleifafræðingi varðandi bagalega frétt Morgunblaðsins.

Baglar þessir eru á fagmálinu kallaði Tau-baglar [borið fram "tá"] og er þetta fræðiheiti dregið af gríska bókstafnum "tau/tá" T. Tau-baglar eru ekkert sérfyrirbæri Austurkirkjunnar. Þeir baglar, sem eru líkastir baglinum sem fannst á Þingvöllum, eru reyndar úr tré og hafa fundist í Dyflinni á Írlandi. Fagurlega útskornir tau-baglar úr fílsbeini eða rostungstönn hafa fundist nokkrum löndum vestur-Evrópu. Tau-bagallinn á Þingvöllum er því ekki sönnun þess að prelátar frá Rússlandi eða Austur-kirkjunni hafi verið á Íslandi.

Tau-baglar hafa þekkst með mismunandi lagi í gjörvallri Austurkirkjunni og einnig í koptísku/eþíópísku kirkjunni. Stíll og gerð gripa geta eins og kunnugt er breiðst á milli landa og heimsálfa eins og fatatíska, en þurfa ekki endilega alltaf að gefa til kynna uppruna gripanna eða hvað þá heldur uppruna fólks sem átti þá eða notaði.

 Eþíópískur bagall

 Eþíópískur munkur með tau-bagal

Ólíklegt er, að þeir "(h)ermsku" prestar, sem greint er frá í Íslendingabók, þeir Petrus, Abraham og Stephanus, hafi tapað bagli sínum á Þingvöllum. Stíll (Úrnesstíll) sá sem bagallinn frá Þingvöllum er skreyttur með, var ekki þekktur í armenskri kirkjulist og tau-baglar voru ekki notaðir í Armensku kirkjunni.

Ef maður fylgir skoðun Magnúsar Más Lárusonar um að ermskir (hermskir) prestar í íslenskum handritum hafi verið prestar frá Ermlandi (rétt austan við Gdansk) er enn fráleitara að hugsa sér að Þingavallbagallinn hafi komið hingað með þeim, því tau-baglar eru ekki þekktir á því svæði sem kallaðist Ermland. Tilgáta F. B. USPENSKIJ frá 2000 finnst mér betri. Hún gengur út á það, að þegar nefndir eru girskir og hermskir prestar í íslenskum heimildum, þá sé ekki endilega átt við uppruna manna, heldur frekar kirkju þeirra. Mér þykir vænlegast að taka mið af þeirri tilgátu og sýnir ákvæði í Grágás það líka að mínu mati. En þrátt fyrir það gæti það alveg eins verið alíslenskur pater sem tapaði  baglinum sínum á Þingvöllum.

Ég skrifaði um bagalinn frá Þingvöllum í sýningarritið From Viking to the Crusader: Scandinavia and Europe 800-1200, gripur 335, bls. 314, mynd  155 ef einhver vill kynna sér þetta nánar.

Annars er þessi bagall líklegast ekkert annað en táknræn, kristin gerð stafs Móses. Sumir álíta að prestar gyðinga, rabbíar, hafi gengið með svona staf. Stafur Móses var til í musterinu í Jerúsalem, eða svo segja fróðir menn.

Biskup fær rússneskan biskupsstaf að gjöf

Hin nýju alheimstrúarbrögð

Nú er víst alveg óhætt að halda því fram, að nýr sértrúarsöfnuður sé orðinn til. Hann nær til heimbyggðarinnar allrar og slær brátt við kaþólsku. Strax í upphafi þessarar löngu ræðu, og til að fjarlægja allan misskilning, ætla ég að leyfa mér að undirstrika að hér er ekki um að ræða trúarbrögð í hefðbundnum skilningi þess orðs. Félagar í þessum sértrúarhóp eru ekki mikið fyrir helgihald og seremoníur og víst oft yfirlýstir og hatrammir guðleysingar, sem gera gys að venjulegu trúuðu fólki. Mantra þeirra er hins vegar auðskilin: Allt vont sem gerist í heiminum hefur aðrar skýringar en þær sem virðast liggja í augum uppi.

Trúarbrögð þessi greinast í tvær megingreinar. Annars vegar hreinræktaða vantrúarmenn og afneitara. Hér í flokki eru t.d. það fólk sem ekki trúir að helför gyðinga hafi átt sér stað og afneitar henni.

Hins vegar eru  þeir, sem hafa séð ósköp eiga sér stað í beinni útsendingu í sjónvarpinu og geta því ekki afneitað tilvist atburðarins. En þeir vilja ekki fyrir neina muni setja það sem þeir sáu í neitt samhengi, án þess að sjá samsæri og þveröfuga greiningu á við það sem flestir telja. Stór hópur fylgir nú þeirri kirkju sem heldur því fram og trúir, að Bush og Bandaríkjastjórn hafi komið ósköpunum þann 11. september 2001 af stað; að þeir hafi dáleitt hóp múslima, sett þá í flugvélar og komið fyrir sprengjum í háhýsum á Manhattan.

Vantrúarmenn, sem geta t.d. ekki trúað að þjóðarmorð hafi átt sér stað, án þess að kenna fórnarlömbunum um, eru upp til hópa sjúkt fólk, haldið þunglund og hatri. Hinir, sem ekki geta sætt sig við orðinn hlut, t.d. að ofstækismen geti grandað sumum af hæstu byggingum heims og þúsundum manna í nafni Allah, eru oftast tilbúnir að fullvissa aðra um að þeir séu hinir mestu mannvinir og friðarsinnar. Margir nýir liðsmenn þessa safnaðar eru gamlir og garfaðir vinstri menn. Þeir nota það jafnvel sem eins konar áreiðanleikavottorð þegar þeir kenna Bush, Bandaríkjunum og zíonistunum um stóra samsærið á bak við 9/11.

Ekki býst ég við því að margir landa minna séu svo forheimskaðir, að þeir aðhyllist þessi trúarbrögð samsæriskenninganna. Á einstaka bloggi hef ég þó séð nokkra furðukalla, (því þetta leggst mest á karlpening eins og Aspargers heilkenni), sem aðhyllast þessi trúarbrögð. Maður gæti haldið að sumir þeirra hafi nýverið brugðuð sér í flugferð með fljúgandi furðuhlut og ekki borið barr sitt eftir það.  

Hér í Danmörku er ástandið orðið slæmt. Hér er t.d. rekin vefsíðan http://www.911truth.dk/, stæling á www.911truth.org, sem með þekktum lýðskrumsaðferðum reynir að telja fólki trú um að vondi kallinn sé fluttur úr neðra upp í Hvíta Húsið í Washington til að angra saklaust fólk. Þetta trúfólk hefur ekki ímyndunarafl til að trúa öðru en að Bush og kumpánar hans séu á bak við hryðjuverkin árið 2001 og allt annað sem miður fer í heiminum, þó svo að yfirlýsing Bin Ladens í kjölfar 9/11 hryðjuverkanna sé bókfest.

Þetta er afar líkt og þegar menn á miðöldum, sem og Hitler og nokkrir arftakar hans síðan, kenndu gyðingum um allt sem miður fer í heiminum. Það er einnig bókfest að þeir sem flugu inn í World Trade Center trúðu því. En samt eru þúsundir manna um heim allan sem telja sér trú um að gyðingar hafi staðið á bak við árásirnar á Bandaríkin árið 2001. Þeir álíta að farþegar, sem voru í flugvélunum sem flogið var á turnana í New York og Pentagon, séu á lífi eða hafi aldrei verið til. Sams konar rök nota afneitunarmenn Helfararinnar. Samkvæmt þeim búa fórnarlömb Holocaust í Florida.

Varnarmálaráðherra Súdans kenndi sumarið 2007 gyðingum um þjóðarmorðin í Darfur. Nasistar kenndu gyðingum um kommúnisma og rússnesku byltinguna og helfararafneitendur kenna gyðingum um Helförina. Sjáið http://www.youtube.com/watch?v=w8tfhqmGkSw  Samsærismenn hata gyðinga.

Hvergi eru þessi afbrigðilegu nýtrúarbrögð eins sterk og í Bandaríkjunum, föðurlandi samsæriskenninganna. Það er margt víst margt sjúkara þar en húsbóndinn í Hvíta Húsinu, sem mér er bara farið að þykja vænt um þegar maður sér alla vitleysingana sem ganga lausir í BNA og trúa því að Al Quaeda hafi verið búið til af CIA.

Eitt gott dæmi til sönnunar kenningar minnar um að fylgjendur samsæriskenninga séu þunglyndissjúklingar, sem þyrftu á meðferð að halda, er þessi síða : Biblía samsæriskenninganna. Þar sem sérstök áhersla er lögð á að hata yfirvöldin í Washington

Mannskepnan á oft erfitt með að trúa. En það skrýtna er að VANTRÚ getur hæglegu orðið að sterkustu trúarbrögðunum. Af hverju vilja þúsundir manna um heim allan ekki trúa því að vitlausir Íslamistar hafi sprengt upp World Trade Towers hjálparlaust? Alveg hjálparlaust erum við víst öll á góðri leið með að bræða báða pólana og drukka í eigin skít. Er það kannski líka Bush að kenna?

Því miður er einn elsti veikleiki mannsins ástæða þess að við sjáum nú svo marga fylgismenn samsæristrúarbragðanna. Að kenna öðrum um og útnefna blóraböggul fyrir sameiginlegar syndir er frumstæð og leiðigjörn árátta. Því miður er sú kennd mjög sterk meðal íslamista og margra vinstri manna, og t.d. nasista. Þess vegna sjáum við svo margt sameiginlegt með fylgisfólki  Hitlers, Stalíns og þeim fylgismönnum Múhameðs, sem gert hafa Íslam að heimsyfirráðastefnu. Hitler, Stalín og Múhameð áttu sér líka eitt sameiginlegt. Þeir sáu alls staðar samsæri geng sér og drápu mismunarlaust alla þá sem þeir ímynduðu sér að stæðu í vegi sínum.

Ég læt Penn & Teller að skýra þetta betur út. Horfið á þetta.  Myndin efst er frá mótmælum afneitunartrúarmanna fyrir framan sendiráð BNA í London. Hún skýrir sig sjálf

Dúkkan í gettóinu

 

Þetta er hönd gyðings frá Hebron. Hann var myrtur af æstum múg árið 1929. Æstur múgur er enn tilbúinn til að myrða gyðinga í Hebron. Nú eru aðrir tímar og múgurinn hefur með sér lækni frá Íslandi, klyfjaðan myndavélum. Sveinn Rúnar Hauksson heitir doktorinn.  Sveinn Rúnar er enginn Spielberg, en boðskapurinn kemst þó til skila enda er hann eingöngu einhliða hjá Sveini, eins og stuðningsmanni öfgasamtaka sæmir.

Á bloggi Júlíusar Valsonar, góðvinar og kollega Sveins, er erfitt að segja skoðun sína ef maður heitir Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson. Innri KGB maðurinn í Júlíusi fjarlægir alla gangrýni. Ég held að hann hafi alltaf fjarlægt skoðanir frá mér. Í þetta sinn getur hann það ekki. Ég birti þær á mínu eigin bloggi.

Í nótt setti Júlíus á bloggið sitt myndasyrpu Sveins Rúnars Haukssonar Palestínufara, þar sem hann fjallar um "ruslahaug gyðinga" í Hebron og undarlega dúkku, eftir að hafa fengið skammt af táragasi Ísraelsmanna. Í myndinni gerir Sveinn mikið umtal út af "ruslahaug gyðinga":

"Þetta er ruslahaugur gyðinganna sem  búa hér fyrir ofan, landtökuliðsins. ......

Þarna hafa þeir fleygt dúkku..... þetta er undarlegt ... þetta er undarlegt ... hvað hún stendur fyrir......

Það er rétt er að halda áfram að taka myndir af þessu rusli hérna.......

Þetta er gata sem er bara fyrir gyðinga. This is only Jew's street at least not for Palestinians.

Þessi maður má ganga á götunni  enda er hann með gyðingakollu þarna."

Sveinn Rúnar Palestínufari segir okkur ekki að Hebron er önnur heilagasta borg gyðinga. Þar bjuggu gyðingar þangað til 1929, þegar arabar réðust á þá og myrtu 67 manns. Gyðingar flýðu þá Hebron. Gyðingar höfðu fyrir þennan hræðilega atburð búið í sátt og samlyndi við araba. Já og nokkuð þúsund ár áður en arabar urðu til. En skyndilega árið 1929 ákváðu öfl sem eru forfeður þeirra sem Sveinn Rúnar talar við í mynd sinni, að ráðast á saklausa gyðinga. Síðan þá hafa arabar ekki viljað hafa gyðinga í Hebron. Hver er að tala um Apartheid?  Jórdanar, sem stýrðu borginni frá 1948, gerðu gyðingahverfið í Hebron að ruslahaug og helsta samkunduhús gyðinga, Abraham Avinu, sem byggt var á 16. öld var eyðilagt og gert að asnastíu og geitahúsi.

 

Bækur gyðinga sem myrtir voru eða flæmdir burt frá Hebron árið 1929. Minnir á bókahrúgur í Auschwitz. Fleiri myndir hér

Fyrir menn eins og Svein Rúnar Hauksson, sem hafa svo mikinn áhuga á ruslahaugum, hlýtur að vera áhugavert að heyra um gyðingahverfið og helg hús gyðinga sem voru gerð að ruslahaug af Palestínumönnum.

Í Hebron búa nú 140.000 Palestínumenn og 500 gyðingar. Gyðingarnir hafa ekki getað um frjálst höfuð strokið síðan átti að útrýma þeim þar árið 1929. Það var ekki í fyrsta sinn. Krossfarar ráku gyðinga úr borginni á 12. öld og þegar múhameðstrúarmenn náðu borginni aftur voru réttindi gyðinga ekki mikil. Þeim var meinað að heimsækja helga staði sína - allt fram á 20. öld.

Eitt af fórnarlömbum ofsóknanna í Hebron 1929

Eftir 1967 hafa afkomendur þeirra gyðinga sem búið höfðu í aldaraðir í Hebron ekki fengið aftur hús sín. Aðrir gyðingar hafa sest þar að og hafa margir þeirra mátt láta lífið fyrir það uppátæki.  Gyðingar geta ekki búið óhultir í þessari gömlu borg gyðinga. Palestínumenn halda uppi andanum frá 1929.

Þann 26. mars 2001 var 10 mánaða stúlkubarn, Shalhevet Pass, skotin í höfuðið af palestínskri hetju.

Shalhevet Pass sem myrt var í Hebron árið 2001 og gröf hennar i Hebron

Það er ekki grafreitur gyðinga, þar sem Shalhevet litla hvílir, sem Sveinn sýnir okkur í mynd sinni. Árið 1993 var ráðist á afa hennar með öxi þegar hann var á leið til bænar. Maðurinn með "gyðingakolluna", sem gekk inn í mynd Sveins Rúnars, gæti jafnvel verið afi Shalhevetu? Móðursystir Shalhevetu var stungin í bakið af frelsishetju árið 1998 og móðurbróðir hennar skotinn í fótinn árið 2001.

Svei mér þá, ég held bara að hann Sveinn Rúnar Hauksson frá Íslandi hafið jafnvel fundið dúkkuna hennar Shalhevetu við gettó gyðinga í Hebron.