Eyður Eiðs

 

Nýlega leyfði ég mér, eins og aðrir afglapar sem leyfa sér að hafa skoðun, að hafa skoðun á því að norskur sendiherra gæfi skýrslur um ræður forseta Íslands, sem umsvifalaust léku út í fjölmiðla á Norðurlöndunum.

Nú, nokkrum mánuðum síðar, kemur svo Eiður Guðnason, sem ég var alveg búinn að steingleyma, fram á sjónarsviðið eins og skrattinn úr sauðaleggnum og segist vita allt um málið.

Það sem hann skrifar í Morgunblaðið er þó ekki mergjað né merkilegt.

„Sá sem þetta skrifar hefur ekki lesið frásögn norska sendiherrans, sem kveikti þessa umræðu í fjölmiðlum. Hann hefur hinsvegar lesið frásögn annars sendiherra af þessum hádegisverðarfundi. Sú frásögn staðfestir, að norski sendiherrann og norska dagblaðið Klassekampen fóru rétt með um það, sem fram fór á þessum fundi".

Þetta er nú kjarni þess sem Eiður Guðnason fyrrv. fréttamaður og sendiherra hefur til málanna að leggja, þegar hann ásakar forseta Íslands um að fara með ósannindi.

Eiður Guðnason er greinilega ekki sagnfræðingur, svo mikið er ljóst. Sagnfræðingur myndi spyrja hvernig Eiður veit að það sem hann hefur lesið í skýrslu ónafngreinds sendiherra hafi ekki byggt á, eða verið undir áhrifum frá því, sem norski sendiherrann eða samstarfsmenn hennar hafi lekið í fjölmiðla.

Eiður Guðnason verður að gefa upp heimildamann sinn og dagsetningu skýrslu hans, ef hann vill vera tekinn trúarlegur.

Nóg er nú samt um vantrú þjóðarinnar á forseta vorum, sem gasprar og blaðrar út um víða völlu. Hann ætti barasta að byrja að blogga.

Véfréttamenn eru líka margir á Íslandi, en Eiður Guðnason verður að leysa frá skjóðunni, nema að hann vilji vera kallaður blaðurskjóða.

Þú átt leik, Eiður. Fylltu í eyðurnar. Engar hálfkveðnar vísur!

Athugasemdir

[Flosi Kristjánsson, 16.2.2009 kl. 16:40]

Auðvitað á Eiður ekki að koma fram með þetta nema hann viti til þess að heimildamaðurinn vilji láta þetta spyrjast út og verða borinn fyrir fréttinni. Sé um að ræða starfandi sendimann erlends ríkis á Íslandi, þá er þarna afskaplega óvarlega farið af karríer diplómat að leka ummælum sem eru merkt "eyes only"!

Véfréttir eru margar, mikið um "uppljóstranir" sem allar eru nafnlausar og gagnalausar. "Ég hef heyrt að ..." eða "Það eru allir að segja að ..." er inngangurinn og svo hella menn úr skálum reiði sinnar á grunvelli hviksagna. Nöfn og tölur á pappír er það sem þarf!  

[Ragnar Gunnlaugsson, 16.2.2009 kl. 21:31]

Það skildi þó ekki vera að þið væruð á vinstrikant stjórnmálanna

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 16.2.2009 kl. 23:31]

Ragnar, ég er ekki á kanti né í stjórnmálum. Mér leiðast stjórnmál, bæði til hægri og vinstri enda gera þau okkur misjafnlega lítið gang.

[Ari Guðmar Hallgrímsson, 17.2.2009 kl. 08:13]

Ef Ragnar telur að þeir sem vilja vita sannleika svona sagna, þá er örugglega stór hluti þjóðarinnar vinstri sinnaður. Höfum í heiðri það sem nafni minn Ari fróði taldi öllum fyrir bestu, að hafa heldur það sem sannara reynist Gróusögur og fleipur hefur aldrei gefist vel.

Kveðja.

[EE (IP-tala skráð) 17.2.2009 kl. 10:11]

Þetta er satt hjá Ara og Flosa.

EE elle

[Gústaf Gústafsson (IP-tala skráð) 17.2.2009 kl. 10:22]

Ólafur Ragnar hefur lengi farið í taugarnar á Eiði Guðnasyni (og fleiri fyrrverandi Alþýðuflokksmönnum) og þeir sem muna svolítið aftur í tímann rekur kannski minni til þess.

Kannski er þetta síðan þeir unnu saman í Sjónvarpinu.

Alltént eru þetta frekar vafasöm skrif hjá honum. Og þótt mér finnist að Ólafur Ragnar ætti á stundum að segja minna eða af meiri varkárni, þá er hann nú bara ,,svona" forseti, sem hreinlega verður að tjá sig. Sumum finnst það verra, öðrum ekki, en það verður gaman að fylgjast með þróun mála á stjórnlagaþingi og í hverju breytingar á stjórnarskránni verða fólgnar.

kveðja að vestan