Erdogan spældur á heimavelli

Það er greinilega ygglibrún á Erdogan eftir glæstan sigur íslenska landsliðsins á því tyrkneska. Hver getur ekki skilið það?

Erdogan er, fyrir utan að vera forseti Tyrklands og Kúrda fram í rauðan dauðann, einnig verndari allrar stór-tyrkneskrar knattspyrnu. Þeirri vernd er nú lokið og eru tyrkneskir landsliðsmenn í fótbolta hvergi óhultir fyrir fýlunni í Erdogan. Á heimasíðu einni í Tyrklandi hafa nú þegar verið færðar sönnur fyrir því að 7 fyrrv. landsliðmenn Tyrklands séu í raun Kúrdar og einn laungyðingur.

Helst hefði Erdogan viljað lýsa stríði á hendur Íslandi, en þá rann upp fyrir honum sú bitra staðreynd að landið, þar sem 11 menn eru betur þroskaðir til fótanna en höfuðsins, eru meðfélagar hans í NATO.

Erdogan lét þau orð falla eftir kvöldbænir sínar í gær, að engum væri lengur treystandi, og að greinilegt væri að hann yrði að leika alla landleiki Tyrklands einn og hjálparlaust.

Eins og hann sagði: Gürgel ürgun boklava Tÿrkiet lokum bömmer Islandiet futüllumkum Solo Tayiip Sosiijs!!

Slagorð nýs landsliðs Tyrklands hefur verið hannað af yfirgrátkonu Erdógan-veldisins og verður HÜ,HÜ,ÜH. ühühüh......

Landsliðið stelur erlendum fyrirsögnum

Kúlusaga Grjónapungs

 

 

Maður hét Sigurjón og bjó á Kúlu. Lagðist hann ungur í víking á Loftsölum og safnaði digrum sjóðum. Hann var örlátur á fé og léði sjálfum sér silfur á pung. Fór miklum sögum af snilld hans með brotasilfur. Hann hlóð fljótt á sig holdum og mátti eigi greina hvort á höfði hans yxi hár eður lýsi.

Eitt sinn gengur Sigurjón Kúla til völvu sem færði honum spádóm, sem hann sagði fram á þingi jöfra. Ráð völvunnar reyndust röng og mátti Sigurjón hrökklast af jörð sinni með búaliði. Áður en svo illa fór, hafði Kúla plægt sér digra sjóði í lautu og þúfur, sem hann ætlaði sér til viðurværis þegar harðnaði á dalnum. Ekki hugnaðist öllum þeir búnaðarhættir.

Jóla, lögfróð norsk grýla úr Frankaríki, var beðin um að leita uppi sjóðu og siðavömm Kúlubónda og annarra víkinga. Lítill dugur var í Jólusveinum enda allir van- eða óhæfir og óhemju latir samkvæmt Jólu. Lögmaður Sigurjóns á Kúlu, Sigurður Ruglubréf sem ráðlagði Kúlubónda um fjárþúfur, fór mikinn gegn Jólu gömlu og vildi gera hana landræka.

 

Stangarbóndi færir Kúlubónda fjárplóg einn góðan

Grófasti gaurinn í bankanum

Ekki þarf maður að spyrja að því. Misnotkun á örlögum gyðinga og lítilsvirðing við fórnarlömb nasismans er orðið vinsælasta sportið hjá vinstrimönnum. Þegar þeir eru ekki að styðja við hryðjuverkahópa sem útrýma vilja Ísraelsríki, eru örlög gyðinga í síðari Heimsstyrjöld notuð í alls konar tækifærishjal.  Ef vinstrimenn eru ekki að líkja Gaza við gettó, sitja þeir á fundum í Landsbankanum og líkja venjulegum starfsmönnum þar við fangaverði í Auschwitz.

Ásmundur Stefánsson, nýráðinn bankastjóri, mun hafa gert það á fundi með starfsmönnum sl. fimmtudag (5.3.2009).

Að sögn starfsmanna lögfræðisvið bankans mun Ásmundur hafa sagt þeim, að þeir ættu að vera auðmjúkari í störfum sínum fyrir bankann. Þau orð lét hann falla, þegar einn þeirra sagði telja að í bankakerfinu bæru menn mismikla ábyrgð. Tók sá sem dæmi, að ekki væri hægt að kenna þeim sem seldu farmiða um borð í Titanic um hin hörmulegu endalok skipsins. Þá mun Ásmundur sagt að samlíking við fangaverði í Auschwitz væri nærtækari.

Samkvæmt visir.is svaraði Ámundur þessu: „Ég ætla ekkert að fara að rekja trúnaðarsamtöl mín við starfsfólk bankans við fjölmiðla. Eina sem ég get staðfest er að það er alrangt að ég hafi líkt starfsfólkinu við fangaverði,". Hann vildi hins vegar ekki svara því hvort hann hafi nefnt útrýmingarbúðir á einhvern hátt í máli sínu.

Ef Ásmundur hefur sagt þetta, sýnir það dómgreindarleysi og skort á mannúðlegri afstöðu. Vafalítið hefur maðurinn sem þetta segir ekki lagt í vana sinna að vera auðmjúkur í störfum sínum. Hann verður að bera ábyrgð á þessum ummælum sínum.

Samlíking bankablóka við böðla nasismans er lítilsvirðing við milljónir manna, ættingja þeirra og afkomendur. Bankahrunið á Íslandi, og afleiðingar þess fyrir Íslendinga er eins og skógarferð í Þrastarlundi í líkingu við útrýmingarherferð nasista. Venjulega starfsmenn Landsbankans á ekki að hengja fyrir afglöp Hrunadans útrásarsvína, en í honum tóku íslenskir vinstrimenn líka þátt, og ekki tel ég alólíklegt að Ásmundur Stefánsson sé örlítið samsekur í því hvernig fór á Íslandi.

Nú á Ásmundur leik, hann þarf að sýna hvers konar vörður hann verður í Landsbankanum. Hann var nú einu sinni framkvæmdastjóri Íslandsbanka. Kannski er hægt að finna rót kreppunnar í störfum hans þar?

Ég leyfi mér að lokum að vitna í Jónas (8.2.2009 á www.jonas.is), sem lýst hefur Ásmundi sem „Grófasta gaurnum":

"Ásmundur er grófasti gaur gamals kerfis, sem nú er verið að afnema. Hann lítur á hlutverk sitt sem aðferð við að koma sér sem bezt fyrir við trogið. Öll nýju bankaráðin eru því miður í gamla stílnum, skipuð flokkspólitískum kommissörum. Þeirra grófastur er þó Ásmundur Stefánsson."

Nektarmynd af mér og Megasi

 

Nú getur enginn lengur falið sig á bak við dulnefni og orðskrípi á blog.is og verið þar með innpakkaðan skæting eða ólæti út af einhverju sem þeir hafa oft ekkert hundsvit á.

Ég hef alltaf komið fram sem Vilhjálmur samkvæmt þjóðskrá, og er þakklátur Mogga fyrir að leyfa mér það. Nú þegar búið er að fremja fjöldamorð á nafnleysingjum og furðuverðum hér á blogginu, verður Mogginn líka að útiloka alla bloggara sem eru eldri en 90 ára og eldri, og þá sem tóku og taka þátt í rússnesku byltingunni.

Ég óska ykkur góðs árs (2009) í baráttunni fyrir hryðjuverkasamtök á Íslandi sem og Hamas. Davíð Oddsson, Jón Ásgeir og Ólafur Ragnar eru tvímælalaust hættulegustu menn heims. Réttláta þjóðin og kjölturakkinn hennar, Hamas frá Gaza, eru alsaklaus.

Flugeldurinn á myndinni var sendur á loft á einni af fyrstu lofteldasýningum á Íslandi árið 1874. Kaupið nú helling af flugeldum og skrifið þá hjá Jóni Magnússyni, Frjálslynda flokknum.

Æi, ég fann ekki mynd af mér kviknöktum, með Megasi, þó ég leitaði alveg eins og óður. 

Gleðilegt Ár

til allra á Íslandi, líka bankavillinganna

Ísland undir umsjón erlendra sérfræðinga, annar hluti

 

Hagfræðiprófessorinn Robert Wade við LSE, kom fram í fréttum sjónvarps í gær. Hann sagði nokkurn veginn að íslenska þjóðin hefði verið á efnahagslegu LSD trippi. Sjónvarpið kynnti fréttina svona: "Sakar stjórnvöld um óðagot".

Wade sakaði engan um neitt. Hann sagði bara blákaldan sannleikann og kom með vinsamlega, en nauðsynlega ábendingu.

Honum lýst ekki, frekar en öðrum, á óðagot íslenskra stjórnvalda og gefur íslenskum eftirlitsstofnunum falleinkunn. Það ætti að vera fólki ljóst að íslenskir "bankamenn" eru fallistar, eins nú er í efni komið.

Wade stakk á því, að ráðnir yrðu 10 óháðir sérfræðingar frá mismunandi löndum til að endurskoða. Wade gæti hugsanlega orðið einn þeirra.

Eru menn virkilega svo stoltir og forstokkaðir, að þeir sjái ekki í gegnum ofstopafullt sjálfsálit sitt? Íslendingar verða að treysta öðrum og hætta að trúa á íslenska ævintýramenn og pólitíska skussa.

Á sjóinn með Lárus Welding og Björgúlf og sendum svo Sigga Einars í sveit. Þeir verðar örugglega dyggir við það að draga þorsk úr sjó og þurrmjólka beljurnar. Ingibjörg Sólrún getur lokað sendiráðum og hætt óráðsíu sinni. Svo gæti hún hæglega fengið sér vinnu hjá Íslandspósti. Hægt væri að virkja rausið í Steingrími J. Nokkur megavött af óstöðugri orku fengjust við það. Össur gæti orðið heillagripur fyrir knattspyrnulið eða einfaldlega kynnst atvinnuleysinu.

Nú ætti að vera búið að senda seðlabankastjórana heim, án launa, en einn þeirra er enn þá aðalskemmtiefnið í sirkus Kreppu. Davíð Oddsson var í Kastljósi í gær. Hvað eru menn að hugsa? Stjórnmálamenn eiga ekki erindi í sæti seðlabankastjóra. Það andlýðræðislegt.

Menn bíða svo eftir snuðinu frá Pútín, en sjálfsálitið og gorgeirinn er samt svo mikill, að ekki er opnað fyrir þann möguleika að láta óháða erlenda sérfræðinga fara yfir reikningana.

Það segir mér, vasahagfræðingnum, að ástandið gæti verið mun verra en menn vilja viðurkenna.  Ef til vill var það líka ástæða þess að stjórnvöld afþökkuðu afskipti Alþjóða Gjaldeyrissjóðsins. Er meira óhreint mjöl í pokahorninu?

 

Alltaf öðrum að kenna

Það er hreint út sagt sorgleg að sjá hve erfitt skussapólitíkusarnir okkar eiga að sætta sig við hrun Íslandssirkusins. Síðastliðinn áratug eru þeir auðvitað búnir að vera í hlutverki hvíta trúðsins, sem alltaf veit allt betur en aðrir. En sirkusinn var ekki lengur skemmtilegur, tjaldið er fallið og fílahirðirinn, áhættufulli ljónatemjarinn og aparnir eru að koma sér burt úr vondum málum. Sirkustjaldið fell bara niður á þjóðina, sem sat sem fastast og bjóst við því að sjóvið myndi halda áfram.

Útfararstjórinn Geir Haarde hélt ræðu sína til þjóðarinnar klukkan fjögur í gær. Því miður byrjaði hann að því að bendla atburði á Íslandi við það sem gerst hefur í Bandaríkjunum og "annars staðar".  Skilja mátti á honum, að við hefðum aldrei verið herrar yfir okkar eigin örlögum. Það er nú ekki efnilegt fyrir "sjálfstæða þjóð".

Össur Skarphéðinsson er greinilega sama markinu brenndur. Hann grenjar og segir "að Bandaríkjamenn hafi gefið Íslendingum fingurinn þegar leitað hafi verið eftir aðstoð bandarískra stjórnvalda við þeim efnahagsþrengingum sem ganga yfir landið". Hann er svo svekktur yfir því hversu fáa vini Íslendingar eiga og hafði búist við meiru frá Bandaríkjamönnum eftir að Íslendingar hefðu verið í áratugagömlu sambandi við þá. Ja, ég var eftir að sjá þann dag að Össur og fólk af sama sauðahúsinu sáu eftir Ástandinu.

Ef bankaliðið og stjórnmálamennirnir halda að þeir afgreiði málin, eða leysi þau, með því að kenna öðrum um, þá leysist enginn vandi.

Syndahafurinn er ódýr lausn, en efnahagur Íslendinga kemst ekki á réttan kjöl þótt Össur sýni BNA óæðri endann.

Lausn á þeim vanda sem Íslendingar eiga við að stríða, er ekki fólginn í því að leita að einhverjum í útlandinu sem maður getur kennt um. Ef horfst er í augu við vandann, er hins vegr mögulegt að Geir og Co fái plástur á meiddið.

Ísland undir umsjón erlendra sérfræðinga, STRAX!

Úff, það var ekkert andrými í þessum aðgerðapakka.

 

Nú þegar Geir Haarde hefur birst fólkinu sínu aftur eftir löng og erfið fundahöld í Ráðherrabústaðnum, segir hann að ekki sé þörf á aðgerðapakka eftir að hann fékk aðeins meira andrými. 

Geir segir bara hókus pókus simmsalabimm, meðan Danir og Þjóðverjar, já allur heimurinn, gerir ráðstafanir. Ísland ætlar að spyrja hin Norðurlöndin og ESB, og hnuplar svo lífeyri landsmanna.

Eftir kraftaverkið í Ráðherrabústaðnum, er greinilegt að Íslendingar þurfa bráðaaðstoð erlendis frá.

Auðvitað er mjög erfitt að kyngja slíku fyrir þjóð sem alin hefur verið upp í því, að gagnrýni erlendis frá væri frá vondu fólki komin. Síðastliðin ár höfum við séð hvernig allri gagnrýni og aðvörunum frá útlöndum var vísað á bug sem dómadags rugli og vitleysu. Þeir sem tóku undir erlenda gagnrýni voru kallaðir landráðamenn. Eru prófessorar í HÍ og HR, sem gerðu það, starfi sínu vaxnir. Er ekki hægt að spara nokkrar stöður þar? Hvernig í ósköpunum halda menn að þeir fá inngöngu í ESB með slíkan hugsunarhátt?

Mikið er nú annars gott að hafa bloggið. Þetta er hinn besti aðgerðapakki fyrir þjóð í vanda. Hér er alltaf mikið andrými, að minnsta kosti meira en hjá Ríkisstjórn vorri.

Jón goes to the movies

Nú er komið í ljós að Jón Gerald Sullenberger hefur margt meira en fjármálavit til að bera. Þarna hefur greinilega farið frægur Hollywood producer i glatkistuna. Nýjasta myndband hans, Glitnir í höndum Stoða, eða Sweet Revenge I, telst til hryllingsmynda, nánar tiltekið finance horror geirans. Lýsingin mætti hafa verið betri, en allir leikararnir fengu að þessu sinni vel greitt fyrir ómakið. Ég bíð óþreyjufullur eftir framhaldinu á þessu listaverki Jóns, sem vísir.is og DV.is greina frá.

 

 

Ekki undrar það mig að Jón Sulllenberger sé margt til lista lagt. Þetta gengur oft í ættir. Ég man vel eftir afa hans, sem ég tel víst að hann hafi þó aldrei hitt.  Hann hét Gunnar (d. 1990) og bjó á Hringbrautinni í Reykjavík. Hann bjó í sama húsi og afi minni og amma. Þetta var ágætis maður, nema þegar hann drakk. Þá gekk ekki svo lítið á. Gunnar var fátækur maður, sem vann á Eyrinni, en var ýmislegt annað til lista lagt. Hann var menntaður járnsmiður og var líka mjög músíkalskur og spilaði oft slagara á slaghörpu/orgel sem hann átti. Ungur vildi hann verða músíkkant en komst  oft í kast við lögin og framdi fjölda innbrota sem hann var dæmdur fyrir árið 1946. Á 4. áratug aldarinn gerðist hann laumufarþegi á einu skipi Eimskipa og komst til Leith á Skotlandi með manni sem síðar varð frægur söngvari. Síðar, 1934, laumaðist Gunnar með öðrum félaga til Kaupmannahafnar, þar sem þeir fengu þó ekki að ganga á land. Fjöldkylda hans borgaði fargjaldið fyrir hann (100 krónur), svo hann gæti komist heim og tekið út dóm sinn fyrir innbrot, m.a. hjá Kommúnistafélaginu. Gunnar var aldrei ánægður með hlutskipti sitt í lífinu og þegar hann var drukkinn sagði hann gjarnan mönnum frá því, að hann væri sonur sýslumanns nokkurs í Vestmannaeyjum. Það var dagsatt. Sýslumaðurinn var einnig Alþingismaður um tíma og gæslumaður Landsbankans í níu daga árið 1909. Síðar á ævinni vann langafi Jóns í Fjármálaráðuneytinu. Hann varð allra manna elstur. 

Þetta var nú bara ættfræðiútúrdúr um ættir Jóns Geralds, ef einhverjir myndu gera heimildamynd um ættgarð hans og afrek. Upphaflega uppgötvaði ég skyldleika Jóns við afann, þegar ég sá myndir á Jóni í fyrsta sinn. Hann er eiginlega næstum því eins og afinn

Áðurnefnd stuttmynd Jóns er vissulega alveg ágæt. Hún sýnir okkur, hvítt á svörtu, að menn kunnu sér ekki hóf í neinu í þessu útrásarævintýri. Mér þykir nú samt enn betra atriði Fóstbræðra um vandann í bankanum. Ég er á því að Indriði í atriðinu hafi haft rétt fyrir sér. Hann hefur líklega lesið vefsíðu Jóns

Kreppa, hvað?

 

 

Með hluttekningu og samúð fylgist ég með kreppunni á Íslandi, um leið og ég útfylli umsóknareyðiblöð um ríkisborgararétt í ýmsum löndum sem betur eru stödd en Ísland. Ýmis Afríkulýðveldi heilla. Green Card umsóknin til BNA er auðvitað komin í pappírstætarann.

En nú þegar allir eru líklega farnir að sjá að "útrásin" var bara árás á þjóðina í frumskógarstríði fyrirtækjagamma, langar mig að benda á að kreppa getur leitt af sér góða hluti. Í stað þess að grenja og heimta patentlausnir eins og sterkan mann (sem er ekki til), þjóðstjórn eða Evru, er miklu nær að sérhver Íslendingur sé sterkur og stjórni þjóð sinni í átt að betri tímum. Ég er ekki að tala um neitt alþýðulýðveldi Steingríms J., þar sem dansað verður á líkkistu síðasta kapítalstans með undirspili Bubba Mortensis sveitasönglara og þar sem traktorar verða aðalfararskjótarnir. Eyðsla, bruðl, græðgi og ránseðli það sem einkennt hefur Íslendinga, vinstri menn sem og hægri, síðan um 1980, verður að dempa. Ímyndunarveikina verður að lækna.´

Ísland gegnir ekki hlutverki á meðal þjóðanna og ætti strax að stöðva allt rugl um setu í Öryggisráðinu. Öryggið heima fyrir er miklu mikilvægara en stuðningur við hryðjuverkamenn í öðrum heimsálfum. Flottræflaháttur kostar 300.000 manna þjóð dágóðan skilding. Hægt væri að kaupa olíu fyrir það sem sparast og dálítinn mat fyrir afganginn. Loka ber helmingi allra sendiráða landsins. Safnast þegar saman kemur.

Gleymið ekki að mótmæla