Hryðjuverkalýðsfélag Jóhönnu

 

Engir öskruðu hærra en Samfylkingin og Vinstri Grænir, þegar breskum hryðjuverkalögum var beitt á Landsbankann.

Nú er annað hljóð komið í skrækmælta og ósamstíga ríkisstjórn Íslendinga. Gordon Brown og Darling hans eru örugglega glaðir yfir að hugsjónarbræður þeirra á Íslandi eru svona slappir.

Nú eru hinir sönnu sósíalistar ríkisstjórnar okkar búnir að kynna þá skoðun sína gegnum leiguliðann sinn, hann Gylfa Magnússon, að þeir ætli ekki að vasast meira í Bretum fyrir að hafa sett Landsbankann í sömu sveit og Bin Laden og Hamas.

Mikill hluti þjóðarinnar, hefur svo komist að þeirri niðurstöðu í fárinu síðustu 5 mánuðina, að einn maður sé miklu hættulegri en Bin Laden.

TF-Stjórn og flugfreyjan æfa í sífellu lárétt flug á Seðlabankann.

Þessi auma niðurstaða í hryðjuverkamálinu er eftir að kosta Íslendinga mikið og valda miklu meiri skaða fyrir Íslendinga en samanlagt átak heimsins hefur valdið skaða hjá Al Qaida.

Hætt við málssókn gegn Bretum

A cooler version of Dubai

 

Dorrit Moussaieff greindi frá því nýlega, að hún sæi Ísland fyrir sér eins og einhvers konar Dubai norðursins. Auðvitað geri ég ráð fyrir því að Ólafur forseti hafi fylgt draumsýn Bessastaðavölvunnar, sem kuflklæddur emír með velmegunarvömb. Olían hefur þá verið vestfirskt þorskalýsi, nema að feiti andinn úr lampanum, el Os Sur, hafi fundið olíu austur af landinu.

Því miður Dorrit. Dubai er líka orðið dúbíus fyrirmynd. Allt er þar komið á kaldan klaka. Útlendingar sem störfuðu þar flýja nú undvörpum. New York Times greinir frá því að um 3000 yfirgefnar bifreiðar séu nú við flugvöllinn í Dubai. Þær tilheyrðu eitt sinn fólki sem vann í Dubai, en sem missti vinnuna vegna samdráttar. Verð á húsnæði hefur snarlækkað.  Frú Dorrit hefur líklega ekki dreymt hvernig þrælar Dubai norðursins myndu hafa það. Samkvæmt Human Rights Watch eru híbýli verkamanna í Dubai "less than human".

Það er ekkert lokkandi við Dubai lengur, ef þetta heldur svona áfram, þá verður Ísland brátt orðin fyrirmynd Dubai. Emírinn fer þá að tala um A warmer version of Iceland, og er það nokkuð nærri helvíti, held ég. Kona emírsins (myndin að ofan) tjáir sig ekki um drauma sína, né fjármál. Til þess að koma í veg fyrir það notar hún hentugan höfuðbúnað sem lengi hefur verið notaður í Dubai. Hann kemur í veg fyrir of ævintýralega drauma kvenna og sér til þess að hún heldur rækilega kjafti.

Garden Party Pooper

 

Nýlega lýsti hljómsveitarstjóri gleðihljómsveitarinnar Mezzaforte því yfir að hljómsveitin léki ekki í Ísrael.

Í íslenskum fréttum hljómaði þetta svo:

Eyþór Gunnarsson hljómborðsleikari sveitarinnar segir aldrei neitt annað hafa komið til greina en að afþakka boðið vegna hernaðaraðgerða Ísraela undanfarið. Hann segir Mezzofortemenn þó vera nokkuð bjartsýna á árið 2009 en sveitin hefur spilað á 20-50 tónleikum á ári undanfarið.

„Við erum með umboðsskrifstofu í Þýskalandi og þetta boð kom í gegnum hana. Við spurðum nú ekkert nánar út í hvað þetta væri þar sem það kom aldrei til greina að þiggja boðið," segir Eyþór. Sjá hér

Ég hafði samband við Catherine Mayer umboðskonu hljómsveitarinnar í dag. Hún vissi ekki um þessa afstöðu hljómsveitarinnar og vissi ekki til þess að þeim hefði boðist tilboð frá Ísrael. Hún kom algjörlega af fjöllum. "I was not aware of this, var svar hennar við spurningu minni um hvort tilboð hefði komið til Mezzoforte um tónleikahald í Ísrael.

Ég hafði einnig samband við tvær helstu jazzhátíðir í Ísrael, eina í Tel Aviv, sem haldin verður nú í lok febrúar og aðra sem haldin verður í Eilat í ágúst. Þar á bæjum könnuðust menn ekki við að hafa boðið eða falast eftir Mezzoforte. Þeir könnuðust þó vel við hljómsveitina og vonuðust eftir því að hún léti ekki stjórnast af stjórnmálum í framtíðinni. „Hver veit, hljómsveitinni yrði kannski einhvern tíma boðið til Ísrael", sagði talsmaður hátíðarinnar í Eilat.

En hvaðan gæti Mezzoforte annars hafa fengið tilboð frá Ísrael?

Eyþór Gunnarsson getur kannski upplýst hvaða aðilar í Ísrael vildu fá Mezzoforte til að leika í Ísrael, fyrst yfirmaður umboðsfyrirtækis hljómsveitarinnar veit það ekki? En eins og Eyþór G. sagði, Við spurðum nú ekkert nánar út í hvað þetta væri.

Úr sögubókum framtíðarinnar

Einu sinni var kreppa á Íslandi. Í stað þess að gera eitthvað til að sporna gegn kreppunni, hugsuðu menn sér gott til glóðarinnar. Nú gátu þeir sem aldrei hefðu annars orðið forsætisráðherrar, orðið það. Í kreppu hugsar fólk nefnilega ekki rökrétt. Þjóðin fór í pólitískan slag í stað þess að bjarga sér frá langvarandi eymd.

Eftir að IMF-láninu var skilað til vonda fólksins sem átti peningana, elti ólánið þjóðina undir forystu rauðs forystusauðs sem þjóðin elti yfir öræfi vandamálanna. Hann vildi koma á jöfnuði en myndaði eitt vesta lögregluríki Norðurlandanna, uns allt batnaði rúmum 100 árum síðar, og Ísland tók aftur upp stjórnmálasamband við Ísraelsríki, eina landið sem Ísland vildi ekki eiga samskipti við árið 2009. Stytturnar af Skallagrími og Imbu voru loks teknar niður eða brotnar árið 2109 og sendiráðinu í Gaza var lokað.

Á þeim tíma, sem allt fór til fjandans var mikill leiðtogi meðal þjóðarinnar, sem kallaður var forseti. Hann varð síðar að vatnsmerki og fólk velti því fyrir sér í 100 ár, hver þessi pattaralegi maður hefði verið.

Jónsbúð eða Sullenberger Supermarkt

Jón Sullenberger sagði í dag í sjónvarpinu, að hann gæti ekki útilokað að hann ætlaði að fara í samkeppni við einokunarkaupmennina Jóhannes Bonus og illræmdan son hans búðarsveininn Jón Á. Allt. Þetta þykir mér frábært, en harla geyst farið.

Hér fáið þið stjörnukort Jóns Geralds og stutta lýsingu, og hér er ég með enn frekari ættfræðiþjónustu fyrir þá sem telja að ættir skipti máli. Eins og einhver kaupmaður sagði: Af ávöxtunum skulið þið þekkja þá.

Ég vona að Jóni Sullenberger takist þetta, eða einhverjum öðrum, annars fer ég bara út í verslun sjálfur. Allt það sem Jón Búðarsveinn og faðir hans börðust fyrir, hafa þeir svikið og stunda þeir nú algjört hormangur að eigin geðþótta.

Ég er hér með tillögu að nýju verslunarhúsnæði Jóns Geralds. Eftir mikla umhugsun og enn fleiri vangaveltur vann Super Sullie yfir Jónsbúð. Cheaper than Cheap var einnig til umræðu...

Ísland aftur á steinöld

 

 

Hinir stæðilegu Eyjaskeggjar, Guðmundur Magnússon ritstjóri at large, og Egill Helgason larger than XXL, hafa báðir verið að velta því sama fyrir sér á Eyjunni, nefnilega þjóðsögunni um að Ísland hafi verið eitt fátækasta ríki Evrópu, áður en tálsýnir og illa fengnir sjóðir bárust til landsins með útrásarvíkingunum. Sjúkdómsgreining Egils og nokkurra lesenda Eyjunnar er að sögn meinæxli, sem blórabloggarinn Hannes Hólmsteinn mun hafa komið fyrir í heilum manna. Kreppulæknisfræði Guðmundar og Egils ber dálítinn keim af sparðatíningi og orsakaleit í algjörum fjarstæðum.  

Árið 1924 var ástandið á Íslandi líka slæmt. Lausn stjórnmálamannanna var innflutningsbann og höft.  Þetta vakti mikla athygli vestan og austan Atlantsála og allt suður á Patagóníu.

Árið 1924 ákvað blaðamaður á Nickerbocker Press í Albany í New York að skrifa um þessa undarlegu eyjarskeggja, sem til að styrkja krónuna sína virtust ætla að hverfa aftur á steinaldarstigið með því að útiloka innflutning. Fjöldi dagblaða í Bandaríkjunum birti einnig þessi skrif í fullri lengd eða með úrdrætti. Chaplin íhugaði jafnvel að gera kvikmynd sem gerast átti á Íslandi. Ætli vísirinn að þjóðasögunni  um hina fátæku Íslendinga hafi í raun orðið til árið 1924?

Greinin í Nickebocker Press var skreytt flennistórri teikningu, sem sýnir íslenska steinaldamenn standa á bryggju og varna nútímanum aðgangi.

Greinin í  Nickerbocker Press 22 júní 1924 bar fyrirsögnina  Back to Primitive Caveman Life: Isolated People of Iceland Decide to Prohibit Importation of Effete Modern Luxuries, to Scramble, Robinson Crusoe Fashion, for Existence the Next Two Years as Did Their Early Ancestor.  

Hér verður stiklað á nokkrum atriðum úr greininni, til að sýna að kreppan nú er engin ný bóla.  Lausnin, sem notuð var til að styrkja krónuna árið 1924, ætti þó vart upp á pallborðið hjá mörgum Íslendingum í dag.

A hardy, resourceful race, the Icelanders believe their rocky, ice crusted island will produce everything they need in the way of clothing, food, shelter, warmth and even amusement.

Iceland, with her hundred thousand population, her telephones and telegraph wires, and all the other trapping of modern civilization, is about to go back to the primitive life.

Like modern Robinson Crusoes her inhabitants will fashion their own garments and shoes made of skins, they will eat only foods found about them, they will build their own beds - as completely shut off from civilization's aid as was that famous adventurer.

Having known the advantage of modern convenience, Iceland is about to thrust the aside an revert to the primitive modes of living, which existed before mortals permitted machines and other inventions to step in cater to their necessities and pander to them hand and foot.

Only the most fanciful of novelists would dare to depict a community of modern wives and husbands and their children doing without motor cars, furniture, ready-made clothes and shoes, jewelry, soap, leather goods, pictures, kodaks, canned food and all the other appurtenances of today‘s living. But this is exactly the experiment on which the plucky little isle of Iceland in the fringe of the Arctic zone is about to embark.

Outrivaling the most daring fling of the writer‘s imagination, she will for the next two years of her existence try a novel experiment, in what amounts to almost a caveman existence.

For the next two years no ready-made clothing, shoes, soap, furniture, pictures, motorcycles, automobiles, jewelry, novelties, bread, butter, cheese salt meat eggs, fruits or other foodstuffs may be imported into picturesque little Iceland, tucked away in the North Atlantic Ocean, with the nearest port of communication Leith, Scotland, five hundred sea-swept miles away.  ...

Og svo er haldið áfram

... The law has been adopted to permit the people of Iceland to scramble for their own existence, and thus to improve the Icelandic crown.

Can modern man do without his watch, his gas stove, his shoes, the soft valour chair he sinks into of an evening, the soap with which he laves himself before jumping into this comfortable bed? Can he do without this bed, or be content with one he fashions for himself?

Eftir enn meira blaðamannrugl og endurtekningar um rúm og sápur, verða skrif materíalistans á Knickerbocker Press næstum eins og að hlusta á hátíðlegan Ólafur Ragnar, Viggu Finnboga og Bill Clinton saman í heita pottinum að tala um alla möguleikana á notkun heitavatns og hvera í þágu mannkyns:

Iceland, it may be remarked in passing, is probably better equipped than any other land to embark on a voyage in primitive existence. She can in fact, paradoxically, lead the life of a caveman de luxe. What matter to her, for instance, if hot-water heaters and gas stoves be prohibited the premises? What matter if coal be ordered off the place? Does she not possess the natural hot springs and geysers that are fully capable of heating and tending to the hot-water wants of the island? Only last fall the authorities of Reykjavik were considering utilizing these works of nature for heating the whole country, and entirely doing away with coal. As it is, these famous geysers about a mile form the city have long been use by housewives as a free laundry and hot water supply.

Bath houses as well as wash houses surround these geysers so these modern Robinson Crusoes may stay as spick-and-span as their tile-tubbing brethren...

... Iceland is also further equipped for her venture by the marvellous resourcefulness and plucky spirit of the people. No land has had greater shadow. The war itself dealt the little country a fearful blow. It is in fact to recover from the economic throwback she suffered during and after the war that the little isle of the north now resorts bravely to this heroic method to set the nation once more towards prosperity.

Er ekki gaman að sjá hvernig sagan endurtekur sig sísona? (Marx Brothers 1941 og 1943). Eru menn kannski alltaf að tala um það sama? Vissulega ekki, þeir eru bara alltaf að gera sömu mistökin.

Hremmingarnar árið 1924-25 voru langt frá því ástandi sem nú ríkir, þeirri andlegu steinöld þar sem unglingsræflar ráðast á hús með mat og bareflum.

Reyndar voru innflutningshöftin skammvinn á Íslandi á miðjum 3. áratug síðustu aldar. Þau voru sett á sumar vörur árið 1924, líkt og gert hafði verið árið 1920. En höftin voru numin úr gildi 1. júní 1925, þar sem men sáu fljótlega að heft verslun veldur ekki aukinni velmegun og styrkingu krónunnar.

Ég bendi þeim sem hafa þraukað í gengum greinina, að ég hef bloggað um þessa frétt í Nickerbocker Press áður. Lítið á skoðanir mínar:

Egófónía í Kópavogi

 

 

Fréttir hafa farið um þjóðfélagið um að Styrmir Gunnarsson hafi upp á síðkastið mætt reglulega i Seðlabankann, þótt ekki sé sundlaug eða sumarbústaður í húsinu. Menn hafa leitað eftir skýringu á þessu fyrirbæri og tel ég nú að hún sé fundin.  Heimsendingaþjónusta "Heimssýnar", sem líka telur falleraðan litningalása og pólitísk bitlingaskáld, hafa sent Styrmi í Seðlabankann til að gefa Davíð Oddssyni andlegt nudd. Nú ætla þeir að flytja Egófóníur og kyrja ættjarðarljóð í Kópavogi.

Heimssýn virðist sundurleitari hópur en ég hélt að hann væri.  Legg ég til að Heimssýnarforkólfar velji betur þann hóp egófónista sem þeir nota til að hampa málstað sínum með ættjarðarsöng. Annars er heimsendir á næsta leyti. Einmitt þessi hópur í Kópavogi veldur því, að ég verð að fara að hugsa mitt mál og mína afstöður til klinksins í vasa mínum.

Kannski er evra það sem bjargað getur Íslendingum og stoppað litrófsútbrotin á handlegg Harðar Torfærutrúbadors á laugardögum.  Nei, fjandinn sjálfur!!  Ættjarðarljóð og misskildir snillingar í Kópavogi eru álíka vitlausar ráðstafanir og óheftir eurótískir misskildingar og „sæla" ESB. 

Fagna fullveldinu

Mismunað sem Íslendingi

 

 

Talsmaður neytenda, Gísli Tryggvason, er að leita að haldbærum tilfellum á mismunun . Jæja, lesið þið þá þetta:

nýlega var ég síðla sunnudags staddur í sjoppu Pakistana hér í hverfinu mínu í Danmörku. Þar hef ég oft verslað. Ég er alveg viss um að hann grunaði mig um að vera Íslending og sá efnahagshrunið fyrir. Ég þurfti að kaupa "krem fress" í skyndingu, sem kostaði 14 DKK. dollan. Þá segir hann "Du kobe fur havtruds (50)  krunner". Hann meinti að lágmarks kaup í versluninni væru 50 krónur. Ég hváði og varð svo móðgaður og spurði hvort hann væri með plön um að eyðileggja reksturinn hjá sjálfum sér.  Ég beindi síðan kaupum mínum til Shell bensínstöðvar sem selur matvörur og fékk meira að segja lífrænt krem fress á hagstæðu verði. En mig grunar auðvitað að Pakistaninn hafi gert þetta vegna þess að ég er Íslendingur. Pakistanar voru lengi í umsjá Breta og hafa auðvitað lært dónaskapinn af þeim.

Langsótt, en ég nú einu sinni Íslendingur.....

Fyrir um það bil tveimur árum sótti ég um stöðu á Þjóðminjasafni Dana. 8 sóttu um og dómnefnd var sett á laggirnar. Ég var einn þeirra þriggja sem "dæmdir" voru, og heldur harkalega að því er mér finnst. Ég fékk afrit af umsögninni eins og hinir þrír, án þess að geta séð hverjir þeir væru. Í umsókninni um mig var allt gott og blessað, ég var meira að segja með hærri prófgráðu en sú sem fékk stöðuna. En það sem mér var lastað fyrir var þetta. "Han har i de senere år mest beskæftiget sig med jøder".  Þar var líklega átt við, að ég hef skrifað bækur og greinar um afdrif gyðinga og annarra sem dönsk stjórnvöld sendu úr landi 1940-43, og starfa í ýmsum félögum innan gyðingasafnaðarins í Kaupmannahöfn.  Trú mín og önnur störf er auðvitað ekki mikið tengt þeirri fræðigrein sem ég er menntaður í og því starfi sem ég sótti um.  Þetta kalla ég mismunun.  Fyrrverandi þjóðminjavörður Dana, Olaf Olsen, er reyndar gyðingur, en hann hefur aldrei haft sig mikið í frammi sem slíkur. Hann hefði nú örugglega ekki úthýst mér með fyrrnefndum rökum.

Haldið ykkur enn fastar: Þegar ég missti stöðu mín á Þjóðminjasafni Íslands árið 1996, upplýsti fyrrverandi þjóðminjavörður þetta. "ekki er framvegis óskað eftir störfum þínum á Þjóðminjasafni Íslands" . Ætli "sök" mín hafi verið í samræmi við þann Stóradóm, sem kveðinn var upp af manni sem aðeins kunni að stýra fjármálum safnsins í strand?  Ég held ég sé eini Íslendingurinn, sem settur hefur verið í ævilangt ("framvegis") atvinnubann, m.a. vegna skoðana minna á hæfileikalausum stjórnanda, sem síðar var settur af.  Það kalla ég líka mismunun.

Vita Íslendingar hvað mismunun er? Þeir ættu nú að gera það, þar sem þeir hafa sumir hverjir stundað hana sjálfir í mörg ár.

Ráðherrann okkar í New York

 

 

Utanríkisráðherrann er enn að leika forsætisráðherra, fjármálaráðherra, dómsmálaráðherra og viðskiptamálaráðherra, og heldur blaðamannfundi á götum úti í New York.

Hún vill enn ólm í Öryggisráðið og segir meira að segja að Brown hafi hjálpað okkur til að komast þar inn.

Er Ingibjörg ekki í þeirri ríkisstjórn, sem ráðlagði breskum sérfræðingum að stinga skýrslu undir stól?

Ef svo er, ættum við að krefjast afsagnar utanríkisráðherrans, því hún heldur því staðfast fram, að það sé "samflokksmaður" hennar, kratinn Gordon Brown, sem hafi komið Kaupþingi á hné.

Öll kurl eru ekki komin til grafar.

Greiningardeild Glitnis segir....

 

 

Nei, nú er best að greiningardeild Glitnis þegi.

Það fór hrollur um mig í gær þegar ég sá frétt um að Ingólfur Bender hjá Glitni væri enn að, og hefði sent frá sér stóran spádóm. Hann er enn með vinnu, þessi mikli spámaður sem mesta af öllu líkist fermingardreng í sparifötum frá Hugo Boss. Nú spáir hann öðrum Íslendingum 4-7% atvinnuleysi  - væntanlega í boði Glitnis.

Árið 2006 voru breskir og danskir sérfræðingar með hrakspár um íslenska gufupeningakerfið.  Þá sagði Ingó Bender rogginn:

"There has not been any financial crisis," says Ingolfur Bender, head of research at Glitnir, formerly Íslandsbanki. "The fall in equity prices was only a correction and was expected. This is far from a financial crisis." Sjá hér

Fyrr í ár kom þessi dómur á Eyjunni: Ingólfur Bender segir verðbólguna komna til af erlendum þáttum, það er lánsfjárkreppunni og hækkun hrávöruverðs. "Seðlabankinn hefur engin áhrif á þessa tvo þætti". Annað sögðu yfirmenn hans nú, þegar þeir höfðu skitið á sig.

Mig langar ekki til að heyra hann Ingólf segja okkur neitt um hrunið nú, því hann var hluti af því. Haltu þér til hlés litli spápési. Spár frá Glitni hafa fallið í gengi. Fáðu þér almennilega vinnu.