Danskur undirlægjuháttur

 

 

Ímyndið ykkur að RÚV hefði búið til þátt um öfgafulla íslamista árið 2002 og sent hann út tvisvar sinnum. Ímyndið ykkur að þátturinn hafi orðið áhugaverður aftur í kjölfarið á allri umræðunni um teikningarnar af Múhameð spámanni nýverið. Ímyndið ykkur að viðmælendurnir í þættinum, sem tilheyra íslamístískum samtökum á Íslandi, sem t.d. gætu heitið Hizb ut-Tahrir al Islandiah, hafi neitað at taka þátt í endurgerð þáttarins ef aðrir en múslímar væru með í þættinum. Ímyndið ykkur að RÚV hafi gengið að þeim skilmálum og flutt þáttinn, þannig að viðtöl við "vantrúaða", kristna og gyðinga, væru fjarlægð úr þættinum.

Þá að bláköldum veruleikanum.

Allt þetta hefur gerst í Danmörku. Danskir fjölmiðlar greindu frá því  hér um daginn að þáttur danska útvarpsins DR (P1), sem fyrst var sendur út árið 2002 og ber heitið Jihad.dk, var nýlega sendur út aftur. Þátturinn var sendur út með þeim skilyrðum öfgasamtakanna Hizb ut Tahrir, að engir nema múslímar mættu taka til orða í þættinum. DR hefur veitt öfgasamtökum tækifæri til að ritskoða fólk með aðrar skoðanir eða trú.  Hizb ut Tahrir hefur í Danmörku hvatt til "drápa á gyðingum, hvar sem þá er að finna", og þeir hafa heimsyfirráð íslamísk kalífaheimsríkis á dagsskránni. Ekki má gleyma ætlun þeirra að útrýma Ísraelsríki, því borgin al Quds, miðja nýja heimsríkis þeirra, á að rísa þar. Jerúsalem heitir borgin í okkar menningarheimi, en múslímar eru meira fyrir hið smekklega nafn al Quds. 

Svona er nú veruleikinn í Danmörku. Að mínu mati er stefna Danmarks Radio undirlægjuháttur og einfeldni, sem er eftir að draga dilk á eftir sér.

Stalín, Hitler og Múh....

 

Miðausturlandafræðinginn Bernhard Lewis, sem nú er orðinn fjörgamall, hefur verið í miklum metum hjá þeim sem stunda rannsóknir á menningu Araba og Íslams. Nú er ég ekki viss um að hann sé lengur í eins háu gengi og áður. Í viðtali vil Ruthie Blum hjá Jerusalem Post, segir hann m.a. þetta:

"What we are facing now is the third major threat to the world. The first was Nazism, the second Bolshevism and now this. There are parallels. Germany is a great nation, and German patriotism is a perfectly legitimate expression of the pride and loyalty Germans have for their country. But Nazism was a monstrous perversion of that and a curse to the Germans, as well as a threat to the rest of the world.

The aspiration for social betterment and social justice is very noble. But Bolshevism was a monstrous perversion of that, as well as a curse to Russia and a threat to the rest of the world.

Now we have a third similar situation. Islam is one of the great religions that sponsored one of the greatest civilizations in human history. But it has fallen into the hands of a group of people who are the equivalent of the Nazis and the Bolsheviks. They are a curse to their own people, as well as a threat to the rest of the world.

In all three cases, defeat means liberation".  Sjá nánar hér

 

 

 

 

 

 

 Altaristafla öfganna

Þetta hefur hann Lewis reyndar sagt okkur í nokkur ár, svo það eru ekki órar 92 ára manns sem hér hljóma, heldur niðurstaða sérfræðings sem hefur eytt ævi sinni í að rannsaka sögu Íslams og heim múslíma og hefur gert það betur en flestir aðrir. (Hann er gyðingur).

Íslenskir öfgabloggarar

 

 

Miklir öfgamenn hafa lagt leið sína á blogg mitt að undanförnu. Skrif mín virðast æsa þá, enda slær hjarta þeirra í takt við sprengjuhríð hinna þjáðu á Gaza. Þeir kenna Bandaríkjunum og jafnvel sjálfum sér um morðöldu og innbyrðis skálmöld í hinum mismunandi löndum múslíma. Vegna óhemju og gífuryrða í minn garð hef ég meinað nokkrum þeirra aðgang að bloggi mínu. Það er tilgangslaust að þrátta við fólk sem styður hópæsingu og öfga óupplýsts heims, heims sem ærist ef einhver í fjarlægu landi teiknar mynd af skrýtnum karli og sem kaupir sprengjur frekar en mat fyrir börnin sín.

Öfgarnar hjá þessum hatrömmu stuðningsmönnum öfganna renna allar að einum ósi. Feigðarósi stuðnings við öfl sem hafa eyðingu Ísraelríkis á stefnuskrá sinni og sem helst sjá endalok vestrænna gilda. Sjá hér. Sumir þessara gesta minna hafa lýst yfir harmi sínum yfir því að Hitler hafi ekki tekist betur við drápin en þær 6 milljónir gyðinga sem hann kálaði. Aðrir eru enn slímugri í hugsun, því þeir vilja banna gyðingum og Ísraelsríki að "misnota" útrýmingarherferð gegn gyðingum í Evrópu á 20. öld.  Það gerði Ingibjörg Sólrún líka hér um árið, þegar hún hélt því fram að Ísrael ætti ekki neinn einkarétt á réttlæti þrátt fyrir ósköpin í síðari heimsstyrjöld. Það sagði hún þegar leitast var eftir réttarhöldum yfir stríðsglæpamanni sem bjó á Íslandi. Núverandi utanríkisráðherra á Íslandi barðist gegn því að réttlætið mætti sigra yfir böðli gyðinga. Þvílík ósvífni.

Kannski kemst Ingibjörg í Öryggisráð SÞ með hirð fólks sem hefur atvinnu af því að túlka heiminn eftir kenningum pólitískrar rétthugsunar og hræsni. Þá mun heimurinn komast af því sanna um "hlutverk Íslands á meðal þjóðanna", en annars geta menn lesið um það hér ef þeir vilja og leita eftir nafni ráðherrans.

Þolinmæði

 

Þolinmæði í pökkum, þolinmæði í pokum, þolinmæði í fernum, þolinmæði með súkkulaðibragði, Þolinmæðislakkrís, þolinmæði í eins og hálfslítra flöskum. Þolinmæði í pillum, þolinmæði á grautinn, þolinmæði á brauðið, þolinmæði, þolinmæði, þolinmæði.

Þolinmæði er tilvalin útflutningsvara til landa múslíma, ef maður gæti búið hana til á Íslandi. Ætli sé hægt að skrá íslenska þolinmæði sem patent. Auðvitað má ekki lauma neinum svínum í þolinmæðina.

Ætli múslímar myndu kaupa íslenska þolinmæði?

Þær eru ekki beint þolinmóðar frelsishetjurnar sem nú mótmæla í Reykjavík með baráttukveðjum frá kammerad Ingibjörgu Sólrúnu. Fólk sem styður hryðjuverkasamtök, sem hefur útrýmingu þjóðar á dagsskrá sinni, hefur heldur enga þolinmæði og óskar ekki friðsamlega lausn mála í Miðausturlöndum.  Ráherrar sem senda baráttukveðjur í slíkar samkundur hafa ekki þolinmæði til setu í Öryggisráði SÞ.

„Þolinmæði múslíma á þrotum"

Hryðjuverkakanína

 

 

"Ef þeir gera það aftur mun ég drepa þá, bara. Ég mun bíta þá bara, og drepa þá", segir bleika kanínan Assud við hrjáðu börnin á Gaza.

Það eru Danir og teiknarinn Kurt Westergaard, sá er leyfði sér að teikna Múhameð, sem blessuð börnin eiga að bíta og drepa. Bleikar kanínur víst ekki lengur eins velkomnar og áður í Danmörku.

Kanínan Assud er meðlimur í hryðjuverkasamtökunum Hamas og hans æðsta ósk er að verða hryðjuverkakanína og píslavottur. Hann hefur sagt börnunum á Gaza að hann verði brátt hjá Allah í Paradís og að tígrisdýr muni leysa hann af í heilþvættinu. Sjá meira hér.

Ég veit ekki hvert þið munið eftir músliminum Farfur sem starfaði fyrir Hamas áður en hann dó. Reyndar urðu ævilok hans alveg gazaleg. Börnunum var sagt að hann hefði dáið píslardauða. Mýslupíslavotturinn Farfur var nefnilega, að sögn Hamassjónvarpsins, hnepptur í fangelsi af Ísraelum, og þar var hann auðvitað myrtur af vondum Gyðingum.

Svona er nú barnaefnið á Gaza. Þetta er einhver sjúkdómur.

Einhverjar athugasemdir frá Hamas-verjum og stuðningsmönnum á Íslandi? 

Nú fer hver að verða síðastur

Nú fer hver að verða síðastur, segir Ingibjörg Sólrún mannalega.  Hlustið.

Myndin sýnir ungan Kosovobúa (múslíma) taka mynd af félaga sínum sem kastar af sér vatni í gátt kirkjurústar í bænum Prizren í Kosovo. Múslímar voru nýbúnir að brenna kirkjuna til kaldra kola. Myndin var tekin 22.3.2004.

Þetta er bara lítið dæmi um frelsisbaráttu Kosovo á síðustu árum. Margt ljótt gerðist á þessu svæði fyrir rúmum 10 árum. Enn er um 7000 Kosovo albana saknað eftir útrýmingarherferð Serba.  Margt ljótt gerðist einnig á þessu svæði í 2. heimsstyrjöld. Þáttur Kosovo-albana í SS var ógeðfelldur.

 

 

Hvernig haldið þið, góðir Íslendingar, að 40 síðustu gyðingunum í Kosovo í Prištinu hafi verið innanbrjósts árið 1999, þegar þýskir NATO [KFOR] hermenn flæmdu þá burt úr héraðinu ásamt öðrum ekki-albönskum íbúum héraðsins? "Ausweis, AUSWEIS, -- raus, RAUS".

Hér eru aðrar myndir af ungum múslímum í kirkjunni, sem þeir höfðu rústað,  og af gröf heilags Jóhannichusar. Jarðneskar leifar þessa dýrlings frá 15. öld voru rifnar upp úr gröfinni og brenndar af múslímum. Yfir 30 kirkjur og klaustur í Kosovo urðu meiri eða minni eyðileggingu að bráð 17. og 18. mars 2004. NATO gat "ekkert" aðhafst. Hvernig verður það í frjálsu og NATO-lausu Kosovo.

 

 

Að sögn utanríkisráðherra Íslands er mjög brýnt að samþykkja sjálfstæði Kosovo héraðs.

Að mínu mati er stundum hægt að flýta sér of mikið.

Ég held stundum að Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hafi ekki hugmynd um hvað hún er að gera. Hver ætli sér fræðilegur ráðgjafi hennar í málefnum Kosovo?

Stuðningskona hryðjuverka í boði utanríkisráðherra

 

Í síðustu viku hélt Utanríkisráðuneytið fund  þar sem aðalræðuhaldarar voru ísraelski blaðamaðurinn Anat Saragusti og mjög náin vinkona hennar palestínsk, Maha Abu Dayyeh Shamas. Þær kalla sig baráttukonur fyrir frið og eru femínistar með stóru F-i.

Maha Abu-Dayyeh Shamas er þekkt fyrir þessa yfirlýsingu, sem að mínu mati gerir hana að stuðningsmanni hryðjuverka:

"Palestinian society regards female suicide bombers the same way as they regard the men, which is they are heroines," Maha Abu-Dayyeh Shamas, director of the Women's Centre for Legal Aid and Counselling in Jerusalem told IPS. "They have sacrificed their lives for the public good. They have made a statement about the inhuman and intolerable situation.  Most people feel sad that young people have to pursue this approach, she said, "but the situation is so difficult that people understand why a young person has to do this. It's so frustrating. It's so de-humanising. It's so hopeless."  Sjá nánar hér .

 

Hetja samkvæmt sérfræðingi í boði íslenska utanríkisráðuneytisins. Þessi 29 ára kona myrti 19 manns í Haifa árið 2003, þar á meðal börn. Átti hún ekki annarra kosta völ?  Hún var að sögn femínisti, hetja, og sjálfsmorðsmorðingi í tengslum við írönsk samtök.

 

Vísindavefurinn svarar

 

Tvo menntskælinga langaði árið 2006 mjög mikið til að fræðast um uppruna og aldur orðsins gyðingur. Þeir sendu þess vegna spurningu um það til Vísindavefs HÍ.  

Spurningunni var beint til Guðrúnar Kvarans prófessors, forstöðumanns Orðabókar Háskólans.

Guðrún greindi ekki frá heimildum fyrir notkun orðsins gyðingur, en hafði aftur á móti þessa skýringu fram að færa:

"Neikvæða merkingin í júði á líklegast rætur að rekja til þess að gyðingar sem stunduðu viðskipti víða um heim á síðari öldum, þóttu erfiðir viðfangs, nískir okurkarlar og efnuðust oft vel. Þetta litu aðrir hornauga og farið var að nota jew, jøde, júði í neikvæðum tón um kaupsýslumenn af gyðingaættum. Hin neikvæða merking sem Jude fékk í Þýskalandi á árunum milli stríða og í síðari heimsstyrjöldinni er af öðrum toga og var tímabundin. Hún náði yfir allt fólk af gyðingaættum, ekki aðeins kaupsýslumenn"

Ég hef áður séð fræðilegar strandsiglingar á Vísindavefnum, en þetta svar Guðrúnar Kvarans er eitt svæsnasta dæmið sem ég hef séð.

Hin neikvæða merking Jude, sem nasistar gáfu orðinu, lifir góðu lífi, meðal annars á Íslandi. Á Íslandi hefur orðinu gyðingur líka verið núið um nasir danskra kaupmanna sem illyrði, þó svo að  þeir væru ekki hið minnsta gyðinglegir. Svo sér maður meira að segja nokkra kolruglaða afkomendur þessara dansk-holsteinsku ætta gagnrýna Ísrael með þeim rökum að þeir megi það vegna þess þeir séu af gyðingaættum.

Þegar 80% Austurríkismanna nútímans líkar ekki við gyðinga (Juden), er víst ekki mikið sem hefur breyst frá tímum Hitlers og þeirra sem heilluðust af honum. Þegar arabar og aðrir múslímar tala enn um Yahudi og tyrkir um Musavi sem asna, svín og apa og vilja útrýma þeim er ekkert nýtt undir sólinni. Löngu áður en orðin Jude, Juif eða Jew voru tengd okurkörlum, voru kirkjufeður,  biskupar og páfar búnir að kjöldraga gyðinga, svína þá til og ljúga öllu illu upp á þá í nafni trúar sinnar og heilagrar kirkju.

Það er kannski ekki nema von að velkristinn prófessor orðabókar á Íslandi sýni fullkomið þekkingarleysi á menningarsögu álfu þeirrar sem hún býr í, þegar hún er á þeirri skoðun að notkun orðanna gyðingur og júði hafi mótast af því að gyðingar hafi þótt "erfiðir viðfangs, verið nískir okurkarlar sem efnuðust vel". "Aðrir litu gyðinga hornauga" fyrir þetta segir Guðrún Kvaran. En ætli einhverjir kristnir menn hafi ekki líka verið erfiðir viðfangs, nískir okurkarlar sem efnuðust vel. Get ég nefnt nokkrar alíslenskar ættir sem ættu þess vegna að vera gyðingar, þó þær séu nú fyrst og fremst komnar af hestaþjófum úr Húnavatnssýslu og hafi jafnvel í ættgarði sínum forystumenn í Flokki íslenskra Þjóðernissinna (nasista).

"Það stendur hér Moshe, að það eigi að drepa okkur vegna þess að við erum svo nísk"

 

Margir þeirra sem litu gyðinga hornauga voru haldnir sjúklegri öfund í þeirra garð. Það var kennd sem taldist til erfðasyndanna. Það hefur hins vegar alltaf farið ofsögum af auð gyðinga og alla jafna voru 95% gyðinga í löndum Evrópu mun fátækari en kristnir borgarar álfunnar. Flestir gyðingar í Póllandi á 20 öld voru undir fátækramörkum. Í Hollandi var prósentan mjög há upp úr aldamótunum 1900.

Hindranir sem lagðar voru í götu gyðinga af ríkjum og kirkju, ásamt hatri og ofsóknum eru skýringarnar á því hvernig fólk talar enn á ógeðfelldan hátt um gyðinga. Þær ofsóknir ásamt kór vinstri öfgamanna, sem í raun kalla á eyðingu Ísraelsríkis þótt þeir þykist tala um frið í Miðausturlönd, valda því að eins ágætt orð og gyðingur er orðið skammaryrði meðal unglinga í ofeyðslu- og allsnægtaþjóðfélaginu á Íslandi. Ekki hjálpar það þegar Háskóli Íslands getur ekki gefið svar við einföldum spurningum án þess að framreiða gamlar rasistaklisjur.

Ef ég fer, þá fer ég ber og ferðast eins og Gandhi

 

Maður er nefndur Arun Gandhi (f. 1934). Hann er barnabarn Mahatma Gandhis og stýrir M.K. Gandhi Institute for Non-Violence við kaþólska stofnun, Christian Brothers University, við háskólann í Memphis Tennessee. Arun hefur nýlega boðað nýja stefnu í "Non-Violence", speki sem afi hans setti fram, en sem þjóð hans hefur greinilega ekki breytt eftir. Arun Gandhi kennir nú, eins og Hitler, gyðingum um allt sem miður fer í heiminum.

Á bloggi um trúmál á vef Washington Posts ásakaði hann "Ísrael og gyðinga" fyrir að leika "stærsta hlutverkið" (biggest players) í alþjóðlegu ofbeldi. Hann skrifaði m.a. þetta á blogg sitt: "Jewish identity in the past has been locked into the Holocaust experience," og um Helför gyðinga skrifaði hann: "It is a very good example of how a community can overplay a historic experience to the point that it begins to repulse friends."

Næstum 500 manns hafa lýst skoðun sinni á orðum og skoðun barnabarns stórmennisins Ghandis.

Arun Gandhi hefur sett fram frekar óþrifalega afsökunarbeiðni, þar sem hann biður fólk um að líta fram hjá orðinu gyðingur, því hann meinti bara Ísrael. Árið 2004 hvatti Arun Gandhi 50.000 Palestínumenna að vaða fyrir ána Jórdan og snúa aftur til heimalands þeirra. Hann sagði líka að örlög Palestínumanna væru tíu sinnu verri en svartra í Suður-Afríku á dögum Apartheidsins.

 

Greyið hann Gandhi fer greinilega oft á tíðum mikla gandreið. Memphis hefur ekki hrists eins mikið síðan Elvis var og hét. Gandhi gleymir líka öllum gyðingunum sem voru hraktir úr Arabalöndunum um miðbik 20. aldarinnar, og leituðu heimilislausir og allslausir til Ísraels. Þeir voru rændir af múslimum á sama hátt og gyðingar voru rændir af nasistum á árunum 1933-1945.

En það er auðvitað skýring á öllu og hér er málið útatað í olíu og tjöru. Maður kemst ekki eins langt á galloninu af flóttamönnum gyðinga eins og á dropa af flóttamönnum arabaheimsins.

Afi Aruns, Mahatma Gandhi, skrifaðist reyndar á við Adolf Hitler og var mótfallinn stofnun Ísraelsríkis.

Ekkert er nýtt undir sólinni. Mahatma skrifaði líka "God is Truth" á mynd af sér. Það er allt í lagi, ef trú og "sannleikur" verður ekki að guði eins og hjá Arun Gandhi.

 

Góður vinur kvaddur

 

Ég fylgdi góðum vini til grafar á miðvikudaginn var. Paul Aron Sandfort yfirgaf þennan heim þann 29. desember síðastliðinn. Ég kynntist Paul fyrir allmörgum árum í tengslum við rannsóknir mínum á sögu gyðinga í Danmörku. Upp úr því tókst vinskapur og hann hringdi reglulega í mig síðustu árin til að tala um daginn og veginn. Eitt sinn við slíkt karlaslúður, sem gat tekið drykklanga stund, kom einnig í ljós að tengdasonur hans (nú fyrrverandi) var góðvinur minn á námsárunum í Árósum. Fyrir liðlega 10 árum, þegar Paul bjó í Róm, hittumst við tvisvar fyrir hreina tilviljun á Kastrup flugvelli þar sem ég hjálpaði honum með farangurinn, því Paul var illa haldinn af liðgigt. Paul var mjög forvitinn um Ísland, þótt hann hefði aldrei til Íslands komið, en hann var þó einn af fáum Dönum sem gátu borið nafnið mitt rétt fram.

Danskir gyðingar, sem ekki tókst að flýja til Svíþjóðar voru teknir af nasistum og aðstoðarmönnum þeirra og sendir til fangabúðanna í Theresienstadt. Paul var 13 ára þegar hann var tekinn, þar sem hann faldi sig á kirkjulofti í Gilleleje á Norðursjálandi. Theresienstadt í Tékkóslóvakíu voru "fyrirmyndarfangabúðir" nasista. Þar reistu þjóðverjar leiktjöld árið 1944 þegar yfirmönnum Rauða Krossins og dönskum embættismönnum voru sýndar búðirnar. Þeir létu blekkjast og óskuðu ekki, og kröfðust ekki, að skoða aðrar búðir.

Paul og danskir gyðingar voru í hópi þeirra heppnu i Theresienstadt, sem ekki voru sendir til útrýmingarbúðanna eftir leiksýningu nasista, sem einnig var fest á filmu. 

Paul komst vegna hljómlistahæfileika sinna í barnahljómsveit búðanna sem trompetleikari og var með í barnaóperunni Brundibar, eftir Hans Krása, sem sett var á svið í búðunum. 60 árum eftir stríðlok var óperan endurflutt í búðunum með inngangskafla eftir Paul Sandfort.

Faðir Pauls var rússneskur gyðingur, Aron Rabinowitch að nafni. Paul hitti aldrei föður sinn, sem bjó lengst af í Frakklandi. Hann var myrtur í Auschwitz árið 1943.

Paul Sandfort starfaði sem menntaskólakennari og var einnig tónskáld. Hann var sannkallaður fjöllistamaður, en síðustu árin helgaði hann sig einnig skriftum lesendabréfa í dönsk dagblöð, þar sem hann skar ekki utan af skoðunum sínum. Heilagir húmanistar myndu væntanlega ekki hafa veigrað sér við að kalla skoðanir hans öllum illum nöfnum. Hann gaf út minningar sínar frá Theresienstadt í skáldsögunni Ben, sem hefur verið gefin út á ýmsum tungumálum og tók þátt í útgáfu á ýmsum ritum. Fyrir mánuði síðan kom út síðasta grein eftir Paul í tímaritinu Rambam sem ég sit í ritstjórn fyrir ásamt öðrum. Hún fjallaði einnig um þau tvö ár í prísund sem áttu eftir að verða ör á lífi allra sem komust þaðan lifandi.

Svarthvíta myndin hér að ofan var tekin í Theresienstadt árið 1944 og sést Paul Sandfort, lítill að vexti, í dökku prjónavesti. Nýlega greindi hann frá dvöl sinni í fangabúðunum í sjónvarpsþáttinum 60 Minutes.

Paul trúði ekki lengur á Guð eftir dvöl sína í Theresienstadt og skilgreindi sjálfan sig sem ótrúaðan gyðing. Það var þó ekki nein mótsögn í því að fylgja honum til grafar að hætti gyðinga. Annað kom ekki til greina eftir það sem hann hafði þurft að þola sem gyðingur. Örlög sín flýja menn ekki.