100 % kvennaþing takk eða Alþingislás

Hörmulegar eru þessar lýsingar. Halda mætti að besefinn á stórum hluta íslenskra karla sé alltaf úti að kíkja eða fastur í rennilásnum. Þeir eru gramsandi á hvaða konu sem er, en helst ekki sinni fallegu eiginkonu.

Ég hafði aldrei ímyndað mér að stjórnmál gætu gert karla svona óskaplega graða og vitstola og að greðjan væri aladrifkrafturinn í pólitík. Getur hugsast að einhverjar konur hafi hagað sér á sama hátt? T.d. ráðherrar sem héldu framhjá á fundum erlendis? Varla.

Þetta vandamál er auðvitað ekki aðeins til á Íslandi, sem vitaskuld afsakar ekki nokkurn skapaðan hlut. Karlar hafa alltað notað kyn sitt og fallþunga til að halda konum niðri.

Ekki eru þetta eintómir órar í konunum? - fjandakornið nei!

Dagpeningarnir á vinnufundum hins opinbera virðast fara í drykkju, kynsvall og alls kynsofbeldi. Maður hugsar með hryllingi til þeirra kvenna sem létu undan hinu opinberu kynæði.

Orð eins og drekka, fullur, brjóst og klof virðist vera það sem konurnar sem skrifa minningar sínar úr stjórnsýslu muna best frá fundum og starfi sínu.

Er nema von að allt hafi farið á hausinn á Íslandi? Stjórnlaus typpi eru ekki vænleg til árangurs.

Lausnin er Alþingislásinn, sjá ofar. Hann fæst aðeins í small og extra-small, sem smellpassar á íslenska stjórnmálamenn, forstjóra, yfirmenn og aðrar karlrembur. Setjið Lilla undir lás og slá.

Sagðist bara þurfa að fá að ríða henni

Myndir úr skordýrabúi

Eftir að fráfarandi skordýrafræðingur Pírata, sem er hin versta eiturpadda, greindi skordýraflóru íslenskra stjórnmála, vakti það furðu mína að skordýralæknir einn, sem er mikil og feit fiskifluga samkvæmt eiturpöddunni,  hafi boðið býflugum (S), mýflugum (P) og maurum (V) út í sveit. Kakkalakkar (D), Hrossaflugur (M), Drekaflugur (?) og Dægurflugur (Svört fortíð) voru ekki velkomnar að skordýrabúinu Stóru-Langloku á Hrunamannaafrétti - einhvers staðar fyrir austan fjall.

Eins og lengi hefur verið vitað í fornvistfræði, eru fiskiflugur, sem buðu í partíið, gleiðopnar í báða enda og bjóða stundum býflugum, mýflugum og maurum að leggja egg í afturendann á sér. Vel fór á með smádýrunum og voru allir þreifiarmar á fullu. Stóra geitungabúið í Evrópu (VESPA) var rætt lítillega og suðuðu býflugurnar vægt um að komast þangað inn.

Svo vildi til að ein býflugan, hunangslaus að öllu leyti, bar með sér tíkarþef að Norðan að skordýrabúinu. Þetta uppgötvaði hundurinn á bænum, Skarni Vænstan, og lagðist strax á fót býflugunnar og reið honum kátt. Þetta hátterni hundarins fór fyrir brjóstin á maurunum og mýflugunum sem reyndu að stilla Skarna með því að kalla hastarlega að honum: Ussu svei, Weinstein. 

Haft er eftir öðrum sérfræðingum að MacSkýto byssufluga hafi verið heppinn, þar sem Skarni, sem er fyrrverandi eiturlyfjahundur, hafi ekki fundið á honum róandi töflur.

Haft er eftir Kötu brosmaur, að ekki sé svo mikill munur á fiskiflugum og maurum; Öll sé óværan ættuð úr sveitinni úr mykjuhaug eða gömlu, votu heyi.

Greinilega var þetta skordýraþing vel lukkað fyrir utan aðfarir Skarna, sem hefur greyið fengið svo gott pólitískt uppeldi að hann sýnir strax vilja eigenda sinna í einu og öllu, slefandi og glaður. Sérfræðingar telja sig hins vegar sjá mjög glögglega, að Skarni fór fyrst að sýna atlot að býflugunni þegar hún fór að minnast á evrópska geitungabúið. 

Það verður aftur suðað í Hrunahrepp á morgun, þegar afstaða Íslands í utanríkismálum (þ.e. til Ísraelsríkis og Palestínumanna verður rædd). Búist er við mikilli samstöðu. Ef eitthvað sameinar fyrrnefnd skordýr er það hatur þeirra á gyðingum. Leitt að hrossaflugurnar gætu ekki verið með.

Vinnumaurar og fiskiflugur munu örugglega hrifla saman heyi, hestaskít og kúadellu og kalla það ríkisstjórn.

Fallerí, fallera

Spacey datt út skápnum að hætti Kaizer Söze, Simon Cowell datt niður stiga og Pawel Bartoszek datt af þingi. Það hlýtur að vera sárt að detta.

Karlar á Íslandi eru furðu valtir á stallinum, enda eru orðnar mjög fáar konur á bak við manninn sinn. Þær duttu nú líka margar af þingi.

Kannski er það þess vegna að Sigmundur Davíð datt út úr panamanska peningaskápnum og beint aftur inn á þing, uppreistur af sjálfum sér. Mér dettur nú í hug að það sé nú meira vegna algjörs minnisfalls (Allsheimers) hjá stórum hluta þjóðarinnar.

Inga Snæland lét það detta út úr sér á aftursætinu hjá Simma bimm að hún væri af sígaunaættum. Féllust Sigmundi þá hendur eftir að hún las lófa hans.  Nú fellur hann einn og óstuddur.

Þó Þorgerður Katrín sé pólitískt kúbein, er Viðreisn ekkert annað en endurhæfingarstöð fyrir dottið fólk. Pabbi Benna borðaði með Hitler í stríðinu. Það þætti í sumum löndum nóg til þess að afkomendurnir héldu sig alfarið frá stjórnmálum. 

Katrín Jak er vitaskuld "dottningin" og Bjarni hefur alltaf verið prins, þó við sjáum seint kónginn. Píratar eru eins og óvirkjaður Dettifoss í meðferð á geðdeildum og hafa aðeins áhuga á einhverju kynferðislegu. Spúkí!

Samfylkingin datt upp yfir þegar hún tilkynnti að hún ætlaði að hrægammast á sparifé gamla fólksins. Fljótt dó byltingin sem hefði getað fengið 12 sæti ef hún hefði ekki asnast til að detta ofan á sparifé gamla fólksins.

Framtíðin er ekki björt og Bundproppen er líka rokinn út í veður og vind. Hann var límið í fyrri stjórn.

Hvað hefur fólk gert til að fá þetta yfir sig. Það er því miður ekki hægt að kjósa það sem ekki er í boði.

Ég man vart eftir jafnaumum kosningum. Allir stjórnmálamennirnir hugsuðu einvörðungu um sjálfa sig og enginn er í þessu fyrir fólkið í landinu. Allir töluðu um mál sem engu máli skiptir.

þessar kosningar fá falleinkunn.

Kevin Spacey kemur út úr skápnum

Rauð ýsa er kosningarspá í boði náttúrunnar

Rauða ýsan sem landað var á Skagaströnd er sending og fyrirboði guðanna til Íslendinga um það sem koma skal í pólitík. Nú er það rautt maður - og sala landsins til ESB gæti verið yfirvofandi.

Trúðafiskarnir í Bjartri Framtíð, furðufiskarnir í Pírötum og hvalirnir í Viðreisn eiga sér ekki von. Bláhvalurinn er orðinn að náhveli og rekinn rotinn í land. Nú draga menn rauðar ýsur sem vilja á markað í Brussellu.

Ýsan er rauð okkur til aðvörunar. Því ef að Íslendingar selja sig í ESB, hverfur allur fiskur af Íslandsmiðum ofan í ofurgráðugar þjóðir ESB, sem sjálfar eru búnar að eyða og útrýma fiskistofnum sínum.

Hlustið á náttúruna. Ferðamenn og flóttamenn koma aldrei í stað freðfisks og rauð ýsa er aðeins afar sjaldgæft rannsóknarfyrirbæri.

Óvenjulegri ýsu landað á Skagaströnd

Björk er fín

Ég var ungur. Hrokkinkollur. Þegar ég horfði ekki á stöðvarmerki RÚV og drakk Sinalco, vann af og til sem sendisveinn á opinberri stofnun. Það má alveg koma fram að ég vann hjá RÚV á Skúlagötunni. Það var engin skítastofnun í þá daga.

Eitt sinn sem oftar var ég að fara niður með lyftunni á Skúlagötu 4, sem var sívöl í laginu. Í lyftunni voru staddar tvær konur um miðjan aldur. Ekki voru þetta þó miðaldra kvenrembusvín, því þær eru vitaskuld ekki til.

Ein þessara kvenna gerði sér lítið fyrir og stakk vísifingri sínum inn í eina af mörgum slöngukrullum mínum sem héngu á enninu á mér.

Þetta kom vitanlega mjög illa við mig og ég vissi ekki hvað á mig stóð veðrið.  Þó konan, sem var þulur, hefði aðeins borað í krulluna var eins og hún hefði rifið í pung mér.

Menn á 15. aldursári eru mjög viðkvæmir við allri líkamlegri nærveru kynjanna, og ég var sérstaklega viðkvæmur, enda með krullur.

Ef konan hefði ekki sagt eitthvað og bjargað þessari pínlegu uppákomu, er ég hræddur um að ég hefði aldrei borið barr mitt eftir þetta. Ég hefði orðið pírati og lent í meðferð fyrir hverjar kosningar.

Konan í lyftunni sagði með sinni landsþekktu rödd: "Vilhjálmur, er þetta permanent eða þínar eigin krullur? Ég vildi að ég væri með svona hár". 

Ég hafði ekki vit á því að segja "G... , þetta eru Carmen-rúllur - annað ekki". Ungir menn eru svo kúgaðir og bældir á þessum árum að líklega hefur aðeins heyrst veikt: "Grr, ggung" frá mér.

Maður var svoddan þunnildi á þeim árum sem konur potuðu í hárið á mér.

Þetta voru ugglaust aðeins móðurlegar tilfinningar sem komu fram í konunni í lyftunni og hún kyssti mig ekki einu sinni á kinnina. Konan sem potaði í mig slapp því við sálfræðinginn og ég hafði engin vandamál út af þessu - nema hvað mig dreymdi þetta stundum alveg fram undir fertugt. Vaknaði oft í svitabaði.

Ég vil þó taka fram að ég hef mikla samúð með Björku og öðrum frægum prímadonnum sem hafa orðið fyrir aðkasti að völdum siðlausra manna. Sér í lagi þeim sem lent hafa í Lars von Trier. Hann er svo djövull slísí og sick að það er jafnvel erfitt fyrir karla  gera sér það í hugarlund.

Ég lýsi stuðningi mínum baráttuna við hið ógeðslega karlpungaveldi, sem er ríkjandi í nær öllum ríkjum heims nema á Íslandi.

Niður með greðjukarlinn! Við lifum á 21. öld.

Var kynferðislega áreitt af leikstjóra

Erdogan spældur á heimavelli

Það er greinilega ygglibrún á Erdogan eftir glæstan sigur íslenska landsliðsins á því tyrkneska. Hver getur ekki skilið það?

Erdogan er, fyrir utan að vera forseti Tyrklands og Kúrda fram í rauðan dauðann, einnig verndari allrar stór-tyrkneskrar knattspyrnu. Þeirri vernd er nú lokið og eru tyrkneskir landsliðsmenn í fótbolta hvergi óhultir fyrir fýlunni í Erdogan. Á heimasíðu einni í Tyrklandi hafa nú þegar verið færðar sönnur fyrir því að 7 fyrrv. landsliðmenn Tyrklands séu í raun Kúrdar og einn laungyðingur.

Helst hefði Erdogan viljað lýsa stríði á hendur Íslandi, en þá rann upp fyrir honum sú bitra staðreynd að landið, þar sem 11 menn eru betur þroskaðir til fótanna en höfuðsins, eru meðfélagar hans í NATO.

Erdogan lét þau orð falla eftir kvöldbænir sínar í gær, að engum væri lengur treystandi, og að greinilegt væri að hann yrði að leika alla landleiki Tyrklands einn og hjálparlaust.

Eins og hann sagði: Gürgel ürgun boklava Tÿrkiet lokum bömmer Islandiet futüllumkum Solo Tayiip Sosiijs!!

Slagorð nýs landsliðs Tyrklands hefur verið hannað af yfirgrátkonu Erdógan-veldisins og verður HÜ,HÜ,ÜH. ühühüh......

Landsliðið stelur erlendum fyrirsögnum

Umslög utan af íslenskum kjörseðlum seld í erlendum frímerkjaverslunum

Hafið þið kjósendur góðir velt fyrir ykkur, hvað verður um utankjörstaða-kosningaseðlana ykkar, eða umslögin utan um þá, að kosningum loknum?

Þetta eru persónuupplýsingar sem vernda ber og eyðast að löglegri kosningu lokinni.

Fornleifur greindi frá því um daginn, hvernig umslög með kjörseðlum Íslendinga, sem send hafa verið erlendis frá, hafi lent í sölu hjá frímerkjaverslunum erlendis. Fornleifur keypti sér til gamans gömul atkvæði Íslendinga sem gerðu skyldu sína í sendiráðum lands síns - en bjuggust vitanlega ekki við því að sjá kosningaumslögin sín til sölu í frímerkjaverslunum á netinu.

Kannski væri athugandi fyrir prótókollskrifstofu Utanríkisráðuneytisins og sýslumannsembættin að reyna að skýra hvað þarna gerðist og hvort enn sé hætta á því að umslög manna, sem senda kjörseðil sinn erlendis frá, séu sett í söluferli erlendis að kosningum loknum? Þetta er stórfurðulegt mál og óvenjuleg nýtni í ljósi þess að Íslendingar eiga í hlut.

Þessi færsla verður send Utanríkisráðuneytinu, prótókollskrifstofu, og skýringa óskað á þessari furðulegu kosningaumslagasölumennsku með vísun í þessa færslu og grein um málið á Fornleifi. Sjá erindið hér fyrir neðan:

Virðulegi prótókollmeistari Utanríkisráðuneytisins,

Í dag hef ég gert opinbert þetta erindi til ráðuneytisins (sjá .http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/2203200) Ég leita svara við því, hvernig umslög utan af kjörseðlum, sem Íslendingar höfðu sent erlendis fyrr á árum, hafi komist í söluferli hjá erlendum frímerkjaverslunum.

Ég hef keypt nokkur umslög utan af kosningarseðlum, sem Íslendingar hafa sent í Alþingiskosningum í þeirri trú að kosningin væri trúnaðarmál.

Ef ráðuneytið hefur einhverjar skýringar á því, hvað þarna hefur átt sér stað, þætti mér vænt um að fá upplýsingar um það.

Virðingarfyllst,

Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, Ph.D.

Danmörku

Sjá http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/2203200 og http://fornleifur.blog.is/blog/fornleifur/entry/2201406/

Set ég svo innsigli "mitt" á þessa færslu:

 

Það sem allt ætlar að æra

Mál málanna á Íslandi er þessi bölvaða æra og tilburðir manna að rétta hana við, og annarra að koma í veg fyrir það.

Að menn fái að rétta æru sína við, nema að þeir séu þjóðar eða fjöldamorðingjar, er nauðsynleg ráðstöfun, eins konar ventill, sem verður að vera til í lýðræðisríkjum.

Þegar menn hafa setið út dóm sinn, verða þeir að vera velkomnir til baka í þjóðfélagið sem „nýir menn“ og vonandi betri.

Á Íslandi virðist búa margt fólk sem yrðu prýðisíbúar í Suðurríkjum Bandaríkjanna, þar sem menn fá 100-200 ára fangelsi og jafnvel mun lengri dóma. Stór hópur Íslendinga vill greinilega ekki láta sér nægja að menn séu dæmdir eftir gildandi íslenskum lögum. Þetta fólk vill halda áfram að sparka í þann dæmda, fram yfir það brennimark sem sérhver glæpamaður mun ávallt bera þrátt fyrir fangelsisvistina.

Slík dómharka er vægast sagt mjög sjúk.

Margt af þessu fólki sem er svo dómhart er kristið en aðrir hörðustu vinstri menn, sem margir hverjir hafa eins og við vitum hyllt ríki með afar ógeðfellt réttarfar. Nú vill svo til að kristnin boðar fyrirgefningu syndanna og íslensk lög innihalda eftir danskri hefð einnig svipaða siðferðiskennd og fyrirgefningin í trúnni. Þegar menn hafa setið út dóm sinn, eiga þeir að eiga möguleika á því að hreinsa feril sinn örlítið, því hvítþvegið hann geta þeir aldrei.

Hvað veldur æsingi fólks og grimmd?

Hvað er það sem ærir það fólk sem ekki nægir dómar yfir kynferðisafbrotamönnum? Svarið er örugglega ekki einfalt.

Mig grunar þó að svarið finni maður einmitt hjá hinum mikla og hatramma kór, sem æsir sig sérstaklega yfir mönnum sem í veikleika eða sjúkleika leggjast á börn og unglinga til að svala kynferðislegum þorsta sínum. Barnaníðingar, flest menn en einnig konur, fara lengra en það fólk sem situr og lepur í sig klám á tölvunni sinni. Sömu fantasíurnar og löngun sumra karla í ”ungt kjöt” er ekki nýtt fyrirbæri. Þeir sem missa niður um sig og gera fantasíuna að veruleika brjóta siðferðisleg lög og jafnfram lög landsins. Margir gætu lent í því sama, en örfáir, sem ekki hafa góðan hemil á sér, ”detta í vitleysuna”.

Þar með sagt er engin ástæða fyrir þá sem hafa betri hemil á sér sem kynverur, að sparka í þá sem hrasa og geta ekki fylgt reglunum og hinu gildandi siðferði. Þegar þeir hafa setið út sinn dóm, eiga þeir að fá tækifæri til að sýna sínu samferðarfólki, að þeir hafi haft gott af refsingunni. Líkt og morðingjar fá uppreist æru sinnar, eiga kynferðisglapræðismenn vitanleg einnig að fá slíka uppreist og það er ekkert að því nema tilfinningar foreldra misnotaðra barna og unglinga. En til að koma í veg fyrir að slíkt fólk verði fyrir áframhaldandi ónæði af tilveru dæmdra barnaníðinga eru einnig til reglur og lög. Ef menn brjót þau er gamla fangelsið ekki langt undan.

En hópæsing gegn þeim hópi manna sem ekki gátu haft hömlur á kynhegðun sinni er álíka sjúk og afbrigðileg kynhegðun.

Ef fólk getur ekki sætt sig við dóma á Íslandi, væri kannski við hæfi að flytjast til landa þar sem 200 ára fangelsi er talið heppilegt, eða þangað sem hendur eru höggnar af mönnum fyrir þjófnað.  

Íslensk dómsyfirvöld og laganna verðir verða að fara að taka alvarlegar á því fólki sem heitir því á opinberum vettvangi að myrða fólk sem tekið hefur út dóm sinn. Morðhótanir gagnvart dæmdum kynferðisglæpamönnum, sér í lagi barnamisgjörðarmönnum, eru glæpsamlegt athæfi og ber yfirvöldum að lögsækja og dæma fólk sem hefur slíkan dólgshátt í frammi á spjallsíðum og ummælakerfum fjölmiðlanna. Annars er réttarkerfið með til þess að nornabrennur haldi endalaust áfram. Furðulegt er t.d. að sjá að það fólk sem telur dæmda morðingja saklausa er hatrammast í æsingi sínum gagnvart dæmdum barnaníðingum.

Þið sem viljið myrða alla í annarri hverri setningu, eruð ekkert betri en níðingar sem leggjast á börn. Kannski er reiðin meiri hjá slíku fólki, því það veit upp á sig einhverja skömm eða hugsun, sem það sem betur fer hafði hemil á. Hugsanir eru ekki bannaðar, en dómur rennusteinsins á engan rétt á sér. Slíkur dómur, sem og pukur með uppreistarmál, varð nú síðast ríkisstjórn að falli.

Lítilfjörleg var sú ríkisstjórn sem ætti að hafa verið í fullu starfi við að rétta hag almennings. En ráðherrarnir voru greinilega fyrst og fremst uppteknir af því að velta sér upp úr dæmdum kynferðisglæpamönnum eða pukra með upplýsingar um uppreist æru þeirra.

Þeir sem fyrstir kasta steininum eru sjaldnast syndlausir. Gleymum því ekki.

Ungur maður frá Sakartvelo kom til Íslands og dó...

Guðmundur Andri Thorsson skrifaði um daginn í Fréttablaðinu með mikilli virðingu um dauða ungs manns. Maðurinn hét Nika Begadze, en íslensk yfirvöld sendu sífellt út rangt nafn hans; Begade og dagblöðin voru tilbúin með sína mynd, t.d. DV, sem afskræmdi nafnið sem varð að Begades eða Begedes. Nika kom til Íslands frá ríkinu Sakartvelo við austanvert Svartahaf. Ríkið er í okkar takmarkaða heimi er enn kallað Georgía eða Grúsía. Georgíunafnið kemur líklegast af því að Persar kölluðu íbúana á því svæði sem Sakartvelo er í dag Gurgan og arabar síðar Gjurchan. Landið/Ríkið heitir í dag Sakartvelo eftir flókna sögu og oft á tíðum blóðuga.

Fyrir utan rangt nafn á manninum sem féll í Gullfoss, fá Íslendingar næsta ekkert að vita um manninn, þó hann hafi verið gestur í landi okkar.

"Við þekkjum ekki sögu hans"... skrifar Guðmundur Andri - Við vitum aðeins hvernig henni lauk, svona nokkurn veginn. En hafa Íslendingar yfirleitt áhuga á sögu útlendinga, þó þeir séu bestu vinir útlendinga og ofsóttra? Ég er ekki í vafa um að Guðmundur Andri leiti sannleikans, en hvað um blaðamennina, sem ekki tókst að hafa upp á réttu nafni mannsins.

Þegar ég skrifa þessar línu veit ég ekki hvort lík mannsins hefur fundist. Íslensk yfirvöld eru heldur greinilega ekki á þeim buxunum að segja óvitum Íslands, af hverju blessaður maðurinn var á flótta og undan hverju. Svo rífst fólk í athugasemdakerfum Fréttablaðsins og Eyjunnar vegna tilfinninga einna eða sjúklegs útlendingaótta og jafnvel sökum fordóma í garð þeirra sem ekki eru hreinhuga vinir útlendinganna.

Ég setti athugasemdir við grein Guðmundar Andra á vísir.is og einnig á Eyjunni. En þar sem Eyjan, með fyrirskipunum réttlátasta manns landsins, Egils Helgasonar, kemur í veg fyrir að ég geri athugasemdir, sést ekki það sem ég skrifa í athugasemdakerfi Eyjunnar. Á Eyjunni vilja menn aðeins hafa sannleikann að eigin ósk - jafnvel þótt hann sé dómadags lygi. Því er ég ekki viss um að margir aðrir en Guðmundur Andri hafi fengið upplýsingarnar um Nika Begadze, sem ég sendi Guðmundi einnig gegnum FB. Þess vegna þetta blogg.

Það er afar furðulegt að íslensk yfirvöld birti rangt nafn unga Grúsíumannsins. Það sýnir áhugaleysi virðingarleysi og algjörlega menningarlega fáfræði þeirra sem um mál útlendinga sjá. Maðurinn frá Sakartvelo ann hét Nika Begadze en ekki Begade eða Begedes - sjá hér.

Að öllum líkindum var Nika meðlimur í AIESEC, ef dæma má út frá YouTube-kynningu hans. AIESEC eru alþjóðasamtökum viðskiptafræðinema. Hann hafði útþrá og áhuga á hraðskreiðum bílum líkt og hann upplýsir, elskaði föður sinn og móður og börn systkina sinna.

Gæti hvarf hans ekki hafa verið slys? Skrikaði ungum draumóramanni fótur á Íslandi? Er mögulegt að hann hafi séð meiri möguleika á Íslandi en í landinu sínu Sakartvelo, sem hann elskaði mjög ef dæma skal út frá myndbandinu hans? Hann hefur ef til vill séð sér leik á borði í landi allsnægtanna og Costcos gnægtahornsins og látið skrá sig sem flóttamann? Við fáum ef til vill aldrei að vita það. En Georgíumenn þurfa í dag ekki að flýja neitt að því er best er vitað.

Sýnum fólki virðingu, áður en farið er að rífast um það nýlátið.

Æran sem allt ætlar að æra

Er maður sem setið hefur um tíma á skólabekk njósnara- og hryðjuverkaskóla í Austur-Berlín svo fínn af æru og upplagi að honum skuli veitt sendiherrastaða? Er æra slíks manns meiri og betri en þeirra sem ekki vildu selja þjóðina í eilífðar skuldafen út af Icesave?

Er stjórnmálakonan sem nú hefur verið valin til að gegna háu embætti hjá OSCE (ÖSE) rík af æru? Sama manneskjan hefur heimsótt Assad á Sýrlandi til að koma Íslandi í Öryggisráðið, eingöngu til þess að Ísland gæti orðið málpípa Palestínuaraba sem útrýma vilja lýðræðisríki og þjóðinni sem í ríkinu býr. Er æra slíkrar konu ósköðuð, þó hún hafi haldið því fram á fundum erlendis fyrir hrun að Íslenskt efnahagslíf og bankar væru gulltryggðir? Afsakið, en eiga ekki spurningin fullan rétt á sér?

Er þingmaður sem segist vilja drepa menn sem hugsanlega myndu hegða sér afbrigðilega við dóttur hans (sem nú er vart meira en 5 ára) með mikla æru og hreina samvisku. Sami maður laug því að hann hefði orðið fyrir árás skriðdreka Ísraelsríkis og var helsti stuðningsmaður frekar ærulauss manns sem stundaði eiturlyfjasölu og skar loks mann á háls í Reykjavík ærunnar.

Allir eru gallaðir, en misjafnlega lagnir við að viðurkenna galla sína og bæta sig. Feður stúlkna sem lentu í gölluðum manni sem misnotaði stöðu sína til að hafa kynmök við börn eru líklega mjög syndlausir menn. Þeir segjast ekki enn „hafa tæmt úr réttlætisbrunni“ reiði sinnar. Slíkir menn verða að hafa það í huga að slíkur brunnur er ekki til og hefur aldrei verið það. En dómstólar eru til og þeir hafa dæmt manninn sem lagðist á börn þeirra. Vilja þessir síþyrstu menn hafa manninn sem lá með börnum þeirra í gapastokki á Lækjartorgi, þó svo að hann hafi setið af sér dóm fyrir glæp sinn? Hvað vilja þeir eiginleg drekka? Blóð?

Er vandamálið ekki miklu frekar að siðgæðið á Íslandi er frekar brenglað. Á Íslandi virðast lög  ekki vera skjalfest til að fara eftir þeim heldur einvörðungu til að sveima vandlega umhverfis þau.  

Hvaða æru hefur þingflokkur sem styður hryðjuverkasamtök og líkir lýðræðisríkjum við nasista (VG, Samfylkingin og Píratar)? Hvað krati (Sema) er í lagi, þegar hann heldur því fram að Tyrkland sé lýðræðisríki, meðan að sami kratinn hvetur samfélagið að kaupa ekki vöru frá lýðræðisríki? Ísland er fullt af skríl sem dýrkar slík gyldi og veit ekki hvað ærleg æra er. Sama fólkið hrópar hæst um mannréttindi og æru.

Nei, án þess að ég sé að taka sérstaklega upp hanskann fyrir Robert Downey, sem misnotaði traust, og hafi samúð með smápíkunum í Reykjavík sem létu lokkast af þúsundköllunum hans og kynæsandi rakspíranum, sýnist mér að margir séu nú frekar rúnir ærunni af eigin gerðum og ættu ekki að tala um breytingu á reglum um uppreist æru manna sem setið hafa út dóm sem þeir hafa fengið. T.d. ekki ráðherra sem ætlar að senda saklausa, kúrdíska flóttamenn úr landi. Hún skipar sér þar með í sveit með fyrrverandi ráðherra sem leitaði stuðnings hjá einræðisherranum Assad sem ofsótt hefur Kúrda í áratugaraðir. Fólk sem leitar stuðnings hjá morðingja til að koma sér í stöðu hjá Sameinuðu Þjóðunum, er að mínu mati fullkomlega rúið allri æru. En ég sé þó enga ástæðu til að setja slíka rugludalla í gapastokk og hreyta í börnin þeirra ónotum. Blessuð börnin geta ekki gert að brenglun foreldranna.

Formaður Pírata, sem er sæmilega löglærð í erlendum háskólum í málefnum stríðsglæpamanna, telur nú að hlutverk hennar sé að taka á móti dómum götunnar svo hún geti notað þá sem greinar og kafla á fundum með löggjafavaldinu, er hins vegar alvarlega afvegaleitt apparat. Hefur enginn næga æru til að tilkynna vesalings konunni að hún er með slíku athæfi og hvatningu að brjóta íslensk lög. Hún er ekki að dæma mann fyrir þjóðarmorð. Hún hefur engan rétt til að reka mál fyrir dómi, en telur greinilega að íslenskur barnariðill eigi að fá harðari dóma en bölvaður stríðglæpadómstóllinn í den Haag gaf morðingjum. Æra píratans lögfróða er afar lítil að mínu viti. En þetta situr samt á æruverðugu Alþingi Íslendinga. Þó hún tjái sig, þarf ekki að ansa því frekar en samflokksmanni hennar sem vill drepa mann og annan.

Æra og heiður er siðferðileg virðing fyrir öðrum, sérstaklega þeim sem eru öðruvísi, minni máttar eða þeim sem hafa misstigið sig og greitt samfélaginu það sem þeir skulduðu því. En nú vilja fleiri og fleiri Íslendingar ólmir fá sömu gildin og nasistar hylltu, nefnilega: Blóð og Æru. Blóðið á að fljóta ofan í brunn svo menn geti svalað sér á því í hefndarþorstanum og hópæsingunni.

Við lifum á hættulegum tímum, þar sem svo kallaðir vinstri menn eru aftur farnir að dýrka sömu gildin og nasistar.  Það er hætta á ferðinni.

Á þuklandi læknir að fá réttindi?