Sirkus Arafat

 

Nú á að grafa upp einn eitraðasta karakter síðari tíma, eins og einhvern miðaldabiskup sem taka á í heilagra manna tölu. Það geislar greinilega enn af heilögum Arafat föður hryðjuverkanna. Heilagra manna söguna um Arafat á að síðan að skrá með geigerteljara, enda er þetta translatio aðeins fjölmiðlasirkus til að svala auðtrúarþorsta fylgismanna öfga. 

Al Jazeera hefur búið til enn eina fréttina fyrir vini sína, einfeldningana á Vesturlöndum. Nú er því haldið er fram, að Arafat hafi verið kálað með polonium-210 og gefið í skyn að þar hafi verið Ísraelsmenn, skúrkarnir sem sameina öfga Íslams og lágkúrulegt hatur vinstriheilagra.

Með milligöngu Al Jazeera hefur ekkja Arafats afhent af honum höfuðfat jafnt sem nærbuxur til einhverrar rannsóknarstofu í Sviss. Þar hafa menn fundið polonium-210 í síðasta hemlasporinu í nærbuxum hryðjuverkaleiðtogans. Jallah, Jallah! og allt er að verða vitlaust.

Það er stórfurðulegt með Svisslendinga. Þegar þeir eru beðnir um að finna reikninga þúsunda myrtra gyðinga í bönkum sínum, þá finna þeir ekkert, en þeim tekst að finna polonium 210 í nærbuxum morðingja frá Miðausturlöndum.

Þess ber þó að geta að svissneska rannsóknarstofan tilkynnti að Arafat hefði ekki haft nein sýnileg einkenni þess að eitrað hefði verið fyrir Arafat með 210Po

Ef poloninum-210 hefur fundist í jarteiknum af Arafati, höfuðfati og föðurlandinu hans, þá hefur einhver eiturpési verið að leika sér með undirfatnað PLO-leiðtogans eftir að hann var allur og jafnvel svo nýverið sem á síðari hluta 2011 eða í ár. 

Helmingunartími ísótópsins polonium-210 er aðeins 138,4 dagar,og ef efnið hefur fundist í jarteiknum af Arafat, fötum eða beinum, hefur því verið komið fyrir þar eftir dauða hans, eða réttara sagt mjög nýlega. Nú er því hins vegar gert skóna að Ísrael hafi verið að eitra fyrir Arafat með poloníum. Er ekki einum of langt gengið hjá Ísraelsmönnum að vera að gramsa í nærfataskúffum Arafats eftir dauða hans? Athyglisvert er, að þrátt fyrir að Al Jazeera hafi verið að bauka með óhreinu fötin hryðjuverkakeisarans i 9 mánuði, er stöðin ekkert að grein< fávísum almenningi Íslams, Íslands eða snáðunum á RÚV (sem oft nota Al Jazeera sem sína aðalheimild), að helmingunartími polonium-210 sé rúmlega 138 dagar.

Þótt Arafat sé grafinn upp úr öskuhaug sögunnar og einhver hafi verið að mata hann með geislavirkum málmi, þá mun engin leið vera fær til að finna polonium-210 í þeim leifum. Helmingunartími 210Po er 138,4 dagar. Ég endurtek fyrir auðtrúa kjána á Íslandi: 138,376 dagar.

Ég ég hræddur um að frétt Al Jazeera eigi eftir að hafa miklu lengri helmingunartíma eins og annað eitur sem sá fréttamiðill sendir frá sér.

Þeir sem reykja sígarettur ættu kannski að vita, að örlítið magn polonium-210 er að finna í reyk þeirra. Það er hættulegt að reykja. Hérna sést dýrlingur öfganna á leiðinni í sína hinstu för. Polonium-210 fór greinilega svo vel í hann, að hann missti ekki eitt einasta hár.

En ef einhver vill vita úr hverju hetjan hann Arafat dó, er til nóg af blóðprufum á þeim sjúkrahúsum sem fylgdust með þeim sljóleika, hristingi og eyðni sem lagðist á karlinn nokkrum árum áður en hann dó. Engin einkenni poloniumeitrunar voru sjáanleg á dauðalegu Arafats. Hann kom með hryðjuverkahýjunginn á fésinu á herspítalann í Frakklandi. Það ógeðfellt að sjá hvernig Frakkar og Svisslendingar sjá ástæðu til að styðja þennan hryðjuverkasirkus.

François Bochud, forstöðumaður rannsóknarstofu fyrir geislavirkni í Lausanne í Sviss sem rannsakaði saursletturnar og hlandið í fötum Arafats sagði Associated Press þetta: "What we can say is that we have an unexplained level of polonium, so this clearly goes toward the hypothesis of a poisoning, but our results are clearly not a proof of any poisoning."  Líkast til er hægt að segja hlutina skýrar, en ekki er þetta orðagjálfur úr skýrslu rannsóknastofunnar miklu betra. Mér sýnist á öllu að L&#39;Institut de radiophysique (IRA) í Lausanne verði að stilla tækin sín betur eða bæta skýrslugerð sína til muna. En þetta er skýrt: "However, this is not sufficient to determine the causes of death. In particular, it will be recalled that, contrary to what happened in the case of the former Russian spy Alexander Litvinenko, Mr. Arafat did not lose his hair, and some of the findings in the forensic report are inconsistent with an acute radiation syndrome."

Það er ótrúlegt hvað sumt fólk vill láta ljúga að sér. Hér er annað gott dæmi:

Stuðningur við Palestínu

Þýskir nýnasistar unnu með Palestínumönnum að hryðjuverkunum í München árið 1972. 

Löng hefð er fyrir tengslum Palestínumanna við nasisma Þýskalands. Stórmúftinn í Jerúsalem hafði vægast sagt náin tengsl við Hitler, Himmler og 3. ríkið. Í dag má finna arabíska þýðingu á Mein Kampf eftir Hitler í öllum nágrannaríkjum Ísraels og fjölmiðlar í Miðausturlöndum nota sömu „skopteikningarnar" og andgyðinglegu minnin og nasistar og Pravda í Moskvu notuðu. Danskir nýnasistar og helfararafneitarar lýstu því yfir fyrir nokkrum árum, að þeir hefðu leitað til hópa ungra róttækra Múslíma í Danmörku. Þeir sem hata gyðinga og Ísrael eru einfaldlega vinir málstaðar Palestínumanna, og vinstriöfgamenn um allan heim eru þar á meðal.

Nú er komið í ljós að þýskur nýnasisti, Willi Pohl að nafni, mun hafa aðstoðað við undirbúning hryðjuverkaárásarinnar á ísraelska ólympíufarana í München árið 1972. Pohl hafði náin tengsl við heilann á bak við hryðjuverkaárásina sem var beint gegn ísraelska hópnum fyrir 40 árum. Fyrir frelsi Palestínu voru 11 íþróttamenn myrtir á hrottalegan hátt á leikunum.

Gögn BfV, Leyniþjónustu Þýskalands, sýna að Pohl hafði árið 1972 samband við Saad nokkurn Walli, sem var falskt nafn PLO hryðjuverkaleiðtogans Abu Daoud Oudeh, eins af skipuleggjendum árásarinnar í München sumarið 1972. Abou Daoud var einn af stofnendum Fatah, sem nú stjórnar nýstofnuðu öfgaríki sem hinn íslenski hryðjuverkastuðningsmaður Össur Skarphéðinsson og aðrir íslenskir kjánar hafa viðurkennt í vinstrisinnuðu gyðingahatri sínu. 

Pohl, Pless, Voss eru nöfn sem þessi hryðjuverkamaður hefur notað. Ætli ESB-stóreiningin Þýskaland sjái til þess að hann skrifi næsta krimmann sinn bak við lás og slá?

 

Haustið 1972 var Pohl handtekinn og dæmdur í tveggja ára fangelsi fyrir að hafa í fórum sínum sprengjuvörpur, ólögleg vopn og skotfæri. Óskýrt er af hverju honum var sleppt nokkrum mánuðum síðar og hann hélt til Beirut þar sem hann hélt sig um tíma. Dómur sá sem hann fékk sem hægriöfgamaður er hlægilegur sé hugsað til þeirra dóma sem vinstriöfgamenn fengu. Pohl mun, samkvæmt heimildum Spiegel hafa útvegað Abu Daoud fölsuð skilríki og verið bílstjóri hans um þvert og endilangt Þýskaland.

Í dag heitir Willi Pohl, Willi Voss og skrifar vinsæla krimma sem seljast eins vel og Arnaldur Indriðason í Þýskalandi. Willi Voss Pohl er víst næst því að vera vinstrisinnaður í dag. Þegar árið 1991 upplýsti annar nýnasisti, Harry Sinowczik, um tengsl nýnasista við hryðjuverkaárásina í München.

Hryðjuverkaleiðtoginn Abu Daoud sá ekki eftir neinu

 

Abu Daoud, vinur Willi Pohl Voss, lauk sinni aumu morðingjavist á jörðinni árið 2010 í Damaskus, bakgarði þjóðarmorðingjans Assads. Áður en Daoud geispaði golunni, lét hann hafa eftir sér að hann væri orðinn „of veikburða til að berjast gegn Ísrael, en að barnabörn hans myndu berjast og einnig barnabörn barnabarnanna". Palestínumenn elska greinilega alltaf börnin sín jafnmikið.

Ísraelar og fjölskyldur fórnarlamba hryðjuverkanna í München hafa í 40 ár reynt að fá alþjóðlegu Ólympíunefndina til að minnast fórnarlamba hryðjuverkaárásarinnar á Ólympíuleikunum 1972 með þögn á leikunum, en því hefur verið hafnað vegna hræðslu við Arabaheiminn. Það er nú ljóst að fórnarlamba blóðugrar „frelsisbaráttu" Palestínumann verður heldur ekki minnst við sérstaka athöfn í sumar. Ísraelsmenn gera það einir.   

Myndin efst er af dönskum öfgamönnum fyrir framan félagsheimili gyðinga í Kaupmannahöfn árið 1979. Danskir gyðingar, sem vart þora að hafa skoðun á málefnum Ísrael, voru dregnir til ábyrgðar fyrir erjur í Miðausturlöndum. Boðskapurinn var greinilegur.

Eru hattar bannaðir í Litháen - eða er gyðingahatur þar enn vandamál ?

Ég kom í fyrsta skipti til borgarinnar Kaunas um síðustu helgi og sótti þar tvær ráðstefnur. Reyndar var mér nú aðeins boðið á eina ráðstefnu, og þar hélt ég fyrirlestur um þann ágæta mann Åge Meyer Benedictsen, sem ég hef áður greint frá hér á blogginu.

Frásögn af ráðstefnunni, sem ég gerðist boðflenna á, en hún var reyndar opin öllum og var boðið til hennar af ríkisstjórn Litháens, hef ég birt á ágætri og mjög nauðsynlegri vefsíðu Dovid Katz fyrrverandi prófessors í Jiddísku við háskólann í Vilníus, sem ber heitið DefendingHistory.Com.

Gagnrýnisrödd Dovid Katz olli því að hann missti embætti sitt í Vilníus, þótt það sem hann upplýsi á heimasíðu sinni sé nauðsynlegur sannleikur. Sá sannleikur, að heimamenn í  Litháen, Lettlandi og Eistlandi hafi stundað fjöldamorð á gyðingum í miklum mæli, áður en að Þjóðverjar réðust inni í landið árið 1941, er greinilega erfiður sumum borgurum í þessum löndum og ríkisstjórnum. Þið munið kannski hann Mikson? Hér getið þið skoðað ágæta síðu Holocaust Atlas of Lithuania um fjöldamorðin á gyðingum í Litháen árið 1941.

Ég var um helgina nærri gerður brottrækur úr borgarráðssalnum í ráðhúsi Kaunas, einungis vegna þess að ég var með hatt, og maðurinn, sem réðst að mér, upplýsti mig að ég væri ekki í sýnagógu, samkunduhúsi gyðinga.

 1

The man, who attacked me

 2

 3

 4

 5

Gamli durgurinn (1-3) í brúngræna jakkanum á réðst að mér að tilefnislausu, því ég var með írskan hatt úr tweedi (newsboy hatt) og sömuleiðis upplýsti hann mig að ég væri ekki í samkunduhúsi gyðinga, og endurtók í sífellu orðin "nera sinagóga". Eftir að hann skipaði mér að taka hattinn ofan, sem ég tók ekki í mál, arkaði hann að tveimur vinum sínum í salnum og hvíslaði eitthvað í eyru þeirra. Loks hóf hann að ljósmynda mig. Mest var af gömlu fólki í salnum (4), en ungu fólki hafði einnig verið safnað saman (5) og hafði ráðuneyti boðist til að aka þátttakendum og sér í lagi ungu fólki á staðinn. Stækkið myndirnar með því að klikka á þær.

Ég heimsótti líka samkunduhús gyðinga í Kaunas þegar ég fékk mig fullsaddan af ráðstefnunni í ráðhúsi Kaunas.

Þetta er svo gesturinn í Kaunas með alveg eins hatt og þann sem hann bar í bæjarstjórnarsalnum í Kaunas 19. maí 2012

Hér má lesa grein mína um það sem ég upplifði á ráðstefnu fólks sem hyllti mann sem var forsætisráðherra í litháískri leppstjórn nasista, sem sumarið 1941 undirritaði lög sem gerði mögulegt að smala gyðingum í gettó, að byggja fangabúðir fyrir gyðinga og afnema réttindi þeirra sem Vytautas hinn mikli gaf þeim þegar á 14. öld.  

Litháen er ekki stætt á ósóma eins og að hylla einn helsta skósvein nasista og Quisling landsins, og veita honum heiðursútför. Í kjölfar þeirrar árásar sem ég varð fyrir í Kaunas ætla ég með málið til Evrópusambandsins og Evrópuráðsins. Ríkisstjórn lands sem hyllir meðreiðarsvein verstu morðingja 20. aldar er ekki húsum hæf.

Ekki var Jóni Baldvini Hannibalssyni forðum bannað að bera hatt er hann var hetja í Litháen

 

Åge Meyer Benedictsen, sá ágæti maður, gekk líka iðulega með hatt

Den Hass im Grass findet man auch in Island

 

Günter gamli Grass hefur gert það aftur. Hann hefur gefið út einhvern óskapnað um Ísrael í bundnu máli sem hann kallar Það sem segja þarf. Ljóðið birtist í Süddeutsche Zeitung. Það sem Grass gamla, sem lengi leyndi innskráningu sinni í SS-sveitir Hitlers, er nú á hjarta, er illska Gyðinganna í Ísrael. Hann skrifar: Af hverju beið ég þangað til nú í elli minni  með þessa síðasta dropa af bleki til að segja: Kjarnorkuveldið Ísrael setur heimsfriðinn, sem er þegar viðkvæmur, í hættu.

Svarið við því er ljóst. Fyrst var Grass upptekinn í vinnu hjá þeim sem myrtu gyðingana, svo var hann upptekinn við að leyna fortíð sinni í þjónustu Hitlers, og nú, þegar hégómalegar skýjaborgir tvískinnungs hans og samtímamanna hans í veruleikafyrringunni eru fallnar er hann nær elliær farinn að minnast þess sem hreif hann áfram er hann var ungur og hraustur. Það var því miður hatur. 

Grass (t.h.) árið 1944 þegar hann var í vinnusveitum Luftwaffe, áður en hann gekk í SS

Nóbelverðlaunaskáldið Grass hefur ekki beint uppskorið lárber í Þýskalandi fyrir þetta pólitíska ljóð sitt. Sendiráð Ísraels í Þýskalandi hefur gefið út fréttatilkynningu sem einnig kallast Það sem segja þarf, þar sem sendiráðið skrifar: Það sem segja þarf, er að það er evrópsk hefð fyrir því að ásaka gyðinga fyrir trúarleg morð fyrir páskahátíð. Fyrr á tímum var það blóð kristinna barna sem gyðingar áttu að hafa notað í ósýrðu brauðin, en í dag á það að vera íranska þjóðin sem Ísraelska ríkið ætlar að útrýma. Það verður einnig að segja, að Ísrael er eina ríkið í heiminum sem menn draga opinberlaga í efa að hafi tilverurétt. Það var einnig tilfellið á stofndegi ríkisins og er enn upp á teningnum. Við viljum búa í friði með nágrönnum okkar á þessu svæði. Og við erum ekki tilbúinn að taka á okkur það hlutverk sem Günter Grass reynir að setja okkur í sem hluta af viðleitni þýsku þjóðarinnar að gera upp við fortíð sína.

Samtök gyðinga í Þýskalandi hafa kallað ljóðið árásagjarnt áróðursverk. Ruprecht Polenz formaður utanríkismálanefndar Þýskalands, sem er samflokka Angelu Merkel, tjáði Mitteldeuthce Zeitung, að meðan Grass væri stórfenglegur í bókmenntunum "þá ætti hann í stökustu erfiðleikum í hvert sinn sem hann gerði athugasemdir um stjórnmál og tæki þá oft skakka hæð í pólinn". Ja, hvers er hægt að vænta af manni sem hefur bæði verið meðlimur í SS og Nóbelsverðlaunahafi?

Formaður PEN samtakana í Þýskalandi Johano Strasser hefur hins vegar lýst stuðningi sínum við fyrrverandi SS-liðann Grass.

Henryk Broder, þekktur fjölmiðlamaður í Þýskalandi, sem er gyðingur og Íslandsvinur, birti athugasemd í Die Welt í dag. Broder skrifar: Grass hefur alltaf verið með vandamál varðandi gyðinga, en hann hefur aldrei komið eins vel orðum að því vandamáli eins og í þessu "ljóði".Broder skrifar einnig að Grass hafi alltaf haft tilhneigingu til mikilmennskubrjálæðis, en að nú sé hann orðinn algjörlega ruglaður. Broder bendir einnig á að Grass hafi í viðtali við ísraelska blaðamanninn Tom Sevev árið 2011 talað um að 6 milljónir þýskra hermanna hafi verið útrýmt af Rússum eftir Síðari Heimsstyrjöld. Sú tala er afar umdeild og er vitaskuld ætlað að vera bein samlíking við fjölda gyðinga sem voru myrtir í Helförinni. Broder skrifar einnig, að Grass sé "prótótýpa (frumgerð) hins vel menntaða gyðingahatara.

Broder benti árið 2006 á, að Grass gerði ekki greinarmun á landamærum Ísrael árið 1948 og 1967 líkt og Mahmoud Ahmadinejad i Íran, sem leynir því ekki að hann hefur þá ósk heitasta að útrýma Ísraelsríki.

Það eru líka til margir Íslendingar sem ekki gera greinarmun á landamærum í Miðausturlöndum árin 1948 og 1967. Þar að auki þylja margir þeirra upp andgyðinglegt rugl frá 17. öld í kirkjum landsins og ríkisútvarpi, jafnvel þótt þeir hafi svarið og sárt við lagt að þeir væru trúleysingjar.

Það eru líka til stórskáld á Íslandi sem þurfa að atast í gyðingum, sem reyndar ekki voru gyðingar. Hannes Pétursson, íslenskt stórskáld, gaf nýlega út ævisögu þar sem hann segir frá Albert Volker Lindemann sem rak um tíma gistiheimilið í Varmahlíð í Skagafirði. Hannes Pétursson gefur í skyn að Lindemann þessi hafi verið barnaníðingur og hafi hrökklast burt úr Varmárhlíð og af landi brott vegna samkynhneigðar sinnar (sem var líklega orsök þess að hann flýði frá Þýskalandi nasismans). Hannes Pétursson er líka búinn að gera hann að gyðingi, þótt það hafi Lindemann aldrei verið. Það er ekki nóg með að Hannes reyni að setja barnaníðingsmerkið á enni manns, án nokkurra haldbærra raka, heldur fær Lindemann einnig gyðingastjörnuna í ofanálag.

Hatur hinnar svokölluðu "menningarelítu", þess fólks á vinstrivængnum, sem telur að það sé betra en annað fólk, fróðara, víðsýnna og umburðarlyndara, er nú almennt fyrirbæri í Evrópu. Hatrið gagnvart Ísrael er hreint og vopnabræðurnir í hatrinu eru öfgamúslímar sem vilja myrða og útrýma gyðingum, vestrænni menningu og öllu því sem við köllum almenn mannréttindi.  

Er það nema von að fyrrverandi SS-menn og afdalafólk á Íslandi skrif ljóð og minningar þar sem skúrkarnir eru gyðingar. Þetta rótgróna hatur virðist vera eins og lífselexír fyrir áðurnefnda "elítu". Hún nærist á aldagömlu hatri.

Sjá frétt á ensku á Der Spiegel hér og fyrri færslu um Grass hér

Athyglisverð grein í Þjóðmálum

 

Prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson er með mjög athyglisverða grein í nýjasta númerinu af Þjóðmálum, sem nú er komið út.

Greinina kallar Hannes Gyðingastjarnan og Hakakrossinn; Örlög tveggja útlendinga á Íslandi.

Greinin fjallar um Henný Goldstein Ottósson og fjölskyldu hennar og nasistann og DDR-kommúnistann Bruno Kress og hvernig leiðir þeirra skárust fyrir og eftir stríð. 

Greinin er mjög góð því hún vekur á einfaldan og sanngjarnan hátt athygli á hve ólík örlög manna voru í Síðara stríði. Þetta er mjög góð greining á því hvernig menn í Þýskalöndunum tveimur, og í þessu tilfelli í DDR, gátu endurskapað líf sitt, breitt yfir syndirnar og látið sem ekkert væri. Önnur kynslóð, börn nasistanna voru stundum ekkert betri í yfirbreiðslunni.

Ég veit að greinin var boðin Skírni til birtingar og furða ég mig á því að hún hafi ekki verið birt þar. Ég hlakka til að sjá skýringu ritstjóra Skírnis á því að grein Hannesar var ekki tekin til birtingar. Eitthvað hlýtur þar að liggja að baki.

Mæli ég með því, að menn nái sér í númer af Þjóðmálum og lesi greinina um Kress og Goldstein.

Ég man vel eftir Henný Ottósson er hún vann lengi hjá Innheimtudeild Sjónvarpsins. Ég var fyrir löngu sumarsendill hjá RÚV á Skúlagötunni, en Henný vann þá inni á Laugvegi og þurfti ég oft að ná í eitthvað eða fara með til hennar. Afi minn þekkti einnig heiðursmanninn Hendrik Ottósson.

Myndin efst er frá fyrstu guðsþjónustu gyðinga á Íslandi árið 1940, sem ég skrifaði um er ljósmynd Sigurðar Guðmundssonar ljósmyndara var afhent Þjóðminjasafni á síðasta tug 20. aldar. Henný er ekki með á myndinni en þar má sjá bróður hennar Harry, mann hennar og móður. Henný átti veg og vanda að því að undirbúa athöfnina með manni sínum Hendriki Ottóssyni.

Myndin hér fyrir neðan sýnir "afrek" SS-Ahnenerbe. Myndin er frá Natzweiler fangabúðunum, þar sem bróðir Hennýar, Siegbert Rosenthal, var myrtur af einum af stofnendum Ahnenerbe, stofnunar sem Bruno Kress vann fyrir, vegna "mannfræðirannsókna" á "óæðra" fólki. Sjá hér

Starfsmaður SÞ dreifir lygum á Tweet

Fréttir sem RÚV segir ekki: Khulood Badawi, Palestínukona búsett í Ísrael, er starfmaður Sameinuðu Þjóðanna, nánar tiltekið OCHA. Kona þessi er með Tweet-síðu og á henni hefur hún sett mynd af látinni stúlku í Gaza og heldur því fram að stúlkan hafi dáið í loftárásum Ísraelshers á hryðjuverkamenn Hamas nú um helgina.

Mynd Khulood Badawi var vinsælasta tweetið um helgina í gær um Gaza, eða þangað til að umheiminum var ljóst að þessi starfsmaður SÞ stundar ömurlega myndafölsun. Myndin er frá 2006 af lítilli stúlku sem lést eftir að hún datt úr rólu á Gaza. 

Reuters fréttastofan misnotaði einnig dauða þessa barns árið 2006 og nú kemur starfsmaður SÞ og skrifar á Tweetið sitt að enn eitt barnið sé dáið á Gaza.

Hvenær hættir þetta ógeðfellda barnaklám Palestínumanna og hvenær hætta SÞ að ráða ótrúverðugt fólk?

Þess má geta, að Badawi er einnig í alþjóðlegum friðarsamtökum kvenna, sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir var framalega í, en samtökin gaf út yfirlýsingar sem ISG tók þátt í og varð það til þess að Imby var ekki falið að rannsaka viðbrögð Ísraelsmanna, eftir að tyrknesk skip sigldu ólöglega inn í lögsögu Ísraels drekkhlaðin nothæfum fíflum frá frá Vesturlöndum.

Yfirlýsing REUTERS fréttastofunnar árið 2006, þegar í ljós kom að barnið var ekki fórnarlamb stríðs.

Simon Wiesenthal Stofnunin hefur samband við RÚV

Rabbi Abraham Cooper hjá Simon Wiesenthal Center í Los Angeles hefur haft samband við Pál Magnússon útvarpsstjóra vegna Passíusálmanna. Sjá hér

Ég hef svo ritað um forynjuhátt og ómenningu Passíusálmanna á Fornleifi. Sjá hér

Hvað gera stórmennin í Háskóla Íslands nú?

 

Nú er engin undirskrifasöfnun í gangi í Háskóla Íslands eins og árið 2003 þegar 81 háskólaborgari skrifaði undir það, að Ísraelsríki væri líklegt til að fremja þjóðernishreinsanir meðan að órói væri yfirstandandi í hinum múslímska heimi. Meðal þeirra sem skrifuðu undir árið 2003 voru sagfræðiprófessorar eins og Gísli Gunnarsson, Helgi Þorláksson og Gunnar Karlsson, og sömuleiðis mannfræðiprófessorinn Unnur Dís Skaptadóttir og einhver starfsmaður stofnunar Vigdísar Finnbogadóttur. Sjá hér, hér og hér getið þið séð nöfn sumra hatursmanna Ísraels sem vinna eða hafa unnið, og hatað, hjá Háskóla Íslands.

Nú er hins vegar mjög rík ástæða til að safna undirskriftum gegn fyrirhugaðri þjóðernishreinsun og þjóðarmorði, því æðsti trúarlegi leiðtogi Mullastjórnarinnar í Íran ajatollinn Khamenei hefur enn einu sinni lýst því yfir  í ræðu, að Ísraelsríki sé krabbamein sem þurfi að fjarlægja (sjá hér). Þar að auki hefur á írönsku vefsíðunni Alef, sem stýrt er af rannsóknarstofnun ajatollans, verið birt nákvæm lýsing á því sem gera skal samkvæmt Khamenei. Ísrael skal eytt og gyðingar, hvar sem þá er að finna, skulu drepnir. Þessi ræða og þetta hatur er auðvitað ekkert nýtt. Hún hefur heyrst áður í hinum múslímska heimi, áður meðal nasista og sumir vinstri menn virðast hallir undir svona morðhjal og tilbúnir í "krabbameinslækningar" Írans.

Nú hefur Íran opinberlega birt Wannsee áætlun sína varðandi útrýmingu gyðinganna. Kjarnorku- og Íslamveldið Íran ætlar sér að gera það sem Hitler mistókst.

En ætla heilagir gyðingahatarar í HÍ að styðja Íran eða mótmæla fyrirhuguðu þjóðarmorði Írans? Geta sagnfræðiprófessorarnir Gísli, Gunnar og Helgi og allir hinir hatursmennirnir í fílabeinsturninum ekki komið sér saman um almennilega undirskrifasöfnun, eða ætla þeir að taka þátt í þjóðernishreinsunum með Khamenei frænda?

Kannski er það sem mig grunar rétt, að í Háskóla Íslands hati menn Ísrael, og kannski Hannes Hólmstein, mest, og hafi því ekki tíma eða andlega getu til að mótmæla fyrirhugaðri útrýmingu eina lýðræðisríkisins í Miðausturlöndum og öllum gyðingum?

Ef til vill er bara best að setjast á sófann með þjóðarmorðingjum og ræða Palestínuvandamálið (sjá hér). Enginn verður dreginn fyrir landsdóm fyrir slíkar öfgar, öfugt við þá sem sáust með Hitler á sínum tíma.

Er ekki við hæfi að senda eina vinsælustu írönsku kvikmyndina á síðustu árum í Sjónvarpinu. Ég hef sett kynningu efst. Myndin styður greininga stefnu utanríkisráðherrans og ríkisstjórnarinnar á Íslandi sem er í góðu stjórnmálasambandi við Íran, en hefur hins vegar margoft rætt um/hótað að slíta stjórnmálasambandi við Ísrael.

Fólk sem hagar sér eins og svín - 2. hluti

 

Starfsmaður stofnunar Vigdísar Finnbogadóttir í erlendum tungumálum álítur að engar sannanir séu fyrir því að múslímar hafi verið viðriðnir árásirnar á tvíburaturnana í New York og á Pentagon þann 11. september 2001. Hann hefur skrifað nafn sitt undir undirskriftasöfnun fólks með sömu öfgaskoðanir og sama brenglaða hugsunarháttinn. Þessi samsærisheili heitir Pétur Knútsson og hefur í áraraðir kennt fornensku við HÍ. Á meðal þeirra sem skrifa undir með Pétri Knútssyni er fólk sem er sannfært um að gyðingar standi á bak við árásina á tvíburaturnana.  

Árið 2003 safnaði Pétur Knútsson (fæddur Ridgwell) undirskrifum hjá háskólaborgurum á Íslandi sem voru þess fullvissir að Ísraelsmenn myndu framkvæma þjóðernishreinsanir á Palestínumönnum. Þetta fólk skrifaði undir eftirfarandi texta:

"Við undirritaðir íslenskir háskólastarfsmenn höfum séð áskorun frá 187 ísraelskum háskólakennurum, þar sem þeir biðja þjóðir heims að vera á verði gegn hugsanlegum þjóðarhreinsunum á Palestínumönnum í skjóli stríðs gegn Írak - það sé vilji núverandi ísraelskra stjórnvalda að færa sér i nyt stríðsástand í löndunum fyrir botni Miðjarðarhafs til að hrekja á brott alla araba frá bæði Ísrael og Palestínu.

Með óhug höfum við veitt því athygli hvernig stjórn Ísraels hefur eyðilagt alla æðri menntun í Palestínu, raunar alla menntun í landinu. Með óhug höfum við séð hvernig núverandi ráðamenn í Ísrael hafa reynt að eyðileggja alla innviði hins palestínska samfélags, bæði byggingar og stofnanir, og óttumst að þetta sé upphaf stórfelldra þjóðarhreinsana.

Með óhug höfum við veitt því athygli hvernig stjórn Ísraels hefur eyðilagt alla æðri menntun í Palestínu, raunar alla menntun í landinu. Með óhug höfum við séð hvernig núverandi ráðamenn í Ísrael hafa reynt að eyðileggja alla innviði hins palestínska samfélags, bæði byggingar og stofnanir, og óttumst að þetta sé upphaf stórfelldra þjóðarhreinsana."

Ég minnist þess ekki að þessi fríði hópur Ísraelshatara í Háskóla Íslands hafi mótmælt þjóðernishreinsunum og þjóðarmorðum múslíma í Darfúr. "Þjóðernishreinsanirnar Ísraelsmanna" hafa hins vegar látið bíða eftir sér og Gaza er meira að segja orðið yfirráðasvæði Hamas, sem eru sammála Pétri Knútssyni og Co. um tvíburaturnanna. Eins og margir muna þá fögnuðu margir Palestínuarabar fjálglega þegar árásin var gerð árið 2001.

Ef einhverjir tala um þjóðernishreinsanir, þá eru það þau öfgaöfl sem vilja sjá Ísrael þurrkað af landakortinu, og hjálpakokkar þeirra á Vesturlöndum. Þeir vilja ríki gyðinga feigt og leyna því alls ekki. Við getum t.d. nefnt Helga Þorláksson, Gísla Gunnarsson og Gunnar Karlsson þrjá sagnfræðiprófessora við HÍ, en þeir skrifuðu einnig undir hatursyfirlýsinguna árið 2003. Það gerði t.d. líka Hjalti Hugason guðfræðingur, sem 8. apríl árið 2006 tók þátt í ráðstefnu um gyðingahatur sem haldin var á Akureyri, og þar sem ég flutti líka erindi þar sem deildi þessu út til fámenns þátttakendahóps.

Pétur Knútsson dósent

 

Yngri kynslóð öfganna 

Undir sama þaki og enskudósentinn Pétur Knútsson á Seltjarnarnesi býr samkvæmt símaskrá ungur maður sem ber nafnið Tómas Gabríel Benjamin (upphaflega Benjamínsson). Hann er ritari í stjórn ungliðahreyfingu Vinstri Græns framboðs.

Gabríel Benjamin, sem er með gráðu í heimspeki við Háskóla Íslands, þar sem umsjónarkennari hans var enginn annar en Vilhjálmur Árnason, sem einnig var fullviss um það árið 2003 að gyðingar myndu stunda þjóðernishreinsanir, hefur greinilega mikla þekkingu á öfgamönnum og hefur skrifað um þær á síðu Ungra Vinstri Grænna. Þar skrifar kammerat Benjamin þessi makalausu orð um öfgamenn:

Okkur er talið [sic] trú um að fyrir tæplega níu árum hafi hópur af öfgamúslimum valdið geysilega miklum skaða í Bandaríkjunum. Afleiðingar þessa mannskæðu árása voru ný alda af tortryggni gagnvart öfgamönnum og voru margir sem aðhylltust sömu trúarbrögð taldir með í þeim hópi. Öfgamenn eru sagðir lokaðir í eigin heimi og úr öllu sambandi við raunveruleikann. Siðferði hefur allt annað gildi fyrir þá og tilgangurinn helgar algjörlega meðalið. Skiljanlega er hægt að vekja upp rödd tortryggninar [sic] til þeirra sem virðast ekki beita heilbrigðri skynsemi eða gagnrýnni hugsun í gjörðum sínum.

"Okkur er talið trú um að öfgamúslímar hafi valdið miklum skaða í Bandaríkjunum" segir heimspekingurinn Benjamin. Er þetta samsærishjal íbúanna í húsi á Seltjarnarnesi kannski almenn stefna hjá ungliðum Vinstri Grænna?

Tómas Gabríel Benjamin ritari

 

Mér sýnist nokkuð öruggt, að á úti á litlu og lágu nesi á Íslandi sé enn til fólk sem hugsar mjög smátt. Ef maður vissi ekki betur, þá héldi maður að grein Tómasar G. Benjamins ritara fjallaði um hryðjuverkin í Bandaríkjunum árið 2001, en þessi Benjamin er víst í vafa um að öfgamúslímar hafi lært lárétt flug áður en þeir réðust á saklaust fólk í New York. Vinstrigrænn pistill hans er ósmekkleg samlíking hryðjuverkanna árið 2001 við bankadrengina á Íslandi og þá sem eru fylgjandi frjálshyggju. Að menn geti séð einhver tengsl þar á milli er mér hulin ráðgáta.

Ég veit eiginlega ekki, hvort er meira svínarí, að grafa svínaúrgang niður í grunn guðshúsa á Íslandi eða að gera þá sem lesa Viðskiptablaðið að verri hryðjuverkamönnum en þá sem "okkur er talið trú um" að hafi  tekið líf um þriðja þúsund manns í Bandaríkjunum árið 2001.

En það er vissulega áhugavert að vitað að stofnun Vigdísar Finnbogadóttur í erlendum tungumálum skjóti skjólshúsi yfir menn sem vanvirða minningu þeirra sem myrtir voru í New York  þann 11.9. 2001. Þessir tveir menn í húsi á Seltjarnarnesi eru bara brot af stóru vandamáli á Íslandi: Öfgum vinstrimanna, sem styðja hryðjuverk og kynþáttafordóma, því samhljóða stefna þeirra og öfgamúslíma gegn Ísrael er ekkert annað en kynþáttafordómar.

Þetta hefur enn ekki tekist... en Össur sparkar nú

Was there ever any Hope among the Jews of Iceland?

 

Er gyðingahatur á Íslandi? Greinilega ekki ef trúa má formanni formanni Siðmenntar- félagi siðrænna húmanista á Íslandi. Hún heitir Hope Knútsson og hefur á vef Morgunblaðsins, og sömuleiðis á Pressunni, séð sig til þess knúna að koma á framfæri leiðréttingum vegna greinar sem "birtist á vef ísraelska dagblaðsins Ha&#39;aretz á Þorláksmessu". ... Er Þorláksmessa virkilega haldin heilög í Ísrael?

En hvað er formaður húmanista annars að tjá sig um gyðinga á Íslandi? 

Jú, sjáið til, í grein Ha&#39;aretz var greint frá því að gyðingar á Íslandi væru almennt óttaslegnir og lifðu jafnvel í felum með trú sína. Í fréttinni á vef Ha&#39;aretz er Hope sögð vera „kvenkynsleiðtogi íslenska gyðingasamfélagsins" (matriarch of the Jewish community). Hope andmælir þessu á vef Morgunblaðsins og segir:„Ég hef aldrei verið leiðtogi gyðinga, hvorki hér né annars staðar," Að sögn Hope hefur hún aldrei aðhyllst gyðingatrú þó svo að hún sé af gyðingaættum.

Hope Knútsson

Hope þvær hér heldur betur hendur sínar en leyfir sér samt á mjög siðlausan hátt að tala fyrir hönd fólks sem hún tengist greinilega ekki lengur, þegar hún efast um að á Íslandi sé gyðingahatur: „Ég efast um það," segir Hope aðspurð hvort gyðingar hér á landi séu óttaslegnir.

Mér þykja þessi ummæli Hope mjög furðuleg. Ég stóð í þeirri trú, líkt og eigandi Babalu á Skólavörðustíg, sem skilgreindi Hope sem "the matriarch of the Jewish community", að Hope Knútsson hefði á tímabili að minnsta kosti verið talsmaður gyðinga á Íslandi. Þjóðkirkjan benti lengi á hana sem talsmann gyðinga á vef sínum um trúfélög á Íslandi, en fyrir nokkrum árum hurfu gyðingar af þessum lista Þjóðkirkjunnar. Þegar ég þurfti að fá upplýsingar um stöðu gyðinga á Íslandi fyrir grein mína um sögu gyðinga á Íslandi sem birtist í tímaritinu Jewish Political Studies Review 16:3-4 árið 2004 og síðar í bókinni Behind the Humanitarian Mask, var mér bent á Hope Knútsson. Svona skrifaði Hope mér meðal annars, þegar ég leitaði upplýsinga um stöðu gyðinga á Íslandi árið 2004:

"The Jewish community has discussed applying for registration as a religious organization, but there has never been sufficient interest to do so. Amid the strong support for the Palestinian cause, most Icelandic Jews have not wanted to attract attention to themselves as Jews. Most Icelanders are still unaware that there are Jews in the country, and the handful of Jews would rather not change that perception because of the anti-Semitic climate."

Hér er ekki um neitt að villast. Ég notaði meira að segja þessa málsgrein Hope í lokakafla greinar minni um sögu gyðinga á Íslandi árið 2004, en þó án þess að nefna Hope á nafn, þar sem ég virti hræðslu hennar við að standa fram opinberlega með skoðun sína.

Hope er ekki samkvæm sjálfri sér. En enginn vafi má ríkja um það að hún hefur valið hvar hún stendur. Hún er bara húmanisti. Þeir geta greinilega ekki líka verið gyðingar, og þaðan af síður trúarlegar matrónur, að minnsta kosti ekki á Íslandi.

Hópe er sem sagt ekki gyðingatrúar og hefur lítið haft með gyðinga á Ísland að gera og segir þetta við Moggann:

 „Mér skilst að einhver hafi einhvern tíma boðið Dorrit að mæta í eitthvert  kvöldmatarboð, en í fréttinni er þetta látið líta út fyrir að fólkið sé sárt út í hana af því að hún vilji ekki láta tengja sig við hópinn. Ég varð mjög hissa að lesa þetta því mig minnir að ég hafi lesið einhvers staðar að hún sé aðeins gyðingur borgaralega séð en ekki gyðingatrúar, þannig að það er engin ástæða fyrir hana til þess að tengjast hópnum,"

Árið 2004 tjáði Hope Knútsson sig hins vegar við aðra blaðakonu frá Haaretz, sem heimsótti Ísland til að skrifa um forsetafrúna okkar:

"Hope Knutsson, a New York Jew who works as an occupational therapist in Reykjavik, where she has lived for the past 29 years, thinks "it&#39;s nice that there is someone here who represents a different culture. The majority of the people here are very much alike, it&#39;s a homogeneous country, so it&#39;s nice to have a Jewish woman representing the few Jews who live here. True, we tried to invite her to meetings of ours, and she didn&#39;t come, but the average Icelander doesn&#39;t even know that there are Jews here. Most of us don&#39;t want to be identified as Jews, and it was a brave act by the president to marry a Jewish woman." Sjá enn fremur hér.

Það getur aðeins verið ein niðurstaða á þessum afneitunum og mótsögnum hjá Hope Knútsson: There was no Hope among the Jews of Iceland. Kona sem heldur alþjóðlega ráðstefnu í Íslandi undir heitinu: "A positive Voice for Atheism in Iceland" getur náttúrulega ekki verið í forsvari fyrir gyðinga á Íslandi.

En þótt Hope sé farin og hætt sem "gæslumaður skrárinnar yfir gyðinga" (les: lauslegan lista yfir gyðinga á Íslandi), þá er gyðingahatur ekki horfið á Íslandi. Ef nokkuð er, þá hefur það aukist til  muna síðan ég skrifaði grein mína í Jewish Political Studies Review árið 2004.  

Íslendingar hafa mjög litla reynslu af gyðingum eða þekkingu á Gyðingdómi og vita mest lítið um þá. En þrátt fyrir dæmalausa fávisku, en kannski mestmegnis vegna hennar, þá kraumar á Íslandi rótgróið gyðinghatur, og það hefur Hope Knútsson meira að segja sagt sjálf og skrifað. Gyðingahatrið hefur versnað eftir að vinstri menn tóku við keflinu af nasistum.

Stefán Snævarr er með ágæta greiningu á vandamáli gyðinga á Íslandi:

"Pressan segir að Gyðingar á Íslandi þori ekki að stofna trúfélag vegna þess að þá þyrftu þeir að láta skrásetja sig sem Gyðinga og það gæti kallað yfir þá vandræði.

Þessi vandræði heita á góðu máli „Gyðingahatur“.

Gegn því ber að berjast eins og öðrum gerðum rasisma."

Myndin er af höfundi við öfgafullt plakat vinafélags Palestínumanna sem um tíma hékk í Kaupmannahöfn vegna átakanna á Gaza. Eins og sjá má eru gyðingar í Varsjá líka teknir í gíslingu í áróðri líkt og oft er gert í hatrinu á Íslandi.

Efast um ótta gyðinga hérlendis