Felix Arabia ?

Sultan al-Qassami (Qasimi) heitir blaðamaður er ritar fyrir The National í Abu Dhabi, og ýmis önnur blöð um heim allan. Í dag stakk Sultan upp á þvi að gyðingar keyptu Ísland af skuldugum Íslendingum og settust að á Íslandi.

Ég hef sent Sultani, sem er af göfugum ættum eins og ég, línu á blogg hans sem hann kallar Felix Arabia og býst auðvitað við því að pilturinn birti skoðun mína.

 Sultan 

"Hi there, Sultan. A baffled Iceland has been reading your piece today in the Abu Dhabi daily The National,and what a stupid piece it is.

According to you, radical times call for radical measures. You are definitely radical my friend, and your views are dangerously fanatic. Your proposal has a Hitleristic touch to it, and you don't seem to be in touch with reality.

You should immediately apologize to the Icelanders as well as the Jews!  You have drawn an ugly caricature, which is so insulting that one might suggest something like issuing a fatwa on you, and demand that your leaders bow in the sand and apologizes to the Western-world and especially to the Jews. But lucky for you, we don't ship our problems off to islands or pay people off. Fatwas are neither Icelandic nor a Jewish speciality. Nobody will burn down your Embassy and stop buying your products. However,  most of us know what you are playing at.

What has little Iceland ever done to deserve your disgusting proposal for the final solution for the Jewish problem of the Muslim world?

What have the Jews deserved to be deported by a journalist in a state so fortunate to be floating on oil in the desert? When The Arab League supports a genocidal leader of Sudan that is evidence of the ignorance and the arrogance of the Arab League. A citizen of an Arab League state, who serves a final solution proposal to the Icelanders on the Seder-plate of the Jews during Pesach, is a person of very bad taste. I strongly recommend the media, which publishes your hate-mongering nonsense to think twice before they publish your final solution-fantasies about the Jewish people.

Since Jews aren't, and have never been  in the business of buying states, (which cannot be said for some states in the Gulf), I suggest you worry about your own Kasbah and let the Icelander sort out their pocket pain, without being held hostage by your crazy thought-experiments, born out of your hate towards Israel and the Jews.

You are quite right about one thing, there is already a Jewish State, although many hundreds of thousands of individuals in your part of the world and ignorant lackeys  around the worlds, (also in Iceland), are trying to attack, deny, eliminate and eradicate the only real democracy in that turmoil part of our troubled world. If it weren't for the fanatics and terrorists, who want to destroy Israel in the name of their God almighty, Israel would surely be a paradise on earth.

So if you want to spend your money wisely, I suggest you find a desolate island for all the self-destructive elements of the Muslim world, that see Israel as the enemy. That would be a proper investment, but you would gain even more if you simply got rid of your hatred and self-pity. Stop blaming your own problems on everyone else."

Íslensk útrás á 11. öld

Nú er verið sýna leikritið Auðun og Ísbjörninn. Þetta er nýtt leikrit eftir Soffíu Vagnsdóttur og það eru Komedíuleikhúsið sem frumflutti það fyrir nokkrum dögum. Sjá hér. Myndin hér að ofan er af leikurunum. Ég get því miður ekki farið og séð þetta leikrit, sem virðist hið áhugaverðasta. Góða skemmtun.

Áður en útrásasvínin eyðilögðu allt voru Íslendingar alltaf vitlausir í viðskiptum og forfaðir minn Auðun hinn vestfirski var enginn undantekning. Hann er sagður hafa heimsótt leirhausinn hér fyrir neðan og tekið með sér hvítabjörn til að gefa honum.  Leirhausinn er tilgáta um hvernig Sveinn Ástríðarson Úlfsson (1018-1074/76Ö), sem varð konungur Dana árið 1047, leit út. Er brjóstmyndin byggð á hauskúpu þeirri í Hróarskeldudómkirkju sem eignuð hefur verið einum mesta graðhesti á konungstóli í Danmörku.  

Auðun fór til Grænlands og keypti sér þar hvítabjörn fyrir allt sitt fé. Héldu menn fyrir vestan auðvitað að hann væri vitlaus. Hélt hann þá með bjössa til útlanda, fyrst til Noregs, þar sem hann hitti Harald konung Harðráða, sem ólmur vildi kaupa björninn fyrir sama verð og Auðun hafði gefið fyrir dýrið á Grænlandi. Auðun hafði ekkert viðskiptavit og áttaði sig ekki á að segja Norsaranum að hann hafið gefið tvöfalt meira fyrir björninn en hann gaf í raun. Auðun sagðist ætla með björninn til Danmerkur og gefa Sveini Konungi, sem var einn helsti óvinur Haralds.

Þegar í flatneskjuna og ölið var komið, varð Auðun forfaðir minn fljótt auralaus og gerir díl við slímugan gaur sem Áki hét og var hirðmaður Sveins Danakonungs. Áki segist myndu gera honum bjarnargreiða, sem menn þekktu enn ekki á Íslandi og þakkað Auðun honum það. Auðun selur Áka hlut í hvítabirninum fyrir vistir og gistingu. Fara þeir svo á fund Sveins með þetta hlutafélag sitt til að reyna joint venture við konung. Átti Auðun nú 50% í dýrinu og tel ég víst að það hafi verið óæðri endinn.  

Kóngsi sagði réttast væri að drepa Auðun, þar sem hann hafði heimsótt fjandmann sinn, Harald. En Sveinn var svo sannarlegur danskur og bauð betri díl en dauðann. Hann bauðst til að taka 50% hvítabjörn fyrir ekkert og gefa Auðuni grið fyrir bjarnarrass.

Af þessu má vera ljóst, að snemma uppgötvuðu erlendir menn að Íslendingar voru hundónýtir í viðskiptum, og er enn hlegið að því þegar Íslendingurinn seldi Áka hálfbjörn fyrir ekkert og Sveinn hafði af Auðuni óæðri enda Hvítabjörns Bjarnarsonar.

Þegar Auðun var næstum búinn að eyða öllu hlutafé sínu og var kominn í kast við einhverja munka sem vildu hafa af honum síðustu aurana í Rómarferð, segir Auðun við Svein.

"Braut fýsir mig nú herra."

Konungur svarar heldur seint: "Hvað viltu þá," segir hann, "ef þú vilt eigi með oss vera?"

Hann svarar: "Suður vil eg ganga."

Konungur segir þá hin frægu orð: "Fis du bare af! "

Auðun gengur nú suður í Róm og er hann hefir þar dvalist um stund tekur hann sótt mikla. Gerir hann þá ákaflega magran. Dr. Hrafn Sveinbjarnason áleit síðar að þetta hafi verið Salmonella Romana sem hrjáði Auðun.

Gengur þá upp allt féð sem eftir var og þarf Auðun að ganga ESB, þ.e.a.s að ganga um og betla fyrir mat sínum gegnum gjörvalla Evrópu. Hann er þá orðinn kollóttur (sköllóttur og er hér komin heimild fyrir DNA í skallanum á mér) og heldur ósællegur. Loks kemst hann til Danmerkur á páskum og lætur lítið fyrir sér fara og er hræddur við að láta konung sjá sig svo sneypulegan. Sveinn konungur sér hann og Auðun leggst flatur fyrir fætur honum, og þykir Sveini greinilega þægilegt að sjá svona íslenskan höfðingjasleikjuhátt og býður Auðuni strax með sér í jakúsi og gömul föt af sér. Síðar spyr Sveinn Auðun hvort hann vilji vera við hirð sína, en það afþakkar Auðun sem vill fara heim til Íslands, og það þykir Sveini skrítið samkvæmt sögunni, enda var altalað og líka þá, að þetta Ísland væri bölvað krummaskuð og eymdarbæli, þar sem allir dæju úr hor.

Kenndi Sveinn svo mikið í brjóst um aumingja Auðun, að hann gaf honum skip til Íslandsfararinnar. En Sveinn hafði þá að vísu stórgrætt á heimsókn Auðunar, sem sagði konungi allar þær merku kjaftasögur sem hann kunni af höfðingjum og heldra fólki á Norðurlöndum. Seldi Sveinn Adam af Brimum einkaréttinn og gaf Adam sögur þessar síðan út í metsölubók og í fjölda greina í Hjemmet, Familiens Journal og Ugens Rapport. Auðun fékk ekki krónu fyrir en sló tún og þúfur á Íslandi fram í háa elli.

Ómar sýknaður af öllum ákærum

Omar al Beshir, forseti Súdan, er eftirlýstur þjóðarmorðingi. En Arabaríkin eru nú ekki alveg sammála. Í þeirra augum er hann mikil hetja og þeir lýsa nú einróma stuðningi við hann á leiðtogafundi Arababandalagsins í Qatar. Al Jazeera talar um meint þjóðarmorð í Darfúr.

Ribbaldar, morðingjar, þrælahaldarar, kúgarar, hryðjuverkahöfðingjar og einræðisherrar Arabaríkjanna lýsa stuðningi við eftirlýstan þjóðarmorðingja og það í nafni Allah hins almáttuga. Hvað ætli þessi söfnuður, sem aflóga vinstri menn á Vesturlöndum styðja og jafnvel dýrka, hafi ályktað á fundi sínum um Ísrael sem berst fyrir lífi sínu, umkringt af þessum ríkjum sem leggja blessun sína yfir þjóðarmorðið í Darfúr-héraði.  

Ólafur Ragnar Grímsson og Össur Skarphéðinsson voru á síðasta ári í Qatar. Þeir eru kannski líka tilbúnir að styðja við bakið á Ómari al Bashir og þjóðarmorðum hans?  Ég tel þetta eðlilega spurningu í ljósi þess að þeir Qatarfarar hafa ásamt samflokksmönnum sínum fordæmt Ísrael í tíma og ótíma. En þeir munu örugglega þegja þunni hljóði nú.

Þess má geta að íslenskt flugfélag flýgur með þegna Súdan í pílagrímaflug til Mekka, þar sem syndarar fá aflausn. Flýgur íslenskt flugfélga hugsanlega með þjóðarmorðingja?

Arabaríkin styðja al-Beshir

Litla býflugan Joly

Ég sá einhvern spaugarann líkja Joly við dugmikla býflugu. Líklega vegna bolsins sem hún var í á blaðamannafundinum í gær.

Býflugan fær 1,3 milljónir á mánuði í hunangskrukkuna fyrir að úðra 4 daga á mánuði í blómalausri auðninni á Íslandi og heildarkostnaður við þessa drottningarflugu verður ekki meiri né minni en 70 milljónir í ár ?? Honey! Það kallar maður aukakostnað. Fær hún frían kavíar og geitaost í gámum?

Eða eru mismunurinn laun/heildarkostnaður = 58 milljónir bara vasapeningar? Vonandi fær hún nóga heimavinnu með sér, stakka af pappír jafn háa Eiffelturninum og íslenskan garçon eða babsette, sem geta hjálpað henni að þýða allan ósómann, þar sem hún hefur það huggulegt við arininn í býkúpunni í Paris við að kafa í skít íslenska glæpagengisins og allra fíklana og gammana sem voru á spenum þess ferlíkis. Segið mér ekki að það lið eigi að sleppa, meðan Siggi Einars og svoleiðis karakterar verði settir í dýflissu?

Dómarar í Frakklandi eru þekktir fyrir að kasta ekki til höndunum. Þeir dæmdu hann Alfred Dreyfus hér um árið og sjálf hefur Joly verið að lögsækja einhvern Philippe Cohen, sem varð á að segja hana gráðuga, háværa og fjölmiðlasækna fiskiflugu.

C'est la vie Joly! Það eru ekki allir auðtrúa á Íslandi.

And so what ?

Múslímum er illa við Anders Fogh Rasmussen.

Hafa múslímar tölu yfir þá sem illa er við þá sjálfa?

 

Múslimum illa við Anders Fogh

Sögur af Gaza og gasalegar frásagnir

Nú er komið í ljós, að Hamas lætur smygla vopnum alla leið frá Súdan til baráttu sinnar gegn palestínsku þjóðinni og Ísraelsríki.

Súdan á örugglega stórt umframvopnabúr, nú þegar þeir eru búnir að útrýma mestum hluta íbúa Darfúr. Nú er hægt að fara með vopnin úr einu þjóðarmorðinu í annað, sem reyndar er fyrst og fremst þjóðarsjálfsmorð.

Reyndar tókst vopnasmyglið frá Súdan ekki núna síðast. En skálmöldin á Gaza er sönnun þess að það hefur hugsanlega tekist bærilega vel áður.

Nú er einnig komið á daginn, að Ísraelskir hermenn stunduðu ekki bara hræðilegu stríðsglæpi þegar þeir voru að myrða 18 ára gömul börn, grá fyrir vopnum, í Gaza. Palestínumenn skilgreina nefnilega alla sem börn, séu þeir undir 18 ára aldri. Þess vegna eru tölur þeirra yfir fallin börn í hinu hræðilega stríði Hamas svo gasalega háar. 

Listi yfir fallna Gazverja, sem kollega Ögmundar Jónassonar í Gaza sendi frá sér, inniheldur þess vegna óvenjumörg börn, og jafnvel nokkur vel yfir 18 ára aldri. Tawfiq Ja'abari, lögregluforingi hjá Hamas og Mohammed Shakshak, aðstoðarmaður yfirmanns vopnaðs vængs Hamas, eru báðir skilgreindir sem dauð börn á lista Palestínumanna. Þeir voru kannski ekki nein baby, miklu frekar hættulega barnalegir, en blessuð sé minning þeirra. Gott að þeir hafa líka orðið að gangi sem framliðnir.

Ég nenni ekki að birta myndir af barnalegum ásjónum þeirra Tawfiqs og Mohammeds heitinna, svo þið fáið í staðinn hina 20 ára Miss Ísrael, korporál Adi Rodnitzki, sem er varaliði í ísraelska flotanum. Hún er nú líka algjört babe, þótt hún sé orðin 20 vetra. Hún er kannski leynivopn Ísraelsflota, meiriháttar sexbomba?

Ráðist á gyðingabörn í Reykjavík

 

Borgarleikhúsið styður Gaza með því að leika leikritið Sjö Gyðingabörn, leikrit sem breskir gyðingar og margir aðrir telja andgyðinglegt. Leikritið á að lýsa sögu Ísraelsríkis. Sem sögulegt verk er það hrein sögufölsun.

Leikritið, sem tekur tæpar 10 mínútur í flutningi, er eftir Charyl Churchill, sem lengi hefur  verið yfirlýstur stuðningsmaður öfgastefnu Palestínumanna, stefnu sem hefur komið niður á saklausum börnum í Ísrael  jafnt sem á saklausum börnum Palestínumanna.  

Leikritið var fyrst flutt í Royal Court Theater i London í janúar og febrúar. Nú er þessi einhliða óhróður kominn á svið Borgarleikhússins og verkið er notað til söfnunar fyrir bágstadda á Gaza.

En hvað hjálpar þetta litla haturstykki lostafulls leikritaskálds Palestínumönnum? Ekki neitt. Eins og einn breskur leiklistagagnrýnandi skrifaði:

Seven Jewish Children isn't art, it's straitjacketed political orthodoxy. No surprises, no challenges, no risks. Only the enclosed, fetid, smug, self-congratulating and entirely irrelevant little world of contemporary political theatre. Fresh air is urgently needed. But I'm not holding my breath.

Meanwhile, donating to Medical Aid for Palestinians seems a good idea. I just hope the supplies get through. Two weeks ago, the UN suspended all food aid to Gaza after 10 lorryloads of supplies, 3,500 blankets and 400 food boxes were stolen at gunpoint. By Hamas.

BBC hafnaði að flytja leikþáttinn í útvarpi fyrir skömmu, en BBC kallar ekki allt ömmu sína þegar kemur að því að halla á málstað Ísraels. Í þessu tilviki þótti mönnum þar á bæ samt nóg komið En í litlu Reykjavík lepja menn vitleysuna upp og þykir bara fínt og menningarlegt að sparka í eina lýðræðisríkið í Miðausturlöndum.

Væri ekki nær væri að sýna leikrit um harmleikinn á Íslandi. Harmleikinn um þjóðina, sem lætur útrásarliðið og stjórnmálamenn gabba sig aftur og aftur og aftur og aftur... Það hljómar jafnvel eins og góður farsi.

Myndin að ofan: Fáein fórnarlömb Hamas. Myndin hér fyrir neðan: Það sem menn styðja í Borgarleikhúsinu.

Búmm manni!

Joly alveg að koma

 

Nú hlýtur að verða fjörugt hjá sérstaka saksóknaraembættinu. Ég leyfi Sylvie Joly að túlka Joly lögmann. Maður þarf ekki að skilja mikið í frönsku til að skemmta sér. Þó maður eigi ekki handhægan frankófón á heimili sínu, má alveg horfa á þetta og túlka þetta sem þátt um Joly Paragraf sérstakan ráðgjafa rannsóknaréttarins yfir íslensku útrásarsvínunum.

Ég heyrði að menn voru að velta því fyrir sér að bjóða Joly út að borða á Þremur Frökkum. Hvað væri hægt að gefa Joly að borða? Ég mæli með makríl sem talar norsku. Það er réttur dagsins í Seðlabankanum, og jafnvel hjá ríkisstjórninni. Makríll með Joly Cola. Kjempefint, Tres bien!

Púðurtunna í Menntamálaráðuneytinu

 

Nú ræður Katrín Jakobsdóttir ríkjum í Menntamálaráðuneytinu. 9. janúar sl. skrifaði Katrín blogg sem hún kallar Börnum Slátrað  og fjallaði bloggið vitaskuld um Gaza, það svæði sem Vinstri Grænir taka jafnvel fram yfir Ísland í aðgerðaráætlunum á krepputímum.

Þar segist Menntamálaráðherrann núverandi vitna í skýrslu Human Rights Watch . En kann Katrín að vitna rétt í heimildir? Svo virðist ekki vera:

Katrín skrifar:

En ef horft er t.d. á eldflaugaárásir kemur fram í skýrslu Human Rights Watch-samtakanna að árið 2007 skaut Ísrael 14.617 eldflaugum yfir á Gasasvæðið. Á sama tíma var 2.700 flaugum skotið inn í Ísrael. Þessar tölur sýna auðvitað að svæðið er púðurtunna.

En í afar umdeildri og mikið gagnrýndri skýrslu Human Rights Watch, stendur m.a. þetta :

From September 2005 through May 2007, Palestinian armed groups fired almost 2,700 rockets into Israel, killing 4 Israeli civilians, and injuring 75 civilians and at least 9 soldiers, according to the United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs.

Og um skothríð Ísraelsmanna stendur

From September 2005 through May 2007, the same period covered by the rocket attack statistics cited above, the IDF fired 14,617 artillery shells into Gaza. This fire killed at least 59 people, wounded another 270 people, and did significant damage to many civilian structures .... .... Most of the artillery shells that the IDF fired into Gaza in this period landed in open areas, and the great majority did not result in civilian casualties

Hér sjáum við að menntamálaráðherrann, sem hefur nýlega háskólagráðu, getur ekki greint eða lesið texta rétt. Hún heldur því fram að tölur Human Rights Watch séu frá árinu 2007. Þær eru frá 2005-2007. Hún talar um eldflaugar beggja aðila, en skýrslan með öllum sínum villum talar greinilega um "rockets" Palestínumanna,  en "artillery shells"  Ísraelsmanna.  Þar að auki nefnir Katrín Jakobsdóttir ekki að flestar „artillery shells" sem Ísraelsher skutu inn í Gaza á þessum tíma hafi lent á opnum svæðum og það með ásetningi. Ísraelmenn stefna ekki að útrýmingu Palestínumanna eins og Hamas stefnir að útrýmingu Ísraelsmanna og gyðinga.

Hún segir okkur heldur ekki frá því að Hamas hafi myrt fleiri af sínum meðbræðrum á þessum tíma, en þeim fjölda fólks sem talið er að grandað hafi verið af ísraelskum kúlum.  Hún segir okkur ekki frá þeim fjölda fólks sem Hamas hefur grandað með vopnum sem sprungu „fyrir slysni" áður en átti að drepa Ísraelsmenn með þeim. Hún nefnir ekki múrinn/vegginn/girðinguna sem komið hefur í veg fyrir hryðjuverk í Ísrael. Vegginn sér hún sem aðferð Ísraels til að innlima land Palestínumanna.

Ég hef til gamans athugað hvort Katrín Jakobsdóttir hefur t.d. skrifað um skipulega slátrun barna og kvenna í Darfúr, en svo virðist ekki vera.

Katrín virðist því mjög lituð af fyrirframgefnum skoðunum sínum. Lituð af rauðum lit (sem er víst grænn í augum litblindra) og sem er litur blóðsins. Hún er lituð af hatri í garð einnar þjóðar. Það þykir mér ekki efnilegt fyrir Menntamálaráðherra eða ráðherra yfirleitt.

Bið ég því nú menntamálaráðherra að efla kennslu um helför gyðinga, sem Íslendingar lofuðu að þeir myndu gera á Alþjóðlegri ráðstefnu árið 2000. En loforðin voru auðvitað svikin (sjá hér, tilvitnun 44).

Aurahljóð

 

Fyrsta sinn sem ásjóna mín birtist í fjölmiðli var þriðjudaginn 11. nóvember 1969. Þá var ég rúmlega níu ára. Myndin af mér birtist þá í Vísi heitnum. Á baksíðunni, hvar annars staðar? Undir myndinni af mér og aurapúkunum í Myntsafnarafélaginu mátti lesa þetta:

AURAHLJÓÐ

Myntsöfnun færist nú mjög í aukana og er nú svo komið, að ýmsar gamlar islenzkar myntir eru fáséðar nema í söfnum, svo sem elztu eins- tveggja og fimmeyringar, krónur og tveggjakrónupeningar. Félag myntsafnara, sem stofnað var í fyrra, hélt nú um helgina skiptifund í Hábæ. Á myndinni sjást nokkrir félagsmenn virða fyrir sér gamla mynt. Eins og vænta mátti var á þessum fundi talsvert aurahljóð, hringl í koparhlunkum, sem kosta nú orðið par hundruð þeir sjaldfengnustu. Formaður Félags myntsafnara er Helgi Jónsson, smiður.

Ég man vel eftir fundum í nýstofnuðu Myntsafnarafélaginu fyrst í Hábæ og síðar í Oddfellow húsinu. Ég fór á þessa fundi með pabba, þó ég hefði ekki mikinn áhuga á mynt. Ég man líka, að þar heyrði ég fyrst orðin "helvítis gyðingurinn þinn", sem einhver óheflaður maður hreytti í föður minn vegna þess að pabbi vildi ekki selja honum pening á hlægilegu verði, sem þessi maður lagði til. Leigubílsstjóri nokkur, skemmtilegur karl sem alltaf var með olíuskán undir nöglum og jafnvel með olíugreitt hár, leiddi manninn í burtu og húðskammaði hann. Hann sást víst ekki mikið eftir það.

Ég skrifaði fyrstu ritsmíð mína, sem gefin var út, fyrir sýningarskrá myntsýningar félagsins í Bogasal Þjóðminjasafnsins, sem haldin var árið 1972. Ritsmíðin mín hét "uppáhaldspeningurinn minn" og fjallaði um Jóns Sigurðssonar gullmyntina frá 1961. Réttast er að greina frá því að sá gullpeningur var í meira uppáhaldi hjá föður mínum en mér, en hann hóf snemma myntsöfnun, jafnvel fyrir stríð í Hollandi.

Í myntsafnarafélaginu voru margir fyrirtaksmenn og vonandi er það svo enn. Annar formaðurinn, Helgi Jónsson smiður, var gamall neftóbakskarl með áhuga á öllu gömlu. Það var gaman að tala við gömlu mennina. Einn hét Guðbjartur og gekk  með forláta staf, sem ég er nú búinn að gleyma hvernig leit út. Þarna var líka Ungverji, dökkur og þéttur Magyari, sem reykti álíka svera vindla. Hann kom nokkrum sinnum í heimsókn á heimili foreldra minna. Eitt sinn kom  í ljós að fjölskylda þessa manns hafi verið verulega nasísk á stríðsárunum og faðir þessa manns hengdur fyrir samvinnu sína við Þjóðverja. Meðan hann lýsti því fyrir föður mínum og mér, lýsti kona hans fjálglega óbeit sinni á útlendingum og sér í lagi blönduðum hjónaböndum fyrir móður minni. Ekki mun þetta fólk hafa komið aftur á heimili okkar.

En sérstaklega man ég eftir Sigurjóni Sigurðssyni, sem var kaupmaður í lítilli hornverslun á Snorrabraut sem hét Örnólfur, sem frægur var fyrir að hafa opið um helgar í trássi við einokunarreglur sem stærri verslunarkeðjur höfðu komið á. Sigurjón var afar góður og vandaður maður, barngóður og góður vinur föður míns. Hann var einn af þessum mönnum sem maður man alltaf eftir, því það var eitthvað gott yfir andliti hans. Hann kom oft í heimsókn til að skoða myntir föður míns.