Svör óskast nú!

Ég verð að greina frá færslu Sigurðar Þórs Guðjónssonar (Nimbus) í dag, þar sem hann setur fram mjög þarfar spurningar um örlög flóttamanns á Íslandi, sem allir verða að lesa. Við höfum öll rétt á því að fá svar við þessum spurningum. 

Hér er ljósmynd af flóttamanni, sem tók sitt eigið líf í Kaupmannahöfn í júní 1941. Enginn tók eftir þjáningu hans og angist. Dönsk yfirvöld framfylgdu ófsóknum nasista gegn honum. Hann hafði verið dómari í Berlín. Dómarar af gyðingaættum voru taldir hafa framið stærstu glæpina gegn þýsku þjóðinni. Dönsk yfirvöld byrjuðu að innheimta þær sektir sem nasistar dæmdu Rudolf Martin Tietz í. Enginn tók eftir angist hans, fyrr en starfsliðið á Hotel Astoria tók eftir því að vatnsmælirinn fyrir herbergi Tietz sýndi mjög mikla neyslu. Allt vatnið, sem Tietz notaði til að skola burt blóði sínu.  

Dóri í dönsku blöðunum

Gott að hafa græna hjálminn nú

Halldór Ásgrímsson skrifar í Jyllands-Posten í dag og svarar ”svæsnum” ásökunum Dansk Folkepartis. Áhugaverð grein.

En gæti Halldór svarað því hvað var gert við flóttamenn frá Írak, þegar þeir komu til Íslands í tíð hans sem ráðherra? Hvað gerist svo, þegar írakskir flóttamenn í Svíþjóð óska að flytjast til Íslands? Nei, sveiattan, það er enginn svo vitlaus, að vilja það....... Hvers vegna eru Íslendingar í útrás, og tíundi hver Íslendingur undir fátæktarmörkum?

 

Friðarpostuli mannfyrirlitningarinnar

Á að gefa kynþáttahatara Friðarverðlaun Nóbels? Hverjum dettur slíkt í hug? Mahathir Mohamad er ekki friðarsinni. En ef hann kemur til með að stenda á sviði í Osló og tekur við Friðarverðlaunum Nóbels, þá er mannekla meðal friðarsinna.   Þann 16. október 2003 hélt þetta “stórmenni” ræðu, þar sem hann sagði m.a.:

“The Muslims will forever be oppressed and dominated by the Europeans and the Jews.

It cannot be that there is no other way. 1.3 billion Muslims cannot be defeated by a few million Jews. There must be a way.

We are actually very strong. 1.3 billion people cannot be simply wiped out. The Europeans killed 6 million Jews out of 12 million. But today the Jews rule this world by proxy. They get others to fight and die for them.”

Sjá ennfremur : http://www.adl.org/Anti_semitism/Malaysian_1.asp 

Friðardúfan Mahathir Mohamad hefur gerst sekur um að hvetja hinn íslamska heim til kynþáttafordóma og haturs. Svona karakter er greinilega friðarsinni í augum margra vinstrimanna, sem hafa fundið samreiðarmenn í röðum öfgafullra íslamista. Þetta er að verða verulega sjúkur heimur sem við lifum í.

 

Mahathir Mohamad tilnefndur til friðarverðlauna Nóbels

Eru rasistar í dönsku löggunni?

 

Tveir danskir lögreglumenn, á lögreglustöð í grennd við heimili mitt í Danmörku, sýndu ef til vill sitt rétta andlit um daginn. Þeir þurftu af hafa samband við danskan þegn af kúrdísk-tyrkneskum ættum. Ber sá maður nafnið Tunchan Turan og er leigubílsstjóri. Tunchan hafði lánað tengdabróður sínum bílinn sinn. Tengdabróðirin lenti í árekstri og hafði gefið upp símanúmer eigandans við skýrslugerð. Lögreglan hringdi því í Tunchan, sem ekki var heima, og skildu lögreglumennirnir eftir skilaboð á símsvara. Þeir gleymdu hins vegar að leggja símann á að skilaboðunum loknum. Það sem fór þeirra á milli á mínutunum á eftir festist á stálþráð í símsvara Tunchans. Og það var ekki neinn fagurgali.

Töluðu löggurnar um manninn sem “abekat”, (apakött), og “perker”, sem er uppnefni notað um útlendinga, helst þá sem hafa dekkri húðlit en við með bleiku andlitin. Orðið perker hefur verið notað í Danmörku í hartnær 30 ár,  án þess að uppruni orðsins sé þekktur eða skýrður. Þetta er einhvers konar “nigger” orð, sem þykir móðgandi og er notað í því sjónarmiði að móðga og særa fólk sem ekki er danskt og ekki borðar beikon.

Tunchan, sem löggurnar tvær, telja vera “perker” og apakött fór með spóluna sína til fjölmiðlanna og nú hefur yfirmaður tvímenninganna sem heitir Ming, án þess að vera það sem enskumælandi kalla “Gook” (er notað niðrandi um Kínverja og aðra Asíumenn) tekið á málinu. Ming er ekki sérstaklega gefinn fyrir hegðun manna sinna og nú er málið hjá Saksóknara Kaupmannahafnar, sem mun ákveða hvort rasistatal mannanna var viljandi eða án ásetnings. Ef það reynist óviljandi, er ekki hægt að dæma þá eftir grein í dönskum hegningarlögum, sem gefur fangelsisvist fyrir ómerkilegt og niðrandi orðaval um minnihluta- og trúarhópa.

Eins og lögreglan sjálf hefur túlkað þann lagabókstaf í Danmörku síðustu árin, er ljóst að rasistalöggurnar munu aðeins fá smááminningu. Menn hafa hins vegar verið dæmdir í stórar sektir fyrir að hrópa “strømersvin”  [löggusvín] eftir löggum í Danmörku. Það er annað danskt orð, þar sem uppruninn á notkun orðsins er á huldu, því upphafleg merking orðsins strømer er ekki lögga, heldur flækingur.

 

Framtíð Palestínu

Er þetta palestínska Fjallkonan?

Í janúar urðu að minnsta kosti 58 Palestínuarabar fórnarlömb innbyrðis átaka tveggja öfgahópa, Hamas og Fatah. Það er sorglegt, en það eru öfgamenn sem enn ráða ferðinni í Palestínu. Nú hefur Bandaríkjastjórn ákveðið að senda 86 milljónir bandaríkjadala til Hamas og stuðningsmanna sagnfræðingsins Dr. Mahmoud Abbas (Abu Mazen). Forsætisráðherran, Haniyeh, úr röðum hryðjuverkasamtakanna Hamas, heldur því hins vegar fram, að með þessari peningagjöf séu Bandaríkjamenn að leggja undir sig Palestínu. Þegar bræður berast á banaspjót, eins og nú gerist í Palestínu, er ekki laust við að maður óski frekar eftir beinum afskiptum Bandaríkjamanna eða Evrópuherja í stað peningagjafa. Eitt er víst að þessi stóra upphæð frá Bandaríkjamönnum fer ekki eingöngu í uppbyggingu eða til almannaheilla í Gaza og á Vesturbakkanum. Það yrði nýlunda ef annað gerðist í þetta sinn.

Lausnin á vanda Palestínumanna er greinilega ekki bara eitthvað sem Ísrael getur komið með. Mig grunar að það verði ekki friður í tjaldbúðum Palestínumanna fyrr en hófsamari öfl taka þar við stjórn. Milljarður bandaríkjadala myndi ekki bæta neitt. Það þarf hófsamari menn en helfararafneitarann Abbas og hryðjuverkamanninn Haniyeh. Spilling núverandi valdhafa virðist engin takmörk sett. En það er til fullt af Palestínumönnum, sem ekki sjá lausn mála sinna í rifflum, sprengivörpum og sjálfsmorðssprengjum, sem eru búnir að átta sig á, að þeir eru ekki einu fórnalömbin í hildarleiknum. Palestínumenn verða að setja öryggið á byssurnar og byrja að ræða málin án þess að drepa.

ECCOTI LE MIE SCUSE

 

Cara Veronica .. Já, já

Veronica Berlusconi ætti að biðja ítölsku þjóðina, eða að minnsta kosti heimabæ sinn, afsökunar á því að hún giftist þessum trúð, sem stjórnað hefur Ítalíu eins og sirkus. En þarf Veronica að hafa áhyggjur. Sjón er sögu ríkari http://static.twoday.net/peneun/images/berlusconi.jpg Það þyrfti ekki stóran skáp fyrir þetta á typpasafninu á Húsavík.

Berlusconi biður konu sína auðmjúklega fyrirgefningar

Erlendir glæpamenn streyma til landsins

Í boði forsetaembættisins.

Bill Gates tók vel í boð um að koma til Íslands

Hvalræði

Norska dagblaðið VG greinir frá því að hvalurinn Snow, sem var með kálfi, hafi verið drepinn af risafarþegaskipinu Dawn Princess. Þetta gerðist reyndar fyrir 6 árum. Í gær var eigendum skipafélagsins, sem á Dawn Princess, gert að punga út 750.000 bandaríkjadölum fyrir morðið á hnúfubaknum Snow.

Kviðdómendur voru allir sammála. Skrúfur farþegaskipsins voru alblóðugar og lögmenn O J Simpsons áttu ekki sjans í málið. Nelson Cohen, ríkissaksóknari í Alaska, skýrði dómsorðið á þá vegu að hvalir væru þjóðargersemar sem yrði að vernda fyrir komandi kynslóðir. “Við verðum að vernda þá gegn glæpsamlegum og óábyrgum verkum mannanna og stórra fyrirtækja”, sagði Nelson Cohen við Fréttastofu AP.

Það er greinilegt að Nelson dómari hefur í hyggju að eignast 10 tonna uppeldisson þarna úti í höfunum. En hvað með Sævar skjaldböku, Bobba marsvín og Tommy túnfisk, sem allir lentu í slæmum árekstri við skip á síðasta ári -  eða alla hina fiskana. Hver hugsar um þá? Hver sér um hagsmuni fjölskyldu Smára smokkfisks? Hvar er manngæskan?

Nelson Cohen fær Hvalinn, verðlaun PostDocsins, fyrir nýjan vinkil á lögfræðinni.

 

Um Bastarða, Guldbrandsen og Giversen

Margt er hægt að sópa undir gólfteppið.  En það getur reynst erfitt að leyna því, að það hefur lengi geisað stríð í Afganistan. 

 

Danska ríkissjónvarpið, stöðin DR1, sýndi nýverið heimildamynd, Den Hemmelige Krig, þar sem haldið var fram að danskir hermenn í Afganistan hefðu á árunum 2001-2, á skjön við reglur og sáttmála, afhent fanga til Bandaríkjahers, sem svo hefði pyntað þá. Við frumsýningu myndarinnar var Enhedslisten (flokkur aflóga erkisósíalista) tilbúinn með herferð gegn dönsku ríkisstjórninni, þar sem þessar ásakanir gegn danska hernum átti greinilega að nota til að steypa núverandi ríkisstjórn af stóli.

En nú virðist kvikmynd Christofers Guldbrandsens og Nils Giversens því miður vera meingölluð og í ljós er komið, að Enhedslisten og DR, danska Ríkissjónvarpið, virðast hafa haft samvinnu. “Leikstjórar” myndarinnar, Guldbrandsen og Giversen notuðu Enhedslisten til að setja fram spurningar til forsætisráðherrans, Anders Fogh Rasmussens, um meðhöndlun Bandaríkjamanna á stríðsföngum, er myndin var frumsýnd. Það hefur einnig sýnt sig, að vitnisburður aðalvitnisins í myndinni, bandaríska yfirheyrsluforingjans Chris Hogans, hefur verið klipptur og skorinn. Til dæmis hefur Guldbrandsen & Giversen/DR klippt út orð Hogans um, að aldrei hefðu farið fram hrottalegar yfirheyrslur í fangabúðunum, þar sem fangar Dana voru afhentir Bandaríkjaher. Margt bendir einnig til þess að Hogan sé ekki alveg nógu trúverðugt vitni til að að byggja á við gerð heimildakvikmyndar.

Gagnrýninni rignir nú yfir DR, sem hefur látið Guldbrandsen og Giversen sjálfa rannsaka og skýra framleiðslu sína. Það er ekki minnst góðri blaðamennsku Nyhedsavisen (sem er í eigu Íslendinga) að þakka, að flett hefur verið ofan af þessum einkennilegu vinnubrögðum, þar sem gripið var til loddaraaðferða til að búa til “fréttaskúp”. Guldbrandsen og Giversen vilja ekkert tjá sig um málið við fjölmiðla, en hér er hægt að lesa um málið út frá sjónarhorni framleiðenda myndarinnar.

II Af Naser

Danski þingmaðurinn Naser Khader, sem er Palestínumaður, kvartar sáran yfir kvikmyndafélagi, sem hefur búið til heimildamynd um hann á fölskum forsendum. Þegar Khader varð ljóst, að fyrirtækið Bastard-film væri að gera mynd um hann og litla múslimaprestinn Muhammed Akkari, sem sigldi undir fölsku flaggi í Múhameð teikningamálinu í fyrra, vildi Khader ekki vera með í myndinn lengur.  Naser Khader, sem er talsmaður hófsamra múslima í Danmörku, hótar nú lögbanni á myndina, ef ekki verður við hætt við hana. Hann vill ekki vera með í mynd, sem gefur prestinum Akkari ókeypis auglýsingu. Þar að auki sagði Bastard Film Khader rangt frá í upphafi um, hverjir myndu vera með í myndinnu. Þá var Akkari ekki nefndur á nafn. Khader myndi ég gjarna kjósa, hefði ég kosningarrétt í Danmörku og væri hann ekki í þeim skrítna pólitíska samtíningi fólks, sem kallar sig Radikale Venstre (og sem mest líkist Samfylkingunni á Íslandi, að henni ólastaðri). Heimildakvikmyndagerðamennirnir hjá Bastarði hafa að sjálfsögðu dregið dár að Naser Khader. Þeir reka fyrirtæki sem greinilega ber nafn með rentu.

III  Af Vilhjálmi Erni

Og þegar ég er nú að, get ég nefnd dæmi af sjálfum mér og viðskiptum mínum við þessa undirstétt heimildakvikmyndagerðamanna. Við útkomu bókar minnar, Medaljens Bagside (2005), hafði fyrrnefnd stofnun, DR, samband við mig. Þeir vildu ólmir búa til útvarpsþátt og sjónvarpsviðtal, og hugsanlega heimildakvikmynd. Ég tók auðvitað vel í það og notaði u.þ.b. viku af tíma mínum til að fóðra blaðamennina með upplýsingum og myndum og setja þá í samband við fólk út um allan heim. Ég fór í útvarpsviðtal og mér var tilkynnt að ég yrði kallaður í sjónvarpsviðtal fljótlega. Áður en ég vissi hvaðan á mig stóð verðrið, fór í loftið útvarpsþáttur, þar sem smábitar af því sem ég hafði sagt var kíttað inn á milli viðtals við mann, sem aldrei hafði verið nefndur við mig, son eins af þeim embættismönnum, sem stóð í því að reka flóttamenn úr landi á árunum 1940-43. Þessi maður kemur bók minni ekkert við. Ég dauðkenndi í brjósti um manninn, sem auðvitað hafði aldrei heyrt um gjörninga föður síns, sem ekki koma honum neitt við, nema að maður trúi á erfðasyndina. Mér þótti þetta einkennileg blaðamennska og mér var svo síðar núið um nasir, að ég væri á eftir afkomendum embættismannanna í bók minni.

Eitt sunnudagskvöldið kom svo sjónvarpsfrétt í langa fréttatíma DR, sem þá bar nafnið Søndagsavisen. Þar var notað mikið af því sem ég hafði ausið í blaðamannin, sem var hinn eini og sanni Nils Giversen (sami maður, sem nú hefur verið staðinn að slælegu verki í Afganistan myndinni) og kollega hans. Einnig var talað við merka fræðikonu, sem hefur att kappi við mig, og sem áður hafði lýst því yfir að niðurstöður mínar væru hæpnar. Viti menn, nú var hún orðin alveg sammála mér, svo halda mætti að hún hefði verið að segja frá einhverju sem hún hafði sjál skrifað. Svo var bókin mín sýnd, en það gleymdist að nefna að hún væri eftir mig. Bókin fékk ekki meiri umfjöllun í bili hjá DR. Síðan þá hef ég ekkert frekar heyrt af áformum um heimildamynd um bók mína. Giversen hefur líkleagast verið upptekinn við að grafa upp skít og “skúp” í Afganistan.

 

Kynlíf

Kynlíf fer hríðminnkandi í Danmörku vegna útrásar Íslendinga

Þetta var frétt að hætti Ekstra Blaðsins – Mun þetta auka lestur bloggsins míns?