Rugl

Það er ekki nema von að blaðamaðurinn sé hugsi

Blaðamannafélagið ávítar blaðamann fyrir umfjöllun um ríkisfangsveitingu fyrir tengdadóttur fyrrverandi ráðherra í ríkisstjórn Íslands. "Í niðurstöðu sinni segir nefndin, að umfjöllun Sjónvarpsins um málið hafi verið röng og misvísandi og til þess fallin að gera Jónínu tortryggilega".

Var blaðamaðurinn ekki ávíttur fyrir umfjöllum um ríkisfangsveitingu til handa tengdadótturinni? Er ekki einhver rökleysa í þessu, þó svo að Jónína hafi, að eigin sögn, hvergi komið að málinu?

En hvar eru svo reglurnar fyrir þá embættismenn sem veittu þessari sambýliskonu ráðherrasonarins ríkisfang á sérkjörum, sem fáum hefur tekist að fá í sögu landsins hreina. Og hver braut þær reglur og lög? Hver gefur þeim ávítur, sektir eða rekur úr starfi?

Eins og ég hef skrifað áður, óska ég tengdadóttur kærandans til hamingju með að vera orðinn Íslendingur. Aðdragandinn að þeim heiðri var hins vegar vægast sagt furðulegur.

Í þriðju grein siðareglna  Blaðamannfélagsins stendur: "Hann forðast allt sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu".

Jónína átti vart um sárt að binda í þessu máli og saklaus segist hún vera. Hún getur auðvita rekið mál sit fyrir dómstólum ef hún hefur ekki fengið fullnægingu með ruglinu frá Siðanefnd Blaðamannafélagsins.

Hinn ávítti, Helgi Seljan, gerði að mínu mati aðeins skyldu sína.

Siðareglur brotnar í umfjöllun um tengdadóttur Jónínu

Athugasemdir

[Hreiðar Eiríksson, 20.6.2007 kl. 00:15]

"Hvar eru þá reglurnar fyrir þá embættismenn sem veittu þessar sambýliskonu ráðherrasonarins ríkisfang á sérkjörum, sem fáum hefur tekist að fá í sögu landsins hreina.  Og hver braut þær reglur og lög?  Hver gefur þeim ávítur, sektir eða rekur þá úr starfi?"

Þessar spurningar þínar, kæri vinur, gefa einmitt hugmynd um það sem ég tel fréttamanninn hafa gert rangt.  Hann upplýsti ekki almenning um hvað þarna var á ferðinni.  Í fyrsta lagi þá eru það ekki embættismenn sem veita þetta ríkisfang, heldur Alþingi.  Í öðru lagi voru þetta ekki sérkjör.  Þessi meðferð öll, þ.e. ríkisfangveiting Alþingis, er sérmeðferð sem tugir manns fá á ári hverju.  Hraðinn á þessari ríkisfangveitingu var ekki einsdæmi heldur eru um 2 aðilar á ári hverju sem fá ríkisfang með sama hætti á sama hraða.  Ríkisfangveitingar Alþingis fara venjulega fram rétt áður en þingið fer í frí og þeir sem koma umsóknum fyrir þingið fyrir þá afgreiðslu fá vissulega styttri biðtíma en þeir sem skila umsókn þegar langt er til þinghlés.

Það braut enginn neinar reglur.  Alþingi er í sjálfsvald sett, hverjum það veitir ríkisborgararétt.  Það er aðeins bundið af ákvæðum stjórnarskrár en að öðru leiti getur það sett hvaða lög sem því þóknast.  Þetta fólk fékk ríkisborgararétt með lögum og fráleitt að tala um að Alþingismenn brjóti gegn lögum þótt þeir setji lög sem séu ósamhljóða lögum sem þegar gilda ef þeir eru innan þeirrar heimildar sem stjórnskipanin segir til um.

Það að fólk skuli enn tala um "embættismenn", "ríkisfang á sérkjörum" og "brot á reglum" er einmitt staðfesting á því að fréttamaðurinn hefur ekki unnið starf sitt almennilega.  Hann á að koma réttum og ítarlegum upplýsingum til almennings og það gerði hann greinilega ekki.