Gátan leyst

 

Um daginn spurði ég hvort einhverjir gætu gefið mér svar við þessu. Ég var svo að vasast í pappírum mínum í morgun og fann svarið alveg hjálparlaust.

Ferðalangarnir, sem sagðir voru Íslendingar í þýsku riti um miðja 19. öld, voru spænskir farandverkamenn með múlasna árið 1832. það eru að minnsta kosti þær upplýsingar sem koma fram í Penny Magazine það ár. Þar birtist grein með myndinni af Spánverjunum, sem var sú fjórða í röð greina um verkamenn Evrópu.

Líklega hefur það verið léleg enskukunnátta þýskra skólabókahöfunda, og enn lélegri myndarýni, sem gerði þessa myrku vinnudýr frá Spáni að Íslendingum.

The Penny Magazine var gefið út á hverjum laugardegi frá 1835-37 fyrir læsa hluta almúgans á Bretlandseyjum af félagsskap sem kallaði sig "The Society for the Diffusion of Useful Knowledge". Þetta rit fór glæsilega af stað með 200.000 áskrifendur. Vinsældirnar dvínuðu þó skjótt, því lýðnum þótti þetta of fræðilegt og uppbyggilegt. Verkalýðurinn vill ekki, eins og kunnugt er, heyra um kollega sína á Spáni. Verkalýðurinn vill fá skandal hjá þeim sem eru ríkir og lesa Heyrt og Séð eða DV eða hvað það nú heitir.

Mig grunar að ein grein hafi gert gæfumuninn fyrir Penny Magazine og verkalýðinn á Bretlandseyjum, sem notaði frekar penníin sín fyrir öl en menningarsull eftir 24. nóvember 1832.

Þá, og reyndar í sama blaði og myndin af spænsku farandverkamönnunum, birtist ömurlega fræðileg grein um útsjónasemi íslenskra músa. Já, þetta er ekki nein lygi. Íslenskar mýs voru frægari en Jón Sigurðsson árið 1832.  Var mikið talað um íslenskar mýs þann veturinn. Þessi músafróðleikur var m.a. soðinn upp úr upplýsingum úr bók Ebenzers Henderssonar: Iceland (1819). Blaðamaður Penny Magazine kallaði greinina "The Economical Mice of Iceland". Hafa slík dýr verið til á Íslandi? Meira um það í næstu færslu.

Ellefti negrinn talar út

 

Einu sinn var settur upp bjánalegur negri í skrúðgarði Hafnfirðinga, Hellisgerði.  Negrinn, sem var úr járni, var ætlað að gleypa peninga gesta í garðinum. Peningarnir, sem söfnuðust í baukinn undir hafnfirska blámanninum, fóru alveg örugglega ekki til styrktar trúboðs í Eþíópíu. Þegar ég var lítill var ég viss um að Hafnfirðingar væru allir upp til hópa algjörir rasistar, fyrst þeir settu svona negraapparat upp í skrúðgarði bæjarins. Ég er löngu búinn að jafna mig og sjá hið sanna í málinu. Rasistarnir búa ekki bara í Hafnafirði og rasistar eru ekki endilega þeir, sem setja upp bjánalega negra í skrúðgörðum sínum. Þeir sem fárast mest yfir bjánalegum negramyndum geta oft verið verstu rasistarnir.

Nú hafa hinir réttlátu riddarar ruglsins fárast yfir 10 teiknimyndanegrum í afar ómerkri barnabók sem einhver íslenskur ættarlaukur sauð saman þegar negrar voru enn börn eða dýr í hugum almennings. Nú eru aðrir tímar. Þótt svartir listamenn, svokallaðir gangstarappers klæmist og fáklæddar, "fucking" hórur þeirra dilli rössum sínum á MTV, má enginn nota orðið "nigger" nema þessir fáguðu listamenn. Ef aðrir taka sér þetta orð í munn hrópar kór hinna hreinhuga postula: KYNÞÁTTAHATUR.

Hin saklausa barnaþula Muggs er barn síns tíma. Fólk í dag er hins vegar hrætt við hugsanir sínar og innstu hvatir. Þess vegna sjáum við þessi gríðarlegu viðbrögð. Ég get vel sett mig í spor foreldra þeldökkra (svartra) barna, sem þurfa að hlusta á þuluna um negrastrákana. En ef þessir foreldrar verða ekki varir við fordómana annars staðar í þjóðfélaginu, þá er þessi bók varla hættuleg börnum þeirra. Ég endurtek, þetta er ósköp barnaleg bók, og boðskapur Muggs var er ekki þjóðarmorð eða fyrirlitning. En mig grunar þó samt, að augnargotur nútímasamfélagsins séu það sem hræði foreldra blökkubarna (afsakið orðbragðið) meira en bók um tíu negrastráka, sem deyja af slysförum.

 Sjá http://www.postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/133566/

Ég er hins nokkuð viss um að sá sem teiknaði myndina hér að ofan á gallerí Kling & Bang í fyrra sé einn af hinum réttlátu riddurum sem ekki geta kallað svart svart eða hvítt hvítt. Hann kaupir örugglega ekki bók Muggs. Hann er hreinn í hugsun. Hann hatar ekki neinn og er alveg æðislega liberal. Hann (eða hún) er örugglega í fremstu röð hugsanalögreglunnar. En það er ekkert mál fyrir hann að hengja gyðing á myndlistasýningu. Enginn fresíanna hefur heldur stokkið upp á nef sér eftir að hafa heimsótt heimasíðu Bobba Fischers. Þar finnur maður lesningu og orðbragð sem gæti gert 10 negrastráka náhvíta af hræðslu. Hengdur gyðingur á myndlistasýningu við Laugarveg er líka barn síns tíma og hefur verið það nokkuð lengi. Það virðist vera allt í lagi að hengja gyðing ef maður er riddari réttlætisins - EÐA HVAÐ?

Íslendingar eru, og hafa eins lengi og elstu menn muna, verið hræddir við útlendinga og líka þá svörtu. Viðbrögðin við endurútgáfu barnarímsins sýnir þjóð sem er hrædd, en þó mest við sjálfa sig

Isländer auf der Reise

 

Nýlega keypti ég þetta óhrjálega blað í Hollandi vegna myndarinnar (sem er hægt að stækka með því að klikka nokkrum sinnum á hana) og textans undir henni.

Myndin er af ferðalöngum. Konu sem ríður í söðli og tveimur mönnum með barðastóra hatta.

Fólkið er allt frekar skuggalegt og ekki nóg með það, því er í textanum undir haldið fram að þarna séu Íslendingar á ferð. Kannski einhverjir í útrás? Líklega er það rétt tilgáta, þar sem þeir teyma á eftir sér fimm asna. Auðvitað hefur alltaf verið fullt af ösnum á Íslandi, en ekki fjórfættum eins og þeim sem er á myndinni. Kannski eru þetta Íslendingar á suðurgöngu, eða jafnvel Zoëga fjölskyldan á leið norður? Eða eru þetta bara myndabrengl í bókinni Europäer auf der Reise? Ítalir á ferð, og á síðunni þar sem stendur "Italiäner auf der Reise" munum við  finna Íslendingana.

Mér leikur forvitni á því að vita hvað þetta er. Allar tilgátur eru vel þegnar.

Ég veit þó svo mikið að þetta mun vera rifrildi úr einhverri þýskri skólabók frá miðbiki 19. aldar.

Meira um málið á PostDoc

Sjá hér fyrir neðan

Samvinna milli Dana og nasista um lyfjatilraunir á föngum

Nakinn sannleikur

 

 

Ég hlustaði í dag á Kastljós á veltalandi unga konu, Miriam Rose, sem kom til Íslands til að bjarga landinu með því að klifra upp í krana. Hún féll sem betur fer ekki úr honum, en í stað þess fyrir einum af sonum landsins þegar hún var að mótmæla virkjunum, og svo lenti hún í fangelsi. Þegar Rose kom úr steininum hélt löggan sem fastast í vegabréf hennar, sem Miriam Rose þurfti á að halda til að ganga frá sínum málum. Lögreglan hélt ekki bara vegabréfi hennar heldur hótaði að senda hana úr landi, þar sem hún var talin hættuleg íslensku þjóðfélagi. Hún ógnaði grunngildum samfélagsins.

Þetta er nú næstum því eins og þegar löggan var að senda gyðinga úr landi fyrir tæpum 70 árum síðan. Hvers konar rugludallar eru starfandi við löggæslu á Íslandi? En nú er Útlendingastofnun líka búin að sjá hver kyns er í löggæslunni og Rose er búin að fá vegabréf og leyfi til að vera í landinu hreina.

En svo skemmtilega vill til að alnafna konunnar í krananum, hennar Miriam Rose, hefur orðið fræg fyrir það að hjóla nakin á hjólhesti um grösugar sveitir Sussex. Alnafnan í Sussex var Mrs. May Pinup á fyrsta nektaralamanaki háskólans þar í sveit árið 2005. Nafna Rose í Sussex telur að vinnan við almanakið sé hið mesta success og sagði: "It's been really, really rewarding. As a society we do a lot of serious campaigning, but this aimed to show how campaigning can be fun.".

Kannski fáum við svona fínt almanak frá nöfnu Rose í Sussex hér á Íslandi. Almanak með tólf nöktum umhverfisverndunarsinnum sem koma til dyranna eins og þeir voru klæddir í Paradís.  Miriam Rose á Íslandi, nú er ég búinn að gefa þér hugmyndina. Mundu orð nöfnu þinnar í Sussex: "Campaigning can be fun".

Kannski var löggan hrædd við að rósin í krananum væri í raun rassbera rósin á hjólinu í Sussex. Hugsið ykkur umferðahnútana. Jú, væntanlega er slík reiðmennska líka ógn við grunngildin!

Kranarósin gæti líka auðveldlega farið að hjóla nakin um miðjan vetur á Íslandi. Ég hef heyrt að það sé orðið svo heitt í heiminum. Er ekki snjallræði að mótmæla því allsber á hjóli?

Eintóm della frá Íslandi

Nú liggja Danir aftur í því. Þeir eru farnir að rífast um uppruna og "sannleiksgildi" ásatrúar á heldur ófræðilegan hátt.

Í grein í danska dagblaðinu Berlingske Tidende i dag er gerð að umtalsefni vantrú manna á ásatrú, eða þó aðallega eins sagnfræðings.  Sagnfræðingurinn, Kurt Villads Jensen (sjá mynd) við Syddansk Universitet i Odense (Óðinsvéum), er greinilega búinn að uppgötva að það séu fyrst og fremst Eddukvæði og "Snorre Sturlasson" sem sé heimild okkar, og að við séum þess vegna algjörlega úti að aka eins og Ása-Þór, sem Jensen segir að hafi einungis verið svar víkinga við kristni.

 

Krossfarinn Kurt Villads Jensen vegur að ásum, hér með tvíeggjuðu tvíhandasverði frá 13. öld. Kenningar hans eru heldur tvíeggjaðar líka og greinilega vantar honum brýni.

Kurt þessi tekur greinilega ekkert mark á íslenskum bókmenntum og álítur þær ekki heimildir frekar en fornleifar. Myndir af Þór og öðrum meintum guðum, Þórshamrar og þvíumlíkt virðist ekki skipta neinu máli í heimi þessa fræðings.

Þessi fræðimaður hefur áður gert sig breiðan um aðra hluti sem hann veit ekkert um. Hér um árið hélt hann því fram að krossferðir kristinna manna á miðöldum væru fyrirmyndir krossferðar Bush forseta í Afganistan og jihads Íslamista. Ég sel þetta ekki dýrara en ég keypti það. Hvernig svona snillingur fær vinnu við danskan háskóla er mér hulin ráðgáta. En það hefur ekki verið neitt launungamál að það þykja góð fræði og fremjandi við háskóla að hata Kana og afneita trú, nema þá helst Islam.

Kurt Villads Jensen virðist ekki hafa lært muninn á goðafræði (mythologiu), guðfræði og sagnfræði.

Þór að kljúfa kross eða rembast í tæki í Ræktinni hjá Óðni í Valhöll

Vestfjarðaræða

Bolungarvíkur beach 

Ég er búinna að vera á Vestfjörðum í síðan í september, reyndar tók ég smá frí og fór með fjölskylduna til Hollands um miðjan september. En nú er ég brátt á förum til flatlendis Danmerkur í mína ævilöngu útlegð, útrás.       

Ég er núna í Bolungarvík sem er hinn besti bær. Mér þykir kyrrðin hér ígulfalleg. Maður getur snemma að morgni heyrt björg hrynja í fjallinu Erni og ölduna falla þungt á sandinn í fjörunni sunnan við bæinn. Hér snjóaði í fyrrinótt og enn er hvítt yfir öllu. Engin merki um heimshitnun hér.

Þetta las ég í Blaðinu í gær: "Um fjögur hundruð gestir sóttu sundlaugagarðinn í Bolungarvík um síðustu helgi. Gestafjöldi í sundlauginni hefur slegið öll fyrri aðsóknarmet síðustu daga."

Ekki vissi ég að Bolvíkingar væru svona glaðir yfir því að sjá mig í sundi, en nú veit ég að gleðin var ekki mín vegna og mannfjöldinn var vegna þess að sundlaugagarðurinn er nývígður. Þarna er forláta rennibraut sem krakkar bæjarins og einstaka fullorðinn nota grimmt. Hreinn lúxus.

Um leið og ég les Blaðið heyrði ég vitleysinga og aumingja fyrir sunnan tala um lok búsetu á Vestfjörðum. Hér er ekkert fararsnið á mönnum. Engin ástæða til þess! Hér lifðu menn af í vosbúð  verbúðanna í áratugi og aldir og þeir sterkustu eru hér enn. Menn vilja fæstir flytja í verbúð í Grafarvoginum.

Og nú kemur holskeflan, því sjaldan skrifa ég nema það stingi.

Níels A. Ársælsson heitir gæðabloggari sem oft hefur líkt "ástandinu" á Vestfjörðum við helför gyðinga. T.d. hér http://nilli.blog.is/blog/nilli/entry/231624/

Því miður get ég ekki séð helförina hér. Ekki óku gyðingar og sígaunar um í Volvo jeppum í gettóum. Reyndar er hér nokkuð af Pólverjum sem gæti gefið assósíasjón, en þeir virðast vera hið besta fólk, sem vinnur sína vinnu eins og aðrir Vestfirðingar. Og kvótinn er ekki Entlösung þótt að bloggarinn Nilli haldi því fram.

Vestfirðingar sem væla, verða farnir að lifa Bónuslífi í Reykjavík með Glitnispunkta fyrr en varir, en Vestfirðingar sem þrauka, munu erfa landið. Hér er ekkert nema framtíðin. Það er hins vegar ekki hægt að segja um loftbelgskapítalismann sem allir dýrka fyrir sunnan. Ég hef ekkert á móti kapítalisma, en það form hans sem stundað er í landnámi Ingólfs er ónáttúra og systir hennar græðgin er með í leiknum.

Kumlarask

Kuml voru rannsökuð í Hringsdal í sumar og fyrrasumar.  Alltaf þykir merkilegt þegar kuml finnast á Íslandi og vildu allir Lilju kveðið hafa, þ.e.a.s. allir fornleifafræðingar vildu hafa grafið kuml. Það langaði mig líka að gera hér um árið er ég vann sem sérfræðingur á Þjóðminjasafni Íslands. Þá var aftur kominn til starfa Þjóðminjavörður sem hafi verið í löngu fríi. Hann tjáði mér að ég mætti ekki grafa kuml, en vildi þó ólmur vita hvar kumlið var. Ég var með doktorsgráðu í greininni, en mátti ekki grafa kuml. Þjóðminjavörður þóttist verðugari til þeirrar iðju en ég.

Sem betur fer hefur verið slakað á slíkum kröfum, enda þjóðminjavörður þessi fjarri góðu gamni, og kuml hafa nú verið rannsökuð á nýjan leik og meira að segja af fornleifafræðingum sem ekki hafa neitt doktorsskírteini í farteskinu.

Ég veit ekki hvort að við kumlrannsóknir eigi að sýna meiri varúð en við aðrar fornleifarannsóknir, en þjóðminjalög eru þó mjög skýr hvað varðar frágang allra staða þar sem fornleifarannsóknir fara fram. Þar sem fornleifafræðingar stunda árstíðabundnar rannsóknir og rask, sem ekki er björgunaruppgröftur vegna yfirstandandi framkvæmda, og ætla sér að snúa aftur til frekari rannsókna, verða að skilja þokkalega við svæði þau sem þeir hafa rannsakað. Ég hélt að það væri venjan og hafði aldrei grunað kollega mína um annað, eða þangað til að ég kom í Hringsdal hér um daginn og sá frekar ljóta hluti.

Þar hefur Adolf Friðriksson hjá Fornleifastofnun Íslands, sem er einkarekið fyrirtæki, grafið merkileg kuml. Þarna er líklega kumlateigur og fleiri kuml í vændum. En svona skildi hann við fornminjarnar fyrir veturinn. Kumlin eru opin eins og gapandi augntótt í landslaginu og rúst, sem er yngri en kumlin, er óvarin. Ljóst er að hleðslur munu springa og eyðileggjast í vetrarveðrum.

Þetta þykir mér illa að verki staðið, sérstaklega ef tekið er tillit til þess að Fornleifastofnun, sem tekið hefur hefur nafn landsins okkar, svo halda mætti að þetta sé ríkisapparat en ekki sjálfseignarstofnun, hefur öll tök á því að gera betur.

Rannsóknin fór síðast fram í júlí í ár, en ekki er búið að verja rúst og kumlin á fullnægjandi hátt. Ábyrgðarmenn rannsóknarinnar í Hringsdal, sem vissulega er merkileg rannsókn, verða að fara á stað í dag og ganga frá fornleifunum fyrir veturinn. Það geta, eins og kunnugt er, verið mikil frost á Vestfjörðum. Minjarnar eru galopnar fyrir hafi og válegum veðrum. Rannsóknarmenn í Hringsdal eiga vart innistæðu fyrir áframhaldandi rannsóknum á þessum stað ef ekkert verður gert til að verja minjarnar betur en nú er gert - nema að menn vilji láta vind og veður sjá um uppgröftinn á órannsökuðum minjum á þessum stað.

Sólarmegin í Auschwitz

  

Nýlega eru komnar í leitirnar myndir frá Síðari heimsstyrjöld, sem bandarískur dáti geymdi í fórum sínum þangað til í desember í fyrra. Myndirnar, sem eru 116 talsins, gaf hann nýlega U.S. Holocaust Memorial Museum i Washington. Myndirnar sýna hið ljúfa líf í útrýmingarbúðunum í Auschwitz í júnímánuði 1944, þegar útrýmingar voru flestar í búðunum.

Meðan hundruð og stundum þúsundir manna voru myrtar á hverjum degi nutu böðlarnir lífsins eins og ekkert hefði í skorist. Þarna hefur greinilega verið nóg af Mozart og Móselvíni, meðan að Felix Mendelssohn-Bartholdy var í banni. Það verður ekki skafið af germanskri menningu, hún hefur byggst upp á sterku fólki. Maður þarf að vera sterkur til að geta sýnt af sér það rólyndi sem myndin hér að ofan ljómar af, þegar maður er nýkomnir úr vinnunni þar sem þeir kæfðu nokkur hundruð gyðinga- og sígaunabörn með gasi. Ach mein lieber Augustin, sterkt fólk Þjóðverjar ....

Meðal þeirra sem sjást á myndunum sem nú eru komnar í leitirnar eru dauðalæknirinn Josef Mengele og foringinn Karl Höcker, sem andaðist í hárri elli árið 2000.

Hér http://www.ushmm.org/research/collections/highlights/auschwitz/ getið þið skoðað albúm Karls Höckers

Danskir dagar

  

Danir eiga ekki sjö dagana sæla þessa stundina. Ef það eru ekki Íslendingar sem kaupa ættarsilfur þeirra, þá sækir Al Quaeda að þeim.

Nyhedsavisen, blað í eigu Íslendinga, greinir frá því http://avisen.dk/alqaedahjemmeside-soeger-selvmordsbombere-danmark-190907.aspx, að það séu líka danskir dagar hjá hryðjuverkamönnum, sem ku leita eftir sjálfsmorðingjum til að gera usla í nafni Allah í Danmörku.

Eins og sumir Danir líta á sögu sína árin 1940-45 er væntanlega hægt að búast við því að margir þeirra taki vel á móti þeim sem vilja brjóta allt og bramla í landi þeirra. Sumir Danir eru nefnilega á þeirri skoðun að samvinnustefna þeirra við nasista hafi verið snilldarlegasta lausn Danmerkursögunnar.

Nú geta samvinnufúsir Danir haft samvinnu við Al Qaeda og bölvað og ragnað hættulegum Íslendingum í útrás. Kannski senda þeir Íslendinga úr landi, eins og gyðinga forðum?