Misnotkun Mannréttindayfirlýsingar SÞ

Mannréttindayfirlýsing SÞ átti afmæli í gær. Líklegast er enginn sáttmáli sem hefur verið eins misnotaður eins og Mannréttindayfirlýsingin. Og líklega er enginn sáttmáli eins lítils virði, vegna þess hve auðvelt er að misnota hann á allan hátt.

Salvör Gissurardóttir mannréttindafrömuður úr Framsóknarflokknu skrifar um vinnu sína í þágu þessa sáttmála á bloggi sínu. Mér leist ekkert á þau skrif. Ég gerði athugasemd, en í stað þess að svara á bloggi Salvarar set ég fram nokkra punkta hér og óska mannréttindafrömuðum til hamingju með 60 árin og allan árangurinn.

Þótt sáttmálinn sé ekki bindandi þjóðréttarsamningur, telja sumir hann til slíkra. Mest móðgun við minningu þeirra sem myrtir voru áður en sáttmáli þessi varð til árið 1948, er þegar sjálfútnefndir siðapostular og mannréttindafrömuðir telja sig þurfa að vernda mannréttindi óbótamanna, fjöldamorðingja og þjóðarmorðingja, sem og ótýndra glæpamanna, með vísan til yfirlýsingarinnar. Og það þótt að í 14. grein hans sé tekið skýrt fram, að sáttmálinn eigi ekki að vera skálkaskjól þeirra, heldur eingöngu pólitískra fanga.

Vitaskuld er alltaf hægt að kalla pólitíska andstæðinga glæpamenn. Það er gert er í flestum ólýðræðislegum ríkjum heims. Það er auðvitað brot á Mannréttindayfirlýsingu SÞ. Íslendingar vísa t.d. flóttamönnum úr landi með þeim rökum, að þeir hafi brotið lög til að komast til landsins.

En þegar Mannréttindafrömuðir láta t.d. í ljós umhyggju fyrir örlögum Saddam Husseins, eða danskir dómarar þora ekki að hreyfa við ótýndum vitleysingi sem ætlaði sér að myrða mann vegna þess að hann leyfði sér að lýsa skoðunum sínum í teikningum, er Mannréttindayfirlýsing SÞ hættulegt vopn í höndum velmeinandi og einfaldra mannréttindafrömuða.

Mannréttindi Saddam Husseins eru ekki til umræðu með vísan til Mannréttindasáttmála SÞ. Ekki frekar en böðulsins, sem átti stærstan þátt í að Mannréttindasáttmálinn varð til. Á líkum fórnarlamba hans var Mannréttindayfirlýsing SÞ til. 

Útrásarvíkingarnir frá Íslandi eiga lítinn rétt til að vísa málum sínum til alþjóðlegra dómstiga með vísan til Mannréttindasáttmálans, ef þeir verða nokkru sinni lögsóttir. Það sama gildir fyrir barnaníðinga og þá hreinu einstaklinga í þjóðfélaginu sem telja það skyldu sína að níðast á þeim. Þetta gildir líka fyrir hryðjuverkamenn. Glæpir þeirra eru ekki „pólitískir". Hrun efnahags er afleiðingin græðgi á Íslandi og líf saklausra er tekið af hryðjuverkamönnum. Réttur ótíndra glæpamanna ber að verja við dómstóla í ríkjum, þar sem þeir verða sóttir til saka. Alþjóðarsamfélagið býst við að sú meðferð verði réttlát.

Hryðjuverkamenn, sem myrða saklaust fólk í nafni einhvers guðs, koma gjarnan frá ríkjum þar sem mannréttindi eru fótum troðin á allan hátt, og meira að segja líka í nafni guðs. En hryðjuverk eiga ekkert skylt við mannréttindi eða guðs vilja, ef einhver skyldi halda það.  Mannréttindasáttmálinn nefnir ekki syndaaflausn fyrir fjöldamorðingja, þó svo að þeir kalli baráttu sína pólitíska.

Á næsta ári verður vegið að mannréttindasáttmála SÞ. Það gerist reyndar á ráðstefnu Sameinuðu Þjóðanna um kynþáttahatur í Genf. Ýmsar þjóðir heims, þar sem mannréttindi eru mest fótum troðin, keppa að því að fá bann á guðlast, að minnka lýðræði og rétt manna til óhóflegrar gagnrýni. Kanadamenn og Ísrael hafa sagt sig úr þessu starfi SÞ og önnur lýðræðisríki eru að hugsa um að gera það sama.  En í litlu þrotabúi á hjara heims, þar sem mannréttindafrömuðir telja að Saddam Hussein hafi átt einhvern sérstakan rétt með vísan til Mannréttindasáttmála SÞ, sem hann braut sjálfur á allan hátt, er ekki hægt að búast við kraftaverkum. Ætlar Ísland að eyðileggja 60 ára starf með þátttöku í öfgaráðstefnu SÞ gegn mannréttindum í Genf á næsta ári?

We saved the world

Gordissimo! Hann er betri en Mr. Bean en hættulegri en Hitler, enda í systurflokki Samfylkingarinnar.

Pulsunasistar

Sumir héldu ekki vatni þegar ég bloggaði um SS og Ali um helgina. Þ.e.a.s. munnvatni. Ekki var ég klár yfir því að svona ómerkilegt pølsesnak á sunnudegi gæti haft svo mikil áhrif.  

Tveimur dögum eftir að þessi færsla mín var skrifuð, greindi DV frá því að Íslendingar treystu SS miklu betur en ríkisstjórninni.

Þarna er komin lausn allra mála. Næsta ríkisstjórn samanstendur væntanlega af traustum pylsum og aðstoðarmönnum þeirra, skinkum, hangikjöti, og kannski einu sætu Londonlambi. Hrossabjúgu fá heldur ekki að vera með í þetta sinn.

Beikon og Kosherbeib verða hins vegar áfram á Bessó

Hallelujah á Austurvelli

 

Nú er svo komið, að augljóst er að engin ráð duga nema bænin. Jón Valur, Páfinn og aðrir hafa áður bent á þessa merku lausn, svo þetta er ekkert skúbb.  

Svo vel vill til, að í ljós er komið að Jesús fæddist á 17. júní,  heilum tveimur sumrum áður en Kristur fæddist.  Þess vegna hafa trúlausir, Vantrúarfólk, allslausir, leysingjar, vitringar anarkistar og nokkur egg og skyrdollur, kallað þjóðina til bænastundar fyrir framan Alþingishúsið næstkomandi laugardag. Messuvínið er í boði  Rio Tinto og líkami Krists er náttúrulega í boði Bónusfeðga..meðan birgðir leyfa.  

Framsögumaður verður DoktorE, Matthías í Vantrú heldur fjallræðu og fúkyrði og Biskup Íslands hugvekju og heilindi en Hallgrímur Helgason þjónar fyrir altari. Hörður Trúbador mun vera með armbindi í stíl. Það er verið að hanna það.

Myndin er af Doktor E, eða einhverjum fornleifafræðingi í damasklaki, ásamt öðrum hippum á 17. júní-samkomu við Viðeyjarsund í fyrrasumar.

„Jesús fæddist 17. júní“

Líkfýlan á Ábyrgðarleysu í Kreppu

 

Maður dó í blokk í Breiðholti í ágúst. Öllum var sama. Það var fyrst þegar líkfýlan var orðin römm, að farið var að gæta að honum.  Allir voru busy í sjálfmeðaumkvuninni. Stigagangurinn, þar sem maðurinn dó, er alveg eins og stórbýlið Ábyrgðarleysa í Kreppu. Þar fannst fýla í fjölmörg ár og stybban barst til útlanda, en enginn gerði neitt.

Ef þetta væri ekki Ísland, væri ráðherra bankamála búinn að segja af sér fyrir löngu - eða það væri búið að reka hann. Á Íslandi situr amlóði í embættinu og ber því við að hann sé með Alzheimer, ungur maðurinn. Einu sinni var ráðherra í Danmörku sem varð það á að kaupa sér lítinn vindlakassa á reikning ráðuneytisins. Hann sagði af sér. Fyrir hans tíð sat á stól ráðherra sem hafði búið á of fínu hóteli í París. Hún sagði af sér vegna bruðlsins. En á bænum Ábyrgðarleysu í Allsherjarkreppu býr Björgvin nokkur G. Sigurðsson, bóndi og fræðimaður, og er rogginn yfir því að hafa skrifað lofsöng um íslensku bankana 10 dögum áður en þeir  voru færðir á silfurfötum til andskotans af íslenskum gírugpúkum og svindldindlum, sem fyrir misskilning hafa verið kallaðir víkingar.

Samkvæmt DV er Dorrit, móðir lýðveldisins, bjartsýn varðandi kreppuna á Ábyrgðarleysu. Hún segist vera viss um að ábúendur það eigi eftir að koma mun betur út en á öðrum bæjum. Lífsgæðin á Íslandi séu þau bestu í heimi og það sé gott að búa í landi þar sem ekki þurfi að óttast skyndileg hryðjuverk. Hún Dorrit velur orð sín vel. En vissulega var hryðjuverk framið. Það gerðist ekki skyndilega, BOOM!! eins og í útlöndunum, heldur horfðu Íslendingar á allt í slowmotion og létu sér fátt um finnast. Dorrit þáði meira að segja flugfar með hryðjuverkamönnunum í lystiflugi til og frá menningunni, þar sem hún býr þegar hún verður leið á forsetanum sínum.

Meðan bankar eru seldir hryðjuverkaliði í Lýbíu á spottprís, er illa gefið fjölmiðlafólk að gera mikið úr einhverjum skítnum þúsundköllum, sem forsetinn mun hringja fyrir á degi hverjum. Karlinn hennar Dorritar gæti vissulega sparað, skæpað eða sent emil, þegar hann þarf að hafa hlutverk meðal þjóðanna. En það er ekki vegna hans, að ómagar Íslands og Bessastaðaóðalið verða að spara við sig næstu 20 árin.

Löggan tók einhvern vandræðaungling kverkataki í 10 11 verslun. En meðan íslensk auðsæld hrynur eins og tveir 9 11 turnar, gerir enginn neitt. Sendið út handtökuskipanir á kvikindin sem settu íslensku þjóðina á vergang og vonarvöl. Til hvers er INTERPOL? Kannski verður líkfýlan svo römm að Interpol fer í gang af sjálfsdáðum?

Eitthvað verður að gerast strax, annars flytur Egill Helgason til útlanda og tekur allan gjaldaeyrinn sinn með sér í maganum. Karlinn sem hótar þessu, vann einu sinni fyrir þá sem hann hatast út í núna. Af hverju heldur fólk að lífið sé betra í útlöndum?

 

 

Út vill hann

Hann heillar menn

 

Ekki sýnist mér annað en að Guðni heilli enn framsækna punga.

SS og Ali

 

Jú,  æsið ykkur bara strax upp, þið heilögu skarar íslenskra bloggheima. Auðvitað haldið þið að ég sé að fara að skrifa um öfgar, skapa nýja Múhameðskreppu, að stríða Þýskurum út af fortíðinni. Nei, ég er bara að fara að skrifa um pylsu- og áleggsmenningu íslensku þjóðarinnar, sem lengi hefur verið kennd við ALI og SS.

Sláturfélag Suðurlands og Ali svín Þorvalds í Síld og Fisk, eru auðvitað príma pródúkt. Fyrir utan rotturnar sem ég sá fyrir utan pylsugerðarhús SS við Skúlagötu þegar ég var ungur, og sóðaskapinn í kjötvinnslunni við hliðina á Hótel Holti í gamla daga, þá eru SS og Ali örugglega fyrirtaks afurðir í dag. Aldrei keypti ég neitt af þessu síðast þegar ég bjó á Íslandi. Allt Ali og SS-kyns í þörmum, sperðlar, bjúgu, pylsur, pulsur og skífuskorið pálegg var svo dýrt miðað við það sem ég vandist í Danaveldi á námsárunum, að ég keypti fisk eða bara lambakótilettur í staðinn. Kannski eina eða tvær pulsur á Bæjarins Bestu.

Allir þekkja þjóðsögurnar um gyðingana sem komu til Íslands og sáu SS vörur í SS-verslun Hafnarstræti og hypjuðu sig strax í burtu; eða emírinn Alí, sem sprakk á limminu þegar hann sá ALI bacon-svínsskiltið, er blasir við öllum sem keyra til höfuðborgarinnar frá Keflavík. Svo var það vingjarnlegur og vel girtur veitingamaður í Skíðaskálanum í Hveradölum, sem ekki kunni á menningarsöguna og serveraði grísakótelettur fyrir Sádía. Skálinn var lengi vel uppnefndur Uppsöluskálinn eftir það.

Sönn er sagan af Bill Clinton, sem fékk sér tvær SS-wieners á Bæjarins Bestu þegar hann gerði stopp á Íslandi árið 2004. Það snarl er skráð í mannkynssöguna, því Bill fékk hjartamein tveimur dögum síðar. Mér er sagt, að hægt sé að kaupa sér nokkuð sem kallast Clintonbanar hjá velbyrgðum pylsusölum. Það er líklega heitur hundur með miklu stráaldri.

Hvað ætlar þú verða, þegar þú ert orðinn stór? var einatt spurt fyrr á árum. Sumir urðu útrásarsvín. Eitt er víst að framleiðslan á grjúpánum og skinkum heldur áfram, og hér er verkleg kennsla í því. Bölvað svínarí.

 Viðbót: Tveimur dögum eftir að þessi færsla var skrifuð, greindi DV frá því að Íslendingar treystu SS pylsum betur en ríkisstjórninni. Næsta ríkisstjórn samanstendur þá af skinkum, hangikjöti,

pylsum og hrossabjúgum, og kannski einu sætu London Lambi. Beikon og Kosherbeib

verða áfram á Bessó

Kom Ingibjörg Sólrún okkur á hryðjuverkalistann?

 

Hvernig getur verið að viðskiptamálaráðherrann okkar hafi hvorki átt fund með, né hitt Seðlabankastjórann okkar á tímabilinu nóvember 2007 til september 2008?  Hvað var Björgvin eiginlega að hugsa?  Hugsaði hann? Kannski hefur Ingibjörg Sólrún ekki leyft honum að hugsa eða tala við Davíð?

Er eðlilegt að utanríkisráðherrann, sem var upptekinn á fundum með leiðtogum í hryðjuverkaríkjum í Miðausturlöndum við að leita stuðnings við Öryggisráðsaðild Íslands, sitji fundi með Seðlabankastjóra, en ekki viðskiptamálaráðherrann?  Björgvin var, eins og við vitum nú, allt sumarið að skrifa lofræðu sína um bankana og íslensk viðskiptalíf fyrir Viðskiptablaðið og heimasíðu sína. Þar getum við lesið um skarpskyggni þess manns.

Nei góðir landar, samfylkingarmenn eins og Björgvin G. eru nú ekki að nota tíma sinn í að hlusta á þann vonda í Svörtubjörgum. Hann gerði það ekki þegar OECD skýrslan birtist fyrr á árinu. Líklega var Partyleiter Ingibjörg búin að segja Björgvin, að rausið í Davíð skipti engu máli.

Nú er komið í ljós, að Ingibjörg Sólrún man alls ekki eftir neinum fundum með seðlabankastjóra í júní síðastliðnum. Man hún þá að hún var einu sinni á Sýrlandi og líka í New York? Nú hlýtur krafan að vera þessi: Ingibjörg Sólrún verður að birta alla sínar gjörðir í júní til að sanna að hún hélt ekki fund með Davíð.  Ég tel mig hins vegar vita, að harla ólíklegt sé að Imba opni dagbækur sínar frekar en Davíð. Hún ber líklega við hernaðarleynd, líkt og Davíð ber við bankaleynd.

Mig er reyndar farið að langa mjög til að sjá dagbækur utanríkisráðherrans frá dvöl hennar í hryðjuverkaríkjum Miðausturlanda. Ég hlakka til þess, líkt og aðrir hlakka til til jólanna. Hvar er skýrslan um hið misheppnaða Öryggisráðsdæmi? Kæra þjóð, slík skýrsla verður að koma fram. Kostnaðurinn, lið fyrir lið og allar aðgerðir í þaula.

Gæti verið að Íslandsvinurinn Gordon Brown og Darling hans hafi gripið til þess örþrifaráðs að setja íslenska banka á hryðjuverkalistann vegna hryðjuverkalandatengsla þess ráðherra sem sér um viðskiptamálin fyrir viðskiptamálráðherrann, já og reyndar öll mál ríkisstjórnarinnar. Það eru ekki bara norskar senditíkur sem senda upplýsingar til heimalands síns um það sem sagt er og gert á Íslandi.

Og hver segir, að aðrar leyniþjónustur hafi ekki fylgst með Imbu í sólarlöndum?

Samsæriskenningar eru stundum skemmtilegar, en íslensk pólitík er ekkert annað en ein stór samsæriskenning eins og stendur.

Ísland aftur á steinöld

 

 

Hinir stæðilegu Eyjaskeggjar, Guðmundur Magnússon ritstjóri at large, og Egill Helgason larger than XXL, hafa báðir verið að velta því sama fyrir sér á Eyjunni, nefnilega þjóðsögunni um að Ísland hafi verið eitt fátækasta ríki Evrópu, áður en tálsýnir og illa fengnir sjóðir bárust til landsins með útrásarvíkingunum. Sjúkdómsgreining Egils og nokkurra lesenda Eyjunnar er að sögn meinæxli, sem blórabloggarinn Hannes Hólmsteinn mun hafa komið fyrir í heilum manna. Kreppulæknisfræði Guðmundar og Egils ber dálítinn keim af sparðatíningi og orsakaleit í algjörum fjarstæðum.  

Árið 1924 var ástandið á Íslandi líka slæmt. Lausn stjórnmálamannanna var innflutningsbann og höft.  Þetta vakti mikla athygli vestan og austan Atlantsála og allt suður á Patagóníu.

Árið 1924 ákvað blaðamaður á Nickerbocker Press í Albany í New York að skrifa um þessa undarlegu eyjarskeggja, sem til að styrkja krónuna sína virtust ætla að hverfa aftur á steinaldarstigið með því að útiloka innflutning. Fjöldi dagblaða í Bandaríkjunum birti einnig þessi skrif í fullri lengd eða með úrdrætti. Chaplin íhugaði jafnvel að gera kvikmynd sem gerast átti á Íslandi. Ætli vísirinn að þjóðasögunni  um hina fátæku Íslendinga hafi í raun orðið til árið 1924?

Greinin í Nickebocker Press var skreytt flennistórri teikningu, sem sýnir íslenska steinaldamenn standa á bryggju og varna nútímanum aðgangi.

Greinin í  Nickerbocker Press 22 júní 1924 bar fyrirsögnina  Back to Primitive Caveman Life: Isolated People of Iceland Decide to Prohibit Importation of Effete Modern Luxuries, to Scramble, Robinson Crusoe Fashion, for Existence the Next Two Years as Did Their Early Ancestor.  

Hér verður stiklað á nokkrum atriðum úr greininni, til að sýna að kreppan nú er engin ný bóla.  Lausnin, sem notuð var til að styrkja krónuna árið 1924, ætti þó vart upp á pallborðið hjá mörgum Íslendingum í dag.

A hardy, resourceful race, the Icelanders believe their rocky, ice crusted island will produce everything they need in the way of clothing, food, shelter, warmth and even amusement.

Iceland, with her hundred thousand population, her telephones and telegraph wires, and all the other trapping of modern civilization, is about to go back to the primitive life.

Like modern Robinson Crusoes her inhabitants will fashion their own garments and shoes made of skins, they will eat only foods found about them, they will build their own beds - as completely shut off from civilization's aid as was that famous adventurer.

Having known the advantage of modern convenience, Iceland is about to thrust the aside an revert to the primitive modes of living, which existed before mortals permitted machines and other inventions to step in cater to their necessities and pander to them hand and foot.

Only the most fanciful of novelists would dare to depict a community of modern wives and husbands and their children doing without motor cars, furniture, ready-made clothes and shoes, jewelry, soap, leather goods, pictures, kodaks, canned food and all the other appurtenances of today‘s living. But this is exactly the experiment on which the plucky little isle of Iceland in the fringe of the Arctic zone is about to embark.

Outrivaling the most daring fling of the writer‘s imagination, she will for the next two years of her existence try a novel experiment, in what amounts to almost a caveman existence.

For the next two years no ready-made clothing, shoes, soap, furniture, pictures, motorcycles, automobiles, jewelry, novelties, bread, butter, cheese salt meat eggs, fruits or other foodstuffs may be imported into picturesque little Iceland, tucked away in the North Atlantic Ocean, with the nearest port of communication Leith, Scotland, five hundred sea-swept miles away.  ...

Og svo er haldið áfram

... The law has been adopted to permit the people of Iceland to scramble for their own existence, and thus to improve the Icelandic crown.

Can modern man do without his watch, his gas stove, his shoes, the soft valour chair he sinks into of an evening, the soap with which he laves himself before jumping into this comfortable bed? Can he do without this bed, or be content with one he fashions for himself?

Eftir enn meira blaðamannrugl og endurtekningar um rúm og sápur, verða skrif materíalistans á Knickerbocker Press næstum eins og að hlusta á hátíðlegan Ólafur Ragnar, Viggu Finnboga og Bill Clinton saman í heita pottinum að tala um alla möguleikana á notkun heitavatns og hvera í þágu mannkyns:

Iceland, it may be remarked in passing, is probably better equipped than any other land to embark on a voyage in primitive existence. She can in fact, paradoxically, lead the life of a caveman de luxe. What matter to her, for instance, if hot-water heaters and gas stoves be prohibited the premises? What matter if coal be ordered off the place? Does she not possess the natural hot springs and geysers that are fully capable of heating and tending to the hot-water wants of the island? Only last fall the authorities of Reykjavik were considering utilizing these works of nature for heating the whole country, and entirely doing away with coal. As it is, these famous geysers about a mile form the city have long been use by housewives as a free laundry and hot water supply.

Bath houses as well as wash houses surround these geysers so these modern Robinson Crusoes may stay as spick-and-span as their tile-tubbing brethren...

... Iceland is also further equipped for her venture by the marvellous resourcefulness and plucky spirit of the people. No land has had greater shadow. The war itself dealt the little country a fearful blow. It is in fact to recover from the economic throwback she suffered during and after the war that the little isle of the north now resorts bravely to this heroic method to set the nation once more towards prosperity.

Er ekki gaman að sjá hvernig sagan endurtekur sig sísona? (Marx Brothers 1941 og 1943). Eru menn kannski alltaf að tala um það sama? Vissulega ekki, þeir eru bara alltaf að gera sömu mistökin.

Hremmingarnar árið 1924-25 voru langt frá því ástandi sem nú ríkir, þeirri andlegu steinöld þar sem unglingsræflar ráðast á hús með mat og bareflum.

Reyndar voru innflutningshöftin skammvinn á Íslandi á miðjum 3. áratug síðustu aldar. Þau voru sett á sumar vörur árið 1924, líkt og gert hafði verið árið 1920. En höftin voru numin úr gildi 1. júní 1925, þar sem men sáu fljótlega að heft verslun veldur ekki aukinni velmegun og styrkingu krónunnar.

Ég bendi þeim sem hafa þraukað í gengum greinina, að ég hef bloggað um þessa frétt í Nickerbocker Press áður. Lítið á skoðanir mínar:

Ófrjótt fólk

 

Eggjakast, málningarslettur, kukl og rugl, ofstopi, valdbeiting, hrottaskapur öfgar og ólæti.

Handalögmálið er greinilega heilagt litlum hópi fólks á Íslandi. Fólk þetta getur að því er virðist ekki gripið til annarra úrræða en skrílsláta.

Meðal þessa ofstopafólks eru einstaklingar sem í áraráðir hefur gert sjálft sig að fíflum með skrílslátum í stuðningi við hryðjuverkasamtök.

Mikil landhreinsun yrði, ef þetta fólk flytti til fjarlægra landa. Má ég stinga upp á Afganistan og Pakistan (ef einhverjir þar vilja taka á móti þessu ólánssama öfgafólki).

Þegar þetta fólk, sem hefur lifað í vellystingum ímyndunarþjóðfélags í boði íslenskra sjónhverfingavíkinga, vaknaði upp af værum draumi, virðist hæfileikinn til að byggja upp vera horfinn. Í staðinn er brotið niður, eyðilagt og öskrað og gólað í aumingjasakap eins og örvingluð rándýr. Málning er táknrænt blóð sem það vill úthella. Bananahýði eru táknræn reður sem skríllinn tilbiður. Mannveran er frumstæð.

Hatur þessa fólks í garð eins manns, Davíðs Oddssonar, sem alls ekki er eina ástæðan fyrir aumum örlögum íslenskrar þjóðar, er sjúklegt. Þetta fólk brýtur allar siðareglur (skin)heilagleikans, sem það er svo fullt af. Að leggja einn einstakling í einelti vegna mistaka heillar þjóðar, er versta gerð öfga og fordóma.

Reynt að fá fólk út með góðu