Sirkus Arafat

 

Nú á að grafa upp einn eitraðasta karakter síðari tíma, eins og einhvern miðaldabiskup sem taka á í heilagra manna tölu. Það geislar greinilega enn af heilögum Arafat föður hryðjuverkanna. Heilagra manna söguna um Arafat á að síðan að skrá með geigerteljara, enda er þetta translatio aðeins fjölmiðlasirkus til að svala auðtrúarþorsta fylgismanna öfga. 

Al Jazeera hefur búið til enn eina fréttina fyrir vini sína, einfeldningana á Vesturlöndum. Nú er því haldið er fram, að Arafat hafi verið kálað með polonium-210 og gefið í skyn að þar hafi verið Ísraelsmenn, skúrkarnir sem sameina öfga Íslams og lágkúrulegt hatur vinstriheilagra.

Með milligöngu Al Jazeera hefur ekkja Arafats afhent af honum höfuðfat jafnt sem nærbuxur til einhverrar rannsóknarstofu í Sviss. Þar hafa menn fundið polonium-210 í síðasta hemlasporinu í nærbuxum hryðjuverkaleiðtogans. Jallah, Jallah! og allt er að verða vitlaust.

Það er stórfurðulegt með Svisslendinga. Þegar þeir eru beðnir um að finna reikninga þúsunda myrtra gyðinga í bönkum sínum, þá finna þeir ekkert, en þeim tekst að finna polonium 210 í nærbuxum morðingja frá Miðausturlöndum.

Þess ber þó að geta að svissneska rannsóknarstofan tilkynnti að Arafat hefði ekki haft nein sýnileg einkenni þess að eitrað hefði verið fyrir Arafat með 210Po

Ef poloninum-210 hefur fundist í jarteiknum af Arafati, höfuðfati og föðurlandinu hans, þá hefur einhver eiturpési verið að leika sér með undirfatnað PLO-leiðtogans eftir að hann var allur og jafnvel svo nýverið sem á síðari hluta 2011 eða í ár. 

Helmingunartími ísótópsins polonium-210 er aðeins 138,4 dagar,og ef efnið hefur fundist í jarteiknum af Arafat, fötum eða beinum, hefur því verið komið fyrir þar eftir dauða hans, eða réttara sagt mjög nýlega. Nú er því hins vegar gert skóna að Ísrael hafi verið að eitra fyrir Arafat með poloníum. Er ekki einum of langt gengið hjá Ísraelsmönnum að vera að gramsa í nærfataskúffum Arafats eftir dauða hans? Athyglisvert er, að þrátt fyrir að Al Jazeera hafi verið að bauka með óhreinu fötin hryðjuverkakeisarans i 9 mánuði, er stöðin ekkert að grein< fávísum almenningi Íslams, Íslands eða snáðunum á RÚV (sem oft nota Al Jazeera sem sína aðalheimild), að helmingunartími polonium-210 sé rúmlega 138 dagar.

Þótt Arafat sé grafinn upp úr öskuhaug sögunnar og einhver hafi verið að mata hann með geislavirkum málmi, þá mun engin leið vera fær til að finna polonium-210 í þeim leifum. Helmingunartími 210Po er 138,4 dagar. Ég endurtek fyrir auðtrúa kjána á Íslandi: 138,376 dagar.

Ég ég hræddur um að frétt Al Jazeera eigi eftir að hafa miklu lengri helmingunartíma eins og annað eitur sem sá fréttamiðill sendir frá sér.

Þeir sem reykja sígarettur ættu kannski að vita, að örlítið magn polonium-210 er að finna í reyk þeirra. Það er hættulegt að reykja. Hérna sést dýrlingur öfganna á leiðinni í sína hinstu för. Polonium-210 fór greinilega svo vel í hann, að hann missti ekki eitt einasta hár.

En ef einhver vill vita úr hverju hetjan hann Arafat dó, er til nóg af blóðprufum á þeim sjúkrahúsum sem fylgdust með þeim sljóleika, hristingi og eyðni sem lagðist á karlinn nokkrum árum áður en hann dó. Engin einkenni poloniumeitrunar voru sjáanleg á dauðalegu Arafats. Hann kom með hryðjuverkahýjunginn á fésinu á herspítalann í Frakklandi. Það ógeðfellt að sjá hvernig Frakkar og Svisslendingar sjá ástæðu til að styðja þennan hryðjuverkasirkus.

François Bochud, forstöðumaður rannsóknarstofu fyrir geislavirkni í Lausanne í Sviss sem rannsakaði saursletturnar og hlandið í fötum Arafats sagði Associated Press þetta: "What we can say is that we have an unexplained level of polonium, so this clearly goes toward the hypothesis of a poisoning, but our results are clearly not a proof of any poisoning."  Líkast til er hægt að segja hlutina skýrar, en ekki er þetta orðagjálfur úr skýrslu rannsóknastofunnar miklu betra. Mér sýnist á öllu að L&#39;Institut de radiophysique (IRA) í Lausanne verði að stilla tækin sín betur eða bæta skýrslugerð sína til muna. En þetta er skýrt: "However, this is not sufficient to determine the causes of death. In particular, it will be recalled that, contrary to what happened in the case of the former Russian spy Alexander Litvinenko, Mr. Arafat did not lose his hair, and some of the findings in the forensic report are inconsistent with an acute radiation syndrome."

Það er ótrúlegt hvað sumt fólk vill láta ljúga að sér. Hér er annað gott dæmi:

Íslenskir hryðjuverkamenn í Mónakó

 

Nú er íslenska ógæfustjórnin aftur farin að senda frá sér skilaboð. Ekki þó til Íslendinga, heldur alla leið til Palestínu og Ísraels. Þegar maður getur ekki leyst vandamálin heima fyrir, er auðvitað ráðist á garðinn þar sem hann er hæstur. Stjórnin er með „stórt hlutverkið á meðal þjóðanna" og ætla sér að leysa öll heimsins vandamál, áður en hún leysir vandann heima fyrir. Allir vita jú, að réttur Hamas á Gaza til að útrýma Ísraelríki, og eigin þjóð í leiðinni, er mikilvægari en vandi atvinnuleysingjans á Íslandi.

Það var ekki nóg að sækja stuðning fyrir setu Íslands í Öryggisráði SÞ hjá óbótamönnum sem sérhæfa sig í fjöldamorðum á eigin þjóð. Örvingluð og ráðalaus ríkisstjórn hefur nú sent tvö hirðfífl sín á ÖSE-ráðstefnu í Mónakó til að leika af sér í spilavítisborginni. ÖSE stendur reyndar ekki fyrir Össur Skarphéðinsson Europe (þ.e.a.s. ESB), heldur hið gagnstæða. Stofnunin ber heitið OSCE, Organization for Security and Co-operation in Europe. Verkefni þessarar stofnunnar er ekki hægt að misskilja, nema að menn séu rauðklæddir sveinar frá Íslandi.

Róbert Marshall og Björn Valur Gíslason voru sendir á þing OSCE í Mónakó sem lauk í dag. Þar sýndu þeir alheiminum að Íslendingar eru meistarar í rússneskri rúllettu. Eina málið sem brann á íslensku útsendurunum var óbein OSCE-aðild Palestínumanna og Palestínuríkis, sem Íslendingar og nokkur önnur öfgaríki hafa viðurkennt.

En hafa trúðarnir Marshall og Björn Valur ekki séð, að hlutverk OSCE er t.d. að berjast gegn hryðjuverkastarfssemi, sem og  fyrir eftirliti með vopnasmygli, eða fyrir lögmætum kosningum sem aldrei hafa þekkst í Palestínu? Allt það sem OSCE á að berast fyrir, er brotið á bak aftur af Palestínumönnum. Í landinu Palestína mega til að mynda ekki búa gyðingar. OSCE berst gegn slíku kynþáttahatri og mismunun.

Spurningin er, hvort Marshallinn, sem setti fram tillöguna í Mónakó, vilji ekki líka fá ræfilstuskuna hann Assad inn í OSCE? Hann var að minnsta kosti nógu góður fyrir Samfylkinguna þegar hún leitaði til hans hér um árið og hélt pönnukökuveislu í New York til að koma Íslandi inn í Öryggisráðið, svo Imba gæti kosið Ísraelsríki út af landakortinu með öðru öfgafólki heimsins.

Naumur meirihluti kom sem betur fer í veg fyrir morðárás íslensku hryðjuverkasinnanna, með því að stöðva aðild Palestínumanna að OSCE.

Þátttaka „Palestínuríkis" nú væri alvarlegt slys og tímaskekkja, enda er Palestína ekki ríki nema á Íslandi. Meirihlutinn sem hafnaði tillögu Marskálks, veit að óskir hans verða ekki að veruleika í Palestínuríki, þar sem slíkt ríki á svo fátt sameiginlegt með ríkjum þeim sem eiga aðild að OSCE.

Nú, þegar íslamska vorið er að snúast í heitasta sumar sem sögur fara af, er einkennilegt að sjá vinstri menn frá Íslandi ganga erinda öfgaríkja. Það sama hvaða öfgafylking það er, í löndunum umhverfis Ísrael sameinast menn í að traðka á mannréttindum eigin borgara, kvenfrelsi, trúfrelsi og alþjóðlegum lögum og stráfella borgara í sínu eigin landi. Allar þessar stríðandi fylkingar kringum eina lýðræðisríkið á svæðinu geta þó sameinast um eitt: að vilja útrýma Ísraelsríki og gyðingum. Hitler hefði líklega verið kátur ef hann hefði upplifað að sjá heilu þjóðirnar, með stuðningi Íslands, ljúka því sem hann byrjaði á.

Marshall og Björn Valur reyndu sitt besta til að auka á sundrungu og glundroða í Miðausturlöndum. Þeir ætla sér að gera nýtt áhlaup að ári til þess að efla öfgastefnur og hryðjuverk sem gæluverkefni í OSCE. Við þurfum þó ekki að horfa upp á fleiri mistök ríkisstjórnar sem styður helstefnur hryðjuverkastjórna. Hægt er að koma veg fyrir að Marshall og Bjössi bolla verði sendir á OSCE-þing í Albaníu að ári. Kosningarétturinn er enn í gildi á Íslandi.

Ótakmarkað vald Sigurðar Líndals

Samfylkingin ærist nú mikinn eftir sigur Ólafs Ragnars í forsetakosningunum. Svo mikið er fárast, að sumir telja sig til knúna að hafa samband við hinn alvitra.

Hvernig menn treysta mati manns sem stolið hefur upphafrétti á ljósmyndum í bækur sem hann ritstýrði, skil ég ekki?* Ég treysti ekki smákrimmum sem stilla sér upp fyrir framan bókahillur og þykjast fullir af hinum endanlega sannleika. Veit ég að Líndal hefur nærri fellt afburðastúdenta á munnlegum prófum í réttarsögu, ef stúdentinn leyfðir sér að minnast ekki á ómarktækar niðurstöður Sigurðar. Ég gef nú ekki mikið fyrir álit slíkra hégómlegra smásála.

Hve lengi á að leita álits Sigurðar Líndals? Tjah, ég er hræddur um að jafnvel eftir að Líndal er allur muni ákveðnar týpur ganga um og tala um hvað  „Sigurður Líndal hefði álitið" og hvað "Líndal hefði sagt". Líndal er orðinn stofnun hjá fólki sem getur ekki hugsað sjálfstætt. „Líndal segir, „Líndal álítur", "Líndal hér og Líndal þar".

Maður, sem lýsir því yfir, að þjóðin skilji ekki mál sem stungið er upp á að setja í þjóðaratkvæðagreiðslu, er andstæðingur lýðræðis. Mönnum, sem treysta ekki fólkinu, er ekki treystandi fyrir lögunum sem vernda eiga fólkið.

Á ekki einhver helgan stein sem Sigurður getur sest í?

*Myndir sem ég keypti fyrir eigið fé til að nota við fræðigrein eftir mig voru notaðar í leyfisleysi í Sögu Íslands, án þess að ritstjórn þeirrar ritraðar fengi leyfi eða greindi frá uppruna myndanna og höfundarétti.

Þóruhelgi og listfræði framboðsins

Nú er er mikið Þóru-branding í gangi. Þórupylsur sá ég auglýstar. Er það ein með allri Samfylkingunni? 

Fyrir skömmu sá ég þessa ljósmynd á vef Politikens í Danmörku. Mér fannst ég hafa séð hana áður, en vissi þó ekki hvar. Í gær benti sjónminnugur maður mér hins vegar á, hvaðan kompósisjónin er komin eða ættuð, þótt ekki sé útilokað að um tilviljun sé að ræða (sjá neðst). 

Hið frjósama Kreppu-Ísland getur óneitanlega oft líkst innstu óskum Þriðja ríkisins um frjósemi æðsta kynstofnsins. Þetta er ekta bænda- og verkamannarómantík sem kommar dýrkuðu líka. Hún er greinilega enn nokkuð rík í Íslendingum.

Eru annars SS-pylsur í Þóru-pylsum? Maður spyr bara. Ólafspylsur eru víst enn bæjarins bestu enda með hráum lauk.

Prófessor í ánægjukasti á Eyjubloggi

 

Nýjustu  kannanir mínar sýna, að Stefán Ólafsson prófessor er lýðskrumari. Stefán er orðinn bloggari á Eyjunni og byrjar „vel".  Hann gerir ánægjumælingu ESB (Eurobarometer) að sínu fyrsta umtalsefni, og menn éta það hrátt eftir prófessornum.

Stefán er greinilega líka frístundaveðurfræðingur, og segir að góða veðrið hafi ekki haft áhrif á „niðurstöðurnar", því rannsóknin hafi verið gerð í dumbungi nóvembermánaðar. En er það ekki einmitt þá sem Íslendingar stunda kynlíf að mestu kappi? Konur voru heldur ekki eins ánægðar og karlar í könnun Eurobarometers.

Geta prófessorar hjá HÍ ekki lengur heimilda? Stefán Ólafsson er ekki að hafa fyrir því á bloggi sínu. Þessi fyrst bloggfærsla Stefáns á Eyjunni er ein versta demógógía (skýring fyrir ánægða og vitlausa alþýðuna: lýðskrum) sem ég hef séð nýlega hjá fræðimanni. Þótt lærður maður á framfærslu Evrustjórnarinnar byrji að blogga fyrir alþýðuna, þýðir það ekki að alþýðan sé vitlaus þótt hún sé yfir sig ánægð í nóvember 2011. Engir borða meira af lukkupillum og einmitt Danir og Íslendingar, sem eru í efstu sætunum í ánægjukönnum Eurobarometer.

Hér er grein sem Stefán Ólafsson hefði kannski átt að kynnt sér: áður en hann setti þessa Pollýönnufrétt sína á Samfylkingarbloggið.

Svo mætti prófessorinn minnast á, hver lætur framkvæma þessa vitleysu. Það er ESB.

Fyrst prófessorinn er svo slakur í aðferðafræði, þá verð ég líka að minnast á að menn leggja misjafnt mat á orð eins og ánægja í hinum mismunandi löndum.

Einnig verður að minna lukkupilluprófessorinn í HÍ á, að Íslendingar eru ekki með í ESB og þess vegna eru þeir kannski glaðir og ánægðir. Danir eru í ESB en ekki með evru, þess vegna eru þeir lykkelige, en þeir eru líka ímyndunarveikasta þjóðin í Evrópu. Þeir halda enn að þeir hafi einir unnið Síðari heimsstyrjöld og hafi gert heimsfriðinum gagn með því að liggja undir Þjóðverjum og selja þeim landbúnaðarafurðir á spottprís. Þær afurðir fæddu morðsveitir nasista í Austur-Evrópu. Búr dauðans var í Danmörku - en Danir vilja helst ekki heyra það og eru ánægðir með það. Sjá hér.

Mér sýnist að Stefán Ólafsson sé að falast eftir því að honum verði greidd prófessorshýran í evrum og að hann sé álýka bjartsýnn og ánægður með lífið og hirðfífl ríkisstjórnarinnar sem nú stappar stálinu í daufar Evruþjóðir. Össur getur notað Stefán sem geltandi kjölturakka á Eyjunni fram að næstu kosningum, svo heilaþvegnir samfylkingarmenn hafi eitthvað uppbyggilegt að lesa, meðan Össur fer í gegnum síðustu kaflana á ESB leiðbeiningabókinni. 

Ánægjurannsókn ESB er einfaldlega góður mælikvarði á óáreiðanleika ESB.

Lýst eftir lygnum blaðasnápi á Vísi

Eins og fram hefur komið í fréttum, lét dr. Herdís Þorgeirdóttir forsetaframbjóðandi hafa eftir sér afar ljótar og ósæmandi skoðanir sumarið 1977. Hún hefur nú reynt að þvo hendur sínar af þessum ósóma með því að segjast hafa vitnað í George Wallace, sem og að orð hennar hafi verið tekin úr samhengi af blaðamanni Vísis. Wallace var þó aldrei eins grófyrtur um blökkumenn og Herdís, sem var reynda sjálf blaðakona á Mogganum sumarið 1977. Hún var spurð hvað hún myndi gera ef til landsins kæmu 10.000 negrar. Herdís var sko með Lokalausn í lagi: Senda þá á lekum bát út í hafsauga.

Ég furðaði mig á því í gær, að enginn hefði hnotið um orð Herdísar árið 1977, og reyndi að skýra það um leið og ég leitaði svara. Stuðningsmenn Herdísar hafa nú upplýst að grein hefði verið í Þjóðviljanum um ummæli Herdísar. En þetta er nú allt og sumt.

Eftir stendur að Herdís telur sig fórnarlamb skítseiðis úr sömu stétt og hún tilheyrði sumarið 1977. Manns sem sneri út úr merkum orðum hennar, þar sem hún var með heimspekilegar vangaveltur um George Wallace, sem hún mun hafa verið sérfræðingur í. En eins og menn muna, var sjaldan hægt að birta nema 10 orði í Svari Dagsins, svo blaðamanninum hefur verið vandi á höndum. Herdís segir hann ekki hafa stigið í vitið og lagt orð Wallace ríkisstjóra henni í munn. Þetta er auðvitað ljótt ef satt er. Og það sanna verður að koma í ljós.

Með svona mál í farteskinu munu erlendir blaðamenn sleikja út um ef Herdís næði kjöri. Illkvittnislegt heiti eins og Harðbrjósta Herdís mun hugsanlega loða við hana. Og hvað ætli Feneyjarnefnd Evrópuráðsins um Mannréttindi segði um orð Herdísar, en hún er einmitt formaður undirnefndar í Feneyjarnefndinni og líka sérfræðingur í frelsi fjölmiðla.

Ef þú ert einhvers staðar þarna úti, blaðasnápur á Vísið sumarið 1977, sem lagðir snöru um fót Herdísar, þá gefðu þig fram og segðu okkur þína hlið á málinu. Ef Herdís er hins vegar að bera upp á menn ósannindi til að bjarga sér fyrir horn, er augljóst að hún verður að stöðva framboð sitt og segja sig úr undirnefnd Feneyjarnefndarinnar um mannréttindi. Kona sem vill senda 10.000 negra á lekum bát út í hafsauga, verður ekki forseti. 

Hér, hér hér og hér má lesa brot úr sögu svarta mannsins á Íslandi sem ég hefi skrifað. Ég missti þó af því svæsnasta úr fordómunum, þ.e.a.s. orðum Herdísar Þorgeirsdóttur, sem voru ef til vill tekin úr samhengi, þar til annað sannast.

Er Ekvador draumaland nauðgarans?

 

Aumingja karlrassinn hann Julianus, sem um skeið dvaldi í Mosfellsbæ og duflaði við marga í hópi íslenskra blaðamanna. Drengurinn sá þarf nú að flýja allt suður til Miðbaugs, til Ekvadors, þar sem hið fornkveðna er enn við lýði: Sus enemigos son mis enemigos. Miss Enemiga býr auðvitað í Svíþjóð, sem er, eins og kunnugt er, mjög svo aftarlega á merinni, réttarfarslega og í mannréttindamálum. Svíar eru heimsþekktir fyrir spillingu og sem skósveinar vondu mannanna í BNA. Allt öðruvísi en Ekvador, sem er sósíalístísk velferðarparadís eins og Ísland.

Réttast hefði verið fyrir fósturmóður eins af blaðasnápunum sem héngu í skottinu á Assanganum um tíma, að bjóða honum í sælureitinn, eins og öðrum heimsmeistara í móðursýki, rugli og vitleysu. Fósturmóðirin, Jóhanna Sigurðardóttir, er hvort eð er alltaf tilbúin í að brjóta lög og ganga á bak orða sinna. Assange getur svo bara fengið vegabréfið hans Bobby Fischers. Hann þarf hvort eð er ekki að nota það frekar en heimsmeistarinn. Báðir eru ofsóttir af vondum mönnum, og Obama líka, og komast hvergi.

Íslenskir femínistar yrðu vafalaust stórfegnir ef Assange yrði boðið til Ísalands. Þá fengju þeir nú líkast til nóg að gera. Bara senda Assangann á Þjóðhátíð í Eyjum, og þá eru komin tíu ný mál.

Harðbrjósta Herdís

Ég hef lítið á móti Herdísi Þorgeirsdóttur forsetaframbjóðanda, en finnst fjandi óþægilegt þetta svar hennar í Vísi árið 1977, sem nú er dregið upp úr pokahorninu í forsetaslagnum.

Flestir hljóta þó að hafa verið sammála harðbrjósta Herdísi, því engir fáruðust í Vísi út af stúlkunni með köldu tilfinningarnar í garð svartra á þeim tíma. En að senda fólk í burtu á "lekum bát" er nú harla kaldrifjað miðað við það sem hinir sögðu, sem spurðir voru af Vísi svöruðu sumardaginn 27. júlí 1977.

En árið 1977 voru vinstri menn og siðapostular á síðustu dögum heilögum nefnilega ekki búnir að finna upp rétthugsun sína. Þó var ég nærri búinn að því í landsprófi í Ármúlaskóla, þar sem við höfðum ágætan sögukennara að Norðan, sem nú er látinn. Mig langaði oft að kæra hann, þar sem hann kom oft með ærið rasískar túlkanir á sögunni sérstaklega í garð blökkumanna. Hann hafði stundað nám vestur í Bandaríkjunum, n.t. í Arkansas, og hafði kannski smitast af því umhverfi sem hann var í. En eftir á að hyggja, held ég að hann hafi aðeins verið að reyna að ögra með yfirlýsingum sínum til að sjá siðferðislega greind nemanda sinna.

Herdís sagði kannski árið 1977 það sem aðrir hugsuðu í almennri xenófóbíu íslensku þjóðarinnar. Börn útlendinga á þeim tíma og fyrr könnuðust vel við þá fóbíu. Íslendingar voru nefnilega bölvaðir sveitamann og -durgar í garð útlends fólks, þar til fyrir skömmu. Og margir þeirra, sem töldu sig helstu heimsmenn þjóðarinnar, voru oft hin verstu þorpsfífl og ratar inn við hjartað, hræddir um að missa hana Siggu sína eða hann Jón í hendurnar á Kana eða, hugsaður þér, stórum negrabassa með VOÐA stór....

Íslendingar fáruðust líka yfir gyðingum, Víetnömum, Ungverjum og öðrum flóttamönnum. Herdís er bara venjulegur Íslendingur. What can I say? 

Eins gott að Óli heitinn Tynes fékk aldrei þá flugu að bjóða sig fram til forsetaembættis. Þá hefði þetta, nú örugglega verið dregið upp úr hattinum til að sýna arabahatur hans, en hann var með þessa frétt í sama Vísi og Herdís sendi negrana í lekum bát út í hafsauga. Það mun hún örugglega ekki gera ef hún verður Madame la presidente, þar sem hún blandar sér ekki í slík mál.  En ekki örvænta góðu Íslendingar, þið sem viljið leggjast í eina sæng með fátækum Evrumanni. Í ESB er til fullt af lekum bátum. Negrar sem kunna eitthvað í fótbolta eða körfu eru þó alltaf velkomnir.

Stuðningur við Palestínu

Þýskir nýnasistar unnu með Palestínumönnum að hryðjuverkunum í München árið 1972. 

Löng hefð er fyrir tengslum Palestínumanna við nasisma Þýskalands. Stórmúftinn í Jerúsalem hafði vægast sagt náin tengsl við Hitler, Himmler og 3. ríkið. Í dag má finna arabíska þýðingu á Mein Kampf eftir Hitler í öllum nágrannaríkjum Ísraels og fjölmiðlar í Miðausturlöndum nota sömu „skopteikningarnar" og andgyðinglegu minnin og nasistar og Pravda í Moskvu notuðu. Danskir nýnasistar og helfararafneitarar lýstu því yfir fyrir nokkrum árum, að þeir hefðu leitað til hópa ungra róttækra Múslíma í Danmörku. Þeir sem hata gyðinga og Ísrael eru einfaldlega vinir málstaðar Palestínumanna, og vinstriöfgamenn um allan heim eru þar á meðal.

Nú er komið í ljós að þýskur nýnasisti, Willi Pohl að nafni, mun hafa aðstoðað við undirbúning hryðjuverkaárásarinnar á ísraelska ólympíufarana í München árið 1972. Pohl hafði náin tengsl við heilann á bak við hryðjuverkaárásina sem var beint gegn ísraelska hópnum fyrir 40 árum. Fyrir frelsi Palestínu voru 11 íþróttamenn myrtir á hrottalegan hátt á leikunum.

Gögn BfV, Leyniþjónustu Þýskalands, sýna að Pohl hafði árið 1972 samband við Saad nokkurn Walli, sem var falskt nafn PLO hryðjuverkaleiðtogans Abu Daoud Oudeh, eins af skipuleggjendum árásarinnar í München sumarið 1972. Abou Daoud var einn af stofnendum Fatah, sem nú stjórnar nýstofnuðu öfgaríki sem hinn íslenski hryðjuverkastuðningsmaður Össur Skarphéðinsson og aðrir íslenskir kjánar hafa viðurkennt í vinstrisinnuðu gyðingahatri sínu. 

Pohl, Pless, Voss eru nöfn sem þessi hryðjuverkamaður hefur notað. Ætli ESB-stóreiningin Þýskaland sjái til þess að hann skrifi næsta krimmann sinn bak við lás og slá?

 

Haustið 1972 var Pohl handtekinn og dæmdur í tveggja ára fangelsi fyrir að hafa í fórum sínum sprengjuvörpur, ólögleg vopn og skotfæri. Óskýrt er af hverju honum var sleppt nokkrum mánuðum síðar og hann hélt til Beirut þar sem hann hélt sig um tíma. Dómur sá sem hann fékk sem hægriöfgamaður er hlægilegur sé hugsað til þeirra dóma sem vinstriöfgamenn fengu. Pohl mun, samkvæmt heimildum Spiegel hafa útvegað Abu Daoud fölsuð skilríki og verið bílstjóri hans um þvert og endilangt Þýskaland.

Í dag heitir Willi Pohl, Willi Voss og skrifar vinsæla krimma sem seljast eins vel og Arnaldur Indriðason í Þýskalandi. Willi Voss Pohl er víst næst því að vera vinstrisinnaður í dag. Þegar árið 1991 upplýsti annar nýnasisti, Harry Sinowczik, um tengsl nýnasista við hryðjuverkaárásina í München.

Hryðjuverkaleiðtoginn Abu Daoud sá ekki eftir neinu

 

Abu Daoud, vinur Willi Pohl Voss, lauk sinni aumu morðingjavist á jörðinni árið 2010 í Damaskus, bakgarði þjóðarmorðingjans Assads. Áður en Daoud geispaði golunni, lét hann hafa eftir sér að hann væri orðinn „of veikburða til að berjast gegn Ísrael, en að barnabörn hans myndu berjast og einnig barnabörn barnabarnanna". Palestínumenn elska greinilega alltaf börnin sín jafnmikið.

Ísraelar og fjölskyldur fórnarlamba hryðjuverkanna í München hafa í 40 ár reynt að fá alþjóðlegu Ólympíunefndina til að minnast fórnarlamba hryðjuverkaárásarinnar á Ólympíuleikunum 1972 með þögn á leikunum, en því hefur verið hafnað vegna hræðslu við Arabaheiminn. Það er nú ljóst að fórnarlamba blóðugrar „frelsisbaráttu" Palestínumann verður heldur ekki minnst við sérstaka athöfn í sumar. Ísraelsmenn gera það einir.   

Myndin efst er af dönskum öfgamönnum fyrir framan félagsheimili gyðinga í Kaupmannahöfn árið 1979. Danskir gyðingar, sem vart þora að hafa skoðun á málefnum Ísrael, voru dregnir til ábyrgðar fyrir erjur í Miðausturlöndum. Boðskapurinn var greinilegur.

Fjallkona í boði ríkisstjórnarinnar

Pétur Gunnarsson brá sér í fjallkonudrag á 17. júní 2012 til að gefa skít í gangrýnisraddir. Mótmæli og þreyta á landsöluríkisstjórninni er nú kallað þras.

Vonum við þrasarar, að þetta verði eitt af síðustu "skemmtiatriðum" núverandi ríkisstjórnar og aðrir rithöfundar vinni eins vel fyrir ríkisstyrknum og Pétur Gunnarsson gerir.