Víkingavísitasía

Í vor kom ég við í Víkingaheimum í Innri Njarðvík. Á fallegum sólskinsdegi. Góðvinur minn hafði boðið mér í smá Suðurnesjatúr og við komum víða við. Við fórum m.a. upp á Völl, þar sem ég sýndi honum hvar ég hafði oft verið um helgar með föður mínum, sem var um tíma "Kefl-víkingur" eða á 5. áratug síðustu aldar, og hafði fast gestavegabréf á Völlinn. Það geymi ég vel, ef ég þyrfti að fara þangað og hitta einhvern. En, það gerist æ sjaldnar.

Við komum í lok ferðarinnar í Víkingaheima á Víkingabraut 1 í Suðurnesjabæ (Innri Njarðvík). Það er merkilegt safn, sem mér þótti gaman að heimsækja. Þarna var nú umhverfið allt hálfklárað og frekar óhræsislegt, en innanhúss var allt að komast í lag. Gólfklæðingin var eins og mjúkur lakkrís. Ég gekk nýlega á svona gólfi í Hollandi.  Ég sá að þarna var mikið um sýningargripi, sem komu af síðustu stóru Víkingasýningunni á Smithsonian í BNA. Enda er safnið eins konar afsprengi þeirrar sýningar.

Okkur gestunum þótti skrítið, að sumir sýningarskáparnir voru enn tómir. Mér finnst alltaf gaman að spyrja, og spurði því hvort við fengjum ekki afslátt, úr því sýningin var ekki alveg fullkláruð. Starfsmennirnir höfðu víst aldrei hitt fyrir Íslending, svo meðvitaðan um peninga vinar síns, (sem borgaði aðgangseyrinn), að þeir brostu bara sætt eins og Suðurnesjamönnum er lagið. En yfirmaður safnsins, ung kona á besta aldri sem talaði amerísku með íslenskum hreim, skýrði svo fyrir okkur að hlutirnir væru á leiðinni frá ýmsum söfnun um allan heim. Okkur gestunum létti við þær fréttir.

Heildarálit 9, nei 8,5 á 10-skala, enda var ég með nýju Ray-Ban sólgleraugun mín, sem eiga það til að fegra hlutina.

Safnið er auðvitað ekki neitt Þjóðminjasafn, en miðað við allar villurnar (og meira um það síðar), sem er að finna í föstum sýningum Þjóðminjasafnsins, myndi ég frekar senda fólk í Víkingaheima og austur að Skógum til Þórðar Tómassonar til að fræðast um víkingana og íslenska menningu, en á Þjóðminjasafnið.

Mikið væri nú gott, ef Víkingaheimar gætu notið góðs af þeim fornleifarannsóknum sem fram hafa farið á Íslandi á undanförnum áratugum.

Reynið að finna kvarnarsteininn

Í maí var kollega minn, dr. Bjarni F. Einarsson, sem líka hefur ákveðin tengsl við Keflavíkurvöll, að grafa upp merkilega rúst suður í Höfnum, við Kirkjuvogskirkju. Ég kom þar við ásamt tveimur góðum vinum og heimsótti Bjarna og nema hans, sem voru að rannsaka hluta af skálarústinni sem kölluð er Vogur (eða Waage á meðal gárunga). Þetta var mjög fallegur uppgröftur og greinilega merkileg rúst. Bjarni var, milli þess sem hann reitti af sér upplýsingar í okkur heiðursgestina, mikið upptekinn við að segja rútufyllum af skólakrökkum af Suðurnesjum frá rannsókninni og landnámsmönnum. Krakkarnir voru algjörlega dolfallin. Kannski væri líka hægt að segja frá þessari merku rannsókn hans Bjarna í Víkingaheimum? Er það ekki upplagt?

Já, eitt að lokum. Ég myndi fjarlægja rör og stúta af skipinu Íslendingi, sem Víkingaheimar hafa verið reistir yfir. Þetta er eitthvað svo ó-ekta boginntittur (sjá mynd). En safnið stendur fyrir sínu og er vonandi eftir að standa undir sér fjárhagslega. 

Mælirinn er fullur þótt Sigmundur sé það ekki

 

"Meira Whisky, Minnisota ... " Nei, Sigmundur Ernir var ekkert "drukkinn". Þá eru eftir þrír aðrir möguleikar; Heilabilun, sykursýki, lunatismi. Kannski fékk hann golfkúlu í hausinn, kannski er hann með hana í höfðinu?

Þegar búið er að athuga sykursýkina, er víst vert að íhuga KOSNINGAR á einu öögabragði, á einu augabragði ... Á einu augabragði.

„Dramatískur stíll á metnaðar fullri ræðu", segir Árni Johnsen í dómi sínum og gefur Simma 9,5 stig fyrir stílbrögð og 10 fyrir tækni:  „Hann hefur ákveðin stíl og lagði greinilega mikla vinnu í þessa ræðu". Já, það var andi yfir þessu. Árni Johnsen gefur Simma uppreist æringjans. Guð blessi barinn í framhaldinu. 365 borgar, ekki lengur á alla línuna.

Armsveiflur hins fréttnæma þingmanns eru líka saga til næsta ESB-lands. Stjórnmálamaður í Þýskalandi, sem var heldur aldrei ölvaður glaumgosi, sveiflaði örmum á svipaðan hátt. En hann var með Parkinsonveiki.

Hinn háttvirti Simmi verður að leita sér hjálpar, og samfara því ekki minnst Samfylkingin, sem verður að leggja höfuðið í bleyti - þó ekki vínanda. En það yrði kannski til bóta að senda Össur ölvaðan í pontu.

Knut Hamsun er mælikvarði á siðferði

Þótt Norðmenn haldi upp á dæmdan landráðamann, sem var aðdáandi gyðingamorðingjans Hitler, er þá nokkur hæfa fyrir Íslendinga að gera það sama? Hamsun á sér þó greinilega einvala lið aðdáenda á Íslandi.

Kannski gerir Avigdor Liberman, umdeildur utanríkisráðherra Ísraels, sér ekki grein fyrir því, að frændur Norðmanna, sumir Íslendingar, eru líklegast ekki minni gyðingahatarar en Norðmenn. Sjáið til dæmis skrif sumra þeirra manna, sem lagt hafa orð í belg í umræðunni við þessa frétt Morgunblaðsins.

Einn þeirra segir, að maður sé ekki gyðingahatari þótt maður sé nasisti. Þessi maður, sem hefur greinilega farið illa út úr íslenska skólakerfinu, hefur hér á blogginu gert það að köllun sinni að vara við "Villa í Köben" (þ.e.a.s. mér), í bloggkynningu á sjálfum sér, vegna þess að ég ver málstað Ísraels og segi stundum sögu gyðinga á bloggi mínu. Menn geta þó líka verið gyðingahatarar, þó þeir séu ekki nasistar.

Jú, nasistar eru allir gyðinghatarar og gyðingahatur er stoðarsteinn nasismans. Nasisminn í Þýskalandi var drifinn áfram af gyðingahatri. Gyðingahatur er líka helsta iðja nýnasista. Og nú hafa vinstri menn bæst í hópinn, eftir að fasistaríkin, sem þeir studdu austantjalds, voru afhjúpuð. Gyðingahatur kommúnistaríkja var ofsafengið og flótti gyðinga frá Póllandi á 7. áratugnum, sem og mikill fjöldi gyðinga í Gúlagi Sovétsins er til marks um það.

Hamsum, sem hataði Breta, og sem hyllti Hilter, var gyðingahatari per exelance. Nóbelsverðlaunin, sem hann fékk árið 1920, eru ekki bólusetning við gyðingahatri. Arafat fékk eins og allir vita friðarverðlaun. Hvenær var hann friðarsinni? Hamsun gaf Göbbels Nóbelsmedalíuna sína í hrifningu yfir nasismanum.

Frá því ég byrjaði að blogga, hef ég öðru hvoru bent mönnum á, að skrif þeirra flokkist undir gyðingahatur. Flokkunina sem ég nota er skilgreind af t.d. Evrópuráðinu og stofnunum ESB. Flestir þeirra sem ég hef gangrýnt sjá ekki galla sína og telja að þeim sé heimilt að skrifa sora og ærumeiðingar um gyðinga. En Það er bannað samkvæmt íslenskum hegningarlögum.  Vegna spillingar í íslensku þjóðfélagi, sem er algjör, þar sem ættmenn þeirra sem sendu gyðinga úr landi á Íslandi á 4. áratug síðustu aldar, hafa t.d. gengt stöðu saksóknara, finnst enginn sem vill taka á gróðrarstíu gyðingahaturs á Íslandi. Gyðingahatur er því miður orðin lenska á Íslandi.

Jón Valur Jensson, mikill baráttumaður fyrir frelsi, sem nýlega bað um að gerast bloggvinur minn, segist ekki kannast við gyðingahatur Hamsuns. Maður, sem í ræðu á stríðsárunum lýsir Roosvelt Bandaríkjaforseta á þennan hátt:  "Gyðingur í þjónustu Gyðinga", er kannski ekki gyðingahatari? Hvað finnst þér Jón Valur?

Þó svo að sumir Norðmenn verji glósur Hamsuns um gyðinga á þann hátt að þær hafi verið "til siðs" á þessum tíma, þá eru þessar glósur jafnt sem áður, GYÐINGAHATUR. Þetta var hatur sem tíðkaðist fyrir þann tíma að brjálæðingur nokkur í Þýskalandi, sem Hamsun dýrkaði, kom því í kring að 6 milljónir gyðinga voru myrtar, meðan mestur hluti heimsins horfði á án þess að segja nokkuð eða gera. Þó svo að Hamsun hafi grenjað á vitleysingahælinu þegar hann heyrði um örlög gyðinganna, þá breytir það ekki því að hann var stuðningsmaður morðingjanna sem myrtu þá.

Stundum hvarflar það að mér, að það sem var til siðs að segja um gyðinga á tímum Hamsuns, sé komið aftur í tísku, eins og Hamsun.

Hér fáið þið minningarorð Hamsuns um Hitler:

Jeg er ikke verdig til at tale høirøstet om Adolf Hitler, og til nogen sentimental Rørelse indbyder hans Liv og Gjerning ikke.

Han var en Kriger, en Kriger for Menneskeheden og en Forkynder av Evangeliet om Ret for alle Nasjoner. Han var en reformatorisk Skikkelse av høieste Rang, og hans historiske skjebne var den, at han virket i en Tid av eksempelløseste Raahet, som tilslut fældte ham.

Slik tør den almindelige Vesteuropæer se på Adolf Hitler. Og vi, hans nære tilhengere, bøier nu vaare hoder ved hans død.

Knut Hamsun

Þetta var birt í Aftenposten 07. 05. 1945. Nú er Aftenposten að ráðast á ríki Gyðinga. Lengi lifir í gömlum glæðum.

Ef íslensk skítseyði vilja hylla slíka norskan föðurlandssvikara, sem lýsir Hitler eins og hetju, þá er kannski kominn tími til að hafa samband við "Villa öfgamann í Köben", til að láta hann stinga gyðingahatursmælinum í afturendann á ykkur. Þið eru að minnsta kosti með verulegan hita. Svínainflúensu er auðvitað ekki hægt að útiloka, en siðferðið er að minnsta kosti bágt.

Ætli Íslendingar muni halda upp á afmæli landráðamannanna sem settu íslensku þjóðina á hausinn? Nei, ég held ekki að Íslendingar séu eins vitlausir og Norðmenn, enda flýðu þeir Noreg fyrir 1100 árum. Hver vill láta skipa sér í sveit með þjóð, sem telur að makríllinn tali norsku?

Segir Norðmenn hata gyðinga

Svíar fórnuðu 20.000 gyðingabörnum árið 1943

Í símskeyti dagsettu þann 30. október 1943, sem sendiherra Bandaríkjanna í Stokkhólmi sendi utanríkisráðuneytinu í Washington, skýrir sendiherrann frá því af hverju Svíar höfðu ekki lengur áhuga á að taka á móti 20.000 gyðingabörnum frá stríðshrjáðri Evrópu. Samtök gyðinga og aðrir höfðu leitað til Svíþjóðar um hjálp fyrir gyðingabörnin, sem þeir voru að semja við ákveðna aðila í Þriðja ríkinu um. Þeir héldu sig hafa fengið jákvætt svar frá Svíum. Björgunaraðgerð þessi er þekkt undir nafninu Adler-Rudel björgunin og hefur verið skrifað töluvert um hana. Hér skal látið ósagt hvort þessi björgun hafi verið raunsæ, en þegar sendiherra Bandaríkjanna minntist á hin 20.000 börn í bréfi sínu, skýrði hann út af hverju Svíar væru hættir við áform sín.

Svíar töldu sig vera búna að gera nóg, þegar þeir voru búnir að taka á móti tæplega 7000 flóttamönnum frá Danmörku í byrjun október 1942. Það gerðu þeir reyndar fyrst þegar sendiherra Dana í Washington hafði gefið loforð um að danska útlagastjórnin í Washington myndi borga allan kostnað við dvöl gyðingana í Svíþjóð. Samkvæmt skeyti sendiherra Bandaríkjamanna í Svíþjóð, þá vildu Svíar ekki 20.000 gyðingabörn, því þeir voru líka búnir að bjóða norskum börnum til sumar- og afþreygingardvalar í Svíþjóð.

Þetta skeyti bandaríska sendiherrans í Stokkhólmi var fyrst birt í bók minni Medaljens Bagside (2005). Skeytið hafði ekki verið þekkt meðal þeirra sem skrifað hafa um sögu Adler-Rudel áætlunarinnar, því það hafði verið sett í skjöl varðandi Danmörku í bandaríska Utanríkisráðuneytinu.

Það er afar sorglegt að sjá menn eins og Carl Bildt, nær ómenntaðan utanríkisráðherra Svía, verja óþverrahátt og gyðingahatur með prentfrelsi. Er Bildt of vitlaus til að sjá, að land hans hefur miklu fleiri mannslíf á samviskunni en Ísrael, sem vinstrisinnaðir gyðingahatarar í Svíþjóð væna um líffærastuld.

Svíar hafa allt of lengi verið erindrekar öfgasamtaka og aðstoðarmenn þjóðarmorðingja. Bildt vill prentfrelsi fyrir áróður Hamas, en lokar munninum á sænska sendiherranum í Ísrael, sem leyfði sér að gagnrýna birtingu ósómans í Aftonbladet.

Svíar ættu að grannskoða sína eigin sögu, áður en þeir nota "prentfrelsið" til að svína Ísrael og Gyðinga til.

Orð í tíma töluð

 

Nýjar raddir heyrast hér frá Quatar, þar sem hinn axlabrotni forseti vor á marga vini. Yousuf Al-Qaradhawi, sem upphaflega er frá Egyptalandi, er 83 ára gamall guðfræðingur. Hann hefur oft valdið trúbræðrum sínum áhyggjum, þegar hann flytur erindi sín á Al Jazeera. Nýlega gerðist hann talsmaður þess að það væri í lagi að múslímar drykkju drykki sem innihéldu vínanda undir hálfu prósenti. Þetta er greinilega mjög hættulegur maður.

En hlustið á hann. Hann reiðir vöndinn hátt yfir trúðbræðrum sínum. Hann segir það sem vinstrimenn vilja ekki heyra. Meira að segja þegar hann talar um óvininina, Zíonistana. Samkvæmt dr. Jósef eru þeir mikið dugnaðarfólk sem múslímar geta tekið sér til fyrirmyndar. Hvernig væri það nú?

Reyndar finnst mér Jósef gamli nokkuð harðorður í garð trúbræðra sinna. Algert kunnáttuleysi er nú ekki við völd þeirra á meðal. Þeir eru fjári góðir að búa til sprengjur. Væri ekki þjóðráð að fá flokk vaskra sprengiaraba til Íslands og láta þá sprengja sig í gegnum fjöll? Jarðgangnagerð færi þeim örugglega vel úr hendi.

Mannætuþjóðin Ísrael

Þessi fyrirsögn verður til þess að margir stuðningsmenn hryðjuverka á Íslandi munu líta hér inn. Stuðningsmenn öfga elska einmitt slíkar fyrirsagnir. Ein slík birtist nýverið í sænska Aftonbladet. Þar skrifaði Donald Boström, öfgafullur stuðningsmaður Palestínumanna til margra ára, grein sem hann kallar "Våra söner plundras på sina organ". Þar gerir hann því skóna, að Ísraelsher ræni líffærum ungra Palestínumanna.

Þennan óhróður og gyðingahatur birtir sænskt blað. Vinstri sinnað blað frændþjóðar Íslendinga. Ísraelsmenn mótmæla nú við sænsk stjórnvöld, og önnur sænsk dagblöð, eins og Sydsvenska Dagbladet, kalla Aftonbladet Antisemitbladet.

En margir trúa öllu frá áróðursverksmiðju Palestínumanna, sem búið hefur til þessa sögu, sem matreidd hefur verið svo smekklega af sænskum hjálparkokki þeirra í baráttunni fyrir eyðingu eina lýðræðisríkisins í Miðausturlöndum.  Margir Svíar taka þátt í þeirri baráttu.

Þessi ásökun er ekki ný. Palestínumenn, hafa lengi ásakað gyðinga um að slátra börnum og borða þau, (myndin að ofan er frá mótmælum Palestínumanna). Hatrið er gífurlegt og rökhugsunin er engin.

Eru til Íslendingar, sem vilja bera áróður Palestínuþjóðarinnar á borð á Íslandi? Síðast þegar ég man voru þeir ekki ófáir. Þeir voru jafnvel til í síðustu ríkisstjórn. Menn höfðu leynileg áform um "lausn gyðingavandans" í Öryggisráðinu, ef maður fengi að gegna hlutverki á meðal þjóðanna. Mér sýnist þó, að litlu minni tíma hafi verið eytt á hinu háa Alþingi í stuðning við Palestínu eftir að menn þurftu að taka á Íslenska hruninu. Þetta virðist vera dægurverkefni íslenskra sjálfsblekkingastjórnmálamanna númer eitt, tvö og þrjú.

Einu líffærin sem hefur verið rænt eru heilabú stuðningsmanna hryðjuverkaveldis Palestínumanna. Það er fólk, sem ekki þarf að hugsa. Það lætur matreiða hatur og lygar ofan í kokið á sér. Það er þægilegt að þurfa ekki að hugsa, sérstaklega þegar maður hatar.

Sænska sendiráðið í Tel Aviv fordæmdi í gær greinina í Aftonbladet en í dag dró utanríkisráðuneyti Svíþjóðar þá fordæmingu til baka.Sænska ríkisstjórnin telur fordæmingu sendiráðs síns í Tel Aviv á skjön við mál- og tjáningarfrelsis þeirra sem væna Ísraelsmenn um líffærastuld. AFP fréttastofan hefur eftir talsmanni sænska utanríkisráðuneytisins, að sendiráðið í Ísrael hljóti að hafa brugðist við í samræmi við almenningsálitið í Ísrael. Ætli sænska utanríkisráðuneytið hafi brugðist við almenningsálitinu í Svíþjóð?

Svíar eru að mínu mati ein leiðinlegasta þjóð í heimi. Þeir stela ekki líffærum, en þeir verja ógeðslegar öfgar í misskilinni manngæsku sinnar, sem byggir á þeim reginmisskilningi að þeir séu Palmes útvalda þjóð og betri en allar aðrar þjóðir. Ég hef því leyft mér að breyta fána þeirra í samræmi viå mál- og tjáningarfrelsis það sem þeir hylla, og segi "Heil, du gamla Sverige!"

Brotasilfur

 

Þessa dagana er haldin Víkingaráðstefna á Íslandi. Ekki er þetta ráðstefna íslenskra útrásavíkinga, heldur The 16th Viking Congress. Slík ráðstefna hefu ekki verið haldin á Íslandi síðan á 6. tug síðustu aldar. Þar fara ekki ölóðir Drag-víkingar, eins og þeir sem sjást við Fjörukrána í Hafnarfirði. Þetta er ráðstefna virtra fræðimanna. Þorri fyrirlestranna eru því miður ekki opnir almenningi, svo menn geta ekki gert nein fræðileg strandhögg á þessari ráðstefnu. Kreppuíslendingum býðst þó einn fyrirlestur á hverjum degi.

Í gær, á miðvikudegi, hélt James Graham-Campbell fyrrverandi prófessor við University of London (UCL) fyrirlestur um silfur og gull á Íslandi. Prófessor Graham-Campbell komst dálítið í fréttirnar á síðasta áratug 20 aldar. Hann hélt því fram að heill silfursjóður austur á landi væri falsaður, ekki meira né minna. Aðra grunaði þetta líka. Mig sjálfan t.d., vegna þess að þegar sjóðurinn fannst í jörðu eftir að hafa legið þar í 1000 ár, hafði ekki ekki fallið á hann. Hvergi í heiminum þekkjast dæmi þess að silfursjóður hafi fundist óáfallinn í jörðu, sérstaklega ekki í jarðvegi eins og þeim sem sjóðurinn fannst í.

Þessa niðurstöðu víkingasérfræðingsins James-Graham Campbell gátu menn ekki sætt sig við á Íslandi. Sérfræðingar í öðrum löndum voru fengnir til að gefa álit sitt, og komust þeir af annarri niðurstöðu en Graham-Campbell. Efnagreining, sem gerð var í Kaupmannahöfn, vó þar þyngst. En niðurstöður hennar og aðferðafræði voru síðar gagnrýndar af breskum sérfræðingi og nú vilja þeir sem rannsóknina gerðu ekki svara spurningum um framkvæmd hennar. Enginn hefur enn getað skýrt varðveislu sjóðsins þegar hann fannst í jörðu. Hann þurfti ekki einu sinni forvörslu. Er jarðvegurinn á Austurlandi, þar sem silfursjóðurinn fannst, svo öflugur að hann varðveitir gljáa silfurs í 1000 ár? Goddard og Brasso geta farið að pakka saman ef það er rétt. Útflutningur jarðvegs frá Austurlandi er kannski það sem bjargað getur þjóðarbúinu. Í stað fægilagar, geta menn haldið silfri sínu í mold frá Íslandi. No toil, use Icelandic soil.

Það hefur oftar en einu sinni borið við hér á blogginu, að mönnum sem illa var við skoðanir mínar og persónu, báru mér á brýn að ég hefði verið rekinn af Þjóðminjasafninu fyrir að hafa verið samsinna James-Graham Campbell um silfursjóðinn. Meira að segja hefur því verið haldið fram við mig, að ég hafi haft áhrif á niðurstöður breska prófessorsins. Það er auðvitað ekki rétt. Ég dáleiði ekki fólk. Brottrekstur minn var fyrst og fremst vegna gagnrýni minnar á Þór Magnússon fyrir slælega stjórnun hans á Þjóðminjasafninu. Þór setti mig í ævarandi atvinnubann á Þjóðminjasafni Íslands, sem formlega er enn ekki búið að afturkalla. Sjálfur missti Þór nokkrum árum síðar starf sitt vegna óhóflegrar framúrkeyrslu. Hann gat ekki gert grein fyrir því hvað tugir milljóna króna úr ríkissjóði höfðu verið notaðir í. Sá mikli og aldni "víkingur" situr líka Víkingaráðstefnuna í Reykjavík. Hann er meira að segja  Honarary Member of the Congress alveg eins og útrásarvíkingahöfðinginn Ólafur Ragnar Grímsson. Og ég sem hélt að hann væri í reiðtúr og hefði dottið af baki. 

Lögmaður Írana lögsækir Íslendinga

"Certain claims have been filed". Það var nú harla fyndið að heyra þennan spænskættaða lögfræðingsskratta sem Sjónvarpið var að flagga í fyrrakvöld.

Ekki var þetta nú sannfærandi ræða hjá Joseph Tirado, sem einnig er ráðgjafi Írana í innheimtumálum.  Já, maður sem þjónustar fyrir ógnarstjórnina í Teheran, er nú að þjónusta þá aurasálir sem ætla að sjúga blóðið úr íslensku þjóðinni fyrir erlenda banka vegna þeirra glæpa sem íslenskir kollegar þeirra frömdu í spilltu umhverfi alþjóðalegrar aurahyggju.

Joseph Tirado, þessi "Manuel" hjá Norton Rose, talaði um sameiginleg málaferli "40, 50, 60 banka" sem hugsast gæti að vildu sameiginlega höfða mál gegn Íslandi við íslenska dómsstóla. Hvaða Íslenskir lögmenn ætla að aðstoða þessa menn? Það verða örugglega einhverjir gráðugir skrattar til í það. 

Svo var einnig í fréttinni kynntur til sögunnar einhver Svíaómynd, sem er meðeigndi Norton Rose, og fullvissaði hann að ekki væri  verið að reyna að hnésetja Íslendinga.

Er RÚV vettvangur fyrir ókeypis hótanir lögfræðinga á Bretlandseyjum? Borgar Norton Rose fyrir þessar auglýsingar sínar? Er ríkisstjórnin kannski að fara að koma því inn hjá þjóðinni, að ef við greiðum Icesave, þá losnum við við þessar innheimtur?

Hvað eru þessir lagasnápar hjá Norton Rose og fyrirtæki þeirra annars að gera en að mata krókinn, að sjúga síðasta dropann?

En við þessu var að búast. Myndu Íslendingar sætta sig við að missa peninga í öðrum löndum?

Íslendingar geta aldrei staðið við ICESAVE-ánauðina með þessi boðuðu málaferli á herðunum.

Hólaræða Steingríms í hnotskurn

 

Nú gefur ríkisstjórnin möguleika á því að menn biðjist afsökunar á syndum sínum fyrirvaralaust. Sérstakir skriftastólar Fjármálaráðuneytisins verða settir upp um land allt, á Tortolu og í London.  Steingrímur  mun gefa mönnum syndaflausn, ef þeir eru ekki að blanda sér í opinbera umræðu. Nú þurfa þeir sem syndgað hafa ekki að fara til helvítis, þótt að meginþorri íslensku þjóðarinnar sé á leiðinni til ESB, vegna duglausra stjórnmálamanna og bankaræningja. "Með Lögum Skal Land Byggja, en látum þau liggja", segir séra Steini. 

Ástþór ræðst á Egil

Ástþór í Lýðræðishreyfingunni kvartar og kveinar. Kannski ekki nema von. Nú síðast kvartar hann yfir því að yfirlýstur stuðningsmaður Borgarahreyfingarinnar, Egill Helgason, sé með þætti á RÚV, og að sá stóri sé vanhæfur til að starfa á þeirri merku stofnun.

Þetta er náttúrulega alröng niðurstaða hjá þér, Ástþór. Egill Helgason jók skemmtanagildi RÚV verulega með því að gerast leynilegur agent Þorparahreyfingarinnar. Við vitum auðvitað ekki hvenær Egill gerðist áhangandi þessa skringilega hóps, en það gerir hann ekki vanhæfan á RÚV. Þar er alls konar fólk fyrir með undarlegar skoðanir.

Þessi "skitzó" flokkur hans hefur nú sýnt, að hann gerir miklu betri life-þætti en Spaugstofan. Svo ekki sé talað um Joly-dramaið, sem Egill er víst co-producer á. Enginn hefur skrifað eins góð bréf í erlenda fjölmiðla og Grande Dame Eva Joly.

Hvar Egill finnur allt þetta fólk, veit ég ekki, en sumt af því hefur meiri hæfileika en öll ríkisstjórnin. Madame Joly, ein og sér, hefur meiri sprengikraft en fimm ráðuneyti, þá fjóra daga í mánuði sem hún treður upp í Egilsbúð.

Það er ekki hægt að reka eins þjóðnauðsynlegan mann eins og Egil. He is bigger than life. 

Það ætti frekar að gera hann að Útvarpsstjóra, því þá fengi Lýðræðishreyfingin líka skemmtiþátt eins og allir hinir flokkarnir, hver með sitt eigið show: Lélega brandara, sjónhverfingar, persónumorð og ærumeiðingar, þjófnað í beinni, lygaleik, 911 um heilauppskurð, stuðning við hryðjaverkasamtök, mikilmennskubrjálaði, stundarsturlun, og ESB-matreiðsluþætti, svo ekki sé minnst á forseta þingsins, sem kann hörkuslagverk.  

Þinn tími mun koma, Ástþór. Farðu að pússa steppskóna. Þú færð brátt að stjórna þættinum Kvartað og Kveinað, sem sendur verður út í boði ... jamm, það er víst verið að vinna að því. Allir eru farnir á hausinn. En, eitt er víst, Egill verður líka með puttann í því.