Andlegur kvóti á Íslandi

 

Fjölmiðlamógúllinn Illugi Jökulsson fárast nú út af því, að einhver skipstjóri í Eyjum sjái sömu örlög hjá fólki á Íslandi og hann les um í sænskri skáldsögu um gettóið í Lodz í Síðari heimstyrjöld.

Þótt samlíking skipstjórans í Eyjaum sé alveg út í hött og vitasiðlaus, og lýsi því kannski best að skáldskaga Sandbergs um Lodz gettóið gefi ekki nógu góða mynd af hörmungunum, þá saknar maður þess óneitanlega, að fjölmiðlamaðurinn Illugi fárist ekki yfir því að menn samstíga honum í hugsjónunum séu að líkja Ísraelsríki við Hitler-Þýskaland og hryðjuverkabælinu Gaza við Varsjá gettóið 1940-43.

Sögufróðir menn eins og Illugi gleyma, að gettóin sem gyðingum var smalað í voru um1140 talsins í Síðara stríði. Mér þykir þess vegna í raun gott að heyra, að einhver skipstjóri í Eyjum lesi um Lodz, þó hann skilji ekki söguna betur en þeir sem tala um Gaza sem gettó um leið og þeir gera gyðinga að nasistum.

Maður hefur óneitanlega saknað þess að Illugi, og aðrir hreinir menn undir stýfða vinstri vængnum, mótmæltu ekki lystiferðum íslenskra gamlingja til morðingjaríkjanna Sýrlands, Íran og Líbýu á síðastliðnum árum. "Vorið" hefur víst sett babb í þá útgerð. 

Svo er heldur ekkert nýtt að menn í sjóbissnessinum á Íslandi hafi verið að líkja örlögum sínum við sjávarsíðuna og gjaldþrotum við örlög gyðinga. Maður nokkur fyrir vestan, sem eitt sinn skrifaði blogg á Moggabloggið, skrifaði ófá blogg um kvóta og sjávarútvegsmál sem hann skreytti með myndum frá síðust stóru morðöldunni gegn gyðingum Í Evrópu. Þessi kona sér í einhverri örvæntingu hliðstæðu með örlögum manna í gettóum og því hvernig Jóhanna Sigurðardóttir fer með Íslensku þjóðina. Við sjáum slíkar samlíkingar hjá fólki um alla Evrópu, hjá fólki sem er fyrir löngu búið að missa trúna á ESB.

Auðvitað er það siðlaust að heimfæra Lodz upp á Heimaey og Warsjá á Gaza, en það eru svo margir aðrir sem eru siðlausir móralistar, eins og t.d. Illugi sjálfur, sem ekkert sá athugavert við að Íslendingar álpuðust með mömmu hans í huggulegheitaferðir til Amadinejads í Íran, Assads á Sýrlandi og Gaddavís sáluga í Líbýu.

Hetjan ykkar hann Mohamed er fallinn

 

Lítill munur er á þessu lítilmenni, sem var ræfill, þjófur, hryðjuverkamaður og barnamorðingi, en einnig andlega skyldur þeim einfeldingum sem styðja sama málstað og hann sagðist berjast fyrir. Hann var ekki "skotmaður" eins og RÚV kallaði hann áður en þeir breyttu fagheitinu í "byssumaður". Það fólk sem styður hryðjuverk gegn frelsi, sama hvort það er með aðför að ríkinu Ísrael eða hinum vestræna heimi, er allt meðsekt. Það hoppaði út um gluggann með Mumma Merarsyni þegar hann var á leiðinni til Paradísar til að njóta jómfrúnna sem bíða hans þar, (sem sumir telja reyndar mislestur á rúsínum). Orðin fyrir rúsínur og jómfrúr eru víst lík á arabísku.

Það fólk sem notar sömu slagorðin og hetjan Mohamed ber ábyrgð á morðunum á saklausum börnum í Toulouse. Slíkt fólk gefur ræfli eins og Mumma Merarsyni ástæðu til að drepa. Slíkt fólk steypir byssukúlur bjánanna sem framkvæma skítverkin sem hugsjónir þeirra „hreinu" á Vesturlöndum valda. Það hatur, sem Mohamed sá í kringum sig, hvatti hann til verka, þar á meðal gyðingahatur Frakka, sem er mikið þó svo að þeir þylji ekki Passíusálmana í útvarpinu eins og Íslendingar gera.

  Mynd af Mohamed Merah og fyrir neðan af skyldmenni hans, dönskum leiðtoga glæpasamtakanna Black Cobras í Danmörku, sem stjúpsonur Jóhönnu Sigurðardóttur, sem er fréttamaður á RÚV, kallaði nýlega vínabrauðsþjófa í síðdegisútvarpi RÚV.

Athyglisverð grein í Þjóðmálum

 

Prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson er með mjög athyglisverða grein í nýjasta númerinu af Þjóðmálum, sem nú er komið út.

Greinina kallar Hannes Gyðingastjarnan og Hakakrossinn; Örlög tveggja útlendinga á Íslandi.

Greinin fjallar um Henný Goldstein Ottósson og fjölskyldu hennar og nasistann og DDR-kommúnistann Bruno Kress og hvernig leiðir þeirra skárust fyrir og eftir stríð. 

Greinin er mjög góð því hún vekur á einfaldan og sanngjarnan hátt athygli á hve ólík örlög manna voru í Síðara stríði. Þetta er mjög góð greining á því hvernig menn í Þýskalöndunum tveimur, og í þessu tilfelli í DDR, gátu endurskapað líf sitt, breitt yfir syndirnar og látið sem ekkert væri. Önnur kynslóð, börn nasistanna voru stundum ekkert betri í yfirbreiðslunni.

Ég veit að greinin var boðin Skírni til birtingar og furða ég mig á því að hún hafi ekki verið birt þar. Ég hlakka til að sjá skýringu ritstjóra Skírnis á því að grein Hannesar var ekki tekin til birtingar. Eitthvað hlýtur þar að liggja að baki.

Mæli ég með því, að menn nái sér í númer af Þjóðmálum og lesi greinina um Kress og Goldstein.

Ég man vel eftir Henný Ottósson er hún vann lengi hjá Innheimtudeild Sjónvarpsins. Ég var fyrir löngu sumarsendill hjá RÚV á Skúlagötunni, en Henný vann þá inni á Laugvegi og þurfti ég oft að ná í eitthvað eða fara með til hennar. Afi minn þekkti einnig heiðursmanninn Hendrik Ottósson.

Myndin efst er frá fyrstu guðsþjónustu gyðinga á Íslandi árið 1940, sem ég skrifaði um er ljósmynd Sigurðar Guðmundssonar ljósmyndara var afhent Þjóðminjasafni á síðasta tug 20. aldar. Henný er ekki með á myndinni en þar má sjá bróður hennar Harry, mann hennar og móður. Henný átti veg og vanda að því að undirbúa athöfnina með manni sínum Hendriki Ottóssyni.

Myndin hér fyrir neðan sýnir "afrek" SS-Ahnenerbe. Myndin er frá Natzweiler fangabúðunum, þar sem bróðir Hennýar, Siegbert Rosenthal, var myrtur af einum af stofnendum Ahnenerbe, stofnunar sem Bruno Kress vann fyrir, vegna "mannfræðirannsókna" á "óæðra" fólki. Sjá hér

The Damaskus Flotilla in Iceland

 

Hvar eru skipalestirnar til Damaskus? Hvar er allt réttláta fólkið sem voru bátsverjar á tyrknesku skipunum á leið til gæluverkefnisins Gaza?

Ég veit að slík skipalest kæmist ekki lengra en til Beirút, en þá væri hægt að mynda asnalest til Damaskus. Asnarnir gætu spurt einræðisherrann hvort hann er þjóðarmorðingi eða bara fjöldamorðingi og fengið að upplifa hina annáluðu gestrisni Assads, sem Íslendingar hafa ávallt notið góðs af.

Ætli Jóhanna Kristjónsdóttir sé með vorferðir til Sýrlands í ár, þar sem hreinir geta baðað í blóði barnanna í Homs? Ég finn ekki neitt á síðu hennar, en í boði er vetrarferð til Íran áður en vorið kemur þangað. Þar geta velmegunargamlingjar frá Íslandi sleikt fætur Amadinejads og kannski horft á nokkrar hengingar og kjarnorkusprengjur ætlaðar gyðingum. Kannski geta ríkir Íslendingar haldið uppi barni í Homs eins og þeir gera það í Jemen. Ég skil ekkert í illskeyttasta og gagnrýnasta Samfylkingarbloggaranum að skrifa ekki meira um þessar ævintýraferðir móður sinnar til ríkja örvinglaðra einræðisherra.

Í gær: Starfsmaður SÞ dreifir lygum á Tweet

Imba og barnamorðinginn sem átti að koma okkur í Öryggisráðið

Á teppasýningu, sem nýlega var haldin í Reykjavík, fann Þessi í gráa jakkasettinu sér þykkt teppi til að fljúga á til Gaza. Hann getur millilent í Homs og bjargað sumrinu á Sýrlandi. En líklega er hann bara búinn að sópa skítnum undir nýja íranska teppið sitt.

Starfsmaður SÞ dreifir lygum á Tweet

Fréttir sem RÚV segir ekki: Khulood Badawi, Palestínukona búsett í Ísrael, er starfmaður Sameinuðu Þjóðanna, nánar tiltekið OCHA. Kona þessi er með Tweet-síðu og á henni hefur hún sett mynd af látinni stúlku í Gaza og heldur því fram að stúlkan hafi dáið í loftárásum Ísraelshers á hryðjuverkamenn Hamas nú um helgina.

Mynd Khulood Badawi var vinsælasta tweetið um helgina í gær um Gaza, eða þangað til að umheiminum var ljóst að þessi starfsmaður SÞ stundar ömurlega myndafölsun. Myndin er frá 2006 af lítilli stúlku sem lést eftir að hún datt úr rólu á Gaza. 

Reuters fréttastofan misnotaði einnig dauða þessa barns árið 2006 og nú kemur starfsmaður SÞ og skrifar á Tweetið sitt að enn eitt barnið sé dáið á Gaza.

Hvenær hættir þetta ógeðfellda barnaklám Palestínumanna og hvenær hætta SÞ að ráða ótrúverðugt fólk?

Þess má geta, að Badawi er einnig í alþjóðlegum friðarsamtökum kvenna, sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir var framalega í, en samtökin gaf út yfirlýsingar sem ISG tók þátt í og varð það til þess að Imby var ekki falið að rannsaka viðbrögð Ísraelsmanna, eftir að tyrknesk skip sigldu ólöglega inn í lögsögu Ísraels drekkhlaðin nothæfum fíflum frá frá Vesturlöndum.

Yfirlýsing REUTERS fréttastofunnar árið 2006, þegar í ljós kom að barnið var ekki fórnarlamb stríðs.

Er þeim treystandi fyrir þotu?

 

og af hverju eru flugstýrurnar þá í buxum?

Hljóðriti Flugleiðaþotunnar leiddi þetta í ljós skömmu fyrir komuna til Glasgow:

Flugvél: I"celandair FI531 announcing landing at Glasgow airport - over"

Flugturn: "Roger Honey, let us have a word with the Captain, luv - over"

Flugvél: "Djö... I am the captain! - over"

Flugturn: "Good for you. What have you done to Hallbjorn?, Has he gone under - over - and yes we have a Victoria´s Secret store in the terminal - over."

Og svo karlrembubrandarinn: 

Af hverju er ein flugstýran með fjórar rendur á ermunum?

Svar: Hún er miklu á betri saumavél en hinar.

Þetta var nú nærri því ókeypis leið til að komast á listann hjá femínistum. Aðrar konur setja mig vart á lista úr þessu.

Nei, gaman til hliðar, meira af svona flugi. Konurnar eru hvort eð er búnar að taka allt yfir, en þær þéna bara ekki nógu vel til að við karlarnir getum lifað áhyggjulausu lífi við heimilisverkin og barnauppeldið. Svo þurfa þær ekkert karla lengur er mér sagt. 

Eingöngu konur í áhöfn

Réttlæting á hatrinu í Passíusálmunum

Mikil umræða hefur orðið um gagnrýni Simon Wiesenthal Stofnunarinnar á Passíusálmana og lestur þeirra í RÚV. Ég greindi frá gagrýninni á hinu bloggi mínu, Fornleifi, sem fjallar um ýmis konar forneskju eins og til dæmis Passíusálmana. Ég sé mjög mismunandi réttlætingu hjá mönnum á því af hverju þeir telja Passíusálmana fallegan og hreinan trúarboðskap, þótt gyðingar telji sálmana haturssöng í sinn garð. Einn maður hefur t.d. vænt mig um Íslendingahatur og rasisma vegna þess að ég tel sálmana tímaskekkju. Annar vill berja mig með naglspýtu með 5 tommu nagla á Lækjatorgi.

Á Íslandi ætlast menn til þess að starf Simon Wiesenthals Stofnunarinnar (SWC) séu nasistaveiðar. Starf SWC hefur reyndar aldrei einvörðungu falist í því að leita uppi stríðsglæpamenn, líkt og Jóhann og aðrir virðast halda, heldur berst stofnunin einnig við það hatur sem gerði venjulega menn að böðlum milljóna manna í Síðari heimsstyrjöld. Barátta og stríð gegn þessu hatri og öðrum mannréttindarbrotum er aðalverkefni stofnunarinnar, barátta fyrir sannleikanum og helfararafneitun annað, en nasistaveiðar eru svo að segja að renna sitt skeið. Eftir nokkur ár eru þeir glæpamenn sem sumar ESB-stjórnir Austur-Evrópu hafa friðað farnir til helvítis. 

Röksemdir aðventistaprests 

Á Fornleifi skrifar meðal annarra Jóhann Magnús Þorvaldsson aðventistaprestur athugasemd (nr. 57) til að sýna fram á villu SWC-stofnunarinnar og ágæti Passíusálmanna. Jóhann er fyrrverandi prestur Sjöunda Dags Aðventista:

"Tengdafaðir minn, sem var gestgjafi í litlu þorpi í Vestur Þýskalandi á stríðsárunum, var sjálfur í lífshættu vegna þess að hann faldi gyðingafjölskyldu á flótta. Konan mín mundi vel eftir þessari fjölskyldu sem hún aðstoðaði við að fela. Ég bar mikla virðingu fyrir þeim fyrir þetta þegar ég seinna heimsótti þennan stað. " 

Kreye var ættarnafn konu Jóhanns, Irmgard, en hún lést árið 2005 í Noregi. Hafa góðverk Kreye fjölskyldunnar í garð gyðinga verið skráð einhvers staðar? Vissulega! Af veraldarvefnum þekki ég bók eftir Eric nokkurn Kreye, sem var meðlimur í Hitler Jugend, en hann flutti eftir stríð til Bandaríkjanna. Bókin ber titilinn Under the Blood Banner: The Story of a Hitler Youth. Eric Kreye er sjöunda dags aðventisti eins og Jóhann M Þorvaldsson mágur hans og leiðtogi "kirkju" í húsnæði High School Pharmacy í smábæ nokkrum, Estacada, í Oregonfylki.

Af forsíðu bókar Kreyes

 

Og þegar við lesum sögu Erics Kreye, þar sem kemur við sögu  Kreye systir hans, finn ég ekkert um það hvernig Eric, bróðir Irmgards giftist gyðingi eins og Jóhann heldur fram. Faðir þeirra systkina, eigandi Hölscher Gasthaus í Unsen skammt frá Bielefeld í Þýskalandi var meðlimur í Gestapo (sjá hér), en er sagður hafa haft gyðinginn Prófessor Erhardt og konu hans hjá sér am Gasthof. Því er meira að segja haldið fram, að Frau Erhardt hafi komið með dóttur sína Júlíu mikið veika og falið hana í kolageymslu Kreye fjölskyldunnar meðan á loftárásum stóð á stórborgina (Hannover?). Uppáhaldsfrænka Erics var meira að segja gyðingur samkvæmt bókinni (sjá hér).

Lesið bók Kreye hér og hér, sem er athyglisverð lesning.

Kreye, faðir Erics og Irmgards vann um tíma hjá Gestapo í Hameln. En í Hameln var aðeins rekin ein stofnun Gestapo, illræmt fangelsi þar sem fólk var svelt myrt. Þetta hefur sérfræðingur í Hameln sem ég þekki greint mér frá. Gyðingar, Hollendingar, Danir, Tékkar, Pólverjar, Frakkar, kommúnistar og samkynhneigðir voru í þessu fangelsi á stríðsárunum. Ef Herr Kreye hefur unnið fyrir Gestapo í Hameln hefur hann unnið í þessu illræmda fangelsi. Hitler Jugend, sem Eric Kreye var meðlimur í var reyndar stofnað í Hameln árið 1930.

Í Bielefeld, þar sem Kreye átti ættingja, var safnað saman gyðingum af elli- og sjúkraheimilum í nágrenninu. Gamla fólkið var svelt í hel í fangabúðunum Schlosshof í bænum Bielefeld. Á meðan fór Eric Kreye með niðursoðinn mat til ættingja í Bielefeld.

Eric Kreye, sem hefur tekið sér mörg skáldaleyfi, en hefur skrifað opinskáa bók. Hún og meint hjálp Kreye fjölskyldunnar við gyðinga réttlætir hins vegar ekki Passíusálmana. Það sem sagt er um hjálp við gyðinga í bókinni stenst ekki athugun, og bókin verður að flokkast til þeirra þúsunda af lýsingum afkomenda Þjóðverja stríðsáranna sem á seinni árum hafa keppst við að halda því ranglega fram að foreldrar þeirrar eða afar og ömmur hafi bjargað gyðingum. Ef svo margir hefðu í raun hjálpað gyðingum, þá hefði líklegast aldrei orðið nein Helför. Bók Harald Welzer "Opa war kein Nazi" lýsir þessum heilkennum sumra Þjóðverja.

Söguhetjan, Eric Kreye, bróðir Irmgard (sem ég tel víst að hafi verið kona Jóhanns Aðventistaprests) gerðist síðar sjöunda dags aðventisti í Bandaríkjunum.

Sjöunda Dags Aðventistar í Þýskalandi voru ekki frægir fyrir hjálp sína við Gyðinga, þó svo að ég útiloki ekki að góðir einstaklingar í meðal aðventista hafi verið miklar hjálparhellur. Gyðingar sem tekið höfðu trú þína, Jóhann, voru meira að segja framseldir af "trúbræðrum" sínum, 7. dags aðventistum, í hendur nasista!

SWC leitar að sannleikanum. Sá Jesús, sem Jóhann hefur um langan tíma kennt trúna á, kenndi einnig mönnum að hafa sannleikann að leiðarljósi. Eric Kreye, sonur Gasthaus-eigandans sem var í Gestapo, sagði einnig sögu sem ég vona að sé sönn. Hann komst til BNA í stað gyðinganna sem neitað var um landvist þar.

Hallgrímur Pétursson sagði ekki sanna sögu af gyðingum í Passíusálmunum og því mótmæla gyðingar í dag. Það er engin ástæða til að segja glansmyndasögur í anda aðventista ef þær eru ósannar, til þess eins að réttlæta Passíusálmana. En Sálmarnir innihalda, nú sem fyrr, hatur í garð gyðinga. Það er staðreynd.

Ef Íslendingar vilja hylla slíka menningu, þá þeir um það. En það verður ekki gert án kröftugra mótmæla. 

Gasthaus Kreye-fjölskyldunnar i þorpinu Unsen (nærri Hameln og Hannover) eins og húsið lítur út í dag.

Herr Kreye gestgjafi i Unsen, sem samkvæmt bók Eric Kreyes sonar hans var aðeins í Gestapo í þrjá mánuði, náði samt að krækja sér í síldarsalat. Trúverðugleiki bókarinnar er lítill og afrek Kreye- fjölskyldunnar eru að mín mati alls ekki nógu góð ástæða til þess að réttlæta gyðingahatur Passíusálmanna.

Breytt starfssemi Þjóðmenningarhússins

Textann hér fyrir neðan fann ég á heimasíðu Þjóðmenningarhússins, er ég var að leita að beinni útsendingu á landsdómsréttarhöldunum gegn Geir Syndahaarde. Það rann fljótlega upp fyrir mér að sýndarréttarhöld eru ekki sýnd opinberlega á Íslandi frekar en í öðrum ráðstjórnarvelferðarríkjum, Dómurinn, sem pantaður hefur verið, verður vitaskuld einkennilegur. Þjóðmenningarhúsið er notað til að kynna íslenska sögu og menningararf. Greinilegt er að hvorutveggja hefur farið mikið aftur:

Þjóðmenningarhúsið er friðað og tekur notkun hússins mið af friðun þess og sögulegu verðmæti.

Þjóðmenningarhúsið er vettvangur til að kynna íslenska sögu og menningararf.

Aðstaða er fyrir sýningar, fundi, samkomur, fyrirlestra, listviðburði, opinberar athafnir og aðra viðburði svo sem sýndarréttarhöld.

Á neðstu hæð Þjóðmenningarhússins er veitingastofa og verslun.

Í kjallara hússins er gálgi og sýning á píningartólum íslensku búsáhaldabyltingarinnar.

... Æi, ég breytti einu orði eða svo. Vona að það sé í lagi. Sumir stela hundruðum milljarða og sleppa með það. Íslendingar gera sig að fíflum með þessum "réttarhöldum".

Gyðingahatur er 350 ára hefð á Íslandi

 

Páll Magnússon hefur svarað Rabbí Abraham Cooper hjá Simon Wiesenthal Stofnuninni í Los Angeles, sem í síðustu viku benti á að gyðingar litu á Passíusálmana sem andgyðinglegan hatursboðskap og bað um að hætt yrði að lesa sálmana í útvarpi á Íslandi.

Páll Magnússon segir hins vegar, að sálmarnir séu 350 ára menningarhefð á Íslandi og að rabbí Cooper hjá Simon Wiesenthal stofnuninni misskilji þá, án þess að skýra þá yfirborðslegu yfirlýsingu sína nánar.

Enginn maður með viti getur misskilið það sem ort er um gyðinga í þessum sálmum. Þeir innihalda taumlaust gyðingahatur 17. aldar, sem Hallgrímur Pétursson og samtímamenn hans margir voru smitaðir af.  Hallgrímur Pétursson setti sig ekki í spor gyðinga eins og einn íslensku sérfræðingur í sálmunum heldur fram. Hann fordæmir þá og trú þeirra og niðrar þá á alla mögulega máta.

Heiftin og harmagráturinn var svo mikill út af bréfi Simon Wiesenthal Stofnunarinnar, að nasistar og helfararafneitarar komu líka upp úr holunum. Einn þeirra tjáði sig um að hann vildi sjá mig, sem meðvitorðsmann SWC í gagnrýninni, barinn með naglaspýtu með fimm tommu nagla á Lækjatorgi (sjá hér) Það er greinilegt að andargift Passíusálmanna er sterk hjá sumum Íslendingum.

Pólitíkusar og Passíusálmar 

Þetta hatur segir Páll Magnússon að sé 350 ára menningarhefð á Íslandi.  Jú, auðvelt er að sjá það. Áttunda árið í röð lesa íslenskir þingmenn sálmana í Grafavogskirkju (sjá hér). Það er einfaldlega í tísku að lesa sálmana, og voru þeir jafnvel komnir í tísku fyrir íslenska efnahagshrunið, þegar hagsældin stóð sem hæst - og ofmetnaðurinn.

Sálmarnir eru hugsanlega enn meira virði nú fyrir Íslendinga, þegar þeir eru gagnrýndir af útlenskri stofnun sem hefur áður verið vísað frá á Íslandi, þegar hún leitaði eftir meðferð lögregluyfirvalda og dómskerfis í máli stríðsglæpamanns frá Eistlandi sem bjó á Íslandi. Hann fór yfir móðuna miklu, friðaður af þjóð sem hefur 350 ára hefð fyrir menningarlegu gyðingahatri.

Passíusálmarnir eru orðnir að hval. Viðkvæðið virðist vera: Útlendingar úti í heimi skulu ekki dirfast að koma og segja okkur fyrir verkum, eins og þegar þeir segja Íslendingum að hætta að veiða hvali. 

Trúleysingjar og Passíusálmarnir

Myndin af ofan er af yfirlýstum trúleysingja, umhverfisráðherra Íslands, sem á unga aldri var á  Kindergarten í DDR, þegar hann pabbi hennar hennar lærði fræðin á Parteihochschule Karl Marx (Rotes Kloster) am Köllnischen Park in Berlin. Nú er trúin komin til trúlausa fólksins gegnum Passíusálmana. Gæti hugsast að eitthvað í sálmunum höfði sérstaklega til fólks sem hefur haft heiftarlega stefnu gagnvart ríki gyðinga, Ísrael?

Trúleysingjar á Íslandi, sem fylgja merkjum félagsskaparins Vantrúar, hafa reyndar bent á í núverandi gagnrýni á Passíusálmana, að þeir hafi lengi (eða allt síðan 2004) bent á gyðingahatrið í Passíusálmunum (sjá hér). Mikið rétt, og var ég fyrst að uppgötva það nú. Sumir félagar Vantrúar eru hins vegar einnig mjög öflugir í stuðningi  sínum við öfl sem í dag vilja sjá gyðinga feiga. T.d. hefur meðlimur í þessum samtökum setið ráðstefnu Múslímska Bræðralagsins í Kaíró. En trúleysingjar mega eiga það að þeir sjá, að hin 350 ára hefð á Íslandi er siðlaus hatursboðskapur og tímaskekkja.

Hefðin er ekki bara siðlaus, því niðrandi orð um minnihlutahópa og trúarbrögð annarra varða við lög á Íslandi. Íslenskir þingmenn eru að brjóta lög þegar þeir lesa sálma Hallgríms Péturssonar í kirkjum, því sálmarnir fordæma trúarbrögðum annarra.  Mig minnir reyndar að slíkt hatur sé andstætt boðskap Krists, úr því litla sem ég þekki til Kristinnar trúarsetningar. Jesús var að sögn gyðingur. Passíusálmarnir eru fordómar gegn honum og þjóð hans og trú.

Þess vegna er kominn tími til að sleppa haldinu af hinni 350 ára hefð, sem byrjaði með því að fátækur prestur á Íslandi færði dóttur Brynjólfs Biskups Jónssonar sálmana til að ganga í augun á biskupi. Kristnin á Íslandi getur vel lifað án gyðingahaturs 17. aldar.

Gömul hefð

Mér sýnist að enn séu lausir dagar fyrir sálmaflutning þingmanna í Grafarvogskirkju. Hver veit, Þessi lestur gæti bjargað Íslendingum úr öllum efnahagsvandamálum? Kannski sérstaklega þeim, sem ítrekað hafa kennt gyðingum um efnahagshrunið? Sumir íslenskir glæpamenn hrunsins gáfu í skyn að gyðingar á Bretlandseyjum væru að seilast í þrotabú þeirra fyrir slikk. Stuttu eftir hrun árið 2008 sá maður fólk sem líkti Íslandi við gettó og töldu sig vera leidda í útrýmingarbúðir. (Sjá t.d. hér). Það er eitthvað að þjóð sem þarf að gera slíkt - fyrir utan fávisku. 

Ég sá að minn gamli skólafélagi úr Menntaskóla, Árni Þór Sigurðsson las 3. sálminn. Þetta fellur í kramið hjá manni sem lagði til eyðingu Ísraelsríkis hér um árið í Róttæka félaginu í Menntaskólanum við Hamrahlíð, nokkrum árum áður en stundaði nám við Moskvuháskóla. 

Revolucionario og sendiherran Árni Þór Sigurðsson á yngri árum, en það er ekki Jesús sem sést á húfunni

 

Guðmundur Steingrímsson las sálmana sl. sunnudag. Jú, það var afi hans, Hermann Jónasson ráðherra, sem lokaði Íslandi fyrir gyðingum sem flýðu ofsóknir nasista. Ég man ekki betur en að faðir Guðmundar, Steingrímur Hermannsson ráðherra, hafi líka verið afar stoltur af styttu af meðlim úr lífvarðarsveit SS-riddaraliða sem faðir hans fékk frá mektarmanni og morðingja í Þriðja ríkinu. Kannski stefni Guðmundur á ráðherratign með hefð og erfðagóssi, með SS-styttuna í einni hendi og Passíusálmana í hinni?

Passíusálmarnir og gyðingahatur eru vissulega mikil og gömul og skyldleikaræktuð hefð á Íslandi.

Alfred Kempner

Mikil var heift Íslendinga og grimmd, þegar þeir sendu gyðinginn Alfred Kempner frá Leipzig úr landi og vildu borga fyrir flutning hans frá Danmörku til Þýskalands Nasismans. Lesið.

Otto Weg (Ottó Arnaldur Magnússon)

Mikil var heiftin og illmennskan, sem olli því að dr. Ottó Weg, sem einnig kom frá Leipzig árið 1939, fékk aldrei fasta vinnu á Íslandi, þótt hann væri til skamms tíma einn lærðasti jarðfræðingurinn í landinu. Gyðingar voru ekki ráðnir til HÍ, færasti nýrnasérfræðingur Vínarborgar fékk ekki að vinna sem læknir á Íslandi (sjá hér) og aðrir gyðingar fengu ekki að stofna fyrirtæki.

Otto Weg, (síðar Ottó Arnaldur Magnússon), vann í Bretavinnunni á Reykjavíkurflugvelli og hóf síðar einkakennslu sem hann auglýsti í blöðum. Á Íslandi urðu menntunarlausir nasistar að bankastjórum, lögreglustjórum, flugmálastjórum, forstöðumönnum ÁTVR osfr., meðan einn lærðasti maðurinn sem kom til Íslands á fyrri hluta 20. aldar fékk aldrei vinnu.

Otto Weg og bróðir hans, Frans, voru sendir í fangabúðir nasista árið 1938. Frans var myrtur í desember árið 1939 í Buchenwald af mönnum sem fylgdu brjálæðingi sem í bók sinni Mein Kampf skrifaði: "... ég er sannfærður um að ég starfa fyrir hönd skapara okkar. Með því að berjast gegn Gyðingunum. Ég er að vinna verk Drottins." Ottó Weg rétt skrimti á Íslandi, þar sem menn hrópa Lifi byltingin! og Hallelúja! á eftir Passíusálmunum.

Þvílík hefð!

Hallgrímur Pétursson sýknaður af HÍ og tölvan biluð hjá Páli

 

RÚV heldur því fram, að ekkert gyðingahatur sé að finna í Passíusálmunum. Þetta gerir RÚV, þó svo að Páll Magnússon segist ekki hafa fengið bréf frá Simon Wiesenthal stofnuninni í Los Angeles, þar sem því er haldið fram af gyðinglegum guðfræðingi, að gyðingahatur sé í Passíusálmunum.

Föstudaginn 24.vfebrúar kl. 18:35 hélt  RÚV því fram að Páll Magnússon hafi ekki fengið margumrætt bréf SWC, sem hefur verið svo umtalað í dag, að neðri helmingurinn af Ísraelshataranum og ungviðisdýrkandanum Jóni Baldvini hefur fengið stundarfrið. En þetta er afar furðulegt, því kl. 15:47 að íslenskum staðartíma í dag, sendi SWC bréf sitt aftur til Páls á netfang hans [e-mail] . En tölvan hjá Páli Magnússyni segir greinilega "lok lok og lás og allt í stáli, lokað fyrir Páli".

Dr. Margrét Eggertsdóttir, sérfræðingur í Hallgrími, „útgefandi" hans og formaður listafélags Hallgrímskirkju tjáði Íslendingum frá því í síðdegisútvarpinu á RÚV, að það væri ekkert gyðingahatur í Passíusálmunum. Haft er eftir þessari fræðikonu að: „Hallgrímur er að segja þessa sögu á sinn hátt og mér finnst þetta mjög ómaklegt vegna þess að hann túlkar hana einmitt þannig að hann setur sig í spor margra sem þarna koma við sögu," segir Margrét. Skáldið setji sig meðal annars í spor gyðinga. „Þannig að það er alls ekki í anda Hallgríms að fara að skella skuldinni á einhvern hóp eins og gyðinga."

Margrét, sem greinilega veit ekki hvað skrifað hefur verið um gyðingahatur (antijúdaisma) lúterskrar guðfræði á 17. öld, sem Passíusálmarnir eru hluti af, telur að Hallgrímur hafi sett sig í skó gyðinga meðan gyðingar líta svo sannarlega öðruvísi á málin. Kannski er Margrét Eggertsdóttir ein af þeim sem veit betur hvað gyðingahatur er, en þeir sem verða fyrir því?

Ætli Páll svari SWC? Hann er búinn að fá póstinn frá Rabbi Cooper tvisvar. Kannski er tölvukerfið bilað hjá honum Páli Magnússyni, sem skýrir kannski hvernig tekið er á kvörtunum yfir fréttaflutningi RÚV.