Vér morðingjar

 

Síðastliðin ár hef ég oft rekist á fólk í öllum löndum, af öllum stéttum, sem talar og skrifar um sjálft sig sem morðingjana í Írak og sína miklu ábyrgð þar. Þetta fólk tekur að mínu mati allt of mikið á herðar sínar. Flestir aðrir eru samkvæmir mannlegu eðli og kenna bara Bush, Blair og já auðvitað Ísrael, um ástandið í Írak. Þeir sem borða hangikjöt bæta íslensku ríkisstjórninni við þuluna.

Ég er ekki með beina línu til Herrans, en ég get sagt við ykkur öll, sem hafið fínar taugar og mikla sektarkennd varðandi Írak: Þið eruð öll syndlaus, nema þegar þið akið full og þvíumlegt.

Þið eruð syndlaus, og þurfið ekki að syngja 30 Ave Maríur á leið úr skriftarstólnum, þótt nokkrir (allmargir), fleiri og fleiri læknar múslima endi læknaferil sinn með því að myrða sig í tilraun til að brjóta niður breska móral. Læknastéttin er svo sannarlega líka syndlaus, þó svo að nokkrir örvinglaðir læknar velji að eyðileggja líf sitt í eldhafi haturs og fordóma.

Blaðamenn bera alltaf mikla ábyrgð. Af Agli Helgasyni undanskildum. Þeir eru þó oftast ekki morðingjar. Sjáið Alan Johnston, hann talaði máli Hamas og hinna "kúguðu" í mörg ár. Nú er hann fangi þeirra (ekki lengur 4.7.2007). Blaðamenn eru vissulega líka saklausir. Ef til vill ekki eins saklausir og þú og ég, en saklausir samt.

Ég hef mikið skoðað fréttir í Evrópublöðunum eftir læknasprengjurnar á Bretlandseyjum. Margir blaðamenn áttu erfitt með sig. Sumir þeirra eru greinilega haldnir djúpri sektarkennd vegna veru vestrænna herja í Írak.

Blaðamaður Nyhedsavisen, sem er íslenskt blað í höndum frekar lélegra danskra blaðamanna, var greinilega enn ekki farinn að trúa því á sunndag að hryðjuverkalæknarnir væru múslimir af ýmsum uppruna. Í mánudagsblaðinu upplýsti hann: "Jagten på britiske terrorister fortsætter". Voru þetta breskir terroristar?  Daginn eftir var blaðamaður Nyhedsavisns líklega búinn að fá lesningu yfir hausamótunum, því hann skýrir á bls. 29, þ.e.a.s. aftarlega í blaðinu, að "Arabískir læknar séu grunaðir um hryðjuverkatilraun".  Og fyrirsögn fréttarinnar frá fyrri deginum um breska hryðjuverkamenn hefur verið breytt á netútgáfu Nyhedsavisens.

Óttalega er blaðamaðurinn Nis Kielgast hjá Nyhedsavisen nú einfaldur. Læknarnir voru ekki "arabískir". Það eina sem gæti verið samheiti fyrir þá eru "öfgafullir múslimir", kannski "Al Qaeda" og örugglega "Íslamistar" og það sem þeir framkvæmdu voru hryðjuverk. Þeir voru bara of lélegir í sprengjugerð. Þetta voru morðingjar, sem tókst sem betur fór ekki að drepa saklaust fólk.

Þið sem bara lesið The Guardian hafið fengið réttari mynd en oft áður. The Guardian er nokkuð laust við fordóma í garð "okkar sjálfra" í tengslum við þessi hryðjuverk. En the human ashtrey, háðfuglinn David Wilson, er með undarlega grein sem hann kallar "Medical Attention". Í henni getur hann ekki staðist mátið og verður að líkja sprengjulæknunum við morðingja í breskri læknastétt, t.d. fjöldamorðingjann Harold Shipman. Wilson kemst loks að þeirri niðurstöðu að breska heilbrigðiskerfið sé hættulegra en sprengjuóðu læknarnir. Blaðamenn eins og David Wilson eru sekir, sekir um lélega dómgreind.

Breskir háskólamenn settu nýlega Ísrael í sóttkví, (skoðið þessa stuttu kvikmynd), vilja ekkert við Ísraela saman að sælda. Greinilegt er að því er öðruvísi farið með sambandið við lækna frá múslimaríkjum, sem vilja drepa saklaust fólk á Bretlandseyjum.

Maður fær oft það sem maður biður um.

700 geitur létu lífið fyrir þríbók um mosku í Kaíró

 

Forlagið Vandkunsten í Kaupmannahöfn hefur nýverið gefið út þrjár litlar bækur um Al-Azhar moskuna í Kaíró. Það væri ekki í frásögur færandi ef 700 geitur hefðu ekki mátt láta lífið til að verða kápur um bækur þessar.

Bækurnar hafa verið bundnar saman eins og harmóníka, þannig að hægt er að lesa tvær þeirra frá einni hlið og eina frá hinni. Snjöll hugmynd, en líklega erfið í framkvæmd fyrir bókbindarann. Ágæt lausn fyrir samrýnd hjón sem vilja lesa saman, en ekki hlið við hlið.

Forlagið Vandkunsten, sem einnig gaf svo listalega út mína bók, Medaljens Bagside, hefur oft unnið til verðlauna fyrir best hönnuðu bækurnar í Danmörku. Stofnandi útgáfunnar, Søren Møller Christensen er óforbetranlegur fagurkeri. Bækurnar frá Vandkunsten eru góð lesning, og sumar einnig lítil listaverk.

Í bækurnar um Al-Azhar hafa verið notaðar ekki meir né minna en 700 húðir af vinjageitum, sem eru geitur sem slitið hafa húð sína með því að nudda sér upp að þyrnirunnum og gömlum bílhræjum í eyðimörkinni, eins og upplýst er á heimasíðu forlagsins.

Snorra Sturlusyni hefði væntanlega þótt sárt að missa 700 sauði í bókband. Dýravinir eru örugglega farnir að hóta Møller Christensen vegna þess að geiturnar voru líklega skornar á háls. En geitur úr vinjum Egyptalands eru með svo lélega húð, að ekki er hægt að búa til úr þeim Gucci töskur. Það er vissulega miklu virðulegra fyrir geit að enda sem kápa fyrir bók en sem taska.

Geiturnar 700 eru örugglega nú á beit á himnaríkishólum, stoltar af því að vera kápur um þríbók um Al Azhar moskuna í Kairó frá Forlaginu Vandkunsten í Kaupmannahöfn. Þetta eru þrjár bækur á verði einnar, bundnar í geit og hægt að nota sem harmóníku ef maður er illa læs. Bækur fyrir bókasafnara og bækur fyrir þá sem vilja gefa konunni eitthvað flott ! Örugglega bók fyrir áhugamenn um íslamska byggingalist sem er skemmtilegri en íslamlistísk niðurrifslist, sem við heyrum einatt meira um.

Ave María og virðingarleysið

 

Ave Maria macht frei?

Páfagarður hefur látið þau boð út ganga að búast megi við páfabréfi um latínumessuna, sem nýlega var endurlífguð með leyfi Benedikts Páfa 16. Menn búast við að páfi tilkynni að messan muni ekki innihalda neitt ljótt orðbragð um gyðinga eins og hún gerði áður fyrr. Messa þessi, Missa Tridentina, sem var samþykkt árið 1570, nánar tiltekið á einu af þremur kirkjuþingunum í Trento á Ítalíu,  hefur nýverið verið lítt notuð á latínu nema af sóknarbörnum harðlínuklerks í Frakklandi, sem í óþökk Páfagarðs messar allt á latínu. Á 7. áratug síðustu aldar ákvað þáverandi páfi að úr messunni skyldu felld orð um hina trúlausu, fölsku og sviksömu gyðinga, og að messan skyldi flutt á móðurmáli safnaðanna.

Benedikt páfi, áður Ratzinger kardináll, er nú búinn að leyfa messuna á latínu í söfnuðum sem eru fjölmennari en 30 sálir. En menn búast má við því að fúkyrði um gyðinga verði kveðin út úr messunni. Páfinn var sem kunnugt er meðlimur í Hitler Jugend á unga aldri (sem auðvitað kemur þessu máli ekkert við, því þar sungu menn aðrar messur). Ætli honum hafi verið veitt syndaaflausn?

Bænir í þeirri messugjörð á latínu, sem samþykkt var í Trento, og sem ætlaðar voru fyrir Föstudaginn langa, þóttu móðgandi í garð gyðinga. Þar var beðið var fyrir skjótri kristnun þeirra. Meira að segja í þýddum útgáfum messunnar á móðurmálum káþólsku hjarðanna er enn verið að biðja um að gyðingar viðurkenni smiðssoninn frá Nazaret.

Hér mætti spyrja staðarhaldara á Landakoti, hvort þetta sé líka tilfellið á íslensku? - Og hvort einhver áform séu um að biðja fyrir múslimum líka?

Með endurlífgun latnesku gerðar Trento messunnar eru gyðingar hræddir um að aftur verði farið að tala illa um gyðinga á latínu. Margir gyðingar kunna latínu og skilja ósómann vel og tilganginn með honum.

Kaþólskir eru ekki einir um þessa fyrirhyggjusemi fyrir hönd gyðinga. Mormónar tóku upp á því um árið að skíra öll fórnarlömb Helfararinnar til mormónsku, áratugum eftir að nasistar höfðu myrt þau og skráðu þau síðan sem mormóna í stóru ættfræðiforriti, sem þeir hafa verið að dunda sér við að forrita í Salt Lake City.

Ég leyfi mér að biðja fyrir skjótum bata kaþólsku kirkjunnar.

The Guardian 1713

 

 

Ég þekki ýmsa menn, sem sækja mest af sínum sannleika í The Guardian. Mér þykir það hins vegar leiðinlegur og fordómafullur bleðill, fullur af barnalegu, bresku Ameríkanahatri og margir blaðamenn The Guardians eru mjög frelsaðir. Miðausturlönd eru þeirra sterka hlið, það er að segja þegar blaðið skítur Ísrael út. Margir blaðamenn, líka bloggarar, halda reyndar að þeir hafi sérstöku hlutverki að gegna meðal þjóðanna og fyrir heimsfriðinn. Því miður hafa of margir blaðamenn komist til valda og metorða, en bloggarar ættu ekki að gera sér neinar grillur. Við erum bara kjaftaskar, sem ybbum kjaft inn í einhverja vél sem sendir kjaftæðið á skerminn hjá öðrum kjaftöskum. Á meðan sprengja ofstækismenn sprengjur sínar hvar sem þeim sýnist.

Hvernig var þetta á Lundúnablaðinu The Guardian, (sem ekki má rugla við The Manchester Guardian sem er forfaðir The Guardians nútímans) mánudaginn þann 20.  júlí árið 1713, fyrir tæpum 300 árum. Blaðið á ég í hirslum mínum. Þá skrifaði þar pistla maður sem kallaði sig Ironside. Þrælfyndinn eins og Bretum einum er lagið. Hann gerði fyrrnefndan dag grín af mönnum sem íhuguðu möguleikann á því að menn gætu flogið í framtíðinni. Hann nefnir til sögunnar biskupinn John Wilkins (biskup af Chester, sem uppi var 1614-1672):

"Bishop Wilkins was so confident of Success in it, that he says he does not question but in the next Age it will be as useful to hear a Man call for his Wings when he is going a Journey, as it is now to call for his Boots."

Wilkins biskup var greinilega nokkuð á undan sínum tíma, og jafnvel okkar. Eitthvað annað en afturhaldsseggurinn Ironside á The Guardian. Hann var bara eins og seinni tíma blaðamenn á The Guardian afturhaldstík, sem var á móti frjálslegri hugsun og framförum.

Blaðið, sem var tvær blaðsíður árið 1713 (menn þurfa ekki að byrja stórt), hafði einnig eftirfarandi auglýsingu (auglýsingar voru jafn nauðsynlegar þá eins og nú).

"Robert Norris, on Snow-Hill, having had many Years Experience and good Success in the Cure of Lunatics, is removed to the Pestle and Mortar neas the the middle of Hatton-Garden, where he hath a very convenient large House and Garden, Airy and fit on recieve Persons of the best Rank of either Sex, with suitable Attendance. Any Person applying themselves as above, may there be satisfied, that the Cure shall be industrially endeavoured (and by God's Blessing effected) on reasonable Terms".

Allt var greinilega vitlaust að gera á vitleysingahælinu í Hatton Garden, líklega vegna þess að menn lásu léleg blöð eins og The Guardian, og gátu hvorki bloggað né flogið eins og við.

Þið sem hafið flogið til London og þekkið Hatton Garden i London nútímans vel, vitið að þar er sannarlega allt á ferð og flugi og mikið selt af geimsteinum og gulli. Ætli verði líka sprengt þar í nafni Allah? Það verður máske hægt að lesa ritskoðaða greinagerð um það í The Guardian á morgun. 

 

Lesið í enni Blairs

Tony Blair var vart byrjaður í nýja starfinu sínu sem friðarerindreki, þegar farið er að sprengja hér og þar á Bretlandseyjum til að bjóða hann velkominn. Á CNN hef ég séð skoskan mann lýsa tungumáli eins hryðjuverkamannanna í Glasgow. Það var víst arabíska.

Hamas er búið að lýsa því yfir að Blair sé not so good. En allir vita hins vegar nú orðið að það er Hamas sem er no good.

Óskandi væri að Blair minnist þess þegar hann fer að starfa í Miðausturlöndum, að öfgasamtökin sem kenna Ísrael, Bandaríkjunum, já hinum gjörvalla vestræna heimi um allt illt og vilja drepa, drepa, drepa, voru upphaflega stofnuð til að berjast gegn spilltum einræðisherrum og stjórnum heima fyrir. Hamas var þannig kosið yfir Palestínumenn vegna spillingar Fatah. Tilvist Ísrael er ekki vandamálið  Hinn íslamski heimur á við stórt vandamál að stríða, sem ekki er uppruninn í Ísrael eða hjá öðrum lýðræðisríkjum. Blair er ekki öfundsverður af því að fara inn í þetta sjálfskaparvíti og hina miklu sjálfsblekkinu.

Blair er hugrakkur maður. Hann er í mikilli hættu á því að koma heim með hausinn í handarkrikanum. Íslamistar vilja hann feigan.

Gárungarnir á Bretlandseyjum sýnist þeim nú sjá fullt af wöffum á enni Blairs og túlka þetta sem w fyrir worries. Mér sýnast þetta ver fullt af vöffum og vaff getur eins og kunnugt er þýtt Victory.

Hafið þið lesið í hrukkurnar á enni ykkar, lesendur góðir?