Víkingavísitasía

Í vor kom ég við í Víkingaheimum í Innri Njarðvík. Á fallegum sólskinsdegi. Góðvinur minn hafði boðið mér í smá Suðurnesjatúr og við komum víða við. Við fórum m.a. upp á Völl, þar sem ég sýndi honum hvar ég hafði oft verið um helgar með föður mínum, sem var um tíma "Kefl-víkingur" eða á 5. áratug síðustu aldar, og hafði fast gestavegabréf á Völlinn. Það geymi ég vel, ef ég þyrfti að fara þangað og hitta einhvern. En, það gerist æ sjaldnar.

Við komum í lok ferðarinnar í Víkingaheima á Víkingabraut 1 í Suðurnesjabæ (Innri Njarðvík). Það er merkilegt safn, sem mér þótti gaman að heimsækja. Þarna var nú umhverfið allt hálfklárað og frekar óhræsislegt, en innanhúss var allt að komast í lag. Gólfklæðingin var eins og mjúkur lakkrís. Ég gekk nýlega á svona gólfi í Hollandi.  Ég sá að þarna var mikið um sýningargripi, sem komu af síðustu stóru Víkingasýningunni á Smithsonian í BNA. Enda er safnið eins konar afsprengi þeirrar sýningar.

Okkur gestunum þótti skrítið, að sumir sýningarskáparnir voru enn tómir. Mér finnst alltaf gaman að spyrja, og spurði því hvort við fengjum ekki afslátt, úr því sýningin var ekki alveg fullkláruð. Starfsmennirnir höfðu víst aldrei hitt fyrir Íslending, svo meðvitaðan um peninga vinar síns, (sem borgaði aðgangseyrinn), að þeir brostu bara sætt eins og Suðurnesjamönnum er lagið. En yfirmaður safnsins, ung kona á besta aldri sem talaði amerísku með íslenskum hreim, skýrði svo fyrir okkur að hlutirnir væru á leiðinni frá ýmsum söfnun um allan heim. Okkur gestunum létti við þær fréttir.

Heildarálit 9, nei 8,5 á 10-skala, enda var ég með nýju Ray-Ban sólgleraugun mín, sem eiga það til að fegra hlutina.

Safnið er auðvitað ekki neitt Þjóðminjasafn, en miðað við allar villurnar (og meira um það síðar), sem er að finna í föstum sýningum Þjóðminjasafnsins, myndi ég frekar senda fólk í Víkingaheima og austur að Skógum til Þórðar Tómassonar til að fræðast um víkingana og íslenska menningu, en á Þjóðminjasafnið.

Mikið væri nú gott, ef Víkingaheimar gætu notið góðs af þeim fornleifarannsóknum sem fram hafa farið á Íslandi á undanförnum áratugum.

Reynið að finna kvarnarsteininn

Í maí var kollega minn, dr. Bjarni F. Einarsson, sem líka hefur ákveðin tengsl við Keflavíkurvöll, að grafa upp merkilega rúst suður í Höfnum, við Kirkjuvogskirkju. Ég kom þar við ásamt tveimur góðum vinum og heimsótti Bjarna og nema hans, sem voru að rannsaka hluta af skálarústinni sem kölluð er Vogur (eða Waage á meðal gárunga). Þetta var mjög fallegur uppgröftur og greinilega merkileg rúst. Bjarni var, milli þess sem hann reitti af sér upplýsingar í okkur heiðursgestina, mikið upptekinn við að segja rútufyllum af skólakrökkum af Suðurnesjum frá rannsókninni og landnámsmönnum. Krakkarnir voru algjörlega dolfallin. Kannski væri líka hægt að segja frá þessari merku rannsókn hans Bjarna í Víkingaheimum? Er það ekki upplagt?

Já, eitt að lokum. Ég myndi fjarlægja rör og stúta af skipinu Íslendingi, sem Víkingaheimar hafa verið reistir yfir. Þetta er eitthvað svo ó-ekta boginntittur (sjá mynd). En safnið stendur fyrir sínu og er vonandi eftir að standa undir sér fjárhagslega. 

Athugasemdir

[Lissy (IP-tala skráð) 27.8.2009 kl. 11:16]

Thank you so much for visiting Vikingaheimar! It has been a tough year to get this started, and there is lots more to do. Bjarni and I discussed having a case on his finds from this summer's dig and indeed I plan to update the exhibition continually on Viking Agearchaeological work both in Iceland and other parts of the North Atlantic. As for the modern piping, if you go to the exhibition now, you'll find a great deal of information about Gunnar's sailing in 2000. We are not trying to pretend this is a 1000 year old ship, but rather a way to bring the best

of the old Viking knowledge into the present.