Vinir forsetans skrifa

 

Beikon og Kosherbeib á Bessó eiga marga merka vini. Vinir Dorritar eru sér kapítuli, sem kannski verður vikið að síðar. Ekki hugnast mér allir vinir Ólafs Ragnars. Sumir eru í meira lagi spúkí.

Einn slíkur hefur hreiðrað um sig í Indónesíu. Hann er fyrrverandi embættismaður og háskólamaður frá Englandi, Dr. Terry Lacey, sem gerðist múslími þegar hann gafst upp á jólunum. Hann skrifar sem óður væri, og greinar hans birtast um allan heim múslíma, á ensku, arabísku og öðrum tungumálum. Venjulega skrifar hann um ágæti Íslams, án þess að vera fær um að sjá allt það sem illa hjá börnum Múhameðs. Einnig ritar Lacey þessi um efnahagslíf í múslímskum löndum,  sem hann telur fremra öðrum, og svo gleðst hann stórum yfir óförum vestrænna ríkja á hinum síðustu og verstu tímum.

Þennan mann dró Ólafur til Íslands frá Manchester fyrir löngu síðan til að láta hann halda fyrirlestra í Hí. Þá var hann væntanlega ekki orðin Múslím.

Nú á ögurstund Íslands, þakkar Lacey fyrir sig (annar hluti hér) í einum af þeim fjarlægu fjölmiðlum sem vilja taka efni hans, vefritinu The Palestine Chronicle, með skrítinni grein þar sem Íslandi er líkt við Indónesíu. Það er samlíking sem ég vildi hafa mig frábeðna. Indónesía er ríki sem stundað hefur fjöldamorð, þar sem öfgar annarrar menningar hefur náð að eyðileggja þjóðarbrot sem að eðlisfari eru friðsamlegt fólk. Samlíkingar Íslands við Indónesíu ættu að að enda við eldfjöll og gos.

Lacey minnist í grein sinni í Palestínu dvalar sinni á Íslandi og er þar með alls kyns rugling um Ísland. Hann heldur því fram að Ísland hafi orðið lýðveldi árið 1949. Loftleiðaflugfreyjur eru honum greinilega minnisstæðar og eitthvað sem fær gamlan mann til að dreyma vota og ó-íslamska drauma í Indónesíu, þar sem smám saman er verið að hylja allt kvenfólk.  Flugfreyjur (kannski Jóhanna Sigurðardóttir) og captain Ólafur geta verið mönnum minnisstæð í einhverju óráði í Indónesíu.  En grein um hinn vonda og ógeðfellda Gordon  Brown (það geta allir verið sammála um), þar sem Íslandi er bent á ágæti Íslams, og vanda okkar er líkt við vanda Indónesa fyrir 10 árum, eru út í hróa hött.  Hryðjuverk á Balí, alls kyns spilling, ofsóknir gegn minnihlutahópum, kvenfyrirlitning, svo ekki sé talað um umskurn stúlkubarna, er eðli hins indónesíska Íslams. Hann hefur eflst vegna haturs í garð þeirra sem settu landið á réttan kjöl.

Þegar Lacey telur Íslam vera ástæðuna fyrir því að Indónesía hafi rétt úr kútnum eftir að IMF setti landið undir eftirlit árið 1998, er Lacey þessi að vaða í villu. Indónesía er í dag nær því að vera lýðræðisríki en nokkru sinni fyrr vegna IMF, ekki vegna Íslam. Ef einhverjir fáráðlingar væru farnir að halda að Íslam sé lausnin fyrir Ísland í stað IMF. Gleymið því hróin mín. Notið sprengikraft þjóðarinnar í eitthvað uppbyggilegra.

Hins vegar hefur ýmislegt verið líkt með efnahagsviðundri Íslendinga og Öfgaíslam, sem bent gæti til þess að síðastnefnda fyrirbærið muni líka falla að lokum. Af báðum fyrirbærunum miklaðist lýðurinn út af engu. Hvorug fyrirbrigðin endurspegla hinn eðlilega heim.

Myndirnar eru úr skólaskurðstofu í Indónesíu og frá hýðingu. Það er ekki nema von að hlutirnir gangi hægt í Indónesíu.