Laxness var líka dónakarl

Þetta er svo sannarlega tímamótauppgötvun hjá Kress. Bæði Halldór Guðmundsson og Hannes Hólmsteinn misstu alveg af þessari perversjón Laxness. Hvað voru þeir eiginlega að hugsa drengirnir? Það verður að farga bókunum þeirra í bókabrennu.

Maður sem var kommúnisti og klæddi sig í munkakufl og skrifaði um barnanauðgun eins og ekkert væri - það er vitaskuld eitthvað gruggugt við slíkan mann. Eða hvað? Hann er að minnsta kosti dularfyllri en menn sem fyrst voru nasistagerpi uppi á Íslandi og svo kommúnistajöfrar í DDR. Slíkir sómamenn, sem mærðu dráp á milljónum manna, þar með talið barna og kvenna, já þeir komu hreint til dyra - en Laxness var laumupoki og dónakarl sem aldrei fór rétt með.

Laxness var með réttu ásakaður fyrir gyðingahatur í jólabókaflóðinu árið 2017 og nú þetta. Hann hefði með réttu átt að skila Nóbelsverðlaununum. En þið vitið. Hann var bara karl, ófullkominn og til einskis nýtur.

Verður maður nokkurn tíman laus við þessar kerlingabækur og Gróusögur misskilnings? Heimsljós var skáldsaga en ekki sagnfræði. Slöngusýn er greinilega einnig landlæg meðal sumra kvenna.

Og hvað með foreldrana sem keyptu latex, reimar og gadda fyrir börn sín til að klæðast í á öskudaginn til þess að þau líktust best litlu sendiherrasonunum? RÚV var ekkert að fárast yfir því enda sendiherrasynir ávallt góðar fyrirmyndir. Ætti ekki að raðflengja slíka foreldra?

Eru Íslendingar kinký þjóð? Vitaskuld! Sem betur fer. Ef ekki, þá hefðum við engan Jón eða séra Gunnar, svo ekki sé talað um dómkirkjuprestinn, biskupinn, lögfræðinginn, þjálfarann, kennarann, lebbuna etc. etc. etc. Það yrði fjári leiðinlegt í landi, þar allir hugsa eins og Kress.

Bless.

 

Nauðgun á barni rómantíseruð hjá Laxness

Svona er Fjölþreifingaþjóðfélagið

Um leið og ég óska öllum konum til hamingju með daginn og vona að þær fái allar stöður þjóðfélagsins eftir verðleikum sínum, tel ég brýnt að vara við auglýsingum eins og þessari.

Listamaðurinn er farandverkamaður frá Póllandi.

Í þessari bleikfjólubláu og lesbóerótísku auglýsingu er konunni stillt upp nakinni og bleikri líkt og svíninu á pokum Bónusar. Hún er enn og aftur gerð að kjötvöru og lituð með vilja eins og íslenska ómetið kjötfars. Hún er enn einu sinni gerð að söluvöru með permanentuð pussuhárin á miðopnunni. Þetta þykir mér miður. Ég þekki ekki neina íslenska konu sem lítur út eins og kjötflykkið í auglýsingunni.

Og hvernig stenst þetta svo í miðri Metoo-byltingunni? Svona plakat er ekkert annað en beinn stuðningur við Jón Baldvin og Séra Gunnars gramsara.

Ef menn, fyrir utan lesbískar konur, mega ekki kjassa og koma við buxurnar á konum, finnst mér lágmarkskurteisi við alla hina sjúklegu greðjukarla heimsins að vera ekki með nektaruppstillingar á baráttudegi kvenna. Konan er meira en kjöt og blóð, þó ég efist ekki um að konur geti verið Atlas og haldið á boltum. 

Þetta getur misskilist. Eftirfarandi mynd er víst líka eftir sömu pólsku listakonuna og auglýsingin fyrir baráttuna í dag (og síðar), og sýnir íslensku fjallkonuna, eða er þetta bara húsmóðir í Swinoujscie að fóðra afkvæmin á hefðbundnu pólsku útlendingahatri og andstyggð á minnihlutahópum? Svar óskast áður en krafist verður banns á notkun myndarinnar.

Sérstakar baráttukveðjur til illa launaðs þrælahers græðgiselítunnar sem á hótelin. Sjáumst í Gamla Bíó í dag...

Nú ætti Imba að vinna vinnuna sína...

En kammerat-kommíssar Ingibjörg Sólrún Gísladóttir gerir ekkert (sjá hér). 

Gyðingahatur, eins og það sem rumpulýður í Belgíu leikur sér að rétt fyrir framan fordyrið á ESB, kallar á tafarlausar aðgerðir.

En allir þegja. Evrópumönnum er augljóslega aftur farið að langa í blóð. Imba hjá ODIHR styður HAMAS eins og allir vita. Við hverju er að búast? Það er líka til rumpulýður á Íslandi.

Íslensk píratafrú sýnir alheimsku sína

Heiða María Sigurðardóttir, lektor við HÍ, pírati og kona Björns Levís Gunnarssonar (arghh, þess sem vildi banna gyðingum og múslímum trúarlegan umskurn drengja, arghh) sýndi heldur lélega andlega fimleika á athugasemdakerfi Times of Israel í fyrradag.

Grein ísraelska fjölmiðilsins um hljómsveitina Hatara, leðurdrengina sem bókstaflega eru fæddir inn í gúmmíklefa íslensku utanríkisþjónustuna, æsti Heiðu. Hélt hún því fram að gyðingahatur (antísemítismi) væri hatur gegn trúarbrögðum.

Hún skrifaði og svaraði einum mjög beittum írskum gyðingi sem bloggar fyrir Times of Israel:

I want to correct one misconception: This is not anti-semitism. In fact, I have never encountered any hate for Judaism in Iceland...

Þetta skrifaði kona sem mun vera með doktorspróf frá Bandaríkjunum.

Ég svaraðir Heiðu Maríu þessu:

Dr. Heiða María Sigurðardóttir, There might be an excellent reason for you not encountering hate for Judaism or Jews in Iceland. You are not Jewish. You have neither studied Judaism nor antisemitism. Your comparison with whale-hunting is plain and simple the most idiotic thing I have seen from the hand of an Icelandic academic in later years. Support of organizations that advocate murder of Jews, boycot and even the destruction of the the Jewish State of Israel is antisemitic.  The political party you support in Iceland, Píratar (The Pirate-party) which your husband happens to represents in the Icelandic Parliament, Alþingi, engaged forcefully in in trying to pass a law banning boy-circumcision in Iceland. The support, which the parties behind the bill got, was mainly from antisemites and islamophobes, and the humanistic concern for baby boys which you hid behind while trying to introduce 6 year prison sentences for religious circumcision in Iceland, was really nowhere to be seen. Last year your Pirate-husband proclaimed that Israel is an apartheid state. Your total denial of the presence of antisemitism in Iceland,  which you by some strange logic and ignorance are trying fixate solely to the Jewish religion, is pathetic. Despite hardly any Jew living in Iceland, Iceland has seen vivid antisemitism, nazi- collaboration, Waffen-SS participation, holocaust denial and expulsion of Jewish refugees. The country became safe haven for a Nazi war criminal, who was protected by Icelandic politicians. You name anything anti-Jewish and Iceland has got it. For more information: http://www.jcpa.org/phas/phas-vilhjalmur-f04.htm.

Það er til háborinnar skammar fyrir Háskóla Íslands að fólk sem vinnur við skólann viti ekki hvað antísemítismi (gyðingahatur) er - og blandi því við anti-judaisma sem er elsta gerð gyðingahaturs, hatrið á trúarbrögðunum gyðingdómi.

Við erum nýbúin að sjá gloríur Gísla Gunnarssonar afhjúpaðar. Hann var í áraraðir sjálfskipaður gyðingasérfræðingur HÍ og nýtti sér þann möguleika fyrst og fremst í furðulegri baráttu sinni fyrir ólýðræðisleg öfl í Miðausturlöndum, sem honum virtust heilagri en lýðræðið.

Meinið á bak við gyðingahatur er fyrst og fremst fáviska og þekkingarleysi. Í landi þar sem yfirvöld hafa svikið skuldbindingar sínar frá 2000 um að kenna um helförina gegn gyðingum, er kannski ekki við öðru að búast, í háskóla sem ræður þekkingarlaust fólk í stöður, sem afhjúpar sig síðan á heimsvettvangi með algjöru þekkingarleysi á sögu Evrópu.

Skömmu eftir að athugasemd mína varðandi vanþekkingu Heiðu birtist, fjarlægði hún hana og hún útilokaði athugasemdir mínar á sig. Ég setti þess vegna athugasemdina utan hennar athugasemdar, en ég náði skjámynd af færslu minni áður en Heiða María ýtti mér út af planka sjóræningjaskipsins Heimskunnar og eyddi athugasemd minni. Heiða á greinilega fyrir sér glæsta framtíð sem gestafyrirlesari í andlegri útilokun og ritskoðun í Norður-Kóreu.

Ég leyfði mér einnig að gera vel hnýttar athugasemdir við hina vel girtu gúmmídrengi sem góla í leðurátfitti sínu sem þeir fengu lánað hjá mömmu og pabba:

Icelandic State Broadcasting Service RÚV points out today that three members of the Icelandic rubber dildo SM-group Hatari, who want to support their career by smacking the Israelis with some genuine Icelandic hatred, are the spoiled kids of Icelandic diplomats (among others Iceland´s ambassador to the UK). The diplomat-juniors probably got most of their stage gear from their parent´s kinky diplomacy closet, including the fish-slapper. I never said Icelanders were normal, but one of these leather-goofs is most likely to become a future ambassador of Iceland in Gaza.

Eftir þessa leðurhandavinnu mína á Times of Israel, hefur síminn ekki stoppað hjá íslenska sendiráðinu í London og ein dráttardrottninginn vill fá leðurpabba aftur í heimsókn til að skoða betur trúnaðarbréfið og svo hún geti slegið hann til riddara. Hún hefur beðið hann að taka grímuna góðu með sér og nokkrar gulrætur handa soltnum hrossum hirðarinnar:

Mynd Utanríkisráðuneytið/Press Association

Hit me with your rhythm stick.
Hit me! Hit me!
Je t´adore, ich liebe dich,
Hit me! hit me! hit me!
Hit me with your rhythm stick.
Hit me slowly, hit me quick.
Hit me! Hit me! Hit me!

Samningur DV og Metoo JBH

Afkomendur Gróu á Leiti komumst í feitt nú eftir hátíðirnar. Síðasta flísin af hamborgarahryggnum hafði vart verið skorin af beini, er nýr og feitari göltur hlammaðist upp á fatið. Ef þið eruð í vafa um ættartengslin við heiðurskonuna Gróu, leitiði hana uppi á Íslendingabók. Hafið þið hins vegar á síðustu dögum heilögum kíkt með og blaðrað um ósamlynda fjölskyldu Jóns Baldvins og Bryndísar Schram, þurfið þið ekki að ómaka ykkur við leit; Þið eruð örugglega komin af maddömu Gróu á Leiti og síra Ólafi Besserwisser eiginmanni hennar.

Sá afkomandi afkomandi Gróu sem þetta ritar, er ekkert öðruvísi en svo margir afkomendur kellingarinnar. Ég er ólmur í svæsnar og söftugar kjaftasögur þegar mér leiðist. Þær staðfesta hve leiðinlegu lífi maður lifir.

Systir Bryndísar spurði mig um daginn á athugasemdasvæði við grein um Jón Baldvin og Fam. hvort ég væri að "perrast með Jóni". Nú er ég svo gamall að ég veit ekki hvað sögnin að perrast þýðir. Orðabækur mínar eru líklega forngripir, því ég finn heldur ekki orðið þar. En við frekari leit á nýrri uppfinningu sem mér var sagt frá nýlega, sá ég að þetta orðskrípi á ekki við um mig. Ég er að bara að lesa "fjölmiðla" gamla heimalandsins míns, og að reyna að raðgreina hvað sé eiginlega að, þegar kolruglað fólk getur stjórnað bönkum, setið á Alþingi orðið ráðherrar og stýrt allri umræðu í landinu. En í landi þar sem ekki fellur á silfur sem hefur verið 1000 ár í jörðu, geta víst ýmis undur gerst. 

Þó ég viðurkenni tengslin við Gróu gömlu, er ég er líka komin af fólki sem þótti svo gagnrýnið að því hefur ekki verið neins staðar vært. Þegar ég les kjaftasögurnar á prenti byrja ég sjálfkrafa að detta um alls kyns ósamfellur, þó ég geri mér grein fyrir því að söguhetjan JBH sé vitaskuld helsta ósamfellan í jöfnunni. Á Íslandi er víst aðeins til einn "graðan satírikon" eins og hans sagðist vera í bréfi frá íslenska sendiráðinu í Washington hér um árið, sem er þó ekki skráð í bréfasafn Utanríkisráðuneytisins, þó svo ætti með réttu að vera.

Um daginn gerðist það hins vegar á athugasemdasvæði á DV við grein að einn af meginleikurunum í hinu laaannga tragíkómíska ættardrama Jóns Baldvins Hannibalssonar, að stúlka sú sem hann sannarlega ritaði nokkuð furðuleg bréf þegar hún var komin vel yfir fermingu, birtist í athugasemdunum og sagðist vera með samning við DV. Nokkrum mínútum síðar var greinin horfin af DV og þar með safarík saga um/eftir nafnlausa konu sem átti í ástarsambandi við Jón rektor fyrir Vestan. Nafnlausa konan fékk samkvæmt sögunni eintak af skáldsögunni Lólítu, áritaða af Jóni, sem vitanlega er ekki höfundurinn. Það var hann Nabukov. Sagan á DV greindi frá því að Jón hefði verið barinn af skólapilti fyrir Vestan, sem einnig bar hlýjan hug til nafnlausu konunnar.

Kannski var ég að perrast þegar ég algjörlega óvart sló á þrjá hnappa á tölvunni minni, þá sem á stendur ctrl, alt og prt sc. Ég geri það stundum ósjálfrátt, þegar ég er kominn með ritkrampa og fæ spasma. Ég hef síðan uppgötvað að í hvert sinn sem ég rekst svona á lyklaborðið með fingurna, þá hleð ég niður mynd af skjánum. Þannig er það nú að ég á mynd af þessum athugasemdum við greinina, og athugasemdina, sem hvarf.

Ég spyr mig nú, hvort íslenskri "fjölmiðlar" geri samninga við fólk á Íslandi um safaríkt efni?  Ef svo er, vil ég ekkert með þetta hafa, og skila þessari skjámynd af mér til DV, sem kannski hefur týnt þessu og greininni sem hvarf. Mér finnst þetta allt frekar dularfullt og óþægilegt og vill ekkert frekar blandast inn í þessi mál hinnar ósamlyndu fjölskyldu.

Ég óska fjölskyldunni alls hins besta og vona að þau geti komið sér saman um að fara í allsherjar hóptherapíu til að leysa sín einkamál og ættarhöfðingjans. Kannski væri málið að fá skólapiltinn að Vestan til að berja sönsum í þetta slekti. Á meðan getur þjóðin snúið sér að mikilvægari og vitsmunalegri málum fyrir ofan mitti.

Ljót smekkleysa frá Ríó á gamlársdag

Sólveig Anna Jónsdóttir formaður Eflingar var valin maður ársins af fréttastofu Stöðvar 2, Vísis og Bylgjunnar. Ekki þekki ég Sólveigu vel og leyfir mér því ekki að dæma hana. Ég veit hins vegar að það er ekki glæpsamlegt að vera sósíalisti.

Þegar Hannes Hólmsteinn Gissurarson heyrði af kosningu Sólveigar, þar sem hann situr og lætur sólina sleikja sig í Ríó, lét hann þetta fara frá sér:

„Þetta segir meira um fólkið á fréttastofunni en þennan sósíalista, en rösklega 100 milljónir manns týndu lífi af völdum sósíalismans á 20. öld, í Kína, Rússlandi, Kambódíu og víðar. Hvenær yrði yfirlýstur nasisti maður ársins?“

Mér er næst að halda að Hannes hafi verið búinn að drekka fullmarga gin og tónik þegar hann skrifaði þetta rugl. En ég er ekki viss. Samlíking hans er úr öllu samhengi tekin. Ekki er fyrir neinn mun hægt að kenna verkalýðsleiðtoga á Íslandi nútímans, sem fædd er 1975, við illvirkja í Kína, Rússlandi, Kambódíu eða annars staðar. Það er einfaldlega of fjarstæðukennt.

Hannes, sem reyndar er prófessor við Háskóla Ísland, þar sem tveir rektorar áttu í sambandi við nasista, fer út fyrir öll velsæmismörk þegar hann klínir glæpum á formann Eflingar. Fjöldi íslenskra Sjálfstæðismanna, sem höfðu haft náið samband við nasista, var hyglt eftir síðara stríð (sjá t.d. hér). Það þótti aldrei skítt að vera nasisti í Sjálfstæðisflokknum. Flokkurinn hefur enn ekki gert upp við þann svarta blett á starfssemi sinni

Ef Bakkus er ekki ástæðan fyrir þessari meinloku hjá Hannesi, er hann orðinn gaggandi vitlaus.

Ef Hannes er með réttu ráði og les þetta er full ástæða til að minna hann á að hann er félagsmaður í samtökunum Platform of European Memory and Conscience sem er gælu verkefni hægrimanna í ESB, sem styður válega stefnu í Eystrasaltslöndunum og Úkraínu, þar sem gyðingamorðingjar á meðal skósveina Þjóðverja eru á seinni árum í hrönnum gerðir að þjóðhetjum, um leið og lítið er gert úr helförinni. Sjá Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, “Holocaust Obfuscation and Double Genocide: The Show Goes On, Defending History (Website), June 13, 2014.

Það er nú eins gott að Hannes komi ekki til tals sem maður ársins... Hann hefur með orðum sínum og gjörðum dæmt sig úr leik um allar slíkar nafnbætur.

Það sem vall upp úr HHG í Ríó er náttúrulega ekki gangrýni, heldur ósómi. Starf Sólveigar er vitaskuld þess eðlis að hún má búast við gagnrýni. Enn þetta er ekki gagnrýni hjá HHG. Hann ætti að biðja fórnarlamb sitt afsökunar. Ef ekki, er vitaskuld ekki óhugsandi að Sólveig Anna fari í mál við þennan starfsmann HÍ, sem ekki getur haft á sér hömlur.

Sjá einnig:

Hannes á hálum Ís

Menn látast í slysum, en eru myrtir af hryðjuverkamönnum

Fréttastofa RÚV hefur um árabil talað um að fólk hafi látist, þó það hafi verið myrt/drepið með köldu blóði af hryðjuverkamönnun. Ásgeir Tómasson gerir þetta í gær, þegar hann segir frá vegasprengju í Egyptalandi sem olli dauða ferðamanna frá Víetnam. Hann segir fólkið hafa látist (sjá hér), líkt og þegar ættingjar hans látast í slysum, af elli eða vegna veikinda; Líkt og þegar ferðafólk deyr í ferðalagi á Íslandi.

Fólk var hins vegar drepið og myrt í Egyptalandi í gær. Fólkið í rútunni sem sprengd var í Egyptalandi er nú dáið vegna þess að það var myrt. Lífslokin voru hvorki náttúruleg né slys. Sagnirnar að drepa og myrða fá fréttamenn RÚV sig greinilega ekki til að nota - nema í fáeinum tilvikum. Geta greinilega ekki notað slík sagnorð, þótt kollegar þeirra erlendis eigi ekki í neinum vanda með slíkt.

Vanvirðing frétta og blaðamanna er gífurleg þegar þeir rita og tala einnig um látna í útrýmingarbúðum og hryðjuverkaárásum. En þegar kemur að stærsta gæluverkefni þeirra, þá eru Palestínumenn drepnir og myrtir, jafnvel vopnum girtir Hamas-liðar, gráir fyrir járnum. Þeir falla aldrei eins og andstæðingar þeirra. Ísraelsmenn myrða hins vegar samkvæmt RÚV. Saklausir borgarar Ísraels eru aldrei myrtir af hryðjuverkamönnum. Þeir látast bara. Sagnirnar að drepa og myrða fá fréttamenn sig greinilega ekki til að nota - nema í fáeinum tilvikum.

Íslendingar og annað betra fólk sem sem myrt er, andast heldur ekki, nema Geirfinnur og Guðmundur. Myrtir Íslendingar eru myrtir.

Ætli starfsmenn fréttastofu RÚV geri sér grein fyrir því að hryðjuverkaárásir enda oftast með fjöldamorði og að þeir eru örlítið meðsekir þegar þeir gera lítið úr morðum með orðavali sínu? Þeir eru ekki að skrifa fyrir leikskólabörn. En flestir eru farnir að sjá slagsíðuna í fréttaflutningi RÚV. Hvenær stöðva menn vitleysuna? Allir deyja, en þegar menn eru sprengdir í tætlur með ásetningi látast þeir ekki, þeir eru myrtir.

Píramídi og sfinx, en engir drepnir Víetnamar. Ekkert annað en hrópandi siðleysi.

Aumingja (karl)maðurinn

Karlmennskuspjall er hópur pungþungra karla í opinberu leynifélagi á Facebook. Þeir óttast mjög um hag sinn, því þeir hafa uppgötvað of seint að konur eru líka menn og að og fáeinar þeirra eru bara nokkuð klárar - þótt hægt sé að deila um allar hinar. Konan mín er t.d. klárari en ég, og þá er nú ekki mikið sagt.

Þessi hópur karla, í klípu og sálarkreppu í leynisellu á FB, hefur í mikilli leynd sagt sína skoðun á "veikara kyninu". Því kom þeim á óvart að einn í sniglavinafélaginu þeirra var hankaður í einstakri karlmennsku sinni og stóryrðum og rekinn af Háskóla í Reykjavík fyrir óvægileg orð um stúlkubörnin þar. Einhver laumukarl (kona) hafði nefnilega laumast inn á þessa harðlokuðu leynisellu spældra og önugra karla, Karlmennskuspjallið. Slík vinnubrögð sýna vitaskuld útsjónarsemi og lymskulegheit kvenna og jafnfram heimsku og afdalahátt karla í hinni endalausu baráttu kynjanna.

Nú er einn lögfræðinganna sem tókst að gera dæmda skáta úr morðingjum fenginn til að verja einn félagann í leynisamtökunum Karlmennskuspjall sem fór yfir strikið. Það sem sá reglubróðir gerði er náttúrulega miklu verra en nokkuð morð. 

Ég kenni í brjósti um karla sem telja konur vera vandamál fyrir sig. Vitaskuld er til nóg af vitavonlausum konum í mikilvægum stöðum sem karlar gegndu áður með mismunandi árangri. Málefnaleg gagnrýni á slíkar konur, sem minna á karla, á að vera leyfileg líkt og það er leyfilegt að karlar séu gagnrýndir fyrir léleg vinnubrögð. Konum leyfist hins vegar að halda sínum stöðum án þess að svara gagnrýninni, eða eru greindari en karlar því þær segja ekki neitt, svara ekki, halda kjafti. Karlar láta ávallt karlalega, en konurnar vita upp á sig skömmina, enda aldrei eins vissar í sinni sök (sakleysi) og karlar.

Ég hef alltaf haft einstaklega gaman af konum í þrívídd eða fleiri víddum, og konur með mikið í farteskinu (les heilabúinu) hafa heillað mig mest, sérstaklega ef ég skil þær ekki og þær skilja mig alls ekki.

Karlmenn skil ég hins vegar miklu verr en konur og þykja þeir flestir leiðinlegir, sjálfselskir, sjálfsuppteknir og sjálfhverfir. Takið orðið sjálf (sem fundið var upp af konu en stolið af karli) - og bætið hvaða orði sem er við - og það passar við karla.  Þeir eru með stór egó. Svo vel vill þó til að sjálfsöruggir menn með stór egó heilla flestar konur og þar með er mannkyninu við haldið, með öllum göllunum.

Ég er fyrir löngu búinn að gefast upp fyrir kvennaveldi framtíðarinnar, þar sem mikill friður mun ríkja á ströndinni í  heimshitanum. Ég fer brátt að heimta meiri virðingu af konu minni sem er útivinnandi, meðan að ég er heimavinnandi karl, kokkur, eldhúsrella, hreingerningamaður og málari svo fáeitt sé nefnt.  "Hann Vilhjálmur hélt svo fallegt heimili fyrir konuna sína" verður vonandi sagt um mig.

En ég þori bæði, get og vill - Og nú heimta ég heimshitnunarbætur.

Efst er mynd af elsta femínistanum sem sérfræðingar hafa fundið. Hún er lagin við að troða sér alls staðar inn. Myndin mun hafa verið tekin á ráðstefnu í Háskólanum í Reykjavík í vor.

Við bíðum í bragganum

A fundi borgarstjórnar Reykjavíkur 2. október 2018 var þetta ákveðið: 

Tillaga borgarfulltrúa Miðflokksins um óháða rannsókn vegna braggans í Nauthólsvík Borgarstjórn samþykkir að óháður aðili rannsaki hvers vegna framkvæmdir við endurgerð braggans í Nauthólsvík fóru langt fram úr kostnaðaráætlunum. Til grundvallar rannsókninni verði athugað hverjir höfðu umsjón með verkefninu, gáfu heimildir fyrir framúrkeyrslunni, hvort verkefnið hafi verið boðið út og hvaða verktakar unnu að verkinu. 

Meðan að við bíðum í bragganum eftir því að birt verða nöfn þeirra sem unnu í happadrætti þessu, þar sem rúmar 400 milljónir voru mjólkaðar úr sjóðum Reykjavíkur, minnist maður þess hve Þór Magnússon fyrrverandi þjóðminjavörður var alltaf svo neikvæður hvað varðar endurbætur á stríðsáraminjum hér á árum áður. Var það einfaldlega vegna ótta við fyrirsjáanlega kostnað? Ég held að hann hafi í lokin hætt að hlusta á flokkana sem sáu eftir því að Hitler heimsóttu ekki Íslands, og frekar óttast þá gæðinga sem hann sjálfur vandi á húsafriðunarspenann og sem blóðmjólkuðu hann reglulega; Átu hann jafnvel. Hver veit, kannski er einhver úr þeirra röðum enn að maka krókinn í opinbera kerfinu.

Óháð rannsókn mun vonandi veita svörin, en svona til upplýsingar frétti ég að á háskóla þeim sem kona mín vinnur á í Danmörku var heildarkostnaður við að reisa risastóra braggabyggingu til rannsókna, með öllum kostnaði, um 700.000 DKK. Það eru tæplega 12.400.000 ISK.

Eins og skipstjórar fara niður með skipum sínum standandi í brúnni, ber borgarstjórum að bera fulla ábyrgð á því sem fer úrskeiðis í rekstri borgarinnar sem þeir stýra. Furðulegt er að Dagur Barrack geti ekki sagt almenningi strax, hvernig svo stórum fjárhæðum er dreift á uppmælingaaðalinn og teiknigammana. Lögreglurannsókn á málinu kemur vitaskuld vel til greina. Þjófnaður um hábjartan dag er einmitt eitthvað fyrir lögguna.

Við bíðum öll í bröggunum, nýs og betri dags og vonum að það þurfi ekki að borga nokkur hundruð milljóna til lögfræðinga og erlendra matsfyrirtækja í braggabissness til að fá þann permanentaða í ráðhúsinu til að segja okkur skilmerkilega frá því sem gerðist.

Starfsmenn Moggans ættu stundum að lesa Moggabloggið

Deginum áður en Morgunblaðið greindi frá barnagirnd Gijsens biskups í apríl 2014, og reyndar fyrr eða þegar árið 2012 hafði ég skrifað um ásakanir gegn þessum manni í heimalandi hans. Þetta var biskup og kórdrengjaþuklari. En Íslandi þótti hann hinn besti maður. Hann átti í endalausum erjum við séra Georg.

Þrátt fyrir það valdi sú (algjörlega óhæfa) nefnd sem skrifaði skýrslu um ásakanir í garð erlendra starfsmanna kaþólsku kirkjuna á Íslandi að nota vitnisburð þessa illmennis, sem líka var gyðingahatari, og leita til þessa manns um upplýsingar um séra Georg, sem síðar var dæmdur af Hæstaræsisdómi Íslands, án minnsta sönnunargagns. George var ekki gyðingahatari og kom ekki til Íslands með níðingsverk á æviatriðaskránni líkt og þessi greðjubiskup.

Svona eru nú vinnubrögðin á Íslandi. Landið verður ekki betra en fólkið sem þar býr.

Svo fékk óþverrin helvíti stönduga útför miðað við að hann fór til Helvítis skv. kaþólsum leikreglum:

Vissu ekki um brot Gijsens meðan hann var hér