www.dv.is

 

Ef einhverjir fara enn inn á http://www.dv.is/index.php er ekki mikið um að vera frekar en fyrri daginn. Sama gamla rauðtuggan.

en

hér hjá Guðmundi Magnússyni virðist svo sem verið sé að slá smiðshöggið á nýjan búning vef-DVs.

Nokkuð nett.

GRÍSLAND

 

Ísland er dauður grís með garnirnar úti, að minnsta kosti samkvæmt frönskum teiknara, sem teiknaði ástand Evrópu á "leiðrétt Evrópukort" árið 1876: L'EUROPE EN  1876, A LA PORTÉE DES GRANS ESPRITS, sem var til sölu hjá gyðingnum HEYMANN, á Rue du Croissant 15 í París fyrir 15 Cent. Teiknarinn var Yves & Barret Sc.

Ísland varð, sem sagt, að dauðu svíni í augum franska listamannsins, og er lýst á þennan hátt: ISLANDE: Ni situation, ni habitants. Sem útleggst getur: Hvorki ástand né íbúar.

Danmörk er teiknað eins og froskur á hausnum og skrifað stendur: Það er mjög slæmt ástand í Danmörku. Íbúarnir hafa þó ekki lélega siði.  Um Grikkland skrifar gárunginn franski:  Grikkland er án ástands. Íbúarnir eru fátækir, en grískir. Ekki eru Ítalir heldur hátt skrifaðir:  Ástand Ítalíu er eins og stígvéls, sem bíður eftir því fyrir utan hótelherbergi að þjónn pússi það. Íbúarnir eru annaðhvort lassarónar eða ábótar. ... Mannasiðir og venjur:. Eftir að hafa étið fylli sína af makkaróní, hafa Ítalir fyrir sið á fara í gervi stígamanna til að eiga erindi við ferðamenn.

Frakkar eru, og hafa alltaf verið bestir, og ekki þorði gárungurinn annað en að lýsa þjóð sinni öðruvísi en svona: Það sem einkennir Frakkland er,  Regla - Vinnusemi - Frelsi.   Oui-oui!

Kort þetta, einblöðungur, sem er prentað á þunnan dagblaðapappír, átti Matthías Þórðarson þjóðminjavörður einu sinni. Þegar skjalasafn hans var skráð á Þjóðminjasafninu fyrir um það bil 15 árum var ákveðið að farga ýmsu úr því, sem ekki þótti ástæða til að geyma á Þjóðminjasafninu. Matthías safnaði öllu, t.d. öllum aðgöngumiðunum sínum í Tívolí til fjölda ára. Þeir var einnig meðal þess sem þjóðminjavörður ákvað að farga í byrjun 10. áratugar síðustu aldar. Matthías fékk líka mikið af rituðu máli frá háttsettum nasistum í Þýskalandi. Svo mikið var af þannig bleðlum í því sem Þjóðminjasafnið henti út á tveimur pöllum, að vart verður í framtíðinni hægt að sjá að Matthías hafi verið hallur undir hakakrossinn.

Þegar söfnunargleði Matthíasar var kastað á haugana var ég kominn með annan fótinn inn á Þjóðminjasafnið, og fékk leyfi þjóðminjavarðar í snarheitum að tína smáræði úr því "rusli", sem hent var úr geymslum Matthíasar Þórðarsonar, áður en því var hent inn í sendibíl. Meðal þess sem ég tók var dýrakortið (samanbrotið) á milli auglýsingaplakata úr Tívolí frá aldamótunum 1900. Kannski ætti ég að segja "dýra kortið".

Ef til vill hefði verið réttara hefði textinn á kortinu við Ísland verið:  Hvorki ástand, íbúar, né menning.

Vive l'Islande

 

Indónesía, fjölmennasta ríki múslima

 

Frændi minn (til vinstri) á Súrabaju ca 1935. Hjónin með börnin lentu í fangabúðum Japana.

Nýlega var haldin ráðstefna á eyjunni Bali í Indónesíu. Ráðstefnan var eins konar mótmælaráðstefna við ráðstefnur og sýningar þær sem haldnar hafa verið í Íran til að afneita helför gyðinga (Holocaust) í Annarri Heimsstyrjöld.

Samkvæmt tímaritinu The Jerusalem Report (9. júlí 2007, bls. 44) var fyrrverandi forseti fjölmennasta ríki múslima, Abdurrahman Wahid viðstaddur ráðstefnuna og hann viðurkenni alfarið að helförin hafi átt sér stað. Hann sagði við blaðamenn: "Þótt ég sé góður vinu Ahmedinejad, verð ég að segja að hann hefur rangt fyrir sér. Ég heimsótti safnið í Auschwitz og sá marga skó sem tilheyrt hafa fólki sem er dáið. Þess vegna, trúi ég því að Holocaust hafi átt sér stað."

Góð byrjun, og við getum vonað að fleiri í heimi múslima hætti að bendla gyðinga við helvíti og skilji einstaka vinstri menn á Íslandi eina á eftir með þær sjúku kenndir.

Ráðstefnan á Bali var haldin með þátttöku hindúa, búddista, kristinna, múslima og meira að segja rabbína. Gyðingdómur er ekki lengur viðurkennd trúarbrögð í Indónesíu og landið viðurkennir ekki tilvist Ísraelsríkis. Betur má ef duga skal!

Gyðingar voru þegar komnir til Indónesíu á 7. öld e. Kr., þ.e.a.s. 400 árum áður en Íslam hóf innreið sína á eyjurnar.

 

Er ekki nóg komið?

Barak í egypska dagblaðinu Al-Akhbar

Ég hef fengið nokkra gesti í heimsókn á bloggið mitt, sem eru miklir stuðningsmenn Palestínumanna. Ein helstu rök þessara manna eru samlíkingar þeirra á Ísraelsríki við Þýskaland nasismans.

Mig langar að benda þeim á að EUMC (European Monitoring Centre on Racism and Xenophobia) hefur sett ákveðna staðla á hvað gyðingahatur er. Samkvæmt reglum EUMC eru þessir tveir- þrír gestir mínir, sem sí og æ líkja Ísraelum og gerðum þeirra við nasista og óyndisverk þeirra, gyðingahatarar (rasistar). Síðast í fyrradag þegar ég birti opið bréf til Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, kom einn af þessum gyðingahöturum í heimsókn.

Niðurstöður EUMC varðandi gyðingahatur sem tengist Ísrael eru þessar:

• Denying the Jewish people their right to self-determination, e.g., by claiming that the existence of a State of Israel is a racist endeavor.
• Applying double standards by requiring of it a behavior not expected or demanded of any other democratic nation.
• Using the symbols and images associated with classic anti-Semitism (e.g., claims of Jews killing Jesus or blood libel) to characterize Israel . . . .
• Drawing comparisons of contemporary Israeli policy to that of the Nazis.
• Holding Jews collectively responsible for actions of the state of Israel.

 

Bendi ég mönnum á að lesa þessa ágætu grein eftir Dr. Manfred Gerstenfeld til að fræðast um skilgreiningu EUMC á gyðingahatri.

Ef ég sé fleiri landa mína líkja Ísraelsríki við Hitler-Þýskaland, hef ég samband við EUMC, ECRI (European Commission against Racism and Intolerance) og SÞ og bið stofnanirnar að hafa samband við dómsmálaráðuneytið í Reykjavík til að biðja það að hefja viðeigandi ráðstafanir gegn gyðingahatri á opinberum vettvangi á Íslandi.

Vinsamlegast lesið dæmi um gyðingahatur, sem ég safnaði saman á einni kvöldstund í fyrra, hér til vinstri á síðunni eða hér

Opið bréf til Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur

Virðulegi ráðherra,

Það hefur ekki fari fram hjá neinum, að eitt af þínum hjartans málum er stjórnmálasamband við Palestínumenn, löglega kosna leiðtoga þjóðarinnar, bæði úr röðum Hamas og Fatah.

Nýlega hafa málin þróast þannig á Gazaströndinni, að Hamas, sem opinberlega hvetur til eyðingar Ísraelsríkis, hefur sagt sig úr lögum við hefðir þeirra manna sem kosnir eru í löglegum og lýðræðislegum kosningum, og hrakið þjóðkjörna leiðtoga Fatah í burtu frá Gazaströndinni. Nú eru í raun tvö ríki Palestínu, sem þú getur væntanlega ekki gert upp á milli.

Mig langar að biðja þig, þegar þú ferð til Gaza að beita þér í einu máli:

Á skjön við allar alþjóðareglur rændu liðsmenn Hamas ungum Ísraelsmanni, Gilat Schalit, inni í Ísrael fyrir réttu ári síðan. Tveir félagar hans voru myrtir. Honum hefur síðan verið haldið föngnum og notaður til að krefjast lausnar hundruða glæpamanna sem sitja í fangelsum Ísraels og annarra landa.

Þú hefur áður hvatt til þess að Íslendingar einangri þjóðir sem brjóta alþjóðasáttmála og sagt það vera siðferðilega skyldu Íslendinga að gera slíkt. Palestínska þjóðin kaus Hamas og hefur lagt blessun sína yfir mannrán á Ísraelsku yfirráðasvæði. Palestínska þjóðin kaus Hamas, sem hefur útrýmingu Ísraelsríkis á stefnuskrá sinni. Er ekki siðferðileg skylda þín að einangra Palestínumenn ef þeir gera ekki það sem þú biður þá um?

Virðulegi ráðherra, valdið er í hendi þinni. Þú kemur frá þjóð í norðri sem getur leyft sér að "einangra aðrar þjóðir siðferðislega".

Áður en þú situr heilu þjóðirnar í einangrun, væri á hinn bóginn mikill heiður af því fyrir Ísland, ef þér tækist að koma því verk, að hinn tvítugi Gilat Schalit yrði frelsaður og um leið komið Palestínumönnum í skilning um, að þeir nái engu fram með áframhaldandi árásum á saklausa borgara í Ísrael og annars staðar eða með stuðningi við hryðjuverk um heim allan.

Virðulegi ráðherra, ég hlakka til að sjá ferðaáætlun þína til Palestínu.

Virðingarfyllst

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson

Margur verður af aurum api

 

Í dag sá ég í fyrsta sinn grín Spaugstofunnar um för Halldórs Ásgrímssonar til Palestínu árið 2002.

Alþjóðafréttastofur voru of uppteknar af því að sannfæra heiminn um ímyndað mannfall Palestínumanna og ímyndaða eyðileggingu í Jenín til þess að taka eftir einhverjum túrista frá Íslandi. Ég þakka fyrir sendinguna. Mér var konunglega skemmt

Þá minntist ég annars gríns, sem spaugmeistarinn Arafat tókst að hanka Steingrím Hermannsson forsætisráðherra á, þegar Denni heimsótti hryðjuverktakann í Túnis árið 1990. Steingrímur kom heim úr þessari "frægðarför" sinni, örugglega uppfullur af því að hann hefði sem Íslendingur gegnt mikilvægu hlutverki meðal þjóðanna með heimsókn sinni til hryðjuverktakans.

Denni var vart kominn út úr flugvélinni þann 15. maí 1990, þegar hann fór að tala við blaðamann Morgunblaðsins um ísraelskan pening, mynt sem Arafat hefði sýnt honum, og sem Arafat hefði haldið fram að sýndi óskhyggju um stórríki Ísraels.

Denni gleypti þetta allt hrátt og daginn eftir, 16. maí, þegar blaðamaður Moggans var búinn að grafa dálítið í brandarann, var Denni enn á því að þetta væri satt, enda hafði Steingrímur heyrt þetta með eigin augum og séð með eyrum sínum, eða sí sona.

Arafat var þegar byrjaður að nota þetta trikk sitt á aðra sakleysingja en Steingrím Hermannsson árið 1988, þegar hann hélt því fyrst fram að 10 agorot mynt sleginn hafði verið í Ísrael sýndi óskhyggju Ísraelmanna um Stór-Ísrael sem náði austur í Afganistan.

Skítakarakterar eins og hryðjuverktakinn sálugi nota oft málma til að villa fyrir fólki sýn. Oft hefur tekist dæmalaust vel að pretta Íslendinga með aurum og eðalmálmum.

Hér er mynd af myntinni með örlítið stílfærðri fornmynt, sem Arafat lék á Steingrím með, og fyrir neðan er brotið af hinni fornu mynt, sem prýddi 10 agorot myntir Ísraelsríkis á tímabili. Hér getið þið lesið um trikk Arfafats á Wikipedia

 

 

Siðferðisleg skylda Íslendinga?

Á miðöldum töldu menn það líka siðferðislega skyldu sína að tuska gyðinga til og einangra þá. Nú ætlar Ingibjörg Sólrún að fara að leika þann ljóta leik.

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir var vart búin að verma stól utanríkisráðherra meira en nokkra daga, þegar hún var farin að vasast í mikilvægasta málinu í utanríkisstefnu flokks sín. Hana langar, eins og forveranum, Valgerði Sverrisdóttur, að komast í fast samband við Hamas í Palestínu. Blessaðar konurnar vilja fylgja fordæmi Norðmanna, sem reyndar hafa ekkert gert fyrir Palestínumenn síðan þeir viðurkenndu Hamas annað en að senda peninga, sem notaðir eru til vopnaskaks og innbyrðis óaldar meðal Palestínumanna.

Oft les maður um skrítnar konur um allan heim, sem vilja giftast föngum á dauðaganginum, Death Row í BNA. Hvernig skilgreinir maður þá ráðherra sem vilja í samband við heilu hryðjuverkasamtökin? Ég er ekki sálfræðingur og ég hef því ekki klíníska skýringu á þessari áráttu kvenna taka málstað morðingja og það gjarnan fjöldamorðingja. Kannski er þetta "frumstætt" móðureðli. En ég hallast frekar að því að þetta sé stórfellt dómgreindarleysi.

Ég get ég sagt að ég hafi haft mikinn áhuga á, eða kunni góð deili á stjórnmálaferli Ingibjargar Sólrúnar, en ég tók eftir einu fyrir tæpum 15 árum síðan, sem sýndi mér, að Ingibjörg Sólrún hefur merkilega röksemdatækni og skoðanir á sögu Miðausturlanda.

Þá var hún þingmaður Kvennalistans sálugu. Hún ásakaði Ísraelsríki og stofnun Simon Wiesenthals fyrir ýmislegt ómerkilegt, þegar stofnun Símon Wiesenthals óskaði eftir því að sækja íslenskan mann til saka fyrir stríðsglæpi.

Eftir að Davíð Oddson hafði verið í opinberri heimsókn í Ísrael og Palestínu og hafði tekið á móti kröfu Símon Wiesenthals stofnunarinnar um að sækja íslenska stríðsglæpamanninn Eðvald Hinriksson til saka, var þetta haft eftir Ingibjörgu þann 26. febrúar 1993:

"Í rauninni er þessi ferð leiðindaferð, sem hefði betur aldrei verið farin," sagði hún. Um afhendingu bréfs Wiesenthal-stofnunarinnar sagði þingmaðurinn m.a. það skoðun sína að málið gæfi tilefni til að benda á að stjórnvöld Ísraelsríkis væru ekki sérstakir handhafar réttlætis þrátt fyrir hina skelfilegu helför gegn gyðingum í síðari heimstyrjöldinni. Rakti þingmaðurinn alvarleg mannréttindabrot sem hefðu fylgt Ísraelum allt frá stofnun þess og væru það hvað alvarlegust brot þeirra á Genfarsáttmálanum, sem Íslendingar væru aðilar að. Vitnaði hún m.a. í grein eftir Sölva Sölvason lögfræðing um kynningu á Genfarsáttmálanum þar sem hann segði m.a. að aðilaríki sáttmálans skuldbindi sig til að virða og tryggja helgi hans. Því bæri Íslendingum skylda til að einangra þá siðferðislega sem hefðu gerst brotlegir við sáttmálann".

Í sömu fréttaskýringu Morgunblaðsins var einnig rætt við Ólaf Ragnar Grímsson (núverandi forseta lýðveldisins Íslands), sem sýndi að hryðjuverkaleiðtoginn Abbas Mussawi (ö.n. Sayyed Abbas al Mussawi) leiðtoga Hezbullah, sem Ísraelsmenn felldu 16. febrúar 1992, var Ólafi mikill harmdauði.

Ári síðar hafði Ingibjörg Sólrún sett sig aðeins betur inn í málið (enda með próf í sagnfræði) og var hætt að kenna Ísraelsríki um kröfu Stofnunar Símons Wiesenthal. En í staðinn ásakaði hún stofnunina fyrir að vera pólitískt handbendi ísraelskra stjórnvalda og vera ótrúverðuga vegna þess að hún tæki ekki á stríðsglæpum Ísraelsmanna eins og hún tæki á stríðglæpum nasista.

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir setti þannig ósmeik og ósmekklega samasemmerki á milli útrýmingarherferðar nasista á hendur gyðingum og stríðsátaka Ísraelsmanna við Palestínumenn og araba, sem sumir hverjir vilja Ísraelsríki afmáð af landakortum eins og kunnugt er.

Nú er Ingibjörg greinilega á leið til Palestínu sem utanríkisráðherra og væntanlega getur hún kennt Palestínumönnum ýmislegt um alþjóðasáttmála og mannréttindi.  Hún gæti t.d. spurt hvernig stendur á því að Palestínumenn myrða sitt eigið fólk á þennan hátt án dóms og laga:

Æstur múgur ljósmyndar lík ungs, palestínsks manns sem nokkrum mínútum áður hafði verið tekin af lífi án dóms og laga af Palestínumönnum. Myndskeið af aftökunni og vanvirðingu múgsins á líki mannsins læt ég flakka hér Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur og skoðanabræðrum og -systrum til upplýsingar.

En ef Ingibjörg Sólrún telur það enn skyldu Íslendinga að einangra Ísraelsríki siðferðilslega eins og hún ætlaði sér árið 1992, þegar í ljós kom að íslendingar hafði verið stríðsglæpamaður, er vert að mæla með því að Ísraelsríki hugsi sig tvisvar um áður en að á móti henni verður tekið.

Mæli ég með því að allir lesi þessa grein Ingibjargar, því hún veitir skilning á frelsisást og vináttuböndum þeim sem Ingibjörg Sólrún vill eiga við hryðjuverkasamtök.

Trúarfasisti, Hallelúja!

Í gær komst ég í tölu trúarfasista. Ævar Rafns Kjartansson dæmir mig og aðra og skrifaði:

"Það er aumt þegar þið trúarfasistarnir verjið gerðir gyðinga sem hafa verið úthrópaðar af öllum hinum siðmenntaða heimi en verndarvængur Bandaríkjanna  heldur enn á floti. Enda stærsti kaupandi vopna frá þeim auk þess sem bandarískum fjölmiðlum og afþreyingariðnaði er að mestu stýrt  af gyðingum sem vilja ekki flytja til Ísrael en kaupa sitt aflátsbréf með stuðningi."

Þessi orð Ævar Rafns sýnir að sjálfsögðu hvað hann er sjálfur. Hann dæmir sig best sjálfur, eins og aðrir stuðningsmenn hryðjuverka og öfgastefnu.

Þessi Stóri Dómur Ævars féll vegna þess að ég hef dregið heilbrigðið í tillögu Vinstri Grænna um að vilja stjórnmálasamband við Hamas í efa. Þá ritaði Ævar um barnamorð Ísraelsmanna. Það er mjög algeng athugasemd hjá þeim sem skilja Hamas, sem þó oftast gleyma því að blessuð börnin tína lífi sínu vegna þess að þeim er beitt sem vopnum í eldlínunni. Vinir Hamas vilja helst ekki heyra um börnin sem vinir þeirra myrða. Tilfinningataugin í Ævari er ekki eins fín þegar honum eru sýnd börn saklausra Ísraelsmanna, gyðinga, sem verða fyrir "frelsisbaráttu" Palestínumanna, múslima, sem Ævar og hans líkir segjast skilja. Börn Palestínumanna sem myrða og deyja í stríðinu eru frelsishetjur, en börn gyðinga eru augljóslega fórnarlömb frelsisbaráttu sem er skilin og studd af Ævari og hans félögum á Íslandi.

Hvers konar fasisti er svo Ævar Rafn, ef við hin erum trúarfasistar? Kannski auðtrúa fasisti? Veltið því fyrir ykkur, og svo getur Ævar horfst í augu við börnin sem uppáhaldsfrelsisbaráttan hans hefur myrt. Ætli hann skilji það sem gerst hefur og geti skammast sín?:

The United States of Sizzlin' Sally

Ég hef áður skrifað um njósnarann Jonathan Pollard, sem situr í ævilöngu fangelsi í Bandríkjunum fyrir að hafa njósnað fyrir Ísraelsríki. Pollard, sem var Bandaríkjamaður, er nú Ísraeli. Hann hefur setið í steininum síðan 1985. Nú er hann er alvarlega veikur.

Sendiherra Bandaríkjanna í Ísrael, Richard H. Jones, lýsti því yfir í fyrirlestri sem hann hélt við Bar-Ilan háskólann í Bnei Brak í Ísrael í dag, að Pollard hafi verið sýnd mikil mildi með því að fá að dúsa ævilant í fangelsei fyrir að njósna fyrir vinveitta þjóð; að bandarísk yfirvöld hefðu í raun haft í hyggju að taka hann af lífi, eða eins og senditíkin Mr. Jones frá BNA í Ísrael orðaði það: "The fact that he wasn't executed is the mercy that Jonathan Pollard will receive."

Rafmagnsstóllinn hefur áður verið síðasta sessa gyðinga, sem sakaðir voru um njósnir gegn BNA. Rosenberg hjónin, Ethel og Julíus, enduðu daga sína í honum.

Stundum er mjög erfitt að skilja Kanana. En rafmagnsstóllinn, öðru nafni Sizzlin' Sally, Old Smokey, Yellow Mama, Gruesome Gertie og Old Sparky er þeim greinilega kærari en sambandið við Ísraelsríki. Tengslin eru ekki eins náin og maður hélt, þegar allt kemur til alls.

En greinilegt er, að glæpir þeir sem BNA vilja ekki að Pollard nái að segja frá, voru stórir. En vart mun nokkur verða steiktur í stólnum ameríska fyrir þá glæpi.

Senditíkin Mr. Jones gleymdi bara einu, að það er ekki hægt að dæma menn til dauða fyrir þær sakir sem Jonathan Pollard hefur verið fangelsaður fyrir. Bandarískir embættismenn.......

 Bandarísk hönnun

Slæðingur

 

Þessa dagana er vart meira talað um í Danmörku en slæður múslíma og Nasser Khader stofnanda hins nýja stjórnmálaflokks Ny Alliance. Nýbúinn Nasser brunar áfram í skoðanakönnunum, og flokkurinn hans er kominn með meira fylgi en gamlir, rótgrónir flokkar á danska þinginu. Nasser stelur jafnt þingmönnum frá íhaldsflokkinum og gamla flokkinum sínum Radikale Venstre. Sagt er að danski forsætisráðherran, Anders Fogh Rasmussen, sé farinn að gjóta hýru auga til flokksins sem samstarfsaðila. Giftar konur yfir fertugt eru sérstaklega hrifnar Nasser. Konan mín, sem er stjórnmálafræðingur (og 26 ára), skýrir þetta fyrir mér á þennan hátt: "Hann er laglegur maður, sem hefur stjórn á skoðunum sínum og er vel talandi. Hann hefur komist á toppinn "against all odds", og hann talar fallega um gamla og veika móður sína. Svo kom hann hreint til dyranna í vitleysunni í kjölfarið á Múhameðsteikningunum".

Ég er ekki yfir mig hrifinn af Nasseri, en ég er heldur ekki kona. Ég held að hann sé dálítill refur og "nærbuxnaþjófur".

Nú er komið upp skrýtið mál með Nasser í aðalhlutverki. Fyrrverandi flokksfélagi hans í Radikale Venstre ásakar hann um að ljúga. Nasser hefur nefnilega sagst hafa séð þennan flokksfélaga sinn, Elsebeth Gerner Nielsen, á arabískri sjónvarpsstöð á hóteli sem hann gisti á í Bandaríkjunum, er hann var staddur þar nýlega. Hann segist hafa tekið þá ákvörðun að stofna nýja flokkinn Ny Alliance, þegar hann sá Gerner Nielsen í sjónvarpinu í BNA. Það eru heldur hörkuleg viðbrögð, ef Elsebeth Gerner Nielsen hefði ekki í sjónvarpsfréttaþætti leikið Mahal-módel og íklætt sig að hætti trúaðra múslímskra kvenna   til að sýna samstöðu sína með konum, sem fá lífsfyllingu með því að hylja höfuð sitt á einn eða annan hátt til að þóknast Allah  og/eða eiginmanninum sínu. Það er tíska, sem fer afar mikið í taugarnar í hinum móderata múslimi, Nasser Khader.

Þeir sem rannsakað hafa málið telja, að Nasser hafi ekki getað séð Gerner Nielsen í sjónvarpinu í BNA, því hótelið sem hann gisti á hafi ekki arabíska rás og upptakan með upptroðslu Gerner Nielsens með klútinn um hausinn hafi víst ekki verið verið seld amerískri sjónvarspsstöð.

Hvort Nasser hefur haft martröð á hótelinu í BNA eða segir satt, kemur í ljós á næstu dögum. En að það hafi áhrif á vinsældir hans, að hann verður tekinn í smá ósannindum um það sem hann sá á hótelherbergi i BNA, trúi ég vart. Hann lýgur vart meira heldur en margur annar í dönskum stjórnmálum.

Í morgun var skítableðillinn  Ekstra Bladet med æsifrétt um að einn náinn ættingi Nassers, sem er af ætt Palestínumanna, hafi verið handtekinn í Danmörku í tengslum við skotárás . Nasser er auðvitað í sjokki út af því . Fyrir nokkrum árum var sonur viðskiptaráðherra Dana, Bendts Bentsens af ætt Fjóneyinga, handtekinn og dæmdur í fangelsi fyrir fíkniefnasölu , og Bendt Bendtsen (sem er Konserva(s)tívur) var meira að segja  lögreglumaður  áður en hann fór í pólitík