Sápan af Landsspítalanum

 

Myglulæknirinn

Í 80 ára byggingu er enginn korkur. Ef mygla er komin í kork í vegg Landspítala er það vegna síðari framkvæmda við gluggaumgjörðir. Það gæti afi Tómasar Guðbjartssonar yfirlæknis (f. 1965) og nafni hans hafa getað sagt honum. Hann var líka iðnaðarmaður og byggði mörg húsin. Prófessor Tommi er ekki að segja satt í sápu Sjónvarpsins frá Landspítalanum. Má biðja um nöfn þeirra lækna sem veikst hafa af myglu á Landspítalanum? Nei, allar upplýsingar um lækna á Íslandi eru hernaðarleyndamál. Orð þeirra eru orð guða, og við eigum bara að trúa þeim og halda svo kjafti.

Rauða örin sýnir að ekki er þetta geymsla eða gæsla. Þetta er sjúkrastofa sem hefur verið notuð undir hirðuleysi á Landsspítalanum.

 

Kompur og geymslur

Árið 1971 voru sjúklingar líka settir inn í kompur, og það miklu minni en "tækjageymslan" (gæslustofan)  með súrefnisinntakinu á Landspítalanum nú. Skilti er hægt að taka af og setja á að vild. Tækjageymslan sem Tommi læknir sýndi okkur er greinilega upphaflega stofa fyrir sjúklinga.

Afi minn fékk eitt sinn mikla bólgu í hálsinn. Mig minnir að það hafi verið um 1972 og einhver læknalalli var búinn að ákveða að hann væri með krabbamein. Allir voru kvaddir til til að kveðja afa á Landspítalanum. Hann átti ekki langt eftir samkvæmt lækninum en samt hafði hann verið settur inn í litla kompu, því fínni maður þurfti að vera á stofunni sem hann kom upphaflega á.

Síðan kom í ljós að læknaljósið sem taldi afa vera með krabbamein, hafði ekki sóst bóklega námið sérlega vel, því afi var bara með hressilega ígerð og spýttist gröftur út um alla skurðstofu er læknarnir ætluðu að skoða krabbameinið. Afi lifði í 20 ár í viðbót og hlaut sem betur fer engan skaða af dvöl sinni á Landsspítalanum, þar sem hann var dæmdur krabbameinsdauða, áður en hann hafði verið rannsakaður að ráði.

Faraómaurar

Faraómaurar, sem einnig hrjá íslenska lækna í launakapphlaupi þeirra við sjálfa sig, eru vottur um lélegt hreinlæti. Það hefur lengi verið vandi á Landspítalanum, og hefur sá vandi ekkert minnkað þó laun lækna hafi hækkað verulega eftir árið 2000. Læknar gera ekki hreint, þeir heimta bara hærri laun.

Launabarátta íslenskra lækna er hins vegar ekki trúverðug. Tvær vesalings læknamúmíur sem áður unnu á Íslandi, allar gegnblautar af myglu og maurbitnar, réðu sig í föst störf í Noregi í fyrra. Líklega hafa ekki fleiri vafningar komist til fyrirheitna landsins vegna verkfalls flugumferðastjóra og flugmanna. Sögur af íslenskum faraómaurum gætu hafa orðið til þess að færri læknar fóru frá Íslandi en þeir sem lofuðu okkur því í síðustu atrennu.

Sápan af Landsspítalanum heldur örugglega áfram... í boði lygaveitunnar RÚV.

Vesturfarar og ritbann á skerinu

 

Mikið var nú gaman að sjá frændfólk mitt í einum þátta Egils Helgasonar um vesturfarana. Ég er frændi Stephans G. og einn þeirra sem standa honum næst á Íslandi, ef svo má að orði komast. Stórgaman var að sjá barnabörn Stephans G. og hve lík þau voru sumu frændfólki mínu og þeirra á Íslandi. Sömu kækirnir, sami tjáningarmátinn. Litningar láta ekki að sér hæða.

Það fer hins vegar í verra að ég geti ekki hrósað Agli Helgasyni fyrir þættina. Ég get ekki gert athugasemdir á Eyjunni og heldur ekki á DV. Ég fæ enga skýringu á þessu ritbanni í athugasemdasvæði Eyjunnar. Ég hef spurst fyrir um það en fæ engin svör. DDR-háttalag íslenskra fjölmiðlamanna er útbreiddara en maður hefði haldið.

Þótt Agli Helgasyni sé illa við tilhugsunina um að ég sé frændi Stephans G. og hann hafi látið það í ljós á mjög ljótan og lítilmótlegan hátt (sjá nánar hér og hér), er lítið sem hann getur gert við því. Ég er bara feginn því að Egill sé ekki ættmenni mitt. Ég er afkomandi Þórðar Sigurðsonar stýrimanns, en Stephan G. og hann voru systrasynir. Þeir voru afkomendur fátækra kotunga í Skagafirði, sem meikuðu það, þrátt fyrir alla mótstöðuna í lífinu, þrátt fyrir að þurfa að flýja heimasveit sína vegna yfirgangs mektarmanna og presta sem söfnuðu hrossum, riðu börnum og sungu falskt við undirleik Bakkusar.

Þótt Stephan hafi sem betur fer aldrei verið ritskoðaður í Kanada, þá er ég það á miðli þeim sem Egill Helgason skrifar pistla sína á. Eyjan er miðill sem annars hreykir sér af frelsi hugsana og skoðana og þar eru ábyrgðarmenn flestir sérleyfishafar á réttar skoðanir og kenndir. Mikið fer heiminum aftur. Egill hyllir friðarsinnann Stephan G. fyrir skattpeninga þjóðarinnar en Eyjan.is ritskoðar aumingja mig án röksemda nærri heilli öld eftir að Stephan frændi velti fyrir sér heimsfriðinum í litla "bleika" húsinu í Markerville.

Ég læti Bill frænda syngja Agli sönginn um lestina Voodoo King sem Egill Helgason verður fyrr eða síðar fyrir eða Drottningu Frelsisins sem félagar hans á Eyjunni hafa gert útlæga.

Stuttlegar fréttaskýringar

 

310+ byssur:

Hríðskotabyssur þær sem Noregur hefur gefið, selt, gefið, selt, gefið, selt ?? Íslendingum áttu upphaflega að fara til Gaza. Stoltenberg ætlaði sér í fyrstu að senda mikið magn vopna til Gaza, en tókst það ekki. Síðar fékk hann þá flugu að senda vopnin til þeirra sem gerðu uppreisn gegn Assad Sýrlandsforseta. T.d. 335 hríðskotabyssur til IS. Fyrir misskilning norsks embættismanns í varnarmálaráðuneyti Noregs, sem heitir Cohen, voru þær í staðinn sendar til Íslands.

 

Læknar í verkfall:

Þótt íslenskum læknum líði mjög illa í verkfalli, og að nú sé í fyrsta sinn sem þeir fara yfirleitt í verkfall, hefur þeim aldrei liðið betur, nema ef til vil rétt fyrir 2008. Vanlíðan þeirra nú er fyrst og fremst vegna þess að launin hafa ekki hækkað óeðlilega mikið síðan 2008. Þótt bóklegt nám sé mikið í iðnnámi þeirra, hafa þeir dregist aftur úr öðrum iðnaðarmönnum hvað laun varðar. Þeir sem setja inn forláta eldhúsinnréttingar í hús lækna eru til að mynda með 150% hærri mánaðarlaun en læknar að meðaltali. Það getur auðvitað ekki gengið. Fyrri frétt um málið hér.

Annie get your hríðskotagun

Nú er svo komið á hinu háa Alþingi, að þar er ekki bara saman komin kynslóðin sem spilaði Tetris og gráðuga gleypikarla, heldur einnig litlir karlar með tagl sem hafa drepið miljónir vondra Ameríkana í tölvuleikjum. Það er ekki nema von að slíkir taglhnýtingar vilji ekki banna hetjum ISIL að hafa lén á Íslandi.

Hins vegar er spurningin með allar þessar hríðskotabyssur frá Noregi. Hvern á að drepa, eða hræða? Gengur íslenskur Breivik laus (byssurnar norsku dugðu skammt á hann). Eru múslímarnir í Öskjuhlíðinni kannski farnir að vígbúast? Á að skjóta niður byltinguna þegar hún kemur?

Meðan að íslenskir lögreglumenn eru ekki reglulega athugaðir af sálfræðingi, og ekki er enn krafist lágmarksgáfnafarsprófs fyrir menn sem starfa í rannsóknarembættum lögreglu, er víst ekki óhætt að hafa þessar hríðskotabyssur nema í lokuðum skápum og gefa friðsemdarmönnum lyklavöldin.

Svo þegar IS kemur til Íslands og brjálaður Breiðavíkurriddari birtist á Laugaveginum með 5 ára gísl, er hægt að blaffa þá niður svo þeir ráðist ekki á þetta frábæra kauplýðræði sem við höfum á Íslandi. Þegar öll afnotagjöldin að lýðræðinu hækka og hlutur sjúklinga verður æ stærri, er kannski ekki svo óvisst að norsku byssurnar komist í gagnið fyrr en síðar. Munið að smyrja þær reglulega.

En munið einnig, að frændur okkar Vesturíslendingarnir búa margir í landinu þar sem Nathan Cirillo var myrtur af hundóðum öfgamúslim fyrir tveimur dögum síðan. Í eina lýðræðisríkinu í Miðausturlöndum eru öfgamenn, hryðjuverkamenn sem Íslendingar hafa stutt að séu leystir úr fangelsi, enn að aka niður 3ja mánaða stúlkubörn eins og Chayu Zissel Braun. Í nágrannalöndum Ísrael stunda ungir múslímar frá Danmörku, Noregi, Þýskalandi og öðrum siðmenntuðum löndum fjöldamorð, jafnvel þjóðarmorð. Þeim gengur betur en í tölvuleik taglhnýtinganna.

Er það goðgá að halda því fram að slíkir morðingjar geti einnig komið frá Íslandi?  Enn er þó ekki tími til kominn að gefa fjallkonunni hríðskotabyssu. Hún hefur ekki einu sinni ráð á tölvu og nýjum mjaðmalið.

Chaya Zissel Braun 2014-2014

Bókmenntahóran Hallgrímur

 

Vel skil ég helsta trymbil búsáhaldabyltingarinnar, Hallgrím Helgason, þegar á að setja ofurskatta á bækur og menningarefni, en hins vegar að gera sykur og fitu skattfría. Bækur eru sykur, jafnvel sumar hverjar hunang, og eiga að vera nær skattfrjálsar alveg eins og Cocoa Puffið sem forsætisráðherrann borða alltaf á morgnanna. Ég held líka, að Hallgrímur slagverksmeistari sé yfirburðar materíalístískur maður og hefði plumað sig sem góður sölumaður fyrir þýskar sláttuvélar hefði hann ekki tekið saman við skáldskapargyðjuna.

Háttalag hans eftir bankahrunið segir mér það einhvern veginn að Hallgrímur sé þræll Mammons. Hann er án þess að vilja viðurkenna það míní-kapítalisti og gífurlega upptekinn af peningum, eins og flestir listamenn og fólk er flest. Aðrir en þeir sem kjósa Sjálfstæðisflokk og Framsókn þurfa líka að lifa og hafa smá lúxus, svo ekki verði bylting.

Jafngóður og Hallgrímur er í að berjast fyrir þá sem missa allt sitt kapítal (HaHe þarmeðtalinn),  jafnvel vitið líka, jafn slakur er Hallgrímur í að berjast fyrir integríteti  (íslenskt orð finnst víst ekki - kannski heild) í verkum sínum.

Heit Kona

Áður en bókin Kona við 1000° kom út á íslensku var bókin komin út á þýsku. En mál þróuðust þannig, vitum við nú, að þýska forlagið sem gaf bókina út hafði innanborðs afar einkennilegt fólk og þýðanda sem helst sér ekki neinar óþægilegar lýsingar á einum "mikilfenglegasta" kafla sögu Þýskalands. Of safaríkar eða sannar lýsingar á ógeði því sem flestir Þjóðverjar tóku þátt í getur víst verið hættulegt á okkar tímum og valdið því að bestu skáldsögur seljist ekki hjá forlaginu Klett-Cotta. Sagnfræðirit sem Klett-Cotta gefur út eru líka afar gerilsneydd.

Hallgrímur mun hafa beygt sig fyrir vilja forlagsnasistanna á Klett-Cotta þegar hann sá fram á að 1000 gráða heita konan yrði flopp í Þýskalandi. Hann var reyndar enn að rita þýsku gerðina, þegar þýðandinn var að þýða hana, sem verður að teljast mjög nýstárleg aðferð. Hallgrímur greyið vann fram á rauðar nætur með Wagner á fullu á fóninum til að þjónkast við þýðandann sem líklega átti afa í SS eða hefur mjög góða innsýn í hvað drepið getur sölu á bókum í Þýskalandi. "Das kannst du nicht schreiben, Hallgrímur" var greinilega oftast svarið við næturvinnu Hallgríms sem sætti sig þreyttur við að þýðandinn, eða var það "Censurstelle Klett-Cotta", rúði texta hans öllu safaríku og breyttu öðru svo sumir Þjóðverjar yrðu ekki minntir of ærlega á fortíðina. Eigandi forlagsins er heldur ekki gyðingur og hefur það örugglega haft sitt að segja.

Bók, sem á Íslandi hefur helst farið í taugarnar á afkomendum Brynhildar Georgínu Björnsson, sem Hallgrímur skáldar utan um, kom út í Þýskalandi svo rúin og dauðhreinsuð að fróðir menn þekkja vart bókina þegar hún er borin saman við dönsku þýðinguna og íslensku gerðina. Á þýsku er bókin beinlínis kosher fyrir afkomendur nasista í Þýskalandi. Enginn varð leiður, engin sannleikur löðrungaði bókmenntafólkið í Þýskalandi, aðeins fiktsjón. Bókin rokselur jafnvel á bensínstöðvum í Schwarzwald.

Bókmenntafræðingar úti í hinum stóra heimi, utan Þýskalands, þar sem sárin eru enn að gróa, eða Íslands, þar sem menn eru alltaf seinir að fatta, hafa gapt af undran. Bókin kom vitaskuld fljótt út á dönsku sem Kvinden ved 1000° . Góð þykir mér grein Erik Skyum Nielsens, Romanens markedstilpasning: Et boghistorisk lærestykke i frivillig litterær censur, sem kom út á í fyrra í afmælisriti . Skyum-Nielsen sýnir í grein sinni á mjög afgerandi hátt hvernig allt bitastætt hvarf úr bókinni um heitu konuna á Íslandi og eins hvernig Hallgrímur gerðist bókmenntahóra í Þýskalandi.  Skyum-Nielsen er afar kurteis maður. Danir nota ekki ljót orð eins og bókmenntahóra, en ég er viss um að ákveðin kynslóð Þjóðverja þyldi alveg að vera mér sammála, ef þeir heyrðu um og sæju mismuninn á bók Hallgríms á Íslandi og í Þýskalandi.  Ég leyfir mér líka að kalla þetta skandal.

Garden Party hjá forlaginu Klett-Cotta. Hallgrímur er orðinn stubenrein í Þýskalandi.

 

Lítil var heldur ekki undrun Claus Rothsteins bókmenntagagnrýnanda í Danmörku, þegar Guðrún Jónsdóttir, dóttir Brynhildar Gerorgínu sem Hallgrímur hefur gefið nýtt nafn og gert aðalpersónu sinni, kom á fyrirlestur Rothsteins í mars 2013. Guðrún var með yfirlýsingu sem hún hafði fyrr birt í Fréttablaðinu, þýdda yfir á ensku. Þetta hafði greinilega áhrif á Rothstein, sem ekki kallar allt ömmu sína. Nú gerðis Roðsteinn nær klökkur.

Auðvitað mega menn skálda og segja eitthvað ljótt um dauða menn, nema kannski Laxness, Eldjárn og ég gæti talið nokkra tugin annarra. Það er ekki sama hver maðurinn er á Íslandi. Hallgrímur gengur ef til vill lengra en sæmilegt er í ljósi þess að hann  beygir sig síðan fyrir óskum Evruþjóðverja sem ekki vilja eða geta heyrt neitt ljótt um forfeðurna? Ég tel hins vegar, alveg persónulega, að Hallgrímur hafi misskilið konu þá sem hann tók að láni. Greining hans á henni minnir mig á sérfræðiþekkingu karla á konum anno 1900, þegar karlrembusvín voru þeir einu sem töldu sig þekkja og geta greint eðli kvenna, og það gerðist allt í einhverri pseudosexúelli fantasíu karlanna. Kona sú sem Hallgrímur tekur til meðferðar var frekar fórnarlamb en sterk forgangskona kvenna sem áttu 5 börn með jafnmörgum mönnum. Hallgrímur hefur leyft sér að misskilja konuna.

Mammon er svarið, en ekki áhugi á sál. Hallgrímur vildi græða topdollar í Þýskalandi, líkt og hann vill ekki vera ofskattaður á Íslandi. Til þess að græða sem mest í Þýskalandi var hann til í að láta gelda verk sitt svo það ylli ekki óþægindum í Þýskalandi. Ohne Geld geht gar nichts eins og Þjóðverjar segja enn. Er hægt að leggjast lægra sem höfundur, nema ef vera skyldi að nota persónu, sem er svo ferlega lík einhverri konu á Íslandi, að það lá við að verkið væri það sem á íslensku er kallað "óvirðing við látinn mann"?  Menn tapa þó ekki peningum í Þýskalandi á því að sverta einhverja látna konu sem dó í bílskúr uppi á Íslandi. En greinilegra er, að enn eru til Þjóðverjar sem ekki geta þolað að heyra smá sannleika um hinn látna brjálæðing sem Þjóðverjar létu stjórna sér í 12 ár, og sömuleiðis Íslendingar sem þjónka viljugir undir rassinn á þeim eins og svo oft áður.

Er nema vona að listamaðurinn Hallgrímur sé áhugamaður um skatta, ólmur í ESB, og ófullnægður í hinni ömurlegu krónuverslun á hjara veraldar, sem hann getur þó þakkað andargift sína?  Hann seldi jafnvel ömmu sína fyrir nokkrar evrur.

Ég hef verið að hugsa um að schwissa þessum pistli yfir á þýsku. Við Hallgrímur erum nefnilega skyldir í 10. lið og illkvittni erfist oft í kvenlegg, svo eitthvað eigum við Halli sameiginlegt fyrir utan hárleysið. En Hallgrímur er líka Schram, kominn af Christian Günther Schram sem settist að á Skagaströnd og seldi Íslendingum brennivín. Hallgrímur er þannig þýskur að hluta til (þótt Bryndís frænka hans hafi fullvissað alla í diplómatíunni í Washington um að íslenska Schramið sé gyðinglegt). Þýsk gen Hallgríms gætu vitaskuld líka skýrt þessa sorglegu sjálfritskoðun Hallgríms im alten Vaterland.

Þegar ég sá kápu ítalskrar þýðingar bókarinnar, datt mér andartak í hug, hvort enn önnur útgáfa væri þar á ferðinni, allt öðruvísi en sú þýska eða sú íslenska. Þó var ekkert "Heila Mussolini" í bókinni. Á ítölsku heitir bókin "Amma við 1000 gráður" (La Nonna a 1000°). Hvað haldið þið? Kannski er það Fahrenheit?

Össur píningur

Össur Skarphéðinsson (S) vill "pína Ísraelsmenn" til að sætta sig við útrýmingarherferð á Ísrael og gyðingum. Þessar píningarhugleiðingar sínar, það er viðskiptabann á Ísrael, afhjúpaði hann á hinu háa Alþingi um daginn. 

Sjáið bara hér (8:50 mínútur inn í fréttatímann). Núverandi utanríkisráðherra útilokaði ekki að "Pína"  gyðinga ef heimurinn allur tæki þátt í slíkri "píningu".  Píning og útilokun á gyðinga var líka yfirlýst stefna forráðamanna Framsóknar á 4. áratug síðustu aldar. Allur heimurinn er sem betur fer ekki farinn aftur á sama menningarstig og Össur Skarphéðinsson, þar sem píningar og hryðjuverk eru verkfæri í mannlegum samskiptum.

Íslendingum má vera ljóst, að hagsmunir Íslendinga eru í húfi ef Ísland fer í sóló píningarherferðir gegn Ísraelsríki. Land sem leyfir einhverju braskfyrirtæki að veiða hval í óþökk siðmenntaðra þjóða, sama hve mikið slíkar þjóðir menga og drepa af fólki og hnísum, þá er stuðningur við "píningar" gegn þjóðum sem þegar eru fórnarlömb hryðjuverka, útrýmingarherferðar og haturs heilla heimstrúarbragða ekki sniðug aðferð til að gæta hagsmuna Íslendinga. Munið hverjir kaupa íslenskan fisk? Það gera hvorki Framsóknarmenn né píningarmeistari Samfylkingarinnar, flokks sem leitaði fulltingis hjá Assad Sýrlandsmorðingja, þegar Samfylkingin ætlaði inn í Öryggisráð SÞ, þar sem ætlunin var að ganga frá Ísrael.

Píningarmeistarar og sadistavinir Össurar í Samfylkingunni eru sjálfum sér verstir, þótt þeir fái "læk" á smettiskruddur sínar frá fólki sem kallar gyðinga "djöfla" og íslenska stuðningsmenn Ísraels "helvítis gyðinga".

Andskotar

Þegar maður sér þessa mynd af Skotum sem fagna því að þeir séu ekki orðnir sjálfstæðir, sýnist mér ljóst, að töluverður skyldleiki sé með sumum Íslendingum og Skotunum á myndinni. Það eru sumir andskotar á Íslandi sem fyrir alla muni vilja láta af sjálfstæði sínu og ákvörðunarrétti fyrir nokkrar evrur í budduna og félagsskap við sterku þjóðirnar með mikla atvinnuleysið í ESB. Megi andskotinn hirða þá!

"Helvítis gyðingur"

Ég var fyrstur manna til að stinga upp a mosku á Íslandi og styð byggingu hennar heils hugar. Ég tel enga trú  vera verri en einhverja aðra. Það er aðeins fólkið sem er mismunandi. Þess vegna sjáum við öfgaíslam blómstra í blóðbaði, og menn hafa einnig í gegnum aldirnar sýnt það ljótasta í sér gegnum kristnina.

Það syrgði mig hins vegar að sjá og heyra, að imam safnaðarins sem fékk gefna lóð undir mosku hafi hrópað að íslendingum sem voru með við sömu "iðju" og hann sjálfur í Laugardalnum í gær. Þar mótmæltu fáeinir íslenskir stuðningsmenn Palestínu því að kvennalandslið frá Ísrael leyfði sér að leika á Íslandi. Nokkrir vinir Ísraelsríkis, voru einnig komnir á staðinn með andmótmæli. Þeir sem mótmæltu fyrir Palestínumenn töldu sig hafa ákveðið svæði, sem þeir töldu stuðningsmenn Ísraels hafa ráðist inn á. Þetta leiddi meðal annars til ljótra hrópa og kalla meðal stuðningsmanna Palestínumanna. Ekki kom til steinskasts.  Imaminn, Salman Tamimi, kallaði alíslenskan og þrautkristinn aðdáanda Ísraelsríkis "helvítis gyðing". 

Nú held ég að flestir stuðningsmenn Ísraels á Íslandi séu frekar upp með sér heldur en hitt, þegar einhverjir kalla þá gyðinga. En þegar "helvíti" er sett í samhengið, er allt annað mál. Þessi hegðun Tamimis þykir mér ekki sæma trúarleiðtoga múslíma á Íslandi. Slík köll og hróp sýna að andlegur leiðtogi múslíma á Íslandi óski gyðingum helvíti og að hann sé hugsanlega ekki í andlegu jafnvægi. Þó hann sé Palestínumaður, þá er það ekki hlutverk hans að brjóta íslensk hegningarlög í hlutverki andlegs leiðtoga múslíma. Íslensk hegningarlögin gilda í Laugardalnum en ekki sharía lög.  Íþróttamannleg var þessi gusa Tamimis ekki og hefði mönnum verið vísað af velli og settir í leikbann fyrir minni sakir. Salmann verður að vara sig.

Þrátt fyrir ágætan stuðning varðliða Ísraels á Íslandi unnu íslensku stelpurnar þær ísraelsku með glæsibrag. Ætli kuldinn hafi ekki verið að drepa dætur Ísraels. Ég sé að á myndinni eru ýmsir smettisskrudduvinir þessa heiðingja. "Helvíti" voruð þið góð. Elskið Friðinn, Shalom!

Varðliðar Ísraels á Íslandi. Ljósmynd. Eva Björk.

Brúðkaupið í Cori

Síðastliðinn sunnudag ætlaði ég í stutta heimsókn með fjölskylduna á mjög merkilegt fornminjasafn í Cori. Búið var í síðustu viku að upplýsa mig að safnið yrði opnað aftur eftir sumarleyfi þann dag. En svo var ekki. Starfsmenn höfðu greinilega framlengt sumarleyfi sín og í bígerð var heilmikið brúðhlaup í Kirkju heilagrar Ólívíu. 

Brúðurin kom í sínu fínasta pússi í svartri Volkswagen bjöllu og fólk var byrjað að safnast saman á Olívíutorgi. Eftir smá leikatriði, þar sem litlu börnin áttu að segja föður brúðarinnar og henni að þau væru komin til réttrar kirkju, héldu herlegheitin áfram en við hurfum á braut til að eiga ekki í hættu að bíllinn okkar yrði ekki lokaður af vegna ólöglegra lagninga við fjallaveginn. Ég gleymdi svo forláta sumartreyju á rauðum plaststól við safnakaffihúsið fyrir ofan torgið.

Eftir brúkaupsnóttina rættist úr peysuleysinu. Einhver hafði afhent treyjuna á barnum og hékk hún á safnbarnum morguninn eftir. Í gleði minni bauð ég frúnni upp á cappucino og grappa og gaf eigandanum ríflegt þjórfé fyrir að hafa fundið peysuna mína. Síðar um daginn hittum við Giugliano, sem er altmúligmaður fyrir danskan eiganda hússins sem við erum í. Hann er ekki ólíkur Al Pacino á yngri árum og veiðir villisvín í fjöllunum. Hann býr hér á Via della Repubblica í Cori eins og við. Það var bróðurdóttir konu Giuglianos sem var að gifta sig. Veisla hafði verið um sunnudagskvöldið og annað "gilde" var líka á döfinni um mánudagskvöldið, svo Giugliano var greinilega með þynnku og ekki í vinnu þann daginn til þess að vera vel vígur í veislu númer 2. Ég spurði hann nú ekki hvort veisla númer 3 væri fyrirhuguð. Brúðkaup eru mikilvæg í lífi manna á Ítalíu líkt og á Íslandi.

Við sáum aldrei brúðgumann, en það gerir ekkert til. Hans bíða aðeins þrautir eiginmanns og hann verður aldrei samur maður eftir, eins og Teitur Ben latínumagister sagði um þá sem tóku latínuna alla í MH. Latina bona est, og á ég hér fyrst og fremst við svæðið sem við horfum yfir á hverju kvöldi þegar við borðum á veröndinni okkar í Cori. Brátt er þessi lúxus á enda. Veruleikinn á flatlendinu tekur við á morgun.

Í þrívídd:

Piazza di Sant'Oliva 

Chiesa di Sant'Oliva

Complesso Monumentale Sant'Oliva

Hvert í rauðglóandi

Á bak við Pantheon-hof í Róm hitti ég fyrir þessa félaga. Indverjar og Síkar eru margir á Ítalíu, líkt og Afríkumenn og Roma-fólk (sígaunar). Þetta fólk eru flest flóttamenn, sem ekki drukknuðu á leið til Lampedusa.  Ef þeir hafa vinnu eru þeir í illa launuðum störfum, og allir reyna að framfleyta sér á ýmsan annan hátt, m.a. með götusölu. Margir Indverjar vinna líka erfiðisvinnu í landbúnaði. Það sést nær ekki lengur Ítali að störfum í sveitum Ítalíu. Mikið ber á Indverjunum í sölumennskunni. Í Róm fylla þeir t.d. notaðar vatnsflöskur með venjulegu vatni, líma tappann á með hraðlími og frysta síðan flöskurnar.  Þeir reyna svo blessaðir að selja flöskuna fyrir 1 evru. Þegar lögreglan nálgast sér maður þá hlaupa á brott með vatnspokana sína. Minnir þetta óneitanlega á suma Íslendinga, sem gera allt til að fá sér evru.

Aðrir vinna fyrir sér með "töfrum" eins félagarnir á myndinni. Þeir leika forna íhugunarlist sem ginnkeyptir Vesturlandabúar hafa aldrei skilið. Það kallast "Sterki gúrúinn sem rekur staur í bakhlutann á Himalayamunki". Sá sem undir situr lítur út fyrir að hann haldi á félaga sínum með miklum erfiðismunum og framkallar grettur og stunur, en sá efri, sem á staurnum "situr" er greinileg í djúpri íhugun, sem er nauðsynleg þegar annar eins gaur fer upp í gilið.

Nokkrum klukkustund síðar hittum við aðra Indverja með sama töfranúmer nærri Forum Romanum.  Þá er kannski vatnssalan betri til að sjá sér farborða í þjóðfélagi sem er mjög hatursfullt í garð innflytjenda. En allt er reynt. Vinnumiðlunin skaffar ekki mörg störf og fólk fer ekki á atvinnuleysisbætur sí sona á Ítalíu.