Femínisti fjarlægir mig – and makes my day

Klukkan 7 í morgun að íslenskum tíma las ég frétt á Eyjunni um blogg amerísks gestalektors við Háskóla Íslands. Hún heitir Jyl J. Josephson (sjá mynd) og er sérfræðingur í femínisma og kynjafræði, sem eru greinar sem ég hef mikið gaman af, vegna þess að þær eru enn mjög frumstæðar - eða bara þeir þær sem stunda þær.

Davíð Oddssyni hafði boðið manni þessarar fræðikonu og syni hennar far hér um daginn svo „Jim og the little guy" gætu mætt í kirkju á réttum tíma. Mér þótti analýsa Jyl Josephson á þessari vingjarnlegheitum í Davíð mjög einkennileg, en þó ekki, því vel þekktir fordómar úr femínistarannsóknum skína í gegnum vangaveltur hennar um Davíð Oddsson.

Ég gerði athugasemd á minni hraðensku við færslu konunnar á blogg hennar kl. 7.23, sem hún fjarlægði svo að segja að vörmu spori.

Hér er það sem ég skrifaði í fljótheitum:

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson said...

There are fortunately still civilized people around in Iceland.

However, Dr. Jyl J. Josephson seems to adapt well and quickly to the views of the ethnocentric elite of the University of Iceland, the leading University in the world in Hypocrisy and Omphallic studies.

Regardless of my personal views on David Oddsson, It was extremely nice of him to give "Jim and the little guy" a ride. Probably it was also dangerous, because he could have been nice to a person from the University of Iceland, who didn't like Davíð Oddsson and other political figures that helped finance some of the anachronistic stuff, like Gender Studies, which is still being thought at the University of Iceland.

There is absolutely nothing sinister about David Oddsson's social continence, which fanatic feminism or rigid gender studies can pervertize. Probably it's just a case of an extreme difference between Iceland and the USA. In the male dominated, crime ridden USA, some "David" could very well have put Jim and the little guy trough the meat grinder - and then asked if they knew him.

I imagine that Mr. Oddsson invited your husband and son into his car due to the extreme weather conditions in Reykjavík, rather than he likes to see if people are scared of him after he was stigmatized as the main boogieman of the Icelandic financial meltdown. Your son would have frozen to death if he had been on his own last Monday. Nobody dares to give a lift to a child in Iceland anymore.

As for the "nation-centric masculinity ideals" and hegemonic masculinity (http://www.nikk.no/?module=Articles;action=Article.publicShow;ID=1147) as the cause for the bank collapse in Iceland, I am sorry to say: That is mere crap and bullocks. The very same explanation for the collapse in the US can be applied for Iceland. It was GREED. Women, a majority of whom is not into far-fetched gender studies and fanatic feministic model making, played very well along in the "man dominated" financial meltdown in Iceland. For instance Mrs. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, a former mayor of Reykjavík, former minister of Foreign-affairs etc. Make sure to recognize her when she gives you a lift in Reykjavík and get her fact sheet from another department than the Feminist- and Gender Studies at the University of Iceland, who seem to have adapted the philosophy of their maternal ancestor: Gróa on Leiti.

March 31, 2011 7:23 AM

Blýbiblían - Biblia Plumba(ta) ??

 

Nú segja heimsfjölmiðlar frá blýbiblíu nokkurri, sem á að hafa fundist á mjög afskekktum stað í Jórdaníu. Jössus minn! Ég held mig á mottunni þangað til ég hef séð og lesið meira. Heilar 70 "bækur" úr blýi, sem bundnar eru með blýþræði, og sumar innsiglaðar, hafa fundist - að sögn.  Blýbækurnar eru einnig skreyttar með ýmsum gyðinglegum táknum. Sumir halda því jafnvel fram, að bækurnar séu fyrstu lýsingarnar á kristni og krossfestingu Jesú. Blýplötur, sem skrifað var á með stýl (stylus), voru algengar meðal Rómverja og annarra á tímum Jesú Jósefssonar Guðssonar, en mér sýnist af þeim fáu myndum sem hafa verið sýndar okkur af þessum blýbókum, að stafir, tákn og myndir í þeim séu þrykkt á blýið. Í Jobsbók segir:  "með járnmeitli og blýi, höggvin í klett um aldur og ævi."

 

Myndefnið er gyðinglegt, og svo er að sögn líka kross í einni bókinni, sem er ekki kross heldur T (Tau-kross)

Kjölurinn gæti hafa verið settur á í bóksölu stúdenta - í Jerúsalem.

 

Fyrir u.þ.b. 12. árum keypti safnari nokkur í Sviss 90 sm langa steinhellu af jórdönskum forngripasala (sjá hér). Steinn sá er með frásögn frá tímum Heródesar, og segir þar frá Messíasi nokkrum sem hét Símon, sem reis upp til himna á 3. degi. Mér finnst ég ekki hafa heyrt mikið um þessa steinhellu nýlega. En ef einhver Messías, sem reis upp á 3. degi, var á ferð og flugi á undan honum Jesús smiðssyni frá Nasaret, er ég hræddur um að ég verði að fá skýringar kristinna manna sem hafa vit á slíkum himnaferðum. Var Jesús plagíat og eftirherma? Hér er hægt að lesa ýmislegt fróðlegt um steininn sem segir frá Símoni Messíasi.

Messías er, eins og þið vitið öll, enn ekki kominn, en það er von á honum - er mér sagt.

Meira lestravert, meðan ég held í minn vafa og bíð eftir messíasi:

http://www.scribd.com/doc/51540533/Lead-Plates-Press-Release

http://neilsilberman.wordpress.com/

http://thebiblicalworld.blogspot.com/2011/03/new-manuscripts-detailing-last-years-of.html

Skreyti og letur í blýbiflíunni frá Jórdaníu - Trúi þessu ekki fyrr en ég má lesa bækurnar á Borgarbókasafninu.

Elstu rit um kristni fundin?

Skítafaktorían Becromal að Krossanesi

Á Krossanesi við Akureyri er verksmiðja Becromal, sem að sögn sannorðra umhverfisverndunarmanna brýtur allar reglur og loforð um umhverfisvæni og -vernd og leiðir út ramman lút, natríumhýdroxíð (vítissóda), í hinn "tandurhreina" Eyjafjörð. Þeir fá að sögn hræódýra íslenska orku, og í staðinn fáum við bara skít í hattinn.

Þessir sannorðu menn segja, að það sé búið að ljúga almenning fullan. Akureyringar vildu meira að segja fá ilströnd við skólplögn verksmiðjunnar. Nú er mengunin við Krossanes víst orðin svæsnari en orð fá lýst og verri en mengunin í ljóðinu eftir Halldór Blöndal um Glerána, sem Össur Skarphéðinsson vitnaði svo listavel í í ræðu við undirritun samninga við Becromal um árið. Þá þeytti  Össur um sig ítölskum frösum eins og smaladrengur sparkar lambaspörðum um haga. Svona er vísan:

Hver er þessi eina á

sem aldrei frýs,

gul og rauð og græn og blá,

gjörð af SÍS?

Mengunin á Krossnesi er víst ekki enn í lit. En mig grunar að menn séu að gera úlfalda úr mýflugu. Eitthvað er samt mikið að á Krossnesi, því nær allir starfsmenn verksmiðjunnar við Eyjafjörð hafa boðað verkfall í maí. Þeim er líklega ekki borgað nóg í laun. En mikið var nú fyndið að sjá litla íslenska verkfræðinginn taka á sig alla ábyrgðina fyrir svínaríinu í sjónvarpinu um daginn. Hann hefur örugglega fengið smá bónus fyrir það.

Niðri í Mílanó situr svo aldraður maður Harry Pierre Rosenthal (fæddur í Vín árið 1922) og heldur að verksmiðjan hans á Íslandi sé tandurhrein, eins og sagt er á heimasíðu þeirri sem búið er að búa til, meðan hann eyðir áhyggjulausi ævikvöldi sínu sem nokkuð þekktur myndhöggvari. 

 

Harry Pierre Rosenthal listamaðurinn sem á Becromal.

Veit hann að það er verið að menga við Akureyri?

 

Harry Pierre er sonur uppfinningamannsins Ernst Rosenthal sem stofnaði Becomal árið 1956, þegar hann var orðinn 60 ára gamall. Nú er það víst mest Rosanna Foresti, gírug kona Harrys og sonur þeirra sem stjórna Becromalinu. Þau menga til að fá fastest profit, því hún er á lista yfir fólk sem felur fé í Liechtenstein og öldungurinn hennar er styrkaraðili óperunnar í Milano. Það sem La famiglia Rosenthal borgar í menninguna fá þau ódýrt hjá idjótum við heimsskautsbaug, sem vissu ekki að þeir höfðu frelsið, fyrr en þau voru búinn að missa það í mengunarslys. En það er þó engin ástæða til að auka menninguna í Mílanói með aukinni lútmengun í Eyjafirði.

Össur er hins vega happy með Becromal. Síðas þegar il duce utanríkisráðuneytisin var í Milano, í febrúar, opnaði hann ljósmyndasýninguna: "Iceland: Another Energy - Expressions of a Happy Coexistence Between Man and Nature". Já, happy, happy. Þar hljóta að hafa verið myndir frá Krossanesi. Svona lýsir Becromal líka afrekum sínum:

	Sustainable product development which takes environmental consequences into consideration right from the first process development. We have reached Zero emission, using filtering and waste water treatment throughout the production process.
	All Becromal production processes are optimized in regards to efficiency and energy consumption.
	Recycling of all our chemical solutions and generation of valued side products by in-house developed technologies.
	Fulfilling of RoHS (Restriction of Hazardous Substances) standards.

Annað er uppi á teningnum á Krossanesi að sögn Árna Finnssonar, eða t.d. í Í Clinton í Tennessee, þar sem eitt sinn þótti mengun að hafa svertingja með sér í skóla. Í Clinton liggur líka verksmiðja Becromal, sem er ein af mestu mengunarvöldunum í Tennessee.  Sjá: http://projects.nytimes.com/toxic-waters/polluters/tennessee/clinton. Tölur um mengunarferli Becromal hafa verið til taks lengi og ætti því ekki að koma yfirvöldum á Íslandi á óvart. En í Noregi þorir Becromal ekki að menga. Það er auðvitað betra að gera það í löndum þar sem brotaviljinn er mikill og siðgæðið er mengað, eins og t.d. á Íslandi og í Clinton.

En er vítissódi ekki notaður til að skola sviðahausa á Íslandi og til að gera núðlur gular, svo asnar eins og við höldum að það séu egg í þeim? Nota frændur okkar Norðmenn ekki vítissóda til að búa til lutfiskinn sinn? Er ekki bara meinhollt að baða við Krossanes? 

Mengunin við Krossanes er líklega ekki eins alvarleg og Árni Finnsson vill halda, en það er vitaskuld engin ástæða til að vítissódi fari út í Eyjafjörð að ástæðulausu. Nóg er af honum samt í skólpinu frá Akureyri.

Myndin efst er af íslenskum svani sem velur ný og sterk byggingarefni, sem endast miklu lengur en gamla draslið.

Bíó á sunnudegi

 

Notið smá tíma til að sjá þessa stuttu mynd. Sorgleg og áhrifarík spilar hún á alla strengi mannlegra tilfinninga. En því miður er myndin ævintýri. Það sem við sjáum hefur aldrei gerst - ekki alveg eins og í myndinni. Sumir Þjóðverjar lifa enn í leikfangalandi.

Margir Þjóðverjar hjálpuðu reyndar gyðingum, en þegar komið var að smölun þeirra í fanga- og útrýmingarbúðir, þorði góðhjartað fólk ekki að fara gegn embættismönnunum. Fólk sem hjálpaði gyðingum var líka sent í búðir og drepið. Lítið og áhrifaríkt ævintýri, en sannleikann er ekki að finna í leikfangalandi.

Spurningin ætti frekar að vera hvort Þjóðverjar myndu í dag bjarga gyðingum, eða öðrum í vanda. En á nokkur í vanda í Þýskalandi í dag?

Geislamengun mikil á Íslandi

Sú geislamengun, sem mældist á Íslandi um daginn, var þangað til snemma í morgun talin ættuð frá Fukushima-kjarnorkuverinu í Japan.

Nú er hins vegar komið í ljós, að þetta var hrein mengun frá ríkisstjórninni, þar sem allt bræddi úr sér um daginn. Tvær pumpur fullar af platóníum yfirgáfu innsta kjarnann og eitrað andrúmsloft VG versins. Við það fóru rauðu ljósin í gang. Aflið er nú alveg farið af VG-verinu eftir að heimsmarkaðsverð á hreinu útópíum fór upp úr öllu valdi. Samspillingarkjarninn starfar óeðlilega eins og áður. Enn hefur ekki tekist að kæla stangirnar í flokkskatlinum, sem bendir til þess að samruninn sé líklegri enn nokkru sinni fyrr. Yfirvofandi úrsérbræðsla vegna notkunar á evrópíum í stað útópíums er ekki hægt að útiloka. Geislavarnir Ríkisins hafa sent frá sér aðvörun og viðvörun. Gular stjörnur eru farnar að birtast á heiðbláum himninum.

Samkvæmt rannsóknarstofu í Vín mældust einnig talsvert af joðasamstæðum í Reykjavík. Frekari rannsóknir hafa nú sýnt að það var bara Steingrímur J. sem svitnaði.

Myndin efst sýnir Steingrím Joð og aðstoðarkonu hans, Kötu Nomenklatúru Jakobasvili, reyna að stöðva geislalekann í VG-verinu. Hér að neðan er mynd að hinum venjulega liðsmanni (Социалистическая партия солдата) í VG.

Ódámur, ódámur! Fussum, fussum!

 

Skarnpésinn DV komst í verulega feita frétt, þegar borgarstjórinn í Reykjavík sagði sögu sína um feikna undirlægingu sína á klæðskiptingaskemmtistað í New York, þar sem Jón var staddur fyrir nokkrum árum með fjölskyldu sinni. Gnarrið kann greininga að velja staðina til að gera familíunni dagamun.

Nú liggur í augum uppi, að beinast liggur við að kenna Könum um ófarir Reykvíkinga allra og sérstaklega hávöxnum Blökkukönum með gríðartyppi og mikil brjóst.

Missyu Johnny, you filthy boy you!

 

En örlítið finnst mér nú niðurlæging Jóns á kynskiptingsbúllunni í New York svipa til niðurlægingar Guðmundar á Brunngili sem var við grasaleit í Hólknardal í Bitrufirði á 18. öld í þjóðsögum Jóns Árnasonar. Guðmundur komst með naumindum hjá kynferðisáreitni tröllkonu einnar við að bera á sér miðfótinn framan í stórkonuna, sem var með tágahatt á höfði er hún elti hann. Gvöndur brá á það ráð að hneppa niður brókum sínum og bera sig fyrir framan tröllskessuna. Þá sagði hún:  "Ódámur, ódámur! Fussum, fussum!", kastaði svo hetti sínum, sem Guðmundur notaði síðan lengi sem eins konar heybagga. Skessan angraði ekki Gvend eftir það. Ég velti oft fyrir mér hvaða sveppi Guðmundur át í Bitrufirði.

Kannski væri vit í því fyrir ósátta Reykvíkinga „sem langar að deyja" eftir niðurlægingu þá sem Gnarr og félagar hans hafa boðið almúganum, að mótmæla óstjórn brjósttyppinga í Reykjavík og hrópa að borgarstjóra og legfólki hans: "Ódámur, ódámur! Fussum, fussum!". Takið þetta þó ekki sem áskorun um að ata Páli Óskari með klofið upp á herðar Gnarrans.

 

Kynlegir og kindeygðir menn á Íslandi

The never ending Ellemann-Jensen show

 

Dóttir hins fremur siðlausa siðvandara Uffe Ellemann-Jensens, sem heitir Karen og er kennari að mennt, virðist vera jafn spæjuð og föðurómyndin hennar, sem oft hefur rennt fyrir lax á Íslandi í boði þeirra sem þurftu að nota ruglið í honum í áróður sinn. Ellemann var t.d. árið 2007 fundarstjóri á fundi með Sigurði Einarssyni, Hannesi Smárasyni og Ólafi Ragnari í Kaupmannahöfn árið 2007 og man ég ekki betur en að hann hafi rómað þar mjög bankadrengina okkar. Kallinn er mikið gefinn fyrir alls kyns víkinga og hyllti hér um árið á heldur ósmekklega hátt SS-liða sem drápu saklausa borgara í Eystrasaltslöndunum í síðari heimsstyrjöld.

Síðan þá hefur hinn gamli refur, Uffe Ellemann-Jensen, haft sig mjög í frammi með að lýsa frati á þessa sömu bankavíkinga sem borguðu annars mjög vel fyrir uppitroðslu hans á fundinum í Kaupmannahöfn og í öðru samhengi. Nú er Ellemann hins vegar orðinn talpípa EU-hungraðra loddara á Íslandi og var nýlega Silfrinu hans Egils í slíkum erindagjörðum. Líklegast hefur Uffe landað einhverjum stórlöxum út á það.

Það er ekki bara á Íslandi, að stjórnmálaþátttaka gengur í ættir, enda er þetta gjöful vinna. Í Danmörku er 3. kynslóð Jensenanna að gera usla. Siðleysi Ellemann Jensen ættarinnar virðist vera í genunum. Karen, dóttir Uffe, er 41 árs og fráskilinn, og býr í villu í Taarbæk norður af Kaupmannahöfn. Það er auðvitað algengt meðal fráskyldra kvenna í hér í EU, þar sem hunang og mjólk drýpur af öllu eins og sumir halda. Þessi einstæða móðir sem er ráðherra umhverfismála í ríkisstjórn Danaveldis réði  í fyrra til sín teymi af þýskum iðnaðarmönnum hjá þýska verktakanum Lang, sem undirbýður danska iðnaðarmenn með fátækum iðnaðarmönnum frá Austur-Þýskalandi. Teymið byrjaði vinnuna ofan á Karen fyrir jól. Nú þegar vinnu er nær lokið, kemur í ljós, að þýsku farandiðnaðarmennirnir hafa ekki verið löglega skráðir í Danmörku. Þetta hefur leitt til þess að þeir hafa fengið 10.000 króna sekt (danskar krónur), sem er auðvitað hlægilega lág upphæð. En nú hafa þeir líka verið reknir úr verkinu af Karen Ellemann, sem nú leitar sér nýrra iðnarðamanna til að laga þakið á húsinu sínu. Án þess að drepa tittling segir hún við fjölmiðla, að nágrannar hennar í svindlinu norður af Kaupmannahöfn hafi mælt með þessum þýsku iðnaðarmönnum, sem alltaf mættu tímanlega (sem er víst ekki hægt að segja um danska kollega þeirra). Hún segist vera með þýska iðnaðarmenn "á samevrópskum markaði". Þannig græða þeir enn meira, sem þegar eru á grænni grein á þeim markaði.

Fyrir síðustu jól greindi skólpblaðið Ekstra Bladet, systurblað DV í Danmörku, frá því að blaðamenn þeirra hafi hreinlega grafið í skít : Í nokkur skipti fóru þeir ofan í ruslatunnu Karen Ellemann og fundu þar batterí og ljósaperur og annan úrgang, sem ekki má kasta í ruslið. Hún kastaði víst líka út frekar miklu magni af mat. Skömmu áður en rottur Ekstra Bladets fóru að naga batteríin og kálfasteikina í ruslatunnu Ellemanns hafði hún einmitt sett á laggirnar herferð gegn bruðli með mat. Ekki kenndi hún pólskri hreingerningakonu um, en margir burgeisar þarna norður af Köben hafa slíkar konur á smánarlaunum til að ræsta hjá sér. Um leið og danskar stjórnmálakonur tala hátíðlega um kvenréttindi, púla pólskar konur á heimilum þeirra og annars borgarlegs aðals í Danmörku og skrapa vart saman lægstu launum á markaðnum, þótt þær þræli allan leiðlangan daginn. Svona er nú Samevrópski Markaðurinn sem sumir Íslendingar vilja æstir inn í. Er maður þegar í hankípankíi á Íslandi er það kannski ekki óskiljanlegt að menn vilji ólmir komast í hinn Evrópska félagsskap svindlara.

Hvenær Fritz og Hellmuth koma til að laga þakið hjá Össuri Skarphéðinssyni er allsendis óvíst. Pólverjarnir eru þegar búnir að hertaka markaðinn og sumir þeirra eru meira að segja í aukabissness í að flytja inn E-töflubasa, sem gæti drepið gjörvalla íslensku þjóðina oftar en tvisvar sinnum.  

Já, lengi lifi hinn samevrópski markaður! Kannski geta íslenskar stöllur Karen Ellemanns í pólitíkinni boðið henni í silungsveiði við Þingvallavatn og eftirá í smá sætsýn til að sjá hvernig úrganginum úr bústöðum ríka mannsins við vatnið er komið fyrir í næsta skurði út í mýri, köttur með stýri, úti er ævintýri.  

Ellemann og Svavarsdóttir, tvær siðspilltar á hægri og vinstri vængnum, og jafnmiklum pabbastelpum þarf lengi að leita að. Hér er þær komnar upp á einhverja hæð á Grænlandi. Konan fyrir miðju er líka umhverfismálaráðherra í einhverju norrænu landi. Svaka kjút að hafa stelpur í svona stöðum.

Heimur Íslams

 

Hafi einhver velt því fyrir sér, af hverju sumir Þjóðverjar telja ómögulegt að Íslam verði hluti af Þýskalandi, og hvað þá að Þýskaland verði hluti af Íslam, horfið þá á myndskeiðið hér á ofan og annan hluta þess hér.

Meðan hinn íslamski heimur veltur sér upp úr sjúklegu hatri sínu, þá á sá heimur ekki samleið með mörgum - nema vera skyldi þeim einfeldningum á Vesturlöndum, aðallega á vinstri vængnum, sem nærast á sama hatrinu og sömu fordómunum sem við sjáum í beinni útsendingu í heimi múslíma.

Vona ég að báðir söfnuðir hins tvístraða samfélags múslíma á Íslandi fordæmi fyrr en síðar gyðingahatur. Um leið og fjölmenningar-Ögmundur er farin í heilagt stríð við Hells Angels, getur hann vonandi líka tekið á þeim öflum í Noregi sem tengjast því trúfélagi sem ráðuneyti hans veitti nýlega leyfi til trúariðkana í Öskjuhlíðinni.

Nýlega las ég álit Íslendings, blaðamanns, sem sagðist aðeins trúa því sem hann sæi um heim múslíma, ef hann sæi það á Al Jazeera: Hér er þáttur á Al Jazeera, þar sem Siwa-Berbar í Egyptalandi keppast um að fullvissa Araba og aðra trúbræður sína um hinn múslímska heim, að það sé ekki fótur fyrir því að þeir hafi nokkur tengsl við gyðinga. Rakari nokkur í eyðimörkinni fullvissar herraþjóðina, Araba, um að hann geti þekkt gyðinga frá öðrum ferðamönnum, ef þeir setjast í rakarastólinn hjá honum - á þefnum.  

Neðst er einnig áhugaverður fréttaþáttur frá Marokkó, sem kannski sýnir okkur, hvaðan vandi fólks í ríkjum N-Afríku, sem nú gerir uppreisn gegn oki og einræðisherrum, er ættaður. Hvet ég svo menn að fara á www.memri.org og kynna sér umræðuna í heimi múslíma, því íslenskum fjölmiðlamönnum með áskrift að Al-Jazeera er ekki treystandi.

Post Mortem hjónaband Bobby Fischers

Skákbrúðkaup eru mjög i tísku í Japan.

 

Árið 2008 sagði maður nokkur, að hann hafði verið vitni við brúðkaup Robert J. Fischers og Miyoko Watai í fangelsi í Japan árið 2004. Árið 2005 talaði sami maður, sem lengi kallaði sig umboðsmann Fischers, um Watai sem unnustu (fiancé) Fischers í viðtali við útvarpsstöð í Ástralíu.  Ég hef skrifað um þessa og aðrar mótsagnir í erfðamáli  Fischers og bendi mönnum á að lesa það aftur.

Litla trú hef ég á því að Fischer hafi kvænst Watai og tel að íslenskt dómskerfi hafi látið leika illilega á sig. Ef svo er ekki, tel ég að héraðsdómur Reykjavíkur hljóti að vera lygilega hlutdrægur í máli þessu.  

Hvað sem það er, sem japönsk yfirvöld hafa skrifað upp á, þá er það ekki sönnun þess að Fischer hafi kvænst Watai. En ætli háttvirti héraðsdómur Reykjavíkur hafi haft samband við vitnið sem var viðstatt brúðkaup Fischers og Watai í Japan árið 2004? - þótt hann hafi enn talað um Miyako Watai sem unnustu Fischers árið 2005. Það verða dómsyfirvöld á Íslandi að gera.

Heyrt hef ég í áreiðanlegum fréttum úr heita pottinum uppi á Íslandi, að frú Watai-Fischer hafi reynt að fá Sæma Rokk (Sæmund Pálsson fv. lögreglumann) til að vitna um fyrir rétti að þau hefðu gifst, og að Sæmi hafi hafnað því, þar sem hann vissi ekki til þess að Fischer hefði kvænst kerlu og var heldur ekkert viðstaddur neina athöfn.

Watai langar hér rosalega að rokka með Sæma, en eitthvað virðist Sæmi tregur

Ein grundvallarspurning: Hvaða heilvita fólk týnir giftingavottorðum sínum, nema að hjónabandinu hafi verið slitið? Jú, Bobby var ekki eins og fólk er flest, og mig grunar að frú Watai sé dálítið sér á báti. Í Japan eru slík vottorð gefin út, enda Japanar þekktir fyrir skriffinnsku í tíriti. Hvað hefur orðið um upphaflegu vottorðin? Blessuð "hjónin" hafa kannski notað bakhliðina til að hripa niður nokkra góða leiki úr hjónabandinu?

Ný skjöl réðu úrslitum