Doktor Prime Minister

Anders Fogh Rasmussen forsætisráðherra Dana var nýlega á ferð í Ísrael. Þar var hann meðal annars sæmdur heiðursdoktorsnafnbót þann 28. maí sl. við háskólann í Haifa. Ráðherranum var boðið til Ísraels í tengslum við 60 ára afmæli Ísraelsríkis og titilinn og hattinn fékk hann fyrir störf sín að sviði umhverfismála og friðar.

Ekki veit ég hvort Fogh Rasmussen hefur stuðlað meir að umhverfismálum eða friði en aðrir. Ég tel að hann hefði getað fengið nafnbótina fyrir öllu merkilegra afrek. Árið 2005 baðst hann afsökunar fyrir hönd þjóðar sinnar og fyrri ríkistjórna á þeirri meðferð sem dönsk yfirvöld gáfu flóttafólki, gyðingum og öðrum, á 4. og 5. áratug síðustu aldar. Hann bað gyðinga afsökunar á því að gyðingar höfðu verið sendir í klær nasista fyrir tilstuðlan danskra yfirvalda. Rúmri viku áður en hann kom með þessa afsökun, hafði ráðuneyti hans beðið um bók mína Medaljens Bagside, og hjólaði ég stoltur með hana og afhenti hana á skrifstofu Anders Fogh Rasmussens. 

 

                             © Jerry Bergman, Copenhagen

Danir vilja helst ekki heyra um þennan dökka kapítula í sögu sinni og dvelja frekar við, og stæra sig af, björgun gyðinga til Svíþjóðar í október 1943, þó svo að sú björgun hafi nú fyrst og fremst verið möguleg vegna þess að æðstu Þjóðverjarnir í Danmörku ákváðu að líta í aðra átt og gera minna úr aðgerðinni gegn dönskum gyðingum en upphaflega stóð til. Það gerðu þeir til að bjarga eigin skinni, því þeim var ljóst að stríðlukkan hafði snúist gegn Þjóðverjum.

Í Ísrael hafa menn enn ekki fengist til að meðtaka, að það var ekki bara giftusamleg björgun gyðinga árið 1943 sem hægt er að skrifa á sameiginlega sögu gyðinga og Dana. Sú saga inniheldur marga ljóta kapítula. 

Anders Fogh Rasmussen hefur, mér vitandi, ekki gert neitt sérstakt á sviði umhverfismála fyrir utan langtímaáætlun fram til 2025. Áætlun ríkisstjórnar hans í umhverfismálum er yfirveguð og raunsæ. Stjórnarandstaðan í Danmörku, eins og stjórnarandstöður víða annars staðra, virðist hins vegar halda  að hægt sé að frysta norðurpólinn og stöðva alheimshitnun ef vinstri menn komast til valda. Málið er ekki svo einfalt. Hér áður fyrr var þó mjög oft kalt í Gúlaginu, þar sem vinstri menn réðu öllu.

Fogh Rasmussen er einnig meðal þeirra leiðtoga sem sent hefur herlið til Írak og Afganistan. Menn geta lengi rætt hvort það er til góðs eður ei. Sjálfur tel ég það manninum til sóma. Friður kemst ekki á í þessum löndum meðan hryðjuverk eru faðirvorið.

Afsökunarbeiðni Anders Fogh Rasmussens árið 2005 var nægileg ástæða til að gefa honum doktorsnafnbót og sakna ég þess afreks í jarteiknaskrá Anders Fogh Rasmussens sem Háskólinn í Hafia hefur gefið út. Það hefði verið fullnóg ástæða til að gefa honum ferkantaða hattinn.

 

Bless Johnny

Johnny heitinn Rebel.

 

Leiðinlegur skratti, sem kallaði sig "Johnny Rebel", hefur nú verið fjarlægður af stjórnarmönnum bloggsins eftir að þeir höfðu samband við lögmann sinn, enda voru skrif hans brot á 233. grein a í hegningarlögum nr. 19/1940, aukinheldur sem þau voru brot á reglum blog.is.

Johnny þessi, sem setti fram nasistaáróður í sífellu, en átti samt bloggvini meðal frelsuðustu vinstri manna á blogginu, sem höfðu sameiginlegar skoðanir á málefnum Miðausturlanda. Gyðingar og Ísraelsmenn voru líka verstu óvinir "nýnasistans" Johnny, sem mig grunar nú frekast að sé vinstrimaður. 

Í einni af síðustu færslum Johnnys útúðaði hann Barack Obama fyrir að sýna Ísraelsríki stuðning. Annar bloggari kallaði hann "litla" og utanríkisráðherra Bandaríkjanna var kölluð "skjáta". Gyðingum var kennt um allt annað sem miður fer.

Ég blandaði mér í umræðuna, eins og ég gerði t.d. líka hjá Jóhannesi Ragnarssyni sem einnig hafði brugðist illa við frétt Morgunblaðsins um Obama og Ísrael. Meðan að kommar æstu sig yfir Obama og mér hjá Jóhannesi í Ólafsvík, kom einhver Skúli, sem felur sig á bak við IP-tölu, við hjá Johnny Rebel og skrifaði m.a.:

"Þú ert ágætur, Villi littli, og einhvern tímann munu hendur mínar umlykkja þig

Skúli (IP-tala skráð) 4.6.2008 kl. 21:35 "

Hvað hótunina frá "Skúla" varðar þá er hann falinn á bak við IP-tölu og samkvæmt nýlegum dómi Hæstaréttar gæti reynst erfitt að fá það upp gefið hver sé með þá IP-tölu eða hafi verið með hana þegar þessi hótun var skrifuð enda þarf víst dómsúrskurð til.

En sjúkleikinn hjá sumum hér á blogginu er greinilega kominn á alvarlegt stig. Kannski svo alvarlegt, að dómskerfið og lögregluyfirvöld ættu að fara að hafa eftirlit með verstu vitleysingunum og þeim sem lýsa yfir stuðningi við hryðjuverkasamtök.

Ég hef oft skrifað það, og endurtek það hér, að margt er líkt með frændum. Kommar og nasistar hafa ákveðin gildi og skoðanir sem falla vel saman. Við getum öll lifað vel án þessara gilda, sem aðeins hafa leitt af sér dauða og hörmungar.

Dönsk tunga á undanhaldi - Une petite histoire grotesque et arabesque

 

 

Danir eru nú farnir að ræða það sín á milli hvenær danskan deyr út. Eftir 20 ár segja sumir.

Það er ekki lengur graðhestaenska sem vinstrimenn töldu myndi ríða ilhýru dönskunni að fullu fyrir  nokkrum árum. Það er heldur ekki franska sem Danir elskuðu að skreyta málið með. Það er ekki þýskan sem hefur gegnumsýrt dönsku.  Arabíska er það heillin, sem nú tekur dönskuna aftanfrá að sögn sérfræðinganna.

Ætli Vigdís Finnbogadóttir myndi sætta sig við að innflytjendur á Íslandi myndu útrýma tungunni okkar með "Wallah billu" og öðru kjaftæði frá framandi löndum sem ekki virða réttindi kvenna?

Þegar norrænir menn þröngvuðu sér upp á íbúa Bretlandseyja á Víkingaöld (Söguöld), þá höfðu þeir ekki mikið fram að færa menningarlega. Þeir voru frekar ribbaldalegir. Kannski var helsta boð þeirra stærð ballarins eins hjá aumingja leigubílsstjóranum í Árósum, sem er svo vel í álnum að hann bíður ungu konum upp á heimatilbúið kebab og ferð upp í mínarettu, í stað borgunar. Aldrei hefur mér verið boði slík herlegheit að loknum leigubílstúr og er ég feginn því. Ég er líklega ekki nógu tungulipur eða of allt of kokhraustur.

Þótt víkingar hafi aldrei verið fjölmennari en heimamenn á Bretlandseyjum, (en ef til vill með stærri typpi), höfðu þeir á mjög skjótum tíma afgerandi áhrif á tungumálið, örnefni, staðarnöfn, you name it. Tungan er sleip ef typpið er stórt, samanber örnefnin Rutherford, Tipperary , Ballamory, Limmerick  og Gu(a)ndale. Þess bera að geta að orðið typpi virðist náskylt arabíska orðinu zibbi, sem þýðir það sama.

Hér er hægt að læra og vera með í þróuninni.

Ef það sem víkingunum tókst, tekst meðal innflytjenda, sem sumir hverjir vilja meira segja sjá Dunimark sem hluta af Kalífatinu sínu, þá eru eins viðbúið að við munum sjá ný nöfn á danska landakortinu eftir 20-30 ár. Sívali turninn verðu þá líklega orðinn veitingastaðurinn Shawarmahtårnet eða bænakallturn, sem hann reynar var lengi vel. Ég held ég flytji bara í burtu áður en það gerist og ég verð kallaður Ibn haram we sharmuta.

En áður en ég flý af hólmi ætla ég ekki að missa af Miss Hijab keppninni, sem menn með skrítnar kenndir efna til hjá Danska Ríkisútvarpinu. Körlum, eða konum, sem þykja konur sexí, þegar þær eru huldar með klút, slæðum og kuflum, hljóta að vera masókistar og perrar eða inti mafish mukh, svo ég noti nú orð þeirra sem nú í frá ráða dönskunni.

Myndin að ofan sýnir ferð upp í Sívala Turninn, en utan á honum stendur JHWH með gylltum stöfum. Ætli það verði þolað eftir 20 ár, þegar hér verður töluð arabeska.

Trúarhljómar

Matisyahu (Matthew Paul Miller) er óvenjulegur rappari (hiphoppari) og rastaman. Hér er óður hans til Jerúsalem sem mér þykir ljúfur. Hann var hér í Danmörku árið 2006 á Roskilde Festival.

 

og þetta er líka gott!

Lipa Schmeltzer hljómar eins og fitueyðandi undralyf, sem hægt er að kaupa í drugstore í stað þess að fara í liposucktion. Lipa Schmeltzer er einn vinsælasti tónlistamaðurinn meðal heittrúaðra gyðinga og vinsældir hans aukast. Hann er mikill grínisti og syngur á máli sem er skylt íslensku. Hér er brot af einu af vinsælustu slögurum hans, Abi Maleibt (Aber man lebt). Lagið er reyndar ættað frá Suður-Afríku og var stolið á sínum tíma, en að vísu ekki af Lipa.

 

Ekki get heldur ég staðið á mér að kynna þennan "Zimmermann", sem kemur örugglega og heldur tónleika í Laugardalshöllinni eftir 20 ár, ef hann lifir af núverandi menningarþróun heimsins.

Veruleikaflóttinn í Danmörku

 

Enn og aftur er ráðist á frændur okkar Dani. Þeir Danir, sem ekki telja að á þá sé ráðist persónulega, þegar sprengt er við sendiráð lands þeirra þeirra, eru haldnir veruleikaflótta á mjög háu stigi. Gjörvallur heimur múslíma, þ.e.a.s. öfgamenn í þeim hópi (sem vissulega eru margir), hafa fyrir löngu lýst yfir stríði á hendur öllum Dönum, sem og öðrum sem ryðja þarf úr vegi og myrða svo þeir geti stofnað alheimsríki sitt, sem stýra ber með því versta úr Kóraninum.

Veruleikaflótti er þegar sendiherra Pakistans í Danmörku kennir Múhameðsteikningum um það sem gerðist í fyrradag í Islamebad. Hörð mótmæli ber að senda slíkum manni.  Af hverju safnast alltaf svo mörg fífl  saman í utanríkisþjónustur?

Rassasleikjuflokkur öfgaaflanna, Radikale Venstre, sem í Síðari heimsstyrjöld hafði nána samvinnu við nasistasetuliðið í Danmörku, telur að utanríkisstefna Dana sé ástæðan fyrir hryðjuverkunum í Islamebad. Það er líka veruleikaflótti.

Forsætisráðherra Dana, Anders Fogh Rasmussen segir hins vegar formann Radikale Venstre ganga erinda hryðjuverkamanna. Formaður krata og Danski Þjóðarflokkurinn eru á sama máli. Naser Khader frá Ny Alliance, sem er orðin heldur tóm tunna upp á síðkastið vegna flótta "meðlima", segir að meðreiðarsveinar öfgastefnunnar í Radikale Venstre hafi "vanmetið hina íslamístísku andstæðinga" og mælir með því að Múhameðsteikningarnar verði  birtar aftur í dönskum dagblöðum, ef þær hafa valdið sprengingunni í Islamebad.

Kannski verður einfaldlega að fara að setja Íslam í bað. Almennilegt bað með grænsápu og kláðadufti fyrir Talebananana, sem eru óætir andskotar og hvergi í húsum hæfir enda ekki komnir af hellisbúastiginu. Önnur trúarbrögð hafa farið í gegnum siðaskipti. Öfgarnar út úr Íslam og þá kemur fjallið til Múhameðs. Eitthvað verður einfaldlega að gerast. Hellisbúar og morðsveitir sem dýrka mannfyrirlitningu eiga ekki að geta sett lýðræðisríkjum afarkosti.

Á tímum hinna löngu kuta

 

Hér fyrir nokkrum kvöldum voru tveir Íslendingar á ferð í Kaupmannahöfn. Þessir kappar komu sér ískyggilega í vandræði, því erindi sem þeir áttu í sjoppu, Bobbys Kiosk nærri Istedgade, endaði með því að annar þeirra kom út úr sjoppunni án kóks og prins pólós, en með sjö djúp svöðusár.

Nú telst málið hins vegar "upplýst": Íslendingurinn mun, samkvæmt vitnum, hafa verið uppivöðslusamur í sjoppunni og kallað þá sem þar voru inni öllu illum nöfnum og var það túlkað sem kynþáttafordómar af vitnunum.  Þetta mun hafa orðið til þess að 17 ára piltur sem var gestur í versluninni stakk Íslendinginn 7 sinnum með löngum, ólöglegum hníf. Københavns Politi krafðist framlengingar gæsluvarðhalds yfir hnífstungumanninum, en nú greina fjölmiðlar frá því að dómari hafi leyst hnífstungumanninn úr haldi, þar sem henni þótti sýnt að ástæðan fyrir árásinni með hnífinum væri undangenginn kynþáttahatur Íslendingsins. Greinilegt er að dómaranum hefur þótt "kynþáttafordómaákvæði" danskra hegningarlaga vega þyngra en ítrekuð hnífstunga sem gefin er í kjölfar reiði vegna þess að heiðurs 17 ára manns var misboðið vegna láta og fordóma Íslendingsins. Það er skrítinn dómur að mínu mati og einkennilegt réttarsköp!

Nú hefur það einnig komið í ljós í íslenskum fjölmiðlum, að Íslendingurinn getur trútt um talað, enda hefur hann sjálfur hlotið dóm fyrir hrottalegar líkamsárásir á Íslandi.

Óli Tynes blaðamaður kynnti sér málið og hafði meira að segja samband við góðkunningjakonu sína sem hefur selt pulsur þarna í Istedgade um langan aldur. Hún bar eiganda sjoppunnar vel söguna.  Sjá hér og undraðist að svona hlutir gætu átt sér stað hjá Bobby. Óli Tynes virðist vera betur kunnugur þarna bak við járnbrautastöðina i Kaupmannahöfn en ég.

Nú gengur laus 17 ára maður sem hefndi sín á ofurölvi Íslendingi sem var með rasisma á almannafæri. Stungumaðurinn er frjáls maður þótt hann hafi reynt að myrða mann með því að stinga hann 7 sinnum. Árásarmaðurinn hljóp reyndar brott af vettvangi en var gómaður af lögreglu. Nú situr hann við kjötkatla mömmu sinnar, en hans bíður væntanlega dómur. Annað væri út í hött.

Mér lék forvitni að grafa aðeins í málið, þar sem ég á svo góðan farsíma og smá tíma aflögu. Ég hringdi í Anders Dorph, sem er lögreglusaksóknari hjá Lögreglu Kaupmannahafnar, og spurði hann nokkurra spurninga. Hann treysti sér aðeins að svara einni spurningu en lét mér hins vegar aðrar upplýsingar í té. Hann vísaði svo restinni til þeirrar deildar lögreglunnar sem hefur með rannsókn málsins að gera.

Spurningin sem ég fékk svar við hjá Anders Dorph var:  17 ára piltur stakk viðskiptavin í sjoppu 7 sinnum eftir að honum þótti hann verða fyrir aðkasti kynsþáttafordóma viðskiptavinarins. Er hægt að segja að grein hegningarlaganna um kynþáttafordóma vegi þyngra á vogaskálum réttvísinnar en brot á ákvæðum um ólöglega eign og meðferð vopna, eða alvarlegar líkamsmeiðingar og limlestingar?

Þessu svaraði lögregluassessorinn, að embætti hans hafi farið fram á framlengingu á gæsluvarðhald  hnífstungumannsins, en að dómarinn í málinu, sem hann talaði um sem konu, hefði metið málsatvik þannig að leysa bæri árásamanninn þegar úr haldi, þar sem vitni sögðu Íslendinginn hafa verið með kynþáttafordóma. Dorph vildi ekki koma inn á persónulegt álit sitt á þeim dómi, og undirstrikaði að embætti hans hefði farið fram á fangelsun. Hann gat ekki gefið mér dæmi um rasisma Íslendingsins. Dorph gat heldur ekki  svarað öðru spurningum mínum. Hann benti mér að tala við Henrik Andersen hjá Kaupmannalögreglunni. Meira um það síðar.

 

Uppi stendur, að dómari hefur ákveðið, að maður sem veitir 7 svöðusár vegna þess að hann ærðist út í fullan "öfgamann" frá Íslandi, megi ganga laus, þó svo að hann hafi brotið allmörg ákvæði hegningarlaga í tengslum við að hann réðst á Íslendinginn í Istedgade með hnífi.

Vægast sagt þykir mér þetta undarlegur dómur og ekki tel ég að öll kurl séu komin til grafar í málinu. Nokkrar spurningar mínar til Anders Dorph, sem hann gat ekki svarað, setti hann hljóðan í smá stund. En hann gat ekki deilt við dómarann, þó að hanni sæi helst árásarmanninn bak við lás og slá þar til dómur hefur fallið í máli hans.

Mér þykir líklegt að málalyktir verði að hinn 17 ára árásarmaður "sleppi billega", og að "tekið verði tillit" til rasisma Íslendingsins, sem ef til vill verður ekki dæmdur fyrir rasisma, þar sem hann "særðist" sjö stungusárum vegna reiði unglings.  Rökrétt, ekki satt?

Hvað gerðist ef ráðist yrði með hnífi á ferðamann frá múslímalandi í Kaupmannahöfn? Hingað til hefur það ekki gerst, og nú orðið eru árásir danskra múslíma á ekki-múslíma algengari. Leyfi ég mér að minna á morðið á Antonio Curra, ungum Ítala sem myrtur var á fjölförnu götuhorni í Kaupmannahöfn árið 2003. Mestu mótmælin í sambandi við það mál komu að mínu mati er ódæðismennirnir hlutu útvísunardóma i framhaldi af fangelsisvist.

Lögreglan fann t.d. aldrei arabana sem fyrir nokkrum árum lögðu til bandarísk gyðings með hnífi, og sprettu upp nös hans. Bandaríkjamaðurinn var túristi í hópi sem nýkominn var út úr kosher-café sem er að finna í kjallara safnaðarheimilis gyðinga í miðri Kaupmannahöfn.

Ég heft oft í lestum Kaupmannahafnar og almannafæri séð unga innflytjendur (nýbúa) sveifla vopnum sínum og ganga ögrandi um með bardagahunda sína. Ástandið er ekki gott.

Vandamálið er ekki nýtt af nálinni. Lesið þetta eða þetta . 12 ára hnífstingur á bókasafni. Á þetta eftir að verða verra?

Hnífavandamálið í Danmörku er stórt og hefur dómsmálaráðherra landsins og sumir flokkar i Folketinget verið mjög harðorðir. Dómarinn í borgarrétti Kaupmannahafnar virðist hins vegar ekki hafa heyrt þau aðvörunarorð stjórnmálamannanna og telur að viðeigandi sé að sleppa manni úr haldi sem stungið hefur annan mann sjö sinnum með ólöglegu vopni.

Danska lögreglan er líka sek um áhugaleysi á þeim vandræðum sem hnífaeign unglinga veldur. Sjá hér og blandar saman orsakagreiningu og ósk um fyrirbyggjandi aðgerðir við atburði líðandi stundar, sem ekki eru leystir. Hún telur ekki að bann við hnífum sé nein lausn. Kannski hefur hnífstungumaðurinn heyrt það og misskilið. Hnífur hans var nefnilega ólöglegur. Samt gengur hann laus vegna þess að dómari í Kaupmannahöfn telur að hann hafi stungið sjö sinnum vegna þess að hann særðist af orðum ölvaðs Íslendings.

Til upplýsingar, get ég greint þeim bloggvinum mínum sem sýnt hafa þessu leiðinlega máli þjóðfræðilegan áhuga og sérstaklega þeim sem íhugað hafa uppruna þess sem á sjoppuna Bobbys kiosk. Hann er upphaflega frá Pakistan og sonur eigandans, mun hafa verið í versluninni þegar hnífstungurnar áttu sér stað, og var hinn 17 ára hnífstungumaður vinur sonar eigandans.

 

Lok allt annað, sem reyndar kemur umræddu máli ekki við. Áhugi minn á málinu jókst til muna, þegar ég heyrði að kona hefði kveðið upp dóminn sem leysti stungumanninn úr haldi. Kona nokkur var á tíma dómari í borgarréttti  Kaupmannahafnar. Ég veit reyndar ekki hvort hún vinnur þar enn eða hvort hún er sama konan sem ákvað að 7 stungur séu nein ástæða til frelsisskerðingar. Hún er dóttir dansks embættismanns, sem á stríðsárunum sendi saklausa gyðinga í dauðann í Þýskalandi, m.a. mann, Fritz Schlesinger, sem átti son með íslenskri konu. Enginn hrópaði "rasismi" þá og gyðingar stungu ekki það sem níddust á þeim með hnífum. Rasismi er lítið orð sem gyðingarnir gátu því miður ekki veifað með, eins og ungir innflytjendur gera í dag.

Í dag er ekki einu sinni hægt að biðja innflytjendaungling um að standa ekki á miðjum hjólastígum og hindra umferðina. Þá er hrópað "Racist" á eftir manni. Það er best að segja ekki neitt á móti, ef þeir eru með hníf, því lögreglunni þykir það greinilega enn allt í lagi. Þeir eru of uppteknir í að úthugsa fyrirbyggjandi aðgerðir hjá komandi kynslóðum hnífanotenda  til þess að stoppa vandann.

Stundum spyr ég sjálfan mig, hvort menn séu hræddir við að taka á hlutunum í Danmörku?

Var Shakespeare kona eða trans?

Þessi  frétt þykir mér heldur betur merkileg. Ekki alls fyrir löngu var sérfræðingur nokkur búinn að lýsa því yfir að hann gæti alveg sýnt fram á hvernig William Shakespeare leit út (hér að ofan). Mér þykir harla ólíklegt að hann hafi litið út eins og sérfræðingurinn heldur fram, ef "hann" var kona, og jafnvel kona af ítölskum gyðingaættum eins og annar klókur karl heldur nú fram. Það gerir nefnilega frístundashakespeareistinn John Hudson, sem telur meira en víst að Shakespeare hafi verið Amelia Bassano Lanier (eða Lanyer). Sjá æviatriði hennar hér. Hér getið þið svo séð stutt viðtal við Hudson.

Og fleiri upplýsingar frá hinum veltalandi John Hudson eru að finna á YouTube:

Hudson leggur mikla áherslu á að "Shakespeare" hafi haft miklu meiri þekkingu á tónlist en einhver strákur frá Stratford-upon-Avon, sem ekki var komin af tónllistamönnum og sem ekkert hafði verið skólaður í þeirri list. Hvernig stóð líka á því að sveitstrákur kunni bara fullt af ítölsku þegar hann birtist allt í einu í Lundúnum, spyr Hudson? Það er ekki nema vona að Hudson spyrji. Ég spila á píanó og lærði ítölsku í MH, tvo áfanga, og ekki varð ég neinn Shakespeare.  

Ég hlusta með mikilli athygli á John Hudson og hlakka til að stytturnar af Shakespeare verði fjarlægðar og stytta af konu, dökkri yfirlitum, komi í staðinn.

Eins og fróðir menn vita, hafa margar tilgátur verið á lofti um uppruna Shakespeares, líkt og með uppruna Kólumbusar. Einhvers staðar las ég um mann sem heldur því fram að hann hefði verið Kínverji og annars staðar er því haldið fram að hann hafi verið Indverji, Þjóðverji, Hollendingur o.s.fr. Mér þykir afar vænt um tilgátuna um að hann hafi verið arabi og hafi upphaflega heitið Sheik Yer Beer eða Sheikh Ispire. Það skýrir auðvitað allt, þar sem því er gjarnan haldið stíft fram að við höfum allan okkar fróðleik frá aröbum.

Bull og vitleysa, Shakespeare var auðvitað Íslendingur. Vilhjálmur kallaður Skagaspíra (Skagespear = Shakespeare), langur sláni sem stakk af með ensku skipi, þegar honum var ljóst að menn verða ekki spámenn í eigin landi, og vegna þess að ekki var til nógur pappír í landinu. Menn geta ekki bara pissað Miðsumarsnæturdraum í snjóinn. Punktum basta, það þarf ekki fleiri sannana við.

Holy Hijab

 

 

Þessa dagana tala Danir vart meira um annað en slæður. Sumir ráðherrar koma sér í vandræði ef þeir eru jákvæðir fyrir slæðum. Aðrir þingmenn koma sér í vandræði ef þeir eru á móti slæðum. Enn aðrir vilja verða þingmenn með slæður.

Allt þetta slæðutal er kannski ekki einkennilegt, þar sem fleiri og fleiri konur í Danmörku hylja sig með alls kyns slæðum. Þær konur sem hylja sig, eignast fleiri börn en stöllur þeirra án slæða. Konurnar með slæðurnar segjast ekki getað lifað án þeirra og telja að tuskurnar séu einfaldlega guðlegar, en þeim sem er illa við klútana segja þá vott um kvenfyrirlitningu Íslams og skuggalegan miðaldahugsunarhátt.

Hvað sem öllu þessu slæðutali líður, og ef tekið er tillit til frjósemi slæðukvenna, þá er ljóst að nær helmingur allra kvenna í Danmörku mun eftir 20-40 ár bera slæður, sem "lög þeirra og trú fyrirskipa". Þá gilda víst ekki lengur dönsk lög í Danmörku. Allsbera stelpan á síðu 9 í Ekstra Blaðinu mun þá líklega með slör og slæður eða kannski hefur hún þegar verið hrakinn á brott eins og Eva úr Paradís.

Ég get ekki skilið hvernig slæður geta verið þóknanlegar Guði.  Það hlýtur að vera mjög heitt og óþægilegt að hafa svona vafning og geta ekki um frjálst höfuð strokið. Hvaða guð fyrirskipar slíkt? Það er víst hann Allah.

Ein af sterkustu skjaldmeyjum Allah er lítil stúlkukind á Gaza ströndinni, sem hér heldur mikla lofræðu, á arabensku, nýju tungumáli, um kosti og heilagleika hijabsins, þ.e. slæðunnar sinnar. Ræðan er heldur sorgleg.

Ekki veit ég hvaða álit stúlkan á Gaza hefur á þeim slæðudansi sem hægt er að sjá hér að ofan. Dillibossar eru greinilega jafnvinsælir með eða án slæðu. "Derty Dancing Al Arabi!" eða tvískinnungur undir kufli.

Åge Meyer Benedictsen

 

 

Þegar félag Litháa var stofnað á Íslandi um síðustu helgi, langaði mig að heyra hvort einhverjir lesendur bloggsins, sem hér líta inn, vissu að sovéthrellirinn Jón Baldvin Hannibalsson væri bara núll og nix miðað við Åge Meyer Benedictsen í Litháen.  Ég spurði og það leið vika þangað til einhver Sigurður í HÍ, sem gengur undir dulnefninu SÖK, kom með hluta af réttu svari.  Sjá hér.

Åge Meyer Benedictsen var Dani af íslenskum ættum. Móðir hans var Anna Benedictsen leikkona og söngkona, sem var dóttir Jens Benediktssonar (Benedictsen) kaupmanns í Efstakaupstað, Christianshavn og Nýhöfn. Meðal fleyja hans, sem ég spurði um, var hið glæsilega skip Hekla (sjá mynd). Málverk af skipinu, sem hefði sómt sér veglega á safni á Íslandi, var nýlega selt á uppboði í Kaupmannahöfn. Merkasta húsið á Ísafirði, Faktorshúsið, var í eigu hans og þar fæddist Anna, móðir hans.

Fjölskyldan flutti til Kaupmannahafnar, vegna þess að dönsk amma Åge Meyer Benedictsen sem var mikil selskapsdama undi ekki hag sínum á Vestfjörðum. Móðir Åge Meyer Benedictsen var góðkunnug H.C. Andersen. Eitt sinn hitti Andersen hana, systur hennar og móður í Þýskalandi, þar sem þær voru í óperuferð. Faðir Åge Meyer Benedictsens var danskur gyðingur sem gat rakið ættir sýnar til Þýskalands.

Ekki ætla ég að rekja ættgarð Benedictssens og sögu hans frekar hér, en geri það líklega bráðlega í einhverri grein.

Åge Meyer Benedictsen þótti snemma mikill námsmaður og var einn fremsti þjóðfræðingur Dana í lok 19. aldar og byrjun þeirrar 20. Hann lét margar þjóðir sig varða, en hafði sérstakan áhuga á Lithaugalandi og Armenum. Hann skrifaði mörg alþýðleg fræðirit , meðal annars um Ísland, og þótti einn vinsælasti fyrirlesarinn í Danaveldi um og eftir aldamótin 1900. Þar að auki var hann mjög áhugasamur um fullveldi Íslendinga og einn stofnfélaga Dansk-íslenska félagsins (Dansk-Islandsk Samfund).

Ég er miðlimur í félagi til heiðurs Åge Meyer, sem telur félagsmenn í ýmsum löndum, en flesta í Litháen. Ég mun segja frá því nánar síðar.

Ljóshærða hommaveislan í Belgrad

 

Ég tek það bara strax fram, að ég hef ekkert á móti hommum eða ljóshærðu fólki, en ég hata Melódígrandprixið. Þar sem aðeins eitt sjónvarpstæki er á mínu heimili, var ég neyddur til að hlusta á ófögnuðinn með öðru eyranu. Ég settist auðvitað fyrir framan altarið þegar leyst var um "Lífstykkið" frá Íslandi, og svo hertók ég sófann í allri lengd minni og horfði á restina með fjölskyldunni með einu auga.

Atkvæðagreiðsla söngvakeppninnar hefur mér hins vegar um árabil þótt hin besta skemmtun. T.d. að sjá hvernig hægt er að strika línu gegnum Evrópu hvað varðar tónlistasmekk, sem t.d. sameinar forna fjendur, sem gefa hver öðrum 12. stig.

Annað, sem greinilega sameinaði fólk í ár, að minnsta kosti þá sem kynntu niðurstöður var að "Blondes have more fun". Úr þeim stóra hópi kynna, sem sýndi perlutennur og lélega tungumálakunnáttu, voru aðeins örfáar brúnkur. Allir hinir voru blond, nema ein keltnesk rauðka frá Írlandi. Flestir þeirra ljósærðu voru auðvitað ekki "natural blonde" og einhverjir afkomendur Júrís og Svetlönu, sem lengi stýrðu atkvæðagreiðslunni í ráðsstjórnartíðinni, voru greinilega búnir að komast í klórínfötur mæðra sinna.  

"Hommaveisluna" verð ég auðvitað að skýra, svo ég fái ekki heimsókn af fullt af reiðum drengjum í leðurfötum (ég er bara að grínast). Einhvers staðar hef ég lesið að þessi mikla hátíð heilli mjög samkynhneigða menn. Það er glamúr á fullu. Þegar maður sér close up á milli laga af þeim karlmönnum sem standa og flagga á fremsta bekk, um leið og þeir benda á strákinn við hliðina á sér, má lesa þetta á varir þeirra: "Hæ mamma, þetta er kærastan mín!". Meðal listamannanna flögraði maður frá fjarlægu landi, sem ég vissi varla að væri til. Hann bar vængi búna til úr reittum hænsnafjöðrum. Ljóshærður kynnir niðurstöðva í Þýskalandi var líka búinn að fá sér slíkt flugfiður. Fiðraðir menn eru fallnir englar.

Mikið er spekúlerað á netinu um kynhneigð sigurvegarans Dima Bilan (sem upphaflega hét Viktor Belan). Hann ólst í Tatarstan, þar sem margir Tatarar búa. Ekki mun Bilan þó vera Tatari. Bilan er heldur ekki ljóshærður, en bætti það upp með því að láta ljóshærða skautadrottningu sveima kringum sig á sviðinu í gær. Það sýnir kannski ekki neitt, nema ef til vill lélegan smekk. En aumingja Bilan er fyrir utan að syngja fyrir Rússland og vera grunaður um að vera gay, gyðingur og stuðningsmaður Ísraels. Getur það orðið verra?

Ég læt því flakka mynd af Bilan með konu upp á vangann og hálsmen sem gefur trúhneigð hans til kynna. Hér fyrir neðan er kvikmynd frá heimsókn Bilans í Ísrael árið 2006, þar sem hann talar við rabbína og dáta og fitlar aðeins við Grátmúrinn. Og þessi mynd, sem móðir Bilans hefur sett á YouTube, sýnir að Bilan á vissulega líka margar vinkonur - enda er hann sætur! Þið verðið að viðurkenna það, þótt hann sé ekki ljóshærður.