Sýklahernaður í Bagdað

  

Eftir að blaðamaður, sem starfar við dagblað i Bagdað, kastaði tveimur fótsprengjum nr. 44 í það sem eftir er af Bush Bandaríkjaforseta, keppast fjölmiðlar um að fullvissa heiminn um að það sé íraskur siður að kasta táfýlusprengjum í þá sem maður ber ekki virðingu fyrir.

Þetta er aldeilis nýtt fyrir mér. Ég hef þess vegna grafið í geymslur sögunnar, en ekki finn ég neinar upplýsingar um að fótsprengjum hafi verið kastað í Saddam Hussein, kvalara írösku þjóðarinnar. Stytta af honum var reyndar slegin með skóm eftir að hún hafði verið brotin. Sovétleiðtogi einn barði skóm sínum í ræðupúlt SÞ í New York. Annar þekki ég ekki skó sem kast- eða slagvopn.

Gyðingar og annað gott fólk, sem Múhameð hataði, urðu ekki fyrir skóárásum. Þeir voru bara drepnir. Sumir gera því reyndar skóna, að þessi ljóti ósiður eigi einmitt rætur að rekja til gömlu Gyðingaþjóðarinnar, og að í Davíðssálmum (Tehillim í Ketuvim) sé að finna uppskriftir fyrir skókast nútímans.

⁸ Guð hefir sagt í helgidómi sínum: "Ég vil fagna,

ég vil skipta Síkem,

mæla út Súkkót-dal.

⁹Ég á Gíleað og ég á Manasse,

og Efraím er hlíf höfði mínu,

Júda veldissproti minn.

¹⁰Móab er mundlaug mín,

í Edóm fleygi ég skónum mínum,

yfir Filisteu fagna ég."  

Þetta er nú reyndar röng þýðing, og mér sýnist að þetta sé bara skáldlegt myndmál. Í Kóraninum er aðeins talað um gyðinga í skóm. Þegar Kóraninn datt að ofan af himnum niður á múslíma, voru þeir ekki búnir að uppgötva skóna. Skósprengjur eru því ekki nefndar í því heilaga riti.

Nú er aumingja Bush kominn til Kabúl til að kveðja. Hverju ætli menn kasti í hann þar? Á Íslandi er siður að kasta eggjum og skyri. Kannski kemur hann til Íslands til að fá eftirréttinn.