Il postino è finito

 

Ítalska póstkerfið var eitt sinn háþróað. Bréfin komust út, það tók bara tíma. Pósturinn hafði nóg af honum og móttakandinn hafði þolinmæði. Svona er þetta ekki lengur. Þjónustan er líka lélegri

Nú er ég ekki lengur Kaupmannahafnarpóstur. Síðasti dagur minn var í dag og nú sný ég mér að öðru.

Ég hef verið sæmilega ánægður með að vera póstur, þótt launin séu lág og vinnan erfið á köflum. Verst var þó að sjá hve ungu fólki, sem starfar við þetta, er sama um framtíð sína og kjarabaráttu. Þjóðverjar eru nú fluttir inn í stórum stíl til þessa stjarfs, því flestir ungir Danir vilja vinna á verðbréfamörkuðum og í bönkum. Þjóðverjarnir koma ekki vegna launanna, heldu vegna þess "að hér er aðgangur að sjó og opnu landi". Það er að minnsta kosti skýring sem (austur-) þýskur samstarfsmaður minn gaf mér. Ég hugsaði með mér "ach Lebensraum", en hann hefur væntanlega bara hugsað um danskar strendur og hvort Pólódruslan hans gæti farið í gang á morgnanna. Ekki held ég að Þjóðverjarnir sem vinna hjá póstinum á skítalaunum verði lengi í Danmörku.

Vinnan hjá Danska póstinum er erfið. Ég mætti klukkan 5:15 og sorteraði bréf og smápakka fyrir 40 stórfyrirtæki og 417 heimili (þar af eru 290 íbúðir í blokkum); síðan er keyrt með kassa og sekkjapóst til fyrirtækja frá kl. 7:30 - 9:00; Þá er kláruð flokkun á bréfum til heimila og töskur pakkaðar fyrir hjólið: Bréfburður er frá 9:30-12:00. Vinnulok eru kl. 12:39. Sjaldan er neinn búinn fyrr en á slaginu. Stanslaus vinna, enginn tími til að setjast niður og enginn tími eða möguleiki til að fara á salerni yrði það nauðsynlegt.

Í Danmörku er ekki eins gott ástand og á Íslandi, þar sem póstberar snúa upp á nefið og neita að stinga bréfi inn um lúguna, ef hún er undir einhverjum lögbundnum hæðarmörkum. Hér eru fæstar blokkir með póstkassa og engar af þeim sem ég hef borið bréf í. Kassar í anddyri fjölbýlishúsa eru lögbundnir árið 2009, en aðeins í húsum sem eru byggð eftir 1970. Flestar hurðir á íbúðum blokkanna hafa bréfalúgu sem er ca. 50 sm yfir gólfi eða enn neðar. Það er hollt að beygja sig, ef maður gerið það rétt. Ef maður gerir það rangt eða leggst í veikindi, er Pósturinn í Danmörku ekki góður vinnustaður, heldur ekki fyrir þá sem hafa slitið upp á sér hnén og aðra liði í þágu starfsins. Það er engin sem þakkar fyrir það.

Ég mæli því ekki með þessari vinnu fyrir neinn, sem ætlar sér í útrás til Danmerkur.

Þrátt fyrir starfslok á þessum merka stað, heldur bloggið nafninu Kaupmannahafnarpóstur. Það verður ekki tekið af mér að ég hafi verið póstur frekar en að ég sé frægasti íslenski "sagnfræðingurinn" á staðnum. Það eru bara staðreyndir lífsins.

Athugasemdir

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 28.8.2007 kl. 19:08]

Þakka þér fyrir.