Dauðinn fyrir 7586 krónur og 65 aura

 

Ég hef oft heyrt ýmsa Íslendinga róma nýsjálenska lifnaðarhætti og þjóðfélagsuppbyggingu. Hér er saga um sjarmann í þjóðfélaginu þar syðra.

44 ára kona, Folole Muliaga, andaðist nýlega í Auckland.  Folole, sem er kennari og fjögurra barna móðir, veiktist illilega af hjartasjúkdómi í febrúar í ár og þurfti að dvelja í öndunarvél á heimili sínu. Einn morgun komu tæknimenn frá rafveitunni, Mercury Energy, og vildu loka fyrir rafmagnið, vegna þess að Folole skuldaði 123 nýsjálenska dali, sem eru um 7585 krónur íslenskar og 65 aurar. Engin aðvörun um lokun á rafmagnið hafði verið sett fram í kjölfarið á tveimur ógreiddum reikningum.

Þrátt fyrir að Folole hafi beði tæknimennina ásjár, og einnig sonur hennar, urðu 7585 krónurnar ofan á. Tæknimennirnir höfðu fyrirmæli að ofan - voru bara að vinna vinnuna sína o.s.f. Þeir lokuðu á rafmagnið til húss Folole Muliaga, með þeim afleiðingum að öndunarvélin varð óstarfhæf. Folole féll fljótlega í yfirlið og andaðist tveimur klukkustundum síðar.

Nú kenna menn hver öðrum um, eða reyna að finna átillur, fyrir skitnar 7585 krónur. Það er örugglega hægt að kaupa afsökun og útúrdúra fyrir minna með hjálp góðra lögfræðinga.

Hægt er að lesa meira um málið hér um leið og menn hugsa um dásemdir Nýja Sjálands.

 

Stórhættulegar fígúrur

"Umboðsmaður barna í Póllandi sagði í dag að hún væri að rannsaka hvort aðalpersónurnar í bresku barnaþáttunum „Stubbarnir“ (e. Teletubbies) ýti undir samkynhneigð."

Pólsk yfirvöld rannsaka hvort Stubbarnir séu samkynhneigðir

Miðevrópumaður með líkkistu

Bernhard Bechter á Egilsstöðum

Grunar menn ekki neitt. Miðevrópumaður á þjóðvegum landsins með líkkistu í eftirdragi? Enginn sem kveikir á perunni?

Vert að láta lögregluna kíkja á þetta

	Á hjóli með líkkistu í eftirdragi
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Menningarhjólhestur

Fyrst ég var að skrifa um reiðhjól, þá verð ég að greina frá minnisstæðasta hjólhesti æsku minnar. Ég átti ekki þýskarahjól, einhverja Möwe druslu, eins sumir sem renna sér gegnum lífið án hindrana.

Fyrsta tvíhjólið mitt, sem ég man eftir, var danskt og gulllitað og hét "Sound of Music". Því var smyglað til Íslands af einhverjum barngóðum vélstjóra á Fossunum, sem keypti það fyrir afa minn í Køben.

Vorið 1971 kom til landsins eðalhjól, DSB Apache, með stælgír á stönginni, mælaborði, löngu sportsæti og allt mjög krómað. Þetta hjól var í huga 11 ára drengs eins og Mustang Mach 1. Þeir sem voru svo vitlausir að fá Chopper druslur í 9 og 10 ára afmælisgjafir, nældu sér ekki í Apache hjól. Við sem biðum, riðum á flottustu hjólunum í bænum. Ég borgaði hjólið að mestu sjálfur fyrir skildinga sem ég hafði safnað á ýmsan hátt. Hróðugur keypti ég gripinn í verslun Fálkans og hjólaði á því heim. 

Ég notaði hjólið lengi. Meira að segja til að hjóla á í menntaskólann. Það þótti þá orðið afar púkó aðeins 5-6 árum eftir að það kom á markaðinn. Hjólið lenti svo í geymslu þegar ég flutti til Danmörku og rauk svo í vorhreingerningum móður minnar fyrir rúmum áratug síðan. Ég vona að einhver ungur drengur eða stúlka hafi getað notið gæða þessa eðalhjóls.

Nýlega fann ég hjólið aftur á veraldarvefnum. Apache hjól eru nefnilega í hávegum höfð í Noregi og er eitt slitið eintak komið á sýningu á Teknisk Museum í Noregi. Þar fann ég forláta litmynd af því. 

Ef einhver finnur apache hjólið mitt, farið vinsamlegast með það upp á Þjóðminjasafn Íslands. Apache hjól eru hluti af menningarsögu Íslands, ekkert síður en Noregs!

Frá Austurríki....

Þaðan kom Hitler líka. Hitler var mikill áhugamaður um hjólreiðar og grasæta. Strax í æsku heimtaði hann hjól og fékk:

Í Fyrri Heimsstyrjöldinni var hann í reiðhjólastormsveitunum. Hér er hópmynd frá vígstöðvunum. Hitler er lengst til hægri:

Þegar fram liðu stundir og þessi hvalur og kvalari var að tapa stríðinu kom hann upp úr neðanjarðarbyrgi sínu í Berlín til þess eins að hitta reiðhjólastormsveitina, uppáhaldssveitina sína. Hann gaf Hermanni Würst kinnhest vegna þess að hann var of feitur:

Svo fór Hitler aftur niður í neðanjarðarbyrgið og tapaði stríðinu.

Fyrir nokkrum mánuðum síðan fundu þýskir fornleifafræðingar svo hjól Hitlers nærri neðanjarðarbyrginu. Mér sýnist að þetta hafi verið Möwe-drusla:

Hjólreiðakappinn Bernhard Bechter fær Hvalinn, vefverðlaun PostDocs, fyrir framlag sitt til austurrískrar hvalaverndunar:

 

Á hjóli með líkkistu í eftirdragi

The United States of Sizzlin' Sally

Ég hef áður skrifað um njósnarann Jonathan Pollard, sem situr í ævilöngu fangelsi í Bandríkjunum fyrir að hafa njósnað fyrir Ísraelsríki. Pollard, sem var Bandaríkjamaður, er nú Ísraeli. Hann hefur setið í steininum síðan 1985. Nú er hann er alvarlega veikur.

Sendiherra Bandaríkjanna í Ísrael, Richard H. Jones, lýsti því yfir í fyrirlestri sem hann hélt við Bar-Ilan háskólann í Bnei Brak í Ísrael í dag, að Pollard hafi verið sýnd mikil mildi með því að fá að dúsa ævilant í fangelsei fyrir að njósna fyrir vinveitta þjóð; að bandarísk yfirvöld hefðu í raun haft í hyggju að taka hann af lífi, eða eins og senditíkin Mr. Jones frá BNA í Ísrael orðaði það: "The fact that he wasn't executed is the mercy that Jonathan Pollard will receive."

Rafmagnsstóllinn hefur áður verið síðasta sessa gyðinga, sem sakaðir voru um njósnir gegn BNA. Rosenberg hjónin, Ethel og Julíus, enduðu daga sína í honum.

Stundum er mjög erfitt að skilja Kanana. En rafmagnsstóllinn, öðru nafni Sizzlin' Sally, Old Smokey, Yellow Mama, Gruesome Gertie og Old Sparky er þeim greinilega kærari en sambandið við Ísraelsríki. Tengslin eru ekki eins náin og maður hélt, þegar allt kemur til alls.

En greinilegt er, að glæpir þeir sem BNA vilja ekki að Pollard nái að segja frá, voru stórir. En vart mun nokkur verða steiktur í stólnum ameríska fyrir þá glæpi.

Senditíkin Mr. Jones gleymdi bara einu, að það er ekki hægt að dæma menn til dauða fyrir þær sakir sem Jonathan Pollard hefur verið fangelsaður fyrir. Bandarískir embættismenn.......

 Bandarísk hönnun

Slæðingur

 

Þessa dagana er vart meira talað um í Danmörku en slæður múslíma og Nasser Khader stofnanda hins nýja stjórnmálaflokks Ny Alliance. Nýbúinn Nasser brunar áfram í skoðanakönnunum, og flokkurinn hans er kominn með meira fylgi en gamlir, rótgrónir flokkar á danska þinginu. Nasser stelur jafnt þingmönnum frá íhaldsflokkinum og gamla flokkinum sínum Radikale Venstre. Sagt er að danski forsætisráðherran, Anders Fogh Rasmussen, sé farinn að gjóta hýru auga til flokksins sem samstarfsaðila. Giftar konur yfir fertugt eru sérstaklega hrifnar Nasser. Konan mín, sem er stjórnmálafræðingur (og 26 ára), skýrir þetta fyrir mér á þennan hátt: "Hann er laglegur maður, sem hefur stjórn á skoðunum sínum og er vel talandi. Hann hefur komist á toppinn "against all odds", og hann talar fallega um gamla og veika móður sína. Svo kom hann hreint til dyranna í vitleysunni í kjölfarið á Múhameðsteikningunum".

Ég er ekki yfir mig hrifinn af Nasseri, en ég er heldur ekki kona. Ég held að hann sé dálítill refur og "nærbuxnaþjófur".

Nú er komið upp skrýtið mál með Nasser í aðalhlutverki. Fyrrverandi flokksfélagi hans í Radikale Venstre ásakar hann um að ljúga. Nasser hefur nefnilega sagst hafa séð þennan flokksfélaga sinn, Elsebeth Gerner Nielsen, á arabískri sjónvarpsstöð á hóteli sem hann gisti á í Bandaríkjunum, er hann var staddur þar nýlega. Hann segist hafa tekið þá ákvörðun að stofna nýja flokkinn Ny Alliance, þegar hann sá Gerner Nielsen í sjónvarpinu í BNA. Það eru heldur hörkuleg viðbrögð, ef Elsebeth Gerner Nielsen hefði ekki í sjónvarpsfréttaþætti leikið Mahal-módel og íklætt sig að hætti trúaðra múslímskra kvenna   til að sýna samstöðu sína með konum, sem fá lífsfyllingu með því að hylja höfuð sitt á einn eða annan hátt til að þóknast Allah  og/eða eiginmanninum sínu. Það er tíska, sem fer afar mikið í taugarnar í hinum móderata múslimi, Nasser Khader.

Þeir sem rannsakað hafa málið telja, að Nasser hafi ekki getað séð Gerner Nielsen í sjónvarpinu í BNA, því hótelið sem hann gisti á hafi ekki arabíska rás og upptakan með upptroðslu Gerner Nielsens með klútinn um hausinn hafi víst ekki verið verið seld amerískri sjónvarspsstöð.

Hvort Nasser hefur haft martröð á hótelinu í BNA eða segir satt, kemur í ljós á næstu dögum. En að það hafi áhrif á vinsældir hans, að hann verður tekinn í smá ósannindum um það sem hann sá á hótelherbergi i BNA, trúi ég vart. Hann lýgur vart meira heldur en margur annar í dönskum stjórnmálum.

Í morgun var skítableðillinn  Ekstra Bladet med æsifrétt um að einn náinn ættingi Nassers, sem er af ætt Palestínumanna, hafi verið handtekinn í Danmörku í tengslum við skotárás . Nasser er auðvitað í sjokki út af því . Fyrir nokkrum árum var sonur viðskiptaráðherra Dana, Bendts Bentsens af ætt Fjóneyinga, handtekinn og dæmdur í fangelsi fyrir fíkniefnasölu , og Bendt Bendtsen (sem er Konserva(s)tívur) var meira að segja  lögreglumaður  áður en hann fór í pólitík

Lömbin í mónum, leika þau sér

Treystið mér, nýsjálenska kindin kemst vart með klaufirnar, þar sem íslensku rollurnar fella spörðin.

Ég hef étið þennan andfætluóþverra, og stundum borið fram. Oftast er ekki annað að hafa á dönskum stórmörkuðum.

Ef ég fæ ekki íslenskt lambakjöt í Danmörku, kaupi ég frekar skoskt, danskt eða sænskt lambakjöt, sem er slátrað upp á gamla mátann. Það fæst í verslunum gyðinga eða múslima, og er það miklu betra en það sem hefur verið flutt yfir hálfan hnöttinn sem "ferskt" kjöt. Hugsið ykkur CO2 útleiðsluna við að koma 1 kg af rollu frá Nýja Sjálandi á markað á Íslandi. Það er hreinlega út í hött.

Ef Móa fuglinn stóri er enn til á Nýja Sjálandi, eins og sumir halda, ættu Aðföng og Ferskt kjöt hiklaust að flytja hann inn ferskann. Það vantar greinilega kjöt. Meira kjöt.... grilla, grilla ....meiri sósu - já sósu líka, og helst innflutta.

 

Prófessor með "Móa kjúkling"

Ráðuneytið hafnaði innflutningi kindakjöts

Allt í haSSi hjá Günther GraSSi

Rithöfundurinn Günther Grass greindi umheiminum frá sínum innra manni í fyrra. Þá kom í ljós (reyndar í annað skiptið) að hann hafði verið meðlimur í stormsveitum Hitlers, SS. Síðan stjarna hans féll og stóri fordómafingurinn á vinstri hendi lamaðist, er öldungurinn tregur að gefa viðtöl.

Grass gerði þó undanþágu á því í fyrra og gangrýndi Jyllands Posten fyrir að birta Múhameðs teikningar sínar. Blaðið þáði dæmigert Gras-skítkast og hafði Grass þetta að segja um myndabirtingu Jyllands Postens: »bevidst provokation, billig polemik og en krænkelse af religiøse følelser hos folk, der ser verden anderledes.« Já, þetta þekkti karlinn greinilega allt af eigin reynslu. Hann var á eftir gyðingum áður en hann frelsaðist.

Grass, sem á sumarbústað í Danmörku, hefur haldið sig mikið í honum upp á síðkastið. Jyllands Posten reyndi í gær að fá komment frá skáldinu um það sem hann sletti á blaðið í fyrra. Grass vill ekkert segja, en blaðamaðurinn sem hitti hann hafði það þó upp úr honum að það væri hvorki íslamisminn eða hægriöfgastefna sem væru verstu fjendur lýðræðisins (Grass nefnir ekki vinstri öfgar). Hann telur að lobbýismi sé hættulegastur. Það var nefnilega það heillin.

En hvaða lobbý ætli Grass sé að hugsa um?

Ég hef alltaf litið á lobbý sem sönnun þess að lýðræði blómstri. Því fleiri lobbý, því betra. Alveg eins og hobbý. Ég hef tvisvar verið ásakaður um að vera hluti af einhverju ímynduðu Ísraels-lobbýi í Danmörku, annars vegar í blaðinu Information og hins vegar á heimasíðu gamals dansk nasista. Kannski var Grass einnig að hugsa um Ísraels-lobbý.

Með lögum skal land byggja - Iran style

 

Smellið hér til að sjá íranskar löggukonur að leik

Í dag eru tvær greinar í danska, helgar- og menningarsnobbblaðinu Weekendavisen, sem ég hef gerst svo frægur að skrifa nokkrar greinar í í lífsleiðindunum mínum, enda menningarsnobbari á köflum.

Ein greinin, "Østen og Vesten" er eftir cand. mag. í írönsku og trúarbragðasögu, sem virðist komin á mála hjá stjórninni í Íran. Fjallar greinin um fréttaflutning á vesturlöndum af lögreguaðgerðum gegn konum í Íran, sem ekki bera hulinshettur á réttan hátt. Gerir sérfræðingurinn því skóna að gjörvallir fjölmiðlar, sem birt hafa þessar fréttir og sýnt hafa fatagínur sem írönsk yfirvöld hafa sagað brjóstin af, í samræmi við lög landsins, og aðra upplýsingar um aðgerðir gegn konum á götum úti sé tilbúningur og útúrsnúningur með rangar áherslur. Candmaginn telur greinilega að fjölmiðlar eigi að vera siðapostular.

Hin greinin, "Kvindekamp", sem fyllir heila baksíðu í fyrsta hluta blaðsins, er eftir ágæta blaðakonu á Weekendavisen, Pernille Bramming. Hún leggur fram 10 myndir til stuðnings fréttunum um aðgerðir siðgæðislöggunnar í Íran, og bendir jafnframt á heimasíðu kvenna sem hafa mótmælt siðgæðislögum þeim sem komið hefur verið á í Íran. Greinin sýnir fram á það sem candmagagreinin dregur í efa.

Ekki er því hægt að kvarta undan því að Weekendavisen sýni ekki báðar hliðar á málunum, enda stórmerkilegt blað. En grein candmagans Mette Hedemand Søltoft sýnir hins vegar vel hvernig vinstri-menntamenn eru smáhrifnir af mannréttindabrotum í hinum íslamska heimi.

Býð ég nú lesendum mínum aftur í bíó. Ef þið klikkið hér, þá getið þið séð íranska lögreglu handtaka konu, sem ekki var klædd eftir dresskóti ógnarstjórnarinnar í Íran. Kannski var handtekna konan bara bankastarfsmaður í Teheran á allt of háum launum?  

Hér eru annað myndskeið. Þetta minnir dálítið á Apaplánetuna.