Leita í fréttum mbl.is

Barinn fyrir að vera með fána í poka

Eftir rannsóknarferð mína um miðbæ Kaupmannahafnar þann 21. júlí sl., gekk ég í gegnum bæinn með vini mínum, pólskum gyðingi sem kallar sig Jerry en heitir upphaflega Jerzy. Er við komum til Nyrðri Borgarhliðs(Nørreport), varð ég var við einhver ólæti við eitt af strætisvagnabiðskýlunum þar. Ég sá lögregluna, sem hafði tekið höndum ungan arabískan mann. Við komumst fljótlega úr skugga um ástæðuna fyrir handtöku mannsins.  Hann hafði séð miðaldra mann ganga með danskan og ísraelskan fána ofan í innkaupapoka. Arabinn hafði veitt manninum með pokann eftirför upp í stræðisvagn og byrjað að slá hann og sparka í hann. Vagnstjórinn var fjótur til og lokaði ofbeldismanninn inn í vagninum og kom öðrum farðþegum í snatri út úr vagninum. Lögreglan kom að vörmu spori. Maðurinn, sem leyfði sér að hafa tvo fána í poka sínum var illa marinn í andliti og hafði fengið högg á eyrað.

  

Barinn með fána  

Vinur minn pólski, sem er ljósmyndari að atvinnu, tók myndir af öllu saman. Er hann var að taka mynd af ofbeldismanninum, réðst á hann arabískur maður, sem við höfðum séð við samkomu Hizb ut Tahrir og hótaði okkur öllu illu. Hér er mynd af honum og ofbeldismanninum í gulum bol.

  

Ofbeldi i Kbh

Danski maðurinn sem varð fyrir barðinu á ofbeldismanninum, hafði verið viðstaddur útifund örfárra stuðningsmanna Ísraelsríkis, sem fór fram við Kristjánsborgarhöll í Kaupmannahöfn.  Ætli ofbeldismaðurinn, sem einnig hafði verið á Ráðhústorginu að mótmæla tilvist Ísraelsríki, leiti nú á náðir hryðjuverka, uppgefinn og miður sín út af skilningsleysi dansks þjóðfélags á sérkröfum sínum og yfirgefinn og misskilinn af öllum? Það er aldrei að vita. Ef til vil fer hann til Íraks og sprengir sig í tætlur fyrir dauðgóðan málstað.   

Hryðjuverkaríkið Danmörk

Þessa dagana er talað mikið um hryðjuverkamenn í Danmörku. Nýlega féll dómur í máli 4 meintra terrorista. Þrír voru sýknaðir, en einn á 18. aldursári var fundinn sekur og dæmdur í 7 ára fangelsi. Ekki ætla ég að deila við dómarana um sakleysi þrímenninganna sem sleppt var og sá sem sekur var fundinn hefur áfrýjað dóminum, eins og vera ber í réttafarsríki. Annað mál geng öðrum ungmennum í hryðjuverkahugleiðingum kemur brátt fyrir dómara í Óðinsvéum. Nýlega var Dani af tyrknesku bergi brotinn, dæmdur í fangelsi í Bosníu fyrir að leggja á ráðin um hryðjuverk gegn saklausu fólki í Evrópu.

Af hverju velja þessi ungmenni að fremja hryðjuverk “einhvers staðar í Evrópu”?  Almenningi, sem ekki er í slíkum hugleiðingum, er jafnan sagt að þessir piltar hafi átt erfiða æsku, séu flóttamenn, ef til vill Palestínumenn, eigi bágt og að dönsk yfirvöld hafi brugðist þeim. Ekki ætla ég að draga í efa, að það geti verið hluti af skýringunni fyrir framferði þeirra. En það er alls ekki búið illa að þessum drengjum. Þeir eiga kost á skólagöngu, húsnæði og sömu mannréttindum og Danir njóta. En það virðist ekki vera nóg fyrir þá. Þeir hafa því fundið annað, mikilvægara, sem þeir láta stjórna lífi sínu og sem þeir virða meir en það samfélag sem þeir lifa í. Það er ofsafengin trú, bólginn botnlangi Íslams, þar sem allt það versta í manninum er sett á oddinn til að leysa vanda samfélagsins. Lausnin er ein alsherjarsprenging, blóðsúthelling og ofbeldi sem fær réttlætingu í trúnni, vegna þess að Allah er stór. Retóríkin er einföld en blóðug. 

21. júlí í fyrra varð ég vitni að fjöldamótmælum í Kaupmannahöfn. Á einum stað, Axeltorv, höfðu safnast saman stuðningsmenn Hizbollah, þó í óþökk vinstrimannanna sem héldu mótmælastöðuna. Þótt Hezbollah séu hryðjuverkasamtök sem EB hefur bannað, aðhafðist danska lögreglan ekkert. Ætli löggurnar hafa haft minnstu hugmynd um hvað gulu fánarnir með hríðskotarifflinum tákna?

Nazrallah í Tívolí  

Nasrallah Hezbollah-klerkur fyrir utan Tívolí - nei en gaman!

Löggan gerir ekkert 

"Ja, er det stationen? Nogle af dem har gule flag, er det farligt?"

Á Ráðhústorginu í Kaupmannhöfn fjölmenntu liðsmenn Hizb ut Tahrir, sem vilja stofna alheimsríki múslima, Kalífatið, og ætla sér að taka Jerúsalem og nota hana sem höfuðborg. Þeir vilja safna múslimum í eina þjóð, Ummah (%u0623%u0645%u0629‎), einhvers konar herraþjóð. Liðsmenn þessarra samtaka í Danmörku, sem eru bönnuð í öðrum löndum umhverfis Danmörku, m.a. Svíþjóð, hafa verið dæmdir fyrir að hvetja til dráps á gyðingum, hvar sem þá er að finna. Þeir tala um gyðinga, eins og nazistar gerðu, og líkja þeim við óæðri dýr. Liðsmennirnir ganga snyrtilega til fara. Í svörtum jakkafötum og hvítum skyrtum og hermennskubragur er yfir öllu hjá þessum ungmennum. Konur halda sig í bakgrunninum. Slagorðin á Ráðhústorginu voru “dauði Ísraels” og aðalvandamálið voru gyðingar. Þetta gæti alveg eins hafa verið í Nürnberg árið 1938.

Hizb ut Tahrir 1

Bænir gefa engan styrk

Truerholl en

Heittrúaðir gyðingar geta margir hverjir hlaupið í spik við lestur, þótt heilinn sé þaulþjálfaður.

Framtaksamur maður í Ísrael hefur opnað heilsurækt fyrir heittrúa gyðinga, þar sem þeir geta losað sig við aukakílóin eða styrkt líkamann - án þess að horfa upp á stinnar meyjar, sem leika sér af huga Adams eins og Lilith forðum, áður en Herrann skapaði Evu.

Þetta er auðvitað eitthvað annað en þegar ég var í öftustu röð í steppi hjá Hrafni og Ágústu. En þá fékk maður nú oft á tíðum opinberun beint upp í andlitið. 

Those were the days.

 


Dráp, eyðilegging og ofstæki

 Jerusalem

Jerúsalem fyrir daga Íslams. Samkvæmt öfgamönnum mega fornleifafræðingar ekki rannsaka leifarnar eftir þá mismunandi menningarstrauma, sem ráðið hafa ferðinni í hinni helgu borg.

Nú boðar snarvitlaus leiðtogi Íslamista í Palestínu 3. Intíföduna. Greinilegt er, að menn eru ekki búnir að fá nóg af morðæðinu, sem hefur herjað síðan um aldamótin. Nú á greinilega að drepa enn fleira saklaust fólk. Sprengja rútur, sprengja saklaust fólk á veitingastöðum, sprengja allt og alla í Ísrael. Tylliástæðan fyrir nýja uppþotinu er fornleifarannsókn Ísraelsmanna á musterishæð, sem ég skrifaði um í gær.

Í mörg ár hafa múslimir sjálfir eyðilagt fornleifar á Musterishæð. En allt verður svo vitlaust vegna rannsókna sem fram fara í tengslum við framkvæmdir á göngubrú. Nú er gyðingum hótað dómsdegi af  Sheikh Raed Salah, sem er leiðtogi Íslamistasamtaka Palestínu.  Hann sagði meðal annars í ræðu í dag um gyðinga: ”Þeir vilja reisa musteri sitt meðan blóð okkar er á fötum þeirra, á dyrastöfum þeirra, í mat þeirra og vatni”.

Hvenær fær hinn vestræni heimur nóg af þessum yfirgengilega miðaldabarbarisma? Af hverju styðja heilvita menn, jafnvel trúlausir vinstrimenn, svona frávita öfgar? Musterishæð köllum við þetta svæði, kristnir og gyðingar. Þetta er helgur staður fyrir okkur. En öfgaklerkar Palestínu hafa verið beðnir um að hefja nýja Intífödu í kjölfarið á skálmöldinni á milli öfgahópanna sem berjast um völdin í Palestínu. Því er borið við að hættulegir fornleifafræðingar séu að grafa undir göngubrú. Hvað geta ekki svona fornleifafræðingar leitt í ljós. Þeir gætu kannski eyðilagt máttarstoðir kreddunnar. Brjálæðið er löngu gengið úr böndunum. Múslimir líta á Musterishæð sem sína eign. Gyðingum og kristnum skal úthýst. Sheikh Raed Salah lýsir því yfir að hann vilji sjá höfuðborg nýja Wahab-Klífatsins (Stórríkis múslima) í Jerúsalem.

Og hvað þýðir það? Það þýðir að Ísraelsþjóð skal útrýmt, vegna þess að trúarofstækið knýr hatrið, en gyðingahatur er ekki nein nýleg uppfinning nasista, ef einhver heldur það.  Mottó öfgamúslima er því miður er orðið: „Við erum fórnarlömb heimsins. Heimurinn er aðeins vondur við okkur“. Þetta er reyndar ekki neitt sem stendur í Kóraninum eða öðrum ritum. Þetta er viðlag sem mig grunar að vinstrimenn á Vesturlöndum hafi fyrst og fremst kennt öfgamúslimum. Þess vegna kemur þeim svo vel saman.

Félaginu Ísland-Palestína ber tafarlaust að fordæma yfirlýsingar Palestínuaraba um 3. Intíföduna. Eða ætla menn að taka þátt í nýjum hildarleik og bera í bætifláka fyrir enn eitt blóðbaðið.


Tvískinnungur á Musterishæð

nkidron3

Fornleifum úr "framkvæmdum" múslima á Musterishæð er kastað niður í Kidrondal. Sárt að verða vitni að slíkum skemmdaverkum. 

Mikið fjaðrafok er nú vegna fornleifarannsóknar í Jerúsalem, í grennd við Al Aksa moskuna, þ.e.a.s. á Musterishæð gyðinga, þar sem moskan var reist á sínum tíma og reyndar í leyfisleysi.

Ísraelar ætla að endurnýja gamla göngubrú úr tré, upp á Musterishæðina. Því var ákveðið að rannsaka undir brúarstæðinu. Þetta gera múslimir að bitbeini og gjörvallur heimur múhameðstrúarmanna er nú í uppnámi og ásaka gyðinga um vanhelgun á því næstheilagasta í Íslam. Tyrkir vilja nú senda hóp sérfræðinga til Jerúsalem til þessa að skoða rannsóknina og hafa þeir verið boðnir velkomnir af Ehud Olmert forsætisráðherra Ísraelsríkis.

Það er heldur ekkert að fela. Rannsóknin gæti hins vegar aukið þekkingu okkar á þessum merka stað. Það verður hins vegar ekki sagt um allar þær vafasömu framkvæmdir sem hafa verið við Musterishæð á vegum múslima á síðustu árum.  Waqf , eða æðstaráð múslima í Jerúsalem hefur gefið leyfi til fjölmargra  framkvæmda og látið eyðileggja fornleifar við og á Musterishæð. Vélskóflur hafa verið notaðar, án fornleifarannsókna, og uppgröfnu efni hefur m.a. verið kastað niður í Kidrondal.  Ísraelsmenn og gyðingar kvarta og kveina yfir skemmdarverkunum, en þau eru gerð í nafni Allah með blessun Waqf, svo lítið er að gera. Lesendur geta kynnt sér skemmdarverk Waqf á þessari vefsíðu.

Aldrei er að vita hvort tyrkneskir kollegar mínir rannsaki líka skemmdarverk trúbræðra sinna á Musterishæð, um leið og þeir líta niður til fornleifafræðinganna undir brúnni.  Sömuleiðis væri það umhugsunarefni fyrir ýmsa starfsbræður mína um heim allan, að spyrja sjálfa sig af hverju þeir æsa sig út af fornleifarannsókn gyðinga undir göngubrú, þegar þeir þegja þunnu hljóði yfir skemmdaverkum múslimaklerka á einum helgasta stað Gyðingsdóms, Kristni og Íslams. 


Hver á hvað?

Whoiswhose

1                     2                   3                   4                   H                  G

Héraðsdómur Reykjavíkur hefur nú í þriðja sinn úrskurðað, að fara skuli fram mannerfðafræðileg rannsókn á lífsýnum til að ganga úr skugga um faðerni Lúðvíks Gizurarsonar hæstaréttarlögmanns. Lúðvík telur að hann sé sonur Hermanns Jónassonar fyrrverandi forsætisráðherra. Hæstiréttur hefur tvívegis hafnað því að erfðafræðilegar rannsóknir verði látnar skera úr um faðerni Lúðvíks.

Í haust lagði Lúðvík fram nýtt skjal til stuðnings máli sínu; yfirlýsingu systkina sinna, þar sem þau segja það siðferðilega skyldu sína að bera sannleikanum vitni. Hann sé sá að foreldrar þeirra báðir, hafi talið Lúðvik vera son Hermanns. 

Áður en tappað verður blóð úr Steingrími Hermannssyni, langar mig að setja fram spurningu til lesenda þessa bloggs. Myndirnar hér að ofan sýna 4 börn (1-4 frá vinstri til hægri). Þrjú þeirra hafa hingað til löglega verið feðruð Gizuri (G) og eitt Hermanni (H). Hver eru börn G og hver eru börn H?

 

Allar tillögur eru jafnréttháar, og enginn þrýstingur er á Hæstarétti til að fara að mati ykkar. Komið  með athugasemdir hér að neðan. Kannski leysum við vandann án blóðs, svita og tára.

 


"Ég þykja hákarlinn bara voða vondur"

FATSCANDINAVIAN

 

Segir danski rokkarinn Børge Suhr, sem var í kaupavinnu á Snæfellsnesi á 7. áratug síðustu aldar. "En íslensku er mjug falleg mál!"


mbl.is „Íslenska er algjört lykiltungumál“
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Íslendingur á nasistaveiðum ?

PúkiáStöng

Hvað hefur hann grafið upp nú

Eftirfarandi frétt er hægt að lesa í danska blaðinu Berlingske Tidende. Þar er nefndur til sögunnar íslenskur bréfberi í Kaupmannahöfn, Dr. Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, sem vakið hefur máls á fleiri glæpum SS-mannsins Søren Kams, sem Þjóðverjar halda hlífðarhendi yfir. Sjá fyrri færslu.

Sjá: http://www.berlingske.dk/indland/artikel:aid=859958

7. februar 2007 kl. 15:15


Søren Kam var med i jødeforfølgelser

Hvis nye oplysninger fra en dansk historiker og Simon Wiesenthalcentret passer, så stod Søren Kam centralt i forfølgelsen af danske jøder i 1943.

Søren Kam havde en stor finger med i forsøget på at udrydde de danske jøder.
Det skriver Politiken.dk på basis af oplysninger fra nazijægeren Efraim Zuroff ved Simon Wiesenthalcentet i Jerusalem såvel som historikeren Vilhjalmur Örn Vilhjalmsson. Efter samarbejdspolitikkens slutning indledte besættelsesmagten i oktober 1943 en klapjagt på danske jøder. Men hidtil har det ikke været kendt, at Søren Kam skulle have deltaget. Nu lyder det, at Kam deltog i et røveri i august samme år, hvor det lykkedes danske nazister at få fat i adresserne på mosaisk trossamfunds medlemmer. En landsret i München afviste forleden både at udlevere Kam såvel som selv at stille ham for retten for drabet i 1943 på journalisten Carl Henrik Clemmensen. /ritzau/


Kalda stríðið í Danmörku

Spæjarar

Eru þetta danskir KGB njósnarar? Eða bara heitfengir Kratar?

Nú liggja tveir einstaklingar, blaðamaður á danska dagblaðinu Politiken og prófessor við háskólann í Oðinsvéum (Syddansk Universitet) undir grun um að hafa birt upplýsingar um aðra einstaklinga, sem þeir hafa fengið aðgang að í skjalasafni Dönsku Leynilögreglunnar (Politiets Efterretningstjeneste, sem oftast er kölluð PET). Blaðamaðurinn og sagnfræðingurinn Hans Davidsen Nielsen og prófessorinn Bent Jensen hafa báðir fengið aðgang að gögnum frá Kaldastríðsárunum, sem aflétt hafði verið leynd á. En nú viðra yfirmenn PET möguleikann á því að lögsækja þessa góðu menn, sem ég þekki báða lítillega, vegna þess að haldið er fram að þeir hafi birt nöfn einstaklinga og upplýsingar - sem ekki mátti birta.

Hægan, hægan. Það er eitthvað sem ekki passar alveg hér. Fyrst eru heimildir gerðar aðgengilegar og skjalasöfn opnuð, og svo er bannað að vitna í þær að fullu. Ég hef reyndar lent í sömu hringavitleysunni, þegar ég uppgötvaði ríkisglæpi danskra yfirvalda, sem sendu flóttamenn í klærnar á nasistum 1943-45. Alls kyns hömlur voru settar til að hindra vinnu mína. Mér var í raun bannað að birta nöfn fórnarlambanna, en virti það að vettugi, það sem þær hömlur var ekki hægt að rökstyðja með lögum.

En Kalda Stríðið lætur ekki að sér hæða. Kitlandi spurningar um hverjir af kommunum voru njósnarar fyrir Sovét geta ekki verið leyndarmál endalaust. Sérstaklega þegar búið er að veita aðgang að heimildunum um þessar miklu byltingahetjur. Hvað halda yfirvöld eiginlega; að sagnfræðingar verði rosalega glaðir yfir því að fá heimildaaðgang, en að þeir óski ekki eftir því að miðla þeim upplýsingum sem í heimildunum er að finna? Hvers konar ídjót eru þetta í dönsku leynilöggunni?

Hans Davidsen Nielsen tekur tíðindunum um að PET vilji fara að rannsaka bók hans afar létt. Hann segist m.a. hafa birt sömu mannanöfn (njósnaranna) og prófessor Bent Jensen hefur gert. En Jensen hefur verið húðskammaður fyrir að gera það og nú hefur honum meira að segja verið stefnt afblaðamanninum Jørgen Dragsdal, sem Bent Jensen segir hafa verið njósnara KGB í Danmörku.Hans Davidsen Nielsen hefur í nýrri bók sinni skrifað að samkvæmt gögnum PET, hafi Dragsdal þessi verið talinn vera “Maður Nr. 1” í Danmörku af KGB.

Gamlir kommar og aflóga æsingahippar ganga berserksgang þessa dagana út af þessu máli. Bent Jensen tekur æsingi þeirra með stillingu (sjá góða grein í Berlingske Tidende).  Hans Davidsen Nieslen segir, að ef hann verði fundinn sekur um að hafa misnotað heimildir, nánar tiltekið sömu heimildir sem Bent Jensen og sérfræðingar á Dansk Institut for Internationale Studier (DIIS) hafa notað og birt, þá hlakki hann til að spila þriggja manna vist við Bent Jensen og stjórnanda DIIS rannsóknarinnar í fangaklefanum. Kannski gætu Lenínistarnir á myndinni hér að ofan fengið að spila með.

Dönsk yfirvöld verða að taka því að margir gamlir Kratar munu verða afhjúpaðir sem Rússanjósnarar í Kalda Stríðinu. En vandamálið í Danmörku er, að völd Kratanna eru óhemjuleg, einnig á stofnun eins og PET.


Pabbi Þórs var myrtur í Auschwitz

ThorogMargret

Þór Daníel Schlesinger og Margrét Vigdís Árnadóttir

Þór Daníel Schlesinger fæddist í Kaupmannahöfn 12. nóvember árið 1940. Foreldrar hans voru þau Fritz Schlesinger (f. 1896), þýskur gyðingur á flótta, og Margrét Vigdís Árnadóttir (f. 1910). Margrét féll fyrir Fritz, þótt hann væri mun eldri en hún. Fritz var afar geðslegur maður, greindur og fyndinn. Eftir innrás Þjóðverja í Danmörku faldi Margrét Vigdís Fritz sinn í íbúð sinni. Hann fór huldu höfði í Kaupmannahöfn árin 1940-41.

Eftir að Þór Daníel fæddist upplýsti Margrét til að byrja með, að faðir drengsins væri breskur þegn. Fritz Schlesinger var síðar handsamaður í íbúð Margrétar og var ásamt öðrum dæmdur fyrir tilraun til fjárkúgunar, sem reyndar var aldrei hrint í framkvæmd. Margrét fékk 5 ára skilorðsbundinn dóm fyrir að hafa falið flóttamann í íbúð sinni, dóm sem byggði á lagabreytinum, sem danskir kratar höfðu ólmir mælt með vorið 1940.

Dómur Margrétar er einn harðasti dómur sinnar tegundar í Danmörku. Fritz Schlesinger sat í dönsku fangelsi fram til 1943. Þá vísuðu Danir honum úr landi. Skömmu síðar var hann myrtur í Auschwitz. Ég fer ítarlega í saumana á sögu hans, Margrétar og Þórs Daníels í bók minni Medaljens Bagside, sem kom út í Danmörku árið 2005. 12 dögum eftir að bók mín kom út baðst danski forsætisráðherrann afsökunar, fyrir hönd þjóðar sinnar, á meðferð danskra yfirvalda á flóttamönnum er sendir voru í dauðann á árunum 1940-43.

Skömmu eftir Heimsstyrjöldina fluttist Margrét búferlum með son sinn til Íslands. Þór litli var augasteinn móður sinnar, fínlegur drengur sem elskaði tónlist. Austur á Hallormsstað veiktist Þór. Hann dó úr krabbameini aðeins 10 ára gamall. Þór var aldrei skráður í þjóðskrá eða í kirkjubækur á Íslandi. Hann er aðeins að finna í ættartölu og skrám Fossvogskirkjugarðs, þar sem jarðneskar leifar hans hvíla við hlið móður sinnar undir hraunhellu. Áferð hraunhellunnar minnir mig á áferð veggjabrota eins gasklefans í Auschwitz, þar sem faðir hans kann að hafa verið tekinn af lífi. Þegar Þór var borinn til grafar, urðu ættingjar hans að varna móður hans frá því að kasta sér niður í gröf sonar síns í hinni miklu sorg, þess er missir barnið sitt.

Árið 1941 skrifaði Fritz afmæliskort til sonar síns:

"Til Þórs Daníels,  1. árs þann 12. nóvember 1941. Elsku litli drengurinn minn! Þú getur enn ekki lesið þetta, en ég skrifa þér samt á fyrsta afmælisdeginum þínum og sendi þér elskulegustu hamingjuóskir, minn eigin litli Þór Daníel. Mamma þín getur kysst þig fyrir mig. Hann pabbi þinn.”

PostCard

Pabbi Þórs litla var myrtur í útrýmingarbúðum nasista í  Auschwitz. Dönsk yfirvöld sendu hann í dauðann.

Þetta var í fyrsta skipti sem saga þeirra feðga var sögð á íslensku. Var það ekki orðið tímabært?

Vonandi eyðilagði ég ekki fyrir ykkur kvöldmatinn, elskurnar mínar.  


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson
Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson

vilhjalmur@mailme.dk

Bækur

Kynning á nokkrum færslum, greinum og bókum PostDocs


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband