Samningur DV og Metoo JBH

Afkomendur Gróu á Leiti komumst í feitt nú eftir hátíðirnar. Síðasta flísin af hamborgarahryggnum hafði vart verið skorin af beini, er nýr og feitari göltur hlammaðist upp á fatið. Ef þið eruð í vafa um ættartengslin við heiðurskonuna Gróu, leitiði hana uppi á Íslendingabók. Hafið þið hins vegar á síðustu dögum heilögum kíkt með og blaðrað um ósamlynda fjölskyldu Jóns Baldvins og Bryndísar Schram, þurfið þið ekki að ómaka ykkur við leit; Þið eruð örugglega komin af maddömu Gróu á Leiti og síra Ólafi Besserwisser eiginmanni hennar.

Sá afkomandi afkomandi Gróu sem þetta ritar, er ekkert öðruvísi en svo margir afkomendur kellingarinnar. Ég er ólmur í svæsnar og söftugar kjaftasögur þegar mér leiðist. Þær staðfesta hve leiðinlegu lífi maður lifir.

Systir Bryndísar spurði mig um daginn á athugasemdasvæði við grein um Jón Baldvin og Fam. hvort ég væri að "perrast með Jóni". Nú er ég svo gamall að ég veit ekki hvað sögnin að perrast þýðir. Orðabækur mínar eru líklega forngripir, því ég finn heldur ekki orðið þar. En við frekari leit á nýrri uppfinningu sem mér var sagt frá nýlega, sá ég að þetta orðskrípi á ekki við um mig. Ég er að bara að lesa "fjölmiðla" gamla heimalandsins míns, og að reyna að raðgreina hvað sé eiginlega að, þegar kolruglað fólk getur stjórnað bönkum, setið á Alþingi orðið ráðherrar og stýrt allri umræðu í landinu. En í landi þar sem ekki fellur á silfur sem hefur verið 1000 ár í jörðu, geta víst ýmis undur gerst. 

Þó ég viðurkenni tengslin við Gróu gömlu, er ég er líka komin af fólki sem þótti svo gagnrýnið að því hefur ekki verið neins staðar vært. Þegar ég les kjaftasögurnar á prenti byrja ég sjálfkrafa að detta um alls kyns ósamfellur, þó ég geri mér grein fyrir því að söguhetjan JBH sé vitaskuld helsta ósamfellan í jöfnunni. Á Íslandi er víst aðeins til einn "graðan satírikon" eins og hans sagðist vera í bréfi frá íslenska sendiráðinu í Washington hér um árið, sem er þó ekki skráð í bréfasafn Utanríkisráðuneytisins, þó svo ætti með réttu að vera.

Um daginn gerðist það hins vegar á athugasemdasvæði á DV við grein að einn af meginleikurunum í hinu laaannga tragíkómíska ættardrama Jóns Baldvins Hannibalssonar, að stúlka sú sem hann sannarlega ritaði nokkuð furðuleg bréf þegar hún var komin vel yfir fermingu, birtist í athugasemdunum og sagðist vera með samning við DV. Nokkrum mínútum síðar var greinin horfin af DV og þar með safarík saga um/eftir nafnlausa konu sem átti í ástarsambandi við Jón rektor fyrir Vestan. Nafnlausa konan fékk samkvæmt sögunni eintak af skáldsögunni Lólítu, áritaða af Jóni, sem vitanlega er ekki höfundurinn. Það var hann Nabukov. Sagan á DV greindi frá því að Jón hefði verið barinn af skólapilti fyrir Vestan, sem einnig bar hlýjan hug til nafnlausu konunnar.

Kannski var ég að perrast þegar ég algjörlega óvart sló á þrjá hnappa á tölvunni minni, þá sem á stendur ctrl, alt og prt sc. Ég geri það stundum ósjálfrátt, þegar ég er kominn með ritkrampa og fæ spasma. Ég hef síðan uppgötvað að í hvert sinn sem ég rekst svona á lyklaborðið með fingurna, þá hleð ég niður mynd af skjánum. Þannig er það nú að ég á mynd af þessum athugasemdum við greinina, og athugasemdina, sem hvarf.

Ég spyr mig nú, hvort íslenskri "fjölmiðlar" geri samninga við fólk á Íslandi um safaríkt efni?  Ef svo er, vil ég ekkert með þetta hafa, og skila þessari skjámynd af mér til DV, sem kannski hefur týnt þessu og greininni sem hvarf. Mér finnst þetta allt frekar dularfullt og óþægilegt og vill ekkert frekar blandast inn í þessi mál hinnar ósamlyndu fjölskyldu.

Ég óska fjölskyldunni alls hins besta og vona að þau geti komið sér saman um að fara í allsherjar hóptherapíu til að leysa sín einkamál og ættarhöfðingjans. Kannski væri málið að fá skólapiltinn að Vestan til að berja sönsum í þetta slekti. Á meðan getur þjóðin snúið sér að mikilvægari og vitsmunalegri málum fyrir ofan mitti.