Horfin frétt finnst aftur

 

Fréttin, sem hvarf á vef RÚV í gær og greint var frá í færslunni hér á undan, er nú komin í leitirnar og birtist aftur á þessari slóð: http://www.ruv.is/frett/thegar-gunnar-hitti-hitler í dag kl. 11.05, en því miður án ljósmyndarinnar af Gunnari Gunnarssyni að koma af fundi með Hitler. Svona leit fréttin út í gær.

En við fréttina endurfundnu hefur nú verið sett þessi athyglisverða athugasemd: Vegna tæknilegra orsaka eyddist þessi frétt út eftir að hún hafði verið birt á vefnum.

Ég er enn sem komið er ekki búinn að fá neina skýringu á því sem nákvæmlega gerðist frá, en ég hafði samband við nokkra yfirmenn RÚV vegna hvarfs fréttarinnar.

Forstöðumaður Gunnarsstofnunar á Skriðuklaustri gefur mér nú vonir um það að þessi áhrifaríka mynd af Gunnari verði bráðlega sett á vef stofnunarinnar.

Hverfa fréttir á RÚV ?

Þessi frétt http://fornleifur.blog.is/users/5c/fornleifur/files/horfin_frett_16748.pdf,  um myndir sem í dag birtust á Fornleifi, hvarf skyndilega á vefsíðu RÚV fyrir stundu. Fyrr í dag var hana að finna á slóðinni http://www.ruv.is/frett/thegar-gunnar-hitti-hitler , en sama hvað ég leita, þá finn ég hana ekki nú á vefsíðu RÚV.

Á vefsíðu RÚV er nú upplýst að síðan sem ég er að leita að sé þar ekki. En víð ítarleit finn ég þetta: http://www.ruv.is/frett/morgunutvarpid/gunnar-gunnarsson-var-ekki-nasisti. Er síðastnefnda fréttin hinn heilagi sannleikur?

Ég vona að þetta sé bara eitthvað tæknilegt, "afsakið stutt hlé" eða eitthvað þvíumlíkt hjá RÚV. Ég hef nú spurt vefmeistara RUV.is og fréttastofuna hvar þeir hafa falið fréttina.

Ef svör berast ekki, verð ég kannski að fara til yfirmanns þeirra í ráðuneytinu?

Kerlingabækur í kvenrembuþjóðfélagi

 

Tæpri viku eftir að öllum Íslendingum varð það ljóst, að allar sögusagnirnar sem komist höfðu á kreik um hvarf og meint morð á Rögnu Esther Sigurðardóttur (sem síðar hét Radna Esther Isholm Vickers), er blaðið The Oregonian í Oregon-fylki í Bandaríkjunum með frásögn og sannleikann um örlög Rögnu.

Blaðamaðurinn Anne Saker á The Oregonian gerði í fyrra óhemjumikið úr morðórum Melissu Gavin. Melissa hefur teflt fram þeirri sögu, að faðir sinn hefði myrt Rögnu Esther með köldu blóði. Anne Saker hefur sem betur fer ekki velt sér upp úr þeim órum í þetta sinn og í staðinn hlutað á Lillý Valgerði Oddsdóttur sem hefur unnið ómetanlegt og óeigingjarnt starf fyrir ættingja Rögnu af hreinni samkennd. Anne Saker hefur einnig að ósk dóttur Rögnu, Lou Ann LeMaster, ákveðið að nefna ekki bók Melissu sem fjallar um morð sem aldrei átti sér stað. Fólk getur auðvitað ekki myrt fólk í bókum og komist upp með það.

Ég fæ heldur ekki skilið, hvernig fólk getur fengið sig til að þéna á sölu bókar, þar sem nafngrind er kona sem dó árið 2002, og sögð hafa verið myrt með hnífi á 6. áratug 20. Það er ekki eðlilegt. En sumir fjölskyldumeðlimir Rögnu á Íslandi tóku ekki annað í mál og frábáðu sér aðstoðar fólks sem að lokum tókst að finna hið sanna í málinu. Þeir sem drógu morðtilgátur í vafa voru húðskammaðir.

Bækur um fantasíumorð, sem ættingjar þess myrta frábiðja sér útgáfu á, ber manni ekki að kaupa, því það er spilað á ljótar kenndir. Græðgin er rétt handan við hornið.

RÚV/Sjónvarp hefur svo sannarlega enn einu sinni sýnt sína verstu hlið. En fréttamenn þar kynntu bókina með morðákærunni rækilega, daginn eftir að greint hefur verið frá því að morðið í bókinni hefur aldrei átt sér stað. Höfundurinn kom líka fram í ókeypis bókakynningu í Kastljósi. 

Allt þetta mál er svo siðlaust, að það tekur engu tali. En kjarni málsins er, að fyrir fjölda Íslendinga er það trúarbrögð að Kaninn, sem kom í stað Hitlers (sem sumir Stóríslendingar þráðu miklu frekar en Tjalla og Kana), hafi verið vondur. Og ef maður er kona í þokkabót er ekkert sjálfsagðara en að trúa því að vondur Kani hafi  myrt íslenska konu sína. Þeir elskuðu þær út af lífinu. Kanar og karlar  eru sannanlega með því versta á Íslandi og það er veiðileyfi á slík fyrirbæri í íslensku þjóðfélagi sem verður meira og meira matríarkalt og estrógent. Í slíkum þjóðfélögum þrífst kvenpeningurinn á ljótum bókmenntum um vonda karla og Kana, því konur eru víst svo friðsamar. Algjört dauðaklám selst grimmt og konur gerast vinir „myrtra" kvenna á Facebook Rögnu Estherar Sigurðardóttur, Bdvrr  Allar elítur hafa eitthvað á hornum sér og eru konur engin undantekning. Nú vitið þið það. Jafnvel þessi karlremba hefur fengið nóg.

 

Indíánar og sifjaspell eiga líka sök á örlögunum

Í nýjast tölublaði Fréttatímans er eftirfarandi haft eftir höfundi bókarinnar þar sem Ragna er myrt en þar sem hún lýsir einnig hræðilegri sögu sinni af sifjaspelli:

"Melissa rekur þessa sifjaspellshefð langt aftur í tímann en í æðum hennar rennur Cherokee-indíánablóð sem hún erfði frá föður sínum. „Þegar verið var að flytja Cherokee-indíánanna á verndarsvæðin 1838 sluppu einhverjir þeirra á leiðinni, þar á meðal forfeður mínir, og settust að hjá landnemum. Og þar hófst sifjaspelllið til þess að halda kynstofninum hreinum. Þetta þróaðist svo kynslóð eftir kynslóð og hefur náð skelfilegu hámarki í föður mínum."

Ekki veit ég hvort þetta kemur fram í bókinni sem á að selja á Íslandi í óþökk dóttur myrta "fórnalambsins" í bókinni. En þetta er skelfileg yfirlýsing. Ef Melissa Gavin telur að sifjaspell sé til þess fallið að halda "kynstofni hreinum", hefur hún varla stundað hrossrækt eins og hún heldur fram.

Nú er búið að loka Facebook Rögnu myrtu, en hér er mynd af henni þegar hún varðaði enn ekki við lög. Hægt er að stækka með því að klikka á myndina:

40 ár frá því að Palestínumenn sýndu hvað þeir vildu

 

Það var erfitt fyrir RÚV/Sjónvarp að minnast hryðjuverka Palestínumanna á Ólympíuleikunum í München árið 1972. Fréttin var send sem íþróttafrétt í lok kvöldfrétta Sjónvarpsins þann 5. september 2012.

Árið 1972 notuðu óþekku börn heimsins, sem Össur Skarphéðinsson og aðrir öfgaástarmenn hafa nú tekið ástfóstri við, vettvang friðar og helsta íþróttaviðburð jarðarbúa til að koma framfæri baráttumáli sínu: Útrýmingu Ísraelsríkis.

Fyrst í gærkvöldi, á 40 ára „afmæli" hryðjuverkanna, sá RÚV ástæðu til að minnast þeirra.

Fjölmiðlar um allan heim hafa minnst atburðanna og greint frá þeim í beinum tengslum við Ólympíuleikana í London. Á ríkisfjölmiðli Íslendinga er þessi frétt hins vega sett aftast í íþróttafréttum, meðan frændurnir Stuart Cornfeld og Ben Stiller fá að lýsa frábæru veðri og ágæti Íslendinga í heilar tvær mínútur. Þeir vita ekki hvaða skíthælar stjórna RÚV.

Á Íslandi vilja menn heyra það sem þeir vilja heyra.

Kynvillufréttir

 

Dönsk kona verður að manni á Íslandi, og nú verður greinilega farið að bjóða upp á kynskiptingatúrisma á Íslandi.

Vísir.is greinir frá Rikke Arnes, danskri konu sem kom til Íslands og uppgötvaði að Íslendingar senda hugskeyti þegar þeir aka bifreiðum. 

Rikke Arnes, (sem líklega er frá Árnesi), hefur ekki tekist að læra þessa list Íslendinga sem felst m.a. í að þeir þurfa ekki að gefa stefnuljós.

Frú Arnes má þó vel við una, því eftir síðustu ferð sína til Íslands er hún/hann orðin að karli. Vísir.is byrjar frásögnina af ferð Rikke til Íslands, þar sem hún er kvenkyns, en þegar hún er búin að rausa um hæfileika Íslendinga í telepatíu er hún orðin karlkyns. Geri aðrir betur.

Sjáið þessa makalausu grein Vísis.is, sem greinilega hefur ekki ráðið til sín best gefnu blaðamenn landsins, með því að stækka myndina efst. Varist þó, ef þið gerið það, því þá fara stefnuljósin í gang á bílnum og fiðringurinn gæti orðið annar en hingað til.

Rikke ville være mere glad for Island, hvis flere islanske bilsister blinkede til hende: "Islændingene er uden retning", siger Rikke

Simon Wiesenthal Stofnunin hefur samband við RÚV

Rabbi Abraham Cooper hjá Simon Wiesenthal Center í Los Angeles hefur haft samband við Pál Magnússon útvarpsstjóra vegna Passíusálmanna. Sjá hér

Ég hef svo ritað um forynjuhátt og ómenningu Passíusálmanna á Fornleifi. Sjá hér

Hin venjulega fjölskylda og frænka hennar hópæsingin

Í apríl á þessu ári, var því haldið fram, að barnabarn eins fórnarlamba Ólafs biskups Skúlasonar hefði nærri því lent í klóm barnaníðings á Amager í Danmörku. Níðingurinn reyndi samkvæmt íslenskum fjölmiðli að hafa drenginn á brott með sér í bifreið, á eða við lóð skólans sem drengurinn gengur í.

Ég á sjálfur son sem er á sama aldri og íslenski drengurinn á Amager, og það fer um mann hrollur þegar maður les svona fréttir. Ég las um fréttina á vefmiðlinum Pressunni. Athyglisvert fannst mér hins vegar, að ég gat ekki fundið hana í dönskum fjölmiðlum eða í hverfisblöðum á Amager. Hvernig stóð á því að ekki var greint frá svo alvarlegum atburði á svæðinu sjálfu?

Ég ákvað því að hafa samband við skólastjórann í skólanum, þar sem barnabarn konunnar sem áskaði Ólaf biskup um nauðgun er nemandi. Þar var mér sögð allt önnur saga en birtist í Pressunni. Skólastjórinn kannaðist ekki við söguna eins og ég las hana upp fyrir hann. Drengurinn og móðir hans hafði ekki upplýst skólann um nema lítið brot af því sem móðir hans sagði fjölmiðlum á Íslandi. Lögreglan hafði t.d. aldrei gert skólanum viðvart um mann, sem dóttir fórnarlambs Ólafs sagði fjölmiðlum að lögreglan hefði varað við að væri að sniglast kringum skólann. Hver segir satt, skólinn, eða móðir drengsins? Lögreglan á Amager hafði að minnsta kosti ekki lýst eftir eða varað við barnaníðingi á svæðinu, skömmu áður en að íslenski drengurinn var nærri því gómaður af barnaníðingi.

Ég hafið samband við kunningja minn, Þór Jónsson á Pressunni, og greindi honum frá þessu. Hann  bætti síðar við fréttina að því er mig minnir. 

Eftir að ég uppgötvaði að dóttir eins þekktasta fórnarlambs Ólafs hafi gert meira úr því sem gerðist gagnvart syni hennar en hún upplýsti skólayfirvöld á Amager um, fer ég varlegar í að trúa því sem ég sé og les um ásakanir á hendur Ólafi biskup.  

Hvernig má það vera að í sumum venjulegum fjölskyldum virðast allir verða fórnarlömb kynferðisofbeldismanna? Það þykir mér mjög skrítið, svo vægt sé til orða tekið! Gengur þetta kannski í ættir? Þefa perrar og níðingar, sem vaða uppi um allt, upp ákveðin gen eða útlit fórnarlamba sinna? Er eitthvað annað fyrirbæri á ferðinni, sem gerir sumar fjölskyldur álitlegri fyrir fyrir níðingana en aðrar venjulegar fjölskyldur?

Hvað gerðu íslenskir fjölmiðlar til að rannsaka málið í Danmörku? EKKERT.

Heimilislífið hefðbundið

Hari er farinn

 

Um lítið annað er rætt þessa dagana á Bretlandseyjum en hann Rupert, News of the World heitið og rauðhærðu ellisæluna hans Murdochs, hana Bloody Brooks. „Góða pressan" er svo gráðug í endalok Murdochs á Bretlandseyjum, að það liggur við að að hún stundi sömu skítataktana og fyrirtæki Murdochs til að kreista sem mest út úr sögunni.

Minna hefur hins vegar verið skrifað um rætinn snák í blaðamannastétt, sem var farinn að halda að allt það sem hann skrifaði væri sannleikurinn. Sumir blaðamenn eru nefnilega fullvissir um að hafa höndlað hinn heilaga sannleika. Þegar einhver krukkar svo í það, kemur oft annað í ljós.

Líklega hafa lesendur mínir orðið varir við þá skoðun mína, að margir í stétt blaðamanna séu nærri því að vera vanþróuðustu lífsform sem hægt er að finna hér á jarðarkringlunni. Og eru það engar ýkjur. Illmennska og ótrúlegt sjálfsálit litar líka suma í þessari blessuðu stétt, og margir halda að þeir séu einfaldlega fæddir til að bjarga heiminum. Ekki geta allir verið Supeman á Daily Planet, en sumir héldu þó um tíma, að Supermann væri snúinn aftur til jarðar í velsældarham Johanns Hari (sjá mynd).

Hari er ungur blaðamaður á Bretlandseyjum, sem á mjög glæsilegan feril að baki í að segja öðrum til syndanna. Eða þangað til um daginn, er hann var rekinn. Þessi pattaralegi, skoski kjaftaskur, sem ber svissneskt afdalanafnið Hari og er því ekkert skyldur Hari heitnum Krishna, óð uppi í öllu sem þykir pólitísk rétthugsun. Hann skrifaði nánast einungis frelsaðar greinar og malaði um það sama á podkasti og bloggum. Engu var hlíft ef það passaði ekki inn í rétthugsun Haris. Meðal þess sem fór í gegnum skítakvörn hans var enska konungsfjölskyldan, kaþólska kirkjan og ekki síst Ísraelsríki; Eða einfaldlega allt það sem siðavandarar nútímans elska að hata.

Hann skrifaði það sem seldi blöð á Bretlandseyjum. Hann staðfesti „sannleika" pólitískra rétthugsuða. Hari þessi vasaðist í öllu sem var í tísku að styðja og hataði það rétta. Hann var sem sagt hinn dæmigerði vinstrimaður. Margir íslenskir blaðamenn hafa þótt vera mjög veikir fyrir Independent og mér hefur sýnst að sumir þeirra hafi jafnvel tekið ýmislegt hrátt upp eftir Hari.

Hari er eins og margir í hans stétt analisti, sem hrærir í réttum gærdagsins. Eitt sinn lýsti hann Ísrael sem skít og skrifaðir: "Whenever I try to mouth these words [of reassurance for Israel], a remembered smell fills my nostrils. It is the smell of shit." Ekki er ég eitt augnablik í vafa um að Hari þekki kúkalykt, en Hari hefur líka oft verið tekinn í því að skrifa lygar um Ísrael, landið sem allir réttþenkjandi hata. Það er nefnilega spurning um tjáningarfrelsi, sem Hari leggur svo mikla áherslu á. Frelsið til að svína Ísraelsríki til er heilagt, meðan að hann liggur flatur með opinn afturendann með einfeldingasamúð sína fyrir ógnarstjórn Hamas á Gaza.

En nú er sem sagt illa komið fyrir þessu skærasta vasaljósi á vinstri væng fjölmiðlanna á Bretlandseyjum. Hann var nefnilega jafn óheiðarlegur og sumir kollegar hans á rennusteinsfjölmiðlunum. Í ljós er komið að hann hafði stundað stórfelldan ritstuld og lélega blaðamennsku. Hari hefur nú verið rekinn frá Independent, sorpblaðinu sem hefur sérhæft sig í að selja pólitískt rétthugsunarklám fyrir þá sem hata réttu hlutina. Þegar Independent þvær hendur sínar í afskiptum af Hari, er víst illa komið fyrir þessum fjölmiðlasnáða.

Hér er að lokum smá upplýsingar um Hari, frá Hari, eftir Hari, á http://johannhari.com/ : Since he began work as a journalist, Johann has been attacked by the National Review, the Daily Telegraph, the Daily Mail, John Pilger, Daniel '007' Craig, Peter Mandelson, Peter Oborne, Private Eye, the Socialist Worker, Cristina Odone, Jon Gaunt, the Spectator, Andrew Neil, Mark Steyn, the British National Party, Medialens, al Muhajaroun and Richard Littlejohn. 'Prince' Turki Al-Faisal, the Saudi Ambassador to Britain, has accused Johann of "waging a private jihad against the House of Saud". (He's right). Johann has been called 'a creepy little slimeball' by Larry Flynt, 'Maoist' by Nick Cohen, 'Horrible Hari' by Niall Ferguson, "an uppity little queer" by Bruce Anderson, 'a drug addict' by George Galloway, "fat" by the Dalai Lama and "a cunt" by Busted.

Óli Tynes særir negra í stað gyðinga

 

Óli Tynes er eldri borgari á Íslandi, sem fær öðru hverju að búa til fréttir á visir.is, eins og það væri 1. apríl allt árið um kring.

Nú síðast er hann með gamla frétt frá því í fyrra (sjá t.d. hér) um blaðamannsgarm í Belgíu, sem að eigin sögn elti ættingja Hitlers á röndum til að safna úr þeim DNA (erfðaefni). DNA er efni, sem eitt sinn átti að gera Íslendinga ríka um leið og þeir læknuðu allan heiminn.

Ekki gáfu meintir ættingjar Hitlers DNA-ið úr sér af fúsum og frjálsum vilja. Þess vegna safnaði Belginn slefi af munnþurrkum sem hann tók upp úr ruslatunnum á skyndibitastöðum í Bandaríkjunum. Slíkir staðir eru mjög vel sóttir af Afró-Ameríkönum, og greinilega einnig ættingjum Hitlers. Þessi sýni úr ruslatunnunni bar Belginn saman við meint sýni af Hitler, sem hann segist eiga í læstum kassa. Niðurstaða DNA-rannsókna blaðamannsins og aðstoðarmanns hans við kaþólskan háskóla, er að ættingjar Hitlers og Hitler sjálfur séu með krómósóm sem séu afar sjaldgæf meðal Evrópumanna, en séu algeng í Afríku og m.a. einhverju mæli meðal gyðinga sem sumir eiga ættir sínar að rekja til Norður-Afríku.

Þetta matreiðir Óli Tynes á þann hátt, að Hitler hafi verið Afríkumaður af gyðingaættum, eða eins og hann skrifar: "Adolf var afrískur gyðingur". Óli fer enn fjálglegar með söguna en blaðamannsblókin í Belgíu, sem notar tíma sinn í vitleysu í landi þar sem barnaníðingar og ESB tröllríða öllu á hinum síðustu og verstu tímum.

Já, heimur sumra fjölmiðlamanna er endalaust aprílgabb. Ef svo er ekki, er Tynes antísemít. Er ekki einhver sem getur sent munnþurrku með slefi Tynes til Kára Klóns til að sjá hvað hrjáir manninn?

Femínisti fjarlægir mig – and makes my day

Klukkan 7 í morgun að íslenskum tíma las ég frétt á Eyjunni um blogg amerísks gestalektors við Háskóla Íslands. Hún heitir Jyl J. Josephson (sjá mynd) og er sérfræðingur í femínisma og kynjafræði, sem eru greinar sem ég hef mikið gaman af, vegna þess að þær eru enn mjög frumstæðar - eða bara þeir þær sem stunda þær.

Davíð Oddssyni hafði boðið manni þessarar fræðikonu og syni hennar far hér um daginn svo „Jim og the little guy" gætu mætt í kirkju á réttum tíma. Mér þótti analýsa Jyl Josephson á þessari vingjarnlegheitum í Davíð mjög einkennileg, en þó ekki, því vel þekktir fordómar úr femínistarannsóknum skína í gegnum vangaveltur hennar um Davíð Oddsson.

Ég gerði athugasemd á minni hraðensku við færslu konunnar á blogg hennar kl. 7.23, sem hún fjarlægði svo að segja að vörmu spori.

Hér er það sem ég skrifaði í fljótheitum:

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson said...

There are fortunately still civilized people around in Iceland.

However, Dr. Jyl J. Josephson seems to adapt well and quickly to the views of the ethnocentric elite of the University of Iceland, the leading University in the world in Hypocrisy and Omphallic studies.

Regardless of my personal views on David Oddsson, It was extremely nice of him to give "Jim and the little guy" a ride. Probably it was also dangerous, because he could have been nice to a person from the University of Iceland, who didn't like Davíð Oddsson and other political figures that helped finance some of the anachronistic stuff, like Gender Studies, which is still being thought at the University of Iceland.

There is absolutely nothing sinister about David Oddsson's social continence, which fanatic feminism or rigid gender studies can pervertize. Probably it's just a case of an extreme difference between Iceland and the USA. In the male dominated, crime ridden USA, some "David" could very well have put Jim and the little guy trough the meat grinder - and then asked if they knew him.

I imagine that Mr. Oddsson invited your husband and son into his car due to the extreme weather conditions in Reykjavík, rather than he likes to see if people are scared of him after he was stigmatized as the main boogieman of the Icelandic financial meltdown. Your son would have frozen to death if he had been on his own last Monday. Nobody dares to give a lift to a child in Iceland anymore.

As for the "nation-centric masculinity ideals" and hegemonic masculinity (http://www.nikk.no/?module=Articles;action=Article.publicShow;ID=1147) as the cause for the bank collapse in Iceland, I am sorry to say: That is mere crap and bullocks. The very same explanation for the collapse in the US can be applied for Iceland. It was GREED. Women, a majority of whom is not into far-fetched gender studies and fanatic feministic model making, played very well along in the "man dominated" financial meltdown in Iceland. For instance Mrs. Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, a former mayor of Reykjavík, former minister of Foreign-affairs etc. Make sure to recognize her when she gives you a lift in Reykjavík and get her fact sheet from another department than the Feminist- and Gender Studies at the University of Iceland, who seem to have adapted the philosophy of their maternal ancestor: Gróa on Leiti.

March 31, 2011 7:23 AM