Lygaveita RÚV 1. hluti

Fréttamenn RÚV er skrýtinn skari. Við sáum það síðast í saltmálinu, þar sem fréttamaður RÚV laug um Iðnaðarsaltið á bandarískri útvarpsstöð og veffréttamiðli. Nú standa margir í vissu um að Íslendingar borði götusalt, sem stangast auðvitað á við hreinleikaímynd Íslendinga sjálfra, sem annars gleypa í sig iðnaðarsykur í svo miklum mæli að þeir eru næstfeitasta þjóð heims.

Greinilegt er að einhverjum hefur þó orðið meint af allsendis hættulausu salti sem selt var á Íslandi, en eins og fréttakonan á RÚV sagði þegar hún var spurð hve stór skandall saltmálið væri: Well, because it hasn't really posed a health risk it's not as big a scandal as it could have been.  Þannig er fréttamennskan á Íslandi í dag. Endalaus leit af skandölum og lygi meðan horft er framhjá stærsta skandal sögunnar, þeirri ríkisstjórn sem nú situr við völd á Íslandi og þeirri öfga- og lygaklíku sem umlykur hana.

Miðausturlönd eru eins og flestir vita eitt mikilvægasta efni fréttastofu RÚV, fyrir utan fréttaflutning sem er hallur undir núverandi ríkisstjórn. Ísrael er versti skúrkurinn á fréttastofunni. Ekki er það svo frábrugðið afstöðunni á Alþingi. Á Alþingi er  ekkert mál að fá hraðviðurkenningu á sjálfstæði Palestínu (t.d. með dyggri hjálp Miss Teen Bikini 1999) meðan allt annað fer í hönk á hinu háa þingi vegna öfga meðlima þriggja stjórnmálaarflokka í því að dæma einn mann fyrir syndir fjöldans.  að minnir nú dálítið á fornar öfgar, en grýtingar eru eins og kunnugt er stundaðar í þeim heimi sem Alþingi útgefur stuðningsyfirlýsingar á og starfsmenn fréttastofu RÚV styðja svo drengilega.

Öfgagyðingar er orð sem nú er notað á RÚV. Þegar íslamska vorið er að snúast í fimbulvetur og Bræðralag Múslíma tekur völdin í Egyptalandi er talað um sigur íslamista, ekki sigur öfgamúslíma. Bræðralagið vill banna allt vestrænt, m.a. bikini, en ekki er talað um þennan ófögnuð sem öfgamúslíma á RÚV. Nei, þar eru bara til öfgagyðingar, en ekki Öfgasýrlendingar sem drepa sína eigin þjóð. Anders Behring Breivik, ein ljótasta birtingarmynd norskrar græðgisvelmegunar, hefur ekki einu sinni verið kallaður Öfganorðmaður. Ekki eru Rússar kallaðir Öfgarússar þegar þeir selja morðóðri stjórn Sýrlands orrustuflugvélar og eru Rússar þó sannarlega á meðal verstu öfgamanna sögunnar.

Myndin efst er af konum í burkum. Þær eru huldar með svörtu klæði. Það fyrsta sem manni dettur í hug er heimur Íslams, til dæmis eitthvað úthverfi í Teheran eða Jeddah, þar sem konur hylja sig (eða eru huldar) með burkum. En myndin er frá Ísrael, frá bæjarhlutanum Beit Shemesh við Jerúsalem, þar sem öfgagyðingar RÚV búa. Konurnar á myndinni eru gyðingar og tilheyra litlum hópi kvenna sem fylgja geðveikri konu, Bruriu Keren, sem vill að konur hylji sig, líkt og konur múslíma segjast finna þörf á því að hylja sig.

Hvenær hefur RÚV notað orðið öfgamúslímar við fréttir um burkur og brot á réttindum kvenna í Íslam? Mér hefur frekar sýnst að RÚV telji brotið á rétti múslímska kvenna í Frakklandi sem samkvæmt frönskum lögum er bannað að hylja andlit sitt. Meira segja „öfgagyðingarnir " í Beit Shemesh, sem fréttastofu RÚV er svo mikið í nöp við, fordæma þennan klæðaburð nokkurra kvenna í Beit Shemesh. Bruria "Hulda" Keren var árið 2009 dæmd í fjögurra ára fangelsi fyrir harðræði og níð gegn börnum. En eftir stendur, að burka í París eru í augum fréttamanna á RÚV mannréttindi, en burka og kvenfyrirlitning í Beit Shemesh í Ísrael eru bara öfgar.

 Gunnar Hrafn Jónsson skreytti einu sinni kynningu á sjálfum sér á bloggi sínu með mynd af Fathaöfgamanni. Lygafréttir Gunnars Hrafns um Palestínu voru kærðar til stjórnar RÚV, en stjórnin braut lög og svaraði aldrei erindi mínu. Geng ég út frá því að stjórnin óski þess að ósannindi séu kölluð fréttir.

Fleiri en öfgagyðingar og öfgamúslímar hylja andlit sitt. Fréttamaður útvarps, Gunnar Hrafn Jónsson, sem er einn helsti áróðursmeistari öfgaafla á RÚV (fyrir utan að vera stjúpsonur Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra), huldi einnig andlit sitt þegar hann birti mynd af sjálfum sér á bloggi því sem hann var eitt sinn með á blog.is.  Sjá hér, hér og hér. Það er greinilega í tísku að fela sig.

Annar hluti á morgun.

Getraun á Fornleifi, enn einu sinni

Nú er aftur getraun á Fornleifi. Skoðið þetta hjá karlinum.

Eurovision-hatur

 

Lafhræddur 24. vetra gyðingadrengur frá Tyrklandi, Can Bonomo, mun syngja fyrir hönd Tyrklands í Eurovision í Baku. Can Bonomo vill ekkert tala um gyðinglegan uppruna sinn, gyðingafordóma í Tyrklandi eða neitt það sem varðar gyðingdóm.  Fjölmiðlar fá ekkert upp úr honum um það. Trúarleg ofstækisblað í Tyrkland og gyðingahatarar meðal bloggara ásökuðu Bonomo fyrir að vera útsendara frímúrara og síonista. 

Í sjónvarpsþættinum Aksam í Tyrklandi var gefið í skyn að hann að fólk héldi að hann hefði verið valinn vegna þessa að Tyrkland vildi hafa betri sambönd við ísraelska "lobbyhópa".  Þetta hræddi Can Bonomo, sem sagðist syngja fyrir hönd Tyrklands sem Tyrki og vildi ekkert frekar ræða um trú sína, minnihlutahópa eða önnur gyðingamál. Menn hafa verið drepnir fyrir minna í þeim heimshluta sem hann býr í. Sjá frekar hér.

Ég veit nú ekki hvort Bonomo geti unnið með lagi sínu og rödd, en mér finnst lagið svo sem ágætt. Einhverjum stelpum og strákum þykir Can þessi líklega nógu sætur til að gefa honum stig. En nú er svo komið að það eru hommar og Tyrkir sem mest ganga upp í Eurovision.

Mér þykja þó fallegri fornir söngvar frá fæðingarborg Can Bonomos, borginni Izmir (Esmirna, Smyrna), þar sem söngvar á gamalli gyðingaspænsku, ladino, og grísku hafa verið sungnir í 500 ár og gætu alveg eins vel unnið í dag í Eurovision, sem er orðið frekar þreytt fyrirbæri, ekki satt Páll Óskar?

Miss Teen Tourism aðalsérfræðingur Utanríkismálanefndar um Palestínu

 

Lesendur góðir, vegna þess að Elva Björk Barkardóttir velferðarkjúklingabóndi, lögfræðingur og sérfræðingur um málefni Palestínu, hefur farið fram á að mynd af henni sem hér var fyrir ofan verði fjarlægð, verð ég strax við þeim óskum mánudaginn þ. 20. júní 2016. Elva hefur haft samband við Morgunblaðsbloggið og sagt mig hafa brotið á höfundarétti ljósmyndarans, sem ekki fæst upplýst hver er. Það var ekki einbeittur brotavilji minn að birta þessa mynd, enda fann ég myndina á vergangi á veraldarvefnum og stóð í þeirri einlægu trú að hún hefði verið tekin af Eista á Eistlandi árið 1999, er Elva var krýnd Miss Teen Tourism í Tallin. Elva var í afar smágerðum sundfötum á myndinni og beit kímin á svip í reimarnar á bikiniinu sínu, sem var eiginlega að láta undan því sem það átti að halda. Nú bít ég í efri vörina og birti meira viðeigandi mynd en þá sem hér var í upphafi og tek þar bæði mið af fyrri iðju Elvu Bjarkar og núverandi - og hana nú. Gömlu myndina sendi ég á Þjóðskjalasafn Gaza. Ef Elva vill alveg losna við að vita af myndinni, verður hún líklegast að hafa samband við flugher Ísraels. Meira get ég ekki gert til að láta hana hverfa. Þessi viðbót var sett inn 20. júní 2016.

Elva Björk Barkardóttir, sem titluð er nemi við Háskólann í Reykjavík og Friðarháskóla Sameinuðu Þjóðanna, og sem eitt sinn bar titilinn Miss Teen Tourism 1999 (Tallinn), var ein af þeim aðilum sem beðnir voru um að skila áliti um þingsályktunartillögu á síðastliðnu hausti, þ.e.a.s. mál 31, tillögu um að samþykkja sjálfstæði Palestínuríkis.

Elva Björk Barkardóttir var kölluð fyrir 7. fund utanríkismálanefndar þann 8. nóvember 2011 kl. 9.05, þar sem hún var spurð spjörunum úr, ásamt öðrum: Eftirfarandi komu einnig fyrir Utanríkismálanefnd og tjáðu sig um mál nr. 31: Sveinn Rúnar Hauksson, Yousef Tamimi og Linda Ósk Árnadóttir frá Félaginu Ísland-Palestína og Ólafur Jóhannesson formaður ásamt Hreiðari Þór Sæmundssyni frá félaginu Zíon - vinum Ísraels. Umsagnarbeiðnir höfður verið sendar eftirfarandi aðilum þann 17. október og beðið um svör fyrir 27.október:  Elva Björk Barkardóttir, Félagið Ísland-Ísrael, Félagið Ísland-Palestína, Háskóli Íslands Alþjóðamálastofnun, Herdís Þorgeirsdóttir prófessor, Jón Ormur Halldórsson, Magnús Þorkell Bernharðsson, Pétur Dam Leifsson dósent í lögum.

Umsagnir bárust hins vegar aðeins frá Elvu Björk Barkardóttur nema, sjá hér og hér, Félaginu Ísland-Palestína og svo ævintýralega illa unnin "Minnisblöð" Utanríkisráðuneytisins um málið sjá hér . Má telja öruggt að aðeins 10 daga frestur til svara hafi verið ein af ástæðunum fyrir því að ýmsir lögfróðir menn og menn kunnugir sögu Miðausturlanda svöruðu ekki beiðni Utanríkismálanefndar.

Ég tel líklegt að Elva Björk Barkardóttir nemi og fyrrverandi Miss Teen Tourism í Tallin hafi verið kölluð fyrir utanríkismálanefnd, þar sem hún hafði skrifað grein um Sjálfstæði Palestínu í Fréttablaðið í september 2011. Sjá hér.

Ég get hins vegar ekki séð hvaða erindi Elva Björk Barkadóttir átti fyrri Utanríkismálanefnd, sérstaklega í ljósi þess erindis sem hún sendi nefndinni, en það er fullt af dylgjum, fordómum og einhliða mati í garð Ísraelsríkis.

Misskiljið mig ekki, ég hef ekkert á móti því að fólk beri það á torg sem það hefur best til að bera. Ég hef ekkert á móti konum með eða án bikinís. Ég hef hins vegar mjög lítið álit á fólki sem tjáir sig um eitthvað sem það veit greinilega ekki rassgat um. Ef einhver góðbrjósta kona á Íslandi vill berjast  fyrir Palestínuríki sem aukaverkefni í Friðarháskóla SÞ, þá verður hún að þekkja staðreyndir til að vera tekin alvarlega.

Staðreyndir eru ekki sterkasta hlið Elvu Bjarkar Barkardóttir og þess vegna vekur það furðu og kátínu að hún hafi vera talin til þess hæf að tjá sig um sjálfstæði Palestínu fyrir Utanríkismálanefnd. Setning eins og þessi eru í sérklassa: "Enginn vafi leikur á því að Palestína hefur varanlegan og fjölgandi fólksfjölda og því óþarfi að fjalla nánar um það" eða "Þrátt fyrir hernámið þá tilheyri landið ennþá Palestínumönnum og hefur alltaf gert."

Elva Björk, sem í greinargerð sinni segir rangt frá stærð landsvæðisins "Palestínu" fyrir 1948, heldur því fram að eftir Sex daga stríðið hafi Ísrael verið búið að leggja undir sig allt landsvæði Palestínumanna. Þetta er dómadagsrugl í fegurðardísinni. Gaza var undir yfirráðum Egypta og taldist ekki land Palestínumanna og þau nýju svæði sem Ísrael réð yfir eftir Sex daga stríðið misstu þau ríki sem réðust á Ísrael, t.d. Jórdanía, sem til varð árið 1922. Gólanhæðir sem hluti af Ísraelsríki eru einnig afleiðing árásar ólýðræðislegra einræðisríkja á Ísrael. Landið sem árásaþjóðirnar misstu tilheyrði ekki Palestínuaröbum í huga árásaþjóðanna. Jórdan réðst einnig á Ísrael árið 1948 til að eyða Ísraelsríki.  

Árið 1970 réðst svo frændi Palestínuaraba, Hussein konungur í Jórdan, á Palestínumenn. Í einum mánuði, sem kallaður hefur verið svarti september, féllu fleiri Palestínuarabar fyrir herjum Jórdana en allir þeir Palestínuarabar sem fallið hafa vegna hernaðarátaka þeirra við Ísrael síðan árið 2000. Jórdanar ráku í kjölfarið PLO úr landi árið 1971 og Samtökin Svarti September kvittaði svo fyrir sig með því að sýna frelsisvilja sinn á Ólympíuleikunum í München árið 1972.

Elva Björk kallar stjórnarfar í Ísrael Apartheid í greinargerð sinni til Utanríkismálanefndar. Þá tuggu hefur maður svo sem heyrt fyrr. Fegurðardísin fyrrverandi sagði Utanríkismálanefnd frá ísraelskum lögum, sem Elva Björk telur að valdi Apartheid í Ísrael. Líkt og hún virðist ekki vita neitt um áratuga hryðjuverkaárásir Palestínuaraba á Ísraelsríki, þar sem hún nefnir þær ekki einu orði, hefur hún greinilega enga vitund um, hvernig lög nágrannaríkja Ísraels eru gagnvart Gyðingum. Palestínuarabar vilja t.d. ekki að Gyðingar búi á landi því sem þeir telja sig eiga. Jórdanar og Sýrlendingar banna með lögum gyðingum að eiga land og eignir í löndum sínum.

Gaman væri að vita, hvort Miss Teen Tourism '99 viti af hverju gyðingar í löndum araba flýðu til Ísrael eftir 1948 og hve blóði drifin saga þeirra var í heimi múslíma. Apartheid ríkir í löndunum umhverfis Ísrael. Sjáið hvernig trúarhópar berast á banaspjót, og hvernig kristnir eru ofsóttir í t.d. Egyptalandi. Læra menn ekki um það í Friðarháskóla SÞ?

Miss Toursim 1999 virðist líta á Al Jazeera sem hlutlausa heimild um samningaviðræður milli Ísraela og Palestínumanna og telur túlkun þeirra á 1600 skjölum úr samningaviðræðunum vera sannleika. Á sama hátt talar hún um "Nýjasta útspil Ísraela sé heimting á því að Palestínumenn viðurkenning Ísrael sem "ríki gyðinga", eitthvað sem Ísraelsmenn vita að Palestínumenn geta ekki". Það var nú gott að fá staðfestingu á þessu frá snoppufríðum sérfræðingi Utanríkismálanefndar Alþingis. Palestínumenn geta ekki viðurkennt Ísrael sem ríki Gyðinga. Hið nýja Ísraelsríki hefur verið ríki Gyðinga síðan 1948, ef það skyldi hafa farið framhjá fegurðardísinni sem kölluð var fyrir háttvirta Utanríkismálanefnd.

Miss Teen Toursim 1999 telur enn fremur upp allar þjáningar Palestínumanni en virðist hafa misst af því sem Palestínumenn hafa gert Ísraelum og því sem flestir þeirra vilja Ísraelsmönnum og ríki þeirra. Hún talar um að Ísraelsmenn þurfi lok at taka ábyrgð á gjörðum sínum í Palestínu. Hún talar um þjóðernishreinsanir Ísraela á Palestínuaröbum. Ethnic Cleansing er skilgreind þannig af SÞ, þar sem Elva Björk Barkardóttir sækir skóla: "rendering an area ethnically homogeneous by using force or intimidation to remove from a given area persons of another ethnic or religious group." Miðað við fjölda Palestínuaraba í Ísrael í dag og hve margir Palestínuarabar yfirgáfu Ísrael af frjálsum vilja í samanburði við þá hreinsun á gyðingum sem átti sér stað í heimi múslíma á 6. áratug 20. aldar, er ljóst að þjóðernishreinsun átti sér ekki stað í Ísrael. Réttur gyðinga í nágrannalöndum Ísraels sýnir heilvita mönnum hvar þjóðernishreinsanir eiga sér stað. Í slíkum öfgaríkjum, þar sem lýðræði er fótum troðið, er líka hægt að berja þjóð sína í svaðið. Við sjáum Sýrland.

Mér er spurn, er alveg sama hvaða raus er sent Utanríkismálanefnd og sér nefndin ekki sóma sinn í því að biðja um álit hæfustu umsagnaraðila. Þetta átta síðna skjal frá Elvu Björk Barkardóttur er aðeins tilfinningaþrungið mat líkt og sú ákvörðun Alþingis var að samþykkja og hylla ríki, þar sem meirihluti verðandi þegna aðhyllist þá stefnu að herja á og útrýma nágrannaríki sínu og fólkinu sem þar býr.

Miss Teen Tourism upplýsir hins vegar Utanríkismálanefnd að Hamas hafi allt frá árinu 2004 viðurkennt Ísraelsríki de facto með því að fallast á að friðarviðræður grundvölluðust á landamærunum fyrir 1967. Fjöldi ríkja heims, og t.d. ESB, flokkar Hamas sem hryðjuverkasamtök og stríð Hamas við Fatah eftir 2004 sýna að afstaðan til Ísraels er sú sama og áður: Útrýming Ísraelsríkis. 

Miss Elva, sem einnig var kosin "Miss Bikini World" árið 1999 af áhorfendum í Tallinn sem völdu hana með því að klappa lengur fyrir henni en nokkrum öðrum keppanda, skrifar að "Ísrael hafi ekki ennþá skilgreint sín landamæri". Líklega veit Elva ekki hvar landamæri visku hennar eru, en þau er dálítið óljós.

Störf Utanríkismálanefndar dæma sig víst sjálf. En ég mæli með því að Miss Elva verði sendi sem fyrsti sendiherra Íslands til Gaza City eða Ramallah. Við skuldum Palestínumönnum það og Elva Björk Barkardóttir á þann titil skilið fyrir þá vinnu sem lagði í greinargerð sína.

Saltnámur ríkisstjórnarinnar

 

Nú er örugglega einhver samsærisklíkan í rétttrúnaðarkirkju ríkisstjórnarinnar sem heldur að of mikið „iðnaðarsalt" hafi sprengt botnlangann á Velferðarguðbjarti. Um leið og ég óska ráðherranum góðs bata, er best að slá því föstu að Guðbjartur er ekki fórnarlamb iðnaðarsalts, frekar en nokkur annar Íslendingur. En saltið verður samt örugglega fyrsta mál á þingi eftir jólafrí. Ekkert er mikilvægara en að rugla um sama saltið með mismunandi nafni og pakkningum.

Saltæðið, sem gripið hefur um sig á Íslandi, lýsir íslenskri þjóð afar vel. Það er allt of mikið af velsöltuðum vitleysingum á Íslandi. Ég bloggaði um saltmálið í síðustu færslu minni og reyndi að koma þeim sem vilja í skilning um að iðnaðarsaltið svo kallaðaða, sem nú ærir sumt fólk, veldur ofsjónum og hita hjá enn öðrum, er sama saltið og t.d. Jozo salt sem selt er á Íslandi og sem kemur frá sama framleiðanda, Azko Nobel. Borðsaltið er bara betur sigtað, hefur verið geymt inni, til að það komist ekki raki að því, en "Industrisalt" Azko Nobel inniheldur ekki eins mikið joð og danskt borðsalt sem selt er í verslunum á Íslandi.

Matvælaiðnaður á Íslandi er væntanlega iðnaður og iðnaðarsaltið er gott að nota í þeim iðnaði.  

En kannski er matvælaiðnaður á Íslandi ekki iðnaður. Kannski vilja menn nota borðsalt með joði í pækil fyrir hangikjöt og borga 200% meira fyrir saltið.

„Vegasalt" væri annað mál, en mig grunar að vegsalt séu notað í gífurlega miklum mæli í leikskólum. Getur verið hættulegt.

Ég ræddi í morgun við talsmann og sölustjóra hjá Azko Nobel Salt i Mariager i Danmörku, Ole Cleemann, sem gat staðfest það sem ég hafði skrifað í gær. Hann hafði talað við fréttamann Útvarpsins og skýrt út fyrir henni málið. (Útvarpið eða sjónvarparið voru reyndar ekki að birta bréf Cleemanns, en greindu bara frá því meðan grátkórinn heldur áfram). Þetta er allt saman sama saltið eins og ég greindi frá á bloggi mínu í gær. Munurinn er pakkningin. En ég geri mér grein fyrir því að þetta mál á efir að ná langt áður en Íslendingar sjá hvernig leikið hefur verið með þá eins og fífl á fjóshaug.

Bráðlega (sjá neðar) kemur út yfirlýsing frá Azko Nobel Salt, sem ég mun setja hér á bloggið þegar hún kemur.

Munið svo, ekki meira en 6 grömm af salti á dag. Allt salt er óhollt í of miklum mæli. Reynið heldur að finna hið náttúrulega salt í matnum.

Vigga Hauks er að skilja þetta

Saltað og spæjað

 

Mik Schack, öðru nafni Michael Hans greve Schack, sem afsalaði sér greifadæminu Schackenborg til dönsku krúnunnar, er danskur fyrrv. aðalsmaður, útvarpsmaður og matgæðingur, sem í mörg ár var með matreiðsluþætti í danska sjónvarpinu. Hann notaði ávallt uppþvottavélasalt í matargerð sína í þáttunum, því það "industrisalt" er og var nákvæmlega sama saltið og í matarsalt í pökkum undir heitinu Jozo, Salina o.s.fr.

Pakkasalt til neyslu inniheldur reyndar fleiri efni, eða önnur efni ,en natríumklóríð í stærri einingum en uppþvottavélasaltið, til dæmis joð. Menn hafa ákveðið að setja joð í neyslusalt til að koma í veg fyrir sjúkdóm í skjaldkyrtli (struma), sem oftast stafar af því að fólk fær ekki nóg joð í fæðu sinni vegna þess að það borðar ekki nógu hollan mat. Einnig eru sett í neyslusaltið E-efni sem geta verið hættuleg sumu fólki. Kögglavarnarefni (Anticaking agent) E555, öðru nafni potassium aluminium silicate og E536, eða potassium ferrocyanide, sem oftast er í ódýru matarsalti er einnig að finna í iðnaðarsaltinu sem allir eru að fárast yfir á Íslandi. Reyndar er líka "náttúrulegt" joð í flestu iðnaðarsalti, en í mjög litum mæli.

Á Íslandi er hins vegar í tísku að ærast út af engu. Nú er mál málanna salt. Nú er allt í einu ekki sama hvaða salti er stráð á grautinn. Fjölmiðlagúrú og salttunna ríkisstjórnarinnar Egill Helgason leiðir alla í saltbrjálæðinu og trekkir helstu sérfræðinga um salt inn í umræðuna á blogginu sínu á Eyjunni. Það eru greinilega fleiri saltsérfræðingar á Íslandi en maður hélt, en greinilega mest velsaltaðir vitleysingar.

Saltsérfræðingurinn Egill Helgason er  frægur fyrir að hafa flutti inn undraefnið Joly sem helst má ekki taka í of stórum skömmtum. Nafni Bölgerðar Egils Helgasonar, Ölgerðin Egill Skallagrímsson, mun hafa flutt inn svokallað industrisalt frá Danmörku og selt það áfram til aðila í matvælaframleiðslu. Þetta fer fyrir brjóstið á mönnum, þar sem sumir saltframleiðendur selja salt undir heitinu "fødevaresalt", þó engin munur sé á Industrisalt frá Akzo Nobel og slíku salti.

Það er rangt með farið að salt undir heitinu industrisalt frá Akzo Noben hafi verið framleitt í Danmörku, Það er framleitt og sett í poka í Hollandi.

Haldið hefur fram að Industrisalt fra Akzo Nobel sé ekki hæft til matvælaiðnaðar. Þetta er alrangt. Sumir saltframleiðendur selja líka salt undir heitinu „fødevaresalt", en  það bara ágætis leið til að selja svokallað iðnaðarsalt í öðrum pokum, undir öðru nafni og 10-20% dýrara tonnið.

Hér má lesa upplýsingablað um iðnaðarsaltið sem allir eru að fárast yfir. Saltið er hættulegt rottu ef hún fær 3000 mg/kg. Það þýðir að ef rotta étur 300 gr. af salti einu Kg. af fæðu, þá verður rottunni illt í maganum og fær líklegast háan blóðþrýsting. Óhófleg saltneysla er engum holl  og mér sýnist að margir þeir sem ólmir vilja eitthvað til málanna leggja í núverandi saltæði þjóðarinnar, vera með of háan blóðþrýsting, en þar að auki meiri nöldurþörf en gengur og gerist, sem líklega er ekki hægt að kenna salti um.

Þetta saltmál á Íslandi er orðið svona álíka vitleysa og þegar aðvarað er við því að agnir af hnetum geti leynst í hnetusmjöri.

Er ekki nóg annað sem menn geta ærst yfir á Íslandi. Til dæmis ríkisstjórn pretta og svika, sem vegna eiginhagsmuna fámenns hóps í þjóðfélaginu vill leiða Íslendinga inn í þrælakistu ESB. Það er eftir að hafa miklu verri áhrif en salt.

Vissi Hæstiréttur betur en Bobby Fischer ?

Hæstaréttardómararnir Ingibjörg Benediktsdóttir, Markús Sigurbjörnsson og Páll Hreinsson dæmdu í erfðamálinu eftir Bobby Fischer þ. 8.4.2011 eftir að dómur hafði gegnið Myiako Watai í vil í Héraðsdómi og Targ-bræður, frændur Fischers, höfðu kært þá niðurstöðu. Dóminn er hægt að lesa hér.

Hér fyrir ofan er hins vegar hægt að lesa kafla úr viðtali sem rússnesk útvarpsstöð átti við Fischer þann 15. maí 2005, tæpum 8 mánuðum eftir að hann á að hafa gengið í hjónaband. Upplýsingar um þetta viðtal má einnig finna hér. Eins og sjá má á þessum orðum Fischer er greinilegt að Hæstiréttur telur sig hafa betri vissu um hvað Fischer gerði en hann gerði sjálfur.

Að mínu mati er dómur Hæstaréttar í þessu máli íslensku dómskerfi til háborinnar skammar.

Lesið einnig færslu mína frá því í gær, þar sem ég sýni fram á að eina vitnið sem kallað var fyrir í málinu, John Bosnitch, var tvísaga. Framburður hans í héraðsdómi var ekki í samræmi við það sem hann hafði sagt annars staðar.

Er virkilega hægt að dæma konu, sem Fischer taldi alls ekki konu sína, arf? Eru íslensk lög svo framúrstefnuleg, eða er þetta afleiðing kvenrembunnar sem farin er að tröllríða öllu á Íslandi og sem sýnir sig m.a. í því að konur hafa alltaf rétt fyrir sér og forgang í öllu?

Hvar voru íslenskir fjölmiðlar eiginlega í þessu máli?

Voru systursynir Fischers snuðaðir af íslenskum dómstólum ?

Nú eru milljónir íslensks gyðingahatara loks farnar til Miyako Watai lyfjafræðings í Japan, eftir að Héraðsdómur Reykjavíkur ákvað að trúa því að hún hefði gifst Bobby Fischer árið 2004.

Íslensk yfirvöld ákváðu að taka gild japanskt plögg sem á engan hátt gátu sannað að Watai væri gift Bobby Fischer, eða að hann hefði kvænst henni árið 2004.

Kannski hefur íslenskur lögfræðingur systursona Fischers, Targs-bræðra, ekki unnið störf sín nægilega vel?

John Bosnitch (sjá mynd efst þar sem hann er á blaðamannfundi með Watai), maður sem árið 2008 sagði að hann hefði verið viðstaddur brúðkaup Fischers og Watai í fangelsi í Japan árið 2004 (sjá hér), talaði árið 2005 í Ástralíu um Watai sem unnustu Fischers.

Þegar Hr. Bosnitch talaði við umsjónarmann ástralsks útvarpsþáttar, sem ber nafnið PM kl. 18:29 þann 4. mars 2005 sagði hann þetta:

"His lawyer's not been able to visit him. He has been denied his telephone rights, which he had every day in the past. His fiancé has been not allowed to meet with him and most insultingly, the Icelandic delegation that flew around the entire globe and gave advanced written notice and fax notice that they were coming, they were refused permission to meet with him." Hægt er að hlusta á viðtalið með því að klikka á orðin hér fyrir ofan.

Hvað haldið þið lesendur góðir? Hvernig stendur á því að maður sem var vitni við brúðkaup árið 2004 talar um konu Fischers árið 2005 sem unnustu hans? Kvæntist Fischer konu árið 2004, sem umboðsaðili hans kallar unnustu hans árið 2005?

Samkvæmt fréttum íslenskara miðla var Bosnitch kallaður fyrir réttinn: "Eitt vitni kom fyrir dóminn, John Bosnitch, Kanadamaður af júgóslavnesku bergi brotinn. Hann starfaði fyrir The National Broadcaster í Japan þegar Fischer var handtekinn þar í landi. Hann greindi frá því að Fischer hefði sagt honum að þau væru hjón í skilningi engilsaxnesks venjuréttar (common law couple). Fischer hefði síðan útbúið skjöl til að staðfesta hjúskap þeirra Watai og Fischers. Nokkrum mánuðum seinna hefði borist staðfesting á að skráningu hjúskaparins væri lokið. "

Greinilegt er að þessi John Bosnitch er margsaga og hefur hugsanlega, ef dæma má út frá ofangreindum upplýsingum, logið undir eiði í íslenskum dómssal. Íslenskur dómstóll hefur látið leika á sig.

Fyrir áhugamenn um Fischer:

Nýlega sendi Sheila Michaelis í New York mér viðtal sem hún tók við hálfbróður Fischers sem lést árið 2002. Bobby og Peter Nemeneyi voru samfeðra, en faðir Fischer var Paul Nemenyi.

Mjög athyglisverð ályktun

 

Ég rakst á neðanstæða ályktun (sjá einnig hér) sem mér lýst einstaklega vel á, þótt hún sé enn nokkuð útópísk.

ÁLYKTUN UM VELFERÐ GAGNRÝNNA ÍSLENDINGA 

Stjórnir Hagþenkis, Rithöfundasambands Íslands, Bandalags þýðenda og túlka, Reykjavíkur Akademíunnar, Blaðamannafélags Íslands og PEN á Íslandi vilja af gefnu tilefni minna á eftirfarandi:

Einn af hornsteinum stjórnarskrár Íslands er óskoraður réttur borgaranna til þátttöku í opinni samfélagsumræðu á fundum, í dagblöðum, á netsíðum, ljósvakamiðlum eða í bókum.

Allar tilraunir flokka, stofnanna, fyrirtækja eða einstaklinga til þess að þagga niður í höfundum texta sem birta skoðanir sem þeim eru eru andstæðar - t.d. með skipulögðum atlögum að velferð höfundar, lögsóknum, hótunum um atvinnumissi eða mannorðsmeiðingum sem grafa undan öryggi hans -  eru jafnframt aðför að sjálfu tjáningarfrelsinu.

Þyki hópum eða einstaklingum að sér vegið í ræðu eða riti, þá stendur þeim til boða, nú sem fyrr, að svara fyrir sig með sama hætti. Það kallast skoðanaskipti - jafnvel ritdeilur - og er siðaðra manna háttur í löndum þar sem lýðréttindi ríkja.

Sjón - Sigurjón Birgir Sigurðsson formaður PEN á Íslandi, [e-mail] Þetta tölvupóstfang er varið gegn ruslpósts þjörkum, Þú verður að hafa JavaScript virkt til að sjá það.

Kristín Steinsdóttir formaður Rithöfundasambands Íslands, 568 3190, 861 9509

Jón Yngvi Jóhannsson formaður Hagþenkis, 820 0871

Sölvi Björn Sigurðsson formaður Bandalags þýðenda og túlka, 695 1235

Hjálmar Jónsson formaður Blaðamannafélags Íslands, 553 9155/568 3155

Sólveig Ólafsdóttir framkvæmdastjóri Reykjavíkur Akademíunnar, 562 856/892 1215

_ _ _ 

Mér líst, sem sagt, vel á þessa ályktun, því ég er sjálfur í þeirri stöðu að ég var á síðasta ári rekinn sem ólaunaður yfirritstjóri fræðilegs tímarits Sögufélags Gyðinga í Danmörku, Selskabet for Dansk Jødisk Historie. Rekinn var ég fyrir að hafa skoðun og vilja skrifa grein um ákveðið málefni.

Brottrekstur minn úr starfinu við útgáfu tímaritsins RAMBAM, sem var töluverð vinna hjá mér í frístundum atvinnuleysisins, kom til vegna þess að ég og heiðursfélagi í sögufélaginu, sem gefur út tímaritið, vildum skrifa um ýmislegt sem miður hafði farið í rekstri og fjármálum safns um sögu gyðinga í Danmörku, Dansk Jødisk Museum, sem engin tengsl hefur við Sögufélag gyðinga í Danmörku. Við máttum greinilega ekki skrifa um efnið fyrir formanni félagsins. Þegar hann heyrði að ég var búinn að sanka að mér gögnum um málið frá yfirvöldum, sem sýndu að það var mikil fjármálaóreiða á safninu, þá var ég einfaldlega rekinn úr ólaunuðu starfi. Formaður sögufélagsins, góðvinur minn til langs tíma sem hefur staðið með nafni undir greinum sem ég hef skrifað, er nefnilega betri vinur stjórnarmanns á safninu sem einnig er veraldlegur leiðtogi stóra gyðingasafnaðarins í Danmörku.

Mikið vildi ég hafa hafa haft yfirlýsingu eins og þessa fyrir neðan hér í Danmörku, þar sem litla hjálp er hægt að fá nema fara dómstólaleiðina með mál eins og mitt, en það hefur ekkert upp sig.

Öll brot á rit- og tjáningarfrelsi er að mínu mati mannréttindabrot, sama hvers eðlis það er, ef menn eru ekki með dylgjur, fordóma gegn kynþáttum og trú og dónaskap í máli sínu. Málfrelsi á ekki að vernda slíkt.

Í málinum um fjármálaóreiðu safnsins, sem gyðingar í Danmörku hafa reyndar minnst manna um að segja, mun sannleikurinn koma upp á yfirborðið að lokum, svo ég er svo sem ekkert fórnarlamb og verð ekki drepinn, nema mannorðið fyrir skoðanir þær sem ég hef. 

En mikið er það gott að SJÓN hjá PEN á Íslandi hafi meiri áhuga á velferð gagnrýnna Íslendinga en t.d. kollega hans í Danmörku, Anders Jerichow, en PEN í Danmörku virðast eingöngu vera uppteknir af fótum troðnu fólki annars staðar en í Danmörku.

Forsetaþankar

Öllum er heimilt að koma með innlegg í umræðuna um hver gæti tekið við keflinu af Ólafi Ragnari Grímssyni. Nú virðist samt sem enginn vilji í þetta embætti og mönnum er hálfilla við að einhver sé að stinga upp á þeim.

Eiður Guðnason ætlar ekki að bjóða sig fram, enda er það alls endis ótækt að forseti sé signt og heilagt að leiðrétta stafsetningavillur og málfar þjóðarinnar. Stungið hefur verið upp á fangaverði. Er það ekki illkvittni?

Ég sá landsfrægan bloggara fara fögrum orðum um Sigurð Líndal sem kræsilegt forsetaefni. Æi, er hann ekki of gamall karlinn, og ekki er það honum til framdráttar, að alþekkt er að hann gaf mönnum alltaf lægstu einkunn ef þeir vitnuðuð ekki í hann í munnlegum prófum í lögfræði. Kannski var bloggarinn sem stakk upp á Sigga bara viljandi að reyna að útiloka Líndal með því að stinga upp á honum. Það er ekki sama hvaðan áskorun kemur. Kannski væri hægt að leita eftir áliti Sigurðar á þessu eins og öllu öðru. Kannski væri hægt að skipa nefnd.

Erfðaprinsa viljum vér ekki lengur hafa í þessu landi. Þórarinn Eldjárn er sonur Kristjáns heitins forseta. Hann er og verður ávallt forsetasonur - á Möve hjóli. Listunum væri gerður mikill grikkur ef hann þyrfti að fara að berjast við alþýðuna í landinu, þegar búið er að svíkja hana inn í ESB. En lítum á björtu hliðarnar: Ljóð hans gætu orðið að útflutningsvöru ef hann yrði kosinn. Einverjir telja að Þórarinn eigi allan stuðning Davíðs Oddssonar vísan. Getur nokkur verið í vafa um það? Rím og ljóðstafir hafa alltaf verið sterkasta hlið Davíðs, sem sjálfur er ekki á þeim buxunum að fara í forsetaframboð. Það kallar maður raunsæi.

Margar konur vilja örugglega fá konu á Bessastaði. Séð hef ég einhverja stinga upp á Jóhönnu Sigurðardóttur.  Líklega var það samfylkingin sem vill losna við kerlinguna. Er hún ekki í æviráðningu? Frekar vil ég Jónínu sem forseta og Jóhönnu sem forsetafrú. Það yrði helvíti flott.  

Sigrúnu Davíðs sá ég einnig hafna upp til skýjanna á bloggi Drésa Jóns almannatengslamanns. Þótt Sigrún sé örugglega hin vænsta kona, þá sé ég hana ekki fyrir mér á Bessastöðum. Forseti, sem átti pabba sem var í íslenska nasistaflokknum  og lauk námi í Þýskalandi nasismans, (eða gerði hann það nokkru sinni?) gæti orðið of áhugaverð í útlöndum. Syndir feðranna eiga auðvitað ekki að hafa áhrif, en ekki er nú beinlínis hægt að segja að þær hafi verið spennitreyja fyrir börn Davíðs Ólafssonar frekar en börn annarra nasistadindla á Íslandi. Einhvern tíma var frambjóðandi sem átti danska konu, og var það talið honum til lasts. Pabbi, sem var aðdáandi Hitlers og bankastjóri, getur vart verið miklu betri en dönsk kerling.

Jón Gnarr er alvegaágæt uppástunga - ef menn vilja afnema forsetaembættið fyrir fullt og allt. Með Gnarr á Bessó stæðu Íslendinga vissulega miklu betur að vígi þegar geimverur koma og taka jörðina. Engir taka okkur nefnilega alvarlega nema grænir smokkfiskar á fljúgandi diskum, sem vilja inn í ESB um leið og Samfylkingin. En stendur Gnarr sig ekki bara vel sem borgarstjóri? Hann er að minnsta kosti búinn að skjóta Margareth Thatcher ref fyrir rass í niðurskurði. Maður fær það sem maður kýs eins og þeir sögðu í Múmindalnum áður en hann lagðist í eyði. Maður spyr ekki að því, ef hann fer að láta flúra skjaldamerki lýðveldisins á þann handlegginn sem enn er heill og hægt að nota.

Ég stakk sjálfur nýlega, og ófullur, upp á Halldóri Guðmundssyni bókamessumanni og hann fékk reyndar orðu frá Ólafi um áramótin. Hann hefur skrifað löglega um Hans Konunglegheit Laxness. Nærri guðunum getur maður ekki komist án leyfis. Það útilokar eðlilega Hannes Hólmstein Gissurarson, þótt hann hafi helvíti góð sambönd.

Guðmundur Magnússon og Egill Helgason, http://silfuregils.eyjan.is/2012/01/03/forsetakosningar-og-fjarmal/#comments telja það fráleitt annað en að taka tilkynninguna frá Ólafi alvarlega. Þeir koma sjálfir ekki til greina sem forsetar nema mögulegt væri fyrir þá tvo að sitja saman á forsetastól bekk. Þeir eru eru sammála um að Ólafur Ragnar hefði ekki ráð á því að bjóða sig fram, þar sem engir fjármálamenn séu lengur á bak við hann eins og Jón Ásgeir var hér um árið. Guðmundi og Agli hlýtur samt að vera það í fersku minni að árið 2008 lækkaði líka gengi sumra blaðamanna á Íslandi sem höfðu verið on the take. Núverandi ríkisstjórn er reyndar líka ýtrasta afleiðing af voðaverkum Jóns Ásgeirs og félaga í aurnum. Hugsanlega þarf ekki að fullvissa þjóðina með loftpeningum eins og gert var fyrir 2008. Kannski vill fólkið halda í Ólaf Ragnar alveg fram í hans örgustu elliglöp. Svo á Ólafur líka bestustu konu á Íslandi sem enginn slær út.

Æi, það eru engir á sviðinu, og ég segi bara eins og hinn skríllinn: Páll Óskar eða Mugisson.  Kannski getur einhver illa gerður hlutur orðið að forseta. Árni Matthíasson skrifaði í dag í Moggann um samkennd með hlutum. Ég vissi ekki að hægt væri að hafa samkennd með hlutum. En ef það er hægt væri kannski tilvalið að gera kerti að forseta á Íslandi eða þriggja barna einstæða móður sem er búin að vera atvinnulaus síðan 2008. Það væri nú ekta samkennd ef hún er yfirleitt til á Íslandi.