Dagur íslenskrar tungu

Það er greinilega kominn Dagur íslenskrar tungu. Konur á Akureyri eru komnar saman til að gera laufabrauð. Þær "gerðu ekki hvorki meira né minna en 2500 kökur í gær" alveg tæpitungulaust. Ég sem hélt að þetta væru brauð en ekki kökur.

Vel má vera að menn "geri pizzu og hamborgara", en laufabrauð eru bökuð eða steikt og slátur tekin, annað er steikt, bakað, soðið og svo framvegis. Svo er nú alveg hægt að búa hlutina til án þess að ofgera hlutunum.

Íslenska tungan er greinilega ekki að gera það gott. Hún er ekki eins lipur og oft áður, en það er auðvitað annað mál. Oft verður tunga fjötur um fót, eins og einhver sagði, ef hún snýst þá ekki alveg um hálsinn á manni.

Steiktu 2500 laufabrauðskökur

Athugasemdir

[Óli Gneisti (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 12:37]

Amma mín sem var fædd 1912 í Axarfirði (hennar beyging) hefði verið fyllilega sátt við þetta orðalag. Annað hvort þekkti hún ekki nógu vel til íslenskrar tungu og notkunar hennar í laufabrauðsgerð eða að þú hefur rangt fyrir þér. Ég veðja að amma hafi haft rétt fyrir sér.

[Sigurrós (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 12:41]

Þar sem við erum að ræða dag íslenskrar tungu, þá heitir það "hvorki meira né minna"... ;)

[Bjorn Fridgeir Bjornsson (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 12:47]

Laufabrauð er gert og endar laufabrauðsgerðin á því kökurnar eru steiktar.

Aldrei þessu vant hefur því mbl.is alveg hárrétt fyrir sér hvað málfar varðar og grunar mig að það sé af því að fréttin sé skrifuð norðan heiða en ekki í höfuðstöðvunum mistæku.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 16.11.2008 kl. 12:58]

Sigurrós, maður ætti greinilega ekki að vera kasta laufabrauði í glerhús þegar aðrir gera það betur. Maður gæti gert á sig. En er hvorki/né ekki gömul afdanska? Ég er þó búinn að breyta þessu, svo brauðið standi ekki í hálsinum á einhverjum.

Menn sem gera laufabrauð og hamborgara í Axarfirði eru líklega að gera góða hluti og gera þá vel. Ég er tilbúinn að kyngja því og viðurkenna axarsköft mín ef orðabókin staðfestir að konur geti gert laufabrauð.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 16.11.2008 kl. 13:05]

Bjarni, nú fer ég alveg í köku. Ég hélt að ég gæti sigrast á Norðlendingum. En þetta virðist dagur hinna löngu tungna. Ég rúlla minni bara í munninn aftur og "geri" nokkur brauð fyrir kvöldmatinn, sem ég baka sem kökur. Bölvað kex.

[Björn Friðgeir (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 13:15]

Hvaða hroki og dónaskapur er þetta Vilhjálmur? Tala um að gera hamborgara? Í Axarfirði? Bara af því að þú ert leiðréttur?  Svo eru hér tveir karlmenn búnir að benda þér á að þetta er íslensk málvenja og þú tuðar um orðabók og klykkir síðan út með að 'konur geti gert laufabrauð'? Sárt þykir þér að viðurkenna ósigur.

Og ekki að ég trúi ekki Mbl.is til þess að hafa breytt greininni, en eins og hún stendur núna er setninging svona " Í gær gerðu þær 2500 kökur sem að mestu voru seldar fyrirfram." og kemur hvorki fram í greininni 'ekki meira né minna' né 'hvorki meira né minna'. Var þér ekki kennt í doktorsnámi að vitna rétt til þegar setningar eru hafðar innan gæsalappa?

Og ég heiti Björn.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 16.11.2008 kl. 13:49]

Ég biðst afsökunar Björn minn! Ég ætlaði ekki að gera svona mikið mál úr þessu, og þetta var ekki meint sem hroki. En nú er búið skera í mig, steikja mig og pressa mig eins og nýsteikta laufabrauðsköku. Mér líður eins og asnabjána og viðvanginshálfgræðingi. Ég er ekki heldur með doktorspróf í laufabrauðskökugerð og -soðsteikingum. Laufabrauðakökur og brauðtertur eru tvöfalt konfekt fyrir mig og ég tel því best að ég tjái mig ekkert meira um slíkan mat. Ég fæ bara brjóstsviða og illar tungur fara að tala norðan heiða. En hvernig selur maður laufabrauð fyrirfram, bara fyrir forvitni?

[Sigurrós (IP-tala skráð) 16.11.2008 kl. 18:22]

Blessaður hafðu ekki áhyggjur af þessu, Vilhjálmur :) Öllum frjálst að pæla í orðalagi og ég get ekki lesið neinn hroka út úr þessu hjá þér, þó að ég sé kona og tali sjálf um laufabrauðskökur.

Fáðu þér bara laufabrauð og njóttu sunnudagskvöldsins ;)

[Rebekka, 18.11.2008 kl. 15:51]

Aaaah, mér hlýnar alltaf smá um hjartaræturnar þegar ég les varnargreinar um íslenskt mál.  Gætum þess bara að láta hana ekki staðna, því það er sjálfsagt eðli allra lifandi tungumála að breytast og þróast.

Mig langar í laufabrauð!

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 18.11.2008 kl. 16:37]

Loksins kom skynsöm rödd