Stærsti Kínverjinn sem sprungið hefur á Íslandi

 

Íslendingar þekkja vel þann sið að halda sig í hæfilegri fjarlægð frá flugeldum og kínverjum sem ekki hafa hagað sér eðlilega. Gallaðir flugeldar og hvellhettur geta verið stórhættulegir og einn slíkur fúsari þeytist nú á fullu á síðasta púðrinu.

Kínverski flugeldurinn Nubo, vinur knallhettunnar Össurar Skarphéðinssonar, sprakk ekki eins glæsilega og lofað var í ljóðum og áróðursmaskínu Samfylkingarinnar. Á notendaleiðbeiningu stóð eintóm lygi. Nú ýlfrar þess ljóðelski gosi og spreðar eitraðri froðu um að Íslendingar séu rasistar.  Greinilega er sumt satt sem skvettist.

Líklega fer hann að lokum fram á bætur vegna þess að Íslendingar voru að kveikja í honum þennan óhemjulega brennandi áhuga á íslenskum heiðum.

Þetta bévítis Batterí gaf okkur hins vegar ágætis dæmi um hvernig sumt fólk siglir undir fölsku flaggi. En allt málið sýnir einnig hvernig heimsvaldastefna og offors ríkra Kínverja er orðið. Þetta er nýja Herraþjóðin sem vill kaupa allt sem hugurinn girnist. Sumir Íslendingar eru farnir að skríða fyrir Kínverjum eins og lóða tík, alveg eins sumir þeir sem gáfu Hjalta litla og séra Stalín undir fótinn hér fyrr á árum.

Hvað gerist næst með þennan hættulega fúsentast? Varist gallaða Kínverja og minnist orða Konfutses: „Maður í spreng, springur fyrr eða síðar á limminu."

Hvað hefur Össur nú gert af sér ?

 

Pútín keisari sendi um daginn yfirmann "þjóðaröryggisráðs Rússlands" til Íslands. Þá er nú örugglega eitthvað mikið að.

Nikolay Platonovich Patrushev er nefnilega yfirmaður

sem Utanríkisráðuneytið þýðir Þjóðaröryggisráð Rússlands. Greinilegt er því að íslenska Utanríkisráðuneytinu vantar góða þýðendur og hefur líklega ekki neina rússneska agenta fyrir utan formann utanríkismálanefndar, sem er að sögn allvel mellufær í rússnesku. Ég er viss um að Árni Þór Sigurðsson, sem hlýtur að hafa setið fundinn með Patruschev, myndi þýða starfsheiti Patrushevs: Formaður Andhryðjuverkanefndar Rússneska Ríkjasambandsins.

KGB FSB SOB PhD

Svo er utanríkisráðuneytið heldur ekki að nefna, að þessi Patruchev er fyrrverandi foringi FSB sem er arftaki KGB. Þessi maður sér líka um samböndin við helstu hryðjuverkamenn heimsins. Margir Rússar, sem ekki kjósa litlu gulu Pútuna, telja hann ótíndan glæpamann og hér má sjá hvers konar kall þetta er, sokkinn í svínarí og sora og búinn að koma börnum sínum fyrir í bestu stöðunum í rússneska þjóðfélaginu.

Þegar Rússar berjast gegn einum hryðjuverkahópi í leppríkjum sínum, styðja þeir að minnsta kosti þrjú hryðjuverkasamtök annars staðar í heiminum. Patruschev, sem er sjómannsson frá Leníngrad sem snemma lærði að búa til skipavélar áður en hann gerðist KGB-liði, er maðurinn sem ver kjarnorku"tilraunir" Írans og hann mælir með fjöldamorðunum á Sýrlandi, þangað til að Sýrlendingar eru búnir að borga fyrir vopnin sem þeir keyptu í Rússíá.

Gæti verið að Rússar hafi áhyggjur af því að Össur sé að stíga í vænginn við Kínverja? Kínverjar og Rússar ætla sér, eins og kunnugt má vera, að hrifsa til sín auðæfi öll norður af Íslandi, jafnóðum og að þeir bræða ísinn með óhóflegri mengun. Grænland er að verða leppríki Kína, og ekki þarf annað en tvær lauslátar grænlenskar fyllibyttur í Nuuk til að Grænland verði falboðið fyrir árlegar byrgðir af vodka. Þá verða Kínverjar nágrannaþjóð okkar. Rússar hafa vitaskuld áhyggjur af því, því þeim hefur alltaf verið lofað að verða Disneylandið okkar. Sjá hér.

Mig grunar þó helst, að Petruchev sé að leita sér hugmynda til betra samstarfs við hryðjuverkasamtök. Í Moskvu vita menn, að Össur hefur góða reynslu á því sviði. Honum hefur t.d. tekist að beisla verstu öflin í VG og svo er hann svili Ingibjargar Sýrlandsfara, sem heillaði Assad upp úr skónum.

Kerlinga-Gestapóið

Mikið eru þetta sexí konur, allar klæddar í eitthvað sem minnir á samruna burku og einkennisbúninga Ku-Klux-Klan. Nú eru fórnarlömbin hins vegar ekki negrar eða gyðingar, heldur graðir, íslenskir karlar. Áður en þessar snótir komu fram á sjónarsviðið var valkyrjudeildin Aisha hjá byltingarlögreglunni í Teheran í mestu uppáhaldi hjá mér. Sjáið þessa mynd þar sem þær ráða niðurlögum perra í Homs:

 

Héðanífrá held ég með mínum mönnum, með Íslenska Kerlinga-Gestapóinu, Stóru Systur. Fínt hjá þessum konum að lokka karla með sömu áhugamál og þær sjálfar í gildru, svo að íslenska láglaunalöggan geti notað tíma sinn í að grilla á þeim besefann, sem þeir hafa greinilega sent myndir af til Stóru Systur. Þær eru enn að íhuga hvað þær eiga að gera við þessar mikilvægu upplýsingar!  

Ætli sé hægt að fá símanúmerin hjá þessum heillandi konum? Ég bara spyr.

Nei og æi, í sannleika sagt, er nema von að karlpeningurinn á Íslandi sé orðinn afbrigðilega mikið kynbrenglaður, þegar konur fá kikk út úr því að vera plathórur og gervilólítur með burkur?

Mikið geta Íslendingar nú annars skemmt sér í kreppunni. Þessari þjóð er ekki við bjargandi. Kannski vill Hið Íslenska Reðurfræðisafn fá myndirnar af tölvuperrunum ef löggan vill ekki skoða þær.

Walla Halla og Jalla Kalla

Sloppy Joe - einn frægasti hundur Íslandssögunnar

 

Rakki einn á Miðnesheiði er líklega einn frægasti hundur á Íslandi á nútíma, fyrir utan Lúkas heitinn á Akureyri, sem var mexíkanskur rottuhundur sem hljóp upp í fjall og lét fólk halda að hann hefði verið kynferðislega misnotaður eða misþyrmt. Að lokum fékk það kvikindi minningargrein í flest blöð á Íslandi, líkt og eitthvað fyrirmenni.

Seppi sá, sem hér verður greint frá hefur aldrei verið fylgt almennilega til grafar. Hann bar fyrst á góma í útvarpsþætti Jónasar Árnasonar haustið 1947. Jónas hafði farið upp á Völl og reyndi þar að gera sér dælt við mórauðan hund sem þar skottaðist um. Hundurinn svaraði í engu kalli Jónasar, en dillaði rófunni og tók til fótanna upp í bragga, þegar bandarískur dáti blístraði hátt og hrópaði: "Sloppy Joe". Jónas ályktaði út frá því að seppi héti Sloppy Joe og sagði svo þessa hundasögu sína í útvarpinu.

Þjóðviljinn tók umsvifalaust upp söguna af þessu úrkynjaða hernámsdýri í leiðara. Þætti Jónasar var hins vegar fálega tekið af útvarpsráði og var honum meinuð þáttargerð þar á stofnun að sinni. Jónasi gramdist þessi málfrelsissvipting og einnig félögum hans, og hefndu þeir sín með því að gera Sloppy Joe að tákni hermangsaflanna á skopmyndum sem birtust í Þjóðviljanum,  m.a. á þeirri sem birtist í blaðinu þann 14. nóvember 1947 (sjá hér). Henni fylgdi texti, vísur sem hægt var að syngja við Gamla Nóa. Sloppy var einnig tíður gestur í Mogga, m.a. í frásögn Ívars Guðmundssonar um Keflavíkurflugvöll í Lesbók þann 4. febrúar 1951. Ívar skrifaði þetta um Sloppy:

"Hundurinn „Sloppy Joe" var ekki eins stórpólitískur og sumir vildu vera láta. Hann hjet bara "Móri", eða „Snati" eins og forfeður hans hafa heitið hund fram af hundi öldum saman, Og hann var það líkur ættingjum sínum, að hann dinglaði rófunni framan í hvern, sem ljet yel að honum, hvort heldur það var kúreki frá Kansas eða öreigi frá Astrakan. Hann gerði meira að segja ekki greinarmun á blaðamanninum, sem hændi hann að sjer með fleðulátum, en afflutti svo greyið í blöðunum á eftir."

Jónas og Þjóðviljaliðar héldu Sloppy talsvert á lofti í nokkur ár og eins brottrekstri Jónasar frá Ríkisútvarpinu. Frásögnin birtist í bók Jónasar, Sprengjan og pyngjan, sem kom út árið 1962. Seinast var Sloppy Joe sigað á landsmenn í jólablaði Þjóðviljanum árið 1987, en þá var þessi saga rifjuð upp aftur. Svo virðist sem hernámshundur þessi hafi einnig ert Moggann talsvert. Um það vitnar m.a. skopmynd í blaðinu þann 14. október 1959, þar sem Jónas Árnason er sýndur í líki Sloppys að góla á Krútsjofs í líki tunglsins.

Af því að ég er svo fjölfróður um matargerð, veit ég að Sloppy Joe er eins konar bixíborgari úr einhverju kjötkyns með miklum lauk og stundum baunum. Upplagt hermannafæði. Því læðist að manni sá grunur að hernámshundurinn margnefndi hafi kannski alls ekki heitið Sloppy Joe, heldur hafi dátinn verið að kalla á þennan ferfætta vin sinn í matinn. En hvað veit maður?

Blessuð sé minning Sloppy Joes, Jónasar Árnasonar og Þjóðviljans. Myndin efst er reyndar ekki af "Sloppy Joe", en hún er tekin á Íslandi á jólum 1947. Hundurinn á myndinni er hins vegar nútímahundur, frá módelsamtökunum Tíkin Dolly, sem tekið hefur að sér að leika Sloppy heitinn fyrir bein.

Sannir Evrópumenn borga brúsann

Það gerðu Neanderthalsmenn líka, en þeir dóu drottni sínum fljótlega eftir að þeir punguðu út. Hér eru nokkrar myndir af þeim íslendingum sem ætla að borga skuldir annarra. Það er svipur með þeim og aumingja Neanderdalamönnunum, sem misstu allt og hurfu við það af sjónarsviðinu.

 

Bjarni Ben er hér afar brúnaþungur, í bakgrunninum sést Þorsteinn Pálsson. Ekki laust við að hann sé kominn á hærra stig.

 

Össur er glaður

 

Eiríkur Bergmann, sem fann upp grautinn og þvæluumræðuna, þar sem öllu er blandað saman, borgar líka.

Hér er aðeins betri mynd af Eika.

Náttúrukvendið Svavarsdóttir hefur allt á spjótum sér, ef maður borgar ekki eins og pabbi hennar segir.

Steingrímur og Jóhanna, eru borgunarfólk, alveg inn að beini. Takið eftir brosinu. Falskt segja sumir.

Þessi vinstrigrænu hjón í Fellahverfinu hlakka til að borga, með lífi sínu.

Óli kúlupungur, formaður Icecavemanna, er auðvitað þakklátur fyrir að Evrópufólkið ætlar að borga fyrir hann skuldirnar.

Meðlimir VG og Samtyppinga borga alltaf að fullu.  

 

Ríkistjórnin er öll sammála, en á nálum í málinu 

Prófessor á Akureyri lýsir hér Hannesi Hólmsteini af eintómri öfund

 

Og nú skil ég af hverju Ögmundur vill halda í búrkuna -

- og Gnarr fær sér meira Múmínskraut.

Jón Jónsson hinn ríki, thalsmaður Neandertalsmanna, sem hafði ráð á því að greiða skuldir annarra. Margur verður af aurum api.

Steinajól

Merkikertið í stofu stendur

skallann glampar á,

kertin standa í Vinstri Grænum

græn og rauð og blá.

 

Nú er Atli á nýjum skónum

nú er að koma jól,

Ási er á stuttum buxum

Lilja á bláum kjól

 

Jóga er enn í þinghúsinu

eitthvað að fást við mat,

Icesave samning hún er að færa

upp á silfurfat

 

Ömma er eitthvað órótt líka

út fer brokkandi,

ilmurinn úr ESBnu

Er svo lokkandi

 

Steini enn í ógnar basli

á með fokking fokk.

Fljótur, Sveinki, finndu snöggvast

gamlan Kommaflokk.

Cand. perv. gráðan við háskólann í Álaborg

 

TV2 og Danska dagblaðið Politiken greina frá heldur einkennilegri háskólagrein, sem menn iðka við háskólann í Álaborg í Danmörku.

Í ljós er komið að fólk safnast reglulega saman  í kjallaraherbergi á háskólanum, sem er auðvitað ekkert skrítið. En þarna koma saman karlmenn klæddir í munkakufl og kona (-ur?). Konan stundar svo kynlífsleiki með þeim kuflklæddu, og í anda kollektívismans deila þeir konunni bróðurlega á milli sín. Tekur konan þátt í þessari helgistund, að því er virðist ótilneydd. Við þessar athafnir eru menn með tæki og tól, sem bendir til þess að þetta sé undirdield á einhverri raunvísindadeild eða á læknadeild. Upp komst um þessar athafnir er háskólayfirvöldum barst kvikmynd af þeim, eftir að maður nokkur sem svalaði fræðilegri fýsn sinni hafði sett upp upptökubúnað í kjallara háskólans.

Það er m.a. ónafngreindur prófessor við háskólann, sem stjórnar þessum "kjallaraleik". Hann hefur fengið áminningu hjá rektor, en fær að halda stöðu sinni og kufli. Ég velti því fyrir mér, hvort þarna í kjallaranum hafi farið fram kvöldtímar, þar sem stúdínur gátu bætt einkunnir sínar, en það reyndust eintómir hugarórar, þar sem konan sem þeir lærðu tóku í kjallaranum var algjörlega leik. Sumir hafa það fyrir satt að þetta sé verklegur þáttur að nýrri gráðu við háskólann: Cand.Perv. við Institut for Etik. En eitt er víst, að prófessorinn er danskur, því af nýsku tímdi hann ekki að leigja lókal úti í bæ fyrir perversjón sína og reglufélaganna, en notaði í staðinn kjallarann við háskólann til að gagnast konun (-um?) með gríðarlegan áhuga á klausturólifnaði (eða launum prófessorsins).

Svona er lífið nú fjölbreytilegt undir hvelfingum fílabeinsturnanna, ef sauðgrár almúginn hefur verið að velta fyrir sér hvað menn eru að gera þar, þegar þeir eru ekki að baktala kollega og tala illa um keppinauta sína.

Gæti svona gerst á Íslandi? Neeeeeh, jú kannski á Akureyri. En hnífur í bakið og baktal er víst algengari íþrótt í hinum akademíska heimi.  

Ålborg Universitet hefur víst fallið verulega niður á gæðastiga háskólanna eftir þessa frétt, en hver veit? Myndin að ofan er af deildarforseta við kjallaradeildina við háskólann í Álaborg. Henni er ekki skemmt. Myndin hér fyrir neðan, er hins vegar frá kvöldnámskeiði í listasögu Endurreisnartímabilsins, sem nú fer fram við sama skóla.

Indíana Agnarsdóttir

Enn og aftur verð ég að láta í ljós furðu mína á framsetningu vísindamanna DeCode Genetics(Íslenskrar Erfðargreiningar) á niðurstöðum sínum. Það mætti halda að DeCode væri deild hjá Spaugstofunni.

Nú fer um heiminn sú frétt, að einhver hluti Íslendinga sé kominn af indíánakonu, sem sérfræðingar DeCode láta sig dreyma um að hafi verið hneppt í þrældóm í Norður-Ameríku af íslenskum vesturförum fyrir 1000 árum síðan. Mér sýnist að DeCode eigi stærstan þátt í því að frétt um þessar niðurstöður eru nú matreiddar á heldur fáránlegan hátt í heimspressunni.

Í stuttu máli og einfölduðu, þá hefur DeCode fundið afbrigði af C1 hvatberaafgerð (subclade) af (mtDNA/Y DNA) í nokkrum ættum undir Vatnajökli, hvatberaafgerð sem erfist í kvenlegg. C1 er hvatberaafgerð, sem fyrst og fremst er þekkt í Asíu og Ameríku. Nokkur afbrigði eru skilgreind, C1a (í Asíu), C1b, C1c og C1d (í Ameríku). Sérfræðingar DeCode telja, að einstaklingur sá er borið hefur afbrigði af C1 til Íslands, sem þeir vilja kalla C1e, hafi komið til Íslands ekki síðar en 1700, en hallast frekar að fyrri tilkomu.

Nú er svo heimspressan búin að kasta sér yfir þessar vangaveltur DeCode-manna og sögur af Indíánakonu á Íslandi berast út um heim eins og eldur í sinu, vegna þess að sérfræðingar DeCode hafa ályktað fremur fjálglega, þó svo að Agnar Helgason hafi verið að draga eitthvað í land í Mogganum í gær. Eins og ég les greinina í American Journal of Physical Anthropology er alveg eins mögulegt að C1e haplotýpan hafi komið til Íslands frá Evrópu eins og Asíu og Ameríku.

Mér sýnist að Agnar et al. velji ólíklegustu skýringuna, því aðrar DNA rannsóknir hafa sýnt C1 hvatberaafgerð í Evrópumönnum. Svo hafa menn ekki alltaf verið að athuga C1 mítókondríal sérstaklega í Evrópumönnum, nema ef til vill í Finnum, þar sem það finnst ekki. Gladdi það suma Finna, sem nú geta vísað því á bug að þeir séu Asíumenn.

Ég tel, að heppilegasta aðferðin til að rannsaka uppruna og flutninga manna á fyrri öldum, sé að skoða erfðaefni úr beinum þeirra frá þeim tíma sem menn eru að einblína á, en ekki úr blóði nútímamanna. Ég veit að sérfræðingum DeCode er kunnugt um, að sú skoðun er nokkuð útbreidd. Eina leiðin til að komast úr skugga um, hvort að þeir eru á réttri braut, er að rannsaka bein úr fornum gröfum frá því svæði sem þeir telja afkomendur "indíánans" hafa búið á. Þar að auki verð ég að mæla með því að Agnar og samstarfsfólk hans hugi að því, að á því svæði sem hann segir ættir "íslensku indíánakonunnar" hafi búið (Suðursveit), hefur verið mjög einangrað og minnist ég í því sambandi undarlegra hvatberaafgerða Baska og Sardínumanna, sem líka hafa margir hverjir lifað lengi á sama stað.

Það er reyndar álíka mikið út í hött að halda því fram að C1e í ættum á Íslandi sé frá Ameríku komið, ef ekki ber neitt á EDAR receptor geni (ectodysplasin A receptor/1540T/C) í sömu ættum. EDAR genið veldur háragerð (sléttu og hári með stórt þversniði hjá Asíumönnum og indíánum og jafnvel "skóflulögun" í framtönnum, sem Asíumenn hafa margir hverjir. Einhverjir í þessum ættum undir Vatnajökli hljóta að hafa hár sem er allt að 50% breiðara í þvermál en hár annarra Íslendinga.

En það er kannski að renna upp fyrir Agnari ljósið, sem hann var ekki búinn að sjá, þegar hann heimsótti mig í Kaupmannahöfn fyrir löngu, að Íslendingar eru aðeins meira blandaðir en þeir norrænu karlar og keltnesku konur, sem hann fær út úr genasamsteypunni. Elstu mannabein á Íslandi sýna t.d. við mælingar miklar líkur á því að hluti Íslendinga séu kominn af Sömum (Rannsóknir Hans Christian Petersens við Syddansk Universitet). Það þarf ekki endilega að koma fram í hvatberarannsóknum á nútíma Íslendingum, þar sem margt gerist í genunum á 1000 árum. C1 í "Löppum" á 10. öld gæti verið horfið í Skandinavíu í dag, en fundist í nútíma-Íslendingum vegna einangrunar á Íslandi, þar sem að Samar og Norðmenn höfðu blandast fyrir ca 1100 árum.

Mér finnst ég einnig finna þef af kórréttri fjölmenningarhyggju, þegar "C1e" hvatberaafgerðin er gerð að Indíánakonu sem kemur til Íslands fyrir 1000 árum. Hafa ber í huga að skv. lýsingu fornbókmennta okkar voru íslensk-ættaðir karlar í Vesturheimi um 1000 e. Kr. hræddir við skrælingja en reyndu líka að selja þeim rauð klæði sín og vopn. Kannski hafa þeir keypt konur fyrir vopn? (Mansal og vopnasala). Þorvaldur Leifsson drap 8 indíána (ég þori vart að kalla þá skrælingja), en óhuggnalegustu vígaferlunum þar vestra stjórnaði morðóð kona, Freydís, dóttir Eiríks Rauða, og var hún einnig fyrsti rasistinn á Vinlandi. Hún myrti "norrænar" kynsystur sínar með öxi. Samkvæmt Eiríks sögu Rauða þótti henni lítið koma til varna karlpeningsins gegn skrælingjum: Freydís kom út og sá er þeir héldu undan. Hún kallaði:

Hví rennið þér undan slíkum auvirðismönnum, svo gildir menn er mér þætti líklegt að þér mættuð drepa þá svo sem búfé? Og ef eg hefði vopn þætti mér sem eg mundi betur berjast en einnhver yðvar." Þeir gáfu öngvan gaum hvað sem hún sagði. Freydís vildi fylgja þeim og varð hún heldur sein því að hún var eigi heil. Gekk hún þá eftir þeim í skóginn en Skrælingjar sækja að henni. Hún fann fyrir sér mann dauðan, Þorbrand Snorrason, og stóð hellusteinn í höfði honum. Sverðið lá hjá honum og hún tók það upp og býst að verja sig með. Þá koma Skrælingjar að henni. Hún tekur brjóstið upp úr serkinum og slettir á sverðið. Þeir fælast við og hlaupa undan og á skip sín og héldu á brottu. Þeir Karlsefni finna hana og lofa happ hennar.

Ég vil ekki velta fyrir mér útliti brjósta Freydísar, en fyrir utan að vera fjöldamorðingi og rasisti, var hún greinilega líka kvenskörungur (femínisti) hinn mesti.

Nú verður ugglaust að búa til Indíánakonu úr Suðursveit fyrir Perluna

 

Fjölmenningarþjóðfélagshyggja og pólitísk rétthugsun VG virðist falla mjög náttúruvalslega vel að vísindaaðferðafræði Agnars Helgasonar, enda eru í honum sterk skyldleikaræktuð VG-gen bæði á Y og X krómósómunum. En ást VG og annarra vinstrimanna á "fjölmenningu" er nú annars nýtilkomin bóla (stökkbreyting). Sem "hálfur útlendingur" og hálfgerður skrælingi man ég nú ekki eftir fjölmenningahugarfari hjá Vinstrimönnum hér á árum áður, nema eftir ást þeirra á Rauðrússum. Þeir voru flestir meiri heimalningar og skyldleikaræktarar en Framsóknarmenn.

Fyrst DeCode fer með gamanmál geri ég það líka í lok þessa indíánahasarannáls míns. Það er ekki laust við að tvennt gæti bent til indíánsku. Annað er sögnin að heyja, sbr. sönglið "Heyjajajaj, heyjajaja, heyjajaja", sem oft heyrist meðal indíána, en hitt er orðatiltækið "eigi verður tjaldað til einnar nætur". Ugglaust er það ekki verri skýringar á tilvist indíána á Íslandi, en einhver Pocahontas Agnardóttir af Micmac ættbálki, sem hnuplað hefur verið með til bestasta lands í heimi, sem rekur verstasta genafyrirtækið í heiminum, DeCode. Ef menn muna enn eftir brjóstum fjöldamorðingjans Freydísar, er þó ekki út í hött að velta því fyrir sér, hvort þær hafi verið brjóstbetri en þær íslensku, skrælingjakonurnar, sem fluttar voru til Íslands rétt eftir Kristnitöku. Indíáni Íslenskrar Erfðargreiningar kemur mörgum ímyndunum og fantasíum af stað.

Jóhanna og Penis með Krana

Ekki get ég sagt að mér þyki fréttin um fordóma Jenis av Krana merkileg. Sumir Færeyingar eiga það til, að taka biblíuna allt of bókstaflega. En ég get fullvissað þá um, að það stendur hvergi í Biblíunni, að minnsta kosti ekki í Gamla Testamentinu, sem ég hef lesið mest, að ekki megi bjóða Jóhönnu og Jónínu til Færeyja. Samkvæmt biblíunni eru Færeyjar ekki einu sinni til, heldur ekki Ísland.

Ég myndi sjálfur væntanlega afþakka að sitja til borðs með forsætisráðherranum. Ekki vegna þess að hún elskar hana Jónínu. Það skil ég vel. Ég bjó undir sama þaki og þær í 4 ár, þær í kjallaranum og ég í risinu, og ekki  varð mér meint af.  Nei, ég er fúll út í Jóhönnu vegna stjórnar þeirrar sem hún stýrir, sem lýgur að þjóðinni og svíkur hana. Lygi er vond, sama hvort það stendur í biblíunni eða annars staðar. Þegar Jóhanna er komin út úr skápnum, kabínettinu sínu, með öllum lygasögunum, býð ég henni í veislu.

En svona karlar eins og hann Penis uppi á Skaga eru ávallt vafasamir. Bak við heilaga ásjónuna og fordæminguna á öðrum er örugglega mikill syndari og sódómisti, sem elskar að fara í leður á ákveðnum börum í Kaupmannahöfn og London, þar sem hann leggur lag sitt við prestsmaddömmur frá Íslandi. Sjáið bara til. Myndin hér að ofan er af Penis með Kraga undir Rana.

Iceland #1 comic relief personality goes bananas

Infamous Icelandic comic guy, Ingi Jensson, went bananas after he had to shut down his "secret" RED ink machine.

Mr. Ingi Jensson published a blood- gushing Menorah, a very unusual version of this old Jewish religious symbol, on his Icelandic blog. His cartoon was of such bad taste, that the guardians of http://www.blog.is/ asked him to remove his bloody creation, because it violates the Icelandic penal code. Jensson the cartoonist seems to be having a hard time accepting that.  

Jensson was hoping that the entire Jewish world would go meshugana like the Muslim world went bazookas after his colleague in Denmark depicted good old Mohammed.

Probably the world has gone tired of cartoonists hunting for cheap sensations.