Hannes er kominn út fyrir horn

Íslenskir fjölmiðlar hafa undanfarna daga haft hátt um kennsluaðferðir og kennsluefni Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar (HHG) prófessors við HÍ.

Ég ritaði athugasemdir við tvær (hér og hér) af þeim greinum sem birst hafa um málið í DV. Því miður hef ég ekki í nokkur ár getað gert athugasemdir á DV, þar sem hégómlegur blaðamaður þar á bæ sem ég leiðrétti um árið var svo lítill kall að hann ýtti á einhverja hnappa og typpi til þess að ég gæti ekki sett athugasemdir við villur hans og yfirleitt á athugasemdakerfi DV.

Vegna afar ófyrirleitinnar framkomu HHG við mig nýverið, þá er hann hélt fram staðlausum stöfum um mig í tveimur opinberum greinum sínum (sjá um málið hér), undrar það mig ekki að öðru heilvita fólki blöskri framferði mannsins á öðrum sviðum.

Það sem ég hef nú lesið um kennsluhætti hans og kennsluefni vekur hryggð. Í bók HHG er að finna skoðanir/rökræður um nauðgun, sem brýtur í bága við íslensk lög og almennt siðgæði. Maður sem hefur þá skoðun á nauðgun í dæmi sem hann rökræðir með, líkt og það sem HHG setur fram í bók eftir sjálfan sig sem hann kennir, er úr öllu samhengi við akademíska hefð. Maður sem telur það eðlilegt, að rökræða með þeirri skoðun að nauðgun sé aðeins úrþrifaráð, er dólgur í íslensku menntakerfi. Rökræður taka ekki aðeins eina hugsanlega skýringu. Ef skýringing er ein og stök erum við ekki að tala um rökræður, discussion, heldur alhæfingu, postúlat.

Hannes fer ugglaust brátt mikinn um að það séu í gangi ofsóknir í sinn garð af höndum kommúnista og einhverrar klíku vegna þeirrar umræðu sem nú fer fram. Það er galið og fjarri öllum sannleika, því ég er t.d. ekki kommúnisti, og algjörlega fyrir utan klíkur. Það sem ég skrifa hér eru ekki ofsóknir heldur andsvör einstaklings sem hefur því miður orðið fyrir því að HHG ljúgi um mig opinberlega. Það sem stendur í kennsluriti Hannesar eru hins vegar lítilsvirðing á fórnarlömbum og það er enn alvarlegra. 

Hér koma athugasemdir mínar á DV, sem menn hafa aðeins geta lesið á FB minni, því DV leyfir ekki öllum að gera eðlilegar athugasemdir, því hégómi sumra blaðamanna er greinileg svo mikill.

I

Háskóli Íslands og rektor skólans, Jón Atli Benediktsson, verða að taka af hörku á þessu máli. Kennsluefni og kennsluhættir HHG eru óásættanlegir fyrir stofnum sem vill láta taka sig alvarlega. Fordómar Hannesar í garð ýmissa hópa er glæpsamlegur. HHG telur að hann geti vaðið uppi með og lygar um fólk opinberlega og í kennslu sinni og það fyrir skattpeninga landsmanna. Ég varð fyrir því um daginn og ég sætti mig ekki við ósiðlega meðferð Hannesar á beiðni minni til hans um að hann birti afsökunarbeiðni. Það ætlar hann sér greinilega ekki að gera https://fornleifur.blog.is/blog/fornleifur/entry/2207838/ Ég kallaði grein mína um aðfarir Hannesar gegn mér í fjölmiðlum "Hannes á hálum ís". Nú sýnist mér að ísinn undir honum sé brotinn. Hann verður að fjarlægja þetta fasíska og mannfjandsamlega kennsluefni sitt af kennsluskrá HÍ. 

(Þessi athugasemd var sett við þessa grein á DV)

II

Samtökin AECR, sem nefnd í skrifum DV um mál HHG, sem nú hafa breytt um nafn og kalla sig ACRE, unnu að stofnun samtaka sem kallast Platform of European Memory and Conscience, þar sem Hannes Hólmsteinn er einnig virkur. Alþjóðleg samtök gyðinga, DefendingHistory, sem ég er meðlimur í hefur bent á það hvernig þessi samtök sem HHG er í, vinni að því skipulega að gera lítið úr helför gyðinga í Austur-Evrópu og líkir henni við alls óskylda hluti til að svala þorsta sínum í hálfsjúklegu kommúnistahatri.

Í Platform of European Memory and Conscience hefur Hannes unnið með sænskum stjórnmálamanni og fangelsistannlækni, Göran Lindblad, sem er einna helst þekktur fyrir það í Svíþjóð að hafa kvenna og karlafatafellur á kosningafundum sínum: https://www.expressen.se/…/nakenshow-ska-salja-moderat-rik…/ Lágkúran hefur greinilega engin takmörk. Hannes gerir lítið úr nauðgunum í bók sinni sem var framleidd sem samstarfsverkefni við samtök hægrimanna í Evrópu og samstarfsmaður hans frá Svíþjóð kemur sér áfram í stjórnmálum með nektarsýningum á kosningafundum. Í Eystrasaltslöndunum og víðar koma þessir mann fram sem réttlætarar fyrir stefnu yfirvalda óþroskaðra ríkistjórna sem vilja gera fjöldamorðingja gyðinga að frelsishetjum landa sinna. Ég hef á vefsíðu DefendingHistory hópsins skrifað þessa grein http://defendinghistory.com/holocaust-obfuscation-show/67054 um störf Hannesar þar. Þau eru honum og íslensku háskólastarfi til skammar.

European Memory and Concience, samtök þau sem HHG starfar með, eru samviskulaus þrátt fyrir þetta "Concience" sem þeir hafa klínt á titilinn. Þau vinna að því ljóst fremur en lent, að mæra morðingja gyðinga í Eystrasaltslöndunum. Við sjáum þetta samviskuleysi þegar HHG hélt ræðu í Brussell í vor og bar þar saman á afar ósmekklegan hátt helförina gegn gyðingum við morðstefnu ráðstjórnarríkjanna, sem var allt annars eðlis en útrýmingarstefna nasismans gegn gyðingum. Hannes er meistari í ofureinföldum á sögulegum viðburðum.

Öllum má vera þetta samviskuleysi ljóst, þegar eftir HHG er haft í Brussell: "Gissurarson said that the historian also had a duty to listen to, or even to recreate, the voices of those who had been silenced by force. The despots should not be allowed to leave this world in quiet satisfaction that their misdeeds had not been recognised and registered" á meðan hann leggur sem erlendur prófessor blessun sína yfir mæringar á gyðingamorðingjum í Litháen, Lettlandi og Eistlandi.

Öllum má vera ljóst að Hannes talar heldur ekki gegn misyndismönnum er hann skrifar bók sem notuð er við kennslu í HÍ, og sem gefin er út undir merkjum ACRE, þar sem hann lýsir í því sem hann kallar "rökræður á sjónarmiðum" að nauðganir séu örþrifaráð. Áhugi á fórnarlambinu og uppgjörið við misyndismanninn, sem HHG lýsir yfir að hann hafi brennandi áhuga á, koma ekki heim og saman við þá "kvenfyrirlitningu, fitufordóma, kynþáttafordóma og niðurlægjandi orðræðu um fatlað fólk, niðrandi tal í kennslutímum um feita og fatlaða" sem greint er frá í yfirlýsingu 65 núverandi og fyrrverandi nemanda í stjórnmálafræði við HÍ.

Mér sýnist HHG vera samviskulaus og siðlaus í þeim dæmum sem hann tekur til stuðnings rökræðum sínum á sjónarmiðum í bók sinni sem er gefin er út í tengslum viðö ACRE. Hann tekur ekki eðlilegt tillit til fórnarlamba frekar en hann gerir í samtökum evrópskra hægrimanna þegar þau hjálpa öfgamönnum í Eistlandi, Lettlandi og Litháen til að minnast morðingja gyðinga sem þjóðhetja. Mér er næst að halda að HHG sé eiginlega nákvæmlega sama um öll fórnarlömb. Hans eina markmið er að sverta sósíalisma eins mikið og hann getur og með öllum ráðum, jafnvel með að gera þá sem börðust gegn honum að hetjum þó þeir hafi myrt þúsundir saklausra gyðinga. Krossför HHG gegn vinstristefnu er öllum kunn, en hún þarf ekki að enda í glapræði eins og stuðningi við lönd sem vilja gera gyðingamorðingja að þjóðhetjum árið 2017. Kalda Stríðinu og svínlegheitum þess er lokið.

---

Ég vona að Jón Atli Benediktsson rektor HÍ taki á máli HHG af hörku. Það er skylda rektors, sama hvar hann stendur í litrófi stjórnmálanna. Mig langar einnig að biðja rektor um að skýra hvernig prófessor í HÍ sé stætt á því að fara með rangt mál um menn í fjölmiðlum í greinum þar sem  viðkomandi prófessor skrifar undir titlinum "Prófessor við HÍ".  Ég hef beðið HHG um að biðjast afsökunar á lygum sínum gegn mér í tveimur fjölmiðlum  fyrr í þessum mánuði (desember 2017). HHG hefur ekki gert það, en skrifaði eftirfarandi orð í tölvupósti er ég hafði beðið hann um að leiðrétta ósannindi þau sem hann fór með um mig:

Auðvitað tek ég það alvarlega. En þú tekur þetta allt of óstinnt upp. Menn mega túlka aðra á sinn hátt.

HHG má ekki og getur ekki leyft sér að  "túlka" með því bera á menn ósannindi líkt og hann gerði í greinum í Morgunblaðinu og á Pressunni. Það varðar við lög. Þegar hann lýgur því upp á mig að ég hafi sagt eitthvað um Halldór Kiljan Laxness, sem ég hvorki hef skrifað né sagt, er hann að fremja lögbrot og svína mig til í opinberri umræðu. Það sæmir ekki manni í hans stöðu. Því fyrr sem hann gerir sér grein fyrir því, því betra.

Miklu verra en lygarnar gegn mér er stuðningur Hannesar við samtök sem gera lítið úr hörmungum þeim sem gyðingar urðu fyrir með kjánalegum samanburði við hræðilega atburði, sem eiga þó mest lítið skylt við hörmungar helfarar Evrópubúa gegn gyðingum álfunnar á 20. öld.

Ef HHG hefur áhuga á alls kyns fórnarlömbum, þá mæli ég með því að hann rökræði ekki um þau í bókum sínum og kennslutímum eins og fíll í postulínsbúð.

Lífshætta í Costco

Meira eða minna ak- og offeitt fólk sem flykkist eins og órúið fé í risaverslunina Costco er flest í bráðri lífshættu. Ekki er það hjartaáfall, insúlínsjokk eða tappi sem gæti orðið bani þessa íturvaxna og kaupglaða fólks. Örugglega er hægt að kaupa ódýrustu hjartastartarana á byggðu bóli í Costco og verslunin virðist greinilega hafa bjargað geðheilsu marga síðustu dagana. 

Nei, banamein þessa aumingja fólks gæti hæglega orðið spýtnarusl og annað lauslegt sem liggur á þaki verslunarinnar. Þetta sýna loftmyndir sem Wikileak lak í gær. Spurningar hafa einnig vaknað um að þarna gæti hryðjuverkastarfsemi verið í uppsiglingu?

Yfirvöld verða að loka versluninni nú þegar, þangað til að brakið á þakinu verður fjarlægt. Sorpið á þakinu gæti hæglega fokið í næstu lægð ofan á örvinglað fólk sem ekki finnur kerrur eða frið í sálinni fyrr en það hefur verið rúið inn að beini í Costco. Það má ekki gerast.

Spýtnaruslið má sjá efst á loftmyndinni, þar sem það liggur eins og hráviði á tyrfðu þaki fjárhúss Costcos. Ljóst er að Costco hefur stefnt lífi fólks í bráða hættu og verður að greiða sektir og miskabætur. Ógnin af þessu fyrirætlaða hryðjuverki hlýtur að róa landsbyggðarfólkið sem var búið að plana 500 rútuferðir í Costco til að fylla hlöður sínar og útihús af dómadags rusli.

Þess ber strax að geta, að Óttar í Hættunni verður með bók 'Hættan leynist á Þakinu' og björgunaraðgerðirnar í Costco í jólabókaflóðinu í Costco, þar sem bækurnar verða.... gefnar þeim sem lifðu æðið af.

 

Frétt þessi birtist fyrst í Færeyska blaðinu Sósíalúrín.

Íslendingar eru fávitar...

að minnsta kosti, þegar að fræðslu á helförinni kemur. Ísland er samkvæmt nýrri skýrslu UNESCO það ríki Evrópu sem kennir minnst allra ríkja í álfunni um helförina Holocaust/Shoah), hina skipulögðu útrýmingu á gyðingum í kjölfarið á níu ára ofsóknum nasista gegn þeim.

Kannski eru það mistök að Íslendingar kenni ekkert um helförina, taki maður tilliti til stefnu ríkisstjórnar Íslands árið 1937-39, þegar Hermann Jónasson og sú ríkisstjórn sem hann sat í var af "prinsippi" mótfallin því að veita gyðingum dvalarleyfi á Íslandi (sjá hér). Margir Íslendingar eiga líka afar erfitt með að sætta sig við að Gunnar Gunnarsson og Guðmundur Kamban voru skósveinar nasista. Prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson hefur t.d. sýknað Gunnar af nasisma m.a. með þessum vafasömu rökum: "því að grimmdarverk þýsku nasistanna urðu ekki öllum ljós fyrr en eftir stríð".

Ekkert er að finna um Holocaust/Shoah/Helför stærsta þjóðarmorð 20. aldar í námsskrám á Íslandi, þó svo að Íslendingar hafi árið 2000 skuldundið sig til að kenna sérstaklega um helförina.

Þetta kemur fram í nýrri skýrslu UNESCOs. Sérfræðingar í Þýskalandi hafa komist að þessari niðurstöðu varðandi Ísland. Ísland er enn aftast á merinni.

Nýlega (desember 2014)hringdi ég í Menntamálaráðuneytið og spurði út í kennsluna um helförina vegna greinar sem ég er að vinna að. Þar kom ég líka að tómum kofanum. Séra Baldur Kristjánsson, sem ég hringdi einnig í, þar sem hann er vel inni í öllum minnihlutamálum, var einnig á þeirri skoðun að fræðsla um helförina væri í mýflugumynd og væri kennurum í sjálfsvald sett, hvort þeir kæmu yfirleitt inn á efnið. Kemur það heim og saman við niðurstöður samantektar UNESCO.

Næstu lönd við Íslands sem gefa jafn mikið frat í upplýsingu og fræðslu um helförina og þjóðarmorð og Ísland, eru Egyptaland, Líbanon og Írak. Er nema von, að fæstir á Íslandi, kunni ekki skilgreininguna á þjóðarmorði.

Hér er Ísland aftur komið með afar vafasamt hlutverk á meðal þjóðanna, og nú fær maður hlutaskýringu á því af hverju gyðingahatrið er oft svo svæsið á Íslandi. Jafnvel vinstri menn á Íslandi eru gyðingahatarar, þó þeir haldi vart vatni fyrir minnihlutum eins og samkynhneigðum og múslímum, sem mönnum ber vitanlega skylda til að þykja vænt um líka.

Nýlega hélt maður einn, frekar óheflaður, því fram á fasbók Gísla Gunnarssonar fyrrv. prófessors í sagnfræði að ISIL væri tilbúningur Ísraelsmanna. Gísli ávítaði manninn með þessum orðum:"Þú ert að styðja ofstækismenn í Ísrael með þessum fullyrðingum, Óskar." Gísli og aðrir yfirlýstir vinstrimenn eru mjög ósparir á að stimpla aðra sem ofstækismenn. Þeir sjá því miður ekki ofstækið í sjálfum sér.

Óskar þessi,sem vegna gyðingahaturs hefur um árabil uppnefnt mig "Villa öfgamann í Köben", FB-vinur Gísla Gunnarssonar líkt og ég, fékk greinilega heldur ekki næga kennslu í skóla. Vandamálið er gamalt. Nasistar og gamlir kommar halda í dag, að þeir eigi einhvern einkarétt á mannréttindum - Sem er skrýtið, þegar haft er í huga að nasistar og kommar hafa ávallt fótum troðið mannréttindi í skammlífum útópíum sínum, sem voru reyndar helvíti á jörð.

Wer im Glashaus sitzt, sollte nicht mit Steinen werfen

Ummæli illa upplýsts fréttamanns á RÚV, (og eru hann einn margra slíkra), hafa dregið dilk á eftir sér. Svo virðist sem í austurríska handknattleikssambandinu, Österreichischer Handball Bund, séu menn jafn sögulausir og starfslið RÚV, því sambandið "ætlar að leita réttar síns" út af ummælum íslenska fréttamannsins sem lýsti  íslenska landsliðinu sem "þýskum nasistum sem slátruðu Austurríkismönnunm árið 1939".

Fáum hlutina á hreint: Þó svo að menn séu fádæma illa að sér á Fréttastofu RÚV, visir.is sem og á sænskum og þýskum fjölmiðlum, þá réðust Þjóðverjar ekki á Austurríki árið 1939 og Austurríkismönnum var aldrei slátrað. Þeir tóku hins vegar þátt í slátruninni. Innlimum Austurríkis í Þýska Ríkið átti sér stað í mars 1938 og hét sú innlimun Anschluss, sem Austurríkismenn tóku að mestu leyti með stillingu. Síðar kusu Austurríkismenn að tilheyra Þýskalandi í frjálsum kosningum, og allir vita líka að Adolf Hitler kanslari Þýskalands var Austurríkismaður.

Íslenska landsliðið slátraði ekki einu sinni Austurríkismönnum, eins og þýski herinn slátraði gyðingum og í þeim her voru Austurríkismenn, og foringi þeirra var Austurríkismaður. Ekki veit ég hve margir handknattleiksmannanna úr liðunum á myndinni efst, sem hittust á Makkabí-leikunum, heimsleikum gyðinga, í Berlín haustið 1936, fórust í helförinni. En ef til vill voru slátrarar þeirra í þeim liðum frá Þýskalandi, Danmörku, Austurríki og Svíþjóð sem kepptu í handbolta í febrúar árið 1938 í Þýskalandi?

Nasistabolti árið 1938. Þýskaland vann mótið og innlimaði mánuði síðar Austurríki.

 

Anschluss varð til þess að gyðingar í Austurríki misstu öll sín réttindi, og síðar var þeim sem ekki tókst að koma sér í burtu ekið í fanga- og útrýmingarbúðir. Vonandi veit Austurríska Handknattleikssambandið þetta. Stundum er ég í vafa um, hvort nokkur viti þetta á fréttastofu RÚV, því þar er enn slíkur óheyrilegur áróður í garð Gyðinga og þjóðríkis þeirra, sem m.a. varð til vegna árásar Þjóðverja á Austurríki og meðreiðar Austríkismanna í helförinni. Halda mætti að annar hver í ungliðadeild fréttastofu RÚV væri öfgafullur gyðingahatari.

Austurríska handknattleikssambandið getur vart leitað réttar síns yfir fávisku Íslendings hjá ríkisfjölmiðli, en ef menn þar á bæ eru jafn illa af sér í morðsögu nasismans, þá ættu þeir að minnast þeirra gyðinga sem bannað var að stunda íþróttir eftir Anschluss í mars 1938 og sem síðar voru sendir í dauðann af Þjóðverjum og meðhjálpurum þeirra, Austurríkismönnum, sem tóku svo um munar þátt í helförinni! Það verður ekki af þeim skafið.

Nú þegar Björn Bragi Arnarsson, sem hlýtur að hafa verið fallisti eða tossi í sögu, ef hún hefur þá yfirleitt verið kennd í þeim skólum sem hann sótti, er búinn að biðjast afsökunar, væri kannski við hæfi að Österreichischer Handball Bund bæðist einnig afsökunar á vankunnáttu sinna manna á sögu landsins.

Og hvenær baðst svo austurríska handboltasambandi afsökunar á þessu framferði í Vín í maí 1937 ? Þetta vara greinilega mikil nasistaíþrótt sem laðaði að sér öfgar - og gerir því miður enn. Þetta gerist einnig í öðrum íþróttagreiningum. Sjá hér og neðst, þegar króatískur leikmaður heilsaði að hætti fasista eftir leik við ... Íslendinga.

Í minningu Miksons - Myndir á sýningu

Hannes Hólmsteinn Gissurarson bloggvinur minn bauð mér fyrir fáeinum dögu á sýningu í Reykjavík. Boðið kom með mjög stuttum fyrirvara, sem útilokaði að ég kæmist án mikils kostnaðar.

Sýningin opnar í dag, því í dag er er minningardagur fórnarlamba alræðis í Evrópu, sem Evrópuþingið hefur valið að mörgum forspurðum. 23. ágúst 1939 er dagurinn, þegar Hitler og Stalín gerðu með sér griðasáttmála. Í Þjóðarbókhlöðunni verður að því tilefni myndasýning sem ber nafnið „Heimskommúnisminn og Ísland". Þar verða sýndar ýmsar myndir úr bók Hannesar um íslenska kommúnista. Dr. Mart Nutt, þingmaður og sagnfræðingur frá Eistlandi, og dr. Pawel Ukielski, forstöðumaður safnsins um uppreisnina í Varsjá 1944, flytja erindi um örlög landa sinna undir oki nasisma og kommúnisma.

Hannes með Dr. Nutt. Eitthvað er Hannes hugsi.

En því miður gerist það í Eistlandi, Lettlandi og Litháen, að helförin gegn gyðingum sem margir íbúar þessara ríka tóku þátt í og þurftu ekki að láta skipa sér það, er gert lítið úr minningunni um Helförina (Shoah) og úr minningadegi um helförina sem ekki er 23. ágúst. Evrópuþingið hefur valið þennan dag í óþökk gyðinga.

Til að vekja áhuga á fórnum íbúa þessara landa undir kommúnismanum, er vísvitandi og skipulega gert lítið úr helförinni og þætti Eista, Letta og Litháa í henni. Nýlega var opnað hersetusafn í Tallinn,  þar sem fer fram mikil sögufölsun.

Forsetar Eistlands og Þýskalands gleðjast fyrr í sumar yfir því að nú er búið að setja samasemmerki á milli voðaverka nasista og kommúnista á Hersetusafni Eistlands. Það er gert með lítilsvirðing við minningu þeirra gyðinga sem myrtir voru af Eistum, Lettum og Litháum verið mikil og skipulega er reynt að gera lítið úr þeim morðum til að hefja minninguna um þjáningar Eista, Letta og Litháa. Á safninu eru engar upplýsingar um stríðsglæpi Evalds Miksons, en til er bók á bókasafninu sem er ensk útgáfa á ævisögu Miksons sem rituð var af Einar Sanden i Cardiff.

 

Um leið leyfa þessir ríki í dag göngur SS-liða sem taldir eru til þjóðhetja því þeir börðust gegn kommúnismanum. Menn sem gerðu útrýmingu gyðinga í Litháen og fjöldamorð annarra gyðinga í landinu möguleg hafa verið teknir í dýrlinga tölu. Með SS-liðum marséra nýnasistar og aðrir öfgamenn. Gyðingum er enn í þessum löndum, sem Íslendingar studdu svo dyggilega, kennt um ófarir þjóðanna undir kommúnismanum.

Gyðingahatrið lifir góðu lífi í Litháen, Lettlandi og Eistlandi við hlið annarra fordóma. Öfgar gegn samkynhneigðum er ekki minni í Eistlandi, Lettlandi og Litháen en þeir eru í Rússlandi Pútíns. Það er hættulegt að vera samkynhneigður í Litháen.

 

Hverja eru Eistar að reyna að blekkja 

Mart Nutt sem heldur fyrirlestur í Þjóðarbókhlöðunni er, þótt að hann sé í Mannréttindanefnd í ESB, flokksbundinn í Pro Patria/Res Publica sambandinu, stjórnmálaflokki sem m.a. lítilsvirðir réttindi samkynhneigðra. Vonandi kemur Dr. Nutt inn á þau mannréttindabrot í landi sínu.

Er forsætisráðherra Eistlands, Andrus Ansip, hélt fund með bandarískum gyðingasamtökum árið 2011 sagði um hann m.a. þetta um minningarreitinn og -samkomurnar Sinimäed og þá sem þar safnast saman:  

"But they have nothing to do with Nazi ideology," Ansip said. "Portraying a memorial event to the war dead as a sign of neo-Nazi tendencies as some have done is deeply offensive to all Estonians. Our country suffered greatly under Communism and Nazism alike." (sjá hér)

Þessi mynd og myndirnar sem fylgja neðar sýna hvernig Eistar minnast þeirra sem þurftu að líða undir kommúnisma og nasisma. Hverja eru Eistar að reyna að blekkja? Morðingjar gyðingar þjóðhetjur Eystrasaltslandanna? (lesið einni hér)

Ég leyfi mér einnig að benda lesendum mínum á www.defendinghistory.com þar sem hægt er að lesa um illa þróun í þeim löndum sem Íslensk yfirvöld studdu við bakið á til að komast undan oki Sovétsins. En sjáið hvað er að gerjast! Bið ég einnig lesendur mína að lesa þessa grein mína þar: http://defendinghistory.com/take-off-your-hat-this-is-not-the-synagogue/36029

 

Varnaðarorð til Hannesar Hólmsteins 

Ég leyfi mér enn fremur að vara vin minn Hannes Hólmstein Gissurarson við því, að draga hvaða persónu sem er til Íslands til að fremja samlíkingar á voðaverkum Stalíns og Hitler, sem sameiginlega áttu mörg mannslíf á samviskunni, en aðferðirnar og málefnin voru mismunandi.

Ef Sovétmanna hefði ekki notið við, hefði þjóðarmorð nasista orðið stærra. Eistar, Lettar og Litháar tóku þátt í því þjóðarmorði. Þótt þeir hafi þurft að þola mikið undir kommúnismanum, var það EKKERT í samlíkingu við það sem gyðingar þurftu að þola.

Ég bið menn að minnast þess þegar þeir nota ljótustu sár sögunnar sem pólitísk vopn - eða skálkaskjól - og skoða svo myndir af því hvernig Eistar minnast hetja sinna.

Ég bíð dr. Mart Nutt líka á þessa sýningu, sem ég kalla Í Minningu Miksons. Framganga íslenskra og eistneskra stjórnmálamanna í hans máli gleymist seint. Hún var ekki minna alvarleg en samvinna íslenskra afdalakomma við Moskvu.

Þetta merki telur Mart Nutt mannréttindafrömuður frá ESB að sé í lagi. Þetta merki var notað við morð 6 milljón gyðinga og 20 milljóna manna í Síðari heimsstyrjöld.

 

Gamla kynslóðin og sú nýja í hatrinu takast í hendur

 

Þessi ber gunnfána fyrrverandi SS-sveita Eista

 

Þetta eru ekki skátar

Enginn vafi leikur á því hvers þessir kumpánar minntust sumarið 2010. Þeir voru ekki að minnast þeirra þúsunda gyðinga sem fyrirmyndir þeirra myrtu. Skallafasistinn fremst ber merki SS sveitar Eista á skyrtu sinni.

 

 

(2010)

Lettar koma í heimsókn

 

.. og frændur okkar Norðmenn (2008)

Gyðingum sem mótmæltu óþverranum var meinaður aðgangur að "minningarathöfninni" í Sinimäed árið 2010

 

 

 

Fermingarbarn Nr. A 3317

Margir Íslendingar kannast við nafnið Branko Lustig, en fæstir kunna þó frekari deili honum, önnur en að hann er maðurinn sem framleiddi stórmyndir eins og Schindler´s List (þar sem hann var unit producer) og Gladiator. Hann hefur hlotið Óskarsverðlaunin fyrir.

Branko Lustig Fæddist í Króatíu árið 1932. Hann var ungur fluttur í útrýmingarbúðirnar í Auschwitz. Þar lifði hann af. Hann var aðeins 13 ára þegar honum var bjargað helsjúkum af taugaveiki í Auschwitz. Eftir stríð varð hann þekktur kvikmyndaframleiðandi í Júgóslavíu. Hann flutti til Bandaríkjanna árið 1988.

Árið 2011 helt Branko Lustig til Auschwitz til að fermast, bar mitzvah. Þessi fallega stuttmynd, sem nýlega var birt, sýnir þann atburð, sem ég vil deila með lesendum mínum. Líka þeim sem hlóguð í Háskólabíói sumarið sem ég og kona mín og Terry Aviva Fingerhut, bandarískur fornleifafræðingur af gyðingættum, fórum að sjá Schindler's List. Íslensk ungmenni hlógu þegar fólk var tekið af lífi í myndinni. Ég fór aftur á myndina til að sjá hvort fólk myndi hlægja, og viti menn Íslendingar hlægja þegar fólk er tekið af lífi í kvikmyndum.

Helförin í lit

 

Myndabanki LIFE Magzine hefur nýlega birt ljósmyndir í lit úr helförinni gegn gyðingum. LIFE eignaðist árið 1965 ljósmyndir sem ljósmyndarinn Hugo Jaeger tók. Jaeger var einn af uppáhaldsljósmyndurum Hitlers vegna þess að Jaeger tók myndir í lit.

Í stríðslok gróf Jaeger margt litmynda sinna niður í 10 stórum glerkrukkum í námunda við München, en árið 1955, þegar hann var greinilega farinn að sakna litríkrar ímyndar foringjans, gróf hann filmurnar upp aftur. Árið 1965 seldi hann Life Magazine litmyndirnar sínar.

Litmyndir af Hitler, teknar af Jaeger, fóru fyrst að birtast upp úr 2005 (í Spiegel á netinu) og 2009 (á www.life.time.com.)  En það var ekki fyrr en nýlega, að LIFE sá ástæðu til að sýna almenningi alla litmyndadaröð Jaegers frá gettóunum í Kutno og Warsjá í Póllandi frá 1939 og 1940. Þær eru frá sama tíma og Gunnar Gunnarson nasisti og rithöfundur var staddur hjá Hitler og annar uppáhaldsljósmyndari Hitlers, Heinrich Hoffmann, eilífaði þá stund.

Fegurð í eymdinni. Kona í Kutno 1939.

Momma Madonna, Kutno 1939.

 

Ég birti aðeins þrjár af varðveittum myndum Jaegers hér, og vonast til að sem flestir fari inn á vefsíðu LIFE til að sjá Helförina í lit. Helförin breytist þó lítið í Agfachrome eða Kodakcolor.

Um leið leyfi ég mér að minna öllu "réttláta" fólkinu á Íslandi á hótelupplýsingar frá Gaza (sjá hér). Fólki, sem gert hefur það að iðju sinni að að líkja gettóum sem gyðingum var smalað í við hið sjúklega gæluverkefni sitt á Gaza. Almennt siðleysi er mjög ríkt hjá fólki á vinstri vængnum á Íslandi. Þetta réttláta og hreina fólk á mjög auðvelt með að loka augunum fyrir sannleikanum og staðreyndum. Oft minnir þess sjálfblekking þeirra á sams konar sjálfblekkingu nasista, t.d. hér um árið þegar háskólaborgarar í Reykjavík söfnuðu undirskriftum til að varna þjóðernishreinsunum sem þeir töldu að Ísraelsríki stæði fyrir. Stórmenni eins og Gísli Gunnarsson, Helgi Þorláksson og Gunnar Karlsson, og sömuleiðis mannfræðiprófessorinn Unnur Dís Skaptadóttir og einhver starfsmaður stofnunar Vigdísar Finnbogadóttur söfnuðu undirskrifum. Hér, hér og hér getið þið séð nöfn sumra hatursmanna Ísraels sem hata og hafa hatað innan veggja Háskóla Íslands á fullum launum, því hatrið er ein aðalfræðigrein margra hugvísindamanna.

Af Landbergis, Zingeris og Steingrími Hermanns hinni nýju hetju Litháens

Það er komin út ný grein eftir mig, en einnig hefur Vytautas Landsbergis fyrrverandi forseti Litháens gefið út bók, þar sem hann gerir lítið úr völdum og afleiðingum verka og lagasetninga litháísku leppstjórnarinnar alræmdu sem faðir Landsbergis sat í nokkrar vikur árið 1941 áður en Þjóðverjar tóku öll völd í landinu. Þessi bráðabirgðastjórn gerði Þjóðverjum lífið létt að hefja skipulagða útrýmingu á gyðingum og fjöldamorðum á öðrum Litháen.

Litháíska leppstjórnin svipti m.a. gyðinga öllum rétti í Litháen, setti reglur um ghettó þangað sem gyðingum var smalað með valdi og opnaði fangabúðir fyrir gyðinga í Kaunas, þar sem gyðingar voru drepnir áður en Þjóðverjar birtust. Öll þessi niðurlæging á trúar- og minnihlutahópi, sem hafði búið í landinu í aldaraðir, átti sér stað áður en Þjóðverjar tóku formlega völdin. 

Þessi lítilmannlega tilraun forsetans fyrrverandi til að breyta og falsa sögu lands síns, og föðurómyndarinnar sinnar, er aumkunarverð og lítilmannleg stefna sem öll baltnesku ríkin eiga sameiginlegt. Þjóðirnar þrjár vilja ekki heyra um örlög gyðinga í landinu og helst ekki vita af því að þeir voru virkir þátttakendur í þeim þjóðarmorðum.

Lesið meira hérum bók  Landsbergis sem, m.a. fjallar um forsætisráðherra leppstjórnarinnar, Ambrazevičius-Brazaitis, sem Litháar tóku svo að segja í heilagra manna tölu í maí sl. (sjá grein mína um þegar ég varð vitni að því Kaunars hér).

Landsbergis situr nú á Evrópuþinginu, sem um daginn ákvað með miklum meirihluta að setja viðskiptaþvinganir á Færeyjar og Ísland út af makrílveiðum, og einn þeirra sem það gerði var hinn mikli Íslandsvinur Hr. Vytautas Landsbergis.

Engir meðreiðarsveinar þýska nasistainnrásaliðsins og böðlar Litháa hafa verið sóttir til saka eftir að landið öðlaðist aftur frelsi. Frelsið notar ríkisstjórn landsins til að ofsækja aldna gyðinga, sem Litháar vilja bak við slá vegna meintrar þjónustu þeirra við sovéska innrásarliðið í landinu. En nasistarnir og litháískir SS-liðar eru hins vegar heiðraðir, meðal annar með árlegum skrúðgögnum.

Í dag birtist eftir mig grein á vefnum http://www.defendinghistory.com/, þar sem skrifar fólk sem mótmælir ógeðfelldri söguskoðun og -fölsun, sem nú á sér stað sem aldrei fyrr í löndum Austur-Evrópu. Það er verið að "hreinsa" og fegra söguna landanna sem eru nýgengin í ESB, eða við það ganga inn í þrotabúið. Eins og í Sovétríkjum sálugu mega örlög gyðinga, sem óneitanlega voru verst, ekki skyggja á örlög kristinna borgara þessara landa. Stríðsglæpamenn og SS-liðar eru því þjóðhetjur og til eru Eistar sem telja Mikson (Eðvald Hinriksson) vera frelsishetju. En baltneskar hetjur voru margar hverjar fyrst og fremst gyðingamorðingjar.

Grein mína, sem ég kalla Emanuelis Zingeris, Star of the Red-Brown Road Show, Turns Up in Reykjavík on the Jewish New Year fjallar m.a. um Emanuelis Zingeris, þjónustuhollan litháískan gyðing, sem í gær nældi hlussustóra medalíu á sálina hans Steingríms Hermannssonar fyrir vel unnin störf í þágu Litháens. Gyðingar í Litháen telja Zingeris hafa gert litháískum yfirvöldum kleift að gera lítið úr örlögum gyðinga í landinu fyrir pólitískan frama og embætti, að hann hafi þar með gert lítið úr minningu 200.000 trúbræðra sinna sem myrtir voru í heimsstyrjöldinni. Zingeris er einn helsti stuðningsmaður þeirrar sögubrenglunar sem nú fer fram í Litháen, þar sem örlögum gyðinga, sem margir voru myrtir af Litháum, er líkt við örlög þau sem kristnir Eistar, Lettar og Litháar máttu þola af höndum Sovétríkjanna.

Greinin mín fjallar einnig um íslenskar hetjur Litháens og hve bágt Íslendingar eiga sjálfir með að höndla sína eigin sögu og fortíð. 

Smekkleysan í Úkraínu

 

og enn tekur RÚV virkan þátt í lygaherferðinni, eins og í gær þegar snillingar á fréttastofu RÚV báru okkur fréttir af landsliðsþjálfara Úkraínu í fótbolta. Hann segir að ekki sé neitt kynþáttahatur í Úkraínu. Sjá hér. Myndin efst er tekin í Úkraínu árið 2007 og ekkert hefur breyst.

Það rétta er að mannréttindi eru fótum troðin í Úkraínu. Landið er heltekið af spillingu og eitraðir stjórnmálamenn og hóruhúsaparadís er það sem Úkraína er mest þekkt fyrir þessa dagana. Þeir sem þroskast hafa meira til fótanna en höfuðsins og eru nú að horfa á Evrópukeppni í fótbolta hafa greinilega minnstar áhyggjur af því. Úkraínski vændisherinn, sem mun vera álíka sterkur og sá Rauði forðum daga, situr hins vegar örugglega fyrir öllum atvinnuleysingjunum frá Evrópu sem flykkst hafa til flatneskjunnar í austri og mun sjúga síðustu evrurnar úr pungi karlskaufa sem svala fótboltaþorsta sínum í Úkraínu.

Í borginni Lviv (sem einnig hefur kallast Lemberg), hefur í nokkur ár verið rekinn veitingastaður sem ber nafnið „Hjá Gyllta Rósinni". Gyllta Rósin var nafn á frægu samkunduhúsi gyðinga í Lviv sem var rústað í Síðara stríði. Í dag er boðið upp á „gyðinglega menningu" í þessu veitingahúsi, þar sem menn eiga að prútta um verðið  og haga sér eins og gyðingar. Gestirnir geta fengið hatta með áföstum peyot, (bænakrullum heittrúaðra gyðinga), til að komast í rétta fílinginn. Fyrst tóku Úkraínumenn virkan þátt í fjöldamorðum á gyðingum en í dag þéna og dansa þeir á minningu fórnarlambanna. Og svo eru þeir greinilegar hreyknir af smekkleysu sinni. Sjá hér

Til að halda upp á Evrópumeistaramótið tóku einhver illmenni þessa auma lands sig til um daginn og eyðulögðu minnismerki um 17.500 gyðinga sem myrtir voru í borginni Rivne. Stuðningsmenn knattspyrnuliðsins Karpaty Lviv eru væntanlega slegnir minnisleysi nú . En fyrir nokkrum árum veifuðu þeir nasistafána.  Landsliðsþjálfari Úkraínu man greinilega ekki að hann tjáði sig á rasískan hátt um þeldökka leikmenn. Ekki eru  nema sex ár síðan að hann lét hafa eftir sér þennan ósóma: 

"The more Ukrainians there are playing in the national league, the more examples there are for the younger generation. Let them learn from Blokhin or Shevchenko, not some zumba-bumba who they took off a tree, gave two bananas and now he plays in the Ukrainian league."

Ari Trausti Sternberg von Pasewalk-Guðmundsson

Hér sjáið þið forsetaframbjóðandann Ara Trausta Guðmundsson virða fyrir sér "Stolpersteine", steina með messingplötu sem á eru skráð nöfn ættingja hans í bænum Pasewalk sem fórust í helförinni. Steinum þessum er komið fyrir í gangstétt við hús fórnarlamba helfararinnar.

Ég er alveg viss um að pabbi Ara Sternbergs hefði orðið stoltur af stráknum sínum. Þegar Ari er orðinn forseti, geta menn svo grafið meira í ættgarðinn, minnst föður hans sem þótti gaman af Aríaspeki og var hlýtt til Þýskalands, reyndar svo mikið að í lok 4. áratugar 20. aldar var hann á lista danskra yfirvalda yfir Íslendinga sem þóttu hafa einum of mikil og vinsamleg samskipti við fyrirmenn í Þýskalandi Hitlers.

Mig minnir að Bretar hafi tekið útvarpssendingastöð af Guðmundi Einarssyni í upphaf hersetu. Lydía síðari kona Guðmundar frá Miðdal og móðir Ara var líka "þýsk", reyndar dóttir Pauls Sternbergs efnafræðings, en barnsmóðir Sternbergs, Theresía Zeitner, flutti með Guðmundi til Íslands og Lydia dóttir hennar síðar. Lydia og Guðmundur felldu hins vegar hugi saman og eignuðust þau fjögur börn upp á pólskan máta, m.a. Ara (1948), áður en þau Guðmundur giftust árið 1950.

Afi Ara Trausta, Paul Sternberg, var gyðingur, sem nafnið gæti líka bent til. Hann er af gamalli kaupmannsætt í bænum Pasewalk í fyrrum Austur Þýskalandi.

Hér má lesa um ættir forsetaframbjóðandans í Pasewalk.

Það væri örugglega ekki til annars en að flækja "geðklofa" þann sem menn sjá hjá íslensku þjóðinni, ef hún velur sér forseta sem átti föður sem var hallur undir Hitler og afa sem var gyðingur.

Ari er örugglega góður kostur fyrir hard-core samfylkingarmenn, en við hin höfum einn betri, sem er þegar á Bessatöðum og enginn vafi leikur á um uppruna konunnar hans. En af undanskildum Ólafi Ragnari Grímssyni, þá er Ari Trausti nú eini marktæki valkosturinn meðal frambjóðenda til embætti forseta Íslands.

Eftir að Ari Trausti hefur gengið úr skugga um uppruna sinn í Pasewalk og Berlín, og örlög ættingja sinna, er hann vonandi ekki eins hatrammur út í Ísrael og sumir samferðamenn hans í pólitík.